ਚਤੁਰਾਨਨ ਏ ਬਚਨ ਸੁਨਤ ਚਕ੍ਰਿਤ ਭਯੋ ॥

चतुरानन ए बचन सुनत चकृत भयो ॥

chaturaanan e bachan sunat chakirat bhayo ||

ਬਿਸਨ ਭਗਤ ਕੋ ਤਬੈ ਭੂਪ ਚਿਤ ਮੈ ਲਯੋ ॥

बिसन भगत को तबै भूप चित मै लयो ॥

bisan bhagat ko tabai bhoop chit mai layo ||

ਸਾਧ ਸਾਧ ਕਰਿ ਬੋਲਿਓ ਬਦਨ ਨਿਹਾਰ ਕੈ ॥

साध साध करि बोलिओ बदन निहार कै ॥

saadh saadh kar bolio badhan nihaar kai ||

ਹੋ ਮੋਨ ਰਹਿਯੋ ਗਹਿ ਕਮਲਜ ਪ੍ਰੇਮ ਬਿਚਾਰ ਕੈ ॥੧੬੯੦॥

हो मोन रहियो गहि कमलज प्रेम बिचार कै ॥१६९०॥

ho mon rahiyo geh kamalaj prem bichaar kai ||1690||

ਬਹੁਰਿ ਬਿਧਾਤਾ ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਇਹ ਬਿਧਿ ਕਹਿਯੋ ॥

बहुरि बिधाता भूपति को इह बिधि कहियो ॥

bahur bidhaataa bhoopat ko ieh bidh kahiyo ||

ਭਗਤਿ ਗ੍ਯਾਨ ਕੋ ਤਤੁ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਤੈ ਲਹਿਯੋ ॥

भगति ग्यान को ततु भली बिधि तै लहियो ॥

bhagat gayaan ko tat bhalee bidh tai lahiyo ||

ਤਾ ਤੇ ਅਬ ਤਨ ਸਾਥਹਿ ਸੁਰਗਿ ਸਿਧਾਰੀਐ ॥

ता ते अब तन साथहि सुरगि सिधारीऐ ॥

taa te ab tan saatheh surag sidhaareeaai ||

ਹੋ ਮੁਕਤ ਓਰ ਕਰਿ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਨ ਜੁਧ ਨਿਹਾਰੀਐ ॥੧੬੯੧॥

हो मुकत ओर करि दृसटि न जुध निहारीऐ ॥१६९१॥

ho mukat or kar dhirasaT na judh nihaareeaai ||1691||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਕਹਿਯੋ ਨ ਮਾਨੈ ਭੂਪ ਜਬ ਤਬ ਬ੍ਰਹਮੇ ਕਹ ਕੀਨ ॥

कहियो न मानै भूप जब तब ब्रहमे कह कीन ॥

kahiyo na maanai bhoop jab tab brahame keh keen ||

ਨਾਰਦ ਕੋ ਸਿਮਰਨਿ ਕੀਓ ਮੁਨਿ ਆਯੋ ਪਰਬੀਨ ॥੧੬੯੨॥

नारद को सिमरनि कीओ मुनि आयो परबीन ॥१६९२॥

naaradh ko simaran keeo mun aayo parabeen ||1692||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਤਬ ਹੀ ਮੁਨਿ ਨਾਰਦ ਆਇ ਗਯੋ ਤਿਹ ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਇਕ ਬੈਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥

तब ही मुनि नारद आइ गयो तिह भूपति को इक बैन सुनायो ॥

tab hee mun naaradh aai gayo teh bhoopat ko ik bain sunaayo ||

ਚਉਦਹ ਲੋਕਨ ਬੀਚ ਕਹਿਯੋ ਪ੍ਰਭਿ ਤੋ ਸਮ ਰਾਜ ਨ ਕੋਊ ਬਨਾਯੋ ॥

चउदह लोकन बीच कहियो प्रभि तो सम राज न कोऊ बनायो ॥

chaudheh lokan beech kahiyo prabh to sam raaj na kouoo banaayo ||

ਤਾਹੀ ਤੇ ਬੀਰਨ ਕੀ ਮਨਿ ਤੈ ਸੁ ਭਲੋ ਕੀਯੋ ਸ੍ਯਾਮ ਸੋ ਜੁਧ ਮਚਾਯੋ ॥

ताही ते बीरन की मनि तै सु भलो कीयो स्याम सो जुध मचायो ॥

taahee te beeran kee man tai su bhalo keeyo sayaam so judh machaayo ||

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਮੁਨਿ ਕੀ ਬਤੀਆ ਸੁਨਿ ਭੂਪ ਘਨੋ ਮਨ ਮੈ ਸੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥੧੬੯੩॥

स्याम कहै मुनि की बतीआ सुनि भूप घनो मन मै सुखु पायो ॥१६९३॥

sayaam kahai mun kee bateeaa sun bhoop ghano man mai sukh paayo ||1693||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਅਭਿਬੰਦਨ ਭੂਪਤਿ ਕੀਯੋ ਨਾਰਦ ਕੋ ਪਹਿਚਾਨਿ ॥

अभिबंदन भूपति कीयो नारद को पहिचानि ॥

abhiba(n)dhan bhoopat keeyo naaradh ko pahichaan ||

ਮੁਨਿਪਤਿ ਇਹ ਉਪਦੇਸ ਦੀਆ ਜੁਧ ਕਰੋ ਬਲਵਾਨ ॥੧੬੯੪॥

मुनिपति इह उपदेस दीआ जुध करो बलवान ॥१६९४॥

munipat ieh upadhes dheeaa judh karo balavaan ||1694||

ਇਤ ਭੂਪਤਿ ਨਾਰਦ ਮਿਲੇ ਪ੍ਰੇਮੁ ਭਗਤਿ ਕੀ ਖਾਨ ॥

इत भूपति नारद मिले प्रेमु भगति की खान ॥

eit bhoopat naaradh mile prem bhagat kee khaan ||

ਉਤ ਮਹੇਸ ਚਲਿ ਤਹ ਗਏ ਜਹ ਠਾਢੇ ਭਗਵਾਨ ॥੧੬੯੫॥

उत महेस चलि तह गए जह ठाढे भगवान ॥१६९५॥

aut mahes chal teh ge jeh Thaadde bhagavaan ||1695||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਇਤੇ ਰੁਦ੍ਰ ਮਨਿ ਮੰਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰਿਓ ॥

इते रुद्र मनि मंत्र बिचारिओ ॥

eite rudhr man ma(n)tr bichaario ||

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਪਤਿ ਕੇ ਨਿਕਟਿ ਉਚਾਰਿਓ ॥

स्री जदुपति के निकटि उचारिओ ॥

sree jadhupat ke nikaT uchaario ||

ਅਬ ਹੀ ਮ੍ਰਿਤਹਿ ਆਇਸ ਦੀਜੈ ॥

अब ही मृतहि आइस दीजै ॥

ab hee mriteh aais dheejai ||

ਤਬ ਇਹ ਭੂਪ ਮਾਰਿ ਕੈ ਲੀਜੈ ॥੧੬੯੬॥

तब इह भूप मारि कै लीजै ॥१६९६॥

tab ieh bhoop maar kai leejai ||1696||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਸਰ ਅਪਨੇ ਮੈ ਮ੍ਰਿਤੁ ਧਰਿ ਇਹ ਤੁਮ ਕਰਹੁ ਉਪਾਇ ॥

सर अपने मै मृतु धरि इह तुम करहु उपाइ ॥

sar apane mai mrit dhar ieh tum karahu upai ||

ਅਬ ਕਸਿ ਕੈ ਧਨੁ ਛਾਡੀਏ ਭੂਲੇ ਬਡਿ ਅਨਿਆਇ ॥੧੬੯੭॥

अब कसि कै धनु छाडीए भूले बडि अनिआइ ॥१६९७॥

ab kas kai dhan chhaadde'ee bhoole badd aniaai ||1697||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਸੋਈ ਕਾਮ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਕੀਨੋ ॥

सोई काम स्याम जू कीनो ॥

soiee kaam sayaam joo keeno ||

ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਸੋ ਸਿਵ ਜੂ ਕਹਿ ਦੀਨੋ ॥

जिह बिधि सो सिव जू कहि दीनो ॥

jeh bidh so siv joo keh dheeno ||

ਤਬ ਚਿਤਵਨ ਹਰਿ ਮ੍ਰਿਤ ਕੋ ਕੀਯੋ ॥

तब चितवन हरि मृत को कीयो ॥

tab chitavan har mirat ko keeyo ||

ਮੀਚ ਆਇ ਕੈ ਦਰਸਨੁ ਦੀਯੋ ॥੧੬੯੮॥

मीच आइ कै दरसनु दीयो ॥१६९८॥

meech aai kai dharasan dheeyo ||1698||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਕਹਿਓ ਮ੍ਰਿਤ ਕੋ ਕ੍ਰਿਸਨ ਜੂ ਮੋ ਸਰ ਮੈ ਕਰ ਬਾਸੁ ॥

कहिओ मृत को कृसन जू मो सर मै कर बासु ॥

kahio mirat ko kirasan joo mo sar mai kar baas ||

ਅਬ ਛਾਡਤ ਹੋ ਸਤ੍ਰ ਪੈ ਜਾਇ ਕਰਹੁ ਤਿਹ ਨਾਸੁ ॥੧੬੯੯॥

अब छाडत हो सत्र पै जाइ करहु तिह नासु ॥१६९९॥

ab chhaaddat ho satr pai jai karahu teh naas ||1699||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਦੇਵ ਬਧੂਨ ਕੈ ਨੈਨ ਕਟਾਛ ਬਿਲੋਕਤ ਹੀ ਨ੍ਰਿਪ ਚਿਤ ਲੁਭਾਯੋ ॥

देव बधून कै नैन कटाछ बिलोकत ही नृप चित लुभायो ॥

dhev badhoon kai nain kaTaachh bilokat hee nirap chit lubhaayo ||

ਨਾਰਦ ਬ੍ਰਹਮ ਦੁਹੂੰ ਮਿਲ ਕੈ ਰਨ ਮੈ ਸੰਗਿ ਬਾਤਨ ਕੇ ਉਰਝਾਯੋ ॥

नारद ब्रहम दुहूँ मिल कै रन मै संगि बातन के उरझायो ॥

naaradh braham dhuhoo(n) mil kai ran mai sa(n)g baatan ke urajhaayo ||

ਸ੍ਯਾਮ ਤਬੈ ਲਖਿ ਘਾਤ ਭਲੀ ਅਰਿ ਮਾਰਨ ਕੋ ਮ੍ਰਿਤ ਬਾਨ ਚਲਾਯੋ ॥

स्याम तबै लखि घात भली अरि मारन को मृत बान चलायो ॥

sayaam tabai lakh ghaat bhalee ar maaran ko mirat baan chalaayo ||

ਮੰਤ੍ਰਨਿ ਕੇ ਬਲ ਸੋ ਛਲ ਸੋ ਤਬ ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਸਿਰੁ ਕਾਟਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥੧੭੦੦॥

