ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਪਤਿ ਕੋ ਗ੍ਰਿਹ ਜਹਾ ਤਹਿ ਦਿਜ ਪਹੁਚਿਓ ਜਾਇ ॥੧੯੮੨॥

स्री बृजपति को गृह जहा तहि दिज पहुचिओ जाइ ॥१९८२॥

sree birajapat ko gireh jahaa teh dhij pahuchio jai ||1982||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਦੇਖਤ ਹੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਦਿਜੋਤਮ ਠਾਢ ਭਯੋ ਉਠਿ ਆਗੇ ਬੁਲਾਯੋ ॥

देखत ही बृजनाथ दिजोतम ठाढ भयो उठि आगे बुलायो ॥

dhekhat hee birajanaath dhijotam Thaadd bhayo uTh aage bulaayo ||

ਲੈ ਦਿਜੈ ਆਗੈ ਧਰੀ ਪਤੀਆ ਤਿਹ ਬਾਚਤ ਹੀ ਪ੍ਰਭ ਜੀ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥

लै दिजै आगै धरी पतीआ तिह बाचत ही प्रभ जी सुख पायो ॥

lai dhijai aagai dharee pateeaa teh baachat hee prabh jee sukh paayo ||

ਸ੍ਯੰਦਨ ਸਾਜਿ ਚੜਿਓ ਅਪੁਨੇ ਸੋਊ ਸੰਗਿ ਲਯੋ ਮਨੋ ਪਉਨ ਹ੍ਵੈ ਧਾਯੋ ॥

स्यंदन साजि चड़िओ अपुने सोऊ संगि लयो मनो पउन ह्वै धायो ॥

saya(n)dhan saaj chaRio apune souoo sa(n)g layo mano paun havai dhaayo ||

ਮਾਨੋ ਛੁਧਾਤਰੁ ਹੋਇ ਅਤਿ ਹੀ ਮ੍ਰਿਗ ਝੁੰਡ ਤਕੈ ਉਠਿ ਕੇਹਰਿ ਆਯੋ ॥੧੯੮੩॥

मानो छुधातरु होइ अति ही मृग झुँड तकै उठि केहरि आयो ॥१९८३॥

maano chhudhaatar hoi at hee mirag jhu(n)dd takai uTh kehar aayo ||1983||

ਇਤ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਸ੍ਯੰਦਨ ਸਾਜਿ ਚੜਿਯੋ ਉਤ ਲੈ ਸਿਸੁਪਾਲ ਘਨੋ ਦਲੁ ਆਯੋ ॥

इत स्याम जू स्यंदन साजि चड़ियो उत लै सिसुपाल घनो दलु आयो ॥

eit sayaam joo saya(n)dhan saaj chaRiyo ut lai sisupaal ghano dhal aayo ||

ਆਵਤ ਸੋ ਇਨ ਹੂੰ ਸੁਨਿ ਕੈ ਪੁਰ ਦ੍ਵਾਰ ਬਜਾਰ ਜੁ ਥੇ ਸੁ ਬਨਾਯੋ ॥

आवत सो इन हूँ सुनि कै पुर द्वार बजार जु थे सु बनायो ॥

aavat so in hoo(n) sun kai pur dhavaiaar bajaar ju the su banaayo ||

ਸੈਨ ਬਨਾਇ ਭਲੀ ਇਤ ਤੇ ਰੁਕਮਾਦਿਕ ਆਗੇ ਤੇ ਲੈਨ ਕਉ ਧਾਯੋ ॥

सैन बनाइ भली इत ते रुकमादिक आगे ते लैन कउ धायो ॥

sain banai bhalee it te rukamaadhik aage te lain kau dhaayo ||

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਸਭ ਹੀ ਭਟਵਾ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਅਤਿ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥੧੯੮੪॥

स्याम भनै सभ ही भटवा अपने मन मै अति ही सुखु पायो ॥१९८४॥

sayaam bhanai sabh hee bhaTavaa apane man mai at hee sukh paayo ||1984||

ਅਉਰ ਬਡੇ ਨ੍ਰਿਪ ਆਵਤ ਭੇ ਚਤੁਰੰਗ ਚਮੂੰ ਸੁ ਘਨੀ ਸੰਗਿ ਲੈ ਕੇ ॥

अउर बडे नृप आवत भे चतुरंग चमूँ सु घनी संगि लै के ॥

aaur badde nirap aavat bhe chatura(n)g chamoo(n) su ghanee sa(n)g lai ke ||

ਹੇਰਨ ਬ੍ਯਾਹ ਰੁਕੰਮਨਿ ਕੋ ਅਤਿ ਹੀ ਚਿਤ ਮੈ ਸੁ ਹੁਲਾਸ ਬਢੈ ਕੈ ॥

हेरन ब्याह रुकंमनि को अति ही चित मै सु हुलास बढै कै ॥

heran bayaeh ruka(n)man ko at hee chit mai su hulaas baddai kai ||

ਭੇਰਿ ਘਨੀ ਸਹਨਾਇ ਸਿੰਗੇ ਰਨ ਦੁੰਦਭਿ ਅਉ ਤੁਰਹੀਨ ਬਜੈ ਕੈ ॥

भेरि घनी सहनाइ सिंगे रन दुँदभि अउ तुरहीन बजै कै ॥

bher ghanee sahanai si(n)ge ran dhu(n)dhabh aau turaheen bajai kai ||

ਸ੍ਯਾਮ ਇਤੇ ਛਪਿ ਆਵਤ ਭਯੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਿਨ ਕਾਰਨ ਛੈ ਕੈ ॥੧੯੮੫॥

स्याम इते छपि आवत भयो कबि स्याम भनै तिन कारन छै कै ॥१९८५॥

sayaam ite chhap aavat bhayo kab sayaam bhanai tin kaaran chhai kai ||1985||

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਜੋਊ ਬੇਦ ਕੇ ਬੀਚ ਲਿਖੀ ਬਿਧਿ ਬ੍ਯਾਹ ਕੀ ਸੋ ਦੁਹੂੰ ਕੀਨੀ ॥

स्याम भनै जोऊ बेद के बीच लिखी बिधि ब्याह की सो दुहूँ कीनी ॥

sayaam bhanai jouoo bedh ke beech likhee bidh bayaeh kee so dhuhoo(n) keenee ||

ਮੰਤ੍ਰਨ ਸੋ ਅਭਿਮੰਤ੍ਰਨ ਕੈ ਭੂਅ ਫੇਰਨ ਕੀ ਸੁ ਪਵਿਤ੍ਰ ਕੈ ਲੀਨੀ ॥

मंत्रन सो अभिमंत्रन कै भूअ फेरन की सु पवित्र कै लीनी ॥

ma(n)tran so abhima(n)tran kai bhooa feran kee su pavitr kai leenee ||

ਅਉਰ ਜਿਤੇ ਦਿਜ ਸ੍ਰੇਸਟ ਹੁਤੇ ਤਿਨ ਕੋ ਅਤਿ ਹੀ ਦਛਨਾ ਤਿਨ ਦੀਨੀ ॥

अउर जिते दिज स्रेसट हुते तिन को अति ही दछना तिन दीनी ॥

aaur jite dhij sresaT hute tin ko at hee dhachhanaa tin dheenee ||

ਬੇਦੀ ਰਚੀ ਭਲੀ ਭਾਤਹ ਸੋ ਜਦੁਬੀਰ ਬਿਨਾ ਸਭ ਲਾਗਤ ਹੀਨੀ ॥੧੯੮੬॥

बेदी रची भली भातह सो जदुबीर बिना सभ लागत हीनी ॥१९८६॥

bedhee rachee bhalee bhaateh so jadhubeer binaa sabh laagat heenee ||1986||

ਤਉ ਹੀ ਲਉ ਲੈ ਕਿਹ ਸੰਗਿ ਪੁਰੋਹਿਤ ਦੇਵੀ ਕੀ ਪੂਜਾ ਕੇ ਕਾਜ ਸਿਧਾਰੇ ॥

तउ ही लउ लै किह संगि पुरोहित देवी की पूजा के काज सिधारे ॥

tau hee lau lai keh sa(n)g purohit dhevee kee poojaa ke kaaj sidhaare ||

ਸ੍ਯੰਦਨ ਪੈ ਚੜਵਾਇ ਤਬੈ ਤਿਹ ਪਾਛੇ ਚਲੇ ਤਿਹ ਕੇ ਭਟ ਭਾਰੇ ॥

स्यंदन पै चड़वाइ तबै तिह पाछे चले तिह के भट भारे ॥

saya(n)dhan pai chaRavai tabai teh paachhe chale teh ke bhaT bhaare ||

ਯਾ ਬਿਧਿ ਦੇਖਿ ਪ੍ਰਤਾਪ ਘਨੋ ਮੁਖ ਤੇ ਰੁਕਮੈ ਇਹ ਬੈਨ ਉਚਾਰੇ ॥

या बिधि देखि प्रताप घनो मुख ते रुकमै इह बैन उचारे ॥

yaa bidh dhekh prataap ghano mukh te rukamai ieh bain uchaare ||

ਰਾਖੀ ਪ੍ਰਭੂ ਪਤਿ ਮੋਰ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਧੰਨ੍ਯ ਕਹਿਯੋ ਅਬ ਭਾਗ ਹਮਾਰੇ ॥੧੯੮੭॥

राखी प्रभू पति मोर भली बिधि धंन्य कहियो अब भाग हमारे ॥१९८७॥

raakhee prabhoo pat mor bhalee bidh dha(n)nay kahiyo ab bhaag hamaare ||1987||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਜਬ ਰੁਕਮਿਨੀ ਤਿਹ ਮੰਦਿਰ ਗਈ ॥

जब रुकमिनी तिह मंदिर गई ॥

jab rukaminee teh ma(n)dhir giee ||

ਦੁਖ ਸੰਗਿ ਬਿਹਬਲ ਅਤਿ ਹੀ ਭਈ ॥

दुख संगि बिहबल अति ही भई ॥

dhukh sa(n)g bihabal at hee bhiee ||

ਤਿਨਿ ਇਵ ਰੋਇ ਸਿਵਾ ਸੰਗਿ ਰਰਿਓ ॥

तिनि इव रोइ सिवा संगि ररिओ ॥

tin iv roi sivaa sa(n)g rario ||

ਤੁਹਿ ਤੇ ਮੋਹਿ ਇਹੀ ਬਰੁ ਸਰਿਓ ॥੧੯੮੮॥

तुहि ते मोहि इही बरु सरिओ ॥१९८८॥

tuh te moh ihee bar sario ||1988||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਦੂਰਿ ਦਈ ਸਖੀਆ ਕਰਿ ਕੈ ਕਰਿ ਲੀਨ ਛੁਰੀ ਕਹਿਓ ਘਾਤ ਕਰੈ ਹਉ ॥

दूरि दई सखीआ करि कै करि लीन छुरी कहिओ घात करै हउ ॥

dhoor dhiee sakheeaa kar kai kar leen chhuree kahio ghaat karai hau ||

ਮੈ ਬਹੁ ਸੇਵ ਸਿਵਾ ਕੀ ਕਰੀ ਤਿਹ ਤੇ ਸਭ ਹੌ ਸੁ ਇਹੈ ਫਲੁ ਪੈ ਹਉ ॥

मै बहु सेव सिवा की करी तिह ते सभ हौ सु इहै फलु पै हउ ॥

mai bahu sev sivaa kee karee teh te sabh hau su ihai fal pai hau ||

ਪ੍ਰਾਨਨ ਧਾਮਿ ਪਠੋ ਜਮ ਕੇ ਇਹ ਦੇਹੁਰੇ ਊਪਰ ਪਾਪ ਚੜੈ ਹਉ ॥

प्रानन धामि पठो जम के इह देहुरे ऊपर पाप चड़ै हउ ॥

praanan dhaam paTho jam ke ieh dhehure uoopar paap chaRai hau ||

ਕੈ ਇਹ ਕੋ ਰਿਝਵਾਇ ਅਬੈ ਬਰਿਬੋ ਹਰਿ ਕੋ ਇਹ ਤੇ ਬਰੁ ਪੈ ਹਉ ॥੧੯੮੯॥

कै इह को रिझवाइ अबै बरिबो हरि को इह ते बरु पै हउ ॥१९८९॥

kai ieh ko rijhavai abai baribo har ko ieh te bar pai hau ||1989||

ਦੇਵੀ ਜੂ ਬਾਚ ਰੁਕਮਿਨੀ ਸੋ ॥

देवी जू बाच रुकमिनी सो ॥

dhevee joo baach rukaminee so ||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਦੇਖਿ ਦਸਾ ਤਿਹ ਕੀ ਜਗ ਮਾਤ ਪ੍ਰਤਛ ਹ੍ਵੈ ਤਾਹਿ ਕਹਿਓ ਹਸਿ ਐਸੇ ॥

देखि दसा तिह की जग मात प्रतछ ह्वै ताहि कहिओ हसि ऐसे ॥

dhekh dhasaa teh kee jag maat pratachh havai taeh kahio has aaise ||

ਸ੍ਯਾਮ ਕੀ ਬਾਮ ਤੈ ਆਪਨੇ ਚਿਤ ਕਰੋ ਦੁਚਿਤਾ ਫੁਨਿ ਰੰਚ ਨ ਕੈਸੇ ॥

स्याम की बाम तै आपने चित करो दुचिता फुनि रंच न कैसे ॥

sayaam kee baam tai aapane chit karo dhuchitaa fun ra(n)ch na kaise ||

ਜੋ ਸਿਸੁਪਾਲ ਕੇ ਹੈ ਚਿਤ ਮੈ ਨਹਿ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ਸੋਊ ਤਿਹ ਕੀ ਸੁ ਰੁਚੈ ਸੇ ॥

