ਸੋਊ ਐਸੇ ਪੁਰਾਨ ਲਗਿਯੋ ਰਟਨੇ ਮਨੋ ਤਾਤ ਸੋਊ ਤਿਹ ਫੇਰਿ ਜੀਯੋ ॥

सोऊ ऐसे पुरान लगियो रटने मनो तात सोऊ तिह फेरि जीयो ॥

souoo aaise puraan lagiyo raTane mano taat souoo teh fer jeeyo ||

ਚਿਤ ਆਨੰਦ ਕੈ ਸਭ ਹੂ ਰਿਖਿ ਕੇ ਮਨ ਕਉ ਜਿਹ ਕੀ ਸਮ ਕਉਨ ਬੀਯੋ ॥

चित आनंद कै सभ हू रिखि के मन कउ जिह की सम कउन बीयो ॥

chit aana(n)dh kai sabh hoo rikh ke man kau jeh kee sam kaun beeyo ||

ਸਿਰ ਨ੍ਯਾਇ ਤਿਨੈ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕੇ ਤੀਰਥਨ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁ ਰਾਮਹਿ ਪੈਡ ਲੀਯੋ ॥੨੩੮੮॥

सिर न्याइ तिनै सुख पाइ के तीरथन स्याम सु रामहि पैड लीयो ॥२३८८॥

sir nayai tinai sukh pai ke teerathan sayaam su raameh paidd leeyo ||2388||

ਗੰਗਹਿ ਸਿੰਧੁ ਜਹਾ ਮਿਲਿਯੋ ਪ੍ਰਿਥਮੈ ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਤਹਾ ਚਲਿ ਨ੍ਰਹਾਯੋ ॥

गंगहि सिंधु जहा मिलियो पृथमै बलिभद्र तहा चलि न्रहायो ॥

ga(n)geh si(n)dh jahaa miliyo pirathamai balibhadhr tahaa chal nrahaayo ||

ਫੇਰਿ ਤ੍ਰਿਬੈਨੀ ਮੈ ਕੈ ਇਸਨਾਨ ਦੈ ਦਾਨੁ ਬਲੀ ਹਰਿਦੁਆਰ ਸਿਧਾਯੋ ॥

फेरि तृबैनी मै कै इसनान दै दानु बली हरिदुआर सिधायो ॥

fer tirabainee mai kai isanaan dhai dhaan balee haridhuaar sidhaayo ||

ਨ੍ਰਹਾਇ ਤਹਾ ਪੁਨਿ ਬਦ੍ਰੀ ਕਿਦਾਰ ਗਯੋ ਅਤਿ ਹੀ ਮਨ ਮੈ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥

न्रहाइ तहा पुनि बद्री किदार गयो अति ही मन मै सुख पायो ॥

nrahai tahaa pun badhree kidhaar gayo at hee man mai sukh paayo ||

ਅਉਰ ਗਨੋ ਕਹ ਲਉ ਜਗ ਕੇ ਸਭ ਤੀਰਥ ਕੈ ਤਿਹ ਠਉਰਹਿ ਆਯੋ ॥੨੩੮੯॥

अउर गनो कह लउ जग के सभ तीरथ कै तिह ठउरहि आयो ॥२३८९॥

aaur gano keh lau jag ke sabh teerath kai teh Thaureh aayo ||2389||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਫੇਰਿ ਨੈਮਖ੍ਵਾਰਨ ਮਹਿ ਆਯੋ ॥

फेरि नैमख्वारन महि आयो ॥

fer naimakhavaiaaran meh aayo ||

ਆਇ ਰਿਖਿਨ ਕਉ ਮਾਥ ਨਿਵਾਯੋ ॥

आइ रिखिन कउ माथ निवायो ॥

aai rikhin kau maath nivaayo ||

ਤੀਰਥ ਕਹਿਯੋ ਮੈ ਸਭ ਹੀ ਕਰੇ ॥

तीरथ कहियो मै सभ ही करे ॥

teerath kahiyo mai sabh hee kare ||

ਬਿਧਿ ਪੂਰਬ ਜਿਉ ਤੁਮ ਉਚਰੇ ॥੨੩੯੦॥

बिधि पूरब जिउ तुम उचरे ॥२३९०॥

bidh poorab jiau tum uchare ||2390||

ਹਲੀ ਬਾਚ ਰਿਖਿਨ ਸੋ ॥

हली बाच रिखिन सो ॥

halee baach rikhin so ||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਅਬ ਆਇਸ ਜੋ ਹੋਇ ਸੁ ਕਰੋ ॥

अब आइस जो होइ सु करो ॥

ab aais jo hoi su karo ||

ਹੇ ਰਿਖਿ ਤੁਮਰੇ ਪਾਇਨ ਪਰੋ ॥

हे रिखि तुमरे पाइन परो ॥

he rikh tumare pain paro ||

ਅਬ ਆਇਸ ਜੋ ਹੋਇ ਸੁ ਕੀਜੈ ॥

अब आइस जो होइ सु कीजै ॥

ab aais jo hoi su keejai ||

ਹੇ ਰਿਖਿ ਬਾਤਹਿ ਸਤਿ ਪਤੀਜੈ ॥੨੩੯੧॥

हे रिखि बातहि सति पतीजै ॥२३९१॥

he rikh baateh sat pateejai ||2391||

ਰਿਖਿ ਬਾਚ ॥

रिखि बाच ॥

rikh baach ||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਬ ਮਿਲਿ ਰਿਖਿਨ ਇਹੈ ਜੀਅ ਧਾਰੋ ॥

तब मिलि रिखिन इहै जीअ धारो ॥

tab mil rikhin ihai jeea dhaaro ||

ਏਕ ਸਤ੍ਰੁ ਹੈ ਬਡੋ ਹਮਾਰੋ ॥

एक सत्रु है बडो हमारो ॥

ek satr hai baddo hamaaro ||

ਬਲਲ ਨਾਮ ਹਲਧਰ ਤਿਹ ਮਾਰੋ ॥

बलल नाम हलधर तिह मारो ॥

balal naam haladhar teh maaro ||

ਮਾਨੋ ਤਿਹ ਪੈ ਕਾਲ ਪਚਾਰੋ ॥੨੩੯੨॥

मानो तिह पै काल पचारो ॥२३९२॥

maano teh pai kaal pachaaro ||2392||

ਹਲੀ ਬਾਚ ॥

हली बाच ॥

halee baach ||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਕਹਾ ਠਉਰ ਤਿਹ ਸਤ੍ਰੁ ਕੀ ਕਹੋ ਰਿਖਿਨ ਕੇ ਰਾਜ ॥

कहा ठउर तिह सत्रु की कहो रिखिन के राज ॥

kahaa Thaur teh satr kee kaho rikhin ke raaj ||

ਮੋਹਿ ਬਤਾਵੈ ਜਾਹਿ ਕਉ ਤਾਹਿ ਹਨੋ ਅਉ ਆਜੁ ॥੨੩੯੩॥

मोहि बतावै जाहि कउ ताहि हनो अउ आजु ॥२३९३॥

moh bataavai jaeh kau taeh hano aau aaj ||2393||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਬ ਇਕ ਰਿਖ ਨੈ ਜਾਇ ਬਤਾਯੋ ॥

तब इक रिख नै जाइ बतायो ॥

tab ik rikh nai jai bataayo ||

ਤਹਾ ਠਉਰ ਹੋ ਸਤ੍ਰੁ ਬਨਾਯੋ ॥

तहा ठउर हो सत्रु बनायो ॥

tahaa Thaur ho satr banaayo ||

ਜਬ ਹਲਧਰਿ ਸੋ ਸਤ੍ਰ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

जब हलधरि सो सत्र निहारियो ॥

jab haladhar so satr nihaariyo ||

ਹਮ ਸੰਗਿ ਲਰੁ ਇਹ ਭਾਤਿ ਪਚਾਰਿਯੋ ॥੨੩੯੪॥

हम संगि लरु इह भाति पचारियो ॥२३९४॥

ham sa(n)g lar ieh bhaat pachaariyo ||2394||

ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਤਬ ਸਤ੍ਰੁ ਰਿਸਾਯੋ ॥

सुनत बचन तब सत्रु रिसायो ॥

sunat bachan tab satr risaayo ||

ਹਾਥ ਗਾਗਨੋ ਯਾ ਪਰਿ ਆਯੋ ॥

हाथ गागनो या परि आयो ॥

haath gaagano yaa par aayo ||

ਹਲਧਰਿ ਸੰਗਿ ਜੁਧ ਤਿਹ ਕੀਓ ॥

हलधरि संगि जुध तिह कीओ ॥

haladhar sa(n)g judh teh keeo ||

ਜਿਹ ਸਮ ਠਉਰ ਬੀਰ ਨਹੀ ਬੀਓ ॥੨੩੯੫॥

जिह सम ठउर बीर नही बीओ ॥२३९५॥

jeh sam Thaur beer nahee beeo ||2395||

ਬਹੁਤ ਜੁਧ ਤਿਹ ਠਾ ਦੁਹੂੰ ਧਾਰੋ ॥

बहुत जुध तिह ठा दुहूँ धारो ॥

bahut judh teh Thaa dhuhoo(n) dhaaro ||

ਦੁਹੂੰ ਸੂਰ ਤੇ ਏਕ ਨ ਹਾਰੋ ॥

दुहूँ सूर ते एक न हारो ॥

dhuhoo(n) soor te ek na haaro ||

ਜਉ ਥਕਿ ਜਾਹਿ ਬੈਠ ਤਹ ਰਹੈ ॥

जउ थकि जाहि बैठ तह रहै ॥

jau thak jaeh baiTh teh rahai ||

ਮੁਛਿਤ ਹੋਹਿ ਜੁਧੁ ਫਿਰ ਚਹੈ ॥੨੩੯੬॥

मुछित होहि जुधु फिर चहै ॥२३९६॥

muchhit hoh judh fir chahai ||2396||

ਫਿਰਿ ਦੋਊ ਗਾਜਿ ਗਾਜਿ ਰਨ ਪਾਰੈ ॥

फिरि दोऊ गाजि गाजि रन पारै ॥

fir dhouoo gaaj gaaj ran paarai ||

ਆਪਸ ਬੀਚ ਗਦਾ ਬਹੁ ਮਾਰੈ ॥

आपस बीच गदा बहु मारै ॥

aapas beech gadhaa bahu maarai ||

ਠਾਢ ਰਹੈ ਥਿਰੁ ਪੈਗ ਨ ਟਰੈ ॥

ठाढ रहै थिरु पैग न टरै ॥

Thaadd rahai thir paig na Tarai ||

ਮਾਨਹੁ ਰਿਸਿ ਪਰਬਤ ਦੋਊ ਲਰੈ ॥੨੩੯੭॥

मानहु रिसि परबत दोऊ लरै ॥२३९७॥

maanahu ris parabat dhouoo larai ||2397||

ਦੋਊ ਭਟ ਅਭ੍ਰਨ ਜਿਉ ਗਾਜੈ ॥

दोऊ भट अभ्रन जिउ गाजै ॥

dhouoo bhaT abhran jiau gaajai ||

ਬਚਨ ਸੁਨਤ ਜਿਨ ਕੇ ਜਮ ਲਾਜੈ ॥

बचन सुनत जिन के जम लाजै ॥

bachan sunat jin ke jam laajai ||

ਅਤਿ ਹੀ ਬੀਰ ਰਿਸਹਿ ਮੈ ਭਰੈ ॥

अति ही बीर रिसहि मै भरै ॥

at hee beer riseh mai bharai ||

ਦੋਊ ਬੀਰ ਕ੍ਰੋਧ ਸੋ ਲਰੈ ॥੨੩੯੮॥

दोऊ बीर क्रोध सो लरै ॥२३९८॥

dhouoo beer krodh so larai ||2398||

ਜਿਨ ਕਉਤੁਕ ਦੇਖਨ ਸੁਰ ਆਏ ॥

जिन कउतुक देखन सुर आए ॥

jin kautuk dhekhan sur aae ||

ਭਾਤਿਨ ਭਾਤਿ ਬਿਵਾਨ ਬਨਾਏ ॥

भातिन भाति बिवान बनाए ॥

bhaatin bhaat bivaan banaae ||

ਉਤ ਰੰਭਾਦਿਕ ਨਿਰਤਹਿ ਕਰੈ ॥

उत रंभादिक निरतहि करै ॥

aut ra(n)bhaadhik nirateh karai ||

ਇਤ ਤੇ ਬੀਰ ਭੂਮਿ ਮੈ ਲਰੈ ॥੨੩੯੯॥

इत ते बीर भूमि मै लरै ॥२३९९॥

eit te beer bhoom mai larai ||2399||

ਬਹੁਤ ਗਦਾ ਤਨ ਲਗੇ ਨ ਜਾਨੈ ॥

बहुत गदा तन लगे न जानै ॥

bahut gadhaa tan lage na jaanai ||

ਮੁਖ ਤੇ ਮਾਰਹਿ ਮਾਰ ਬਖਾਨੈ ॥

मुख ते मारहि मार बखानै ॥

mukh te maareh maar bakhaanai ||

ਰਨ ਕੀ ਛਿਤ ਤੇ ਪੈਗੁ ਨ ਟਰੈ ॥

रन की छित ते पैगु न टरै ॥

ran kee chhit te paig na Tarai ||

ਰੀਝਿ ਰੀਝਿ ਦੋਊ ਭਟ ਲਰੈ ॥੨੪੦੦॥

रीझि रीझि दोऊ भट लरै ॥२४००॥

reejh reejh dhouoo bhaT larai ||2400||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਜੁਧੁ ਭਯੋ ਬਹੁਤੋ ਤਿਹ ਠਾ ਤਬ ਮੂਸਲ ਕਉ ਮੁਸਲੀ ਜੂ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥

