ਖੜਗੇਸ ਬਾਚ ਪਾਰਥ ਸੋ ॥

खड़गेस बाच पारथ सो ॥

khaRages baach paarath so ||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਆਨਨ ਮੈ ਮਸੁ ਭੀਜਤ ਹੈ ਬਰ ਬਾਰਿਜ ਸੇ ਜੁਗ ਲੋਚਨ ਤੇਰੇ ॥

आनन मै मसु भीजत है बर बारिज से जुग लोचन तेरे ॥

aanan mai mas bheejat hai bar baarij se jug lochan tere ||

ਛੂਟਿ ਰਹੀ ਅਲਕੈ ਕਟਿ ਲਉ ਇਹ ਭਾਤਿ ਮਨੋ ਜੁਗ ਨਾਗ ਕਰੇਰੇ ॥

छूटि रही अलकै कटि लउ इह भाति मनो जुग नाग करेरे ॥

chhooT rahee alakai kaT lau ieh bhaat mano jug naag karere ||

ਆਨੰਦ ਕੰਦ ਕਿਧੋ ਮੁਖ ਚੰਦ ਕਟੇ ਦੁਖ ਫੰਧ ਚਕੋਰਨ ਕੇਰੇ ॥

आनंद कंद किधो मुख चंद कटे दुख फंध चकोरन केरे ॥

aana(n)dh ka(n)dh kidho mukh cha(n)dh kaTe dhukh fa(n)dh chakoran kere ||

ਸੁੰਦਰ ਸੂਰਤਿ ਕੈਸੇ ਹਨੋ ਤੁਮ ਦੇਖਿ ਦਇਆ ਉਪਜੀ ਜੀਅ ਮੇਰੇ ॥੧੬੧੯॥

सुँदर सूरति कैसे हनो तुम देखि दइआ उपजी जीअ मेरे ॥१६१९॥

su(n)dhar soorat kaise hano tum dhekh dhiaa upajee jeea mere ||1619||

ਪਾਰਥ ਹੇਰਿ ਹਸਿਓ ਸੁਨਿ ਬੈਨ ਚਲਿਯੋ ਮਨ ਭੀਤਰ ਕੋਪ ਭਰਿਯੋ ॥

पारथ हेरि हसिओ सुनि बैन चलियो मन भीतर कोप भरियो ॥

paarath her hasio sun bain chaliyo man bheetar kop bhariyo ||

ਧਨੁ ਬਾਨ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ਪਾਨਿ ਲੀਯੋ ਲਲਕਾਰਿ ਪਰਿਓ ਨ ਰਤੀ ਕੁ ਡਰਿਯੋ ॥

धनु बान संभार कै पानि लीयो ललकारि परिओ न रती कु डरियो ॥

dhan baan sa(n)bhaar kai paan leeyo lalakaar pario na ratee k ddariyo ||

ਉਤ ਤੇ ਖੜਗੇਸ ਭਯੋ ਸਮੁਹੈ ਅਤਿ ਬਾਨਨ ਕੋ ਦੁਹੂੰ ਜੁਧ ਕਰਿਯੋ ॥

उत ते खड़गेस भयो समुहै अति बानन को दुहूँ जुध करियो ॥

aut te khaRages bhayo samuhai at baanan ko dhuhoo(n) judh kariyo ||

ਤਬ ਪਾਰਥ ਸਿਉ ਲਰਬੋ ਤਜਿ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਭੀਮ ਕੇ ਊਪਰਿ ਧਾਇ ਪਰਿਯੋ ॥੧੬੨੦॥

तब पारथ सिउ लरबो तजि कै नृप भीम के ऊपरि धाइ परियो ॥१६२०॥

tab paarath siau larabo taj kai nirap bheem ke uoopar dhai pariyo ||1620||

ਤਬ ਭੀਨ ਕੋ ਸ੍ਯੰਦਨ ਕਾਟਿ ਦਯੋ ਅਰੁ ਬੀਰ ਘਨੇ ਰਨ ਮਾਝ ਛਏ ਹੈ ॥

तब भीन को स्यंदन काटि दयो अरु बीर घने रन माझ छए है ॥

tab bheen ko saya(n)dhan kaaT dhayo ar beer ghane ran maajh chhe hai ||

ਘਾਇਲ ਏਕ ਪਰੈ ਛਿਤ ਪੈ ਇਕ ਘਾਇਲ ਘਾਇਲ ਆਇ ਖਏ ਹੈ ॥

घाइल एक परै छित पै इक घाइल घाइल आइ खए है ॥

ghail ek parai chhit pai ik ghail ghail aai khe hai ||

ਏਕ ਗਏ ਭਜਿ ਕੈ ਇਕ ਤੋ ਸਜਿ ਕੈ ਹਥਿਯਾਰਨ ਕੋਪ ਤਏ ਹੈ ॥

एक गए भजि कै इक तो सजि कै हथियारन कोप तए है ॥

ek ge bhaj kai ik to saj kai hathiyaaran kop te hai ||

ਏਕ ਫਿਰੈ ਭਟ ਕਾਪਤ ਹੀ ਕਰ ਤੇ ਛੁਟ ਕੈ ਕਰਵਾਰਿ ਗਏ ਹੈ ॥੧੬੨੧॥

एक फिरै भट कापत ही कर ते छुट कै करवारि गए है ॥१६२१॥

ek firai bhaT kaapat hee kar te chhuT kai karavaar ge hai ||1621||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਪੁਨਿ ਪਾਰਥ ਧਨੁ ਲੈ ਫਿਰਿਓ ਕਸਿ ਕੈ ਤੀਛਨ ਬਾਨ ॥

पुनि पारथ धनु लै फिरिओ कसि कै तीछन बान ॥

pun paarath dhan lai firio kas kai teechhan baan ||

ਮਾਰਤ ਭਯੋ ਖੜਗੇਸ ਤਨ ਮਨਿ ਅਰਿ ਬਧਿ ਹਿਤ ਜਾਨਿ ॥੧੬੨੨॥

मारत भयो खड़गेस तन मनि अरि बधि हित जानि ॥१६२२॥

maarat bhayo khaRages tan man ar badh hit jaan ||1622||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਬਾਨ ਲਗਿਯੋ ਜਬ ਹੀ ਤਿਹ ਕਉ ਤਬ ਹੀ ਰਿਸਿ ਕੈ ਕਹੀ ਭੂਪਤਿ ਬਾਤੈ ॥

बान लगियो जब ही तिह कउ तब ही रिसि कै कही भूपति बातै ॥

baan lagiyo jab hee teh kau tab hee ris kai kahee bhoopat baatai ||

ਕਾਹੇ ਕਉ ਆਗਿ ਬਿਰਾਨੀ ਜਰੈ ਸੁਨ ਰੇ ਮ੍ਰਿਦ ਮੂਰਤਿ ਹਉ ਕਹੋ ਤਾ ਤੈ ॥

काहे कउ आगि बिरानी जरै सुन रे मृद मूरति हउ कहो ता तै ॥

kaahe kau aag biraanee jarai sun re miradh moorat hau kaho taa tai ||

ਤਾਹੀ ਸਮੇਤ ਹਨੋ ਤੁਮ ਕਉ ਸਿਖਈ ਜਿਹ ਬਾਨ ਚਲਾਨ ਕੀ ਘਾਤੈ ॥

ताही समेत हनो तुम कउ सिखई जिह बान चलान की घातै ॥

taahee samet hano tum kau sikhiee jeh baan chalaan kee ghaatai ||

ਜਾਹੁ ਚਲੇ ਗ੍ਰਿਹ ਛਾਡਤ ਹੋ ਤੁਝਿ ਸੁੰਦਰ ਨੈਨਨਿ ਜਾਨਿ ਕੈ ਨਾਤੈ ॥੧੬੨੩॥

जाहु चले गृह छाडत हो तुझि सुँदर नैननि जानि कै नातै ॥१६२३॥

jaahu chale gireh chhaaddat ho tujh su(n)dhar nainan jaan kai naatai ||1623||

ਯੌ ਕਹਿ ਭੂਪਤਿ ਪਾਰਥ ਕਉ ਰਨਿ ਧਾਇ ਪਰਿਓ ਕਰ ਲੈ ਅਸਿ ਪੈਨਾ ॥

यौ कहि भूपति पारथ कउ रनि धाइ परिओ कर लै असि पैना ॥

yau keh bhoopat paarath kau ran dhai pario kar lai as painaa ||

ਸੈਨ ਨਿਹਾਰਿ ਮਹਾ ਬਲੁ ਧਾਰਿ ਹਕਾਰਿ ਪਰਿਓ ਮਨ ਰੰਚਕ ਭੈ ਨਾ ॥

सैन निहारि महा बलु धारि हकारि परिओ मन रंचक भै ना ॥

sain nihaar mahaa bal dhaar hakaar pario man ra(n)chak bhai naa ||

ਸਤ੍ਰਨ ਕੇ ਅਵਸਾਨ ਗਏ ਛੁਟ ਕੋਊ ਸਕਿਓ ਕਰਿ ਆਯੁਧ ਲੈ ਨਾ ॥

सत्रन के अवसान गए छुट कोऊ सकिओ करि आयुध लै ना ॥

satran ke avasaan ge chhuT kouoo sakio kar aayudh lai naa ||

ਮਾਰਿ ਅਨੇਕ ਦਏ ਰਨ ਮੈ ਇਕ ਪਾਨੀ ਹੀ ਪਾਨੀ ਰਟੈ ਕਰਿ ਸੈਨਾ ॥੧੬੨੪॥

मारि अनेक दए रन मै इक पानी ही पानी रटै करि सैना ॥१६२४॥

maar anek dhe ran mai ik paanee hee paanee raTai kar sainaa ||1624||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਭਜੀ ਸੈਨ ਜਬ ਪਾਡਵੀ ਕਿਸਨ ਬਿਲੋਕੀ ਨੈਨ ॥

भजी सैन जब पाडवी किसन बिलोकी नैन ॥

bhajee sain jab paaddavee kisan bilokee nain ||

ਦੁਰਜੋਧਨ ਸੋ ਯੌ ਕਹੀ ਤੁਮ ਧਾਵਹੁ ਲੈ ਸੈਨ ॥੧੬੨੫॥

दुरजोधन सो यौ कही तुम धावहु लै सैन ॥१६२५॥

dhurajodhan so yau kahee tum dhaavahu lai sain ||1625||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਹਰਿ ਕੀ ਬਤੀਆ ਸਜਿ ਕੈ ਦੁਰਜੋਧਨ ਸੈਨ ਸਿਧਾਰਿਓ ॥

यौ सुनि कै हरि की बतीआ सजि कै दुरजोधन सैन सिधारिओ ॥

yau sun kai har kee bateeaa saj kai dhurajodhan sain sidhaario ||

ਭੀਖਮ ਆਗੈ ਭਯੋ ਸੰਗ ਭਾਨੁਜ ਦ੍ਰੋਣ ਕ੍ਰਿਪਾ ਦਿਜ ਸਾਥ ਪਧਾਰਿਓ ॥

भीखम आगै भयो संग भानुज द्रोण कृपा दिज साथ पधारिओ ॥

bheekham aagai bhayo sa(n)g bhaanuj dhron kirapaa dhij saath padhaario ||

ਧਾਇ ਪਰੇ ਅਰਰਾਇ ਸਬੈ ਤਿਹ ਭੂਪਤਿ ਸੋ ਅਤਿ ਹੀ ਰਨ ਪਾਰਿਓ ॥

धाइ परे अरराइ सबै तिह भूपति सो अति ही रन पारिओ ॥

dhai pare ararai sabai teh bhoopat so at hee ran paario ||

ਆਗੇ ਹੁਇ ਭੂਪ ਲਰਿਓ ਨ ਡਰਿਓ ਸਭ ਕਉ ਸਰ ਏਕ ਹੀ ਏਕ ਪ੍ਰਹਾਰਿਓ ॥੧੬੨੬॥

आगे हुइ भूप लरिओ न डरिओ सभ कउ सर एक ही एक प्रहारिओ ॥१६२६॥

aage hui bhoop lario na ddario sabh kau sar ek hee ek prahaario ||1626||

ਤਬ ਭੀਖਮ ਕੋਪ ਕੀਓ ਮਨ ਮੈ ਇਹ ਭੂਪਤਿ ਪੈ ਬਹੁ ਤੀਰ ਚਲਾਏ ॥

तब भीखम कोप कीओ मन मै इह भूपति पै बहु तीर चलाए ॥

tab bheekham kop keeo man mai ieh bhoopat pai bahu teer chalaae ||

ਆਵਤ ਬਾਨ ਸੋ ਬਾਨ ਕਟੇ ਖੜਗੇਸ ਮਹਾ ਅਸਿ ਲੈ ਕਰਿ ਧਾਏ ॥

आवत बान सो बान कटे खड़गेस महा असि लै करि धाए ॥

aavat baan so baan kaTe khaRages mahaa as lai kar dhaae ||

ਹੋਤ ਭਯੋ ਤਹ ਜੁਧੁ ਬਡੋ ਰਿਸਿ ਭੀਖਮ ਕੋ ਨ੍ਰਿਪ ਬੈਨ ਸੁਨਾਏ ॥

होत भयो तह जुधु बडो रिसि भीखम को नृप बैन सुनाए ॥

hot bhayo teh judh baddo ris bheekham ko nirap bain sunaae ||

ਤਉ ਲਖਿ ਹੋ ਹਮਰੇ ਬਲ ਕਉ ਜਬ ਹੀ ਜਮ ਕੇ ਬਸਿ ਹੋ ਗ੍ਰਿਹ ਜਾਏ ॥੧੬੨੭॥

तउ लखि हो हमरे बल कउ जब ही जम के बसि हो गृह जाए ॥१६२७॥

tau lakh ho hamare bal kau jab hee jam ke bas ho gireh jaae ||1627||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਭਜਤ ਨ ਭੀਖਮ ਜੁਧ ਤੇ ਭੂਪ ਲਖੀ ਇਹ ਗਾਥ ॥