मंत्रनि के बल सो छल सो तब भूपति को सिरु काटि गिरायो ॥१७००॥

ma(n)tran ke bal so chhal so tab bhoopat ko sir kaaT giraayo ||1700||

ਜਦਿਪਿ ਸੀਸ ਕਟਿਓ ਨ ਹਟਿਓ ਗਹਿ ਕੇਸਨਿ ਤੇ ਹਰਿ ਓਰਿ ਚਲਾਯੋ ॥

जदिपि सीस कटिओ न हटिओ गहि केसनि ते हरि ओरि चलायो ॥

jadhip sees kaTio na haTio geh kesan te har or chalaayo ||

ਮਾਨਹੁ ਪ੍ਰਾਨ ਚਲਿਯੋ ਦਿਵਿ ਆਨਨ ਕਾਜ ਬਿਦਾ ਬ੍ਰਿਜਰਾਜ ਪੈ ਆਯੋ ॥

मानहु प्रान चलियो दिवि आनन काज बिदा बृजराज पै आयो ॥

maanahu praan chaliyo dhiv aanan kaaj bidhaa birajaraaj pai aayo ||

ਸੋ ਸਿਰੁ ਲਾਗ ਗਯੋ ਹਰਿ ਕੇ ਉਰਿ ਮੂਰਛ ਹ੍ਵੈ ਪਗੁ ਨ ਠਹਰਾਯੋ ॥

सो सिरु लाग गयो हरि के उरि मूरछ ह्वै पगु न ठहरायो ॥

so sir laag gayo har ke ur moorachh havai pag na Thaharaayo ||

ਦੇਖਹੁ ਪਉਰਖ ਭੂਪ ਕੇ ਮੁੰਡ ਕੋ ਸ੍ਯੰਦਨ ਤੇ ਪ੍ਰਭੁ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥੧੭੦੧॥

देखहु पउरख भूप के मुँड को स्यंदन ते प्रभु भूमि गिरायो ॥१७०१॥

dhekhahu paurakh bhoop ke mu(n)dd ko saya(n)dhan te prabh bhoom giraayo ||1701||

ਭੂਪਤ ਜੈਸੋ ਸੁ ਪੌਰਖ ਕੀਨੋ ਹੈ ਤੈਸੀ ਕਰੀ ਨ ਕਿਸੀ ਕਰਨੀ ॥

भूपत जैसो सु पौरख कीनो है तैसी करी न किसी करनी ॥

bhoopat jaiso su pauarakh keeno hai taisee karee na kisee karanee ||

ਲਖਿ ਜਛਨਿ ਕਿਨਰੀ ਰੀਝ ਰਹੀ ਨਭ ਮੈ ਸਭ ਦੇਵਨ ਕੀ ਘਰਨੀ ॥

लखि जछनि किनरी रीझ रही नभ मै सभ देवन की घरनी ॥

lakh jachhan kinaree reejh rahee nabh mai sabh dhevan kee gharanee ||

ਮ੍ਰਿਦ ਬਾਜਤ ਬੀਨ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਉਪੰਗ ਮੁਚੰਗ ਲੀਏ ਉਤਰੀ ਧਰਨੀ ॥

मृद बाजत बीन मृदंग उपंग मुचंग लीए उतरी धरनी ॥

miradh baajat been miradha(n)g upa(n)g mucha(n)g le'ee utaree dharanee ||

ਨਭ ਨਾਚਤ ਗਾਵਤ ਰੀਝਿ ਰਿਝਾਵਤ ਯੌ ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਨੇ ਬਰਨੀ ॥੧੭੦੨॥

नभ नाचत गावत रीझि रिझावत यौ उपमा कबि ने बरनी ॥१७०२॥

nabh naachat gaavat reejh rijhaavat yau upamaa kab ne baranee ||1702||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਨਭ ਤੇ ਉਤਰੀ ਸੁੰਦਰੀ ਸਕਲ ਲੀਏ ਸੁਰ ਸਾਜ ॥

नभ ते उतरी सुँदरी सकल लीए सुर साज ॥

nabh te utaree su(n)dharee sakal le'ee sur saaj ||

ਕਵਨ ਹੇਤ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿ ਭੂਪਤਿ ਬਰਬੇ ਕਾਜ ॥੧੭੦੩॥

कवन हेत कबि स्याम कहि भूपति बरबे काज ॥१७०३॥

kavan het kab sayaam keh bhoopat barabe kaaj ||1703||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਮੁੰਡ ਬਿਨਾ ਤਬ ਰੁੰਡ ਸੁ ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਚਿਤ ਮੈ ਅਤਿ ਕੋਪ ਬਢਾਯੋ ॥

मुँड बिना तब रुँड सु भूपति को चित मै अति कोप बढायो ॥

mu(n)dd binaa tab ru(n)dd su bhoopat ko chit mai at kop baddaayo ||

ਦ੍ਵਾਦਸ ਭਾਨੁ ਜੁ ਠਾਢੇ ਹੁਤੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਹ ਊਪਰਿ ਧਾਯੋ ॥

द्वादस भानु जु ठाढे हुते कबि स्याम कहै तिह ऊपरि धायो ॥

dhavaiaadhas bhaanu ju Thaadde hute kab sayaam kahai teh uoopar dhaayo ||

ਭਾਜਿ ਗਏ ਕਰਿ ਤ੍ਰਾਸ ਸੋਊ ਸਿਵ ਠਾਢੋ ਰਹਿਯੋ ਤਿਹ ਊਪਰ ਆਯੋ ॥

भाजि गए करि त्रास सोऊ सिव ठाढो रहियो तिह ऊपर आयो ॥

bhaaj ge kar traas souoo siv Thaaddo rahiyo teh uoopar aayo ||

ਸੋ ਨ੍ਰਿਪ ਬੀਰ ਮਹਾ ਰਨਧੀਰ ਚਟਾਕਿ ਚਪੇਟ ਦੈ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥੧੭੦੪॥

सो नृप बीर महा रनधीर चटाकि चपेट दै भूमि गिरायो ॥१७०४॥

so nirap beer mahaa ranadheer chaTaak chapeT dhai bhoom giraayo ||1704||

ਏਕਨ ਮਾਰਿ ਚਪੇਟਨ ਸਿਉ ਅਰੁ ਏਕਨ ਕੋ ਧਮਕਾਰ ਗਿਰਾਵੈ ॥

एकन मारि चपेटन सिउ अरु एकन को धमकार गिरावै ॥

ekan maar chapeTan siau ar ekan ko dhamakaar giraavai ||

ਚੀਰ ਕੈ ਏਕਨਿ ਡਾਰਿ ਦਏ ਗਹਿ ਏਕਨ ਕੋ ਨਭਿ ਓਰਿ ਚਲਾਵੈ ॥

चीर कै एकनि डारि दए गहि एकन को नभि ओरि चलावै ॥

cheer kai ekan ddaar dhe geh ekan ko nabh or chalaavai ||

ਬਾਜ ਸਿਉ ਬਾਜਨ ਲੈ ਰਥ ਸਿਉ ਰਥ ਅਉ ਗਜ ਸਿਉ ਗਜਰਾਜ ਬਜਾਵੈ ॥

बाज सिउ बाजन लै रथ सिउ रथ अउ गज सिउ गजराज बजावै ॥

baaj siau baajan lai rath siau rath aau gaj siau gajaraaj bajaavai ||

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਰਨ ਯਾ ਬਿਧਿ ਭੂਪਤਿ ਸਤ੍ਰਨਿ ਕੋ ਜਮ ਧਾਮਿ ਪਠਾਵੈ ॥੧੭੦੫॥

स्याम भनै रन या बिधि भूपति सत्रनि को जम धामि पठावै ॥१७०५॥

sayaam bhanai ran yaa bidh bhoopat satran ko jam dhaam paThaavai ||1705||

ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਸੁਚੇਤ ਚਢਿਯੋ ਰਥਿ ਸ੍ਯਾਮ ਮਹਾ ਮਨ ਭੀਤਰ ਕੋਪ ਬਢਿਯੋ ਹੈ ॥

ह्वै कै सुचेत चढियो रथि स्याम महा मन भीतर कोप बढियो है ॥

havai kai suchet chaddiyo rath sayaam mahaa man bheetar kop baddiyo hai ||

ਆਪਨ ਪਉਰਖ ਸੋਊ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ਮ੍ਯਾਨਹੁ ਤੇ ਕਰਵਾਰਿ ਕਢਿਯੋ ਹੈ ॥

आपन पउरख सोऊ संभार कै म्यानहु ते करवारि कढियो है ॥

aapan paurakh souoo sa(n)bhaar kai mayaanahu te karavaar kaddiyo hai ||

ਧਾਇ ਪਰੇ ਰਿਸ ਖਾਇ ਘਨੀ ਅਰਿਰਾਇ ਮਨੋ ਨਿਧਿ ਨੀਰ ਹਢਿਯੋ ਹੈ ॥

धाइ परे रिस खाइ घनी अरिराइ मनो निधि नीर हढियो है ॥

dhai pare ris khai ghanee arirai mano nidh neer haddiyo hai ||

ਤਾਨਿ ਕਮਾਨਨਿ ਮਾਰਤ ਬਾਨਨ ਸੂਰਨ ਕੇ ਚਿਤ ਚਉਪ ਚਢਿਯੋ ਹੈ ॥੧੭੦੬॥

तानि कमाननि मारत बानन सूरन के चित चउप चढियो है ॥१७०६॥

taan kamaanan maarat baanan sooran ke chit chaup chaddiyo hai ||1706||

ਬੀਰਨ ਘਾਇ ਕਰੇ ਜਬ ਹੀ ਤਬ ਪਉਰਖ ਭੂਪ ਕਬੰਧ ਸਮਾਰਿਓ ॥

बीरन घाइ करे जब ही तब पउरख भूप कबंध समारिओ ॥

beeran ghai kare jab hee tab paurakh bhoop kaba(n)dh samaario ||

ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰ ਤਬੈ ਅਪੁਨੇ ਇਨ ਨਾਸੁ ਕਰੋ ਚਿਤ ਬੀਚ ਬਿਚਾਰਿਓ ॥

ससत्र संभार तबै अपुने इन नासु करो चित बीच बिचारिओ ॥

sasatr sa(n)bhaar tabai apune in naas karo chit beech bichaario ||

ਧਾਇ ਪਰਿਓ ਰਿਸਿ ਸਿਉ ਰਨ ਮੈ ਅਰਿ ਭਾਜਿ ਗਏ ਜਸੁ ਰਾਮ ਉਚਾਰਿਓ ॥

धाइ परिओ रिसि सिउ रन मै अरि भाजि गए जसु राम उचारिओ ॥

dhai pario ris siau ran mai ar bhaaj ge jas raam uchaario ||

ਤਾਰਨ ਕੋ ਮਨੋ ਮੰਡਲ ਭੀਤਰ ਸੂਰ ਚਢਿਓ ਅੰਧਿਆਰਿ ਸਿਧਾਰਿਓ ॥੧੭੦੭॥

तारन को मनो मंडल भीतर सूर चढिओ अंधिआरि सिधारिओ ॥१७०७॥

taaran ko mano ma(n)ddal bheetar soor chaddio a(n)dhiaar sidhaario ||1707||

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਤੇ ਆਦਿਕ ਬੀਰ ਗਏ ਭਜਿ ਕੈ ਨ ਕੋਊ ਠਹਿਰਾਨਿਓ ॥

स्री जदुबीर ते आदिक बीर गए भजि कै न कोऊ ठहिरानिओ ॥

sree jadhubeer te aadhik beer ge bhaj kai na kouoo Thahiraanio ||

ਆਹਵ ਭੂਮਿ ਮੈ ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਸਬ ਸੂਰਨ ਮਾਨਹੁ ਕਾਲ ਪਛਾਨਿਓ ॥

आहव भूमि मै भूपति को सब सूरन मानहु काल पछानिओ ॥

aahav bhoom mai bhoopat ko sab sooran maanahu kaal pachhaanio ||

ਭੂਪ ਕਮਾਨ ਤੇ ਬਾਨ ਚਲੇ ਮਨੋ ਅੰਤਿ ਪ੍ਰਲੈ ਘਨ ਸਿਉ ਬਰਖਾਨਿਓ ॥

भूप कमान ते बान चले मनो अंति प्रलै घन सिउ बरखानिओ ॥

bhoop kamaan te baan chale mano a(n)t pralai ghan siau barakhaanio ||

ਇਉ ਲਖਿ ਭਾਜਿ ਗਏ ਸਿਗਰੇ ਕਿਨਹੂੰ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਸੰਗ ਜੁਧੁ ਨ ਠਾਨਿਓ ॥੧੭੦੮॥