जुधु भयो बहुतो तिह ठा तब मूसल कउ मुसली जू संभारियो ॥

judh bhayo bahuto teh Thaa tab moosal kau musalee joo sa(n)bhaariyo ||

ਕੈ ਬਲ ਹਾਥਨ ਦੋਊਨ ਕੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਕਿ ਘਾਹਿ ਪ੍ਰਹਾਰਯੋ ॥

कै बल हाथन दोऊन के कबि स्याम कहै तकि घाहि प्रहारयो ॥

kai bal haathan dhouoon ke kab sayaam kahai tak ghaeh prahaarayo ||

ਲਾਗਤ ਘਾ ਇਹ ਕੈ ਮਰਿ ਗਯੋ ਅਰਿ ਅੰਤਕ ਕੇ ਫੁਨਿ ਧਾਮਿ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥

लागत घा इह कै मरि गयो अरि अंतक के फुनि धामि सिधारियो ॥

laagat ghaa ieh kai mar gayo ar a(n)tak ke fun dhaam sidhaariyo ||

ਯੌ ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਹਨਿਯੋ ਤਿਹ ਕੋ ਸਭ ਬਿਪਨ ਕੋ ਫੁਨਿ ਕਾਜ ਸਵਾਰਿਯੋ ॥੨੪੦੧॥

यौ बलिभद्र हनियो तिह को सभ बिपन को फुनि काज सवारियो ॥२४०१॥

yau balibhadhr haniyo teh ko sabh bipan ko fun kaaj savaariyo ||2401||

ਪਉਰਖ ਜੋ ਮੂਸਲੀਧਰਿ ਕੋ ਕਹਿਓ ਨ੍ਰਿਪ ਕਉ ਸੁਕਦੇਵ ਸੁਨਾਯੋ ॥

पउरख जो मूसलीधरि को कहिओ नृप कउ सुकदेव सुनायो ॥

paurakh jo moosaleedhar ko kahio nirap kau sukadhev sunaayo ||

ਜਾਹਿ ਕਥਾ ਦਿਜ ਕੇ ਮੁਖ ਤੇ ਸਭ ਸ੍ਰਉਨ ਸੁਨੀ ਤਿਨ ਹੂ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥

जाहि कथा दिज के मुख ते सभ स्रउन सुनी तिन हू सुख पायो ॥

jaeh kathaa dhij ke mukh te sabh sraun sunee tin hoo sukh paayo ||

ਜਾ ਕੇ ਕੀਏ ਸਸਿ ਸੂਰ ਨਿਸਾ ਦਿਵ ਤਾਹੀ ਕੀ ਬਾਤ ਸੁਨੋ ਜੀਅ ਆਯੋ ॥

जा के कीए ससि सूर निसा दिव ताही की बात सुनो जीअ आयो ॥

jaa ke ke'ee sas soor nisaa dhiv taahee kee baat suno jeea aayo ||

ਤਾਹੀ ਕੀ ਬਾਤ ਸੁਨਾਉ ਦਿਜੋਤਮ ਬੇਦਨ ਕੈ ਜੋਊ ਭੇਦ ਨ ਪਾਯੋ ॥੨੪੦੨॥

ताही की बात सुनाउ दिजोतम बेदन कै जोऊ भेद न पायो ॥२४०२॥

taahee kee baat sunaau dhijotam bedhan kai jouoo bhedh na paayo ||2402||

ਜਾਹਿ ਖੜਾਨਨ ਸੇ ਸਹਸਾਨਨ ਖੋਜਿ ਰਹੇ ਕਛੁ ਪਾਰ ਨ ਪਾਯੋ ॥

जाहि खड़ानन से सहसानन खोजि रहे कछु पार न पायो ॥

jaeh khaRaanan se sahasaanan khoj rahe kachh paar na paayo ||

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਜਿਹ ਕਉ ਚਤੁਰਾਨਨ ਬੇਦਨ ਕੇ ਗੁਨ ਭੀਤਰ ਗਾਯੋ ॥

स्याम भनै जिह कउ चतुरानन बेदन के गुन भीतर गायो ॥

sayaam bhanai jeh kau chaturaanan bedhan ke gun bheetar gaayo ||

ਖੋਜ ਰਹੇ ਸਿਵ ਸੇ ਜਿਹ ਅੰਤ ਅਨੰਤ ਕਹਿਓ ਥਕਿ ਅੰਤ ਨ ਪਾਯੋ ॥

खोज रहे सिव से जिह अंत अनंत कहिओ थकि अंत न पायो ॥

khoj rahe siv se jeh a(n)t ana(n)t kahio thak a(n)t na paayo ||

ਤਾਹੀ ਕੀ ਬਾਤ ਸੁਨੋ ਤੁਮਰੇ ਮੁਖ ਤੇ ਸੁਕਦੇਵ ਇਹੈ ਠਹਰਾਯੋ ॥੨੪੦੩॥

ताही की बात सुनो तुमरे मुख ते सुकदेव इहै ठहरायो ॥२४०३॥

taahee kee baat suno tumare mukh te sukadhev ihai Thaharaayo ||2403||

ਭੂਪਤਿ ਜਉ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਸੁਕ ਕਉ ਸੁਕ ਹੂ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁਨਾਈ ॥

भूपति जउ इह भाति कहियो सुक कउ सुक हू इह भाति सुनाई ॥

bhoopat jau ieh bhaat kahiyo suk kau suk hoo ieh bhaat sunaiee ||

ਦੀਨ ਦਿਆਲ ਕੀ ਬਾਤ ਸੁਨਾਵ ਹੋਂ ਤੁਹਿ ਕਉ ਤੁਹਿ ਭੇਦੁ ਛਪਾਈ ॥

दीन दिआल की बात सुनाव हों तुहि कउ तुहि भेदु छपाई ॥

dheen dhiaal kee baat sunaav ho(n) tuh kau tuh bhedh chhapaiee ||

ਬਿਪ੍ਰ ਸੁਦਾਮਾ ਹੁਤੋ ਬਿਪਤਾ ਤਿਹ ਕੀ ਹਉ ਕਹੋ ਹਰਿ ਜੈਸੇ ਮਿਟਾਈ ॥

बिप्र सुदामा हुतो बिपता तिह की हउ कहो हरि जैसे मिटाई ॥

bipr sudhaamaa huto bipataa teh kee hau kaho har jaise miTaiee ||

ਸੋ ਹਉ ਸੁਨਾਵਤ ਹਉ ਤੁਹਿ ਕਉ ਸੁਨ ਲੈ ਸੋਊ ਸ੍ਰਉਨਨ ਦੇ ਨ੍ਰਿਪ ਰਾਈ ॥੨੪੦੪॥

सो हउ सुनावत हउ तुहि कउ सुन लै सोऊ स्रउनन दे नृप राई ॥२४०४॥

so hau sunaavat hau tuh kau sun lai souoo sraunan dhe nirap raiee ||2404||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਿਕੰਧ ਪੁਰਾਣੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਤੀਰਥ ਇਸਨਾਨ ਕਰਿ ਦੈਤ ਬਲਲ ਕੋ ਮਾਰਤ ਭਏ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਆਵਤ ਭਏ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥

इति स्री दसम सिकंध पुराणे बचित्र नाटक ग्रंथे कृसनावतारे बलिभद्र तीरथ इसनान करि दैत बलल को मारत भए गृह को आवत भए धिआइ समापतं ॥

eit sree dhasam sika(n)dh puraane bachitr naaTak gra(n)the kirasanaavataare balibhadhr teerath isanaan kar dhait balal ko maarat bhe gireh ko aavat bhe dhiaai samaapata(n) ||

ਸੁਦਾਮਾ ਬਾਰਤਾ ਕਥਨੰ ॥

सुदामा बारता कथनं ॥

sudhaamaa baarataa kathana(n) ||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਏਕੁ ਬਧੂ ਜੁਤ ਬ੍ਰਾਹਮਨ ਥੋ ਤਿਹ ਯਾ ਜਗੁ ਬੀਚ ਬਡੋ ਦੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥

एकु बधू जुत ब्राहमन थो तिह या जगु बीच बडो दुखु पायो ॥

ek badhoo jut braahaman tho teh yaa jag beech baddo dhukh paayo ||

ਦੁਖਿਤ ਹ੍ਵੈ ਇਕ ਦਿਵਸ ਕਹਿਯੋ ਤਿਹ ਮਿਤ੍ਰ ਹੈ ਮੋ ਪ੍ਰਭੁ ਜੋ ਜਗ ਗਾਯੋ ॥

दुखित ह्वै इक दिवस कहियो तिह मित्र है मो प्रभु जो जग गायो ॥

dhukhit havai ik dhivas kahiyo teh mitr hai mo prabh jo jag gaayo ||

ਤਾ ਕੀ ਤ੍ਰੀਯਾ ਕਹਿਯੋ ਜਾਹੁ ਤਹਾ ਸੁਨਿ ਮਾਨਤ ਭਯੋ ਤਿਹ ਮੂੰਡ ਮੁਡਾਯੋ ॥

ता की त्रीया कहियो जाहु तहा सुनि मानत भयो तिह मूँड मुडायो ॥

taa kee treeyaa kahiyo jaahu tahaa sun maanat bhayo teh moo(n)dd muddaayo ||

ਤੰਦੁਲ ਲੈ ਦਿਜ ਦਾਰਦੀ ਹਾਥਿ ਸੁ ਦੁਆਰਵਤੀ ਹੂ ਕੀ ਓਰਿ ਸਿਧਾਯੋ ॥੨੪੦੫॥

तंदुल लै दिज दारदी हाथि सु दुआरवती हू की ओरि सिधायो ॥२४०५॥

ta(n)dhul lai dhij dhaaradhee haath su dhuaaravatee hoo kee or sidhaayo ||2405||

ਦਿਜੁ ਬਾਚ ॥

दिजु बाच ॥

dhij baach ||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਹਉ ਅਰੁ ਸ੍ਯਾਮ ਸੰਦੀਪਨ ਕੇ ਗ੍ਰਹਿ ਬੀਚ ਪੜੇ ਹਿਤ ਹੈ ਅਤਿ ਹੀ ਕਰਿ ॥