जो सिसुपाल के है चित मै नहि ह्वै है सोऊ तिह की सु रुचै से ॥

jo sisupaal ke hai chit mai neh havai hai souoo teh kee su ruchai se ||

ਹੁਇ ਹੈ ਅਵਸਿ ਸੋਊ ਸੁਨਿ ਰੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤੁਮਰੇ ਜੀ ਜੈਸੇ ॥੧੯੯੦॥

हुइ है अवसि सोऊ सुनि री कबि स्याम कहै तुमरे जी जैसे ॥१९९०॥

hui hai avas souoo sun ree kab sayaam kahai tumare jee jaise ||1990||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਯੌ ਬਰੁ ਲੈ ਕੇ ਸਿਵਾ ਤੇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਚਲੀ ਹੁਇ ਚਿਤ ॥

यौ बरु लै के सिवा ते प्रसंन चली हुइ चित ॥

yau bar lai ke sivaa te prasa(n)n chalee hui chit ||

ਸ੍ਯੰਦਨ ਪੈ ਚੜਿ ਮਨ ਬਿਖੈ ਚਹਿ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਪਤਿ ਮਿਤ ॥੧੯੯੧॥

स्यंदन पै चड़ि मन बिखै चहि स्री जदुपति मित ॥१९९१॥

saya(n)dhan pai chaR man bikhai cheh sree jadhupat mit ||1991||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਚੜੀ ਜਾਤ ਹੁਤੀ ਸੋਊ ਸ੍ਯੰਦਨ ਪੈ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਬਿਖੈ ਕਰਿ ਕੈ ॥

चड़ी जात हुती सोऊ स्यंदन पै बृज नाइक दृसटि बिखै करि कै ॥

chaRee jaat hutee souoo saya(n)dhan pai biraj naik dhirasaT bikhai kar kai ||

ਅਰੁ ਸਤ੍ਰਨ ਸੈਨ ਨਿਹਾਰਿ ਘਨੀ ਤਿਹ ਤੇ ਨਹੀ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਡਰਿ ਕੈ ॥

अरु सत्रन सैन निहारि घनी तिह ते नही स्याम भनै डरि कै ॥

ar satran sain nihaar ghanee teh te nahee sayaam bhanai ddar kai ||

ਪ੍ਰਭ ਆਇ ਪਰਿਓ ਤਿਹ ਮਧਿ ਬਿਖੈ ਇਹ ਲੇਤ ਹੋ ਰੇ ਇਮ ਉਚਰਿ ਕੈ ॥

प्रभ आइ परिओ तिह मधि बिखै इह लेत हो रे इम उचरि कै ॥

prabh aai pario teh madh bikhai ieh let ho re im uchar kai ||

ਬਲੁ ਧਾਰਿ ਲਈ ਰਥ ਭੀਤਰ ਡਾਰਿ ਮੁਰਾਰਿ ਤਬੈ ਬਹੀਯਾ ਧਰਿ ਕੈ ॥੧੯੯੨॥

बलु धारि लई रथ भीतर डारि मुरारि तबै बहीया धरि कै ॥१९९२॥

bal dhaar liee rath bheetar ddaar muraar tabai baheeyaa dhar kai ||1992||

ਡਾਰਿ ਰੁਕਮਿਨੀ ਸ੍ਯੰਦਨ ਪੈ ਸਭ ਸੂਰਨ ਸੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁਨਾਈ ॥

डारि रुकमिनी स्यंदन पै सभ सूरन सो इह भाति सुनाई ॥

ddaar rukaminee saya(n)dhan pai sabh sooran so ieh bhaat sunaiee ||

ਜਾਤ ਹੋ ਰੇ ਇਹ ਕੋ ਅਬ ਲੈ ਇਹ ਕੈ ਰੁਕਮੈ ਅਬ ਦੇਖਤ ਭਾਈ ॥

जात हो रे इह को अब लै इह कै रुकमै अब देखत भाई ॥

jaat ho re ieh ko ab lai ieh kai rukamai ab dhekhat bhaiee ||

ਪਉਰਖ ਹੈ ਜਿਹ ਸੂਰ ਬਿਖੈ ਸੋਊ ਯਾਹਿ ਛਡਾਇਨ ਮਾਡਿ ਲਰਾਈ ॥

पउरख है जिह सूर बिखै सोऊ याहि छडाइन माडि लराई ॥

paurakh hai jeh soor bikhai souoo yaeh chhaddain maadd laraiee ||

ਆਜ ਸਭੋ ਮਰਿ ਹੋਂ ਟਰਿ ਨਹੀ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਮੁਹਿ ਰਾਮ ਦੁਹਾਈ ॥੧੯੯੩॥

आज सभो मरि हों टरि नही स्याम भनै मुहि राम दुहाई ॥१९९३॥

aaj sabho mar ho(n) Tar nahee sayaam bhanai muh raam dhuhaiee ||1993||

ਯੌ ਬਤੀਯਾ ਸੁਨਿ ਕੈ ਤਿਹ ਕੀ ਸਭ ਆਇ ਪਰੇ ਅਤਿ ਕ੍ਰੋਧ ਬਢੈ ਕੈ ॥

यौ बतीया सुनि कै तिह की सभ आइ परे अति क्रोध बढै कै ॥

yau bateeyaa sun kai teh kee sabh aai pare at krodh baddai kai ||

ਰੋਸ ਭਰੇ ਭਟ ਠੋਕਿ ਭੁਜਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਕ੍ਰੋਧਤ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥

रोस भरे भट ठोकि भुजा कबि स्याम कहै अति क्रोधत ह्वै कै ॥

ros bhare bhaT Thok bhujaa kab sayaam kahai at krodhat havai kai ||

ਭੇਰਿ ਘਨੀ ਸਹਨਾਇ ਸਿੰਗੇ ਰਨ ਦੁੰਦਭਿ ਅਉ ਅਤਿ ਤਾਲ ਬਜੈ ਕੈ ॥

भेरि घनी सहनाइ सिंगे रन दुँदभि अउ अति ताल बजै कै ॥

bher ghanee sahanai si(n)ge ran dhu(n)dhabh aau at taal bajai kai ||

ਸੋ ਜਦੁਬੀਰ ਸਰਾਸਨ ਲੈ ਛਿਨ ਬੀਚ ਦਏ ਜਮਲੋਕਿ ਪਠੈ ਕੈ ॥੧੯੯੪॥

सो जदुबीर सरासन लै छिन बीच दए जमलोकि पठै कै ॥१९९४॥

so jadhubeer saraasan lai chhin beech dhe jamalok paThai kai ||1994||

ਜੋ ਭਟ ਕਾਹੂੰ ਤੇ ਨੈਕੁ ਡਰੇ ਨਹਿ ਸੋ ਰਿਸ ਕੈ ਤਿਹ ਸਾਮੁਹੇ ਆਏ ॥

जो भट काहूँ ते नैकु डरे नहि सो रिस कै तिह सामुहे आए ॥

jo bhaT kaahoo(n) te naik ddare neh so ris kai teh saamuhe aae ||

ਗਾਲ ਬਜਾਇ ਬਜਾਇ ਕੈ ਦੁੰਦਭਿ ਜਿਉ ਘਨ ਸਾਵਨ ਕੇ ਘਹਰਾਏ ॥

गाल बजाइ बजाइ कै दुँदभि जिउ घन सावन के घहराए ॥

gaal bajai bajai kai dhu(n)dhabh jiau ghan saavan ke ghaharaae ||

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਬਾਨ ਛੁਟੇ ਨ ਟਿਕੇ ਪਲ ਏਕ ਤਹਾ ਠਹਰਾਏ ॥

स्री जदुबीर के बान छुटे न टिके पल एक तहा ठहराए ॥

sree jadhubeer ke baan chhuTe na Tike pal ek tahaa Thaharaae ||

ਏਕ ਪਰੇ ਹੀ ਕਰਾਹਤ ਬੀਰ ਬਲੀ ਇਕ ਅੰਤ ਕੇ ਧਾਮਿ ਸਿਧਾਏ ॥੧੯੯੫॥

एक परे ही कराहत बीर बली इक अंत के धामि सिधाए ॥१९९५॥

ek pare hee karaahat beer balee ik a(n)t ke dhaam sidhaae ||1995||

ਐਸੀ ਨਿਹਾਰਿ ਦਸਾ ਦਲ ਕੀ ਸਿਸੁਪਾਲ ਤਬੈ ਰਿਸ ਆਪਹਿ ਆਯੋ ॥

ऐसी निहारि दसा दल की सिसुपाल तबै रिस आपहि आयो ॥

aaisee nihaar dhasaa dhal kee sisupaal tabai ris aapeh aayo ||

ਆਇ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਸੋ ਐਸੋ ਕਹਿਓ ਨ ਜਰਾਸੰਧਿ ਹਉ ਜੋਊ ਤੋਹਿ ਭਗਾਯੋ ॥

आइ कै स्याम सो ऐसो कहिओ न जरासंधि हउ जोऊ तोहि भगायो ॥

aai kai sayaam so aaiso kahio na jaraasa(n)dh hau jouoo toh bhagaayo ||

ਯੌ ਬਤੀਯਾ ਕਹਿ ਕੈ ਕਸ ਕੈ ਧਨੁ ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ਲਉ ਬਾਨ ਚਲਾਯੋ ॥

यौ बतीया कहि कै कस कै धनु कान प्रमान लउ बान चलायो ॥

yau bateeyaa keh kai kas kai dhan kaan pramaan lau baan chalaayo ||

ਮਾਨਹੁ ਕ੍ਰੋਧ ਸਭੈ ਤਿਹ ਕੋ ਸੁ ਪ੍ਰਤਛ ਹੈ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਊਪਰ ਧਾਯੋ ॥੧੯੯੬॥

मानहु क्रोध सभै तिह को सु प्रतछ है स्याम के ऊपर धायो ॥१९९६॥

maanahu krodh sabhai teh ko su pratachh hai sayaam ke uoopar dhaayo ||1996||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਸੋ ਸਰ ਆਵਤ ਦੇਖ ਕੈ ਕ੍ਰੁਧਤ ਹੁਇ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ॥

सो सर आवत देख कै क्रुधत हुइ बृजनाथ ॥

so sar aavat dhekh kai krudhat hui birajanaath ||

ਕਟਿ ਮਾਰਗ ਭੀਤਰ ਦਯੋ ਏਕ ਬਾਨ ਕੇ ਸਾਥ ॥੧੯੯੭॥

कटि मारग भीतर दयो एक बान के साथ ॥१९९७॥

kaT maarag bheetar dhayo ek baan ke saath ||1997||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਸਰ ਕਾਟਿ ਕੈ ਸ੍ਯੰਦਨ ਕਾਟਿ ਦਯੋ ਅਰੁ ਸੂਤ ਕੋ ਸੀਸ ਦਯੋ ਕਟਿ ਕੈ ॥

सर काटि कै स्यंदन काटि दयो अरु सूत को सीस दयो कटि कै ॥

sar kaaT kai saya(n)dhan kaaT dhayo ar soot ko sees dhayo kaT kai ||

ਅਰੁ ਚਾਰੋ ਹੀ ਅਸ੍ਵਨ ਸੀਸ ਕਟੇ ਬਹੁ ਢਾਲਨ ਕੇ ਤਬ ਹੀ ਝਟਿ ਕੈ ॥

अरु चारो ही अस्वन सीस कटे बहु ढालन के तब ही झटि कै ॥

ar chaaro hee asavain sees kaTe bahu ddaalan ke tab hee jhaT kai ||

ਫਿਰਿ ਦਉਰਿ ਚਪੇਟ ਚਟਾਕ ਹਨਿਓ ਗਿਰ ਗਯੋ ਜਬ ਚੋਟ ਲਗੀ ਭਟਿ ਕੈ ॥

फिरि दउरि चपेट चटाक हनिओ गिर गयो जब चोट लगी भटि कै ॥

fir dhaur chapeT chaTaak hanio gir gayo jab choT lagee bhaT kai ||

ਤੁਮ ਹੀ ਨ ਕਹੋ ਭਟ ਕਉਨ ਬੀਯੋ ਜਗ ਮੈ ਜੋਊ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਸੋ ਅਟਕੈ ॥੧੯੯੮॥

तुम ही न कहो भट कउन बीयो जग मै जोऊ स्याम जू सो अटकै ॥१९९८॥

tum hee na kaho bhaT kaun beeyo jag mai jouoo sayaam joo so aTakai ||1998||

ਚਿਤ ਮੈ ਜਿਨ ਧਿਆਨ ਧਰਿਯੋ ਹਿਤ ਕੈ ਸੋਊ ਸ੍ਰੀਪਤਿ ਲੋਕਹਿ ਕੋ ਸਟਿਕਿਯੋ ॥

चित मै जिन धिआन धरियो हित कै सोऊ स्रीपति लोकहि को सटिकियो ॥

chit mai jin dhiaan dhariyo hit kai souoo sreepat lokeh ko saTikiyo ||

ਪਗ ਰੋਪ ਜੋਊ ਅਟਕਿਯੋ ਪ੍ਰਭੂ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਪਲ ਸੋ ਨ ਟਿਕਿਯੋ ॥