भजत न भीखम जुध ते भूप लखी इह गाथ ॥

bhajat na bheekham judh te bhoop lakhee ieh gaath ||

ਸੀਸ ਕਟਿਓ ਤਿਹ ਸੂਤ ਕੋ ਏਕ ਬਾਨ ਕੇ ਸਾਥ ॥੧੬੨੮॥

सीस कटिओ तिह सूत को एक बान के साथ ॥१६२८॥

sees kaTio teh soot ko ek baan ke saath ||1628||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਅਸ੍ਵ ਲੈ ਭੀਖਮ ਕੋ ਭਜਿ ਗੇ ਤਬ ਹੀ ਦੁਰਜੋਧਨ ਕੋਪ ਭਰਿਓ ॥

अस्व लै भीखम को भजि गे तब ही दुरजोधन कोप भरिओ ॥

asavai lai bheekham ko bhaj ge tab hee dhurajodhan kop bhario ||

ਸੰਗ ਦ੍ਰੋਣ ਕੋ ਪੁਤ੍ਰ ਕ੍ਰਿਪਾ ਬਰ ਲੈ ਬਰਮਾਕ੍ਰਿਤ ਜਾਦਵ ਜਾਇ ਪਰਿਓ ॥

संग द्रोण को पुत्र कृपा बर लै बरमाकृत जादव जाइ परिओ ॥

sa(n)g dhron ko putr kirapaa bar lai baramaakirat jaadhav jai pario ||

ਧਨੁ ਬਾਨ ਲੈ ਦ੍ਰਉਣ ਹੂੰ ਆਪ ਤਬੈ ਹਠ ਠਾਨਿ ਰਹਿਓ ਨਹਿ ਨੈਕੁ ਡਰਿਓ ॥

धनु बान लै द्रउण हूँ आप तबै हठ ठानि रहिओ नहि नैकु डरिओ ॥

dhan baan lai dhraun hoo(n) aap tabai haTh Thaan rahio neh naik ddario ||

ਕਰਵਾਰਿ ਕਟਾਰਿਨਿ ਸੂਲਨਿ ਸਾਗਨਿ ਚਕ੍ਰਨਿ ਕੋ ਅਤਿ ਜੂਝ ਕਰਿਓ ॥੧੬੨੯॥

करवारि कटारिनि सूलनि सागनि चक्रनि को अति जूझ करिओ ॥१६२९॥

karavaar kaTaarin soolan saagan chakran ko at joojh kario ||1629||

ਕਾਨ ਜੂ ਬਾਚ ਖੜਗੇਸ ਸੋ ॥

कान जू बाच खड़गेस सो ॥

kaan joo baach khaRages so ||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਤਉ ਹੀ ਲਉ ਜਦੁਬੀਰ ਲੀਏ ਧਨੁ ਸ੍ਰੀ ਖੜਗੇਸ ਕਉ ਬੈਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥

तउ ही लउ जदुबीर लीए धनु स्री खड़गेस कउ बैन सुनायो ॥

tau hee lau jadhubeer le'ee dhan sree khaRages kau bain sunaayo ||

ਮਾਰਤ ਹਉ ਹਠਿ ਕੈ ਸਠਿ ਤੋ ਕਹੁ ਕਾ ਭਯੋ ਜੁ ਅਤਿ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥

मारत हउ हठि कै सठि तो कहु का भयो जु अति जुधु मचायो ॥

maarat hau haTh kai saTh to kahu kaa bhayo ju at judh machaayo ||

ਏਕ ਘਰੀ ਲਰਿ ਲੈ ਮਰਿ ਹੈ ਅਬ ਜਾਨਤ ਹਉ ਤੁਯ ਕਾਲ ਹੀ ਆਯੋ ॥

एक घरी लरि लै मरि है अब जानत हउ तुय काल ही आयो ॥

ek gharee lar lai mar hai ab jaanat hau tuy kaal hee aayo ||

ਚੇਤ ਰੇ ਚੇਤ ਅਜਉ ਚਿਤ ਮੈ ਹਰਿ ਇਉ ਕਹਿ ਕੈ ਧਨੁ ਬਾਨ ਚਲਾਯੋ ॥੧੬੩੦॥

चेत रे चेत अजउ चित मै हरि इउ कहि कै धनु बान चलायो ॥१६३०॥

chet re chet ajau chit mai har iau keh kai dhan baan chalaayo ||1630||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਆਵਤ ਸਰ ਸੋ ਕਾਟਿ ਕੈ ਰਿਸਿ ਬੋਲਿਯੋ ਖੜਗੇਸ ॥

आवत सर सो काटि कै रिसि बोलियो खड़गेस ॥

aavat sar so kaaT kai ris boliyo khaRages ||

ਮੁਹਿ ਪਉਰਖ ਜਾਨਤ ਸਕਲ ਸੇਸ ਸੁਰੇਸ ਮਹੇਸ ॥੧੬੩੧॥

मुहि पउरख जानत सकल सेस सुरेस महेस ॥१६३१॥

muh paurakh jaanat sakal ses sures mahes ||1631||

ਕਬਿਤੁ ॥

कबितु ॥

kabit ||

ਭਖ ਜੈਹਉ ਭੂਤਨ ਭਜਾਇ ਦੈਹੋ ਸੁਰਾਸੁਰ ਸ੍ਯਾਮ ਪਟਿਕੈ ਹੋ ਭੂਮਿ ਭੁਜਾ ਅਸਿ ਜੋ ਗਹਉ ॥

भख जैहउ भूतन भजाइ दैहो सुरासुर स्याम पटिकै हो भूमि भुजा असि जो गहउ ॥

bhakh jaihau bhootan bhajai dhaiho suraasur sayaam paTikai ho bhoom bhujaa as jo gahau ||

ਭੈਰਵ ਨਚੈਹਉ ਭਾਰੀ ਜੁਧਹਿ ਮਚੈਹਉ ਪੁਨਿ ਭਾਜ ਹੂੰ ਨ ਜੈਹਉ ਸੁਨਿ ਸਾਚੀ ਹਰਿ ਹਉ ਕਹਉ ॥

भैरव नचैहउ भारी जुधहि मचैहउ पुनि भाज हूँ न जैहउ सुनि साची हरि हउ कहउ ॥

bhairav nachaihau bhaaree judheh machaihau pun bhaaj hoo(n) na jaihau sun saachee har hau kahau ||

ਕਹਾ ਦ੍ਰਉਣ ਦਿਜ ਕਉ ਸੰਘਾਰਤ ਨ ਲਾਗੈ ਪਲ ਮਾਰੋ ਦਲ ਬਲਿ ਇੰਦ੍ਰ ਜਮ ਰੁਦ੍ਰ ਜੋ ਚਹਉ ॥

कहा द्रउण दिज कउ संघारत न लागै पल मारो दल बलि इंद्र जम रुद्र जो चहउ ॥

kahaa dhraun dhij kau sa(n)ghaarat na laagai pal maaro dhal bal i(n)dhr jam rudhr jo chahau ||

ਰਾਧਿਕਾ ਰਵਨ ਤਉ ਤੇਰੇ ਰਨ ਜੁਰੇ ਆਜੁ ਛਤ੍ਰੀ ਖੜਗੇਸ ਹੁਇ ਕੈ ਐਸੋ ਬੋਲ ਹਉ ਸਹਉ ॥੧੬੩੨॥

राधिका रवन तउ तेरे रन जुरे आजु छत्री खड़गेस हुइ कै ऐसो बोल हउ सहउ ॥१६३२॥

raadhikaa ravan tau tere ran jure aaj chhatree khaRages hui kai aaiso bol hau sahau ||1632||

ਛਪੈ ਛੰਦ ॥

छपै छंद ॥

chhapai chha(n)dh ||

ਤਬਹਿ ਦ੍ਰਉਣ ਰਿਸ ਕੋ ਬਢਾਇ ਨ੍ਰਿਪ ਸਉਹੈ ਧਾਯੋ ॥

तबहि द्रउण रिस को बढाइ नृप सउहै धायो ॥

tabeh dhraun ris ko baddai nirap sauhai dhaayo ||

ਅਸਤ੍ਰ ਸਸਤ੍ਰ ਗਹਿ ਪਾਨਿ ਬਹੁਤੁ ਬਿਧਿ ਜੁਧ ਮਚਾਯੋ ॥

असत्र ससत्र गहि पानि बहुतु बिधि जुध मचायो ॥

asatr sasatr geh paan bahut bidh judh machaayo ||

ਅਧਿਕ ਸ੍ਰਉਣ ਤਨ ਭਰੇ ਲਰੇ ਭਟ ਘਾਇਲ ਐਸੇ ॥

अधिक स्रउण तन भरे लरे भट घाइल ऐसे ॥

adhik sraun tan bhare lare bhaT ghail aaise ||

ਲਾਲ ਗੁਲਾਲ ਭਰੇ ਪਟਿ ਖੇਲਤ ਚਾਚਰ ਜੈਸੇ ॥

लाल गुलाल भरे पटि खेलत चाचर जैसे ॥

laal gulaal bhare paT khelat chaachar jaise ||

ਤਬ ਦੇਖਿ ਸਭੈ ਸੁਰ ਯੌ ਕਹੈ ਧਨਿ ਦਿਜ ਧਨਿ ਸੁ ਭੂਪ ਤੁਅ ॥

तब देखि सभै सुर यौ कहै धनि दिज धनि सु भूप तुअ ॥

tab dhekh sabhai sur yau kahai dhan dhij dhan su bhoop tua ||

ਜੁਗ ਚਾਰਨ ਮੈ ਅਬ ਲਉ ਕਹੂੰ ਐਸੇ ਜੁਧ ਨ ਭਯੋ ਭੁਅ ॥੧੬੩੩॥

जुग चारन मै अब लउ कहूँ ऐसे जुध न भयो भुअ ॥१६३३॥

jug chaaran mai ab lau kahoo(n) aaise judh na bhayo bhua ||1633||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਘੇਰਿਓ ਤਬ ਖੜਗੇਸ ਕਉ ਪਾਡਵ ਸੈਨ ਰਿਸਾਇ ॥

घेरिओ तब खड़गेस कउ पाडव सैन रिसाइ ॥

gherio tab khaRages kau paaddav sain risai ||

ਪਾਰਥ ਭੀਖਮ ਭੀਮ ਦਿਜ ਦ੍ਰਉਣ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕੁਰ ਰਾਇ ॥੧੬੩੪॥

पारथ भीखम भीम दिज द्रउण कृपा कुर राइ ॥१६३४॥

paarath bheekham bheem dhij dhraun kirapaa kur rai ||1634||

ਕਬਿਤੁ ॥

कबितु ॥

kabit ||

ਜੈਸੇ ਬਾਰ ਖੇਤ ਕਉ ਜੁ ਕਾਲ ਫਾਸ ਚੇਤ ਕਉ ਸੁ ਭਿਛ ਦਾਨ ਦੇਤ ਕਉ ਸੁ ਕੰਕਨ ਜਿਉ ਕਰ ਕੋ ॥

जैसे बार खेत कउ जु काल फास चेत कउ सु भिछ दान देत कउ सु कंकन जिउ कर को ॥

jaise baar khet kau ju kaal faas chet kau su bhichh dhaan dhet kau su ka(n)kan jiau kar ko ||