हउ अरु स्याम संदीपन के ग्रहि बीच पड़े हित है अति ही करि ॥

hau ar sayaam sa(n)dheepan ke greh beech paRe hit hai at hee kar ||

ਹਉ ਚਿਤ ਮੈ ਧਰਿ ਸ੍ਯਾਮ ਰਹਿਓ ਰਹੈ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ਸੁ ਸ੍ਯਾਮਹਿ ਮੋ ਚਿਤ ਮੈ ਧਰਿ ॥

हउ चित मै धरि स्याम रहिओ रहै ह्वै है सु स्यामहि मो चित मै धरि ॥

hau chit mai dhar sayaam rahio rahai havai hai su sayaameh mo chit mai dhar ||

ਦੈ ਧਨ ਪਾਇ ਘਨੋ ਘਰਿ ਮੈ ਕਛੁ ਦੀਨਨ ਦੇਤ ਨ ਨੈਕੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ॥

दै धन पाइ घनो घरि मै कछु दीनन देत न नैकु कृपा करि ॥

dhai dhan pai ghano ghar mai kachh dheenan dhet na naik kirapaa kar ||

ਈਸ ਲਹੈ ਕਿਧੋ ਮੋਹਿ ਨਿਹਾਰ ਕੈ ਕੈਸੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਹੈ ਹਮ ਪੈ ਹਰਿ ॥੨੪੦੬॥

ईस लहै किधो मोहि निहार कै कैसी कृपा करि है हम पै हरि ॥२४०६॥

e'ees lahai kidho moh nihaar kai kaisee kirapaa kar hai ham pai har ||2406||

ਮਾਰਗ ਨਾਖ ਕੈ ਬਿਪ੍ਰ ਜਬੈ ਗ੍ਰਿਹਿ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਭੀਤਰ ਆਯੋ ॥

मारग नाख कै बिप्र जबै गृहि स्री जदुबीर के भीतर आयो ॥

maarag naakh kai bipr jabai gireh sree jadhubeer ke bheetar aayo ||

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਨਿਹਾਰਤ ਤਾਹਿ ਸੁ ਬਿਪ੍ਰ ਸੁਦਾਮਾ ਇਹੈ ਠਹਰਾਯੋ ॥

स्री बृजनाथ निहारत ताहि सु बिप्र सुदामा इहै ठहरायो ॥

sree birajanaath nihaarat taeh su bipr sudhaamaa ihai Thaharaayo ||

ਆਸਨ ਤੇ ਉਠਿ ਆਤੁਰ ਹੁਇ ਅਤਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਢਾਇ ਕੈ ਲੈਬੇ ਕਉ ਧਾਯੋ ॥

आसन ते उठि आतुर हुइ अति प्रीति बढाइ कै लैबे कउ धायो ॥

aasan te uTh aatur hui at preet baddai kai laibe kau dhaayo ||

ਪਾਇ ਪਰਿਓ ਤਿਹ ਕੋ ਹਰਿ ਜੀ ਫਿਰਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਉਠਿ ਕੰਠਿ ਲਗਾਯੋ ॥੨੪੦੭॥

पाइ परिओ तिह को हरि जी फिरि स्याम भनै उठि कंठि लगायो ॥२४०७॥

pai pario teh ko har jee fir sayaam bhanai uTh ka(n)Th lagaayo ||2407||

ਲੈ ਤਿਹ ਮੰਦਿਰ ਮਾਹਿ ਗਯੋ ਤਿਹ ਕੋ ਅਤਿ ਹੀ ਕਰਿ ਆਦਰੁ ਕੀਨੋ ॥

लै तिह मंदिर माहि गयो तिह को अति ही करि आदरु कीनो ॥

lai teh ma(n)dhir maeh gayo teh ko at hee kar aadhar keeno ||

ਬਾਰਿ ਮੰਗਾਇ ਤਹੀ ਦਿਜ ਕੋ ਦੋਊ ਪਾਇਨ ਧ੍ਵੈ ਚਰਨਾਮ੍ਰਿਤ ਲੀਨੋ ॥

बारि मंगाइ तही दिज को दोऊ पाइन ध्वै चरनामृत लीनो ॥

baar ma(n)gai tahee dhij ko dhouoo pain dhavai charanaamirat leeno ||

ਝੌਪਰੀ ਤੇ ਤਿਹ ਠਾ ਹਰਿ ਜੂ ਸੁਭ ਕੰਚਨ ਕੋ ਪੁਨਿ ਮੰਦਰਿ ਕੀਨੋ ॥

झौपरी ते तिह ठा हरि जू सुभ कंचन को पुनि मंदरि कीनो ॥

jhauaparee te teh Thaa har joo subh ka(n)chan ko pun ma(n)dhar keeno ||

ਤਉ ਨ ਸਕਿਓ ਸੁ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਬਿਪਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਿਹ ਰੰਚ ਨ ਦੀਨੋ ॥੨੪੦੮॥

तउ न सकिओ सु बिदा करि बिपहि स्याम भनै तिह रंच न दीनो ॥२४०८॥

tau na sakio su bidhaa kar bipeh sayaam bhanai teh ra(n)ch na dheeno ||2408||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਜਬ ਦਿਜ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹਿ ਪੜਤ ਤਬ ਮੋ ਸੋ ਹੁਤੋ ਗਰੋਹ ॥

जब दिज के गृहि पड़त तब मो सो हुतो गरोह ॥

jab dhij ke gireh paRat tab mo so huto garoh ||

ਅਬ ਲਾਲਚ ਬਸਿ ਹਰਿ ਭਏ ਕਛੂ ਨ ਦੀਨੋ ਮੋਹ ॥੨੪੦੯॥

अब लालच बसि हरि भए कछू न दीनो मोह ॥२४०९॥

ab laalach bas har bhe kachhoo na dheeno moh ||2409||

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥

कबियो बाच ॥

kabiyo baach ||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਜੋ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰੈ ਪੁਨਿ ਪਾਵਤ ਹੈ ਬਹੁਤੋ ਧਨ ਸੋਊ ॥

जो बृजनाथ की सेवा करै पुनि पावत है बहुतो धन सोऊ ॥

jo birajanaath kee sevaa karai pun paavat hai bahuto dhan souoo ||

ਲੋਗ ਕਹਾ ਤਿਹ ਭੇਦਹਿ ਪਾਵਤ ਆਪਨੀ ਜਾਨਤ ਹੈ ਪੁਨਿ ਓਊ ॥

लोग कहा तिह भेदहि पावत आपनी जानत है पुनि ओऊ ॥

log kahaa teh bhedheh paavat aapanee jaanat hai pun ouoo ||

ਸਾਧਨ ਕੇ ਬਰਤਾ ਹਰਤਾ ਦੁਖ ਬੈਰਨ ਕੇ ਸੁ ਬੜੇ ਘਰ ਖੋਊ ॥

साधन के बरता हरता दुख बैरन के सु बड़े घर खोऊ ॥

saadhan ke barataa harataa dhukh bairan ke su baRe ghar khouoo ||

ਦੀਨਨ ਕੇ ਜਗ ਪਾਲਬੇ ਕਾਜ ਗਰੀਬ ਨਿਵਾਜ ਨ ਦੂਸਰ ਕੋਊ ॥੨੪੧੦॥

दीनन के जग पालबे काज गरीब निवाज न दूसर कोऊ ॥२४१०॥

dheenan ke jag paalabe kaaj gareeb nivaaj na dhoosar kouoo ||2410||

ਸੋ ਸਿਸੁਪਾਲ ਹਨਿਯੋ ਛਿਨ ਮੈ ਜਿਹ ਸੋ ਕੋਊ ਅਉਰ ਨ ਮਾਨ ਧਰੈ ॥

सो सिसुपाल हनियो छिन मै जिह सो कोऊ अउर न मान धरै ॥

so sisupaal haniyo chhin mai jeh so kouoo aaur na maan dharai ||

ਅਰੁ ਦੰਤ ਬਕਤ੍ਰ ਹਨਿਯੋ ਜਮ ਲੋਕ ਤੇ ਜੋ ਕਬਹੂੰ ਨ ਰਤੀ ਕੁ ਡਰੈ ॥

अरु दंत बकत्र हनियो जम लोक ते जो कबहूँ न रती कु डरै ॥

ar dha(n)t bakatr haniyo jam lok te jo kabahoo(n) na ratee k ddarai ||

ਰਿਸ ਸੋ ਭੂਮਾਸੁਰ ਜੀਤਿ ਲਯੋ ਜੋਊ ਇੰਦ੍ਰ ਸੇ ਬੀਰ ਨ ਸੰਗ ਅਰੈ ॥

रिस सो भूमासुर जीति लयो जोऊ इंद्र से बीर न संग अरै ॥

ris so bhoomaasur jeet layo jouoo i(n)dhr se beer na sa(n)g arai ||

ਅਬ ਕੰਚਨ ਧਾਮ ਕੀਯੋ ਦਿਜ ਕੋ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਬਿਨਾ ਐਸੀ ਕਉਨ ਕਰੈ ॥੨੪੧੧॥

अब कंचन धाम कीयो दिज को बृजनाथ बिना ऐसी कउन करै ॥२४११॥

ab ka(n)chan dhaam keeyo dhij ko birajanaath binaa aaisee kaun karai ||2411||

ਜਾ ਮਧੁ ਕੀਟਭ ਕੋ ਬਧ ਕੈ ਭੂ ਇੰਦ੍ਰ ਦਈ ਕਰਿ ਕੈ ਕਰੁਨਾਈ ॥

जा मधु कीटभ को बध कै भू इंद्र दई करि कै करुनाई ॥

jaa madh keeTabh ko badh kai bhoo i(n)dhr dhiee kar kai karunaiee ||

ਅਉਰ ਜਿਤੀ ਇਹ ਸਾਮੁਹੇ ਸਤ੍ਰਨ ਸੈਨ ਗਈ ਸਭ ਯਾਹਿ ਖਪਾਈ ॥

अउर जिती इह सामुहे सत्रन सैन गई सभ याहि खपाई ॥

aaur jitee ieh saamuhe satran sain giee sabh yaeh khapaiee ||

ਜਾਹਿ ਬਿਭੀਛਨ ਰਾਜ ਦਯੋ ਅਰੁ ਰਾਵਨ ਮਾਰ ਕੈ ਲੰਕ ਲੁਟਾਈ ॥

जाहि बिभीछन राज दयो अरु रावन मार कै लंक लुटाई ॥

jaeh bibheechhan raaj dhayo ar raavan maar kai la(n)k luTaiee ||

ਕੰਚਨ ਕੋ ਤਿਹ ਧਾਮ ਦਯੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਕਹੈ ਕਉਨ ਬਡਾਈ ॥੨੪੧੨॥

