ਸਥਾਵਰ ਤੇ ਸੁਨ ਕੈ ਸੁਰ ਜੀ ਜੜ ਜੰਗਮ ਤੇ ਸੁਰ ਜਾ ਸੁਨ ਪਾਈ ॥

सथावर ते सुन कै सुर जी जड़ जंगम ते सुर जा सुन पाई ॥

sathaavar te sun kai sur jee jaR ja(n)gam te sur jaa sun paiee ||

ਰਾਸ ਬਿਖੈ ਸੰਗਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੇ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੋ ਬੰਸੁਰੀ ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਜਾਈ ॥੬੨੩॥

रास बिखै संगि ग्वारिन के इह भाति सो बंसुरी कान्रह बजाई ॥६२३॥

raas bikhai sa(n)g gavaiaarin ke ieh bhaat so ba(n)suree kaanreh bajaiee ||623||

ਦੀਪਕ ਅਉ ਨਟ ਨਾਇਕ ਰਾਗ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਗਉਰੀ ਕੀ ਤਾਨ ਬਸਾਈ ॥

दीपक अउ नट नाइक राग भली बिधि गउरी की तान बसाई ॥

dheepak aau naT naik raag bhalee bidh gauree kee taan basaiee ||

ਸੋਰਠਿ ਸਾਰੰਗ ਰਾਮਕਲੀ ਸੁਰ ਜੈਤਸਿਰੀ ਸੁਭ ਭਾਤਿ ਸੁਨਾਈ ॥

सोरठि सारंग रामकली सुर जैतसिरी सुभ भाति सुनाई ॥

soraTh saara(n)g raamakalee sur jaitasiree subh bhaat sunaiee ||

ਰੀਝ ਰਹੇ ਪ੍ਰਿਥਮੀ ਕੇ ਸਭੈ ਜਨ ਰੀਝ ਰਹਿਯੋ ਸੁਨ ਕੇ ਸੁਰ ਰਾਈ ॥

रीझ रहे पृथमी के सभै जन रीझ रहियो सुन के सुर राई ॥

reejh rahe pirathamee ke sabhai jan reejh rahiyo sun ke sur raiee ||

ਤੀਰ ਨਦੀ ਸੰਗਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੇ ਮੁਰਲੀ ਕਰਿ ਆਨੰਦ ਸ੍ਯਾਮ ਬਜਾਈ ॥੬੨੪॥

तीर नदी संगि ग्वारिन के मुरली करि आनंद स्याम बजाई ॥६२४॥

teer nadhee sa(n)g gavaiaarin ke muralee kar aana(n)dh sayaam bajaiee ||624||

ਜਿਹ ਕੇ ਮੁਖ ਕੀ ਸਮ ਚੰਦ੍ਰਪ੍ਰਭਾ ਤਨ ਕੀ ਇਹ ਭਾ ਮਨੋ ਕੰਚਨ ਸੀ ਹੈ ॥

जिह के मुख की सम चंद्रप्रभा तन की इह भा मनो कंचन सी है ॥

jeh ke mukh kee sam cha(n)dhraprabhaa tan kee ieh bhaa mano ka(n)chan see hai ||

ਮਾਨਹੁ ਲੈ ਕਰ ਮੈ ਕਰਤਾ ਸੁ ਅਨੂਪ ਸੀ ਮੂਰਤਿ ਯਾ ਕੀ ਕਸੀ ਹੈ ॥

मानहु लै कर मै करता सु अनूप सी मूरति या की कसी है ॥

maanahu lai kar mai karataa su anoop see moorat yaa kee kasee hai ||

ਚਾਦਨੀ ਮੈ ਗਨ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੇ ਇਹ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਗੋਪਿਨ ਤੇ ਸੁ ਹਛੀ ਹੈ ॥

चादनी मै गन ग्वारिन के इह ग्वारिन गोपिन ते सु हछी है ॥

chaadhanee mai gan gavaiaarin ke ieh gavaiaarin gopin te su hachhee hai ||

ਬਾਤ ਜੁ ਥੀ ਮਨ ਕਾਨਰ ਕੇ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਸੋਊ ਪੈ ਲਖਿ ਲੀ ਹੈ ॥੬੨੫॥