इउ लखि भाजि गए सिगरे किनहूँ नृप के संग जुधु न ठानिओ ॥१७०८॥

eiau lakh bhaaj ge sigare kinahoo(n) nirap ke sa(n)g judh na Thaanio ||1708||

ਸਬ ਹੀ ਭਟ ਭਾਜਿ ਗਏ ਜਬ ਹੀ ਪ੍ਰਭ ਕੋ ਤਬ ਭੂਪ ਭਯੋ ਅਨੁਰਾਗੀ ॥

सब ही भट भाजि गए जब ही प्रभ को तब भूप भयो अनुरागी ॥

sab hee bhaT bhaaj ge jab hee prabh ko tab bhoop bhayo anuraagee ||

ਜੂਝ ਤਬੈ ਤਿਨ ਛਾਡਿ ਦਯੋ ਹਰਿ ਧਿਆਨ ਕੀ ਤਾਹਿ ਸਮਾਧਿ ਸੀ ਲਾਗੀ ॥

जूझ तबै तिन छाडि दयो हरि धिआन की ताहि समाधि सी लागी ॥

joojh tabai tin chhaadd dhayo har dhiaan kee taeh samaadh see laagee ||

ਰਾਜ ਨ ਰਾਜ ਸਮਾਜ ਬਿਖੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਹਰਿ ਮੈ ਮਤਿ ਪਾਗੀ ॥

राज न राज समाज बिखै कबि स्याम कहै हरि मै मति पागी ॥

raaj na raaj samaaj bikhai kab sayaam kahai har mai mat paagee ||

ਧੀਰ ਗਹਿਓ ਧਰਿ ਠਾਢੋ ਰਹਿਓ ਕਹੋ ਭੂਪਤਿ ਤੇ ਅਬ ਕੋ ਬਡਭਾਗੀ ॥੧੭੦੯॥

धीर गहिओ धरि ठाढो रहिओ कहो भूपति ते अब को बडभागी ॥१७०९॥

dheer gahio dhar Thaaddo rahio kaho bhoopat te ab ko baddabhaagee ||1709||

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੋ ਬੀਰ ਸਭੋ ਧਰਿ ਡਾਰਨਿ ਕੋ ਜਬ ਘਾਤ ਬਨਾਯੋ ॥

स्री जदुबीर को बीर सभो धरि डारनि को जब घात बनायो ॥

sree jadhubeer ko beer sabho dhar ddaaran ko jab ghaat banaayo ||

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੇ ਮਿਲਿ ਕੈ ਫਿਰਿ ਕੈ ਇਹ ਪੈ ਪੁਨਿ ਬਾਨਨਿ ਓਘ ਚਲਾਯੋ ॥

स्याम भने मिलि कै फिरि कै इह पै पुनि बाननि ओघ चलायो ॥

sayaam bhane mil kai fir kai ieh pai pun baanan ogh chalaayo ||

ਦੇਵਬਧੂ ਮਿਲ ਕੈ ਸਬਹੂੰ ਇਹ ਭੂਪ ਕਬੰਧ ਬਿਵਾਨਿ ਚਢਾਯੋ ॥

देवबधू मिल कै सबहूँ इह भूप कबंध बिवानि चढायो ॥

dhevabadhoo mil kai sabahoo(n) ieh bhoop kaba(n)dh bivaan chaddaayo ||

ਕੂਦ ਪਰਿਓ ਨ ਬਿਵਾਨਿ ਚਢਿਯੋ ਪੁਨਿ ਸਸਤ੍ਰ ਲੀਏ ਰਨ ਭੂ ਮਧਿ ਆਯੋ ॥੧੭੧੦॥

कूद परिओ न बिवानि चढियो पुनि ससत्र लीए रन भू मधि आयो ॥१७१०॥

koodh pario na bivaan chaddiyo pun sasatr le'ee ran bhoo madh aayo ||1710||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਧਨੁਖ ਬਾਨ ਲੈ ਪਾਨ ਮੈ ਆਨਿ ਪਰਿਓ ਰਨ ਬੀਚ ॥

धनुख बान लै पान मै आनि परिओ रन बीच ॥

dhanukh baan lai paan mai aan pario ran beech ||

ਸੂਰਬੀਰ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਹਨੇ ਲਲਕਾਰਿਯੋ ਤਬ ਮੀਚ ॥੧੭੧੧॥

सूरबीर बहु बिधि हने ललकारियो तब मीच ॥१७११॥

soorabeer bahu bidh hane lalakaariyo tab meech ||1711||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਅੰਤਕ ਜਮ ਜਬ ਲੈਨੇ ਆਵੈ ॥

अंतक जम जब लैने आवै ॥

a(n)tak jam jab laine aavai ||

ਲਖਿ ਤਿਹ ਕੋ ਤਬ ਬਾਨ ਚਲਾਵੈ ॥

लखि तिह को तब बान चलावै ॥

lakh teh ko tab baan chalaavai ||

ਮ੍ਰਿਤੁ ਪੇਖ ਕੈ ਇਤ ਉਤ ਟਰੈ ॥

मृतु पेख कै इत उत टरै ॥

mrit pekh kai it ut Tarai ||

ਮਾਰਿਓ ਕਾਲ ਹੂੰ ਕੋ ਨਹੀ ਮਰੈ ॥੧੭੧੨॥

मारिओ काल हूँ को नही मरै ॥१७१२॥

maario kaal hoo(n) ko nahee marai ||1712||

ਪੁਨਿ ਸਤ੍ਰਨਿ ਦਿਸਿ ਰਿਸਿ ਕਰਿ ਧਾਯੋ ॥

पुनि सत्रनि दिसि रिसि करि धायो ॥

pun satran dhis ris kar dhaayo ||

ਮਾਨਹੁ ਜਮ ਮੂਰਤਿ ਧਰਿ ਆਯੋ ॥

मानहु जम मूरति धरि आयो ॥

maanahu jam moorat dhar aayo ||

ਇਉ ਸੁ ਜੁਧੁ ਬੈਰਿਨ ਸੰਗਿ ਕਰਿਓ ॥

इउ सु जुधु बैरिन संगि करिओ ॥

eiau su judh bairin sa(n)g kario ||

ਹਰਿ ਹਰ ਬਿਧਿ ਸੁਭਟਨਿ ਮਨੁ ਡਰਿਓ ॥੧੭੧੩॥

हरि हर बिधि सुभटनि मनु डरिओ ॥१७१३॥

har har bidh subhaTan man ddario ||1713||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਹਾਰਿ ਪਰੈ ਮਨੁਹਾਰਿ ਕਰੈ ਕਹੈ ਇਉ ਨ੍ਰਿਪ ਜੁਧ ਬ੍ਰਿਥਾ ਨ ਕਰਈਯੈ ॥

हारि परै मनुहारि करै कहै इउ नृप जुध बृथा न करईयै ॥

haar parai manuhaar karai kahai iau nirap judh birathaa na karieeyai ||

ਡਾਰਿ ਦੈ ਹਾਥਨ ਤੇ ਹਥੀਆਰਨ ਕੋਪ ਤਜੋ ਸੁਖ ਸਾਤਿ ਸਮਈਯੈ ॥

डारि दै हाथन ते हथीआरन कोप तजो सुख साति समईयै ॥

ddaar dhai haathan te hatheeaaran kop tajo sukh saat samieeyai ||

ਸੂਰ ਨ ਕੋਊ ਭਯੋ ਤੁਮਰੇ ਸਮ ਤੇਰੋ ਪ੍ਰਤਾਪ ਤਿਹੂੰ ਪੁਰਿ ਗਈਯੈ ॥

सूर न कोऊ भयो तुमरे सम तेरो प्रताप तिहूँ पुरि गईयै ॥

soor na kouoo bhayo tumare sam tero prataap tihoo(n) pur gieeyai ||

ਛਾਡਤਿ ਹੈ ਹਮ ਸਸਤ੍ਰ ਸਬੈ ਸੁ ਬਿਵਾਨ ਚਢੋ ਸੁਰ ਧਾਮਿ ਸਿਧਈਯੈ ॥੧੭੧੪॥

छाडति है हम ससत्र सबै सु बिवान चढो सुर धामि सिधईयै ॥१७१४॥

chhaaddat hai ham sasatr sabai su bivaan chaddo sur dhaam sidhieeyai ||1714||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਸਬ ਦੇਵਨ ਅਰੁ ਕ੍ਰਿਸਨ ਦੀਨ ਹ੍ਵੈ ਜਬ ਕਹਿਓ ॥

सब देवन अरु कृसन दीन ह्वै जब कहिओ ॥

sab dhevan ar kirasan dheen havai jab kahio ||

ਹਟੋ ਜੁਧ ਤੇ ਭੂਪ ਹਮੋ ਮੁਖਿ ਤ੍ਰਿਨ ਗਹਿਓ ॥

हटो जुध ते भूप हमो मुखि तृन गहिओ ॥

haTo judh te bhoop hamo mukh tiran gahio ||

ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਨਿ ਆਤੁਰ ਬੈਨ ਸੁ ਕੋਪੁ ਨਿਵਾਰਿਓ ॥

नृप सुनि आतुर बैन सु कोपु निवारिओ ॥

nirap sun aatur bain su kop nivaario ||

ਹੋ ਧਨੁਖ ਬਾਨ ਦਿਓ ਡਾਰਿ ਰਾਮ ਮਨੁ ਧਾਰਿਓ ॥੧੭੧੫॥

हो धनुख बान दिओ डारि राम मनु धारिओ ॥१७१५॥

ho dhanukh baan dhio ddaar raam man dhaario ||1715||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਕਿੰਨਰ ਜਛ ਅਪਛਰਨਿ ਲਯੋ ਬਿਵਾਨ ਚਢਾਇ ॥

किंनर जछ अपछरनि लयो बिवान चढाइ ॥

ki(n)nar jachh apachharan layo bivaan chaddai ||

ਜੈ ਜੈ ਕਾਰ ਅਪਾਰ ਸੁਨਿ ਹਰਖੇ ਮੁਨਿ ਸੁਰ ਰਾਇ ॥੧੭੧੬॥

जै जै कार अपार सुनि हरखे मुनि सुर राइ ॥१७१६॥

jai jai kaar apaar sun harakhe mun sur rai ||1716||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਭੂਪ ਗਯੋ ਸੁਰ ਲੋਕਿ ਜਬੈ ਤਬ ਸੂਰ ਪ੍ਰਸੰਨਿ ਭਏ ਸਬ ਹੀ ॥

भूप गयो सुर लोकि जबै तब सूर प्रसंनि भए सब ही ॥

bhoop gayo sur lok jabai tab soor prasa(n)n bhe sab hee ||

ਇਹ ਭਾਤ ਕਹੈ ਰਨੁ ਮੈ ਸਿਗਰੇ ਮੁਖਿ ਕਾਲ ਕੇ ਜਾਇ ਬਚੇ ਅਬ ਹੀ ॥

इह भात कहै रनु मै सिगरे मुखि काल के जाइ बचे अब ही ॥

eeh bhaat kahai ran mai sigare mukh kaal ke jai bache ab hee ||

ਸਸਿ ਭਾਨੁ ਧਨਾਧਿਪ ਰੁਦ੍ਰ ਬਿਰੰਚ ਸਬੈ ਹਰਿ ਤੀਰ ਗਏ ਜਬ ਹੀ ॥

ससि भानु धनाधिप रुद्र बिरंच सबै हरि तीर गए जब ही ॥

sas bhaan dhanaadhip rudhr bira(n)ch sabai har teer ge jab hee ||

ਹਰਖੇ ਬਰਖੇ ਨਭ ਤੇ ਸੁਰ ਫੂਲ ਸੁ ਜੀਤ ਕੀ ਬੰਬ ਬਜੀ ਤਬ ਹੀ ॥੧੭੧੭॥

हरखे बरखे नभ ते सुर फूल सु जीत की बंब बजी तब ही ॥१७१७॥

harakhe barakhe nabh te sur fool su jeet kee ba(n)b bajee tab hee ||1717||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਜੁਧ ਪ੍ਰਬੰਧੇ ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਬਧਹਿ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥

इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे कृसनावतारे जुध प्रबंधे खड़ग सिंघ बधहि धिआइ समापतं ॥

eit sree bachitr naaTak gra(n)the kirasanaavataare judh praba(n)dhe khaRag si(n)gh badheh dhiaai samaapata(n) ||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਤਉ ਹੀ ਲਉ ਕੋਪ ਕੀਓ ਮੁਸਲੀ ਅਰਿ ਬੀਰ ਤਬੈ ਸੰਗ ਤੀਰ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥

तउ ही लउ कोप कीओ मुसली अरि बीर तबै संग तीर प्रहारे ॥

tau hee lau kop keeo musalee ar beer tabai sa(n)g teer prahaare ||

ਐਚਿ ਲੀਏ ਇਕ ਬਾਰ ਹੀ ਬੈਰਨ ਪ੍ਰਾਨ ਬਿਨਾ ਕਰਿ ਭੂ ਪਰ ਡਾਰੇ ॥

ऐचि लीए इक बार ही बैरन प्रान बिना करि भू पर डारे ॥

aaich le'ee ik baar hee bairan praan binaa kar bhoo par ddaare ||

ਏਕ ਬਲੀ ਗਹਿ ਹਾਥਨ ਸੋ ਛਿਤ ਪੈ ਕਰਿ ਕੋਪ ਫਿਰਾਇ ਪਛਾਰੇ ॥

एक बली गहि हाथन सो छित पै करि कोप फिराइ पछारे ॥

ek balee geh haathan so chhit pai kar kop firai pachhaare ||

ਜੀਵਤ ਜੋਊ ਬਚੇ ਬਲ ਤੇ ਰਨ ਤ੍ਯਾਗ ਸੋਊ ਨ੍ਰਿਪ ਤੀਰ ਸਿਧਾਰੇ ॥੧੭੧੮॥

जीवत जोऊ बचे बल ते रन त्याग सोऊ नृप तीर सिधारे ॥१७१८॥

jeevat jouoo bache bal te ran tayaag souoo nirap teer sidhaare ||1718||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਜਰਾਸੰਧਿ ਪੈ ਜਾਇ ਪੁਕਾਰੇ ॥

जरासंधि पै जाइ पुकारे ॥

jaraasa(n)dh pai jai pukaare ||

ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਰਨ ਭੀਤਰ ਮਾਰੇ ॥

खड़ग सिंघ रन भीतर मारे ॥

khaRag si(n)gh ran bheetar maare ||

ਇਉ ਸੁਨਿ ਕੈ ਤਿਨ ਕੇ ਮੁਖ ਬੈਨਾ ॥

इउ सुनि कै तिन के मुख बैना ॥

eiau sun kai tin ke mukh bainaa ||

ਰਿਸਿ ਕੇ ਸੰਗ ਅਰੁਨ ਭਏ ਨੈਨਾ ॥੧੭੧੯॥

रिसि के संग अरुन भए नैना ॥१७१९॥

ris ke sa(n)g arun bhe nainaa ||1719||

ਅਪੁਨੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਸਬੈ ਬੁਲਾਏ ॥

अपुने मंत्री सबै बुलाए ॥

apune ma(n)tree sabai bulaae ||

ਤਿਨ ਪ੍ਰਤਿ ਭੂਪਤਿ ਬਚਨ ਸੁਨਾਏ ॥

तिन प्रति भूपति बचन सुनाए ॥

tin prat bhoopat bachan sunaae ||

ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਜੂਝੇ ਰਨ ਮਾਹੀ ॥

खड़ग सिंघ जूझे रन माही ॥

khaRag si(n)gh joojhe ran maahee ||

ਅਉਰ ਸੁਭਟ ਕੋ ਤਿਹ ਸਮ ਨਾਹੀ ॥੧੭੨੦॥

अउर सुभट को तिह सम नाही ॥१७२०॥

aaur subhaT ko teh sam naahee ||1720||

ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਸੋ ਸੂਰੋ ਨਾਹੀ ॥

खड़ग सिंघ सो सूरो नाही ॥

khaRag si(n)gh so sooro naahee ||

ਤਿਹ ਸਮ ਜਾਇ ਲਰੈ ਰਨ ਮਾਹੀ ॥

तिह सम जाइ लरै रन माही ॥

teh sam jai larai ran maahee ||

ਅਬ ਤੁਮ ਕਹੋ ਕਉਨ ਬਿਧਿ ਕੀਜੈ ॥

अब तुम कहो कउन बिधि कीजै ॥

ab tum kaho kaun bidh keejai ||

ਕਉਨ ਸੁਭਟ ਕੋ ਆਇਸ ਦੀਜੈ ॥੧੭੨੧॥

कउन सुभट को आइस दीजै ॥१७२१॥

kaun subhaT ko aais dheejai ||1721||

ਜਰਾਸੰਧਿ ਨ੍ਰਿਪ ਸੋ ਮੰਤ੍ਰੀ ਬਾਚ ॥

जरासंधि नृप सो मंत्री बाच ॥

jaraasa(n)dh nirap so ma(n)tree baach ||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਤਬ ਬੋਲਿਓ ਮੰਤ੍ਰੀ ਸੁਮਤਿ ਜਰਾਸੰਧਿ ਕੇ ਤੀਰ ॥

तब बोलिओ मंत्री सुमति जरासंधि के तीर ॥

tab bolio ma(n)tree sumat jaraasa(n)dh ke teer ||

ਸਾਝ ਪਰੀ ਹੈ ਅਬ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕਉਨ ਲਰੈ ਰਨਿ ਬੀਰ ॥੧੭੨੨॥

साझ परी है अब नृपति कउन लरै रनि बीर ॥१७२२॥

saajh paree hai ab nirapat kaun larai ran beer ||1722||

ਉਤ ਰਾਜਾ ਚੁਪ ਹੋਇ ਰਹਿਓ ਮੰਤ੍ਰਿ ਕਹੀ ਜਬ ਗਾਥ ॥

उत राजा चुप होइ रहिओ मंतृ कही जब गाथ ॥

aut raajaa chup hoi rahio ma(n)tr kahee jab gaath ||

ਇਤ ਮੁਸਲੀਧਰ ਤਹ ਗਯੋ ਜਹਾ ਹੁਤੇ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ॥੧੭੨੩॥

इत मुसलीधर तह गयो जहा हुते बृजनाथ ॥१७२३॥

eit musaleedhar teh gayo jahaa hute birajanaath ||1723||

ਮੁਸਲੀ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਸੋ ॥

मुसली बाच कान्रह सो ॥

musalee baach kaanreh so ||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਕ੍ਰਿਪਾਸਿੰਧ ਇਹ ਕਉਨ ਸੁਤ ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਜਿਹ ਨਾਮ ॥

कृपासिंध इह कउन सुत खड़ग सिंघ जिह नाम ॥

kirapaasi(n)dh ieh kaun sut khaRag si(n)gh jeh naam ||

ਐਸੋ ਅਪੁਨੀ ਬੈਸ ਮੈ ਨਹਿ ਦੇਖਿਓ ਬਲ ਧਾਮ ॥੧੭੨੪॥

ऐसो अपुनी बैस मै नहि देखिओ बल धाम ॥१७२४॥

aaiso apunee bais mai neh dhekhio bal dhaam ||1724||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਾ ਤੇ ਯਾ ਕੀ ਕਥਾ ਪ੍ਰਕਾਸੋ ॥

ता ते या की कथा प्रकासो ॥

taa te yaa kee kathaa prakaaso ||

ਮੇਰੇ ਮਨ ਕੋ ਭਰਮੁ ਬਿਨਾਸੋ ॥

मेरे मन को भरमु बिनासो ॥

mere man ko bharam binaaso ||

ਐਸੀ ਬਿਧਿ ਸੋ ਬਲਿ ਜਬ ਕਹਿਓ ॥

ऐसी बिधि सो बलि जब कहिओ ॥

aaisee bidh so bal jab kahio ||

ਸੁਨਿ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸਨਿ ਮੋਨ ਹ੍ਵੈ ਰਹਿਓ ॥੧੭੨੫॥

सुनि स्री कृसनि मोन ह्वै रहिओ ॥१७२५॥

sun sree kirasan mon havai rahio ||1725||

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ॥

कान्रह बाच ॥

kaanreh baach ||

ਸੋਰਠਾ ॥

सोरठा ॥

soraThaa ||

ਪੁਨਿ ਬੋਲਿਓ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕ੍ਰਿਪਾਵੰਤ ਹ੍ਵੈ ਬੰਧੁ ਸਿਉ ॥

पुनि बोलिओ बृजनाथ कृपावंत ह्वै बंधु सिउ ॥

pun bolio birajanaath kirapaava(n)t havai ba(n)dh siau ||

ਸੁਨਿ ਬਲਿ ਯਾ ਕੀ ਗਾਥ ਜਨਮ ਕਥਾ ਭੂਪਤਿ ਕਹੋ ॥੧੭੨੬॥

सुनि बलि या की गाथ जनम कथा भूपति कहो ॥१७२६॥

sun bal yaa kee gaath janam kathaa bhoopat kaho ||1726||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਖਟਮੁਖ ਰਮਾ ਗਨੇਸ ਪੁਨਿ ਸਿੰਗੀ ਰਿਖਿ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ॥

खटमुख रमा गनेस पुनि सिंगी रिखि घन स्याम ॥

khaTamukh ramaa ganes pun si(n)gee rikh ghan sayaam ||

ਆਦਿ ਬਰਨ ਬਿਧਿ ਪੰਚ ਲੈ ਧਰਿਓ ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਨਾਮ ॥੧੭੨੭॥

आदि बरन बिधि पंच लै धरिओ खड़ग सिंघ नाम ॥१७२७॥

aadh baran bidh pa(n)ch lai dhario khaRag si(n)gh naam ||1727||

ਖੜਗ ਰਮਯ ਤਨ ਗਰਮਿਤਾ ਸਿੰਘ ਨਾਦ ਘਮਸਾਨ ॥

खड़ग रमय तन गरमिता सिंघ नाद घमसान ॥

khaRag ramay tan garamitaa si(n)gh naadh ghamasaan ||

ਪੰਚ ਬਰਨ ਕੋ ਗੁਨ ਲੀਓ ਇਹ ਭੂਪਤਿ ਬਲਵਾਨ ॥੧੭੨੮॥

पंच बरन को गुन लीओ इह भूपति बलवान ॥१७२८॥

pa(n)ch baran ko gun leeo ieh bhoopat balavaan ||1728||

ਛਪੈ ਛੰਦ ॥

छपै छंद ॥

chhapai chha(n)dh ||

ਖਰਗ ਸਕਤਿ ਸਵਿਤਾਤ ਦਈ ਤਿਹ ਹੇਤ ਜੀਤ ਅਤਿ ॥

खरग सकति सवितात दई तिह हेत जीत अति ॥

kharag sakat savitaat dhiee teh het jeet at ||

ਬਹੁ ਸੁੰਦਰਤਾ ਰਮਾ ਦਈ ਤਿਨ ਬਿਮਲ ਅਮਲ ਮਤਿ ॥

बहु सुँदरता रमा दई तिन बिमल अमल मति ॥

bahu su(n)dharataa ramaa dhiee tin bimal amal mat ||

ਗਰਮਾ ਸਿਧਿ ਗਨੇਸ ਸ੍ਰਿੰਗ ਰਿਖਿ ਸਿੰਘਨਾਦ ਦੀਯ ॥

गरमा सिधि गनेस सृंग रिखि सिंघनाद दीय ॥

garamaa sidh ganes sira(n)g rikh si(n)ghanaadh dheey ||

ਕਰਤ ਅਧਿਕ ਘਮਸਾਨ ਇਹੈ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਹੇਤ ਕੀਯ ॥

करत अधिक घमसान इहै घन स्याम हेत कीय ॥

karat adhik ghamasaan ihai ghan sayaam het keey ||

ਇਹ ਬਿਧਿ ਪ੍ਰਕਾਸ ਭੂਪਤਿ ਕੀਯੋ ਸੁਨਿ ਹਲਧਰ ਇਮ ਭਾਖਿਯੋ ॥

इह बिधि प्रकास भूपति कीयो सुनि हलधर इम भाखियो ॥

eeh bidh prakaas bhoopat keeyo sun haladhar im bhaakhiyo ||

ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਅਨਾਥ ਸਨਾਥ ਤੁਮ ਬਡੋ ਸਤ੍ਰੁ ਰਨ ਮਧਿ ਹਯੋ ॥੧੭੨੯॥