पग रोप जोऊ अटकियो प्रभू सो कबि स्याम कहै पल सो न टिकियो ॥

pag rop jouoo aTakiyo prabhoo so kab sayaam kahai pal so na Tikiyo ||

ਅਟਕਿਯੋ ਜੋਊ ਪ੍ਰੇਮ ਸੋ ਬੇਧ ਕੈ ਲੋਕ ਚਲਿਯੋ ਤਿਹ ਕਉ ਨ ਕਿਨ ਹੀ ਹਟਕਿਯੋ ॥

अटकियो जोऊ प्रेम सो बेध कै लोक चलियो तिह कउ न किन ही हटकियो ॥

aTakiyo jouoo prem so bedh kai lok chaliyo teh kau na kin hee haTakiyo ||

ਜਿਹ ਨੈਕੁ ਬਿਰੋਧ ਹੀਯੋ ਸਟਕਿਯੋ ਨਰ ਸੋ ਸਭ ਹੀ ਭੂਅ ਮੋ ਪਟਕਿਯੋ ॥੧੯੯੯॥

जिह नैकु बिरोध हीयो सटकियो नर सो सभ ही भूअ मो पटकियो ॥१९९९॥

jeh naik birodh heeyo saTakiyo nar so sabh hee bhooa mo paTakiyo ||1999||

ਫਉਜ ਬਿਦਾਰ ਘਨੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਬਿਮੁੰਛਤ ਕੈ ਸਿਸੁਪਾਲ ਗਿਰਾਯੋ ॥

फउज बिदार घनी बृजनाथ बिमुँछत कै सिसुपाल गिरायो ॥

fauj bidhaar ghanee birajanaath bimu(n)chhat kai sisupaal giraayo ||

ਅਉਰ ਜਿਤੋ ਦਲੁ ਠਾਢੋ ਹੁਤੋ ਸੋਊ ਦੇਖਿ ਦਸਾ ਕਰਿ ਤ੍ਰਾਸ ਪਰਾਯੋ ॥

अउर जितो दलु ठाढो हुतो सोऊ देखि दसा करि त्रास परायो ॥

aaur jito dhal Thaaddo huto souoo dhekh dhasaa kar traas paraayo ||

ਫੇਰਿ ਰਹੇ ਤਿਨ ਕੋ ਬਹੁ ਬਾਰਿ ਕੋਊ ਫਿਰਿ ਜੁਧ ਕੇ ਕਾਜ ਨ ਆਯੋ ॥

फेरि रहे तिन को बहु बारि कोऊ फिरि जुध के काज न आयो ॥

fer rahe tin ko bahu baar kouoo fir judh ke kaaj na aayo ||

ਤਉ ਰੁਕਮੀ ਦਲ ਲੈ ਬਹੁਤੋ ਸੰਗਿ ਆਪਨੇ ਆਪ ਹੀ ਜੁਧ ਕੋ ਧਾਯੋ ॥੨੦੦੦॥

तउ रुकमी दल लै बहुतो संगि आपने आप ही जुध को धायो ॥२०००॥

tau rukamee dhal lai bahuto sa(n)g aapane aap hee judh ko dhaayo ||2000||

ਬੀਰ ਬਡੇ ਇਹ ਕੀ ਦਿਸ ਕੇ ਰਿਸ ਸੋ ਜਦੁਬੀਰ ਕਉ ਮਾਰਨ ਧਾਏ ॥

बीर बडे इह की दिस के रिस सो जदुबीर कउ मारन धाए ॥

beer badde ieh kee dhis ke ris so jadhubeer kau maaran dhaae ||

ਜਾਤ ਕਹਾ ਫਿਰਿ ਸ੍ਯਾਮ ਲਰੋ ਹਮ ਸੋ ਸਭ ਹੀ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬੁਲਾਏ ॥

जात कहा फिरि स्याम लरो हम सो सभ ही इह भाति बुलाए ॥

jaat kahaa fir sayaam laro ham so sabh hee ieh bhaat bulaae ||

ਤੇ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਹਨੇ ਸਭ ਹੀ ਕਹਿ ਕੈ ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨਾਏ ॥

ते बृजनाथ हने सभ ही कहि कै उपमा कबि स्याम सुनाए ॥

te birajanaath hane sabh hee keh kai upamaa kab sayaam sunaae ||

ਮਾਨਹੁ ਹੇਰਿ ਪਤੰਗ ਦੀਆ ਕਹੁ ਟੂਟਿ ਪਰੇ ਫਿਰਿ ਜੀਤ ਨ ਆਏ ॥੨੦੦੧॥

मानहु हेरि पतंग दीआ कहु टूटि परे फिरि जीत न आए ॥२००१॥

maanahu her pata(n)g dheeaa kahu TooT pare fir jeet na aae ||2001||

ਜਬ ਸੈਨ ਹਨਿਯੋ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਸਭੈ ਰੁਕਮੀ ਕੁਪ ਕੈ ਤਬ ਐਸੇ ਕਹਿਓ ॥

जब सैन हनियो घन स्याम सभै रुकमी कुप कै तब ऐसे कहिओ ॥

jab sain haniyo ghan sayaam sabhai rukamee kup kai tab aaise kahio ||

ਜਬ ਗੂਜਰ ਹ੍ਵੈ ਧਨ ਬਾਨ ਗਹਿਯੋ ਛਤ੍ਰਾਪਨ ਛਤ੍ਰਿਨ ਤੇ ਤੋ ਰਹਿਓ ॥

जब गूजर ह्वै धन बान गहियो छत्रापन छतृन ते तो रहिओ ॥

jab goojar havai dhan baan gahiyo chhatraapan chhatiran te to rahio ||

ਜਿਮ ਬੋਲਤ ਥੋ ਬਧ ਕੈ ਸਰ ਸ੍ਯਾਮ ਬਿਮੁੰਛਤ ਕੈ ਸੁ ਸਿਖਾ ਤੇ ਗਹਿਓ ॥

जिम बोलत थो बध कै सर स्याम बिमुँछत कै सु सिखा ते गहिओ ॥

jim bolat tho badh kai sar sayaam bimu(n)chhat kai su sikhaa te gahio ||

ਗਹਿ ਕੈ ਤਿਹ ਮੂੰਡ ਕੋ ਮੂੰਡ ਦਯੋ ਉਪਹਾਸ ਕੈ ਜਿਉ ਚਿਤ ਬੀਚ ਚਹਿਓ ॥੨੦੦੨॥

गहि कै तिह मूँड को मूँड दयो उपहास कै जिउ चित बीच चहिओ ॥२००२॥

geh kai teh moo(n)dd ko moo(n)dd dhayo upahaas kai jiau chit beech chahio ||2002||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਭ੍ਰਾਤ ਦਸਾ ਪਿਖਿ ਰੁਕਮਿਨੀ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਕੇ ਗਹਿ ਪਾਇ ॥

भ्रात दसा पिखि रुकमिनी प्रभ जू के गहि पाइ ॥

bhraat dhasaa pikh rukaminee prabh joo ke geh pai ||

ਅਨਿਕ ਭਾਤਿ ਸੋ ਸ੍ਯਾਮ ਕਬਿ ਭ੍ਰਾਤ ਲਯੋ ਛੁਟਕਾਇ ॥੨੦੦੩॥

अनिक भाति सो स्याम कबि भ्रात लयो छुटकाइ ॥२००३॥

anik bhaat so sayaam kab bhraat layo chhuTakai ||2003||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਜੋਊ ਤਾਹਿ ਸਹਾਇ ਕਉ ਆਵਤ ਭੇ ਸੁ ਹਨੇ ਸਭ ਹੀ ਚਿਤ ਮੈ ਚਹਿ ਕੈ ॥

जोऊ ताहि सहाइ कउ आवत भे सु हने सभ ही चित मै चहि कै ॥

jouoo taeh sahai kau aavat bhe su hane sabh hee chit mai cheh kai ||

ਜੋਊ ਸੂਰ ਹਨਿਯੋ ਨ ਹਨਿਯੋ ਛਲ ਸੋ ਅਰੇ ਮਾਰਤ ਹਉ ਤੁਹਿ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ॥

जोऊ सूर हनियो न हनियो छल सो अरे मारत हउ तुहि यौ कहि कै ॥

jouoo soor haniyo na haniyo chhal so are maarat hau tuh yau keh kai ||

ਬਹੁ ਭੂਪ ਹਨੇ ਗਜਬਾਜ ਰਥੀ ਸਰਤਾ ਬਹੁ ਸ੍ਰੋਨ ਚਲੀ ਬਹਿ ਕੈ ॥

बहु भूप हने गजबाज रथी सरता बहु स्रोन चली बहि कै ॥

bahu bhoop hane gajabaaj rathee sarataa bahu sron chalee beh kai ||

ਫਿਰਿ ਤ੍ਰੀਯ ਕੋ ਕਹੇ ਪੀਯ ਛੋਡ ਦਯੋ ਰੁਕਮੀ ਰਨਿ ਜੀਤਿ ਭਲੇ ਗਹਿ ਕੈ ॥੨੦੦੪॥

फिरि त्रीय को कहे पीय छोड दयो रुकमी रनि जीति भले गहि कै ॥२००४॥

fir treey ko kahe peey chhodd dhayo rukamee ran jeet bhale geh kai ||2004||

ਤਉ ਲਉ ਗਦਾ ਗਹਿ ਕੈ ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਪਰਿਓ ਤਿਨ ਮੈ ਚਿਤਿ ਰੋਸ ਬਢਾਯੋ ॥

तउ लउ गदा गहि कै बलिभद्र परिओ तिन मै चिति रोस बढायो ॥

tau lau gadhaa geh kai balibhadhr pario tin mai chit ros baddaayo ||

ਸਤ੍ਰਨ ਸੈਨ ਭਜਿਯੋ ਜੋਊ ਜਾਤ ਹੋ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਸਭ ਕਉ ਮਿਲਿ ਘਾਯੋ ॥

सत्रन सैन भजियो जोऊ जात हो स्याम भनै सभ कउ मिलि घायो ॥

satran sain bhajiyo jouoo jaat ho sayaam bhanai sabh kau mil ghaayo ||

ਘਾਇ ਕੈ ਸੈਨ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਸੋ ਫਿਰਿ ਕੇ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਕੀ ਢਿਗ ਆਯੋ ॥

घाइ कै सैन भली बिधि सो फिरि के बृज नाइक की ढिग आयो ॥

ghai kai sain bhalee bidh so fir ke biraj naik kee ddig aayo ||

ਸੀਸ ਮੁੰਡਿਓ ਰੁਕਮੀ ਕੋ ਸੁਨਿਯੋ ਜਬ ਤੋ ਹਰਿ ਸਿਉ ਇਹ ਬੈਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥੨੦੦੫॥

सीस मुँडिओ रुकमी को सुनियो जब तो हरि सिउ इह बैन सुनायो ॥२००५॥

sees mu(n)ddio rukamee ko suniyo jab to har siau ieh bain sunaayo ||2005||

ਬਲਭਦ੍ਰ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਸੋ ॥

बलभद्र बाच कान्रह जू सो ॥

balabhadhr baach kaanreh joo so ||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਭ੍ਰਾਤ ਤ੍ਰੀਆ ਕੋ ਰਨ ਬਿਖੈ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੀਤ ਜੋ ਲੀਨ ॥

भ्रात त्रीआ को रन बिखै कान्रह जीत जो लीन ॥

bhraat treeaa ko ran bikhai kaanreh jeet jo leen ||

ਸੀਸ ਮੂੰਡ ਤਾ ਕੋ ਦਯੋ ਕਹਿਯੋ ਕਾਜ ਘਟ ਕੀਨ ॥੨੦੦੬॥

सीस मूँड ता को दयो कहियो काज घट कीन ॥२००६॥

sees moo(n)dd taa ko dhayo kahiyo kaaj ghaT keen ||2006||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਅਨਿ ਤੇ ਪੁਰ ਬਾਧਿ ਰਹੋ ਰੁਕਮੀ ਉਤ ਦ੍ਵਾਰਵਤੀ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਇਤ ਆਏ ॥

अनि ते पुर बाधि रहो रुकमी उत द्वारवती प्रभ जू इत आए ॥

an te pur baadh raho rukamee ut dhavaiaaravatee prabh joo it aae ||

ਆਇ ਹੈ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਜੀਤਿ ਤ੍ਰੀਆ ਸਭ ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਜਨ ਦੇਖਨ ਧਾਏ ॥

आइ है कान्रह जू जीति त्रीआ सभ यौ सुनि कै जन देखन धाए ॥

aai hai kaanreh joo jeet treeaa sabh yau sun kai jan dhekhan dhaae ||

ਬ੍ਯਾਹ ਕੇ ਕਾਜ ਕਉ ਜੇ ਥੇ ਦਿਜੋਤਮ ਤੇ ਸਭ ਹੀ ਮਿਲਿ ਕੈ ਸੁ ਬੁਲਾਏ ॥

ब्याह के काज कउ जे थे दिजोतम ते सभ ही मिलि कै सु बुलाए ॥

bayaeh ke kaaj kau je the dhijotam te sabh hee mil kai su bulaae ||

ਅਉਰ ਜਿਤੋ ਬਲਵੰਤ ਬਡੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਸਭ ਬੋਲਿ ਪਠਾਏ ॥੨੦੦੭॥

अउर जितो बलवंत बडे कबि स्याम कहै सभ बोलि पठाए ॥२००७॥

aaur jito balava(n)t badde kab sayaam kahai sabh bol paThaae ||2007||

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੋ ਬ੍ਯਾਹ ਸੁਨਿਯੋ ਪੁਰ ਨਾਰਿਨ ਆਵਤ ਭੀ ਸਭ ਹੀ ਮਿਲ ਗਾਵਤ ॥