ਜੈਸੇ ਦੇਹ ਪ੍ਰਾਨ ਕਉ ਪ੍ਰਵੇਖ ਸਸਿ ਭਾਨੁ ਕਉ ਅਗਿਆਨ ਜੈਸੇ ਗਿਆਨ ਕਉ ਸੁ ਗੋਪੀ ਜੈਸੇ ਹਰਿ ਕੋ ॥

जैसे देह प्रान कउ प्रवेख ससि भानु कउ अगिआन जैसे गिआन कउ सु गोपी जैसे हरि को ॥

jaise dheh praan kau pravekh sas bhaan kau agiaan jaise giaan kau su gopee jaise har ko ||

ਜਿਉ ਤੜਾਗ ਆਪ ਕਉ ਸੁ ਮਾਲਾ ਜੈਸੇ ਜਾਪੁ ਕਉ ਸੋ ਪੁੰਨਿ ਜੈਸੇ ਪਾਪ ਕਉ ਜਿਉ ਆਲ ਬਾਲ ਤਰੁ ਕੋ ॥

जिउ तड़ाग आप कउ सु माला जैसे जापु कउ सो पुँनि जैसे पाप कउ जिउ आल बाल तरु को ॥

jiau taRaag aap kau su maalaa jaise jaap kau so pu(n)n jaise paap kau jiau aal baal tar ko ||

ਜੈਸੇ ਉਡ ਧ੍ਰੂਅ ਕਉ ਸਮੁਦਰ ਜੈਸੇ ਭੂਅ ਕਉ ਸੁ ਤੈਸੇ ਘੇਰਿ ਲੀਨੋ ਹੈ ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਬਰ ਕੋ ॥੧੬੩੫॥

जैसे उड ध्रूअ कउ समुदर जैसे भूअ कउ सु तैसे घेरि लीनो है खड़ग सिंघ बर को ॥१६३५॥

jaise udd dhraooa kau samudhar jaise bhooa kau su taise gher leeno hai khaRag si(n)gh bar ko ||1635||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਘੇਰਿ ਲਯੋ ਖੜਗੇਸ ਜਬੈ ਤਬ ਹੀ ਦੁਰਜੋਧਨ ਕੋਪ ਭਯੋ ਹੈ ॥

घेरि लयो खड़गेस जबै तब ही दुरजोधन कोप भयो है ॥

gher layo khaRages jabai tab hee dhurajodhan kop bhayo hai ||

ਪਾਰਥ ਭੀਮ ਜੁਧਿਸਟਰ ਭੀਖਮ ਅਉਰ ਹਲੀ ਹਲੁ ਪਾਨਿ ਲਯੋ ਹੈ ॥

पारथ भीम जुधिसटर भीखम अउर हली हलु पानि लयो है ॥

paarath bheem judhisaTar bheekham aaur halee hal paan layo hai ||

ਭਾਨੁਜ ਦ੍ਰਉਣ ਜੁ ਅਉਰ ਕ੍ਰਿਪਾ ਸੁ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਲਏ ਅਰਿ ਓਰਿ ਗਯੋ ਹੈ ॥

भानुज द्रउण जु अउर कृपा सु कृपान लए अरि ओरि गयो है ॥

bhaanuj dhraun ju aaur kirapaa su kirapaan le ar or gayo hai ||

ਅਤ੍ਰਨ ਲਾਤਨ ਮੂਕਨ ਦਾਤਨ ਕੋ ਤਹਾ ਆਹਵ ਹੋਤ ਭਯੋ ਹੈ ॥੧੬੩੬॥

अत्रन लातन मूकन दातन को तहा आहव होत भयो है ॥१६३६॥

atran laatan mookan dhaatan ko tahaa aahav hot bhayo hai ||1636||

ਸ੍ਰੀ ਖੜਗੇਸ ਲਯੋ ਧਨੁ ਬਾਨ ਸੰਭਾਰਿ ਕਈ ਅਰਿ ਕੋਟਿ ਸੰਘਾਰੇ ॥

स्री खड़गेस लयो धनु बान संभारि कई अरि कोटि संघारे ॥

sree khaRages layo dhan baan sa(n)bhaar kiee ar koT sa(n)ghaare ||

ਬਾਜ ਪਰੇ ਕਹੂੰ ਤਾਜ ਗਿਰੇ ਗਜਰਾਜ ਗਿਰੇ ਗਿਰਿ ਸੇ ਧਰਿ ਕਾਰੇ ॥

बाज परे कहूँ ताज गिरे गजराज गिरे गिरि से धरि कारे ॥

baaj pare kahoo(n) taaj gire gajaraaj gire gir se dhar kaare ||

ਘਾਇਲ ਏਕ ਪਰੇ ਤਰਫੈ ਸੁ ਮਨੋ ਕਰਸਾਯਲ ਸਿੰਘ ਬਿਡਾਰੇ ॥

घाइल एक परे तरफै सु मनो करसायल सिंघ बिडारे ॥

ghail ek pare tarafai su mano karasaayal si(n)gh biddaare ||

ਏਕ ਬਲੀ ਕਰਵਾਰਨ ਸੋ ਅਰਿ ਲੋਥ ਪਰੀ ਤਿਹ ਮੂੰਡ ਉਤਾਰੇ ॥੧੬੩੭॥

एक बली करवारन सो अरि लोथ परी तिह मूँड उतारे ॥१६३७॥

ek balee karavaaran so ar loth paree teh moo(n)dd utaare ||1637||

ਭੂਪਤਿ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਗਹੀ ਜਦੁਬੀਰਨ ਕੇ ਅਭਿਮਾਨ ਉਤਾਰੇ ॥

भूपति बान कमान गही जदुबीरन के अभिमान उतारे ॥

bhoopat baan kamaan gahee jadhubeeran ke abhimaan utaare ||

ਫੇਰਿ ਲਈ ਜਮਧਾਰਿ ਸੰਭਾਰਿ ਹਕਾਰ ਕੇ ਸਤ੍ਰਨ ਕੇ ਉਰ ਫਾਰੇ ॥

फेरि लई जमधारि संभारि हकार के सत्रन के उर फारे ॥

fer liee jamadhaar sa(n)bhaar hakaar ke satran ke ur faare ||

ਘਾਇ ਏਕ ਗਿਰੇ ਰਨ ਮੈ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਜਗਦੀਸ ਸੰਭਾਰੇ ॥

घाइ एक गिरे रन मै अपने मन मै जगदीस संभारे ॥

ghai ek gire ran mai apane man mai jagadhees sa(n)bhaare ||

ਤੇ ਵਹ ਮੋਖ ਭਏ ਤਬ ਹੀ ਭਵ ਕੋ ਤਰ ਕੈ ਹਰਿ ਲੋਕਿ ਪਧਾਰੇ ॥੧੬੩੮॥

ते वह मोख भए तब ही भव को तर कै हरि लोकि पधारे ॥१६३८॥

te veh mokh bhe tab hee bhav ko tar kai har lok padhaare ||1638||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਨਿਪਟ ਸੁਭਟ ਚਟਪਟ ਕਟੇ ਖਟਪਟ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ ॥

निपट सुभट चटपट कटे खटपट कही न जाइ ॥

nipaT subhaT chaTapaT kaTe khaTapaT kahee na jai ||

ਸਟਪਟ ਜੇ ਭਾਜੇ ਤਿਨਹੁ ਪਾਰਥ ਕਹਿਓ ਸੁਨਾਇ ॥੧੬੩੯॥

सटपट जे भाजे तिनहु पारथ कहिओ सुनाइ ॥१६३९॥

saTapaT je bhaaje tinahu paarath kahio sunai ||1639||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਰਾਜ ਕੈ ਕਾਜ ਕੋ ਆਜ ਕਰੋ ਸਭ ਹੀ ਭਟ ਨਾਹਿ ਟਰੋ ॥

स्री बृजराज कै काज को आज करो सभ ही भट नाहि टरो ॥

sree birajaraaj kai kaaj ko aaj karo sabh hee bhaT naeh Taro ||

ਧਨੁ ਬਾਨ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ਪਾਨਨ ਮੈ ਅਰਿ ਭੂਪਤਿ ਕਉ ਲਲਕਾਰਿ ਪਰੋ ॥

धनु बान संभार कै पानन मै अरि भूपति कउ ललकारि परो ॥

dhan baan sa(n)bhaar kai paanan mai ar bhoopat kau lalakaar paro ||

ਮੁਖ ਤੇ ਮਿਲਿ ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰ ਰਰੋ ਅਪੁਨੇ ਅਪੁਨੇ ਹਥਿਯਾਰ ਧਰੋ ॥

मुख ते मिलि मार ही मार ररो अपुने अपुने हथियार धरो ॥

mukh te mil maar hee maar raro apune apune hathiyaar dharo ||

ਤੁਮ ਤੋ ਕੁਲ ਕੀ ਕਛੁ ਲਾਜ ਕਰੋ ਖੜਗੇਸ ਕੇ ਸੰਗਿ ਲਰੋ ਨ ਡਰੋ ॥੧੬੪੦॥

तुम तो कुल की कछु लाज करो खड़गेस के संगि लरो न डरो ॥१६४०॥

tum to kul kee kachh laaj karo khaRages ke sa(n)g laro na ddaro ||1640||

ਭਾਨੁਜ ਕੋਪ ਭਯੋ ਚਿਤ ਮੈ ਤਿਹ ਭੂਪਤਿ ਕੇ ਹਠਿ ਸਾਮੁਹੇ ਧਾਯੋ ॥

भानुज कोप भयो चित मै तिह भूपति के हठि सामुहे धायो ॥

bhaanuj kop bhayo chit mai teh bhoopat ke haTh saamuhe dhaayo ||

ਚਾਪ ਚਢਾਇ ਲਯੋ ਕਰ ਮੈ ਸਰ ਯੌ ਤਬ ਹੀ ਇਕ ਬੈਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥

चाप चढाइ लयो कर मै सर यौ तब ही इक बैन सुनायो ॥

chaap chaddai layo kar mai sar yau tab hee ik bain sunaayo ||

ਆਯੋ ਹੈ ਕੇਹਰਿ ਕੇ ਮੁਖ ਮੈ ਮ੍ਰਿਗ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਤਊ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥

आयो है केहरि के मुख मै मृग ऐसे कहियो नृप तऊ सुनि पायो ॥

aayo hai kehar ke mukh mai mirag aaise kahiyo nirap tuoo sun paayo ||

ਭੂਪਤਿ ਹਾਥਿ ਲਯੋ ਧਨੁ ਬਾਨ ਸੰਭਾਰਿ ਕਹਿਓ ਮੁਖ ਤੇ ਸਮਝਾਯੋ ॥੧੬੪੧॥

भूपति हाथि लयो धनु बान संभारि कहिओ मुख ते समझायो ॥१६४१॥

bhoopat haath layo dhan baan sa(n)bhaar kahio mukh te samajhaayo ||1641||

ਭਾਨੁਜ ਕਾਹੇ ਕਉ ਜੁਝਿ ਮਰੋ ਗ੍ਰਿਹ ਜਾਹੁ ਭਲੋ ਦਿਨ ਕੋਇਕ ਜੀਜੋ ॥

भानुज काहे कउ जुझि मरो गृह जाहु भलो दिन कोइक जीजो ॥

bhaanuj kaahe kau jujh maro gireh jaahu bhalo dhin koik jeejo ||

ਖਾਤ ਹਲਾਹਲ ਕਿਉ ਅਪਨੇ ਕਰਿ ਜਾਇ ਕੈ ਧਾਮੁ ਸੁਧਾ ਰਸੁ ਪੀਜੋ ॥

खात हलाहल किउ अपने करि जाइ कै धामु सुधा रसु पीजो ॥

khaat halaahal kiau apane kar jai kai dhaam sudhaa ras peejo ||

ਯੌ ਕਹਿ ਭੂਪਤਿ ਬਾਨ ਹਨਿਓ ਮੁਖ ਤੇ ਕਹਿਯੋ ਜੁਧਹਿ ਕੋ ਫਲੁ ਲੀਜੋ ॥

यौ कहि भूपति बान हनिओ मुख ते कहियो जुधहि को फलु लीजो ॥

yau keh bhoopat baan hanio mukh te kahiyo judheh ko fal leejo ||

ਲਾਗਤਿ ਬਾਨ ਗਿਰਿਓ ਮੁਰਛਾਇ ਕੈ ਸ੍ਰਉਨ ਗਿਰਿਓ ਸਗਰੋ ਅੰਗ ਭੀਜੋ ॥੧੬੪੨॥

लागति बान गिरिओ मुरछाइ कै स्रउन गिरिओ सगरो अंग भीजो ॥१६४२॥

laagat baan girio murachhai kai sraun girio sagaro a(n)g bheejo ||1642||

ਤਉ ਹੀ ਲਉ ਭੀਮ ਗਦਾ ਗਹਿ ਕੈ ਪੁਨਿ ਪਾਰਥ ਲੈ ਕਰ ਮੈ ਧਨ ਧਾਯੋ ॥

तउ ही लउ भीम गदा गहि कै पुनि पारथ लै कर मै धन धायो ॥

tau hee lau bheem gadhaa geh kai pun paarath lai kar mai dhan dhaayo ||

ਭੀਖਮ ਦ੍ਰੋਣ ਕ੍ਰਿਪਾ ਸਹਦੇਵ ਸੁ ਭੂਰਸ੍ਰਵਾ ਮਨਿ ਕੋਪ ਬਢਾਯੋ ॥

भीखम द्रोण कृपा सहदेव सु भूरस्रवा मनि कोप बढायो ॥

bheekham dhron kirapaa sahadhev su bhoorasravaa man kop baddaayo ||

ਸ੍ਰੀ ਦੁਰਜੋਧਨ ਰਾਇ ਜੁਧਿਸਟਰ ਸ੍ਰੀ ਬਿਜ ਨਾਇਕ ਲੈ ਦਲੁ ਆਯੋ ॥

स्री दुरजोधन राइ जुधिसटर स्री बिज नाइक लै दलु आयो ॥

sree dhurajodhan rai judhisaTar sree bij naik lai dhal aayo ||

ਭੂਪ ਕੇ ਤੀਰਨ ਕੇ ਡਰ ਤੇ ਬਰ ਬੀਰਨ ਤਉ ਮਨ ਮੈ ਡਰ ਪਾਯੋ ॥੧੬੪੩॥

भूप के तीरन के डर ते बर बीरन तउ मन मै डर पायो ॥१६४३॥

bhoop ke teeran ke ddar te bar beeran tau man mai ddar paayo ||1643||

ਤਉ ਲਗਿ ਸ੍ਰੀਪਤਿ ਆਪ ਕੁਪਿਯੋ ਸਰ ਭੂਪਤਿ ਕੇ ਉਰ ਮੈ ਇਕ ਮਾਰਿਓ ॥

तउ लगि स्रीपति आप कुपियो सर भूपति के उर मै इक मारिओ ॥

tau lag sreepat aap kupiyo sar bhoopat ke ur mai ik maario ||

ਏਕ ਹੀ ਬਾਨ ਕੋ ਤਾਨ ਤਬੈ ਤਿਹ ਸਾਰਥੀ ਕੋ ਪ੍ਰਤਿਅੰਗ ਪ੍ਰਹਾਰਿਓ ॥

एक ही बान को तान तबै तिह सारथी को प्रतिअंग प्रहारिओ ॥

ek hee baan ko taan tabai teh saarathee ko pratia(n)g prahaario ||

ਭੂਪਤਿ ਆਗੇ ਹੀ ਹੋਤ ਭਯੋ ਰਨ ਭੂਮਹਿ ਤੇ ਨ ਟਰਿਓ ਪਗ ਟਾਰਿਓ ॥

भूपति आगे ही होत भयो रन भूमहि ते न टरिओ पग टारिओ ॥

bhoopat aage hee hot bhayo ran bhoomeh te na Tario pag Taario ||

ਸੂਰ ਸਰਾਹਤ ਭੇ ਸਭ ਹੀ ਜਸੁ ਯੋਂ ਮੁਖ ਤੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਉਚਾਰਿਓ ॥੧੬੪੪॥

सूर सराहत भे सभ ही जसु यों मुख ते कबि स्याम उचारिओ ॥१६४४॥

soor saraahat bhe sabh hee jas yo(n) mukh te kab sayaam uchaario ||1644||

ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਕੋ ਅਵਿਲੋਕ ਕੈ ਆਨਨ ਇਉ ਕਹਿ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਬਾਤ ਸੁਨਾਈ ॥

स्री हरि को अविलोक कै आनन इउ कहि कै नृप बात सुनाई ॥

sree har ko avilok kai aanan iau keh kai nirap baat sunaiee ||

ਛੂਟ ਰਹੀ ਅਲਕੈ ਕਟਿ ਲਉ ਉਪਮਾ ਮੁਖ ਕੀ ਬਰਨੀ ਨਹੀ ਜਾਈ ॥

छूट रही अलकै कटि लउ उपमा मुख की बरनी नही जाई ॥

chhooT rahee alakai kaT lau upamaa mukh kee baranee nahee jaiee ||

ਚਾਰੁ ਦਿਪੈ ਅਖੀਆਨ ਦੋਊ ਉਪਮਾ ਨ ਕਛੂ ਇਨ ਤੇ ਅਧਿਕਾਈ ॥

चारु दिपै अखीआन दोऊ उपमा न कछू इन ते अधिकाई ॥

chaar dhipai akheeaan dhouoo upamaa na kachhoo in te adhikaiee ||

ਜਾਹੁ ਚਲੇ ਤੁਮ ਕਉ ਹਰਿ ਛਾਡਤਿ ਲੈਹੁ ਕਹਾ ਹਠਿ ਠਾਨਿ ਲਰਾਈ ॥੧੬੪੫॥

जाहु चले तुम कउ हरि छाडति लैहु कहा हठि ठानि लराई ॥१६४५॥

jaahu chale tum kau har chhaaddat laih kahaa haTh Thaan laraiee ||1645||

ਧਨੁ ਬਾਨ ਸੰਭਾਰਿ ਕਹਿਯੋ ਬਹੁਰੋ ਹਮਰੀ ਬਤੀਯਾ ਹਰਿ ਜੂ ਸੁਨਿ ਲੀਜੈ ॥

धनु बान संभारि कहियो बहुरो हमरी बतीया हरि जू सुनि लीजै ॥

dhan baan sa(n)bhaar kahiyo bahuro hamaree bateeyaa har joo sun leejai ||

ਕਿਉ ਹਠਿ ਠਾਨਿ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਹਮ ਸਿਉ ਸਮੁਹਾਇ ਕੈ ਆਹਵ ਕੀਜੈ ॥

किउ हठि ठानि अयोधन मै हम सिउ समुहाइ कै आहव कीजै ॥

kiau haTh Thaan ayodhan mai ham siau samuhai kai aahav keejai ||

ਮਾਰਤ ਹੋ ਅਬ ਤੋਹਿ ਨ ਛਾਡਤ ਜਾਹੁ ਭਲੇ ਅਬ ਲਉ ਨਹੀ ਛੀਜੈ ॥

मारत हो अब तोहि न छाडत जाहु भले अब लउ नही छीजै ॥

maarat ho ab toh na chhaaddat jaahu bhale ab lau nahee chheejai ||

ਮਾਨ ਕਹਿਓ ਹਮਰੋ ਪੁਰ ਕੀ ਕਜਰਾਰਨਿ ਕੋ ਨ ਬ੍ਰਿਥਾ ਦੁਖ ਦੀਜੈ ॥੧੬੪੬॥

मान कहिओ हमरो पुर की कजरारनि को न बृथा दुख दीजै ॥१६४६॥

maan kahio hamaro pur kee kajaraaran ko na birathaa dhukh dheejai ||1646||

ਹਉ ਹਠ ਠਾਨਿ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਘਨੇ ਰਨਬੀਰ ਨਿਬੇਰੇ ॥

हउ हठ ठानि अयोधन मै घन स्याम घने रनबीर निबेरे ॥

hau haTh Thaan ayodhan mai ghan sayaam ghane ranabeer nibere ||

ਕਾ ਕੇ ਕਹੇ ਹਮ ਸੋ ਹਰਿ ਜੂ ਸਮੁਹਾਇ ਭਯੋ ਨ ਫਿਰਿਓ ਰਨ ਹੇਰੇ ॥

का के कहे हम सो हरि जू समुहाइ भयो न फिरिओ रन हेरे ॥

kaa ke kahe ham so har joo samuhai bhayo na firio ran here ||

ਮਾਰੋ ਕਹਾ ਅਬ ਤੋ ਕਹੁ ਹਉ ਕਰੁਨਾ ਅਤਿ ਹੀ ਜੀਯ ਆਵਤ ਮੇਰੇ ॥

मारो कहा अब तो कहु हउ करुना अति ही जीय आवत मेरे ॥

maaro kahaa ab to kahu hau karunaa at hee jeey aavat mere ||

ਤੋ ਕਉ ਮਰਿਓ ਸੁਨਿ ਕੈ ਛਿਨ ਮੈ ਮਰਿ ਜੈ ਹੈ ਸਖਾ ਹਰਿ ਜੇਤਕ ਤੇਰੇ ॥੧੬੪੭॥

तो कउ मरिओ सुनि कै छिन मै मरि जै है सखा हरि जेतक तेरे ॥१६४७॥

to kau mario sun kai chhin mai mar jai hai sakhaa har jetak tere ||1647||

ਹਰਿ ਇਉ ਸੁਨਿ ਕੈ ਧਨੁ ਬਾਨ ਲਯੋ ਰਿਸਿ ਕੈ ਖੜਗੇਸ ਕੇ ਸਾਮੁਹੇ ਧਾਯੋ ॥

हरि इउ सुनि कै धनु बान लयो रिसि कै खड़गेस के सामुहे धायो ॥

har iau sun kai dhan baan layo ris kai khaRages ke saamuhe dhaayo ||

ਆਵਤ ਹੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਘਟਿਕਾ ਜੁਗ ਬਾਨਨ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥

आवत ही कबि स्याम भनै घटिका जुग बानन जुधु मचायो ॥

aavat hee kab sayaam bhanai ghaTikaa jug baanan judh machaayo ||

ਸ੍ਯਾਮ ਗਿਰਾਵਤ ਭਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਕਉ ਨ੍ਰਿਪ ਹੂੰ ਰਥ ਤੇ ਹਰਿ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥

स्याम गिरावत भयो नृप कउ नृप हूँ रथ ते हरि भूमि गिरायो ॥

sayaam giraavat bhayo nirap kau nirap hoo(n) rath te har bhoom giraayo ||

ਕਉਤਕ ਹੇਰਿ ਸਰਾਹਤ ਭੇ ਭਟ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਕੋ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਜਸੁ ਗਾਯੋ ॥੧੬੪੮॥

कउतक हेरि सराहत भे भट स्री हरि को नृप को जसु गायो ॥१६४८॥

kautak her saraahat bhe bhaT sree har ko nirap ko jas gaayo ||1648||

ਇਤਿ ਸ੍ਯਾਮ ਚਢਿਯੋ ਰਥ ਆਪਨ ਪੈ ਰਥ ਪੈ ਉਤ ਸ੍ਰੀ ਖੜਗੇਸ ਚਢਿਓ ॥

इति स्याम चढियो रथ आपन पै रथ पै उत स्री खड़गेस चढिओ ॥

eit sayaam chaddiyo rath aapan pai rath pai ut sree khaRages chaddio ||

ਅਤਿ ਕੋਪ ਬਢਾਇ ਮਹਾ ਚਿਤ ਮੈ ਤਿਹ ਮਯਾਨਹੁ ਤੇ ਕਰਵਾਰ ਕਢਿਓ ॥

अति कोप बढाइ महा चित मै तिह मयानहु ते करवार कढिओ ॥

at kop baddai mahaa chit mai teh mayaanahu te karavaar kaddio ||

ਸੁ ਘਨੋ ਦਲ ਪੰਡੁ ਕੇ ਪੁਤ੍ਰਨ ਕੋ ਰਿਸਿ ਤੇਜ ਕੀ ਪਾਵਕ ਸੰਗ ਡਢਿਓ ॥

सु घनो दल पंडु के पुत्रन को रिसि तेज की पावक संग डढिओ ॥

s ghano dhal pa(n)dd ke putran ko ris tej kee paavak sa(n)g ddaddio ||

ਧੁਨਿ ਬੇਦ ਕੀ ਅਸਤ੍ਰਨਿ ਸਸਤ੍ਰਨਿ ਕੀ ਬਿਧਿ ਮਾਨਹੁ ਪਾਰਥ ਸਾਥ ਪਢਿਓ ॥੧੬੪੯॥

धुनि बेद की असत्रनि ससत्रनि की बिधि मानहु पारथ साथ पढिओ ॥१६४९॥

dhun bedh kee asatran sasatran kee bidh maanahu paarath saath paddio ||1649||

ਸ੍ਰੀ ਦੁਰਜੋਧਨ ਕੇ ਦਲ ਕੋ ਲਖਿ ਭੂਪ ਤਬੈ ਅਤਿ ਬਾਨ ਚਲਾਏ ॥

स्री दुरजोधन के दल को लखि भूप तबै अति बान चलाए ॥

sree dhurajodhan ke dhal ko lakh bhoop tabai at baan chalaae ||

ਬਾਕੇ ਕੀਏ ਬਿਰਥੀ ਤਹ ਬੀਰ ਘਨੇ ਤਬ ਹੀ ਜਮ ਧਾਮਿ ਪਠਾਏ ॥

बाके कीए बिरथी तह बीर घने तब ही जम धामि पठाए ॥

baake ke'ee birathee teh beer ghane tab hee jam dhaam paThaae ||

ਭੀਖਮ ਦ੍ਰਉਣ ਤੇ ਆਦਿਕ ਸੂਰ ਭਜੇ ਰਣ ਮੈ ਨ ਕੋਊ ਠਹਰਾਏ ॥

भीखम द्रउण ते आदिक सूर भजे रण मै न कोऊ ठहराए ॥

bheekham dhraun te aadhik soor bhaje ran mai na kouoo Thaharaae ||

ਜੀਤ ਕੀ ਆਸ ਤਜੀ ਬਹੁਰੋ ਖੜਗੇਸ ਕੇ ਸਾਮੁਹੇ ਨਾਹਿਨ ਆਏ ॥੧੬੫੦॥

जीत की आस तजी बहुरो खड़गेस के सामुहे नाहिन आए ॥१६५०॥

jeet kee aas tajee bahuro khaRages ke saamuhe naahin aae ||1650||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਦ੍ਰਉਣਜ ਭਾਨੁਜ ਕ੍ਰਿਪਾ ਭਜਿ ਗਏ ਨ ਬਾਧੀ ਧੀਰ ॥