बृजनाथ अनाथ सनाथ तुम बडो सत्रु रन मधि हयो ॥१७२९॥

birajanaath anaath sanaath tum baddo satr ran madh hayo ||1729||

ਸੋਰਠਾ ॥

सोरठा ॥

soraThaa ||

ਪੁਨਿ ਬੋਲਿਓ ਬ੍ਰਿਜਚੰਦ ਸੰਕਰਖਨ ਸੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ॥

पुनि बोलिओ बृजचंद संकरखन सो कृपा करि ॥

pun bolio birajacha(n)dh sa(n)karakhan so kirapaa kar ||

ਜਾਦਵ ਇਕ ਮਤਿ ਮੰਦ ਗਰਬ ਕਰੈ ਬਹੁ ਭੁਜਾ ਕੋ ॥੧੭੩੦॥

जादव इक मति मंद गरब करै बहु भुजा को ॥१७३०॥

jaadhav ik mat ma(n)dh garab karai bahu bhujaa ko ||1730||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਜਾਦਵ ਬੰਸ ਮਾਨ ਭਯੋ ਭਾਰੀ ॥

जादव बंस मान भयो भारी ॥

jaadhav ba(n)s maan bhayo bhaaree ||

ਰਾਮ ਸ੍ਯਾਮ ਹਮਰੇ ਰਖਵਾਰੀ ॥

राम स्याम हमरे रखवारी ॥

raam sayaam hamare rakhavaaree ||

ਡੀਠ ਆਨ ਕੋ ਆਨਤ ਨਾਹੀ ॥

डीठ आन को आनत नाही ॥

ddeeTh aan ko aanat naahee ||

ਤਾ ਕੋ ਫਲੁ ਪਾਯੋ ਜਗ ਮਾਹੀ ॥੧੭੩੧॥

ता को फलु पायो जग माही ॥१७३१॥

taa ko fal paayo jag maahee ||1731||

ਗਰਬ ਪ੍ਰਹਾਰੀ ਸ੍ਰੀ ਧਰਿ ਜਾਨੋ ॥

गरब प्रहारी स्री धरि जानो ॥

garab prahaaree sree dhar jaano ||

ਮੇਰੋ ਕਹਿਯੋ ਸਾਚੁ ਕਰਿ ਮਾਨੋ ॥

मेरो कहियो साचु करि मानो ॥

mero kahiyo saach kar maano ||

ਤਿਹ ਕੇ ਹੇਤ ਭੂਪ ਅਉਤਰਿਯੋ ॥

तिह के हेत भूप अउतरियो ॥

teh ke het bhoop aautariyo ||

ਇਹ ਬਿਧਿ ਜਾਨ ਬਿਧਾਤਾ ਕਰਿਯੋ ॥੧੭੩੨॥

इह बिधि जान बिधाता करियो ॥१७३२॥

eeh bidh jaan bidhaataa kariyo ||1732||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਕਹਾ ਰੰਕ ਭੂਪਾਲ ਏ ਕਰਿਓ ਇਤੋ ਸੰਗ੍ਰਾਮ ॥

कहा रंक भूपाल ए करिओ इतो संग्राम ॥

kahaa ra(n)k bhoopaal e kario ito sa(n)graam ||

ਜਾਦਵ ਗਰਬ ਬਿਨਾਸ ਹਿਤ ਉਪਜਾਯੋ ਸ੍ਰੀ ਰਾਮ ॥੧੭੩੩॥

जादव गरब बिनास हित उपजायो स्री राम ॥१७३३॥

jaadhav garab binaas hit upajaayo sree raam ||1733||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਜਾਦਵ ਕੁਲ ਤੇ ਗਰਬ ਨ ਗਯੋ ॥

जादव कुल ते गरब न गयो ॥

jaadhav kul te garab na gayo ||

ਇਨ ਕੇ ਨਾਮ ਹੇਤ ਰਿਖਿ ਭਯੋ ॥

इन के नाम हेत रिखि भयो ॥

ein ke naam het rikh bhayo ||

ਦੁਖ ਕੈ ਸ੍ਰਾਪ ਮੁਨੀਸੁਰ ਦੈ ਹੈ ॥

दुख कै स्राप मुनीसुर दै है ॥

dhukh kai sraap muneesur dhai hai ||

ਏਕ ਸਮੈ ਸਭ ਹੀ ਕੋ ਛੈ ਹੈ ॥੧੭੩੪॥

एक समै सभ ही को छै है ॥१७३४॥

ek samai sabh hee ko chhai hai ||1734||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਪੁਨਿ ਬੋਲਿਓ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸਨ ਜੀ ਪੰਕਜ ਨੈਨ ਬਿਸਾਲ ॥

पुनि बोलिओ स्री कृसन जी पंकज नैन बिसाल ॥

pun bolio sree kirasan jee pa(n)kaj nain bisaal ||

ਹੇ ਮੁਸਲੀਧਰ ਬੁਧਿ ਬਰ ਸੁਨ ਅਬ ਕਥਾ ਰਸਾਲ ॥੧੭੩੫॥

हे मुसलीधर बुधि बर सुन अब कथा रसाल ॥१७३५॥

he musaleedhar budh bar sun ab kathaa rasaal ||1735||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਸੁਨਿ ਦੈ ਸ੍ਰਉਨ ਬਾਤ ਕਹੋ ਤੋ ਸੋ ॥

सुनि दै स्रउन बात कहो तो सो ॥

sun dhai sraun baat kaho to so ||

ਕਵਨ ਜੁਧੁ ਕਰਿ ਜੀਤੈ ਮੋ ਸੋ ॥

कवन जुधु करि जीतै मो सो ॥

kavan judh kar jeetai mo so ||

ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਮੋ ਅੰਤਰ ਨਾਹੀ ॥

खड़ग सिंघ मो अंतर नाही ॥

khaRag si(n)gh mo a(n)tar naahee ||

ਮੁਹਿ ਸਰੂਪ ਵਰਤਤ ਜਗ ਮਾਹੀ ॥੧੭੩੬॥

मुहि सरूप वरतत जग माही ॥१७३६॥

muh saroop varatat jag maahee ||1736||

ਸਾਚ ਕਹਿਯੋ ਹੈ ਹੇ ਬਲਿਦੇਵਾ ॥

साच कहियो है हे बलिदेवा ॥

saach kahiyo hai he balidhevaa ||

ਪਾਯੋ ਨਹਿਨ ਕਿਸੂ ਇਹ ਭੇਵਾ ॥

पायो नहिन किसू इह भेवा ॥

paayo nahin kisoo ieh bhevaa ||

ਸੂਰਨ ਮੈ ਕੋਊ ਇਹ ਸਮ ਨਾਹੀ ॥

सूरन मै कोऊ इह सम नाही ॥

sooran mai kouoo ieh sam naahee ||

ਮੇਰੋ ਨਾਮ ਬਸੈ ਰਿਦ ਮਾਹੀ ॥੧੭੩੭॥

मेरो नाम बसै रिद माही ॥१७३७॥

mero naam basai ridh maahee ||1737||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਉਦਰ ਮਾਝ ਬਸਿ ਮਾਸ ਦਸ ਤਜਿ ਭੋਜਨ ਜਲ ਪਾਨ ॥

उदर माझ बसि मास दस तजि भोजन जल पान ॥

audhar maajh bas maas dhas taj bhojan jal paan ||

ਪਵਨ ਅਹਾਰੀ ਹੁਇ ਰਹਿਓ ਬਰੁ ਦੀਨੋ ਭਗਵਾਨ ॥੧੭੩੮॥

पवन अहारी हुइ रहिओ बरु दीनो भगवान ॥१७३८॥

pavan ahaaree hui rahio bar dheeno bhagavaan ||1738||

ਰਿਪੁ ਜੀਤਨ ਕੋ ਬਰੁ ਲੀਯੋ ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਬਲਵਾਨ ॥

रिपु जीतन को बरु लीयो खड़ग सिंघ बलवान ॥

rip jeetan ko bar leeyo khaRag si(n)gh balavaan ||

ਬਹੁਰਿ ਤਪਸ੍ਯਾ ਬਨਿ ਕਰੀ ਦ੍ਵਾਦਸ ਬਰਖ ਪ੍ਰਮਾਨ ॥੧੭੩੯॥

बहुरि तपस्या बनि करी द्वादस बरख प्रमान ॥१७३९॥

bahur tapasayaa ban karee dhavaiaadhas barakh pramaan ||1739||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਬੀਤੀ ਕਥਾ ਭਯੋ ਤਬ ਭੋਰ ॥

बीती कथा भयो तब भोर ॥

beetee kathaa bhayo tab bhor ||

ਜਾਗੇ ਸੁ ਭਟ ਦੁਹੂੰ ਦਿਸਿ ਓਰਿ ॥

जागे सु भट दुहूँ दिसि ओरि ॥

jaage su bhaT dhuhoo(n) dhis or ||

ਜਰਾਸੰਧਿ ਦਲੁ ਸਜਿ ਰਨਿ ਆਯੋ ॥

जरासंधि दलु सजि रनि आयो ॥

jaraasa(n)dh dhal saj ran aayo ||

ਜਾਦਵ ਦਲੁ ਬਲਿ ਲੈ ਸਮੁਹਾਯੋ ॥੧੭੪੦॥

जादव दलु बलि लै समुहायो ॥१७४०॥

jaadhav dhal bal lai samuhaayo ||1740||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਸ੍ਰੀ ਬਲਦੇਵ ਸਬੈ ਦਲੁ ਲੈ ਇਤ ਤੇ ਉਮਡਿਓ ਉਤ ਤੇ ਉਇ ਆਏ ॥