बात जु थी मन कानर के बृखभान सुता सोऊ पै लखि ली है ॥६२५॥

baat ju thee man kaanar ke birakhabhaan sutaa souoo pai lakh lee hai ||625||

ਕਾਨ ਜੂ ਬਾਚ ਰਾਧੇ ਸੋ ॥

कान जू बाच राधे सो ॥

kaan joo baach raadhe so ||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਕ੍ਰਿਸਨ ਰਾਧਿਕਾ ਤਨ ਨਿਰਖਿ ਕਹੀ ਬਿਹਸਿ ਕੈ ਬਾਤ ॥

कृसन राधिका तन निरखि कही बिहसि कै बात ॥

kirasan raadhikaa tan nirakh kahee bihas kai baat ||

ਮ੍ਰਿਗ ਕੇ ਅਰੁ ਫੁਨਿ ਮੈਨ ਕੇ ਤੋ ਮੈ ਸਭ ਹੈ ਗਾਤਿ ॥੬੨੬॥

मृग के अरु फुनि मैन के तो मै सभ है गाति ॥६२६॥

mirag ke ar fun main ke to mai sabh hai gaat ||626||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਭਾਗ ਕੋ ਭਾਲ ਹਰਿਯੋ ਸੁਨਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਛੀਨ ਲਈ ਮੁਖ ਜੋਤਿ ਸਸੀ ਹੈ ॥

भाग को भाल हरियो सुनि ग्वारिन छीन लई मुख जोति ससी है ॥

bhaag ko bhaal hariyo sun gavaiaarin chheen liee mukh jot sasee hai ||

ਨੈਨ ਮਨੋ ਸਰ ਤੀਛਨ ਹੈ ਭ੍ਰਿਕੁਟੀ ਮਨੋ ਜਾਨੁ ਕਮਾਨ ਕਸੀ ਹੈ ॥

नैन मनो सर तीछन है भृकुटी मनो जानु कमान कसी है ॥

nain mano sar teechhan hai bhirakuTee mano jaan kamaan kasee hai ||

ਕੋਕਿਲ ਬੈਨ ਕਪੋਤਿ ਸੋ ਕੰਠ ਕਹੀ ਹਮਰੇ ਮਨ ਜੋਊ ਬਸੀ ਹੈ ॥

कोकिल बैन कपोति सो कंठ कही हमरे मन जोऊ बसी है ॥

kokil bain kapot so ka(n)Th kahee hamare man jouoo basee hai ||

ਏਤੇ ਪੈ ਚੋਰ ਲਯੋ ਹਮਰੋ ਚਿਤ ਭਾਮਿਨਿ ਦਾਮਿਨਿ ਭਾਤਿ ਲਸੀ ਹੈ ॥੬੨੭॥

एते पै चोर लयो हमरो चित भामिनि दामिनि भाति लसी है ॥६२७॥

ete pai chor layo hamaro chit bhaamin dhaamin bhaat lasee hai ||627||

ਕਾਨਰ ਲੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਸੰਗਿ ਗੀਤ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਸੁੰਦਰ ਗਾਵੈ ॥

कानर लै बृखभान सुता संगि गीत भली बिधि सुँदर गावै ॥

kaanar lai birakhabhaan sutaa sa(n)g geet bhalee bidh su(n)dhar gaavai ||

ਸਾਰੰਗ ਦੇਵਗੰਧਾਰ ਬਿਭਾਸ ਬਿਲਾਵਲ ਭੀਤਰ ਤਾਨ ਬਸਾਵੈ ॥

सारंग देवगंधार बिभास बिलावल भीतर तान बसावै ॥

saara(n)g dhevaga(n)dhaar bibhaas bilaaval bheetar taan basaavai ||

ਜੋ ਜੜ ਸ੍ਰਉਨਨ ਮੈ ਸੁਨ ਕੈ ਧੁਨਿ ਤਿਆਗ ਕੈ ਧਾਮ ਤਹਾ ਕਹੁ ਧਾਵੈ ॥

जो जड़ स्रउनन मै सुन कै धुनि तिआग कै धाम तहा कहु धावै ॥

jo jaR sraunan mai sun kai dhun tiaag kai dhaam tahaa kahu dhaavai ||

ਜੋ ਖਗ ਜਾਤ ਉਡੇ ਨਭਿ ਮੈ ਸੁਨਿ ਠਾਢ ਰਹੈ ਧੁਨਿ ਜੋ ਸੁਨਿ ਪਾਵੈ ॥੬੨੮॥

जो खग जात उडे नभि मै सुनि ठाढ रहै धुनि जो सुनि पावै ॥६२८॥

jo khag jaat udde nabh mai sun Thaadd rahai dhun jo sun paavai ||628||

ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਸੰਗ ਭਲੇ ਭਗਵਾਨ ਸੋ ਖੇਲਤ ਹੈ ਅਰੁ ਨਾਚਤ ਐਸੇ ॥