द्रउणज भानुज कृपा भजि गए न बाधी धीर ॥

dhraunaj bhaanuj kirapaa bhaj ge na baadhee dheer ||

ਭੂਰਸ੍ਰਵਾ ਕੁਰਰਾਜ ਸਬ ਟਰੇ ਲਖੀ ਰਨ ਭੀਰ ॥੧੬੫੧॥

भूरस्रवा कुरराज सब टरे लखी रन भीर ॥१६५१॥

bhoorasravaa kuraraaj sab Tare lakhee ran bheer ||1651||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਭਾਜੇ ਸਬੈ ਲਖਿ ਕੈ ਸੁ ਜੁਧਿਸਟਰਿ ਸ੍ਰੀਪਤਿ ਕੇ ਤਟਿ ਐਸੇ ਉਚਾਰਿਓ ॥

भाजे सबै लखि कै सु जुधिसटरि स्रीपति के तटि ऐसे उचारिओ ॥

bhaaje sabai lakh kai su judhisaTar sreepat ke taT aaise uchaario ||

ਭੂਪ ਬਡੋ ਬਲਵੰਤ ਕ੍ਰਿਪਾਨਿਧਿ ਕਾਹੂੰ ਤੇ ਪੈਗ ਟਰਿਓ ਨਹੀ ਟਾਰਿਓ ॥

भूप बडो बलवंत कृपानिधि काहूँ ते पैग टरिओ नही टारिओ ॥

bhoop baddo balava(n)t kirapaanidh kaahoo(n) te paig Tario nahee Taario ||

ਭਾਨੁਜ ਭੀਖਮ ਦ੍ਰਉਣ ਕ੍ਰਿਪਾ ਹਮ ਪਾਰਥ ਭੀਮ ਘਨੋ ਰਨ ਪਾਰਿਓ ॥

भानुज भीखम द्रउण कृपा हम पारथ भीम घनो रन पारिओ ॥

bhaanuj bheekham dhraun kirapaa ham paarath bheem ghano ran paario ||

ਸੋ ਨਹਿ ਨੈਕੁ ਟਰੈ ਰਨ ਤੇ ਹਮ ਹੂੰ ਸਬ ਹੂੰ ਪ੍ਰਭ ਪਉਰਖ ਹਾਰਿਓ ॥੧੬੫੨॥

सो नहि नैकु टरै रन ते हम हूँ सब हूँ प्रभ पउरख हारिओ ॥१६५२॥

so neh naik Tarai ran te ham hoo(n) sab hoo(n) prabh paurakh haario ||1652||

ਭੀਖਮ ਭਾਨੁਜ ਅਉ ਦੁਰਜੋਧਨ ਭੀਮ ਘਨੋ ਹਠਿ ਜੁਧ ਮਚਾਯੋ ॥

भीखम भानुज अउ दुरजोधन भीम घनो हठि जुध मचायो ॥

bheekham bhaanuj aau dhurajodhan bheem ghano haTh judh machaayo ||

ਸ੍ਰੀ ਮੁਸਲੀ ਬਰਮਾਕ੍ਰਿਤ ਸਾਤਕਿ ਕੋਪ ਘਨੋ ਚਿਤ ਮਾਝ ਬਢਾਯੋ ॥

स्री मुसली बरमाकृत सातकि कोप घनो चित माझ बढायो ॥

sree musalee baramaakirat saatak kop ghano chit maajh baddaayo ||

ਹਾਰ ਰਹੇ ਰਨਧੀਰ ਸਬੈ ਅਬ ਕਾ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਤੁਮਰੇ ਮਨ ਆਯੋ ॥

हार रहे रनधीर सबै अब का प्रभ जू तुमरे मन आयो ॥

haar rahe ranadheer sabai ab kaa prabh joo tumare man aayo ||

ਭਾਗਤ ਪੈਗੁ ਨ ਸੋ ਰਨ ਤੇ ਤਿਹ ਸੋ ਹਮਰੋ ਸੁ ਕਛੂ ਨ ਬਸਾਯੋ ॥੧੬੫੩॥

भागत पैगु न सो रन ते तिह सो हमरो सु कछू न बसायो ॥१६५३॥

bhaagat paig na so ran te teh so hamaro su kachhoo na basaayo ||1653||

ਰੁਦ੍ਰ ਤੇ ਆਦਿ ਜਿਤੇ ਗਨ ਦੇਵ ਤਿਤੇ ਮਿਲਿ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਊਪਰ ਧਾਏ ॥

रुद्र ते आदि जिते गन देव तिते मिलि कै नृप ऊपर धाए ॥

rudhr te aadh jite gan dhev tite mil kai nirap uoopar dhaae ||

ਤੇ ਸਬ ਆਵਤ ਦੇਖਿ ਬਲੀ ਧਨੁ ਤਾਨ ਕੈ ਬਾਨ ਹਕਾਰਿ ਲਗਾਏ ॥

ते सब आवत देखि बली धनु तान कै बान हकारि लगाए ॥

te sab aavat dhekh balee dhan taan kai baan hakaar lagaae ||

ਏਕ ਗਿਰੇ ਤਹ ਘਾਇਲ ਹ੍ਵੈ ਇਕ ਤ੍ਰਾਸ ਭਰੇ ਤਜਿ ਜੁਧ ਪਰਾਏ ॥

एक गिरे तह घाइल ह्वै इक त्रास भरे तजि जुध पराए ॥

ek gire teh ghail havai ik traas bhare taj judh paraae ||

ਏਕ ਲਰੇ ਨ ਡਰੇ ਬਲਵਾਨ ਨਿਦਾਨ ਸੋਊ ਨ੍ਰਿਪ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਏ ॥੧੬੫੪॥

एक लरे न डरे बलवान निदान सोऊ नृप मारि गिराए ॥१६५४॥

ek lare na ddare balavaan nidhaan souoo nirap maar giraae ||1654||

ਜੀਤਿ ਸੁਰੇਸ ਧਨੇਸ ਖਗੇਸ ਗਨੇਸ ਕੋ ਘਾਇਲ ਕੈ ਮੁਰਛਾਯੋ ॥

जीति सुरेस धनेस खगेस गनेस को घाइल कै मुरछायो ॥

jeet sures dhanes khages ganes ko ghail kai murachhaayo ||

ਭੂਮਿ ਪਰਿਯੋ ਬਿਸੰਭਾਰਿ ਨਿਹਾਰਿ ਜਲੇਸ ਦਿਨੇਸ ਨਿਸੇਸ ਪਰਾਯੋ ॥

भूमि परियो बिसंभारि निहारि जलेस दिनेस निसेस परायो ॥

bhoom pariyo bisa(n)bhaar nihaar jales dhines nises paraayo ||

ਬੀਰ ਮਹੇਸ ਤੇ ਆਦਿਕ ਭਾਜ ਗਏ ਇਹ ਸਾਮੁਹੇ ਏਕ ਨ ਆਯੋ ॥

बीर महेस ते आदिक भाज गए इह सामुहे एक न आयो ॥

beer mahes te aadhik bhaaj ge ieh saamuhe ek na aayo ||

ਕੋਪ ਕ੍ਰਿਪਾਨਿਧਿ ਆਵਤ ਜੋ ਸੁ ਚਪੇਟ ਸੋ ਮਾਰ ਕੈ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥੧੬੫੫॥

कोप कृपानिधि आवत जो सु चपेट सो मार कै भूमि गिरायो ॥१६५५॥

kop kirapaanidh aavat jo su chapeT so maar kai bhoom giraayo ||1655||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਸਿਉ ਹਰਿ ਏ ਕਹੀ ਬਾਤ ਧਰਮ ਕੇ ਤਾਤ ॥

स्री हरि सिउ हरि ए कही बात धरम के तात ॥

sree har siau har e kahee baat dharam ke taat ||

ਤਿਹੀ ਸਮੈ ਸਿਵ ਜੂ ਕਹਿਯੋ ਬ੍ਰਹਮੇ ਸਿਉ ਮੁਸਕਾਤ ॥੧੬੫੬॥

तिही समै सिव जू कहियो ब्रहमे सिउ मुसकात ॥१६५६॥

tihee samai siv joo kahiyo brahame siau musakaat ||1656||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਆਪਨ ਸੋ ਸਬ ਹੀ ਭਟ ਜੂਝਿ ਰਹੈ ਕਰ ਕੈ ਨ ਮਰੈ ਨ੍ਰਿਪ ਮਾਰਿਓ ॥

आपन सो सब ही भट जूझि रहै कर कै न मरै नृप मारिओ ॥

aapan so sab hee bhaT joojh rahai kar kai na marai nirap maario ||

ਤਉ ਚਤੁਰਾਨਨ ਸਿਉ ਸਿਵ ਜੂ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਓ ॥

तउ चतुरानन सिउ सिव जू कबि स्याम कहै इह भाति उचारिओ ॥

tau chaturaanan siau siv joo kab sayaam kahai ieh bhaat uchaario ||

ਸਕ੍ਰ ਜਮਾਦਿਕ ਬੀਰ ਜਿਤੇ ਹਮ ਹੂੰ ਇਨ ਸੋ ਅਤਿ ਹੀ ਰਨ ਪਾਰਿਓ ॥

सक्र जमादिक बीर जिते हम हूँ इन सो अति ही रन पारिओ ॥

sakr jamaadhik beer jite ham hoo(n) in so at hee ran paario ||

ਏ ਤੋ ਨਹੀ ਬਲ ਹਾਰਤ ਰੰਚਕ ਚਉਦਹੂੰ ਲੋਕਨਿ ਕੋ ਦਲੁ ਹਾਰਿਓ ॥੧੬੫੭॥

ए तो नही बल हारत रंचक चउदहूँ लोकनि को दलु हारिओ ॥१६५७॥

e to nahee bal haarat ra(n)chak chaudhahoo(n) lokan ko dhal haario ||1657||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਦੋਊ ਕਰਤ ਬਿਚਾਰ ਇਤ ਪੰਕਜ ਪੂਤ ਤ੍ਰਿਨੈਨ ॥

दोऊ करत बिचार इत पंकज पूत तृनैन ॥

dhouoo karat bichaar it pa(n)kaj poot tiranain ||

ਉਤ ਰਵਿ ਅਸਤਾਚਲਿ ਗਯੋ ਸਸਿ ਪ੍ਰਗਟਿਯੋ ਭਈ ਰੈਨ ॥੧੬੫੮॥

उत रवि असताचलि गयो ससि प्रगटियो भई रैन ॥१६५८॥

aut rav asataachal gayo sas pragaTiyo bhiee rain ||1658||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਦੋਊ ਦਲ ਅਤਿ ਹੀ ਅਕੁਲਾਨੇ ॥