स्री बलदेव सबै दलु लै इत ते उमडिओ उत ते उइ आए ॥

sree baladhev sabai dhal lai it te umaddio ut te ui aae ||

ਜੁਧੁ ਕੀਓ ਹਲ ਲੈ ਨਿਜ ਪਾਨਿ ਹਕਾਰਿ ਹਕਾਰਿ ਪ੍ਰਹਾਰ ਲਗਾਏ ॥

जुधु कीओ हल लै निज पानि हकारि हकारि प्रहार लगाए ॥

judh keeo hal lai nij paan hakaar hakaar prahaar lagaae ||

ਏਕ ਪਰੇ ਭਟ ਜੂਝਿ ਧਰਾ ਪਰ ਏਕ ਲਰੈ ਮਿਲ ਕੈ ਇਕ ਧਾਏ ॥

एक परे भट जूझि धरा पर एक लरै मिल कै इक धाए ॥

ek pare bhaT joojh dharaa par ek larai mil kai ik dhaae ||

ਮੂਸਲ ਲੈ ਬਹੁਰੇ ਕਰ ਮੈ ਅਰਿ ਮਾਰਿ ਘਨੇ ਜਮ ਧਾਮਿ ਪਠਾਏ ॥੧੭੪੧॥

मूसल लै बहुरे कर मै अरि मारि घने जम धामि पठाए ॥१७४१॥

moosal lai bahure kar mai ar maar ghane jam dhaam paThaae ||1741||

ਰੋਸ ਭਯੋ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਲਯੋ ਧਨੁ ਬਾਨੁ ਸੰਭਾਰਿ ਤਹੀ ਉਠਿ ਧਾਯੋ ॥

रोस भयो घन स्याम लयो धनु बानु संभारि तही उठि धायो ॥

ros bhayo ghan sayaam layo dhan baan sa(n)bhaar tahee uTh dhaayo ||

ਆਨਿ ਪਰਿਓ ਤਬ ਹੀ ਤਿਨ ਪੈ ਰਿਪੁ ਕਉ ਹਤਿ ਕੈ ਨਦਿ ਸ੍ਰੋਨ ਬਹਾਯੋ ॥

आनि परिओ तब ही तिन पै रिपु कउ हति कै नदि स्रोन बहायो ॥

aan pario tab hee tin pai rip kau hat kai nadh sron bahaayo ||

ਬਾਜ ਕਰੀ ਰਥਪਤਿ ਬਿਪਤਿ ਪਰੀ ਰਨ ਮੈ ਨਹਿ ਕੋ ਠਹਿਰਾਯੋ ॥

बाज करी रथपति बिपति परी रन मै नहि को ठहिरायो ॥

baaj karee rathapat bipat paree ran mai neh ko Thahiraayo ||

ਭਾਜਤ ਜਾਤ ਸਬੈ ਰਿਸਿ ਖਾਤ ਕਛੂ ਨ ਬਸਾਤ ਕਹੈ ਦੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥੧੭੪੨॥

भाजत जात सबै रिसि खात कछू न बसात कहै दुखु पायो ॥१७४२॥

bhaajat jaat sabai ris khaat kachhoo na basaat kahai dhukh paayo ||1742||

ਆਗੇ ਕੀ ਸੈਨ ਭਜੀ ਜਬ ਹੀ ਤਬ ਪਉਰਖ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਰਾਜ ਸੰਭਾਰਿਓ ॥

आगे की सैन भजी जब ही तब पउरख स्री बृजराज संभारिओ ॥

aage kee sain bhajee jab hee tab paurakh sree birajaraaj sa(n)bhaario ||

ਠਾਢੋ ਜਹਾ ਦਲ ਕੋ ਪਤਿ ਹੈ ਤਹਾ ਜਾਇ ਪਰ੍ਯੋ ਚਿਤ ਬੀਚ ਬਿਚਾਰਿਓ ॥

ठाढो जहा दल को पति है तहा जाइ पर्यो चित बीच बिचारिओ ॥

Thaaddo jahaa dhal ko pat hai tahaa jai parayo chit beech bichaario ||

ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ਮੁਰਾਰਿ ਸਬੈ ਨ੍ਰਿਪ ਠਾਢੋ ਜਹਾ ਤਿਹ ਓਰਿ ਸਿਧਾਰਿਓ ॥

ससत्र संभारि मुरारि सबै नृप ठाढो जहा तिह ओरि सिधारिओ ॥

sasatr sa(n)bhaar muraar sabai nirap Thaaddo jahaa teh or sidhaario ||

ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਗਹੀ ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜਰਾਸੰਧਿ ਕੋ ਅਭਿਮਾਨ ਉਤਾਰਿਓ ॥੧੭੪੩॥

बान कमान गही घनि स्याम जरासंधि को अभिमान उतारिओ ॥१७४३॥

baan kamaan gahee ghan sayaam jaraasa(n)dh ko abhimaan utaario ||1743||

ਸ੍ਰੀ ਬਲਬੀਰ ਸਰਾਸਨੁ ਤੇ ਜਬ ਤੀਰ ਛੁਟੇ ਤਬ ਕੋ ਠਹਰਾਵੈ ॥

स्री बलबीर सरासनु ते जब तीर छुटे तब को ठहरावै ॥

sree balabeer saraasan te jab teer chhuTe tab ko Thaharaavai ||

ਜਾਇ ਲਗੇ ਜਿਹ ਕੇ ਉਰ ਮੈ ਸਰ ਸੋ ਛਿਨ ਮੈ ਜਮ ਧਾਮਿ ਸਿਧਾਵੈ ॥

जाइ लगे जिह के उर मै सर सो छिन मै जम धामि सिधावै ॥

jai lage jeh ke ur mai sar so chhin mai jam dhaam sidhaavai ||

ਐਸੇ ਨ ਕੋ ਪ੍ਰਗਟਿਓ ਜਗ ਮੈ ਭਟ ਜੋ ਸਮੁਹਾਇ ਕੈ ਜੁਧੁ ਮਚਾਵੈ ॥

ऐसे न को प्रगटिओ जग मै भट जो समुहाइ कै जुधु मचावै ॥

aaise na ko pragaTio jag mai bhaT jo samuhai kai judh machaavai ||

ਭੂਪਤਿ ਕਉ ਨਿਜ ਬੀਰ ਕਹੈਂ ਹਰਿ ਮਾਰਤ ਸੈਨ ਚਲਿਓ ਰਨਿ ਆਵੈ ॥੧੭੪੪॥

भूपति कउ निज बीर कहैं हरि मारत सैन चलिओ रनि आवै ॥१७४४॥

bhoopat kau nij beer kahai(n) har maarat sain chalio ran aavai ||1744||

ਸ੍ਯਾਮ ਕੀ ਓਰ ਤੇ ਬਾਨ ਛੁਟੇ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਦਲ ਕੇ ਬਹੁ ਬੀਰਨ ਘਾਏ ॥

स्याम की ओर ते बान छुटे नृप के दल के बहु बीरन घाए ॥

sayaam kee or te baan chhuTe nirap ke dhal ke bahu beeran ghaae ||

ਜੇਤਿਕ ਆਇ ਭਿਰੇ ਹਰਿ ਸੋ ਛਿਨ ਬੀਚ ਤੇਊ ਜਮ ਧਾਮਿ ਪਠਾਏ ॥

जेतिक आइ भिरे हरि सो छिन बीच तेऊ जम धामि पठाए ॥

jetik aai bhire har so chhin beech teuoo jam dhaam paThaae ||

ਕਉਤੁਕ ਦੇਖ ਕੈ ਯੌ ਰਨ ਮੈ ਅਤਿ ਆਤੁਰ ਹੁਇ ਤਿਨ ਬੈਨ ਸੁਨਾਏ ॥

कउतुक देख कै यौ रन मै अति आतुर हुइ तिन बैन सुनाए ॥

kautuk dhekh kai yau ran mai at aatur hui tin bain sunaae ||

ਆਵਨ ਦੇਹੁ ਅਬੈ ਹਮ ਲਉ ਨ੍ਰਿਪ ਐਸੇ ਕਹਿਓ ਸਿਗਰੇ ਸਮਝਾਏ ॥੧੭੪੫॥

आवन देहु अबै हम लउ नृप ऐसे कहिओ सिगरे समझाए ॥१७४५॥

aavan dheh abai ham lau nirap aaise kahio sigare samajhaae ||1745||

ਭੂਪ ਲਖਿਓ ਹਰਿ ਆਵਤ ਹੀ ਸੰਗ ਲੈ ਪ੍ਰਿਤਨਾ ਤਬ ਆਪੁ ਹੀ ਧਾਯੋ ॥

भूप लखिओ हरि आवत ही संग लै पृतना तब आपु ही धायो ॥

bhoop lakhio har aavat hee sa(n)g lai piratanaa tab aap hee dhaayo ||

ਆਗੇ ਕੀਏ ਨਿਜ ਲੋਗ ਸਬੈ ਤਬ ਲੈ ਕਰ ਮੋ ਬਰ ਸੰਖ ਬਜਾਯੋ ॥

आगे कीए निज लोग सबै तब लै कर मो बर संख बजायो ॥

aage ke'ee nij log sabai tab lai kar mo bar sa(n)kh bajaayo ||

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਿਹ ਆਹਵ ਮੈ ਅਤਿ ਹੀ ਮਨ ਭੀਤਰ ਕੋ ਡਰ ਪਾਯੋ ॥

स्याम भनै तिह आहव मै अति ही मन भीतर को डर पायो ॥

sayaam bhanai teh aahav mai at hee man bheetar ko ddar paayo ||

ਤਾ ਧੁਨਿ ਕੋ ਸੁਨਿ ਕੈ ਬਰ ਬੀਰਨ ਕੇ ਚਿਤਿ ਮਾਨਹੁ ਚਾਉ ਬਢਾਯੋ ॥੧੭੪੬॥

ता धुनि को सुनि कै बर बीरन के चिति मानहु चाउ बढायो ॥१७४६॥

taa dhun ko sun kai bar beeran ke chit maanahu chaau baddaayo ||1746||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਜਰਾਸੰਧਿ ਕੀ ਅਤਿ ਚਮੂੰ ਉਮਡੀ ਕ੍ਰੋਧ ਬਢਾਇ ॥

जरासंधि की अति चमूँ उमडी क्रोध बढाइ ॥

jaraasa(n)dh kee at chamoo(n) umaddee krodh baddai ||

ਧਨੁਖ ਬਾਨ ਹਰਿ ਪਾਨਿ ਲੈ ਛਿਨ ਮੈ ਦੀਨੀ ਘਾਇ ॥੧੭੪੭॥

धनुख बान हरि पानि लै छिन मै दीनी घाइ ॥१७४७॥

dhanukh baan har paan lai chhin mai dheenee ghai ||1747||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਜਦੁਬੀਰ ਕਮਾਨ ਤੇ ਬਾਨ ਛੁਟੇ ਅਵਸਾਨ ਗਏ ਲਖਿ ਸਤ੍ਰਨ ਕੇ ॥