कान्रह को ब्याह सुनियो पुर नारिन आवत भी सभ ही मिल गावत ॥

kaanreh ko bayaeh suniyo pur naarin aavat bhee sabh hee mil gaavat ||

ਨਾਚਤ ਡੋਲਤ ਭਾਤਿ ਭਲੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਮਿਲਿ ਤਾਲ ਬਜਾਵਤ ॥

नाचत डोलत भाति भली कबि स्याम भनै मिलि ताल बजावत ॥

naachat ddolat bhaat bhalee kab sayaam bhanai mil taal bajaavat ||

ਆਪਸਿ ਮੈ ਮਿਲਿ ਕੈ ਤਰੁਨੀ ਸਭ ਖੇਲਨ ਕਉ ਅਤਿ ਹੀ ਠਟ ਪਾਵਤ ॥

आपसि मै मिलि कै तरुनी सभ खेलन कउ अति ही ठट पावत ॥

aapas mai mil kai tarunee sabh khelan kau at hee ThaT paavat ||

ਅਉਰ ਕੀ ਬਾਤ ਕਹਾ ਕਹੀਐ ਪਿਖਿਬੇ ਕਹੁ ਦੇਵ ਬਧੂ ਮਿਲਿ ਆਵਤ ॥੨੦੦੮॥

अउर की बात कहा कहीऐ पिखिबे कहु देव बधू मिलि आवत ॥२००८॥

aaur kee baat kahaa kaheeaai pikhibe kahu dhev badhoo mil aavat ||2008||

ਸੁੰਦਰਿ ਨਾਰਿ ਨਿਹਾਰਨ ਕਉ ਤਜਿ ਕੈ ਗ੍ਰਿਹ ਜੋ ਇਹ ਕਉਤਕ ਆਵੈ ॥

सुँदरि नारि निहारन कउ तजि कै गृह जो इह कउतक आवै ॥

su(n)dhar naar nihaaran kau taj kai gireh jo ieh kautak aavai ||

ਨਾਚਤ ਕੂਦਤ ਭਾਤਿ ਭਲੀ ਗ੍ਰਿਹ ਕੀ ਸੁਧਿ ਅਉਰ ਸਭੈ ਬਿਸਰਾਵੈ ॥

नाचत कूदत भाति भली गृह की सुधि अउर सभै बिसरावै ॥

naachat koodhat bhaat bhalee gireh kee sudh aaur sabhai bisaraavai ||

ਦੇਖ ਕੈ ਬ੍ਯਾਹਹਿ ਕੀ ਰਚਨਾ ਸਭ ਹੀ ਅਪਨੋ ਮਨ ਮੈ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥

देख कै ब्याहहि की रचना सभ ही अपनो मन मै सुखु पावै ॥

dhekh kai bayaaheh kee rachanaa sabh hee apano man mai sukh paavai ||

ਐਸੇ ਕਹੈ ਬਲਿ ਜਾਹਿ ਸਭੈ ਜਬ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਉ ਦੇਖਿ ਸਭੈ ਲਲਚਾਵੈ ॥੨੦੦੯॥

ऐसे कहै बलि जाहि सभै जब कान्रह कउ देखि सभै ललचावै ॥२००९॥

aaise kahai bal jaeh sabhai jab kaanreh kau dhekh sabhai lalachaavai ||2009||

ਜਬ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੇ ਬ੍ਯਾਹ ਕਉ ਬੇਦੀ ਰਚੀ ਪੁਰ ਨਾਰਿ ਸਭੈ ਮਿਲ ਮੰਗਲ ਗਾਯੋ ॥

जब कान्रह के ब्याह कउ बेदी रची पुर नारि सभै मिल मंगल गायो ॥

jab kaanreh ke bayaeh kau bedhee rachee pur naar sabhai mil ma(n)gal gaayo ||

ਨਾਚਤ ਭੇ ਨਟੂਆ ਤਿਹ ਠਉਰ ਮ੍ਰਿਦੰਗਨ ਤਾਲ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਦ੍ਰਯਾਯੋ ॥

नाचत भे नटूआ तिह ठउर मृदंगन ताल भली बिधि द्रयायो ॥

naachat bhe naTooaa teh Thaur miradha(n)gan taal bhalee bidh dhrayaayo ||

ਕੋਟਿ ਕਤੂਹਲ ਹੋਤ ਭਏ ਅਰੁ ਬੇਸਿਯਨ ਕੋ ਕਛੁ ਅੰਤ ਨ ਆਯੋ ॥

कोटि कतूहल होत भए अरु बेसियन को कछु अंत न आयो ॥

koT katoohal hot bhe ar besiyan ko kachh a(n)t na aayo ||

ਜੋ ਇਹ ਕਉਤੁਕ ਦੇਖਨ ਕਉ ਚਲਿ ਆਯੋ ਹੁਤੋ ਸਭ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥੨੦੧੦॥

जो इह कउतुक देखन कउ चलि आयो हुतो सभ ही सुखु पायो ॥२०१०॥

jo ieh kautuk dhekhan kau chal aayo huto sabh hee sukh paayo ||2010||

ਏਕ ਬਜਾਵਤ ਬੇਨੁ ਸਖੀ ਇਕ ਹਾਥਿ ਲੀਏ ਸਖੀ ਤਾਲ ਬਜਾਵੈ ॥

एक बजावत बेनु सखी इक हाथि लीए सखी ताल बजावै ॥

ek bajaavat ben sakhee ik haath le'ee sakhee taal bajaavai ||

ਨਾਚਤ ਏਕ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਸੁੰਦਰਿ ਸੁੰਦਰਿ ਏਕ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਗਾਵੈ ॥

नाचत एक भली बिधि सुँदरि सुँदरि एक भली बिधि गावै ॥

naachat ek bhalee bidh su(n)dhar su(n)dhar ek bhalee bidh gaavai ||

ਝਾਜਰ ਏਕ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਕੇ ਬਾਜਤ ਆਏ ਭਲੇ ਇਕ ਹਾਵ ਦਿਖਾਵੈ ॥

झाजर एक मृदंग के बाजत आए भले इक हाव दिखावै ॥

jhaajar ek miradha(n)g ke baajat aae bhale ik haav dhikhaavai ||

ਭਾਇ ਕਰੈ ਇਕ ਆਇ ਤਬੈ ਚਿਤ ਕੇ ਰਨਿਵਾਰਨ ਮੋਦ ਬਢਾਵੈ ॥੨੦੧੧॥

भाइ करै इक आइ तबै चित के रनिवारन मोद बढावै ॥२०११॥

bhai karai ik aai tabai chit ke ranivaaran modh baddaavai ||2011||

ਬਾਰੁਨੀ ਕੇ ਰਸ ਸੰਗ ਛਕੇ ਜਹ ਬੈਠੇ ਹੈ ਕ੍ਰਿਸਨ ਹੁਲਾਸ ਬਢੈ ਕੈ ॥

बारुनी के रस संग छके जह बैठे है कृसन हुलास बढै कै ॥

baarunee ke ras sa(n)g chhake jeh baiThe hai kirasan hulaas baddai kai ||

ਕੁੰਕਮ ਰੰਗ ਰੰਗੇ ਪਟਵਾ ਭਟਵਾ ਅਪਨੇ ਅਤਿ ਆਨੰਦ ਕੈ ਕੈ ॥

कुँकम रंग रंगे पटवा भटवा अपने अति आनंद कै कै ॥

ku(n)kam ra(n)g ra(n)ge paTavaa bhaTavaa apane at aana(n)dh kai kai ||

ਮੰਗਨ ਲੋਗਨ ਦੇਤ ਘਨੋ ਧਨ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਅਤਿ ਹੀ ਨਚਵੈ ਕੈ ॥

मंगन लोगन देत घनो धन स्याम भनै अति ही नचवै कै ॥

ma(n)gan logan dhet ghano dhan sayaam bhanai at hee nachavai kai ||

ਰੀਝਿ ਰਹੇ ਮਨ ਮੈ ਸਭ ਹੀ ਫੁਨਿ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੀ ਓਰਿ ਚਿਤੈ ਕੈ ॥੨੦੧੨॥

रीझि रहे मन मै सभ ही फुनि स्री जदुबीर की ओरि चितै कै ॥२०१२॥

reejh rahe man mai sabh hee fun sree jadhubeer kee or chitai kai ||2012||

ਬੇਦ ਕੇ ਬੀਚ ਲਿਖੀ ਬਿਧਿ ਜਿਉ ਜਦੁਬੀਰ ਬ੍ਯਾਹ ਤਿਹੀ ਬਿਧਿ ਕੀਨੋ ॥

बेद के बीच लिखी बिधि जिउ जदुबीर ब्याह तिही बिधि कीनो ॥

bedh ke beech likhee bidh jiau jadhubeer bayaeh tihee bidh keeno ||

ਜੋ ਰੁਕਮੀ ਤੇ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਕੈ ਰੁਕਮਨਿਹਿ ਕੋ ਪੁਨਿ ਜੀਤ ਕੈ ਲੀਨੋ ॥

जो रुकमी ते भली बिधि कै रुकमनिहि को पुनि जीत कै लीनो ॥

jo rukamee te bhalee bidh kai rukamaneh ko pun jeet kai leeno ||

ਜੀਤਹਿ ਕੀ ਬਤੀਆ ਸੁਨਿ ਕੈ ਅਤਿ ਭੀਤਰ ਮੋਦ ਬਢਿਓ ਪੁਰ ਤੀਨੋ ॥

जीतहि की बतीआ सुनि कै अति भीतर मोद बढिओ पुर तीनो ॥

jeeteh kee bateeaa sun kai at bheetar modh baddio pur teeno ||

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਇਹ ਕਉਤਕ ਕੈ ਸਭ ਹੀ ਜਦੁਬੀਰਨ ਕਉ ਸੁਖ ਦੀਨੋ ॥੨੦੧੩॥

स्याम भनै इह कउतक कै सभ ही जदुबीरन कउ सुख दीनो ॥२०१३॥

sayaam bhanai ieh kautak kai sabh hee jadhubeeran kau sukh dheeno ||2013||

ਸੁਖ ਮਾਨ ਕੈ ਮਾਇ ਪੀਯੋ ਜਲ ਵਾਰ ਕੈ ਅਉ ਦ੍ਵਿਜ ਲੋਕਨ ਦਾਨ ਦੀਓ ਹੈ ॥

सुख मान कै माइ पीयो जल वार कै अउ द्विज लोकन दान दीओ है ॥

sukh maan kai mai peeyo jal vaar kai aau dhaviaij lokan dhaan dheeo hai ||

ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਸਭ ਹੀ ਭੂਅ ਕੋ ਸੁਖ ਆਜ ਸਭੈ ਹਮ ਲੂਟਿ ਲੀਓ ਹੈ ॥

ऐसे कहियो सभ ही भूअ को सुख आज सभै हम लूटि लीओ है ॥

aaise kahiyo sabh hee bhooa ko sukh aaj sabhai ham looT leeo hai ||

ਆਜ ਹੁਲਾਸ ਭਯੋ ਸਜਨੀ ਉਮਗਿਓ ਨ ਰਹੈ ਕਹਿਓ ਮੋਰ ਹੀਓ ਹੈ ॥

आज हुलास भयो सजनी उमगिओ न रहै कहिओ मोर हीओ है ॥

aaj hulaas bhayo sajanee umagio na rahai kahio mor heeo hai ||

ਆਜ ਕੇ ਦਿਵਸ ਹੂੰ ਪੈ ਬਲਿ ਜਾਉ ਅਰੀ ਜਬ ਮੋ ਸੁਤ ਬ੍ਯਾਹ ਕੀਓ ਹੈ ॥੨੦੧੪॥

आज के दिवस हूँ पै बलि जाउ अरी जब मो सुत ब्याह कीओ है ॥२०१४॥

aaj ke dhivas hoo(n) pai bal jaau aree jab mo sut bayaeh keeo hai ||2014||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਕੰਧੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਰੁਕਮਿਨੀ ਹਰਨ ਇਤ ਬ੍ਯਾਹ ਕਰਨ ਬਰਨਨੰ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥

इति स्री दसम सकंधे बचित्र नाटके कृसनावतारे रुकमिनी हरन इत ब्याह करन बरननं धिआइ समापतं ॥

eit sree dhasam saka(n)dhe bachitr naaTake kirasanaavataare rukaminee haran it bayaeh karan baranana(n) dhiaai samaapata(n) ||

ਅਥ ਪ੍ਰਦੁਮਨ ਕਾ ਜਨਮ ਕਥਨੰ ॥

अथ प्रदुमन का जनम कथनं ॥

ath pradhuman kaa janam kathana(n) ||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਪੁਰਖ ਤ੍ਰੀਆ ਆਨੰਦ ਸੋ ਬਹੁ ਦਿਨ ਭਏ ਬਿਤੀਤ ॥