दोऊ दल अति ही अकुलाने ॥

dhouoo dhal at hee akulaane ||

ਭੂਖ ਪਿਆਸ ਸੋ ਤਨ ਮੁਰਝਾਨੇ ॥

भूख पिआस सो तन मुरझाने ॥

bhookh piaas so tan murajhaane ||

ਅਰ ਤੇ ਲਰਤੇ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ਸਾਝ ॥

अर ते लरते ह्वै गई साझ ॥

ar te larate havai giee saajh ||

ਰਹਿ ਗਏ ਤਾ ਹੀ ਰਨ ਕੇ ਮਾਝ ॥੧੬੫੯॥

रहि गए ता ही रन के माझ ॥१६५९॥

reh ge taa hee ran ke maajh ||1659||

ਭੋਰ ਭਯੋ ਸਭ ਸੁਭਟ ਸੁ ਜਾਗੇ ॥

भोर भयो सभ सुभट सु जागे ॥

bhor bhayo sabh subhaT su jaage ||

ਦੁਹ ਦਿਸ ਮਾਰੂ ਬਾਜਨ ਲਾਗੇ ॥

दुह दिस मारू बाजन लागे ॥

dhuh dhis maaroo baajan laage ||

ਸਾਜੇ ਕਵਚ ਸਸਤ੍ਰ ਕਰਿ ਧਾਰੇ ॥

साजे कवच ससत्र करि धारे ॥

saaje kavach sasatr kar dhaare ||

ਬਹੁਰ ਜੁਧ ਕੇ ਹੇਤ ਸਿਧਾਰੇ ॥੧੬੬੦॥

बहुर जुध के हेत सिधारे ॥१६६०॥

bahur judh ke het sidhaare ||1660||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਸਿਵ ਕੌ ਜਮ ਕੌ ਰਵਿ ਕੌ ਸੰਗਿ ਲੈ ਬਸੁਦੇਵ ਕੋ ਨੰਦ ਚਲਿਯੋ ਰਨ ਧਾਨੀ ॥

सिव कौ जम कौ रवि कौ संगि लै बसुदेव को नंद चलियो रन धानी ॥

siv kau jam kau rav kau sa(n)g lai basudhev ko na(n)dh chaliyo ran dhaanee ||

ਮਾਰਤ ਹੋ ਅਰਿ ਕੈ ਅਰਿ ਕੋ ਹਰ ਕੋ ਹਰਿ ਭਾਖਤ ਯੌ ਮੁਖ ਬਾਨੀ ॥

मारत हो अरि कै अरि को हर को हरि भाखत यौ मुख बानी ॥

maarat ho ar kai ar ko har ko har bhaakhat yau mukh baanee ||

ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਸੰਗਿ ਘਨੇ ਉਮਡੇ ਭਟ ਪਾਨਨ ਬਾਨ ਕਮਾਨਨਿ ਤਾਨੀ ॥

स्याम के संगि घने उमडे भट पानन बान कमाननि तानी ॥

sayaam ke sa(n)g ghane umadde bhaT paanan baan kamaanan taanee ||

ਆਇ ਭਿਰੇ ਖੜਗੇਸ ਕੇ ਸੰਗਿ ਅਸੰਕ ਭਏ ਕਛੁ ਸੰਕ ਨ ਮਾਨੀ ॥੧੬੬੧॥

आइ भिरे खड़गेस के संगि असंक भए कछु संक न मानी ॥१६६१॥

aai bhire khaRages ke sa(n)g asa(n)k bhe kachh sa(n)k na maanee ||1661||

ਗਿਆਰਹ ਘਾਇਲ ਕੈ ਸਿਵ ਕੇ ਗਨ ਦ੍ਵਾਦਸ ਸੂਰਨਿ ਕੇ ਰਥ ਕਾਟੇ ॥

गिआरह घाइल कै सिव के गन द्वादस सूरनि के रथ काटे ॥

giaareh ghail kai siv ke gan dhavaiaadhas sooran ke rath kaaTe ||

ਘਾਇ ਕੀਯੋ ਜਮ ਕੋ ਬਿਰਥੀ ਬਸੁ ਆਠਨ ਕਉ ਲਲਕਾਰ ਕੇ ਡਾਟੈ ॥

घाइ कीयो जम को बिरथी बसु आठन कउ ललकार के डाटै ॥

ghai keeyo jam ko birathee bas aaThan kau lalakaar ke ddaaTai ||

ਸਤ੍ਰ ਬਿਮੁੰਡਤ ਕੀਨੇ ਘਨੇ ਜੁ ਰਹੇ ਰਨ ਤੇ ਤਿਨ ਕੇ ਪਗ ਹਾਟੇ ॥

सत्र बिमुँडत कीने घने जु रहे रन ते तिन के पग हाटे ॥

satr bimu(n)ddat keene ghane ju rahe ran te tin ke pag haaTe ||

ਪਉਣ ਸਮਾਨ ਛੁਟੇ ਨ੍ਰਿਪ ਬਾਨ ਸਬੈ ਦਲ ਬਾਦਲ ਜਿਉ ਚਲਿ ਫਾਟੇ ॥੧੬੬੨॥

पउण समान छुटे नृप बान सबै दल बादल जिउ चलि फाटे ॥१६६२॥

paun samaan chhuTe nirap baan sabai dhal baadhal jiau chal faaTe ||1662||

ਭਾਜ ਗਏ ਰਨ ਤੇ ਡਰ ਕੈ ਭਟ ਤਉ ਸਿਵ ਏਕ ਉਪਾਇ ਬਿਚਾਰਿਓ ॥

भाज गए रन ते डर कै भट तउ सिव एक उपाइ बिचारिओ ॥

bhaaj ge ran te ddar kai bhaT tau siv ek upai bichaario ||

ਮਾਟੀ ਕੋ ਮਾਨਸ ਏਕ ਕੀਯੋ ਤਿਹ ਪ੍ਰਾਨ ਪਰੇ ਜਬ ਸ੍ਯਾਮ ਨਿਹਾਰਿਓ ॥

माटी को मानस एक कीयो तिह प्रान परे जब स्याम निहारिओ ॥

maaTee ko maanas ek keeyo teh praan pare jab sayaam nihaario ||

ਸਿੰਘ ਅਜੀਤ ਧਰਿਓ ਤਿਹ ਨਾਮੁ ਦੀਓ ਬਰ ਰੁਦ੍ਰ ਮਰੈ ਨਹੀ ਮਾਰਿਓ ॥

सिंघ अजीत धरिओ तिह नामु दीओ बर रुद्र मरै नही मारिओ ॥

si(n)gh ajeet dhario teh naam dheeo bar rudhr marai nahee maario ||

ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ਸੋਊ ਕਰ ਮੈ ਖੜਗੇਸ ਕੇ ਮਾਰਨ ਹੇਤ ਸਿਧਾਰਓ ॥੧੬੬੩॥

ससत्र संभारि सोऊ कर मै खड़गेस के मारन हेत सिधारओ ॥१६६३॥

sasatr sa(n)bhaar souoo kar mai khaRages ke maaran het sidhaaro ||1663||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||

ਅਤਿ ਪ੍ਰਚੰਡ ਬਲਵੰਡ ਬਹੁਰ ਮਿਲ ਕੈ ਭਟ ਧਾਏ ॥

अति प्रचंड बलवंड बहुर मिल कै भट धाए ॥

at pracha(n)dd balava(n)dd bahur mil kai bhaT dhaae ||

ਅਪਨੇ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ਲੀਏ ਕਰਿ ਸੰਖ ਬਜਾਏ ॥

अपने ससत्र संभारि लीए करि संख बजाए ॥

apane sasatr sa(n)bhaar le'ee kar sa(n)kh bajaae ||

ਦ੍ਵਾਦਸ ਭਾਨਨ ਤਾਨਿ ਕਮਾਨਨਿ ਬਾਨ ਚਲਾਏ ॥

द्वादस भानन तानि कमाननि बान चलाए ॥

dhavaiaadhas bhaanan taan kamaanan baan chalaae ||

ਯੌ ਬਰਖੈ ਸਰ ਜਾਲ ਮਨੋ ਪਰਲੇ ਘਨ ਆਏ ॥੧੬੬੪॥

यौ बरखै सर जाल मनो परले घन आए ॥१६६४॥

yau barakhai sar jaal mano parale ghan aae ||1664||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਬਾਨਨ ਸੋ ਬਾਨਨ ਕਟੇ ਕੋਪ ਤਚੇ ਜੁਗ ਨੈਨ ॥

बानन सो बानन कटे कोप तचे जुग नैन ॥

baanan so baanan kaTe kop tache jug nain ||

ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਸੋ ਖੜਗੇਸ ਤਬ ਰਿਸ ਕਰਿ ਬੋਲਿਯੋ ਬੈਨ ॥੧੬੬੫॥

स्री हरि सो खड़गेस तब रिस करि बोलियो बैन ॥१६६५॥

sree har so khaRages tab ris kar boliyo bain ||1665||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਕਿਉ ਰੇ ਗੁਮਾਨ ਕਰੈ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਅਬੈ ਰਨ ਤੇ ਪੁਨਿ ਤੋਹਿ ਭਜੈਹੋ ॥

किउ रे गुमान करै घन स्याम अबै रन ते पुनि तोहि भजैहो ॥

kiau re gumaan karai ghan sayaam abai ran te pun toh bhajaiho ||

ਕਾਹੇ ਕੌ ਆਨਿ ਅਰਿਯੋ ਸੁਨ ਰੇ ਸਿਰ ਕੇਸਨਿ ਤੇ ਬਹੁਰੋ ਗਹਿ ਲੈਹੋ ॥

काहे कौ आनि अरियो सुन रे सिर केसनि ते बहुरो गहि लैहो ॥

kaahe kau aan ariyo sun re sir kesan te bahuro geh laiho ||

ਐ ਰੇ ਅਹੀਰ ਅਧੀਰ ਡਰੇ ਨਹਿ ਤੋ ਕਹਿ ਜੀਵਤ ਜਾਨ ਨ ਦੈਹੋ ॥

ऐ रे अहीर अधीर डरे नहि तो कहि जीवत जान न दैहो ॥

aai re aheer adheer ddare neh to keh jeevat jaan na dhaiho ||

ਇੰਦ੍ਰ ਬਿਰੰਚ ਕੁਬੇਰ ਜਲਾਧਿਪ ਕੋ ਸਸਿ ਕੋ ਸਿਵ ਕੋ ਹਤ ਕੈ ਹੋ ॥੧੬੬੬॥

इंद्र बिरंच कुबेर जलाधिप को ससि को सिव को हत कै हो ॥१६६६॥

ei(n)dhr bira(n)ch kuber jalaadhip ko sas ko siv ko hat kai ho ||1666||

ਤਉ ਹੀ ਲਉ ਬੀਰ ਮਹੋਤ ਕਟ ਸਿੰਘ ਹੁਤੋ ਰਨ ਮੈ ਮਨਿ ਕੋਪ ਭਰਿਓ ॥

तउ ही लउ बीर महोत कट सिंघ हुतो रन मै मनि कोप भरिओ ॥

tau hee lau beer mahot kaT si(n)gh huto ran mai man kop bhario ||

ਕਰ ਮੈ ਕਰਵਾਰਿ ਲੈ ਧਾਇ ਚਲਿਓ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਡਰਿਓ ॥

कर मै करवारि लै धाइ चलिओ कबि स्याम कहै नही नैकु डरिओ ॥

kar mai karavaar lai dhai chalio kab sayaam kahai nahee naik ddario ||

ਅਸਿ ਜੁਧ ਦੁਹੂੰ ਨ੍ਰਿਪ ਕੀਨ ਬਡੋ ਨ ਕੋਊ ਰਨ ਤੇ ਪਗ ਏਕ ਟਰਿਓ ॥

असि जुध दुहूँ नृप कीन बडो न कोऊ रन ते पग एक टरिओ ॥

as judh dhuhoo(n) nirap keen baddo na kouoo ran te pag ek Tario ||

ਖੜਗੇਸ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਕੀ ਤਾਨਿ ਦਈ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਨ ਕਰਿਓ ਗਿਰ ਭੂਮਿ ਪਰਿਓ ॥੧੬੬੭॥

खड़गेस कृपान की तानि दई बिनु प्रान करिओ गिर भूमि परिओ ॥१६६७॥

khaRages kirapaan kee taan dhiee bin praan kario gir bhoom pario ||1667||

ਦੇਖਿ ਦਸਾ ਤਿਹ ਸਿੰਘ ਬਚਿਤ੍ਰ ਸੁ ਠਾਢੋ ਹੁਤੋ ਰਿਸ ਕੈ ਵਹ ਧਾਯੋ ॥

देखि दसा तिह सिंघ बचित्र सु ठाढो हुतो रिस कै वह धायो ॥

dhekh dhasaa teh si(n)gh bachitr su Thaaddo huto ris kai veh dhaayo ||

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਧਨੁ ਬਾਨਨ ਲੈ ਤਿਹ ਭੂਪਤਿ ਸਿਉ ਅਤਿ ਜੁਧ ਮਚਾਯੋ ॥