कंचन को तिह धाम दयो कबि स्याम कहै कहै कउन बडाई ॥२४१२॥

ka(n)chan ko teh dhaam dhayo kab sayaam kahai kahai kaun baddaiee ||2412||

ਬਿਸਨਪਦ ਧਨਾਸਰੀ ॥

बिसनपद धनासरी ॥

bisanapadh dhanaasaree ||

ਜਿਹ ਮ੍ਰਿਗ ਰਾਖੈ ਨੈਨ ਬਨਾਇ ॥

जिह मृग राखै नैन बनाइ ॥

jeh mirag raakhai nain banai ||

ਅੰਜਨ ਰੇਖ ਸ੍ਯਾਮ ਪਰ ਅਟਕਤ ਸੁੰਦਰ ਫਾਧ ਚੜਾਇ ॥

अंजन रेख स्याम पर अटकत सुँदर फाध चड़ाइ ॥

a(n)jan rekh sayaam par aTakat su(n)dhar faadh chaRai ||

ਮ੍ਰਿਗ ਮਨ ਹੇਰਿ ਜਿਨੇ ਨਰ ਨਾਰਿਨ ਰਹਤ ਸਦਾ ਉਰਝਾਇ ॥

मृग मन हेरि जिने नर नारिन रहत सदा उरझाइ ॥

mirag man her jine nar naarin rahat sadhaa urajhai ||

ਤਿਨ ਕੇ ਊਪਰਿ ਅਪਨੀ ਰੁਚਿ ਸਿਉ ਰੀਝਿ ਸ੍ਯਾਮ ਬਲਿ ਜਾਇ ॥੨੪੧੩॥

तिन के ऊपरि अपनी रुचि सिउ रीझि स्याम बलि जाइ ॥२४१३॥

tin ke uoopar apanee ruch siau reejh sayaam bal jai ||2413||

ਹਰਿ ਕੇ ਨੈਨਾ ਜਲਜ ਠਏ ॥

हरि के नैना जलज ठए ॥

har ke nainaa jalaj The ||

ਦਿਪਤ ਜੋਤਿ ਦਿਨ ਮਨਿ ਦੁਤਿ ਮੁਖ ਤੇ ਕਬਹੂੰ ਨ ਮੁੰਦਿਤ ਭਏ ॥

दिपत जोति दिन मनि दुति मुख ते कबहूँ न मुँदित भए ॥

dhipat jot dhin man dhut mukh te kabahoo(n) na mu(n)dhit bhe ||

ਤਿਨ ਕਉ ਦੇਖਿ ਜਨਨ ਦ੍ਰਿਗ ਪੁਤਰੀ ਲਗੀ ਸੁ ਭਾਵ ਭਏ ॥

तिन कउ देखि जनन दृग पुतरी लगी सु भाव भए ॥

tin kau dhekh janan dhirag putaree lagee su bhaav bhe ||

ਜਨੁ ਪਰਾਗ ਕਮਲਨ ਕੀ ਊਪਰ ਭ੍ਰਮਰ ਕੋਟਿ ਭ੍ਰਮਏ ॥੨੪੧੪॥

जनु पराग कमलन की ऊपर भ्रमर कोटि भ्रमए ॥२४१४॥

jan paraag kamalan kee uoopar bhramar koT bhrame ||2414||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਿਕੰਧ ਪੁਰਾਣੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਦਿਜ ਸੁਦਾਮਾ ਕੋ ਦਾਰਿਦ ਦੂਰ ਕਰਤ ਕੰਚਨ ਧਾਮ ਕਰ ਦੇਤ ਭਏ ॥

इति स्री दसम सिकंध पुराणे बचित्र नाटक ग्रंथे कृसनावतारे दिज सुदामा को दारिद दूर करत कंचन धाम कर देत भए ॥

eit sree dhasam sika(n)dh puraane bachitr naaTak gra(n)the kirasanaavataare dhij sudhaamaa ko dhaaridh dhoor karat ka(n)chan dhaam kar dhet bhe ||

ਅਥ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਸੂਰਜ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕੇ ਦਿਨ ਕੁਰਖੇਤ੍ਰ ਗਵਨਿ ਕਥਨੰ ॥

अथ कान्रह जू सूरज ग्रहिण के दिन कुरखेत्र गवनि कथनं ॥

ath kaanreh joo sooraj grahin ke dhin kurakhetr gavan kathana(n) ||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਜਉ ਰਵਿ ਕੇ ਗ੍ਰਸਬੇ ਹੂ ਕੋ ਦਿਵਸ ਲਗਿਓ ਕਹਿ ਜੋਤਿਕੀ ਯੌ ਤੁ ਸੁਨਾਯੋ ॥

जउ रवि के ग्रसबे हू को दिवस लगिओ कहि जोतिकी यौ तु सुनायो ॥

jau rav ke grasabe hoo ko dhivas lagio keh jotikee yau ta sunaayo ||

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੀ ਮਾਤ ਬਿਮਾਤ ਅਰੁ ਭ੍ਰਾਤ ਚਲੈ ਕੁਰੁਖੇਤ੍ਰਿ ਇਹੈ ਠਹਰਾਯੋ ॥

कान्रह की मात बिमात अरु भ्रात चलै कुरुखेतृ इहै ठहरायो ॥

kaanreh kee maat bimaat ar bhraat chalai kurukhetr ihai Thaharaayo ||

ਤਾਤ ਚਲਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੋ ਲੈ ਸੰਗਿ ਭਾਤਿਨ ਭਾਤਿ ਕੋ ਸੈਨ ਬਨਾਯੋ ॥

तात चलियो बृजनाथ को लै संगि भातिन भाति को सैन बनायो ॥

taat chaliyo birajanaath ko lai sa(n)g bhaatin bhaat ko sain banaayo ||

ਜੋ ਕੋਊ ਅੰਤੁ ਚਹੈ ਤਿਹ ਕੋ ਤਿਨ ਕੋ ਕਛੂ ਆਵਤ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਯੋ ॥੨੪੧੫॥

जो कोऊ अंतु चहै तिह को तिन को कछू आवत अंतु न पायो ॥२४१५॥

jo kouoo a(n)t chahai teh ko tin ko kachhoo aavat a(n)t na paayo ||2415||

ਇਤ ਤੇ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਆਵਤ ਭੇ ਉਤ ਨੰਦ ਤੇ ਆਦਿ ਸਭੈ ਤਹ ਆਏ ॥

इत ते बृज नाइक आवत भे उत नंद ते आदि सभै तह आए ॥

eit te biraj naik aavat bhe ut na(n)dh te aadh sabhai teh aae ||

ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਸਭ ਗੁਆਰਿਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜਬੈ ਦਰਸਾਏ ॥

चंद्रभगा बृखभान सुता सभ गुआरिनि स्याम जबै दरसाए ॥

cha(n)dhrabhagaa birakhabhaan sutaa sabh guaarin sayaam jabai dharasaae ||

ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ਰਹੀ ਚਕਿ ਕੈ ਜਕਿ ਗੀ ਕਛੁ ਬੈਨ ਕਹਿਓ ਨਹੀ ਜਾਏ ॥

रूप निहारि रही चकि कै जकि गी कछु बैन कहिओ नही जाए ॥

roop nihaar rahee chak kai jak gee kachh bain kahio nahee jaae ||

ਨੰਦ ਜਸੋਮਤ ਮੋਹ ਬਢਾਇ ਕੈ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਕੇ ਉਰ ਮੈ ਲਪਟਾਏ ॥੨੪੧੬॥

नंद जसोमत मोह बढाइ कै कान्रह जू के उर मै लपटाए ॥२४१६॥

na(n)dh jasomat moh baddai kai kaanreh joo ke ur mai lapaTaae ||2416||

ਨੰਦ ਜਸੋਮਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਬਢਾਇ ਕੈ ਨੈਨਨ ਤੇ ਦੁਹੂ ਨੀਰ ਬਹਾਯੋ ॥

नंद जसोमति प्रेम बढाइ कै नैनन ते दुहू नीर बहायो ॥

na(n)dh jasomat prem baddai kai nainan te dhuhoo neer bahaayo ||

ਐਸੇ ਕਹਿਓ ਬ੍ਰਿਜ ਕਉ ਤੁਮ ਤਿਆਗਿ ਗਏ ਮਥੁਰਾ ਜੀਅ ਐਸੋ ਹੀ ਭਾਯੋ ॥

ऐसे कहिओ बृज कउ तुम तिआगि गए मथुरा जीअ ऐसो ही भायो ॥

aaise kahio biraj kau tum tiaag ge mathuraa jeea aaiso hee bhaayo ||

ਕਾ ਭਯੋ ਜੋ ਤੁਮ ਮਾਰਿ ਚੰਡੂਰ ਪ੍ਰਹਾਰਿ ਕੈ ਸੰਗਹਿ ਕੰਸਹਿ ਘਾਯੋ ॥

का भयो जो तुम मारि चंडूर प्रहारि कै संगहि कंसहि घायो ॥

kaa bhayo jo tum maar cha(n)ddoor prahaar kai sa(n)geh ka(n)seh ghaayo ||

ਹਉ ਨਿਰਮੋਹ ਨਿਹਾਰ ਦਸਾ ਹਮਰੀ ਤੁਮਰੇ ਮਨ ਮੋਹ ਨ ਆਯੋ ॥੨੪੧੭॥

हउ निरमोह निहार दसा हमरी तुमरे मन मोह न आयो ॥२४१७॥

hau niramoh nihaar dhasaa hamaree tumare man moh na aayo ||2417||

ਜਸੋਧਾ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਸੋ ॥

जसोधा बाच कान्रह जू सो ॥

jasodhaa baach kaanreh joo so ||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਢਾਇ ਜਸੋਮਤਿ ਯੌ ਬ੍ਰਿਜਭੂਖਨ ਸੋ ਇਕ ਬੈਨ ਉਚਾਰੋ ॥

प्रीति बढाइ जसोमति यौ बृजभूखन सो इक बैन उचारो ॥

preet baddai jasomat yau birajabhookhan so ik bain uchaaro ||

ਪਾਲ ਕੀਏ ਜਬ ਪੂਤ ਬਡੇ ਤੁਮ ਦੇਖਿਯੋ ਤਬੈ ਹਮ ਹੇਤ ਤੁਹਾਰੋ ॥

पाल कीए जब पूत बडे तुम देखियो तबै हम हेत तुहारो ॥

paal ke'ee jab poot badde tum dhekhiyo tabai ham het tuhaaro ||

ਤੋ ਕਹ ਦੋਸ ਲਗਾਉ ਹਉ ਕਿਉ ਹਰਿ ਹੈ ਸਭ ਫੁਨਿ ਦੋਸ ਹਮਾਰੋ ॥

तो कह दोस लगाउ हउ किउ हरि है सभ फुनि दोस हमारो ॥

to keh dhos lagaau hau kiau har hai sabh fun dhos hamaaro ||

ਊਖਲ ਸੋ ਤੁਹਿ ਬਾਧ ਕੈ ਮਾਰਿਯੋ ਹੈ ਜਾਨਤ ਹੋ ਸੋਊ ਬੈਰ ਚਿਤਾਰੋ ॥੨੪੧੮॥

ऊखल सो तुहि बाध कै मारियो है जानत हो सोऊ बैर चितारो ॥२४१८॥

uookhal so tuh baadh kai maariyo hai jaanat ho souoo bair chitaaro ||2418||

ਮਾਇ ਹ੍ਵੈ ਬਾਤ ਕਹੋ ਤੁਮ ਸੌ ਸੁ ਤੋ ਮੋ ਬਤੀਆ ਸੁਨਿ ਸਾਚ ਪਤੀਜੈ ॥

माइ ह्वै बात कहो तुम सौ सु तो मो बतीआ सुनि साच पतीजै ॥

mai havai baat kaho tum sau su to mo bateeaa sun saach pateejai ||

ਅਉਰਨ ਕੀ ਸਿਖ ਲੈ ਤਬ ਜਿਉ ਤੈਸੋ ਕਾਜ ਕਰੋ ਜਿਨਿ ਯੌ ਸੁਨਿ ਲੀਜੈ ॥

अउरन की सिख लै तब जिउ तैसो काज करो जिनि यौ सुनि लीजै ॥

aauran kee sikh lai tab jiau taiso kaaj karo jin yau sun leejai ||

ਨੈਕ ਬਿਛੋਹ ਭਏ ਤੁਮਰੇ ਮਰੀਐ ਤੁਮਰੇ ਪਲ ਹੇਰਤ ਜੀਜੈ ॥

नैक बिछोह भए तुमरे मरीऐ तुमरे पल हेरत जीजै ॥

naik bichhoh bhe tumare mareeaai tumare pal herat jeejai ||

ਬਾਲ ਬਲਾਇ ਲਿਉ ਹਉ ਬਹੁਰੋ ਬ੍ਰਿਜ ਕੋ ਬ੍ਰਿਜਭੂਖਨ ਭੂਖਿਤ ਕੀਜੈ ॥੨੪੧੯॥

बाल बलाइ लिउ हउ बहुरो बृज को बृजभूखन भूखित कीजै ॥२४१९॥

baal balai liau hau bahuro biraj ko birajabhookhan bhookhit keejai ||2419||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਨੰਦ ਜਸੋਦਹਿ ਕ੍ਰਿਸਨ ਮਿਲਿ ਅਤਿ ਚਿਤ ਮੈ ਸੁਖ ਪਾਇ ॥