ग्वारिन संग भले भगवान सो खेलत है अरु नाचत ऐसे ॥

gavaiaarin sa(n)g bhale bhagavaan so khelat hai ar naachat aaise ||

ਖੇਲਤ ਹੈ ਮਨਿ ਆਨੰਦ ਕੈ ਨ ਕਛੂ ਜਰਰਾ ਮਨਿ ਧਾਰ ਕੈ ਭੈ ਸੇ ॥

खेलत है मनि आनंद कै न कछू जररा मनि धार कै भै से ॥

khelat hai man aana(n)dh kai na kachhoo jararaa man dhaar kai bhai se ||

ਗਾਵਤ ਸਾਰੰਗ ਤਾਲ ਬਜਾਵਤ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਹੀ ਸੁ ਰਚੈ ਸੇ ॥

गावत सारंग ताल बजावत स्याम कहै अति ही सु रचै से ॥

gaavat saara(n)g taal bajaavat sayaam kahai at hee su rachai se ||

ਸਾਵਨ ਕੀ ਰੁਤਿ ਮੈ ਮਨੋ ਨਾਚਤ ਮੋਰਿਨ ਮੈ ਮੁਰਵਾ ਨਰ ਜੈਸੇ ॥੬੨੯॥

सावन की रुति मै मनो नाचत मोरिन मै मुरवा नर जैसे ॥६२९॥

saavan kee rut mai mano naachat morin mai muravaa nar jaise ||629||

ਨਾਚਤ ਹੈ ਸੋਊ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਮੈ ਜਿਹ ਕੋ ਸਸਿ ਸੋ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਆਨਨ ॥

नाचत है सोऊ ग्वारिन मै जिह को ससि सो अति सुँदर आनन ॥

naachat hai souoo gavaiaarin mai jeh ko sas so at su(n)dhar aanan ||

ਖੇਲਤ ਹੈ ਰਜਨੀ ਸਿਤ ਮੈ ਜਹ ਰਾਜਤ ਥੋ ਜਮੁਨਾ ਜੁਤ ਕਾਨਨ ॥

खेलत है रजनी सित मै जह राजत थो जमुना जुत कानन ॥

khelat hai rajanee sit mai jeh raajat tho jamunaa jut kaanan ||

ਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਬ੍ਰਿਖ ਕੀ ਜਹ ਥੀ ਸੁ ਹੁਤੀ ਜਹ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਅਭਿਮਾਨਨ ॥

भानु सुता बृख की जह थी सु हुती जह चंद्रभगा अभिमानन ॥

bhaan sutaa birakh kee jeh thee su hutee jeh cha(n)dhrabhagaa abhimaanan ||

ਛਾਜਤ ਤਾ ਮਹਿ ਯੌ ਹਰਿ ਜੂ ਜਿਉ ਬਿਰਾਜਤ ਬੀਚ ਪੰਨਾ ਨਗ ਖਾਨਨ ॥੬੩੦॥

छाजत ता महि यौ हरि जू जिउ बिराजत बीच पंना नग खानन ॥६३०॥

chhaajat taa meh yau har joo jiau biraajat beech pa(n)naa nag khaanan ||630||

ਸੁ ਸੰਗੀਤ ਨਚੈ ਹਰਿ ਜੂ ਤਿਹ ਠਉਰ ਸੋ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਰਸ ਕੇ ਸੰਗਿ ਭੀਨੋ ॥

सु संगीत नचै हरि जू तिह ठउर सो स्याम कहै रस के संगि भीनो ॥

s sa(n)geet nachai har joo teh Thaur so sayaam kahai ras ke sa(n)g bheeno ||

ਖੋਰ ਦਏ ਫੁਨਿ ਕੇਸਰ ਕੀ ਧੁਤੀਯਾ ਕਸਿ ਕੈ ਪਟ ਓਢਿ ਨਵੀਨੋ ॥

खोर दए फुनि केसर की धुतीया कसि कै पट ओढि नवीनो ॥

khor dhe fun kesar kee dhuteeyaa kas kai paT odd naveeno ||

ਰਾਧਿਕਾ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਮੁਖਿ ਚੰਦ ਲਏ ਜਹ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਥੀ ਸੰਗ ਤੀਨੋ ॥