स्याम भनै धनु बानन लै तिह भूपति सिउ अति जुध मचायो ॥

sayaam bhanai dhan baanan lai teh bhoopat siau at judh machaayo ||

ਸ੍ਰੀ ਖੜਗੇਸ ਬਲੀ ਧਨ ਤਾਨਿ ਮਹਾ ਬਰ ਬਾਨ ਪ੍ਰਕੋਪ ਚਲਾਯੋ ॥

स्री खड़गेस बली धन तानि महा बर बान प्रकोप चलायो ॥

sree khaRages balee dhan taan mahaa bar baan prakop chalaayo ||

ਲਾਗਿ ਗਯੋ ਤਿਹ ਕੇ ਉਰ ਮੈ ਸਰ ਘੂਮਿ ਗਿਰਿਓ ਧਰਿ ਇਉ ਅਰਿ ਘਾਯੋ ॥੧੬੬੮॥

लागि गयो तिह के उर मै सर घूमि गिरिओ धरि इउ अरि घायो ॥१६६८॥

laag gayo teh ke ur mai sar ghoom girio dhar iau ar ghaayo ||1668||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਤਬ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਆਪ ਹੀ ਧਾਯੋ ॥

तब अजीत सिंघ आप ही धायो ॥

tab ajeet si(n)gh aap hee dhaayo ||

ਧਨੁਖ ਬਾਨ ਲੈ ਰਨ ਮਧਿ ਆਯੋ ॥

धनुख बान लै रन मधि आयो ॥

dhanukh baan lai ran madh aayo ||

ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਤਿਨ ਬਚਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥

भूपति को तिन बचन सुनायो ॥

bhoopat ko tin bachan sunaayo ||

ਤੋ ਬਧ ਹਿਤ ਸਿਵ ਮੁਹਿ ਉਪਜਾਯੋ ॥੧੬੬੯॥

तो बध हित सिव मुहि उपजायो ॥१६६९॥

to badh hit siv muh upajaayo ||1669||

ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਯੌ ਬਚਨ ਉਚਾਰਿਓ ॥

अजीत सिंघ यौ बचन उचारिओ ॥

ajeet si(n)gh yau bachan uchaario ||

ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਰਨ ਮਾਹਿ ਹਕਾਰਿਓ ॥

खड़ग सिंघ रन माहि हकारिओ ॥

khaRag si(n)gh ran maeh hakaario ||

ਨ੍ਰਿਪ ਏ ਬੈਨ ਸੁਨਤ ਨਹੀ ਡਰਿਓ ॥

नृप ए बैन सुनत नही डरिओ ॥

nirap e bain sunat nahee ddario ||

ਮਹਾਬੀਰ ਪਗੁ ਆਗੈ ਧਰਿਓ ॥੧੬੭੦॥

महाबीर पगु आगै धरिओ ॥१६७०॥

mahaabeer pag aagai dhario ||1670||

ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਰਛਾ ਹਿਤ ਧਾਏ ॥

अजीत सिंघ रछा हित धाए ॥

ajeet si(n)gh rachhaa hit dhaae ||

ਗ੍ਯਾਰਹ ਰੁਦ੍ਰ ਭਾਨ ਸਭ ਆਏ ॥

ग्यारह रुद्र भान सभ आए ॥

gayaareh rudhr bhaan sabh aae ||

ਇੰਦ੍ਰ ਕ੍ਰਿਸਨ ਜਮ ਬਸੁ ਰਿਸ ਭਰੇ ॥

इंद्र कृसन जम बसु रिस भरे ॥

ei(n)dhr kirasan jam bas ris bhare ||

ਬਰੁਨ ਕੁਬੇਰ ਘੇਰਿ ਸਭ ਖਰੇ ॥੧੬੭੧॥

बरुन कुबेर घेरि सभ खरे ॥१६७१॥

barun kuber gher sabh khare ||1671||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਸਿੰਘ ਅਜੀਤ ਜਬੈ ਖੜਗੇਸ ਸੋ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥

सिंघ अजीत जबै खड़गेस सो स्याम कहै अति जुधु मचायो ॥

si(n)gh ajeet jabai khaRages so sayaam kahai at judh machaayo ||

ਸੰਗਿ ਸਿਵਾਦਿਕ ਸੂਰਜਿ ਤੇ ਅਰਿ ਮਾਰਨ ਕੋ ਤਿਹ ਹਾਥ ਉਚਾਯੋ ॥

संगि सिवादिक सूरजि ते अरि मारन को तिह हाथ उचायो ॥

sa(n)g sivaadhik sooraj te ar maaran ko teh haath uchaayo ||

ਬਾਨ ਚਲੇ ਅਤਿ ਹੀ ਰਨ ਮੈ ਨ੍ਰਿਪ ਕਾਟਿ ਸਬੈ ਮਨਿ ਰੋਸਿ ਤਚਾਯੋ ॥

बान चले अति ही रन मै नृप काटि सबै मनि रोसि तचायो ॥

baan chale at hee ran mai nirap kaaT sabai man ros tachaayo ||

ਲੈ ਧਨੁ ਬਾਨ ਮਹਾ ਬਲਵਾਨ ਹਨ੍ਯੋ ਭਟ ਕੋ ਕਿਨਹੂੰ ਨ ਬਚਾਯੋ ॥੧੬੭੨॥

लै धनु बान महा बलवान हन्यो भट को किनहूँ न बचायो ॥१६७२॥

lai dhan baan mahaa balavaan hanayo bhaT ko kinahoo(n) na bachaayo ||1672||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਜਬ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥

जब अजीत सिंघ मारि गिरायो ॥

jab ajeet si(n)gh maar giraayo ||

ਸੁ ਭਟਨ ਮਨ ਭਟਕਿਓ ਡਰ ਪਾਯੋ ॥

सु भटन मन भटकिओ डर पायो ॥

s bhaTan man bhaTakio ddar paayo ||

ਬਹੁਰੋ ਭੂਪਤਿ ਖੜਗ ਸੰਭਾਰਿਓ ॥

बहुरो भूपति खड़ग संभारिओ ॥

bahuro bhoopat khaRag sa(n)bhaario ||

ਚਕ੍ਰਤ ਤੇ ਸਬਹੂੰ ਬਲੁ ਹਾਰਿਓ ॥੧੬੭੩॥

चक्रत ते सबहूँ बलु हारिओ ॥१६७३॥

chakrat te sabahoo(n) bal haario ||1673||

ਤਬ ਹਰਿ ਹਰਿ ਬਿਧਿ ਮੰਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰਿਓ ॥

तब हरि हरि बिधि मंत्र बिचारिओ ॥

tab har har bidh ma(n)tr bichaario ||

ਮਰੈ ਨ ਜਰੈ ਅਗਨ ਤੇ ਜਾਰਿਓ ॥

मरै न जरै अगन ते जारिओ ॥

marai na jarai agan te jaario ||

ਤਾ ਤੇ ਜਤਨ ਕਛੂ ਅਬ ਕੀਜੈ ॥

ता ते जतन कछू अब कीजै ॥

taa te jatan kachhoo ab keejai ||

ਯਾ ਤੇ ਮਾਰਿ ਭੂਪ ਇਹ ਲੀਜੈ ॥੧੬੭੪॥

या ते मारि भूप इह लीजै ॥१६७४॥

yaa te maar bhoop ieh leejai ||1674||

ਬ੍ਰਹਮੇ ਕਹਿਓ ਸੁ ਇਹ ਬਿਧਿ ਕੀਜੈ ॥

ब्रहमे कहिओ सु इह बिधि कीजै ॥

brahame kahio su ieh bidh keejai ||

ਮੋਹਿਤ ਹ੍ਵੈ ਮਨ ਤਬ ਬਲੁ ਛੀਜੈ ॥

मोहित ह्वै मन तब बलु छीजै ॥

mohit havai man tab bal chheejai ||

ਜਬ ਇਹ ਭੂਪ ਗਿਰਿਓ ਲਖਿ ਲਈਯੈ ॥

जब इह भूप गिरिओ लखि लईयै ॥

jab ieh bhoop girio lakh lieeyai ||

ਤਬ ਇਹ ਜਮ ਕੋ ਧਾਮ ਪਠਈਯੈ ॥੧੬੭੫॥

तब इह जम को धाम पठईयै ॥१६७५॥

tab ieh jam ko dhaam paThieeyai ||1675||

ਪੁਨਿ ਅਪਛ੍ਰਨ ਆਇਸ ਦੀਜੈ ॥

पुनि अपछ्रन आइस दीजै ॥

pun apachhran aais dheejai ||

ਜਾ ਸੋ ਨ੍ਰਿਪ ਰੀਝੈ ਸੋਈ ਕੀਜੈ ॥

जा सो नृप रीझै सोई कीजै ॥

jaa so nirap reejhai soiee keejai ||

ਕਉਤਕਿ ਹੇਰਿ ਭੂਪ ਜਬ ਲੈ ਹੈ ॥

कउतकि हेरि भूप जब लै है ॥

kautak her bhoop jab lai hai ||

ਘਟਿ ਜੈ ਹੈ ਬਲ ਮਨ ਦ੍ਰਵਿ ਜੈ ਹੈ ॥੧੬੭੬॥

घटि जै है बल मन द्रवि जै है ॥१६७६॥

ghaT jai hai bal man dhrav jai hai ||1676||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਕਮਲਜ ਯੌ ਹਰਿ ਸਿਉ ਕਹਿਯੋ ਸੁਨੀ ਬਾਤ ਸੁਰਰਾਜ ॥

कमलज यौ हरि सिउ कहियो सुनी बात सुरराज ॥

kamalaj yau har siau kahiyo sunee baat suraraaj ||

ਨਭਿ ਨਿਹਾਰ ਬਾਸਵ ਕਹਿਯੋ ਕਰਹੁ ਨ੍ਰਿਤ ਸੁਰਰਾਜ ॥੧੬੭੭॥

नभि निहार बासव कहियो करहु नृत सुरराज ॥१६७७॥

nabh nihaar baasav kahiyo karahu nirat suraraaj ||1677||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਉਤ ਦੇਵਬਧੂ ਮਿਲਿ ਨ੍ਰਿਤ ਕਰੈ ਇਤ ਸੂਰ ਸਬੈ ਮਿਲ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥

उत देवबधू मिलि नृत करै इत सूर सबै मिल जुधु मचायो ॥

aut dhevabadhoo mil nirat karai it soor sabai mil judh machaayo ||

ਕਿੰਨਰ ਗੰਧ੍ਰਬ ਗਾਵਤ ਹੈ ਉਤ ਮਾਰੂ ਬਜੈ ਰਨ ਮੰਗਲ ਗਾਯੋ ॥

किंनर गंध्रब गावत है उत मारू बजै रन मंगल गायो ॥

ki(n)nar ga(n)dhrab gaavat hai ut maaroo bajai ran ma(n)gal gaayo ||

ਕਉਤੁਕ ਦੇਖਿ ਬਡੋ ਤਿਨ ਕੋ ਇਹ ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਮਨ ਤਉ ਬਿਰਮਾਯੋ ॥

कउतुक देखि बडो तिन को इह भूपति को मन तउ बिरमायो ॥

kautuk dhekh baddo tin ko ieh bhoopat ko man tau biramaayo ||

ਕਾਨ੍ਰਹ ਅਚਾਨ ਲਯੋ ਧਨੁ ਤਾਨਿ ਸੁ ਬਾਨ ਮਹਾ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਤਨਿ ਲਾਯੋ ॥੧੬੭੮॥

कान्रह अचान लयो धनु तानि सु बान महा नृप के तनि लायो ॥१६७८॥

kaanreh achaan layo dhan taan su baan mahaa nirap ke tan laayo ||1678||

ਲਾਗਤ ਹੀ ਸਰ ਮੋਹਿਤ ਭਯੋ ਤੇਊ ਤੀਰਨ ਸੋ ਬਰ ਬੀਰ ਸੰਘਾਰੇ ॥

लागत ही सर मोहित भयो तेऊ तीरन सो बर बीर संघारे ॥

laagat hee sar mohit bhayo teuoo teeran so bar beer sa(n)ghaare ||

ਗਿਆਰਹ ਰੁਦ੍ਰਨਿ ਕੇ ਅਗਨੰ ਗਨ ਮਾਰਿ ਲਏ ਹਰਿ ਲੋਕਿ ਸਿਧਾਰੇ ॥

गिआरह रुद्रनि के अगनं गन मारि लए हरि लोकि सिधारे ॥

giaareh rudhran ke agana(n) gan maar le har lok sidhaare ||

ਦ੍ਵਾਦਸ ਭਾਨ ਜਲਾਧਿਪ ਅਉ ਸਸਿ ਇੰਦ੍ਰ ਕੁਬੇਰ ਕੇ ਅੰਗ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥

द्वादस भान जलाधिप अउ ससि इंद्र कुबेर के अंग प्रहारे ॥

dhavaiaadhas bhaan jalaadhip aau sas i(n)dhr kuber ke a(n)g prahaare ||

ਅਉਰ ਜਿਤੇ ਭਟ ਠਾਢੇ ਰਹੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਬਿਪਤੇ ਕਰਿ ਡਾਰੇ ॥੧੬੭੯॥

अउर जिते भट ठाढे रहे कबि स्याम कहै बिपते करि डारे ॥१६७९॥

aaur jite bhaT Thaadde rahe kab sayaam kahai bipate kar ddaare ||1679||

ਸਕ੍ਰ ਕੋ ਸਾਠ ਲਗਾਵਤ ਭਯੋ ਸਰ ਦ੍ਵੈ ਸਤਿ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੇ ਗਾਤ ਲਗਾਏ ॥

सक्र को साठ लगावत भयो सर द्वै सति कान्रह के गात लगाए ॥

sakr ko saaTh lagaavat bhayo sar dhavai sat kaanreh ke gaat lagaae ||

ਚਉਸਠਿ ਬਾਨ ਹਨੇ ਜਮ ਕੋ ਰਵਿ ਦ੍ਵਾਦਸ ਦ੍ਵਾਦਸ ਕੇ ਸੰਗ ਘਾਏ ॥

चउसठि बान हने जम को रवि द्वादस द्वादस के संग घाए ॥

chausaTh baan hane jam ko rav dhavaiaadhas dhavaiaadhas ke sa(n)g ghaae ||

ਸੋਮ ਕੋ ਸਉ ਸਤ ਰੁਦ੍ਰ ਕੋ ਚਾਰ ਲਗਾਵਤ ਭਯੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨਾਏ ॥

सोम को सउ सत रुद्र को चार लगावत भयो कबि स्याम सुनाए ॥

som ko sau sat rudhr ko chaar lagaavat bhayo kab sayaam sunaae ||

ਸ੍ਰੌਨ ਭਰੇ ਸਬ ਕੇ ਪਟ ਮਾਨਹੁ ਚਾਚਰ ਖੇਲਿ ਅਬੈ ਭਟ ਆਏ ॥੧੬੮੦॥

स्रौन भरे सब के पट मानहु चाचर खेलि अबै भट आए ॥१६८०॥

srauan bhare sab ke paT maanahu chaachar khel abai bhaT aae ||1680||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਅਉਰ ਸੁਭਟ ਬਹੁਤੇ ਤਿਹ ਮਾਰੇ ॥

अउर सुभट बहुते तिह मारे ॥

aaur subhaT bahute teh maare ||

ਜੂਝ ਪਰੇ ਜਮ ਧਾਮਿ ਸਿਧਾਰੇ ॥

जूझ परे जम धामि सिधारे ॥

joojh pare jam dhaam sidhaare ||

ਤਬ ਨ੍ਰਿਪ ਪੈ ਬ੍ਰਹਮਾ ਚਲ ਆਯੋ ॥

तब नृप पै ब्रहमा चल आयो ॥

tab nirap pai brahamaa chal aayo ||

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਯਹ ਬੈਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥੧੬੮੧॥

स्याम भनै यह बैन सुनायो ॥१६८१॥

sayaam bhanai yeh bain sunaayo ||1681||

ਕਹਿਓ ਸੁ ਕਿਉ ਇਨ ਕਉ ਰਨਿ ਮਾਰੈ ॥

कहिओ सु किउ इन कउ रनि मारै ॥

kahio su kiau in kau ran maarai ||

ਬ੍ਰਿਥਾ ਕੋਪ ਕੈ ਕਿਉ ਸਰ ਡਾਰੈ ॥

बृथा कोप कै किउ सर डारै ॥

birathaa kop kai kiau sar ddaarai ||

ਤਾ ਤੇ ਇਹੈ ਕਾਜ ਅਬ ਕੀਜੈ ॥

ता ते इहै काज अब कीजै ॥

taa te ihai kaaj ab keejai ||

ਦੇਹ ਸਹਿਤ ਨਭਿ ਮਾਰਗ ਲੀਜੈ ॥੧੬੮੨॥

देह सहित नभि मारग लीजै ॥१६८२॥

dheh sahit nabh maarag leejai ||1682||

ਜੁਧ ਕਥਾ ਨਹੀ ਰਿਦੈ ਚਿਤਾਰੋ ॥

जुध कथा नही रिदै चितारो ॥

judh kathaa nahee ridhai chitaaro ||

ਅਪਨੋ ਅਗਲੋ ਕਾਜ ਸਵਾਰੋ ॥

अपनो अगलो काज सवारो ॥

apano agalo kaaj savaaro ||

ਤਾ ਤੇ ਅਬਿ ਬਿਲੰਬ ਨਹੀ ਕੀਜੈ ॥

ता ते अबि बिलंब नही कीजै ॥

taa te ab bila(n)b nahee keejai ||

ਮੇਰੋ ਕਹਿਯੋ ਮਾਨ ਕੈ ਲੀਜੈ ॥੧੬੮੩॥

मेरो कहियो मान कै लीजै ॥१६८३॥

mero kahiyo maan kai leejai ||1683||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਇੰਦ੍ਰ ਕੇ ਧਾਮ ਚਲੋ ਬਲਵਾਨ ਸੁਜਾਨ ਸੁਨੋ ਅਬ ਢੀਲ ਨ ਕੀਜੈ ॥

इंद्र के धाम चलो बलवान सुजान सुनो अब ढील न कीजै ॥

ei(n)dhr ke dhaam chalo balavaan sujaan suno ab ddeel na keejai ||

ਦੇਵਬਧੂ ਜੋਊ ਚਾਹਤ ਹੈ ਤਿਨ ਕੋ ਮਿਲੀਐ ਮਿਲ ਕੈ ਸੁਖ ਲੀਜੈ ॥

देवबधू जोऊ चाहत है तिन को मिलीऐ मिल कै सुख लीजै ॥

dhevabadhoo jouoo chaahat hai tin ko mileeaai mil kai sukh leejai ||

ਤੇਰੋ ਮਨੋਰਥ ਪੂਰਨ ਹੋਤ ਹੈ ਮਾਨ ਕਹਿਓ ਨ੍ਰਿਪ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪੀਜੈ ॥

तेरो मनोरथ पूरन होत है मान कहिओ नृप अंमृत पीजै ॥

tero manorath pooran hot hai maan kahio nirap a(n)mirat peejai ||

ਰਾਜਨ ਰਾਜ ਸਮਾਜ ਤਜੋ ਇਨ ਬੀਰਨ ਕੋ ਨ ਬ੍ਰਿਥਾ ਦੁਖੁ ਦੀਜੈ ॥੧੬੮੪॥

राजन राज समाज तजो इन बीरन को न बृथा दुखु दीजै ॥१६८४॥

raajan raaj samaaj tajo in beeran ko na birathaa dhukh dheejai ||1684||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਯੌ ਸੁਨਿ ਬਤੀਆ ਬ੍ਰਹਮ ਕੀ ਭੂਪ ਸਤ੍ਰ ਦੁਖ ਦੈਨ ॥

यौ सुनि बतीआ ब्रहम की भूप सत्र दुख दैन ॥

yau sun bateeaa braham kee bhoop satr dhukh dhain ||

ਅਤਿ ਚਿਤਿ ਹਰਖ ਬਢਾਇ ਕੈ ਬੋਲਿਓ ਬਿਧਿ ਸੋ ਬੈਨ ॥੧੬੮੫॥

अति चिति हरख बढाइ कै बोलिओ बिधि सो बैन ॥१६८५॥

at chit harakh baddai kai bolio bidh so bain ||1685||

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਯੌ ਬ੍ਰਹਮਾ ਸੋ ਬੈਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥

यौ ब्रहमा सो बैन सुनायो ॥

yau brahamaa so bain sunaayo ||

ਤੋ ਸਿਉ ਕਹੋ ਜੁ ਮਨ ਮੈ ਆਯੋ ॥

तो सिउ कहो जु मन मै आयो ॥

to siau kaho ju man mai aayo ||

ਮੋ ਸੋ ਬੀਰ ਸਸਤ੍ਰ ਜਬ ਧਰੈ ॥

मो सो बीर ससत्र जब धरै ॥

mo so beer sasatr jab dharai ||

ਕਹੋ ਬਿਸਨ ਬਿਨ ਕਾ ਸੋ ਲਰੈ ॥੧੬੮੬॥

कहो बिसन बिन का सो लरै ॥१६८६॥

kaho bisan bin kaa so larai ||1686||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਤੁਮ ਸਬ ਜਾਨਤ ਬਿਸ੍ਵ ਕਰ ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਮੋਹਿ ਨਾਉ ॥

तुम सब जानत बिस्व कर खड़ग सिंघ मोहि नाउ ॥

tum sab jaanat bisavai kar khaRag si(n)gh moh naau ||

ਲਾਜ ਆਪਨੇ ਨਾਉ ਕੀ ਕਹੋ ਕਹਾ ਭਜਿ ਜਾਉ ॥੧੬੮੭॥

लाज आपने नाउ की कहो कहा भजि जाउ ॥१६८७॥

laaj aapane naau kee kaho kahaa bhaj jaau ||1687||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਚਤੁਰਾਨਨ ਮੋ ਬਤੀਆ ਸੁਨਿ ਲੈ ਚਿਤ ਦੈ ਦੁਹ ਸ੍ਰਉਨਨ ਮੈ ਧਰੀਐ ॥

चतुरानन मो बतीआ सुनि लै चित दै दुह स्रउनन मै धरीऐ ॥

chaturaanan mo bateeaa sun lai chit dhai dhuh sraunan mai dhareeaai ||

ਉਪਮਾ ਕੋ ਜਬੈ ਉਮਗੈ ਮਨ ਤਉ ਉਪਮਾ ਭਗਵਾਨ ਹੀ ਕੀ ਕਰੀਐ ॥

उपमा को जबै उमगै मन तउ उपमा भगवान ही की करीऐ ॥

aupamaa ko jabai umagai man tau upamaa bhagavaan hee kee kareeaai ||

ਪਰੀਐ ਨਹੀ ਆਨ ਕੇ ਪਾਇਨ ਪੈ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਰ ਕੇ ਦਿਜ ਕੇ ਪਰੀਐ ॥

परीऐ नही आन के पाइन पै हरि के गुर के दिज के परीऐ ॥

pareeaai nahee aan ke pain pai har ke gur ke dhij ke pareeaai ||

ਜਿਹ ਕੋ ਜੁਗ ਚਾਰ ਮੈ ਨਾਉ ਜਪੈ ਤਿਹ ਸੋ ਲਰਿ ਕੈ ਮਰੀਐ ਤਰੀਐ ॥੧੬੮੮॥

जिह को जुग चार मै नाउ जपै तिह सो लरि कै मरीऐ तरीऐ ॥१६८८॥

jeh ko jug chaar mai naau japai teh so lar kai mareeaai tareeaai ||1688||

ਜਾ ਸਨਕਾਦਿਕ ਸੇਸ ਤੇ ਆਦਿਕ ਖੋਜਤ ਹੈ ਕਛੁ ਅੰਤ ਨ ਪਾਯੋ ॥

जा सनकादिक सेस ते आदिक खोजत है कछु अंत न पायो ॥

jaa sanakaadhik ses te aadhik khojat hai kachh a(n)t na paayo ||

ਚਉਦਹ ਲੋਕਨ ਬੀਚ ਸਦਾ ਸੁਕ ਬ੍ਯਾਸ ਮਹਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁ ਗਾਯੋ ॥

चउदह लोकन बीच सदा सुक ब्यास महा कबि स्याम सु गायो ॥

chaudheh lokan beech sadhaa suk bayaas mahaa kab sayaam su gaayo ||

ਜਾਹੀ ਕੇ ਨਾਮ ਪ੍ਰਤਾਪ ਹੂੰ ਤੇ ਧੂਅ ਸੋ ਪ੍ਰਹਲਾਦ ਅਛੈ ਪਦ ਪਾਯੋ ॥

जाही के नाम प्रताप हूँ ते धूअ सो प्रहलाद अछै पद पायो ॥

jaahee ke naam prataap hoo(n) te dhooa so prahalaadh achhai padh paayo ||

ਸੋ ਅਬ ਮੋ ਸੰਗ ਜੁਧੁ ਕਰੈ ਜਿਹ ਸ੍ਰੀਧਰ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਨਾਮ ਕਹਾਯੋ ॥੧੬੮੯॥

सो अब मो संग जुधु करै जिह स्रीधर स्री हरि नाम कहायो ॥१६८९॥

so ab mo sa(n)g judh karai jeh sreedhar sree har naam kahaayo ||1689||

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

aRil ||