नंद जसोदहि कृसन मिलि अति चित मै सुख पाइ ॥

na(n)dh jasodheh kirasan mil at chit mai sukh pai ||

ਸਭੈ ਗੋਪਿਕਾ ਜਹਿ ਹੁਤੀ ਤਹ ਹੀ ਪਹੁਚੇ ਜਾਇ ॥੨੪੨੦॥

सभै गोपिका जहि हुती तह ही पहुचे जाइ ॥२४२०॥

sabhai gopikaa jeh hutee teh hee pahuche jai ||2420||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥਹ ਕੋ ਜਬ ਹੀ ਲਖਿ ਕੈ ਤਿਹ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਆਗਮ ਪਾਯੋ ॥

स्री बृजनाथह को जब ही लखि कै तिह ग्वारनि आगम पायो ॥

sree birajanaatheh ko jab hee lakh kai teh gavaiaaran aagam paayo ||

ਆਗੇ ਹੀ ਏਕ ਚਲੀ ਉਠ ਕੈ ਨਹਿ ਏਕਨ ਕੇ ਉਰਿ ਆਨੰਦ ਮਾਯੋ ॥

आगे ही एक चली उठ कै नहि एकन के उरि आनंद मायो ॥

aage hee ek chalee uTh kai neh ekan ke ur aana(n)dh maayo ||

ਭੇਖ ਮਲੀਨ ਜੇ ਗੁਆਰਿ ਹੁਤੀ ਤਿਨ ਭੇਖ ਨਵੀਨ ਸਜੇ ਕਬਿ ਗਾਯੋ ॥

भेख मलीन जे गुआरि हुती तिन भेख नवीन सजे कबि गायो ॥

bhekh maleen je guaar hutee tin bhekh naveen saje kab gaayo ||

ਮਾਨਹੁ ਮ੍ਰਿਤਕ ਜਾਗ ਉਠਿਯੋ ਤਿਨ ਕੇ ਤਨ ਮੈ ਬਹੁਰੋ ਜੀਅ ਆਯੋ ॥੨੪੨੧॥

मानहु मृतक जाग उठियो तिन के तन मै बहुरो जीअ आयो ॥२४२१॥

maanahu mritak jaag uThiyo tin ke tan mai bahuro jeea aayo ||2421||

ਗ੍ਵਾਰਿਨਿ ਬਾਚ ॥

ग्वारिनि बाच ॥

gavaiaarin baach ||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਯੌ ਇਕ ਭਾਖਤ ਹੈ ਮੁਖ ਤੇ ਮਿਲਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨਿ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਚਿਤੈ ਕੈ ॥

यौ इक भाखत है मुख ते मिलि ग्वारिनि स्री बृजनाथ चितै कै ॥

yau ik bhaakhat hai mukh te mil gavaiaarin sree birajanaath chitai kai ||

ਜਿਉ ਅਕ੍ਰੂਰ ਕੇ ਸੰਗ ਗਏ ਚੜਿ ਸ੍ਯੰਦਨ ਨਾਥ ਹੁਲਾਸ ਬਢੈ ਕੈ ॥

जिउ अक्रूर के संग गए चड़ि स्यंदन नाथ हुलास बढै कै ॥

jiau akraoor ke sa(n)g ge chaR saya(n)dhan naath hulaas baddai kai ||

ਦੂਰ ਹੁਲਾਸ ਕੀਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਤੇ ਕਛੁ ਗੁਆਰਿਨ ਕੀ ਕਰੁਨਾ ਨਹਿ ਕੈ ਕੈ ॥

दूर हुलास कीयो बृज ते कछु गुआरिन की करुना नहि कै कै ॥

dhoor hulaas keeyo biraj te kachh guaarin kee karunaa neh kai kai ||

ਏਕ ਕਹੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸਖੀ ਮੁਖ ਜੋਵਤ ਏਕ ਰਹੀ ਚੁਪ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥੨੪੨੨॥

एक कहै इह भाति सखी मुख जोवत एक रही चुप ह्वै कै ॥२४२२॥

ek kahai ieh bhaat sakhee mukh jovat ek rahee chup havai kai ||2422||

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਗਯੋ ਮਥੁਰਾ ਕਛੁ ਚਿਤ ਬਿਖੈ ਸਖੀ ਹੇਤ ਨ ਧਾਰਿਯੋ ॥

स्री बृजनाथ गयो मथुरा कछु चित बिखै सखी हेत न धारियो ॥

sree birajanaath gayo mathuraa kachh chit bikhai sakhee het na dhaariyo ||

ਨੈਕ ਨ ਮੋਹ ਕੀਯੋ ਚਿਤ ਮੈ ਨਿਰਮੋਹ ਹੀ ਆਪਨ ਚਿਤ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

नैक न मोह कीयो चित मै निरमोह ही आपन चित बिचारियो ॥

naik na moh keeyo chit mai niramoh hee aapan chit bichaariyo ||

ਯੌ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਗ੍ਵਾਰਿ ਤਜੀ ਜਸੁ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

यौ बृज नाइक ग्वारि तजी जसु ता छबि को कबि स्याम उचारियो ॥

yau biraj naik gavaiaar tajee jas taa chhab ko kab sayaam uchaariyo ||

ਆਪੁਨੀ ਚਉਪਹਿ ਤੇ ਅਪੁਨੀ ਮਾਨੋ ਕੁੰਜਹਿ ਤਿਆਗ ਭੁਜੰਗ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥੨੪੨੩॥

आपुनी चउपहि ते अपुनी मानो कुँजहि तिआग भुजंग सिधारियो ॥२४२३॥

aapunee chaupeh te apunee maano ku(n)jeh tiaag bhuja(n)g sidhaariyo ||2423||

ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਕਉ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁਨਾਈ ॥

चंद्रभगा बृखभानु सुता बृज नाइक कउ इह भाति सुनाई ॥

cha(n)dhrabhagaa birakhabhaan sutaa biraj naik kau ieh bhaat sunaiee ||

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਗਏ ਮਥੁਰਾ ਤਜਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸਭੈ ਬਿਸਰਾਈ ॥

स्री बृजनाथ गए मथुरा तजि कै बृज प्रीति सभै बिसराई ॥

sree birajanaath ge mathuraa taj kai biraj preet sabhai bisaraiee ||

ਰਾਧਿਕਾ ਜਾ ਬਿਧਿ ਮਾਨ ਕੀਯੋ ਹਰਿ ਤੈਸੇ ਹੀ ਮਾਨ ਕੀਯੋ ਜੀਅ ਆਈ ॥

राधिका जा बिधि मान कीयो हरि तैसे ही मान कीयो जीअ आई ॥

raadhikaa jaa bidh maan keeyo har taise hee maan keeyo jeea aaiee ||

ਤਾ ਦਿਨ ਕੇ ਬਿਛੁਰੇ ਬਿਛੁਰੇ ਸੁ ਦਈ ਹਮ ਕਉ ਅਬ ਆਨਿ ਦਿਖਾਈ ॥੨੪੨੪॥

ता दिन के बिछुरे बिछुरे सु दई हम कउ अब आनि दिखाई ॥२४२४॥

taa dhin ke bichhure bichhure su dhiee ham kau ab aan dhikhaiee ||2424||

ਏਕ ਮਿਲੀ ਕਹਿ ਯੌ ਬਤੀਯਾ ਜੁ ਹੁਤੀ ਬ੍ਰਿਜਭੂਖਨ ਕਉ ਅਤਿ ਪਿਆਰੀ ॥

एक मिली कहि यौ बतीया जु हुती बृजभूखन कउ अति पिआरी ॥

ek milee keh yau bateeyaa ju hutee birajabhookhan kau at piaaree ||

ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਜੁ ਧਰੇ ਤਨ ਬੀਚ ਕੁਸੁੰਭਨ ਸਾਰੀ ॥

चंद्रभगा बृखभानु सुता जु धरे तन बीच कुसुँभन सारी ॥

cha(n)dhrabhagaa birakhabhaan sutaa ju dhare tan beech kusu(n)bhan saaree ||

ਕੇਲ ਕਥਾ ਦਈ ਛੋਰਿ ਰਹੀ ਚਕਿ ਚਿਤ੍ਰਹ ਕੀ ਪੁਤਰੀ ਸੀ ਸਵਾਰੀ ॥

केल कथा दई छोरि रही चकि चित्रह की पुतरी सी सवारी ॥

kel kathaa dhiee chhor rahee chak chitreh kee putaree see savaaree ||

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਤਬੈ ਸਬ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਗਿਆਨ ਹੀ ਮੈ ਕਰਿ ਡਾਰੀ ॥੨੪੨੫॥

स्याम भनै बृजनाथ तबै सब ग्वारिन गिआन ही मै करि डारी ॥२४२५॥

sayaam bhanai birajanaath tabai sab gavaiaarin giaan hee mai kar ddaaree ||2425||

ਬਿਸਨਪਦ ਧਨਾਸਰੀ ॥

बिसनपद धनासरी ॥

bisanapadh dhanaasaree ||

ਸੁਨਿ ਪਾਈ ਬ੍ਰਿਜਬਾਲਾ ਮੋਹਨ ਆਏ ਹੈ ਕੁਰੁਖੇਤਿ ॥

सुनि पाई बृजबाला मोहन आए है कुरुखेति ॥

sun paiee birajabaalaa mohan aae hai kurukhet ||

ਦਰਸਨ ਦੇਖਿ ਸਭੈ ਦੁਖ ਬਿਸਰੇ ਬੇਦ ਕਹਤ ਜਿਹ ਨੇਤਿ ॥

दरसन देखि सभै दुख बिसरे बेद कहत जिह नेति ॥

dharasan dhekh sabhai dhukh bisare bedh kahat jeh net ||

ਤਨ ਮਨ ਅਟਕਿਓ ਚਰਨ ਕਵਲ ਸੋ ਧਨ ਨਿਵਛਾਵਰਿ ਦੇਤ ॥

तन मन अटकिओ चरन कवल सो धन निवछावरि देत ॥

tan man aTakio charan kaval so dhan nivachhaavar dhet ||

ਕ੍ਰਿਸਨ ਇਕਾਤਿ ਕੀਯੋ ਤਿਹ ਹੀ ਛਿਨ ਕਹਿਯੋ ਗਿਆਨ ਸਿਖਿ ਲੇਹੁ ॥

कृसन इकाति कीयो तिह ही छिन कहियो गिआन सिखि लेहु ॥

kirasan ikaat keeyo teh hee chhin kahiyo giaan sikh leh ||

ਮਿਲ ਬਿਛੁਰਨ ਦੋਊ ਇਹ ਜਗ ਮੈ ਮਿਥਿਆ ਤਨੁ ਅਸਨੇਹੁ ॥੨੪੨੬॥

मिल बिछुरन दोऊ इह जग मै मिथिआ तनु असनेहु ॥२४२६॥

mil bichhuran dhouoo ieh jag mai mithiaa tan asaneh ||2426||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਠਾਢਿ ਭਏ ਉਠ ਕੈ ਸਭ ਗੁਆਰਨਿ ਕਉ ਐਸੇ ਗਿਆਨ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥

बृज नाइक ठाढि भए उठ कै सभ गुआरनि कउ ऐसे गिआन दृड़ाए ॥

biraj naik Thaadd bhe uTh kai sabh guaaran kau aaise giaan dhiraRaae ||

ਨੰਦ ਜਸੋਮਤਿ ਪੰਡੁ ਕੇ ਪੁਤ੍ਰਨ ਸੰਗਿ ਮਿਲੇ ਅਤਿ ਹੇਤੁ ਬਢਾਏ ॥

नंद जसोमति पंडु के पुत्रन संगि मिले अति हेतु बढाए ॥

na(n)dh jasomat pa(n)dd ke putran sa(n)g mile at het baddaae ||

ਕੈਰਵ ਆਏ ਹੁਤੇ ਜਿਤਨੇ ਸਭ ਆਪਨੇ ਆਪਨੇ ਧਾਮਿ ਸਿਧਾਏ ॥

कैरव आए हुते जितने सभ आपने आपने धामि सिधाए ॥

kairav aae hute jitane sabh aapane aapane dhaam sidhaae ||

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਬਹੁਰੋ ਬ੍ਰਿਜਨਾਇਕ ਦੁਆਰਵਤੀ ਹੂ ਕੇ ਭੀਤਰ ਆਏ ॥੨੪੨੭॥