राधिका चंद्रभगा मुखि चंद लए जह ग्वारिन थी संग तीनो ॥

raadhikaa cha(n)dhrabhagaa mukh cha(n)dh le jeh gavaiaarin thee sa(n)g teeno ||

ਕਾਨ੍ਰਹ ਨਚਾਇ ਕੈ ਨੈਨਨ ਕੋ ਸਭ ਗੋਪਿਨ ਕੋ ਮਨੁਆ ਹਰਿ ਲੀਨੋ ॥੬੩੧॥

कान्रह नचाइ कै नैनन को सभ गोपिन को मनुआ हरि लीनो ॥६३१॥

kaanreh nachai kai nainan ko sabh gopin ko manuaa har leeno ||631||

ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਕੀ ਬਰਾਬਰ ਮੂਰਤਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਸੁ ਨਹੀ ਘ੍ਰਿਤਚੀ ਹੈ ॥

बृखभानु सुता की बराबर मूरति स्याम कहै सु नही घृतची है ॥

birakhabhaan sutaa kee baraabar moorat sayaam kahai su nahee ghiratachee hai ||

ਜਾ ਸਮ ਹੈ ਨਹੀ ਕਾਮ ਕੀ ਤ੍ਰੀਯਾ ਨਹੀ ਜਿਸ ਕੀ ਸਮ ਤੁਲਿ ਸਚੀ ਹੈ ॥

जा सम है नही काम की त्रीया नही जिस की सम तुलि सची है ॥

jaa sam hai nahee kaam kee treeyaa nahee jis kee sam tul sachee hai ||

ਮਾਨਹੁ ਲੈ ਸਸਿ ਕੋ ਸਭ ਸਾਰ ਪ੍ਰਭਾ ਕਰਤਾਰ ਇਹੀ ਮੈ ਗਚੀ ਹੈ ॥

मानहु लै ससि को सभ सार प्रभा करतार इही मै गची है ॥

maanahu lai sas ko sabh saar prabhaa karataar ihee mai gachee hai ||

ਨੰਦ ਕੇ ਲਾਲ ਬਿਲਾਸਨ ਕੋ ਇਹ ਮੂਰਤਿ ਚਿਤ੍ਰ ਬਚਿਤ੍ਰ ਰਚੀ ਹੈ ॥੬੩੨॥

नंद के लाल बिलासन को इह मूरति चित्र बचित्र रची है ॥६३२॥

na(n)dh ke laal bilaasan ko ieh moorat chitr bachitr rachee hai ||632||

ਰਾਧਿਕਾ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਮੁਖਿ ਚੰਦ੍ਰ ਸੁ ਖੇਲਤ ਹੈ ਮਿਲ ਖੇਲ ਸਬੈ ॥

राधिका चंद्रभगा मुखि चंद्र सु खेलत है मिल खेल सबै ॥

raadhikaa cha(n)dhrabhagaa mukh cha(n)dhr su khelat hai mil khel sabai ||

ਮਿਲਿ ਸੁੰਦਰ ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਸਬੈ ਸੁ ਬਜਾਵਤ ਹੈ ਕਰ ਤਾਲ ਤਬੈ ॥

मिलि सुँदर गावत गीत सबै सु बजावत है कर ताल तबै ॥

mil su(n)dhar gaavat geet sabai su bajaavat hai kar taal tabai ||

ਪਿਖਵੈ ਇਹ ਕੋ ਸੋਊ ਮੋਹ ਰਹੈ ਸਭ ਦੇਖਤ ਹੈ ਸੁਰ ਯਾਹਿ ਛਬੈ ॥

पिखवै इह को सोऊ मोह रहै सभ देखत है सुर याहि छबै ॥

pikhavai ieh ko souoo moh rahai sabh dhekhat hai sur yaeh chhabai ||

ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਮੁਰਲੀਧਰ ਮੈਨ ਕੀ ਮੂਰਤਿ ਗੋਪਿਨ ਮਧਿ ਫਬੈ ॥੬੩੩॥