पुरख त्रीआ आनंद सो बहु दिन भए बितीत ॥

purakh treeaa aana(n)dh so bahu dhin bhe biteet ||

ਗਰਭ ਭਯੋ ਤਬ ਰੁਕਮਨੀ ਪ੍ਰਭ ਤੇ ਪਰਮ ਪੁਨੀਤ ॥੨੦੧੫॥

गरभ भयो तब रुकमनी प्रभ ते परम पुनीत ॥२०१५॥

garabh bhayo tab rukamanee prabh te param puneet ||2015||

ਸੋਰਠਾ ॥

सोरठा ॥

soraThaa ||

ਉਪਜਿਯੋ ਬਾਲਕ ਬੀਰ ਨਾਮ ਧਰਿਯੋ ਤਿਹ ਪਰਦੁਮਨ ॥

उपजियो बालक बीर नाम धरियो तिह परदुमन ॥

aupajiyo baalak beer naam dhariyo teh paradhuman ||

ਮਹਾਰਥੀ ਰਨ ਧੀਰ ਸਭ ਜਾਨਤ ਹੈ ਜਗਤਿ ਜਿਹ ॥੨੦੧੬॥

महारथी रन धीर सभ जानत है जगति जिह ॥२०१६॥

mahaarathee ran dheer sabh jaanat hai jagat jeh ||2016||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਦਸ ਦਿਉਸ ਕੋ ਬਾਲਕ ਭਯੋ ਜਬ ਹੀ ਤਬ ਸੰਬਰ ਦੈਤ ਲੈ ਤਾਹਿ ਗਯੋ ਹੈ ॥

दस दिउस को बालक भयो जब ही तब संबर दैत लै ताहि गयो है ॥

dhas dhiaus ko baalak bhayo jab hee tab sa(n)bar dhait lai taeh gayo hai ||

ਸਿੰਧ ਕੇ ਭੀਤਰ ਡਾਰਿ ਦਯੋ ਇਕ ਮਛ ਹੁਤੋ ਤਿਹ ਲੀਲ ਲਯੋ ਹੈ ॥

सिंध के भीतर डारि दयो इक मछ हुतो तिह लील लयो है ॥

si(n)dh ke bheetar ddaar dhayo ik machh huto teh leel layo hai ||

ਮਛ ਸੋਊ ਗਹਿ ਝੀਵਰਿ ਏਕੁ ਸੁ ਸੰਬਰ ਪੈ ਫਿਰਿ ਜਾਇ ਦਯੋ ਹੈ ॥

मछ सोऊ गहि झीवरि एकु सु संबर पै फिरि जाइ दयो है ॥

machh souoo geh jheevar eku su sa(n)bar pai fir jai dhayo hai ||

ਭਛਨ ਕੋ ਫੁਨਿ ਤਾਹਿ ਰਸੋਇ ਮੈ ਭੇਜਿ ਦਯੋ ਸੁ ਉਲਾਸ ਕਯੋ ਹੈ ॥੨੦੧੭॥

भछन को फुनि ताहि रसोइ मै भेजि दयो सु उलास कयो है ॥२०१७॥

bhachhan ko fun taeh rasoi mai bhej dhayo su ulaas kayo hai ||2017||

ਜਬ ਮਛ ਕੋ ਪਾਰਨ ਪੇਟ ਲਗੇ ਤਬ ਸੁੰਦਰ ਬਾਰਿਕ ਏਕ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

जब मछ को पारन पेट लगे तब सुँदर बारिक एक निहारियो ॥

jab machh ko paaran peT lage tab su(n)dhar baarik ek nihaariyo ||

ਹੋਇ ਦਇਆਲ ਵਤੀ ਸੁ ਤ੍ਰੀਆ ਕਰੁਨਾ ਰਸੁ ਪੈ ਚਿਤ ਮੈ ਤਿਨਿ ਧਾਰਿਯੋ ॥

होइ दइआल वती सु त्रीआ करुना रसु पै चित मै तिनि धारियो ॥

hoi dhiaal vatee su treeaa karunaa ras pai chit mai tin dhaariyo ||

ਤੇਰੋ ਕਹਿਯੋ ਪਤਿ ਹੈ ਇਮ ਨਾਰਦ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

तेरो कहियो पति है इम नारद स्याम भनै इह भाति उचारियो ॥

tero kahiyo pat hai im naaradh sayaam bhanai ieh bhaat uchaariyo ||

ਸੋ ਬਤੀਆ ਸੁਨਿ ਕੈ ਮੁਨਿ ਨਾਰਿ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਸੋ ਭਰਤਾ ਕਰਿ ਪਾਰਿਯੋ ॥੨੦੧੮॥

सो बतीआ सुनि कै मुनि नारि भली बिधि सो भरता करि पारियो ॥२०१८॥

so bateeaa sun kai mun naar bhalee bidh so bharataa kar paariyo ||2018||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਪੋਖਨ ਬਹੁਤੁ ਦਿਵਸ ਜਬ ਕਰੀ ॥

पोखन बहुतु दिवस जब करी ॥

pokhan bahut dhivas jab karee ||

ਤਬ ਇਹ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਤ੍ਰੀਆ ਕੀ ਧਰੀ ॥

तब इह दृसटि त्रीआ की धरी ॥

tab ieh dhirasaT treeaa kee dharee ||

ਕਾਮ ਭਾਵ ਚਿਤ ਭੀਤਰ ਚਹਿਯੋ ॥

काम भाव चित भीतर चहियो ॥

kaam bhaav chit bheetar chahiyo ||

ਰੁਕਮਿਨਿ ਸੁਤ ਸਿਉ ਬਚ ਇਹ ਕਹਿਯੋ ॥੨੦੧੯॥

रुकमिनि सुत सिउ बच इह कहियो ॥२०१९॥

rukamin sut siau bach ieh kahiyo ||2019||

ਮੈਨਵਤੀ ਤਬ ਬੈਨ ਸੁਨਾਏ ॥

मैनवती तब बैन सुनाए ॥

mainavatee tab bain sunaae ||

ਤੁਮ ਮੋ ਪਤਿ ਰੁਕਮਿਨਿ ਕੇ ਜਾਏ ॥

तुम मो पति रुकमिनि के जाए ॥

tum mo pat rukamin ke jaae ||

ਤੁਮ ਕੋ ਸੰਬਰ ਦਾਨਵ ਹਰਿਯੋ ॥

तुम को संबर दानव हरियो ॥

tum ko sa(n)bar dhaanav hariyo ||

ਆਨਿ ਸਿੰਧੁ ਕੇ ਭੀਤਰ ਡਰਿਯੋ ॥੨੦੨੦॥

आनि सिंधु के भीतर डरियो ॥२०२०॥

aan si(n)dh ke bheetar ddariyo ||2020||

ਤਬ ਇਕ ਮਛ ਲੀਲ ਤੁਹਿ ਲਯੋ ॥

तब इक मछ लील तुहि लयो ॥

tab ik machh leel tuh layo ||

ਸੋ ਭੀ ਮਛ ਫਾਸਿ ਬਸਿ ਭਯੋ ॥

सो भी मछ फासि बसि भयो ॥

so bhee machh faas bas bhayo ||

ਝੀਵਰ ਫਿਰਿ ਸੰਬਰ ਪੈ ਲਿਆਯੋ ॥

झीवर फिरि संबर पै लिआयो ॥

jheevar fir sa(n)bar pai liaayo ||

ਤਿਹ ਹਮ ਪੈ ਭਛਨ ਹਿਤ ਦਿਆਯੋ ॥੨੦੨੧॥

तिह हम पै भछन हित दिआयो ॥२०२१॥

teh ham pai bhachhan hit dhiaayo ||2021||

ਜਬ ਹਮ ਪੇਟ ਮਛ ਕੋ ਫਾਰਿਯੋ ॥

जब हम पेट मछ को फारियो ॥

jab ham peT machh ko faariyo ||

ਤਬ ਤੋਹਿ ਕਉ ਮੈ ਨੈਨਿ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

तब तोहि कउ मै नैनि निहारियो ॥

tab toh kau mai nain nihaariyo ||

ਮੋਰੇ ਹ੍ਰਿਦੈ ਦਇਆ ਅਤਿ ਆਈ ॥

मोरे हृदै दइआ अति आई ॥

more hiradhai dhiaa at aaiee ||

ਅਉ ਨਾਰਦ ਇਹ ਭਾਤ ਸੁਨਾਈ ॥੨੦੨੨॥

अउ नारद इह भात सुनाई ॥२०२२॥

aau naaradh ieh bhaat sunaiee ||2022||

ਇਹ ਅਵਤਾਰ ਮਦਨ ਕੋ ਆਹੀ ॥

इह अवतार मदन को आही ॥

eeh avataar madhan ko aahee ||

ਢੂੰਢਤ ਫਿਰਤ ਰੈਨ ਦਿਨ ਜਾਹੀ ॥

ढूँढत फिरत रैन दिन जाही ॥

ddoo(n)ddat firat rain dhin jaahee ||

ਮੈ ਪਤਿ ਲਖਿ ਤੁਹਿ ਸੇਵਾ ਕਰੀ ॥

मै पति लखि तुहि सेवा करी ॥

mai pat lakh tuh sevaa karee ||

ਅਬ ਮੈ ਮਦਨ ਕਥਾ ਚਿਤ ਧਰੀ ॥੨੦੨੩॥

अब मै मदन कथा चित धरी ॥२०२३॥

ab mai madhan kathaa chit dharee ||2023||

ਰੁਦ੍ਰ ਕੋਪ ਕਾਇਆ ਤੁਹਿ ਜਰੀ ॥

रुद्र कोप काइआ तुहि जरी ॥

rudhr kop kaiaa tuh jaree ||

ਤਬ ਮੈ ਪੂਜਾ ਸਿਵ ਕੀ ਕਰੀ ॥

तब मै पूजा सिव की करी ॥

tab mai poojaa siv kee karee ||

ਬਰੁ ਸਿਵ ਦਯੋ ਹੁਲਾਸ ਬਢੈ ਹੈ ॥

बरु सिव दयो हुलास बढै है ॥

bar siv dhayo hulaas baddai hai ||

ਭਰਤਾ ਵਹੀ ਮੂਰਤਿ ਤੂ ਪੈ ਹੈ ॥੨੦੨੪॥

भरता वही मूरति तू पै है ॥२०२४॥

bharataa vahee moorat too pai hai ||2024||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਤਬ ਹਉ ਸੰਬਰ ਦੈਤ ਕੀ ਭਈ ਰਸੋਇਨ ਆਇ ॥

तब हउ संबर दैत की भई रसोइन आइ ॥

tab hau sa(n)bar dhait kee bhiee rasoin aai ||

ਅਬ ਭਰਤਾ ਮੁਹਿ ਰੁਦ੍ਰ ਤੂ ਸੁੰਦਰ ਦਯੋ ਬਨਾਇ ॥੨੦੨੫॥

अब भरता मुहि रुद्र तू सुँदर दयो बनाइ ॥२०२५॥

ab bharataa muh rudhr too su(n)dhar dhayo banai ||2025||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਸੁਤ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੇ ਯੌ ਬਤੀਯਾ ਸੁਨਿ ਕੈ ਆਪਨੇ ਚਿਤ ਮੈ ਅਤਿ ਕ੍ਰੋਧ ਬਢਾਯੋ ॥

सुत कान्रह के यौ बतीया सुनि कै आपने चित मै अति क्रोध बढायो ॥

sut kaanreh ke yau bateeyaa sun kai aapane chit mai at krodh baddaayo ||

ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਦਾ ਗਹਿ ਕੈ ਅਰਿ ਕੇ ਬਧ ਕਾਰਨ ਧਾਯੋ ॥

बान कमान कृपान गदा गहि कै अरि के बध कारन धायो ॥

baan kamaan kirapaan gadhaa geh kai ar ke badh kaaran dhaayo ||

ਧਾਮ ਜਹਾ ਤਿਹ ਬੈਰੀ ਕੋ ਥੇ ਤਿਹ ਦ੍ਵਾਰ ਪੈ ਜਾਇ ਕੈ ਬੈਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥

धाम जहा तिह बैरी को थे तिह द्वार पै जाइ कै बैन सुनायो ॥

dhaam jahaa teh bairee ko the teh dhavaiaar pai jai kai bain sunaayo ||

ਜਾਹਿ ਕਉ ਸਿੰਧੁ ਮੈ ਡਾਰ ਦਯੋ ਅਬ ਸੋ ਤੁਹਿ ਸੋ ਲਰਬੇ ਕਹੁ ਆਯੋ ॥੨੦੨੬॥

जाहि कउ सिंधु मै डार दयो अब सो तुहि सो लरबे कहु आयो ॥२०२६॥

jaeh kau si(n)dh mai ddaar dhayo ab so tuh so larabe kahu aayo ||2026||

ਯੌ ਜਬ ਬੈਨ ਕਹੁ ਸੁਤ ਸ੍ਯਾਮ ਤੋ ਸੰਬਰ ਸਸਤ੍ਰ ਗਦਾ ਗਹਿ ਆਯੋ ॥

यौ जब बैन कहु सुत स्याम तो संबर ससत्र गदा गहि आयो ॥

yau jab bain kahu sut sayaam to sa(n)bar sasatr gadhaa geh aayo ||

ਜੈਸੇ ਕਹੀ ਬਿਧਿ ਜੁਧਹਿ ਕੀ ਤਿਹ ਭਾਤਿ ਸੋ ਤਾਹੀ ਨੇ ਜੁਧ ਮਚਾਯੋ ॥

जैसे कही बिधि जुधहि की तिह भाति सो ताही ने जुध मचायो ॥

jaise kahee bidh judheh kee teh bhaat so taahee ne judh machaayo ||

ਆਪ ਭਜਿਯੋ ਨਹਿ ਤਾ ਭੂਅ ਤੇ ਨਹਿ ਵਾਹਿ ਕਉ ਤ੍ਰਾਸ ਦੈ ਪੈਗੁ ਭਜਾਯੋ ॥

आप भजियो नहि ता भूअ ते नहि वाहि कउ त्रास दै पैगु भजायो ॥

aap bhajiyo neh taa bhooa te neh vaeh kau traas dhai paig bhajaayo ||

ਆਹਵ ਯਾ ਬਿਧਿ ਹੋਤ ਭਯੋ ਕਹਿ ਕੈ ਇਹ ਭਾਤ ਸੋ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨਾਯੋ ॥੨੦੨੭॥