स्याम भनै बहुरो बृजनाइक दुआरवती हू के भीतर आए ॥२४२७॥

sayaam bhanai bahuro birajanaik dhuaaravatee hoo ke bheetar aae ||2427||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਜਗਿ ਤਹਾ ਕਰ ਕੈ ਚਲਿਯੋ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਬਸੁਦੇਵ ॥

जगि तहा कर कै चलियो स्याम भनै बसुदेव ॥

jag tahaa kar kai chaliyo sayaam bhanai basudhev ||

ਜਿਹ ਕੋ ਸੁਤ ਚਉਦਹ ਭਵਨ ਸਭ ਦੇਵਨ ਕੋ ਭੇਵ ॥੨੪੨੮॥

जिह को सुत चउदह भवन सभ देवन को भेव ॥२४२८॥

jeh ko sut chaudheh bhavan sabh dhevan ko bhev ||2428||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਚਲਿਯੋ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਪ੍ਰੇਮ ਬਢਾਈ ॥

चलियो स्याम जू प्रेम बढाई ॥

chaliyo sayaam joo prem baddaiee ||

ਪੂਜਿਯੋ ਚਰਨ ਪਿਤਾ ਕੇ ਜਾਈ ॥

पूजियो चरन पिता के जाई ॥

poojiyo charan pitaa ke jaiee ||

ਤਾਤ ਜਬੈ ਲਖਿ ਆਵਤ ਪਾਏ ॥

तात जबै लखि आवत पाए ॥

taat jabai lakh aavat paae ||

ਤ੍ਰਿਭਵਨ ਕੇ ਕਰਤਾ ਠਹਰਾਏ ॥੨੪੨੯॥

तृभवन के करता ठहराए ॥२४२९॥

tirabhavan ke karataa Thaharaae ||2429||

ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਹਰਿ ਕੀ ਉਸਤਤਿ ਕਰੀ ॥

बहु बिधि हरि की उसतति करी ॥

bahu bidh har kee usatat karee ||

ਮੂਰਤਿ ਹਰਿ ਕੀ ਚਿਤ ਮੈ ਧਰੀ ॥

मूरति हरि की चित मै धरी ॥

moorat har kee chit mai dharee ||

ਆਪਨੋ ਪ੍ਰਭੁ ਲਖਿ ਪੂਜਾ ਕੀਨੀ ॥

आपनो प्रभु लखि पूजा कीनी ॥

aapano prabh lakh poojaa keenee ||

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਜਾਨ ਸਭ ਲੀਨੀ ॥੨੪੩੦॥

स्री जदुबीर जान सभ लीनी ॥२४३०॥

sree jadhubeer jaan sabh leenee ||2430||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਿਕੰਧ ਪੁਰਾਣੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਕੁਰਖੇਤ੍ਰ ਬਿਖੈ ਜਗਿ ਕਰਕੈ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕਉ ਗਿਆਨ ਦ੍ਰਿੜਾਇ ਦ੍ਵਾਰਵਤੀ ਜਾਤ ਭਏ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥

इति स्री दसम सिकंध पुराणे बचित्र नाटक ग्रंथे कृसनावतारे कुरखेत्र बिखै जगि करकै ग्वारिन कउ गिआन दृड़ाइ द्वारवती जात भए धिआइ समापतं ॥

eit sree dhasam sika(n)dh puraane bachitr naaTak gra(n)the kirasanaavataare kurakhetr bikhai jag karakai gavaiaarin kau giaan dhiraRai dhavaiaaravatee jaat bhe dhiaai samaapata(n) ||

ਅਥ ਦੇਵਕੀ ਕੇ ਛਠਹੀ ਪੁਤ੍ਰ ਬਲਿ ਲੋਕ ਤੇ ਲਿਆਇ ਦੇਨਿ ਕਥਨੰ ॥

अथ देवकी के छठही पुत्र बलि लोक ते लिआइ देनि कथनं ॥

ath dhevakee ke chhaThahee putr bal lok te liaai dhen kathana(n) ||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਇਕ ਪੈ ਤਬ ਹੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਚਲਿ ਦੇਵਕੀ ਆਈ ॥

स्री बृजनाइक पै तब ही कबि स्याम कहै चलि देवकी आई ॥

sree birajanaik pai tab hee kab sayaam kahai chal dhevakee aaiee ||

ਚਉਦਹ ਲੋਕਨ ਕੇ ਕਰਤਾ ਤੁਮ ਸਤਿ ਇਹੈ ਮਨ ਮੈ ਠਹਰਾਈ ॥

चउदह लोकन के करता तुम सति इहै मन मै ठहराई ॥

chaudheh lokan ke karataa tum sat ihai man mai Thaharaiee ||

ਹੋ ਮਧੁ ਕੀਟਭ ਕੇ ਕਰਤਾ ਬਧ ਐਸੇ ਕਰੀ ਹਰਿ ਜਾਨਿ ਬਡਾਈ ॥

हो मधु कीटभ के करता बध ऐसे करी हरि जानि बडाई ॥

ho madh keeTabh ke karataa badh aaise karee har jaan baddaiee ||

ਪੁਤ੍ਰ ਜਿਤੇ ਹਮਰੈ ਹਨੇ ਕੰਸ ਸੋਊ ਹਮ ਕਉ ਤੁਮ ਦੇਹੁ ਮੰਗਾਈ ॥੨੪੩੧॥

पुत्र जिते हमरै हने कंस सोऊ हम कउ तुम देहु मंगाई ॥२४३१॥

putr jite hamarai hane ka(n)s souoo ham kau tum dheh ma(n)gaiee ||2431||

ਆਨਿ ਦੀਏ ਬਲਿ ਲੋਕ ਤੇ ਬਾਲਕ ਮਾਇ ਕੇ ਬੈਨ ਜਬੈ ਸੁਨਿ ਪਾਏ ॥

आनि दीए बलि लोक ते बालक माइ के बैन जबै सुनि पाए ॥

aan dhe'ee bal lok te baalak mai ke bain jabai sun paae ||

ਦੇਵਕੀ ਬਾਲਕ ਜਾਨਿ ਤਿਨੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਉਠਿ ਕੰਠਿ ਲਗਾਏ ॥

देवकी बालक जानि तिनै कबि स्याम कहै उठि कंठि लगाए ॥

dhevakee baalak jaan tinai kab sayaam kahai uTh ka(n)Th lagaae ||

ਜਨਮਨ ਕੀ ਸੁਧਿ ਭੀ ਤਿਨ ਕੇ ਹਮ ਬਾਮਨ ਹੈ ਇਹ ਬੈਨ ਸੁਨਾਏ ॥

जनमन की सुधि भी तिन के हम बामन है इह बैन सुनाए ॥

janaman kee sudh bhee tin ke ham baaman hai ieh bain sunaae ||

ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਹੂ ਕੇ ਦੇਖਤ ਹੀ ਤੇਊ ਬ੍ਰਹਮ ਕੇ ਲੋਕ ਕੀ ਓਰਿ ਸਿਧਾਏ ॥੨੪੩੨॥

मात पिता हू के देखत ही तेऊ ब्रहम के लोक की ओरि सिधाए ॥२४३२॥

maat pitaa hoo ke dhekhat hee teuoo braham ke lok kee or sidhaae ||2432||

ਅਥ ਸੁਭਦ੍ਰਾ ਕੋ ਬ੍ਯਾਹ ਕਥਨੰ ॥

अथ सुभद्रा को ब्याह कथनं ॥

ath subhadhraa ko bayaeh kathana(n) ||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤੀਰਥ ਕਰਨ ਪਾਰਥ ਤਬ ਧਾਯੋ ॥

तीरथ करन पारथ तब धायो ॥

teerath karan paarath tab dhaayo ||

ਦੁਆਰਵਤੀ ਜਦੁਪਤਿ ਦਰਸਾਯੋ ॥

दुआरवती जदुपति दरसायो ॥

dhuaaravatee jadhupat dharasaayo ||

ਅਉਰ ਸੁਭਦ੍ਰਾ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

अउर सुभद्रा रूप निहारियो ॥

aaur subhadhraa roop nihaariyo ||

ਚਿਤ ਕੋ ਸੋਕ ਦੂਰਿ ਕਰਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥੨੪੩੩॥

चित को सोक दूरि करि डारियो ॥२४३३॥

chit ko sok dhoor kar ddaariyo ||2433||

ਯਾ ਕੋ ਬਰੋ ਇਹੈ ਚਿਤ ਆਯੋ ॥

या को बरो इहै चित आयो ॥

yaa ko baro ihai chit aayo ||

ਉਹ ਕੋ ਉਤੈ ਚਿਤ ਲਲਚਾਯੋ ॥

उह को उतै चित ललचायो ॥

auh ko utai chit lalachaayo ||

ਜਦੁਪਤਿ ਬਾਤ ਸਭੈ ਇਹ ਜਾਨੀ ॥

जदुपति बात सभै इह जानी ॥

jadhupat baat sabhai ieh jaanee ||

ਬਰਿਓ ਚਹਤ ਅਰਜੁਨ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥੨੪੩੪॥

बरिओ चहत अरजुन अभिमानी ॥२४३४॥

bario chahat arajun abhimaanee ||2434||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਪਾਰਥ ਨਿਕਟਿ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ਕਹੀ ਕ੍ਰਿਸਨ ਸਮਝਾਇ ॥

पारथ निकटि बुलाइ कै कही कृसन समझाइ ॥

paarath nikaT bulai kai kahee kirasan samajhai ||

ਤੁਮ ਸੁ ਸੁਭਦ੍ਰਾ ਕੋ ਹਰੋ ਹਉ ਨਹਿ ਲਰਿ ਹੋ ਆਇ ॥੨੪੩੫॥

तुम सु सुभद्रा को हरो हउ नहि लरि हो आइ ॥२४३५॥

tum su subhadhraa ko haro hau neh lar ho aai ||2435||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਬ ਅਰਜੁਨ ਸੋਈ ਫੁਨਿ ਕਰਿਓ ॥

तब अरजुन सोई फुनि करिओ ॥

tab arajun soiee fun kario ||

ਪੂਜਨ ਜਾਤ ਸੁਭਦ੍ਰਾ ਹਰਿਓ ॥

पूजन जात सुभद्रा हरिओ ॥

poojan jaat subhadhraa hario ||

ਜਾਦਵ ਸਭੈ ਕੋਪ ਤਬ ਭਰੇ ॥

जादव सभै कोप तब भरे ॥

jaadhav sabhai kop tab bhare ||

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਪਤਿ ਪੈ ਆਇ ਪੁਕਰੇ ॥੨੪੩੬॥

स्री जदुपति पै आइ पुकरे ॥२४३६॥

sree jadhupat pai aai pukare ||2436||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਰਾਜ ਤਬੈ ਤਿਨ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁਨਾਈ ॥

स्री बृजराज तबै तिन सो कबि स्याम कहै इह भाति सुनाई ॥

sree birajaraaj tabai tin so kab sayaam kahai ieh bhaat sunaiee ||

ਬੀਰ ਬਡੇ ਤੁਮ ਹੂ ਹੋ ਕਹਾਵਤ ਜਾਇ ਮੰਡੋ ਤਿਹ ਸੰਗਿ ਲਰਾਈ ॥

बीर बडे तुम हू हो कहावत जाइ मंडो तिह संगि लराई ॥

beer badde tum hoo ho kahaavat jai ma(n)ddo teh sa(n)g laraiee ||

ਪਾਰਥ ਸੋ ਰਨ ਮਾਡਨ ਕਾਜ ਚਲੇ ਤੁਮਰੀ ਮ੍ਰਿਤ ਹੀ ਨਿਜਕਾਈ ॥

पारथ सो रन माडन काज चले तुमरी मृत ही निजकाई ॥

paarath so ran maaddan kaaj chale tumaree mirat hee nijakaiee ||

ਕਿਉ ਨ ਚਲੋ ਤੁਮ ਮੈ ਤਬ ਤੈ ਤਜਿਓ ਆਹਵ ਸ੍ਯਾਮ ਇਹੈ ਠਹਿਰਾਈ ॥੨੪੩੭॥

किउ न चलो तुम मै तब तै तजिओ आहव स्याम इहै ठहिराई ॥२४३७॥

kiau na chalo tum mai tab tai tajio aahav sayaam ihai Thahiraiee ||2437||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਬ ਜੋਧਾ ਜਦੁਪਤਿ ਕੇ ਧਾਏ ॥