कबि स्याम कहै मुरलीधर मैन की मूरति गोपिन मधि फबै ॥६३३॥

kab sayaam kahai muraleedhar main kee moorat gopin madh fabai ||633||

ਜਿਹ ਕੀ ਸਮ ਤੁਲਿ ਨ ਹੈ ਕਮਲਾ ਦੁਤਿ ਜਾ ਪਿਖਿ ਕੈ ਕਟਿ ਕੇਹਰ ਲਾਜੈ ॥

जिह की सम तुलि न है कमला दुति जा पिखि कै कटि केहर लाजै ॥

jeh kee sam tul na hai kamalaa dhut jaa pikh kai kaT kehar laajai ||

ਕੰਚਨ ਦੇਖਿ ਲਜੈ ਤਨ ਕੋ ਤਿਹ ਦੇਖਤ ਹੀ ਮਨ ਕੋ ਦੁਖੁ ਭਾਜੈ ॥

कंचन देखि लजै तन को तिह देखत ही मन को दुखु भाजै ॥

ka(n)chan dhekh lajai tan ko teh dhekhat hee man ko dhukh bhaajai ||

ਜਾ ਸਮ ਰੂਪ ਨ ਕੋਊ ਤ੍ਰੀਯਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਰਤਿ ਕੀ ਸਮ ਰਾਜੈ ॥

जा सम रूप न कोऊ त्रीया कबि स्याम कहै रति की सम राजै ॥

jaa sam roop na kouoo treeyaa kab sayaam kahai rat kee sam raajai ||

ਜਿਉ ਘਨ ਬੀਚ ਲਸੈ ਚਪਲਾ ਇਹ ਤਿਉ ਘਨ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਬੀਚ ਬਿਰਾਜੈ ॥੬੩੪॥

जिउ घन बीच लसै चपला इह तिउ घन ग्वारिन बीच बिराजै ॥६३४॥

jiau ghan beech lasai chapalaa ieh tiau ghan gavaiaarin beech biraajai ||634||

ਖੇਲਤ ਹੈ ਸੰਗ ਤ੍ਰੀਯਨ ਕੇ ਸਜਿ ਸਾਜ ਸਭੈ ਅਰੁ ਮੋਤਿਨ ਮਾਲਾ ॥

खेलत है संग त्रीयन के सजि साज सभै अरु मोतिन माला ॥

khelat hai sa(n)g treeyan ke saj saaj sabhai ar motin maalaa ||

ਪ੍ਰੀਤਿ ਕੈ ਖੇਲਤ ਹੈ ਤਿਹ ਸੋ ਹਰਿ ਜੂ ਜੋਊ ਹੈ ਅਤਿ ਹੀ ਹਿਤ ਵਾਲਾ ॥

प्रीति कै खेलत है तिह सो हरि जू जोऊ है अति ही हित वाला ॥

preet kai khelat hai teh so har joo jouoo hai at hee hit vaalaa ||

ਚੰਦ੍ਰਮੁਖੀ ਜਹ ਠਾਢੀ ਹੁਤੀ ਜਹ ਠਾਢੀ ਹੁਤੀ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਕੀ ਬਾਲਾ ॥

चंद्रमुखी जह ठाढी हुती जह ठाढी हुती बृखभानु की बाला ॥

cha(n)dhramukhee jeh Thaaddee hutee jeh Thaaddee hutee birakhabhaan kee baalaa ||

ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਕੋ ਮਹਾ ਮੁਖ ਸੁੰਦਰ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਬੀਚ ਕਰਿਯੋ ਉਜਿਯਾਲਾ ॥੬੩੫॥

चंद्रभगा को महा मुख सुँदर ग्वारिन बीच करियो उजियाला ॥६३५॥

cha(n)dhrabhagaa ko mahaa mukh su(n)dhar gavaiaarin beech kariyo ujiyaalaa ||635||

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੋ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰ ਕੈ ਸੁੰਦਰਿ ਮੋਹਿ ਰਹੀ ਤ੍ਰੀਯਾ ਚੰਦ੍ਰ ਮੁਖੀ ॥