आहव या बिधि होत भयो कहि कै इह भात सो स्याम सुनायो ॥२०२७॥

aahav yaa bidh hot bhayo keh kai ieh bhaat so sayaam sunaayo ||2027||

ਅਤਿ ਹੀ ਤਿਹ ਠਾ ਜਬ ਮਾਰ ਮਚੀ ਅਰਿ ਜਾਤ ਭਯੋ ਨਭਿ ਮੈ ਛਲੁ ਕੈ ਕੈ ॥

अति ही तिह ठा जब मार मची अरि जात भयो नभि मै छलु कै कै ॥

at hee teh Thaa jab maar machee ar jaat bhayo nabh mai chhal kai kai ||

ਲੈ ਕਰਿ ਪਾਹਨ ਬ੍ਰਿਸਟ ਕਰੀ ਸੁਤ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਪੈ ਅਤਿ ਕ੍ਰੁਧਤ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥

लै करि पाहन बृसट करी सुत स्याम के पै अति क्रुधत ह्वै कै ॥

lai kar paahan birasaT karee sut sayaam ke pai at krudhat havai kai ||

ਸੋ ਇਨ ਪਾਹਨ ਬਿਅਰਥ ਕਰੇ ਤਿਨ ਕੋ ਸਰ ਏਕਹਿ ਏਕ ਲਗੈ ਹੈ ॥

सो इन पाहन बिअरथ करे तिन को सर एकहि एक लगै है ॥

so in paahan biarath kare tin ko sar ekeh ek lagai hai ||

ਸਸਤ੍ਰਨ ਸੋ ਤਿਹ ਕੋ ਤਨ ਬੇਧ ਕੈ ਭੂਮਿ ਡਰਿਓ ਅਤਿ ਰੋਸ ਬਢੈ ਕੈ ॥੨੦੨੮॥

ससत्रन सो तिह को तन बेध कै भूमि डरिओ अति रोस बढै कै ॥२०२८॥

sasatran so teh ko tan bedh kai bhoom ddario at ros baddai kai ||2028||

ਅਸਿ ਐਚਿ ਝਟਾਕ ਲਯੋ ਕਟਿ ਤੇ ਸਿਰਿ ਸੰਬਰ ਕੈ ਸੁ ਝਟਾਕ ਦੇ ਝਾਰਿਯੋ ॥

असि ऐचि झटाक लयो कटि ते सिरि संबर कै सु झटाक दे झारियो ॥

as aaich jhaTaak layo kaT te sir sa(n)bar kai su jhaTaak dhe jhaariyo ||

ਦੇਵਨ ਕੇ ਗਨ ਹੇਰਤ ਜੇ ਤਿਨ ਪਉਰਖ ਦੇਖ ਕੈ ਧੰਨਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

देवन के गन हेरत जे तिन पउरख देख कै धंनि उचारियो ॥

dhevan ke gan herat je tin paurakh dhekh kai dha(n)n uchaariyo ||

ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਇ ਦਯੋ ਕੈ ਬਿਮੁਛਿਤ ਸ੍ਰੋਨ ਸੰਬੂਹ ਧਰਾ ਪੈ ਬਿਥਾਰਿਯੋ ॥

भूमि गिराइ दयो कै बिमुछित स्रोन संबूह धरा पै बिथारियो ॥

bhoom girai dhayo kai bimuchhit sron sa(n)booh dharaa pai bithaariyo ||

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੋ ਪੂਤ ਸਪੂਤ ਭਯੋ ਜਿਨਿ ਏਕ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਤੇ ਸੰਬਰ ਮਾਰਿਯੋ ॥੨੦੨੯॥

कान्रह को पूत सपूत भयो जिनि एक कृपान ते संबर मारियो ॥२०२९॥

kaanreh ko poot sapoot bhayo jin ek kirapaan te sa(n)bar maariyo ||2029||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਪਰਦੁਮਨ ਸੰਬਰ ਦੈਤ ਹਰਿ ਲੈ ਗਯੋ ਇਤ ਸੰਬਰ ਕੋ ਪਰਦੁਮਨ ਬਧ ਕੀਓ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤਮ ॥

इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे कृसनावतारे परदुमन संबर दैत हरि लै गयो इत संबर को परदुमन बध कीओ धिआइ समापतम ॥

eit sree bachitr naaTak gra(n)the kirasanaavataare paradhuman sa(n)bar dhait har lai gayo it sa(n)bar ko paradhuman badh keeo dhiaai samaapatam ||

ਅਥ ਪਰਦੁਮਨ ਸੰਬਰ ਕੋ ਬਧਿ ਰੁਕਮਿਨ ਕੋ ਮਿਲੇ ॥

अथ परदुमन संबर को बधि रुकमिन को मिले ॥

ath paradhuman sa(n)bar ko badh rukamin ko mile ||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਤਿਹ ਕੋ ਬਧ ਕੈ ਪਰਦੁਮਨਿ ਆਯੋ ਆਪਨੇ ਗ੍ਰੇਹ ॥

तिह को बध कै परदुमनि आयो आपने ग्रेह ॥

teh ko badh kai paradhuman aayo aapane greh ||

ਰਤਿ ਆਪਨੇ ਪਤਿ ਸੰਗਿ ਤਬੈ ਕਹਿਓ ਬਢੈ ਕੈ ਨੇਹ ॥੨੦੩੦॥

रति आपने पति संगि तबै कहिओ बढै कै नेह ॥२०३०॥

rat aapane pat sa(n)g tabai kahio baddai kai neh ||2030||

ਚੀਲਿ ਆਪ ਹੁਇ ਆਪਨੇ ਊਪਰਿ ਪਤਹਿ ਚੜਾਇ ॥

चीलि आप हुइ आपने ऊपरि पतहि चड़ाइ ॥

cheel aap hui aapane uoopar pateh chaRai ||

ਰੁਕਮਿਨਿ ਕੋ ਗ੍ਰਿਹ ਥੋ ਜਹਾ ਤਹਿ ਹੀ ਪਹੁੰਚੀ ਆਇ ॥੨੦੩੧॥

रुकमिनि को गृह थो जहा तहि ही पहुँची आइ ॥२०३१॥

rukamin ko gireh tho jahaa teh hee pahu(n)chee aai ||2031||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਛੋਰ ਕੈ ਚੀਲ ਕੋ ਰੂਪ ਦਯੋ ਤ੍ਰੀਆ ਕੋ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਰੂਪ ਬਨਾਯੋ ॥

छोर कै चील को रूप दयो त्रीआ को अति सुँदर रूप बनायो ॥

chhor kai cheel ko roop dhayo treeaa ko at su(n)dhar roop banaayo ||

ਵਾਹਿ ਉਤਾਰ ਕੈ ਕੰਧਹਿ ਤੇ ਤਿਹ ਕੰਧਿ ਪਟੰਬਰ ਪੀਤ ਧਰਾਯੋ ॥

वाहि उतार कै कंधहि ते तिह कंधि पटंबर पीत धरायो ॥

vaeh utaar kai ka(n)dheh te teh ka(n)dh paTa(n)bar peet dharaayo ||

ਸੋਰਹ ਹਜਾਰ ਤ੍ਰੀਆ ਸਭ ਥੀ ਜਹਿ ਠਾਢਿ ਤਿਨੈ ਇਹ ਰੂਪ ਦਿਖਾਯੋ ॥

सोरह हजार त्रीआ सभ थी जहि ठाढि तिनै इह रूप दिखायो ॥

soreh hajaar treeaa sabh thee jeh Thaadd tinai ieh roop dhikhaayo ||

ਸੁ ਸੁਕਚੀ ਚਿਤ ਬੀਚ ਸਭੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਲਖਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਆਯੋ ॥੨੦੩੨॥

सु सुकची चित बीच सभै इह भाति लखियो बृज नाइक आयो ॥२०३२॥

s sukachee chit beech sabhai ieh bhaat lakhiyo biraj naik aayo ||2032||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਤਾਹਿ ਨਿਹਾਰਿ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਸੀ ਮੂਰਤਿ ਤ੍ਰੀਅ ਸਭੈ ਮਨ ਮੈ ਸੁਕਚਾਹੀ ॥

ताहि निहारि कै स्याम सी मूरति त्रीअ सभै मन मै सुकचाही ॥

taeh nihaar kai sayaam see moorat treea sabhai man mai sukachaahee ||

ਲਿਆਯੋ ਹੈ ਆਨਿ ਬਧੂ ਕੋਊ ਬ੍ਯਾਹਿ ਕਹੈ ਸਖੀ ਕੀ ਸੁ ਸਖੀ ਗਹਿ ਬਾਹੀ ॥

लिआयो है आनि बधू कोऊ ब्याहि कहै सखी की सु सखी गहि बाही ॥

liaayo hai aan badhoo kouoo bayaeh kahai sakhee kee su sakhee geh baahee ||

ਏਕ ਨਿਹਾਰਿ ਕਹੈ ਤਿਹ ਕੈ ਉਰਿ ਓਰਿ ਬਿਚਾਰ ਭਲੇ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥

एक निहारि कहै तिह कै उरि ओरि बिचार भले मन माही ॥

ek nihaar kahai teh kai ur or bichaar bhale man maahee ||

ਲਛਨ ਅਉਰ ਸਭੈ ਹਰਿ ਕੇ ਇਹ ਏਕ ਲਤਾ ਭ੍ਰਿਗੁ ਕੀ ਉਰਿ ਨਾਹੀ ॥੨੦੩੩॥

लछन अउर सभै हरि के इह एक लता भृगु की उरि नाही ॥२०३३॥

lachhan aaur sabhai har ke ieh ek lataa bhirag kee ur naahee ||2033||

ਪੇਖਤ ਤਾਹਿ ਰੁਕਮਨਿ ਕੇ ਸੁ ਪਯੋਧਰ ਵਾ ਪਯ ਸੋ ਭਰਿ ਆਏ ॥

पेखत ताहि रुकमनि के सु पयोधर वा पय सो भरि आए ॥

pekhat taeh rukaman ke su payodhar vaa pay so bhar aae ||

ਮੋਹੁ ਬਢਿਯੋ ਅਤਿ ਹੀ ਚਿਤ ਮੈ ਕਰੁਨਾ ਰਸੁ ਸੋ ਢੁਰਿ ਬੈਨ ਸੁਨਾਏ ॥

मोहु बढियो अति ही चित मै करुना रसु सो ढुरि बैन सुनाए ॥

moh baddiyo at hee chit mai karunaa ras so ddur bain sunaae ||

ਐਸੇ ਸਖੀ ਕਹਿਓ ਮੋ ਸੁਤ ਥੋ ਪ੍ਰਭ ਦੈ ਹਮ ਕੋ ਹਮ ਤੇ ਜੁ ਛਿਨਾਏ ॥

ऐसे सखी कहिओ मो सुत थो प्रभ दै हम को हम ते जु छिनाए ॥

aaise sakhee kahio mo sut tho prabh dhai ham ko ham te ju chhinaae ||

ਯੌ ਕਹਿ ਸਾਸ ਉਸਾਸ ਲਯੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਦੋਊ ਨੈਨ ਬਹਾਏ ॥੨੦੩੪॥

यौ कहि सास उसास लयो कबि स्याम कहै दोऊ नैन बहाए ॥२०३४॥

yau keh saas usaas layo kab sayaam kahai dhouoo nain bahaae ||2034||

ਇਤਿ ਤੇ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਆਇ ਗਯੋ ਇਹ ਮੂਰਤਿ ਓਰਿ ਰਹੇ ਟਕ ਲਾਈ ॥

इति ते बृज नाइक आइ गयो इह मूरति ओरि रहे टक लाई ॥

eit te biraj naik aai gayo ieh moorat or rahe Tak laiee ||

ਤਉ ਹੀ ਲਉ ਨਾਰਦ ਆਇ ਗਯੋ ਬਿਰਥਾ ਸਭ ਹੀ ਤਿਨਿ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਈ ॥

तउ ही लउ नारद आइ गयो बिरथा सभ ही तिनि भाखि सुनाई ॥

tau hee lau naaradh aai gayo birathaa sabh hee tin bhaakh sunaiee ||

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਪੂਤ ਤਿਹਾਰੋ ਈ ਹੈ ਇਹ ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਪੁਰ ਬਾਜੀ ਬਧਾਈ ॥

कान्रह जू पूत तिहारो ई है इह यौ सुनि कै पुर बाजी बधाई ॥

kaanreh joo poot tihaaro iee hai ieh yau sun kai pur baajee badhaiee ||

ਭਾਗਨ ਕੀ ਨਿਧਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਜਦੁਬੀਰ ਮਨੋ ਇਹ ਦਿਵਸਹਿ ਪਾਈ ॥੨੦੩੫॥

भागन की निधि स्याम भनै जदुबीर मनो इह दिवसहि पाई ॥२०३५॥

bhaagan kee nidh sayaam bhanai jadhubeer mano ieh dhivaseh paiee ||2035||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਕੰਧੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਪਰਦੁਮਨ ਸੰਬਰ ਦੈਤ ਬਧ ਕੈ ਰੁਕਮਿਨਿ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਕੋ ਆਈ ਮਿਲਤ ਭਏ ॥