तब जोधा जदुपति के धाए ॥

tab jodhaa jadhupat ke dhaae ||

ਪਾਰਥ ਕਉ ਏ ਬੈਨ ਸੁਨਾਏ ॥

पारथ कउ ए बैन सुनाए ॥

paarath kau e bain sunaae ||

ਸੁਨ ਰੇ ਅਰਜੁਨ ਤੋ ਤੇ ਡਰਿ ਹੈ ॥

सुन रे अरजुन तो ते डरि है ॥

sun re arajun to te ddar hai ||

ਮਹਾ ਪਤਿਤ ਤੇਰੋ ਬਧਿ ਕਰਿ ਹੈ ॥੨੪੩੮॥

महा पतित तेरो बधि करि है ॥२४३८॥

mahaa patit tero badh kar hai ||2438||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਪੰਡੁ ਪੁਤ੍ਰ ਜਾਨੀ ਇਹੈ ਮਾਰਤ ਜਾਦਵ ਮੋਰ ॥

पंडु पुत्र जानी इहै मारत जादव मोर ॥

pa(n)dd putr jaanee ihai maarat jaadhav mor ||

ਜੀਅ ਆਤੁਰ ਹੋਇ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿ ਚਲਿਯੋ ਦੁਆਰਕਾ ਓਰਿ ॥੨੪੩੯॥

जीअ आतुर होइ स्याम कहि चलियो दुआरका ओरि ॥२४३९॥

jeea aatur hoi sayaam keh chaliyo dhuaarakaa or ||2439||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਸੂਕ ਗਯੋ ਮੁਖ ਪਾਰਥ ਕੋ ਮੁਸਲੀਧਰਿ ਜੀਤ ਜਬੈ ਗ੍ਰਿਹਿ ਆਯੋ ॥

सूक गयो मुख पारथ को मुसलीधरि जीत जबै गृहि आयो ॥

sook gayo mukh paarath ko musaleedhar jeet jabai gireh aayo ||

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਸਮੋਧ ਕੀਓ ਅਰੇ ਪਾਰਥ ਕਿਉ ਚਿਤ ਮੈ ਡਰ ਪਾਯੋ ॥

स्री बृजनाथ समोध कीओ अरे पारथ किउ चित मै डर पायो ॥

sree birajanaath samodh keeo are paarath kiau chit mai ddar paayo ||

ਬ੍ਯਾਹ ਸੁਭਦ੍ਰਾ ਕੋ ਕੀਨ ਤਬੈ ਜਬ ਹੀ ਮੁਸਲੀਧਰਿ ਕਉ ਸਮਝਾਯੋ ॥

ब्याह सुभद्रा को कीन तबै जब ही मुसलीधरि कउ समझायो ॥

bayaeh subhadhraa ko keen tabai jab hee musaleedhar kau samajhaayo ||

ਦਾਜ ਦਯੋ ਜਿਹ ਪਾਰ ਨ ਪਇਯਤ ਲੈ ਤਿਹ ਅਰਜੁਨ ਧਾਮਿ ਸਿਧਾਯੋ ॥੨੪੪੦॥

दाज दयो जिह पार न पइयत लै तिह अरजुन धामि सिधायो ॥२४४०॥

dhaaj dhayo jeh paar na piyat lai teh arajun dhaam sidhaayo ||2440||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਪਾਰਥ ਸੁਭਦ੍ਰਾ ਕਉ ਹਰ ਕੇ ਬ੍ਯਾਹ ਕਰਿ ਲਯਾਵਤ ਭਏ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥

इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे कृसनावतारे पारथ सुभद्रा कउ हर के ब्याह करि लयावत भए धिआइ समापतं ॥

eit sree bachitr naaTak gra(n)the kirasanaavataare paarath subhadhraa kau har ke bayaeh kar layaavat bhe dhiaai samaapata(n) ||

ਅਥ ਮਿਥਲਾਪੁਰ ਰਾਜੇ ਅਰੁ ਬ੍ਰਾਹਮਨ ਕਾ ਪ੍ਰਸੰਗੁ ਅਰੁ ਭਸਮਾਗਦ ਦੈਤ ਕੋ ਛਲ ਕੇ ਮਾਰ ਰੁਦ੍ਰ ਕੌ ਛਡਾਵਤ ਭਏ ॥

अथ मिथलापुर राजे अरु ब्राहमन का प्रसंगु अरु भसमागद दैत को छल के मार रुद्र कौ छडावत भए ॥

ath mithalaapur raaje ar braahaman kaa prasa(n)g ar bhasamaagadh dhait ko chhal ke maar rudhr kau chhaddaavat bhe ||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਮਿਥਲ ਦੇਸ ਕੋ ਭੂਪ ਇਕ ਅਤਿਹੁਲਾਸ ਤਿਹ ਨਾਮ ॥

मिथल देस को भूप इक अतिहुलास तिह नाम ॥

mithal dhes ko bhoop ik atihulaas teh naam ||

ਜਦੁਪਤਿ ਕੀ ਪੂਜਾ ਕਰੈ ਨਿਸਿ ਦਿਨ ਆਠੋ ਜਾਮ ॥੨੪੪੧॥

जदुपति की पूजा करै निसि दिन आठो जाम ॥२४४१॥

jadhupat kee poojaa karai nis dhin aaTho jaam ||2441||

ਮਤ ਕੇ ਦਿਜ ਇਕ ਥੋ ਤਹਾ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮ ਨ ਲੇਇ ॥

मत के दिज इक थो तहा बिनु हरि नाम न लेइ ॥

mat ke dhij ik tho tahaa bin har naam na lei ||

ਜੋ ਹਰਿ ਕੀ ਬਾਤੈ ਕਰੈ ਤਾਹੀ ਮੈ ਚਿਤ ਦੇਇ ॥੨੪੪੨॥

जो हरि की बातै करै ताही मै चित देइ ॥२४४२॥

jo har kee baatai karai taahee mai chit dhei ||2442||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਭੂਪਤਿ ਜਾਇ ਦਿਜੋਤਮ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹਿ ਹੇਰਹਿ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਬਿਚਾਰੈ ॥

भूपति जाइ दिजोतम के गृहि हेरहि स्री बृजनाथ बिचारै ॥

bhoopat jai dhijotam ke gireh hereh sree birajanaath bichaarai ||

ਅਉਰ ਕਛੂ ਨਹਿ ਬਾਤ ਕਰੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਦੋਊ ਸਾਝ ਸਵਾਰੈ ॥

अउर कछू नहि बात करै कबि स्याम कहै दोऊ साझ सवारै ॥

aaur kachhoo neh baat karai kab sayaam kahai dhouoo saajh savaarai ||

ਬਿਪ੍ਰ ਕਹੈ ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਹੀ ਆਇ ਹੈ ਸ੍ਯਾਮ ਹੀ ਆਇ ਹੈ ਭੂਪ ਉਚਾਰੈ ॥

बिप्र कहै घनि स्याम ही आइ है स्याम ही आइ है भूप उचारै ॥

bipr kahai ghan sayaam hee aai hai sayaam hee aai hai bhoop uchaarai ||

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਕੀ ਚਰਚਾ ਸੰਗ ਸਾਸ ਘਰੀ ਪੁਨਿ ਜਾਮਨ ਟਾਰੈ ॥੨੪੪੩॥

स्री बृज नाइक की चरचा संग सास घरी पुनि जामन टारै ॥२४४३॥

sree biraj naik kee charachaa sa(n)g saas gharee pun jaaman Taarai ||2443||

ਭੂਪ ਦਿਜੋਤਮ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਹਰਿ ਜੂ ਮਨ ਮੈ ਜਬ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਿਚਾਰੀ ॥

भूप दिजोतम की अति ही हरि जू मन मै जब प्रीति बिचारी ॥

bhoop dhijotam kee at hee har joo man mai jab preet bichaaree ||

ਮੇਰੇ ਹੈ ਧਿਆਨ ਕੇ ਬੀਚ ਪਰੇ ਇਹ ਅਉਰ ਕਥਾ ਗ੍ਰਿਹ ਕੀ ਜੁ ਬਿਸਾਰੀ ॥

मेरे है धिआन के बीच परे इह अउर कथा गृह की जु बिसारी ॥

mere hai dhiaan ke beech pare ieh aaur kathaa gireh kee ju bisaaree ||

ਦਾਰੁਕ ਕਉ ਕਹਿ ਸ੍ਯੰਦਨ ਪੈ ਜੁ ਕਰੀ ਪ੍ਰਭ ਜੀ ਤਿਹ ਓਰਿ ਸਵਾਰੀ ॥

दारुक कउ कहि स्यंदन पै जु करी प्रभ जी तिह ओरि सवारी ॥

dhaaruk kau keh saya(n)dhan pai ju karee prabh jee teh or savaaree ||

ਸਾਧਨ ਜਾਇ ਸਨਾਥ ਕਰੋ ਅਬ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਇਹੈ ਜੀਅ ਧਾਰੀ ॥੨੪੪੪॥

साधन जाइ सनाथ करो अब स्री बृजनाथ इहै जीअ धारी ॥२४४४॥

saadhan jai sanaath karo ab sree birajanaath ihai jeea dhaaree ||2444||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਬ ਜਦੁਪਤਿ ਦੁਇ ਰੂਪ ਬਨਾਯੋ ॥

तब जदुपति दुइ रूप बनायो ॥

tab jadhupat dhui roop banaayo ||

ਇਕ ਦਿਜ ਕੈ ਇਕ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਆਯੋ ॥

इक दिज कै इक नृप के आयो ॥

eik dhij kai ik nirap ke aayo ||

ਦਿਜ ਨ੍ਰਿਪ ਅਤਿ ਸੇਵਾ ਤਿਹ ਕਰੀ ॥

दिज नृप अति सेवा तिह करी ॥

dhij nirap at sevaa teh karee ||

ਚਿਤ ਕੀ ਸਭ ਚਿੰਤਾ ਪਰਹਰੀ ॥੨੪੪੫॥

चित की सभ चिंता परहरी ॥२४४५॥

chit kee sabh chi(n)taa paraharee ||2445||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਚਾਰ ਮਾਸ ਹਰਿ ਜੂ ਤਹਾ ਰਹੇ ਬਹੁਤੁ ਸੁਖ ਪਾਇ ॥

चार मास हरि जू तहा रहे बहुतु सुख पाइ ॥

chaar maas har joo tahaa rahe bahut sukh pai ||

ਬਹੁਰੁ ਆਪੁਨੇ ਗ੍ਰਿਹ ਗਏ ਜਸ ਕੀ ਬੰਬ ਬਜਾਇ ॥੨੪੪੬॥

बहुरु आपुने गृह गए जस की बंब बजाइ ॥२४४६॥

bahur aapune gireh ge jas kee ba(n)b bajai ||2446||

ਇਕ ਕਹਿ ਗੇ ਦਿਜ ਭੂਪ ਕਉ ਬ੍ਰਿਜਪਤਿ ਕਰਿ ਇਸ ਨੇਹੁ ॥

इक कहि गे दिज भूप कउ बृजपति करि इस नेहु ॥

eik keh ge dhij bhoop kau birajapat kar is neh ||

ਬੇਦ ਚਾਰਿ ਜਿਉ ਮੁਹਿ ਜਪੈ ਤਿਉ ਮੁਹਿ ਜਪੁ ਸੁਨਿ ਲੇਹੁ ॥੨੪੪੭॥

बेद चारि जिउ मुहि जपै तिउ मुहि जपु सुनि लेहु ॥२४४७॥

bedh chaar jiau muh japai tiau muh jap sun leh ||2447||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਿਕੰਧ ਪੁਰਾਣੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕੇ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਰਾਜਾ ਤਥਾ ਦਿਜ ਕੋ ਦਰਸਨ ਦੇ ਕਰਿ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਜਾਤ ਭਏ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥

इति स्री दसम सिकंध पुराणे बचित्र नाटके ग्रंथे कृसनावतारे कान्रह जू राजा तथा दिज को दरसन दे करि गृह को जात भए धिआइ समापतं ॥

eit sree dhasam sika(n)dh puraane bachitr naaTake gra(n)the kirasanaavataare kaanreh joo raajaa tathaa dhij ko dharasan dhe kar gireh ko jaat bhe dhiaai samaapata(n) ||

ਅਥ ਰਾਜਾ ਪਰੀਛਿਤ ਜੀ ਤਥਾ ਸੁਕਦੇਵ ਪਰਸਪਰ ਬਾਚ ॥

अथ राजा परीछित जी तथा सुकदेव परसपर बाच ॥

ath raajaa pareechhit jee tathaa sukadhev parasapar baach ||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਕਾ ਬਿਧਿ ਗਾਵਤ ਹੈ ਗੁਨ ਬੇਦ ਸੁਨੋ ਤੁਮ ਤੇ ਸੁਕ ਇਉ ਜੀਯ ਆਈ ॥

का बिधि गावत है गुन बेद सुनो तुम ते सुक इउ जीय आई ॥

kaa bidh gaavat hai gun bedh suno tum te suk iau jeey aaiee ||

ਤਿਆਗਿ ਸਭੈ ਫੁਨਿ ਧਾਮ ਕੇ ਲਾਲਚ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਜਸਤਾਈ ॥

तिआगि सभै फुनि धाम के लालच स्याम भनै प्रभ की जसताई ॥

tiaag sabhai fun dhaam ke laalach sayaam bhanai prabh kee jasataiee ||

ਇਉ ਗੁਨ ਗਾਵਤ ਬੇਦ ਸੁਨੋ ਤੁਮ ਰੰਗ ਨ ਰੂਪ ਲਖਿਯੋ ਕਛੂ ਜਾਈ ॥

इउ गुन गावत बेद सुनो तुम रंग न रूप लखियो कछू जाई ॥

eiau gun gaavat bedh suno tum ra(n)g na roop lakhiyo kachhoo jaiee ||

ਇਉ ਸੁਕ ਬੈਨ ਕਹੈ ਨ੍ਰਿਪ ਸੋ ਨ੍ਰਿਪ ਸਾਚ ਰਿਦੇ ਅਪੁਨੇ ਠਹਰਾਈ ॥੨੪੪੮॥

इउ सुक बैन कहै नृप सो नृप साच रिदे अपुने ठहराई ॥२४४८॥

eiau suk bain kahai nirap so nirap saach ridhe apune Thaharaiee ||2448||

ਰੰਗ ਨ ਰੇਖ ਅਭੇਖ ਸਦਾ ਪ੍ਰਭ ਅੰਤ ਨ ਆਵਤ ਹੈ ਜੁ ਬਤਇਯੈ ॥

रंग न रेख अभेख सदा प्रभ अंत न आवत है जु बतइयै ॥

ra(n)g na rekh abhekh sadhaa prabh a(n)t na aavat hai ju batiyai ||

ਚਉਦਹੂ ਲੋਕਨ ਮੈ ਜਿਹ ਕੋ ਦਿਨਿ ਰੈਨਿ ਸਦਾ ਜਸੁ ਕੇਵਲ ਗਇਯੈ ॥

चउदहू लोकन मै जिह को दिनि रैनि सदा जसु केवल गइयै ॥

chaudhahoo lokan mai jeh ko dhin rain sadhaa jas keval giyai ||

ਗਿਆਨ ਬਿਖੈ ਅਰੁ ਧਿਆਨ ਬਿਖੈ ਇਸਨਾਨ ਬਿਖੈ ਰਸ ਮੈ ਚਿਤ ਕਇਯੈ ॥

गिआन बिखै अरु धिआन बिखै इसनान बिखै रस मै चित कइयै ॥

giaan bikhai ar dhiaan bikhai isanaan bikhai ras mai chit kiyai ||

ਬੇਦ ਜਪੈ ਜਿਹ ਕੋ ਤਿਹ ਜਾਪ ਸਦਾ ਕਰੀਯੈ ਨ੍ਰਿਪ ਯੌ ਸੁਨਿ ਲਇਯੈ ॥੨੪੪੯॥

बेद जपै जिह को तिह जाप सदा करीयै नृप यौ सुनि लइयै ॥२४४९॥

bedh japai jeh ko teh jaap sadhaa kareeyai nirap yau sun liyai ||2449||

ਜਾਹਿ ਕੀ ਦੇਹ ਸਦਾ ਗੁਨ ਗਾਵਤ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਕੇ ਰਸ ਕੇ ਸੰਗ ਭੀਨੀ ॥

जाहि की देह सदा गुन गावत स्याम जू के रस के संग भीनी ॥

jaeh kee dheh sadhaa gun gaavat sayaam joo ke ras ke sa(n)g bheenee ||

ਤਾਹਿ ਪਿਤਾ ਹਮਰੇ ਸੰਗ ਬਾਤ ਕਹੀ ਤਿਹ ਤੇ ਹਮ ਹੂ ਸੁਨਿ ਲੀਨੀ ॥

ताहि पिता हमरे संग बात कही तिह ते हम हू सुनि लीनी ॥

taeh pitaa hamare sa(n)g baat kahee teh te ham hoo sun leenee ||

ਜਾਪ ਜਪੈ ਸਭ ਹੀ ਹਰਿ ਕੋ ਸੁ ਜਪੈ ਨਹਿ ਹੈ ਜਿਹ ਕੀ ਮਤਿ ਹੀਨੀ ॥

जाप जपै सभ ही हरि को सु जपै नहि है जिह की मति हीनी ॥

jaap japai sabh hee har ko su japai neh hai jeh kee mat heenee ||

ਤਾਹਿ ਸਦਾ ਰੁਚਿ ਸੋ ਜਪੀਐ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਸੁਕਦੇਵ ਇਹੈ ਮਤਿ ਦੀਨੀ ॥੨੪੫੦॥

ताहि सदा रुचि सो जपीऐ नृप को सुकदेव इहै मति दीनी ॥२४५०॥

taeh sadhaa ruch so japeeaai nirap ko sukadhev ihai mat dheenee ||2450||

ਕਸਟ ਕੀਏ ਜੋ ਨ ਆਵਤ ਹੈ ਕਰਿ ਸੀਸ ਜਟਾ ਧਰੇ ਹਾਥਿ ਨ ਆਵੈ ॥

कसट कीए जो न आवत है करि सीस जटा धरे हाथि न आवै ॥

kasaT ke'ee jo na aavat hai kar sees jaTaa dhare haath na aavai ||

ਬਿਦਿਆ ਪੜੇ ਨ ਕੜੇ ਤਪ ਸੋ ਅਰੁ ਜੋ ਦ੍ਰਿਗ ਮੂੰਦ ਕੋਊ ਗੁਨ ਗਾਵੈ ॥

बिदिआ पड़े न कड़े तप सो अरु जो दृग मूँद कोऊ गुन गावै ॥

bidhiaa paRe na kaRe tap so ar jo dhirag moo(n)dh kouoo gun gaavai ||

ਬੀਨ ਬਜਾਇ ਸੁ ਨ੍ਰਿਤ ਦਿਖਾਇ ਬਤਾਇ ਭਲੇ ਹਰਿ ਲੋਕ ਰਿਝਾਵੈ ॥

बीन बजाइ सु नृत दिखाइ बताइ भले हरि लोक रिझावै ॥

been bajai su nirat dhikhai batai bhale har lok rijhaavai ||

ਪ੍ਰੇਮ ਬਿਨਾ ਕਰ ਮੋ ਨਹੀ ਆਵਤ ਬ੍ਰਹਮ ਹੂ ਸੋ ਜਿਹ ਭੇਦ ਨ ਪਾਵੈ ॥੨੪੫੧॥

प्रेम बिना कर मो नही आवत ब्रहम हू सो जिह भेद न पावै ॥२४५१॥

prem binaa kar mo nahee aavat braham hoo so jeh bhedh na paavai ||2451||

ਖੋਜ ਰਹੇ ਰਵਿ ਸੇ ਸਸਿ ਸੇ ਤਿਹ ਕੋ ਤਿਹ ਕੋ ਕਛੁ ਅੰਤ ਨ ਆਯੋ ॥

खोज रहे रवि से ससि से तिह को तिह को कछु अंत न आयो ॥

khoj rahe rav se sas se teh ko teh ko kachh a(n)t na aayo ||

ਰੁਦ੍ਰ ਕੇ ਪਾਰ ਨ ਪਇਯਤ ਜਾਹਿ ਕੇ ਬੇਦ ਸਕੈ ਨਹਿ ਭੇਦ ਬਤਾਯੋ ॥

रुद्र के पार न पइयत जाहि के बेद सकै नहि भेद बतायो ॥

rudhr ke paar na piyat jaeh ke bedh sakai neh bhedh bataayo ||

ਨਾਰਦ ਤੂੰਬਰ ਲੈ ਕਰਿ ਬੀਨ ਭਲੇ ਬਿਧਿ ਸੋ ਹਰਿ ਕੋ ਗੁਨ ਗਾਯੋ ॥

नारद तूँबर लै करि बीन भले बिधि सो हरि को गुन गायो ॥

naaradh too(n)bar lai kar been bhale bidh so har ko gun gaayo ||

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰੇਮ ਕੀਏ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਸੋ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਪਾਯੋ ॥੨੪੫੨॥

स्याम भनै बिनु प्रेम कीए बृज नाइक सो बृज नाइक पायो ॥२४५२॥

sayaam bhanai bin prem ke'ee biraj naik so biraj naik paayo ||2452||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਜਬ ਨ੍ਰਿਪ ਸੋ ਸੁਕ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ਤਬ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਕ ਕੇ ਸਾਥ ॥

जब नृप सो सुक यौ कहियो तब नृप सुक के साथ ॥

jab nirap so suk yau kahiyo tab nirap suk ke saath ||

ਹਰਿ ਜਨ ਦੁਖੀ ਸੁਖੀ ਸੁ ਸਿਵ ਰਹੈ ਸੁ ਕਹੁ ਮੁਹਿ ਗਾਥ ॥੨੪੫੩॥

हरि जन दुखी सुखी सु सिव रहै सु कहु मुहि गाथ ॥२४५३॥

har jan dhukhee sukhee su siv rahai su kahu muh gaath ||2453||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਜਬ ਸੁਕ ਸੋ ਯਾ ਬਿਧ ਕਹਿਯੋ ॥

जब सुक सो या बिध कहियो ॥

jab suk so yaa bidh kahiyo ||

ਦੀਬੋ ਤਬ ਸੁਕ ਉਤਰ ਚਹਿਯੋ ॥

दीबो तब सुक उतर चहियो ॥

dheebo tab suk utar chahiyo ||

ਇਹੈ ਜੁਧਿਸਟਰ ਕੈ ਜੀਅ ਆਯੋ ॥

इहै जुधिसटर कै जीअ आयो ॥

eihai judhisaTar kai jeea aayo ||

ਹਰਿ ਪੂਛਿਓ ਹਰਿ ਭੇਦ ਸੁਨਾਯੋ ॥੨੪੫੪॥

हरि पूछिओ हरि भेद सुनायो ॥२४५४॥

har poochhio har bhedh sunaayo ||2454||

ਸੁਕੋ ਬਾਚ ॥

सुको बाच ॥

suko baach ||