कान्रह को रूप निहार कै सुँदरि मोहि रही त्रीया चंद्र मुखी ॥

kaanreh ko roop nihaar kai su(n)dhar moh rahee treeyaa cha(n)dhr mukhee ||

ਤਬ ਗਾਇ ਉਠੀ ਕਰ ਤਾਲ ਬਜਾਇ ਹੁਤੀ ਜਿ ਕਿਧੋ ਅਤਿ ਹੀ ਸੁ ਸੁਖੀ ॥

तब गाइ उठी कर ताल बजाइ हुती जि किधो अति ही सु सुखी ॥

tab gai uThee kar taal bajai hutee j kidho at hee su sukhee ||

ਕਰ ਕੈ ਅਤਿ ਹੀ ਹਿਤ ਨਾਚਤ ਭੀ ਕਰਿ ਆਨੰਦ ਨ ਮਨ ਬੀਚ ਝੁਖੀ ॥

कर कै अति ही हित नाचत भी करि आनंद न मन बीच झुखी ॥

kar kai at hee hit naachat bhee kar aana(n)dh na man beech jhukhee ||

ਸਭ ਲਾਲਚ ਤਿਆਗ ਦਏ ਗ੍ਰਿਹ ਕੇ ਇਕ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਪîਾਰ ਕੀ ਹੈ ਸੁ ਭੁਖੀ ॥੬੩੬॥

सभ लालच तिआग दए गृह के इक स्याम के पîार की है सु भुखी ॥६३६॥

sabh laalach tiaag dhe gireh ke ik sayaam ke paar kee hai su bhukhee ||636||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਕ੍ਰਿਸਨ ਮਨੈ ਅਤਿ ਰੀਝ ਕੈ ਮੁਰਲੀ ਉਠਿਯੋ ਬਜਾਇ ॥

कृसन मनै अति रीझ कै मुरली उठियो बजाइ ॥

kirasan manai at reejh kai muralee uThiyo bajai ||

ਰੀਝ ਰਹੀ ਸਭ ਗੋਪੀਯਾ ਮਹਾ ਪ੍ਰਮੁਦ ਮਨਿ ਪਾਇ ॥੬੩੭॥

रीझ रही सभ गोपीया महा प्रमुद मनि पाइ ॥६३७॥

reejh rahee sabh gopeeyaa mahaa pramudh man pai ||637||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਰੀਝ ਰਹੀ ਬ੍ਰਿਜ ਕੀ ਸਭ ਭਾਮਿਨ ਜਉ ਮੁਰਲੀ ਨੰਦ ਲਾਲ ਬਜਾਈ ॥

रीझ रही बृज की सभ भामिन जउ मुरली नंद लाल बजाई ॥

reejh rahee biraj kee sabh bhaamin jau muralee na(n)dh laal bajaiee ||

ਰੀਝ ਰਹੇ ਬਨ ਕੇ ਖਗ ਅਉ ਮ੍ਰਿਗ ਰੀਝ ਰਹੇ ਧੁਨਿ ਜਾ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥

रीझ रहे बन के खग अउ मृग रीझ रहे धुनि जा सुनि पाई ॥

reejh rahe ban ke khag aau mirag reejh rahe dhun jaa sun paiee ||

ਚਿਤ੍ਰ ਕੀ ਹੋਇ ਗਈ ਪ੍ਰਿਤਮਾ ਸਭ ਸ੍ਯਾਮ ਕੀ ਓਰਿ ਰਹੀ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥

चित्र की होइ गई पृतमा सभ स्याम की ओरि रही लिव लाई ॥

chitr kee hoi giee piratamaa sabh sayaam kee or rahee liv laiee ||

ਨੀਰ ਬਹੈ ਨਹੀ ਕਾਨ੍ਰਹ ਤ੍ਰੀਯਾ ਸੁਨ ਕੇ ਤਿਹ ਪਉਨ ਰਹਿਯੋ ਉਰਝਾਈ ॥੬੩੮॥

नीर बहै नही कान्रह त्रीया सुन के तिह पउन रहियो उरझाई ॥६३८॥

neer bahai nahee kaanreh treeyaa sun ke teh paun rahiyo urajhaiee ||638||

ਪਉਨ ਰਹਿਯੋ ਉਰਝਾਇ ਘਰੀ ਇਕ ਨੀਰ ਨਦੀ ਕੋ ਚਲੈ ਸੁ ਕਛੂ ਨਾ ॥

पउन रहियो उरझाइ घरी इक नीर नदी को चलै सु कछू ना ॥

paun rahiyo urajhai gharee ik neer nadhee ko chalai su kachhoo naa ||

ਜੇ ਬ੍ਰਿਜ ਭਾਮਨਿ ਆਈ ਹੁਤੀ ਧਰਿ ਖਾਸਨ ਅੰਗ ਬਿਖੈ ਅਰੁ ਝੂਨਾ ॥

जे बृज भामनि आई हुती धरि खासन अंग बिखै अरु झूना ॥

je biraj bhaaman aaiee hutee dhar khaasan a(n)g bikhai ar jhoonaa ||

ਸੋ ਸੁਨ ਕੈ ਧੁਨਿ ਬਾਸੁਰੀ ਕੀ ਤਨ ਬੀਚ ਰਹੀ ਤਿਨ ਕੇ ਸੁਧਿ ਹੂੰ ਨਾ ॥

सो सुन कै धुनि बासुरी की तन बीच रही तिन के सुधि हूँ ना ॥

so sun kai dhun baasuree kee tan beech rahee tin ke sudh hoo(n) naa ||

ਤਾ ਸੁਧਿ ਗੀ ਸੁਰ ਕੇ ਸੁਨਿ ਹੀ ਰਹਿ ਗੀ ਇਹ ਮਾਨਹੁ ਚਿਤ੍ਰ ਨਮੂਨਾ ॥੬੩੯॥

ता सुधि गी सुर के सुनि ही रहि गी इह मानहु चित्र नमूना ॥६३९॥

taa sudh gee sur ke sun hee reh gee ieh maanahu chitr namoonaa ||639||

ਰੀਝਿ ਬਜਾਵਤ ਹੈ ਮੁਰਲੀ ਹਰਿ ਪੈ ਮਨ ਮੈ ਕਰਿ ਸੰਕ ਕਛੂ ਨਾ ॥

रीझि बजावत है मुरली हरि पै मन मै करि संक कछू ना ॥

reejh bajaavat hai muralee har pai man mai kar sa(n)k kachhoo naa ||

ਜਾ ਕੀ ਸੁਨੇ ਧੁਨਿ ਸ੍ਰਉਨਨ ਮੈ ਕਰ ਕੈ ਖਗ ਆਵਤ ਹੈ ਬਨ ਸੂਨਾ ॥

जा की सुने धुनि स्रउनन मै कर कै खग आवत है बन सूना ॥

jaa kee sune dhun sraunan mai kar kai khag aavat hai ban soonaa ||

ਸੋ ਸੁਨਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਰੀਝ ਰਹੀ ਮਨ ਭੀਤਰ ਸੰਕ ਕਰੀ ਕਛਹੂੰ ਨਾ ॥

सो सुनि ग्वारिन रीझ रही मन भीतर संक करी कछहूँ ना ॥

so sun gavaiaarin reejh rahee man bheetar sa(n)k karee kachhahoo(n) naa ||

ਨੈਨ ਪਸਾਰ ਰਹੀ ਪਿਖ ਕੈ ਜਿਮ ਘੰਟਕ ਹੇਰ ਬਜੇ ਮ੍ਰਿਗਿ ਮੂਨਾ ॥੬੪੦॥

नैन पसार रही पिख कै जिम घंटक हेर बजे मृगि मूना ॥६४०॥

nain pasaar rahee pikh kai jim gha(n)Tak her baje mirag moonaa ||640||

ਸੁਰ ਬਾਸੁਰੀ ਕੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਮੁਖ ਕਾਨਰ ਕੇ ਅਤਿ ਹੀ ਸੁ ਰਸੀ ਹੈ ॥

सुर बासुरी की कबि स्याम कहै मुख कानर के अति ही सु रसी है ॥

sur baasuree kee kab sayaam kahai mukh kaanar ke at hee su rasee hai ||

ਸੋਰਠਿ ਦੇਵ ਗੰਧਾਰਿ ਬਿਭਾਸ ਬਿਲਾਵਲ ਹੂੰ ਕੀ ਸੁ ਤਾਨ ਬਸੀ ਹੈ ॥

सोरठि देव गंधारि बिभास बिलावल हूँ की सु तान बसी है ॥

soraTh dhev ga(n)dhaar bibhaas bilaaval hoo(n) kee su taan basee hai ||

ਕੰਚਨ ਸੋ ਜਿਹ ਕੋ ਤਨ ਹੈ ਜਿਹ ਕੇ ਮੁਖ ਕੀ ਸਮ ਸੋਭ ਸਸੀ ਹੈ ॥

कंचन सो जिह को तन है जिह के मुख की सम सोभ ससी है ॥

ka(n)chan so jeh ko tan hai jeh ke mukh kee sam sobh sasee hai ||

ਤਾ ਕੈ ਬਜਾਇਬੇ ਕੌ ਸੁਨ ਕੈ ਮਤਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੀ ਤਿਹ ਬੀਚ ਫਸੀ ਹੈ ॥੬੪੧॥