जदुबीर कमान ते बान छुटे अवसान गए लखि सत्रन के ॥

jadhubeer kamaan te baan chhuTe avasaan ge lakh satran ke ||

ਗਜਰਾਜ ਮਰੇ ਗਿਰ ਭੂਮਿ ਪਰੇ ਮਨੋ ਰੂਖ ਕਟੇ ਕਰਵਤ੍ਰਨ ਕੇ ॥

गजराज मरे गिर भूमि परे मनो रूख कटे करवत्रन के ॥

gajaraaj mare gir bhoom pare mano rookh kaTe karavatran ke ||

ਰਿਪੁ ਕਉਨ ਗਨੇ ਜੁ ਹਨੇ ਤਿਹ ਠਾ ਮੁਰਝਾਇ ਗਿਰੇ ਸਿਰ ਛਤ੍ਰਨ ਕੇ ॥

रिपु कउन गने जु हने तिह ठा मुरझाइ गिरे सिर छत्रन के ॥

rip kaun gane ju hane teh Thaa murajhai gire sir chhatran ke ||

ਰਨ ਮਾਨੋ ਸਰੋਵਰਿ ਆਂਧੀ ਬਹੈ ਟੁਟਿ ਫੂਲ ਪਰੇ ਸਤ ਪਤ੍ਰਨ ਕੇ ॥੧੭੪੮॥

रन मानो सरोवरि आँधी बहै टुटि फूल परे सत पत्रन के ॥१७४८॥

ran maano sarovar aa(n)dhee bahai TuT fool pare sat patran ke ||1748||

ਘਾਇ ਲਗੇ ਇਕ ਘੂਮਤ ਘਾਇਲ ਸ੍ਰਉਨ ਸੋ ਏਕ ਫਿਰੈ ਚੁਚਵਾਤੇ ॥

घाइ लगे इक घूमत घाइल स्रउन सो एक फिरै चुचवाते ॥

ghai lage ik ghoomat ghail sraun so ek firai chuchavaate ||

ਏਕ ਨਿਹਾਰ ਕੈ ਡਾਰਿ ਹਥੀਆਰ ਭਜੈ ਬਿਸੰਭਾਰ ਗਈ ਸੁਧਿ ਸਾਤੇ ॥

एक निहार कै डारि हथीआर भजै बिसंभार गई सुधि साते ॥

ek nihaar kai ddaar hatheeaar bhajai bisa(n)bhaar giee sudh saate ||

ਦੈ ਰਨ ਪੀਠ ਮਰੈ ਲਰ ਕੈ ਤਿਹ ਮਾਸ ਕੋ ਜੰਬੁਕ ਗੀਧ ਨ ਖਾਤੇ ॥

दै रन पीठ मरै लर कै तिह मास को जंबुक गीध न खाते ॥

dhai ran peeTh marai lar kai teh maas ko ja(n)buk geedh na khaate ||

ਬੋਲਤ ਬੀਰ ਸੁ ਏਕ ਫਿਰੈ ਮਨੋ ਡੋਲਤ ਕਾਨਨ ਮੈ ਗਜ ਮਾਤੇ ॥੧੭੪੯॥

बोलत बीर सु एक फिरै मनो डोलत कानन मै गज माते ॥१७४९॥

bolat beer su ek firai mano ddolat kaanan mai gaj maate ||1749||

ਪਾਨਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਹੀ ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਬਡੇ ਰਿਪੁ ਤੇ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਨ ਕੀਏ ॥

पानि कृपान गही घनि स्याम बडे रिपु ते बिनु प्रान कीए ॥

paan kirapaan gahee ghan sayaam badde rip te bin praan ke'ee ||

ਗਜ ਬਾਜਨ ਕੇ ਅਸਵਾਰ ਹਜਾਰ ਮੁਰਾਰਿ ਸੰਘਾਰਿ ਬਿਦਾਰਿ ਦੀਏ ॥

गज बाजन के असवार हजार मुरारि संघारि बिदारि दीए ॥

gaj baajan ke asavaar hajaar muraar sa(n)ghaar bidhaar dhe'ee ||

ਅਰਿ ਏਕਨ ਕੇ ਸਿਰ ਕਾਟਿ ਦਏ ਇਕ ਬੀਰਨ ਕੇ ਦਏ ਫਾਰਿ ਹੀਏ ॥

अरि एकन के सिर काटि दए इक बीरन के दए फारि हीए ॥

ar ekan ke sir kaaT dhe ik beeran ke dhe faar he'ee ||

ਮਨੋ ਕਾਲ ਸਰੂਪ ਕਰਾਲ ਲਖਿਓ ਹਰਿ ਸਤ੍ਰ ਭਜੇ ਇਕ ਮਾਰ ਲੀਏ ॥੧੭੫੦॥

मनो काल सरूप कराल लखिओ हरि सत्र भजे इक मार लीए ॥१७५०॥

mano kaal saroop karaal lakhio har satr bhaje ik maar le'ee ||1750||

ਕਬਿਤੁ ॥

कबितु ॥

kabit ||

ਰੋਸ ਭਰੇ ਬਹੁਰੋ ਧਨੁਖ ਬਾਨ ਪਾਨਿ ਲੀਨੋ ਰਿਪਨ ਸੰਘਾਰਤ ਇਉ ਕਮਲਾ ਕੋ ਕੰਤੁ ਹੈ ॥

रोस भरे बहुरो धनुख बान पानि लीनो रिपन संघारत इउ कमला को कंतु है ॥

ros bhare bahuro dhanukh baan paan leeno ripan sa(n)ghaarat iau kamalaa ko ka(n)t hai ||

ਕੇਤੇ ਗਜ ਮਾਰੇ ਰਥੀ ਬਿਰਥੀ ਕਰਿ ਡਾਰੇ ਕੇਤੇ ਐਸੇ ਭਯੋ ਜੁਧੁ ਮਾਨੋ ਕੀਨੋ ਰੁਦ੍ਰ ਅੰਤੁ ਹੈ ॥

केते गज मारे रथी बिरथी करि डारे केते ऐसे भयो जुधु मानो कीनो रुद्र अंतु है ॥

kete gaj maare rathee birathee kar ddaare kete aaise bhayo judh maano keeno rudhr a(n)t hai ||

ਸੈਥੀ ਚਮਕਾਵਤ ਚਲਾਵਤ ਸੁਦਰਸਨ ਕੋ ਕਹੈ ਕਬਿ ਰਾਮ ਸ੍ਯਾਮ ਐਸੋ ਤੇਜਵੰਤੁ ਹੈ ॥

सैथी चमकावत चलावत सुदरसन को कहै कबि राम स्याम ऐसो तेजवंतु है ॥

saithee chamakaavat chalaavat sudharasan ko kahai kab raam sayaam aaiso tejava(n)t hai ||

ਸ੍ਰਉਨਤ ਰੰਗੀਨ ਪਟ ਸੁਭਟ ਪ੍ਰਬੀਨ ਰਨ ਫਾਗੁ ਖੇਲ ਪੌਢ ਰਹੇ ਮਾਨੋ ਬਡੇ ਸੰਤ ਹੈ ॥੧੭੫੧॥

स्रउनत रंगीन पट सुभट प्रबीन रन फागु खेल पौढ रहे मानो बडे संत है ॥१७५१॥

sraunat ra(n)geen paT subhaT prabeen ran faag khel pauadd rahe maano badde sa(n)t hai ||1751||

ਕਾਨ੍ਰਹ ਤੇ ਨ ਡਰੇ ਅਰਿ ਅਰਰਾਇ ਪਰੇ ਸਬ ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਲਰਬੇ ਕਉ ਉਮਗਤਿ ਹੈ ॥

कान्रह ते न डरे अरि अरराइ परे सब कहै कबि स्याम लरबे कउ उमगति है ॥

kaanreh te na ddare ar ararai pare sab kahai kab sayaam larabe kau umagat hai ||

ਰਨ ਮੈ ਅਡੋਲ ਸ੍ਵਾਮ ਕਾਰ ਜੀ ਅਮੋਲ ਬੀਰ ਗੋਲ ਤੇ ਨਿਕਸ ਲਰੈ ਕੋਪ ਮੈ ਪਗਤ ਹੈ ॥

रन मै अडोल स्वाम कार जी अमोल बीर गोल ते निकस लरै कोप मै पगत है ॥

ran mai addol savaiaam kaar jee amol beer gol te nikas larai kop mai pagat hai ||

ਡੋਲਤ ਹੈ ਆਸ ਪਾਸ ਜੀਤਬੇ ਕੀ ਕਰੈ ਆਸ ਤ੍ਰਾਸ ਮਨਿ ਨੈਕੁ ਨਹੀ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਭਗਤ ਹੈ ॥

डोलत है आस पास जीतबे की करै आस त्रास मनि नैकु नही नृप के भगत है ॥

ddolat hai aas paas jeetabe kee karai aas traas man naik nahee nirap ke bhagat hai ||

ਕੰਚਨ ਅਚਲ ਜਿਉ ਅਟਲ ਰਹਿਓ ਜਦੁਬੀਰ ਤੀਰ ਤੀਰ ਸੂਰਮਾ ਨਛਤ੍ਰ ਸੇ ਡਿਗਤ ਹੈ ॥੧੭੫੨॥

कंचन अचल जिउ अटल रहिओ जदुबीर तीर तीर सूरमा नछत्र से डिगत है ॥१७५२॥

ka(n)chan achal jiau aTal rahio jadhubeer teer teer sooramaa nachhatr se ddigat hai ||1752||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਇਹ ਭਾਤਿ ਇਤੈ ਜਦੁਬੀਰ ਘਿਰਿਓ ਉਤ ਕੋਪ ਹਲਾਯੁਧ ਬੀਰ ਸੰਘਾਰੇ ॥

इह भाति इतै जदुबीर घिरिओ उत कोप हलायुध बीर संघारे ॥

eeh bhaat itai jadhubeer ghirio ut kop halaayudh beer sa(n)ghaare ||

ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨਨ ਪਾਨਿ ਧਰੇ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਨ ਪਰੇ ਛਿਤਿ ਮਾਰੇ ॥

बान कमान कृपानन पानि धरे बिनु प्रान परे छिति मारे ॥

baan kamaan kirapaanan paan dhare bin praan pare chhit maare ||

ਟੂਕ ਅਨੇਕ ਕੀਏ ਹਲਿ ਸੋ ਬਲਿ ਕਾਤੁਰ ਦੇਖਿ ਭਜੇ ਬਿਸੰਭਾਰੇ ॥

टूक अनेक कीए हलि सो बलि कातुर देखि भजे बिसंभारे ॥

Took anek ke'ee hal so bal kaatur dhekh bhaje bisa(n)bhaare ||

ਜੀਤਤ ਭਯੋ ਮੁਸਲੀ ਰਨ ਮੈ ਅਰਿ ਭਾਜਿ ਚਲੇ ਤਬ ਭੂਪ ਨਿਹਾਰੇ ॥੧੭੫੩॥

जीतत भयो मुसली रन मै अरि भाजि चले तब भूप निहारे ॥१७५३॥

jeetat bhayo musalee ran mai ar bhaaj chale tab bhoop nihaare ||1753||

ਚਕ੍ਰਤ ਹੁਇ ਚਿਤ ਬੀਚ ਚਮੂ ਪਤਿ ਆਪੁਨੀ ਸੈਨ ਕਉ ਬੈਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥

चक्रत हुइ चित बीच चमू पति आपुनी सैन कउ बैन सुनायो ॥

chakrat hui chit beech chamoo pat aapunee sain kau bain sunaayo ||

ਭਾਜਤ ਜਾਤ ਕਹਾ ਰਨ ਤੇ ਭਟ ਜੁਧੁ ਨਿਦਾਨ ਸਮੋ ਅਬ ਆਯੋ ॥

भाजत जात कहा रन ते भट जुधु निदान समो अब आयो ॥

bhaajat jaat kahaa ran te bhaT judh nidhaan samo ab aayo ||

ਇਉ ਲਲਕਾਰ ਕਹਿਓ ਦਲ ਕੋ ਤਬ ਸ੍ਰਉਨਨ ਮੈ ਸਬਹੂੰ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥

इउ ललकार कहिओ दल को तब स्रउनन मै सबहूँ सुनि पायो ॥

eiau lalakaar kahio dhal ko tab sraunan mai sabahoo(n) sun paayo ||

ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ਫਿਰੇ ਤਬ ਹੀ ਅਤਿ ਕੋਪ ਭਰੇ ਹਠਿ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥੧੭੫੪॥

ससत्र संभारि फिरे तब ही अति कोप भरे हठि जुधु मचायो ॥१७५४॥

sasatr sa(n)bhaar fire tab hee at kop bhare haTh judh machaayo ||1754||

ਬੀਰ ਬਡੇ ਰਨਧੀਰ ਸੋਊ ਜਬ ਆਵਤ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਨਿਹਾਰੇ ॥

बीर बडे रनधीर सोऊ जब आवत स्री जदुबीर निहारे ॥

beer badde ranadheer souoo jab aavat sree jadhubeer nihaare ||

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਕਰਿ ਕੋਪ ਤਿਹੀ ਛਿਨ ਸਾਮੁਹੇ ਹੋਇ ਹਰਿ ਸਸਤ੍ਰ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥

स्याम भनै करि कोप तिही छिन सामुहे होइ हरि ससत्र प्रहारे ॥

sayaam bhanai kar kop tihee chhin saamuhe hoi har sasatr prahaare ||

ਏਕਨ ਕੇ ਕਰ ਕਾਟਿ ਦਏ ਇਕ ਮੁੰਡ ਬਿਨਾ ਕਰਿ ਭੂ ਪਰਿ ਡਾਰੇ ॥

एकन के कर काटि दए इक मुँड बिना करि भू परि डारे ॥

ekan ke kar kaaT dhe ik mu(n)dd binaa kar bhoo par ddaare ||

ਜੀਤ ਕੀ ਆਸ ਤਜੀ ਅਰਿ ਏਕ ਨਿਹਾਰ ਕੈ ਡਾਰਿ ਹਥਿਯਾਰ ਪਧਾਰੇ ॥੧੭੫੫॥

जीत की आस तजी अरि एक निहार कै डारि हथियार पधारे ॥१७५५॥

jeet kee aas tajee ar ek nihaar kai ddaar hathiyaar padhaare ||1755||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਜਬ ਹੀ ਅਤਿ ਦਲ ਭਜਿ ਗਯੋ ਤਬ ਨ੍ਰਿਪ ਕੀਓ ਉਪਾਇ ॥

जब ही अति दल भजि गयो तब नृप कीओ उपाइ ॥

jab hee at dhal bhaj gayo tab nirap keeo upai ||

ਆਪਨ ਮੰਤ੍ਰੀ ਸੁਮਤਿ ਕਉ ਲੀਨੋ ਨਿਕਟਿ ਬੁਲਾਇ ॥੧੭੫੬॥

आपन मंत्री सुमति कउ लीनो निकटि बुलाइ ॥१७५६॥

aapan ma(n)tree sumat kau leeno nikaT bulai ||1756||

ਦ੍ਵਾਦਸ ਛੂਹਨਿ ਸੈਨ ਅਬ ਲੈ ਧਾਵਹੁ ਤੁਮ ਸੰਗ ॥

द्वादस छूहनि सैन अब लै धावहु तुम संग ॥

dhavaiaadhas chhoohan sain ab lai dhaavahu tum sa(n)g ||

ਸਸਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰ ਭੂਪਤਿ ਦਯੋ ਅਪੁਨੋ ਕਵਚ ਨਿਖੰਗ ॥੧੭੫੭॥

ससत्र असत्र भूपति दयो अपुनो कवच निखंग ॥१७५७॥

sasatr asatr bhoopat dhayo apuno kavach nikha(n)g ||1757||

ਸੁਮਤਿ ਚਲਤ ਰਨ ਇਉ ਕਹਿਯੋ ਸੁਨੀਏ ਬਚਨ ਨ੍ਰਿਪਾਲ ॥

सुमति चलत रन इउ कहियो सुनीए बचन नृपाल ॥

sumat chalat ran iau kahiyo sune'ee bachan nirapaal ||

ਹਰਿ ਹਲਧਰ ਕੇਤਕ ਬਲੀ ਕਰੋ ਕਾਲ ਕੋ ਕਾਲ ॥੧੭੫੮॥

हरि हलधर केतक बली करो काल को काल ॥१७५८॥

har haladhar ketak balee karo kaal ko kaal ||1758||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਇਉ ਕਹਿ ਜਰਾਸੰਧਿ ਸਿਉ ਮੰਤ੍ਰੀ ॥

इउ कहि जरासंधि सिउ मंत्री ॥

eiau keh jaraasa(n)dh siau ma(n)tree ||

ਸੰਗ ਲੀਏ ਤਿਹ ਅਧਿਕ ਬਜੰਤ੍ਰੀ ॥

संग लीए तिह अधिक बजंत्री ॥

sa(n)g le'ee teh adhik baja(n)tree ||

ਮਾਰੂ ਰਾਗ ਬਜਾਵਤ ਧਾਯੋ ॥

मारू राग बजावत धायो ॥

maaroo raag bajaavat dhaayo ||

ਦ੍ਵਾਦਸ ਛੂਹਣਿ ਲੈ ਦਲੁ ਆਯੋ ॥੧੭੫੯॥

द्वादस छूहणि लै दलु आयो ॥१७५९॥

dhavaiaadhas chhoohan lai dhal aayo ||1759||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਸੰਕਰਖਣ ਹਰਿ ਸੋ ਕਹਿਯੋ ਕਰੀਐ ਕਵਨ ਉਪਾਇ ॥

संकरखण हरि सो कहियो करीऐ कवन उपाइ ॥

sa(n)karakhan har so kahiyo kareeaai kavan upai ||

ਸੁਮਤਿ ਮੰਤ੍ਰਿ ਦਲ ਪ੍ਰਬਲ ਲੈ ਰਨ ਮਧਿ ਪਹੁੰਚਿਯੋ ਆਇ ॥੧੭੬੦॥

सुमति मंतृ दल प्रबल लै रन मधि पहुँचियो आइ ॥१७६०॥

sumat ma(n)tr dhal prabal lai ran madh pahu(n)chiyo aai ||1760||

ਸੋਰਠਾ ॥

सोरठा ॥

soraThaa ||

ਤਬ ਬੋਲਿਓ ਜਦੁਬੀਰ ਢੀਲ ਤਜੋ ਬਲਿ ਹਲਿ ਗਹੋ ॥

तब बोलिओ जदुबीर ढील तजो बलि हलि गहो ॥

tab bolio jadhubeer ddeel tajo bal hal gaho ||

ਰਹੀਯੋ ਤੁਮ ਮਮ ਤੀਰ ਆਗੈ ਪਾਛੈ ਜਾਹੁ ਜਿਨਿ ॥੧੭੬੧॥

रहीयो तुम मम तीर आगै पाछै जाहु जिनि ॥१७६१॥

raheeyo tum mam teer aagai paachhai jaahu jin ||1761||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਰਾਮ ਲੀਯੋ ਧਨੁ ਪਾਨਿ ਸੰਭਾਰਿ ਧਸ੍ਰਯੋ ਤਿਨ ਮੈ ਮਨਿ ਕੋਪੁ ਬਢਾਯੋ ॥

राम लीयो धनु पानि संभारि धस्रयो तिन मै मनि कोपु बढायो ॥

raam leeyo dhan paan sa(n)bhaar dhasrayo tin mai man kop baddaayo ||

ਬੀਰ ਅਨੇਕ ਹਨੇ ਤਿਹ ਠਉਰ ਘਨੋ ਅਰਿ ਸਿਉ ਤਬ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥

बीर अनेक हने तिह ठउर घनो अरि सिउ तब जुधु मचायो ॥

beer anek hane teh Thaur ghano ar siau tab judh machaayo ||

ਜੋ ਕੋਊ ਆਇ ਭਿਰਿਯੋ ਬਲਿ ਸਿਉ ਅਤਿ ਹੀ ਸੋਊ ਘਾਇਨ ਕੇ ਸੰਗ ਘਾਯੋ ॥

जो कोऊ आइ भिरियो बलि सिउ अति ही सोऊ घाइन के संग घायो ॥

jo kouoo aai bhiriyo bal siau at hee souoo ghain ke sa(n)g ghaayo ||

ਮੂਰਛ ਭੂਮਿ ਗਿਰੇ ਭਟ ਝੂਮਿ ਰਹੇ ਰਨ ਮੈ ਤਿਹ ਸਾਮੁਹੇ ਧਾਯੋ ॥੧੭੬੨॥

मूरछ भूमि गिरे भट झूमि रहे रन मै तिह सामुहे धायो ॥१७६२॥

moorachh bhoom gire bhaT jhoom rahe ran mai teh saamuhe dhaayo ||1762||

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਮਾਨ ਲੀਏ ਕਰ ਮੈ ਰਨ ਮੈ ਜਬ ਕੇਹਰਿ ਜਿਉ ਭਭਕਾਰੇ ॥

कान्रह कमान लीए कर मै रन मै जब केहरि जिउ भभकारे ॥

kaanreh kamaan le'ee kar mai ran mai jab kehar jiau bhabhakaare ||

ਕੋ ਪ੍ਰਗਟਿਓ ਭਟ ਐਸੇ ਬਲੀ ਜਗਿ ਧੀਰ ਧਰੇ ਹਰਿ ਸੋ ਰਨ ਪਾਰੇ ॥

को प्रगटिओ भट ऐसे बली जगि धीर धरे हरि सो रन पारे ॥

ko pragaTio bhaT aaise balee jag dheer dhare har so ran paare ||

ਅਉਰ ਸੁ ਕਉਨ ਤਿਹੂੰ ਪੁਰ ਮੈ ਬਲਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸਿਉ ਬੈਰ ਕੋ ਭਾਉ ਬਿਚਾਰੇ ॥

अउर सु कउन तिहूँ पुर मै बलि स्याम सिउ बैर को भाउ बिचारे ॥

aaur su kaun tihoo(n) pur mai bal sayaam siau bair ko bhaau bichaare ||

ਜੋ ਹਠ ਕੈ ਕੋਊ ਜੁਧੁ ਕਰੈ ਸੁ ਮਰੈ ਪਲ ਮੈ ਜਮਲੋਕਿ ਸਿਧਾਰੇ ॥੧੭੬੩॥

जो हठ कै कोऊ जुधु करै सु मरै पल मै जमलोकि सिधारे ॥१७६३॥

jo haTh kai kouoo judh karai su marai pal mai jamalok sidhaare ||1763||

ਜਬ ਜੁਧੁ ਕੋ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਰਾਮ ਚਢੇ ਤਬ ਕਉਨ ਬਲੀ ਰਨ ਧੀਰ ਧਰੈ ॥

जब जुधु को स्याम जू राम चढे तब कउन बली रन धीर धरै ॥

jab judh ko sayaam joo raam chadde tab kaun balee ran dheer dharai ||

ਜੋਊ ਚਉਦਹ ਲੋਕਨ ਕੋ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ਨ੍ਰਿਪਾਲ ਸੁ ਬਾਲਕ ਜਾਨਿ ਲਰੈ ॥

जोऊ चउदह लोकन को प्रतिपाल नृपाल सु बालक जानि लरै ॥

jouoo chaudheh lokan ko pratipaal nirapaal su baalak jaan larai ||

ਜਿਹ ਨਾਮ ਪ੍ਰਤਾਪ ਤੇ ਪਾਪ ਟਰੈ ਤਿਹ ਕੋ ਰਨ ਭੀਤਰ ਕਉਨ ਹਰੈ ॥

जिह नाम प्रताप ते पाप टरै तिह को रन भीतर कउन हरै ॥

jeh naam prataap te paap Tarai teh ko ran bheetar kaun harai ||

ਮਿਲਿ ਆਪਸਿ ਮੈ ਸਬ ਲੋਕ ਕਹੈ ਰਿਪੁ ਸੰਧਿ ਜਰਾ ਬਿਨੁ ਆਈ ਮਰੈ ॥੧੭੬੪॥

मिलि आपसि मै सब लोक कहै रिपु संधि जरा बिनु आई मरै ॥१७६४॥

mil aapas mai sab lok kahai rip sa(n)dh jaraa bin aaiee marai ||1764||

ਸੋਰਠਾ ॥

सोरठा ॥

soraThaa ||

ਇਤ ਏ ਕਰਤ ਬਿਚਾਰਿ ਸੁਭਟ ਲੋਕ ਨ੍ਰਿਪ ਕਟਕ ਮੈ ॥

इत ए करत बिचारि सुभट लोक नृप कटक मै ॥

eit e karat bichaar subhaT lok nirap kaTak mai ||