इति स्री दसम सकंधे बचित्र नाटक कृसनावतारे परदुमन संबर दैत बध कै रुकमिनि कान्रह जू को आई मिलत भए ॥

eit sree dhasam saka(n)dhe bachitr naaTak kirasanaavataare paradhuman sa(n)bar dhait badh kai rukamin kaanreh joo ko aaiee milat bhe ||

ਅਥ ਸਤ੍ਰਾਜਿਤ ਸੂਰਜ ਤੇ ਮਨਿ ਲਿਆਏ ਜਾਮਵੰਤ ਬਧ ਕਥਨੰ ॥

अथ सत्राजित सूरज ते मनि लिआए जामवंत बध कथनं ॥

ath satraajit sooraj te man liaae jaamava(n)t badh kathana(n) ||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਇਤ ਸੂਰਜ ਸੇਵਾ ਕਰੀ ਸਤ੍ਰਾਜਿਤ ਬਲਵਾਨ ॥

इत सूरज सेवा करी सत्राजित बलवान ॥

eit sooraj sevaa karee satraajit balavaan ||

ਰਵਿ ਤਿਹ ਕੋ ਤਬ ਮਨਿ ਦਈ ਉਜਲ ਆਪ ਸਮਾਨ ॥੨੦੩੬॥

रवि तिह को तब मनि दई उजल आप समान ॥२०३६॥

rav teh ko tab man dhiee ujal aap samaan ||2036||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਲੈ ਮਨਿ ਸੂਰਜ ਤੇ ਅਰਿ ਜੀਤ ਜੁ ਤਾ ਦਿਨ ਆਪਨੇ ਧਾਮਹਿ ਆਯੋ ॥

लै मनि सूरज ते अरि जीत जु ता दिन आपने धामहि आयो ॥

lai man sooraj te ar jeet ju taa dhin aapane dhaameh aayo ||

ਜੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਕਰਿ ਸੇਵ ਘਨੋ ਰਵਿ ਕੋ ਚਿਤ ਤਾ ਰਿਝਵਾਯੋ ॥

जो कबि स्याम भनै करि सेव घनो रवि को चित ता रिझवायो ॥

jo kab sayaam bhanai kar sev ghano rav ko chit taa rijhavaayo ||

ਅਉ ਕਰਿ ਕੈ ਤਪਸ੍ਯਾ ਅਤਿ ਹੀ ਤਿਹ ਕੀ ਹਿਤ ਸੋ ਤਿਹ ਕਉ ਜਬ ਗਾਯੋ ॥

अउ करि कै तपस्या अति ही तिह की हित सो तिह कउ जब गायो ॥

aau kar kai tapasayaa at hee teh kee hit so teh kau jab gaayo ||

ਸੋ ਸੁਨਿ ਕੈ ਸੁ ਬ੍ਰਿਥਾ ਪੁਰ ਲੋਗਨ ਯੌ ਜਦੁਬੀਰ ਪੈ ਜਾਇ ਸੁਨਾਯੋ ॥੨੦੩੭॥

सो सुनि कै सु बृथा पुर लोगन यौ जदुबीर पै जाइ सुनायो ॥२०३७॥

so sun kai su birathaa pur logan yau jadhubeer pai jai sunaayo ||2037||

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਬਾਚ ॥

कान्रह जू बाच ॥

kaanreh joo baach ||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬੁਲਾਇ ਅਰੰਜਿਤ ਕਉ ਹਸਿ ਕੈ ਮੁਖ ਤੇ ਇਹ ਆਇਸ ਦੀਨੋ ॥

कान्रह बुलाइ अरंजित कउ हसि कै मुख ते इह आइस दीनो ॥

kaanreh bulai ara(n)jit kau has kai mukh te ieh aais dheeno ||

ਭੂਪ ਕਉ ਦੈ ਤੁ ਕਹਿਓ ਅਬ ਹੀ ਰਵਿ ਤੇ ਜੁ ਰਿਝਾਇ ਕੈ ਤੈ ਧਨੁ ਲੀਨੋ ॥

भूप कउ दै तु कहिओ अब ही रवि ते जु रिझाइ कै तै धनु लीनो ॥

bhoop kau dhai ta kahio ab hee rav te ju rijhai kai tai dhan leeno ||

ਜੋ ਚਹਿ ਕੈ ਚਿਤ ਮੈ ਚਪਲਾ ਦੁਤਿ ਯਾਹਿ ਕਹਿਯੋ ਇਨ ਨੈਕੁ ਨ ਕੀਨੋ ॥

जो चहि कै चित मै चपला दुति याहि कहियो इन नैकु न कीनो ॥

jo cheh kai chit mai chapalaa dhut yaeh kahiyo in naik na keeno ||

ਮੋਨ ਹੀ ਠਾਨ ਕੇ ਬੈਠਿ ਰਹਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੋ ਉਤਰੁ ਨੈਕੁ ਨ ਦੀਨੋ ॥੨੦੩੮॥

मोन ही ठान के बैठि रहियो बृजनाथ को उतरु नैकु न दीनो ॥२०३८॥

mon hee Thaan ke baiTh rahiyo birajanaath ko utar naik na dheeno ||2038||

ਪ੍ਰਭ ਯੌ ਬਤੀਆ ਕਹਿ ਬੈਠਿ ਰਹਿਯੋ ਤਿਹ ਭ੍ਰਾਤ ਅਖੇਟ ਕੇ ਕਾਜ ਪਧਾਰਿਯੋ ॥

प्रभ यौ बतीआ कहि बैठि रहियो तिह भ्रात अखेट के काज पधारियो ॥

prabh yau bateeaa keh baiTh rahiyo teh bhraat akheT ke kaaj padhaariyo ||

ਬਾਧ ਭਲੇ ਮਨਿ ਕਉ ਸਿਰ ਪੈ ਸਭ ਹੂੰ ਜਨ ਦੂਸਰ ਭਾਨੁ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

बाध भले मनि कउ सिर पै सभ हूँ जन दूसर भानु बिचारियो ॥

baadh bhale man kau sir pai sabh hoo(n) jan dhoosar bhaan bichaariyo ||

ਕਾਨਨ ਕੇ ਜਬ ਬੀਚ ਗਯੋ ਮ੍ਰਿਗਰਾਜ ਬਡੋ ਇਕ ਯਾਹਿ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

कानन के जब बीच गयो मृगराज बडो इक याहि निहारियो ॥

kaanan ke jab beech gayo miragaraaj baddo ik yaeh nihaariyo ||

ਤਾਨ ਕੈ ਬਾਨ ਚਲਾਵਤ ਭਯੋ ਸਰ ਵਾ ਸਹਿ ਕੈ ਇਹ ਕੋ ਫਿਰਿ ਮਾਰਿਯੋ ॥੨੦੩੯॥

तान कै बान चलावत भयो सर वा सहि कै इह को फिरि मारियो ॥२०३९॥

taan kai baan chalaavat bhayo sar vaa seh kai ieh ko fir maariyo ||2039||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਜਬ ਤਿਨਿ ਕੇ ਹਰਿ ਕੇ ਸਰਿ ਮਾਰਿਯੋ ॥

जब तिनि के हरि के सरि मारियो ॥

jab tin ke har ke sar maariyo ||

ਤਬ ਕੇ ਹਰਿ ਪੁਰਖਤ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥

तब के हरि पुरखत संभारियो ॥

tab ke har purakhat sa(n)bhaariyo ||

ਏਕ ਚਪੇਟ ਚਉਕਿ ਤਿਹ ਮਾਰੀ ॥

एक चपेट चउकि तिह मारी ॥

ek chapeT chauk teh maaree ||

ਮਨਿ ਸਮੇਤ ਲਈ ਪਾਗ ਉਤਾਰੀ ॥੨੦੪੦॥

मनि समेत लई पाग उतारी ॥२०४०॥

man samet liee paag utaaree ||2040||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਤਿਹ ਬਧ ਕੈ ਮਨਿ ਪਾਗ ਲੈ ਸਿੰਘ ਧਸਿਯੋ ਬਨਿ ਜਾਇ ॥

तिह बध कै मनि पाग लै सिंघ धसियो बनि जाइ ॥

teh badh kai man paag lai si(n)gh dhasiyo ban jai ||

ਭਾਲਕ ਏਕ ਬਡੋ ਹੁਤੋ ਤਿਹਿ ਹੇਰਿਓ ਮਿਰਗਰਾਇ ॥੨੦੪੧॥

भालक एक बडो हुतो तिहि हेरिओ मिरगराइ ॥२०४१॥

bhaalak ek baddo huto teh herio miragarai ||2041||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਭਾਲਕ ਦੇਖਿ ਮਨੀ ਦੁਤਿ ਕਉ ਸੁ ਲਖਿਯੋ ਕੋਊ ਕੇਹਰਿ ਲੈ ਫਲੁ ਆਯੋ ॥

भालक देखि मनी दुति कउ सु लखियो कोऊ केहरि लै फलु आयो ॥

bhaalak dhekh manee dhut kau su lakhiyo kouoo kehar lai fal aayo ||

ਯਾ ਫਲ ਕਉ ਅਬ ਭਛ ਕਰੋ ਸੁ ਛੁਧਾਤਰੁ ਹ੍ਵੈ ਤਹ ਭਛਨ ਧਾਯੋ ॥

या फल कउ अब भछ करो सु छुधातरु ह्वै तह भछन धायो ॥

yaa fal kau ab bhachh karo su chhudhaatar havai teh bhachhan dhaayo ||

ਜ੍ਯੋ ਮ੍ਰਿਗਰਾਜ ਥੋ ਜਾਤ ਚਲਿਯੋ ਤਿਉ ਅਚਾਨਕ ਆਇ ਕੈ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥

ज्यो मृगराज थो जात चलियो तिउ अचानक आइ कै जुधु मचायो ॥

jayo miragaraaj tho jaat chaliyo tiau achaanak aai kai judh machaayo ||

ਏਕ ਚਪੇਟ ਚਟਾਕ ਦੈ ਮਾਰਿ ਝਟਾਕ ਦੈ ਸਿੰਘ ਕੋ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥੨੦੪੨॥

एक चपेट चटाक दै मारि झटाक दै सिंघ को मारि गिरायो ॥२०४२॥

ek chapeT chaTaak dhai maar jhaTaak dhai si(n)gh ko maar giraayo ||2042||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਜਾਮਵਾਨ ਬਧਿ ਸਿੰਘ ਕੋ ਮਨਿ ਲੈ ਮਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ॥

जामवान बधि सिंघ को मनि लै मनि सुखु पाइ ॥

jaamavaan badh si(n)gh ko man lai man sukh pai ||

ਜਹਾ ਗ੍ਰਿਹਿ ਆਪਨ ਹੁਤੋ ਤਹ ਹੀ ਪਹੁਚਿਯੋ ਆਇ ॥੨੦੪੩॥

जहा गृहि आपन हुतो तह ही पहुचियो आइ ॥२०४३॥

jahaa gireh aapan huto teh hee pahuchiyo aai ||2043||

ਸਤ੍ਰਾਜਿਤ ਲਖਿ ਭੇਦ ਨਹਿ ਸਭਨਨ ਕਹਿਯੋ ਸੁਨਾਇ ॥

सत्राजित लखि भेद नहि सभनन कहियो सुनाइ ॥

satraajit lakh bhedh neh sabhanan kahiyo sunai ||

ਕ੍ਰਿਸਨ ਮਾਰਿ ਮੁਹਿ ਭ੍ਰਾਤ ਕਉ ਲੀਨੀ ਮਨਿ ਛੁਟਕਾਇ ॥੨੦੪੪॥

कृसन मारि मुहि भ्रात कउ लीनी मनि छुटकाइ ॥२०४४॥

kirasan maar muh bhraat kau leenee man chhuTakai ||2044||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਚਰਚਾ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਆਪਨੇ ਢਿਗ ਜਾ ਤਿਹ ਕੋ ਸੁ ਬੁਲਾਯੋ ॥

यौ सुनि कै चरचा प्रभ जू आपने ढिग जा तिह को सु बुलायो ॥

yau sun kai charachaa prabh joo aapane ddig jaa teh ko su bulaayo ||

ਸਤ੍ਰਾਜੀਤ ਕਹੈ ਮੁਹਿ ਭ੍ਰਾਤ ਹਨਿਯੋ ਹਰਿ ਜੂ ਮਨਿ ਹੇਤੁ ਸੁਨਾਯੋ ॥

सत्राजीत कहै मुहि भ्रात हनियो हरि जू मनि हेतु सुनायो ॥

satraajeet kahai muh bhraat haniyo har joo man het sunaayo ||

ਐਸੇ ਕੁਬੋਲ ਸੁਨੇ ਮਨੂਆ ਹਮਰੋ ਅਤਿ ਕ੍ਰੋਧਹਿ ਕੇ ਸੰਗਿ ਤਾਯੋ ॥

ऐसे कुबोल सुने मनूआ हमरो अति क्रोधहि के संगि तायो ॥

aaise kubol sune manooaa hamaro at krodheh ke sa(n)g taayo ||

ਤਾ ਤੇ ਚਲੋ ਤੁਮ ਹੂੰ ਤਿਹ ਸੋਧ ਕਉ ਹਉ ਹੂੰ ਚਲੋ ਕਹਿ ਖੋਜਨ ਧਾਯੋ ॥੨੦੪੫॥

ता ते चलो तुम हूँ तिह सोध कउ हउ हूँ चलो कहि खोजन धायो ॥२०४५॥

taa te chalo tum hoo(n) teh sodh kau hau hoo(n) chalo keh khojan dhaayo ||2045||

ਜਾਦਵ ਲੈ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਜਬੈ ਅਪਨੇ ਸੰਗਿ ਖੋਜਨ ਤਾਹਿ ਸਿਧਾਰੇ ॥

जादव लै बृजनाथ जबै अपने संगि खोजन ताहि सिधारे ॥

jaadhav lai birajanaath jabai apane sa(n)g khojan taeh sidhaare ||

ਅਸ੍ਵਪਤੀ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਨ ਪਰੇ ਸੁ ਤਹੀ ਏ ਗਏ ਦੋਊ ਜਾਇ ਨਿਹਾਰੇ ॥

अस्वपती बिनु प्रान परे सु तही ए गए दोऊ जाइ निहारे ॥

asavaipatee bin praan pare su tahee e ge dhouoo jai nihaare ||

ਕੇਹਰਿ ਕੋ ਤਹ ਖੋਜ ਪਿਖਿਯੋ ਇਹ ਵਾ ਹੀ ਹਨੇ ਭਟ ਐਸੇ ਪੁਕਾਰੇ ॥

केहरि को तह खोज पिखियो इह वा ही हने भट ऐसे पुकारे ॥

kehar ko teh khoj pikhiyo ieh vaa hee hane bhaT aaise pukaare ||

ਆਗੇ ਜੌ ਜਾਹਿ ਤੋ ਸਿੰਘ ਪਿਖਿਯੋ ਮ੍ਰਿਤ ਚਉਕਿ ਪਰੇ ਸਭ ਪਉਰਖ ਵਾਰੇ ॥੨੦੪੬॥

आगे जौ जाहि तो सिंघ पिखियो मृत चउकि परे सभ पउरख वारे ॥२०४६॥

aage jau jaeh to si(n)gh pikhiyo mirat chauk pare sabh paurakh vaare ||2046||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਤਹ ਭਾਲਕ ਕੇ ਖੋਜ ਕਉ ਚਿਤੈ ਰਹੇ ਸਿਰ ਨਾਇ ॥

तह भालक के खोज कउ चितै रहे सिर नाइ ॥

teh bhaalak ke khoj kau chitai rahe sir nai ||

ਜਹਾ ਖੋਜ ਤਿਹ ਜਾਤ ਪਗ ਤਹਾ ਜਾਤ ਭਟ ਧਾਇ ॥੨੦੪੭॥

जहा खोज तिह जात पग तहा जात भट धाइ ॥२०४७॥

jahaa khoj teh jaat pag tahaa jaat bhaT dhai ||2047||

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥

कबियो बाच ॥

kabiyo baach ||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਜਾ ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਬਰੁ ਦਾਨਿ ਦਏ ਅਸੁਰਾਰਿ ਜਿਤੇ ਸਭ ਦਾਨਵ ਭਾਗੇ ॥

जा प्रभ के बरु दानि दए असुरारि जिते सभ दानव भागे ॥

jaa prabh ke bar dhaan dhe asuraar jite sabh dhaanav bhaage ||

ਜਾ ਪ੍ਰਭ ਸਤ੍ਰਨ ਨਾਸ ਕਯੋ ਸਸਿ ਸੂਰ ਥਪੇ ਫਿਰਿ ਕਾਰਜ ਲਾਗੇ ॥

जा प्रभ सत्रन नास कयो ससि सूर थपे फिरि कारज लागे ॥

jaa prabh satran naas kayo sas soor thape fir kaaraj laage ||

ਸੁੰਦਰ ਜਾਹਿ ਕਰੀ ਕੁਬਿਜਾ ਛਿਨ ਬੀਚ ਸੁਗੰਧਿ ਲਗਾਵਤ ਬਾਗੇ ॥

सुँदर जाहि करी कुबिजा छिन बीच सुगंधि लगावत बागे ॥

su(n)dhar jaeh karee kubijaa chhin beech suga(n)dh lagaavat baage ||

ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਅਪਨੇ ਕਾਰਜ ਹੇਤੁ ਸੁ ਜਾਤ ਹੈ ਰੀਛ ਕੇ ਖੋਜਹਿ ਲਾਗੇ ॥੨੦੪੮॥

सो प्रभु अपने कारज हेतु सु जात है रीछ के खोजहि लागे ॥२०४८॥

so prabh apane kaaraj hetu su jaat hai reechh ke khojeh laage ||2048||

ਖੋਜ ਲੀਏ ਸਭ ਏਕੁ ਗੁਫਾ ਹੂ ਪੈ ਜਾਤ ਭਏ ਹਰਿ ਐਸੇ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

खोज लीए सभ एकु गुफा हू पै जात भए हरि ऐसे उचारियो ॥

khoj le'ee sabh ek gufaa hoo pai jaat bhe har aaise uchaariyo ||

ਹੈ ਕੋਊ ਸੂਰ ਧਸੈ ਇਹ ਬੀਚ ਨ ਕਾਹੂੰ ਬਲੀ ਪੁਰਖਤ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥

है कोऊ सूर धसै इह बीच न काहूँ बली पुरखत संभारियो ॥

hai kouoo soor dhasai ieh beech na kaahoo(n) balee purakhat sa(n)bhaariyo ||

ਯਾ ਹੀ ਕੇ ਬੀਚ ਧਸਿਯੋ ਸੋਈ ਰੀਛ ਸਭੋ ਮਨ ਮੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

या ही के बीच धसियो सोई रीछ सभो मन मै इह भाति बिचारियो ॥

yaa hee ke beech dhasiyo soiee reechh sabho man mai ieh bhaat bichaariyo ||

ਕੋਊ ਕਹੈ ਨਹਿ ਯਾ ਮੈ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਰੇ ਹਮ ਖੋਜ ਇਹੀ ਮਹਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥੨੦੪੯॥

कोऊ कहै नहि या मै कहियो हरि रे हम खोज इही महि डारियो ॥२०४९॥

kouoo kahai neh yaa mai kahiyo har re ham khoj ihee meh ddaariyo ||2049||

ਕੋਊ ਨ ਬੀਰ ਗੁਫਾ ਮੈ ਧਸਿਯੋ ਤਬ ਆਪ ਹੀ ਤਾਹਿ ਮੈ ਸ੍ਯਾਮ ਗਯੋ ਹੈ ॥

कोऊ न बीर गुफा मै धसियो तब आप ही ताहि मै स्याम गयो है ॥

kouoo na beer gufaa mai dhasiyo tab aap hee taeh mai sayaam gayo hai ||

ਭਾਲਕ ਲੈ ਸੁਧਿ ਬੀਚ ਗੁਫਾਹੂੰ ਕੈ ਜੁਧੁ ਕੋ ਸਾਮੁਹੇ ਕੋਪ ਅਯੋ ਹੈ ॥

भालक लै सुधि बीच गुफाहूँ कै जुधु को सामुहे कोप अयो है ॥

bhaalak lai sudh beech gufaahoo(n) kai judh ko saamuhe kop ayo hai ||

ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਉਹ ਸੋ ਦਿਨ ਦ੍ਵਾਦਸ ਬਾਹਨ ਜੁਧੁ ਕਯੋ ਹੈ ॥

स्याम जू स्याम भनै उह सो दिन द्वादस बाहन जुधु कयो है ॥

sayaam joo sayaam bhanai uh so dhin dhavaiaadhas baahan judh kayo hai ||

ਜੁਧੁ ਇਤ ਜੁਗ ਚਾਰਨਿ ਮੈ ਨਹਿ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ਕਬੈ ਕਬਹੂੰ ਨ ਭਯੋ ਹੈ ॥੨੦੫੦॥

जुधु इत जुग चारनि मै नहि ह्वै है कबै कबहूँ न भयो है ॥२०५०॥

judh it jug chaaran mai neh havai hai kabai kabahoo(n) na bhayo hai ||2050||

ਦ੍ਵਾਦਸ ਦਿਉਸ ਭਿਰੇ ਦਿਨ ਰੈਨ ਨਹੀ ਤਿਹ ਤੇ ਹਰਿ ਨੈਕੁ ਡਰਾਨੋ ॥

द्वादस दिउस भिरे दिन रैन नही तिह ते हरि नैकु डरानो ॥

dhavaiaadhas dhiaus bhire dhin rain nahee teh te har naik ddaraano ||

ਲਾਤਨ ਮੂਕਨ ਕੋ ਅਤਿ ਹੀ ਫੁਨਿ ਤਉਨ ਗੁਫਾ ਮਹਿ ਜੁਧੁ ਮਚਾਨੋ ॥

लातन मूकन को अति ही फुनि तउन गुफा महि जुधु मचानो ॥

laatan mookan ko at hee fun taun gufaa meh judh machaano ||

ਪਉਰਖ ਭਾਲਕ ਕੋ ਘਟਿ ਗਯੋ ਇਹ ਮੈ ਬਹੁ ਪਉਰਖ ਤਾ ਪਹਿਚਾਨੋ ॥

पउरख भालक को घटि गयो इह मै बहु पउरख ता पहिचानो ॥

paurakh bhaalak ko ghaT gayo ieh mai bahu paurakh taa pahichaano ||

ਜੁਧੁ ਕੋ ਛਾਡ ਕੈ ਪਾਇ ਪਰਿਯੋ ਜਦੁਬੀਰ ਕੋ ਰਾਮ ਸਹੀ ਕਰਿ ਜਾਨੋ ॥੨੦੫੧॥

जुधु को छाड कै पाइ परियो जदुबीर को राम सही करि जानो ॥२०५१॥

judh ko chhaadd kai pai pariyo jadhubeer ko raam sahee kar jaano ||2051||

ਪਾਇ ਪਰਿਯੋ ਘਿਘਿਆਨੋ ਘਨੋ ਬਤੀਯਾ ਅਤਿ ਦੀਨ ਹ੍ਵੈ ਯਾ ਬਿਧਿ ਭਾਖੀ ॥

पाइ परियो घिघिआनो घनो बतीया अति दीन ह्वै या बिधि भाखी ॥

pai pariyo ghighiaano ghano bateeyaa at dheen havai yaa bidh bhaakhee ||

ਹੋ ਤੁਮ ਰਾਵਨ ਕੇ ਮਰੀਆ ਤੁਮ ਹੀ ਪੁਨਿ ਲਾਜ ਦਰੋਪਤੀ ਰਾਖੀ ॥

हो तुम रावन के मरीआ तुम ही पुनि लाज दरोपती राखी ॥

ho tum raavan ke mareeaa tum hee pun laaj dharopatee raakhee ||

ਭੂਲ ਭਈ ਹਮ ਤੇ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਸੁ ਛਿਮਾ ਕਰੀਯੈ ਸਿਵ ਸੂਰਜ ਸਾਖੀ ॥

भूल भई हम ते प्रभ जू सु छिमा करीयै सिव सूरज साखी ॥

bhool bhiee ham te prabh joo su chhimaa kareeyai siv sooraj saakhee ||

ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਦੁਹਿਤਾ ਜੁ ਹੁਤੀ ਸੋਊ ਲੈ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੇ ਅਗ੍ਰਜ ਰਾਖੀ ॥੨੦੫੨॥

यौ कहि कै दुहिता जु हुती सोऊ लै बृजनाथ के अग्रज राखी ॥२०५२॥

yau keh kai dhuhitaa ju hutee souoo lai birajanaath ke agraj raakhee ||2052||

ਉਤ ਜੁਧ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਬ੍ਯਾਹ ਕਯੋ ਇਤ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਨਿਰਾਸ ਏ ਧਾਮਨ ਆਏ ॥

उत जुध कै स्याम जू ब्याह कयो इत ह्वै कै निरास ए धामन आए ॥

aut judh kai sayaam joo bayaeh kayo it havai kai niraas e dhaaman aae ||

ਕਾਨ੍ਰਹ ਗੁਫਾ ਹੂੰ ਕੇ ਬੀਚ ਧਸੇ ਸੋਊ ਕਾਹੂੰ ਹਨੇ ਸੁ ਇਹੀ ਠਹਰਾਏ ॥

कान्रह गुफा हूँ के बीच धसे सोऊ काहूँ हने सु इही ठहराए ॥

kaanreh gufaa hoo(n) ke beech dhase souoo kaahoo(n) hane su ihee Thaharaae ||

ਨੀਰ ਢਰੈ ਭਟਵਾਨ ਕੀ ਆਂਖਿਨ ਲੋਟਤ ਹੈ ਚਿਤ ਮੈ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ॥

नीर ढरै भटवान की आँखिन लोटत है चित मै दुखु पाए ॥

neer ddarai bhaTavaan kee aa(n)khin loTat hai chit mai dhukh paae ||

ਸੀਸ ਧੁਨੈ ਇਕ ਐਸੇ ਕਹੈ ਹਮ ਹੂੰ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਕਾਮ ਨ ਆਏ ॥੨੦੫੩॥

सीस धुनै इक ऐसे कहै हम हूँ जदुबीर के काम न आए ॥२०५३॥

sees dhunai ik aaise kahai ham hoo(n) jadhubeer ke kaam na aae ||2053||

ਸੈਨ ਜਿਤੋ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਸੰਗ ਗਯੋ ਸੋਊ ਭੂਪ ਪੈ ਰੋਵਤ ਆਯੋ ॥

सैन जितो जदुबीर के संग गयो सोऊ भूप पै रोवत आयो ॥

sain jito jadhubeer ke sa(n)g gayo souoo bhoop pai rovat aayo ||

ਭੂਪਤਿ ਦੇਖ ਦਸਾ ਤਿਨ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਅਪੁਨੇ ਮਨ ਮੈ ਦੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥

भूपति देख दसा तिन की अति ही अपुने मन मै दुखु पायो ॥

bhoopat dhekh dhasaa tin kee at hee apune man mai dhukh paayo ||