ता कै बजाइबे कौ सुन कै मति ग्वारिन की तिह बीच फसी है ॥६४१॥

taa kai bajaibe kau sun kai mat gavaiaarin kee teh beech fasee hai ||641||

ਦੇਵ ਗੰਧਾਰਿ ਬਿਭਾਸ ਬਿਲਾਵਲ ਸਾਰੰਗ ਕੀ ਧੁਨਿ ਤਾ ਮੈ ਬਸਾਈ ॥

देव गंधारि बिभास बिलावल सारंग की धुनि ता मै बसाई ॥

dhev ga(n)dhaar bibhaas bilaaval saara(n)g kee dhun taa mai basaiee ||

ਸੋਰਠਿ ਸੁਧ ਮਲਾਰ ਕਿਧੌ ਸੁਰ ਮਾਲਸਿਰੀ ਕੀ ਮਹਾ ਸੁਖਦਾਈ ॥

सोरठि सुध मलार किधौ सुर मालसिरी की महा सुखदाई ॥

soraTh sudh malaar kidhau sur maalasiree kee mahaa sukhadhaiee ||

ਮੋਹਿ ਰਹੇ ਸਭ ਹੀ ਸੁਰ ਅਉ ਨਰ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਰੀਝ ਰਹੀ ਸੁਨਿ ਧਾਈ ॥

मोहि रहे सभ ही सुर अउ नर ग्वारिन रीझ रही सुनि धाई ॥

moh rahe sabh hee sur aau nar gavaiaarin reejh rahee sun dhaiee ||

ਯੌ ਉਪਜੀ ਸੁਰ ਚੇਟਕ ਕੀ ਭਗਵਾਨ ਮਨੋ ਧਰਿ ਫਾਸ ਚਲਾਈ ॥੬੪੨॥

यौ उपजी सुर चेटक की भगवान मनो धरि फास चलाई ॥६४२॥

yau upajee sur cheTak kee bhagavaan mano dhar faas chalaiee ||642||

ਆਨਨ ਹੈ ਜਿਹ ਕੋ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਕੰਧਿ ਧਰੇ ਜੋਊ ਹੈ ਪਟ ਪੀਲੋ ॥

आनन है जिह को अति सुँदर कंधि धरे जोऊ है पट पीलो ॥

aanan hai jeh ko at su(n)dhar ka(n)dh dhare jouoo hai paT peelo ||

ਜਾਹਿ ਮਰਿਯੋ ਅਘ ਨਾਮ ਬਡੋ ਰਿਪੁ ਤਾਤ ਰਖਿਯੋ ਅਹਿ ਤੇ ਜਿਨ ਲੀਲੋ ॥

जाहि मरियो अघ नाम बडो रिपु तात रखियो अहि ते जिन लीलो ॥

jaeh mariyo agh naam baddo rip taat rakhiyo eh te jin leelo ||

ਅਸਾਧਨ ਕੌ ਸਿਰ ਜੋ ਕਟੀਯਾ ਅਰੁ ਸਾਧਨ ਕੋ ਹਰਤਾ ਜੋਊ ਹੀਲੋ ॥

असाधन कौ सिर जो कटीया अरु साधन को हरता जोऊ हीलो ॥

asaadhan kau sir jo kaTeeyaa ar saadhan ko harataa jouoo heelo ||

ਚੋਰ ਲਯੋ ਸੁਰ ਸੋ ਮਨ ਤਾਸ ਬਜਾਇ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਸਾਥ ਰਸੀਲੋ ॥੬੪੩॥

चोर लयो सुर सो मन तास बजाइ भली बिधि साथ रसीलो ॥६४३॥

chor layo sur so man taas bajai bhalee bidh saath raseelo ||643||

ਜਾਹਿ ਭਭੀਛਨ ਰਾਜ ਦਯੋ ਅਰੁ ਰਾਵਨ ਜਾਹਿ ਮਰਿਯੋ ਕਰਿ ਕ੍ਰੋਹੈ ॥

जाहि भभीछन राज दयो अरु रावन जाहि मरियो करि क्रोहै ॥

jaeh bhabheechhan raaj dhayo ar raavan jaeh mariyo kar krohai ||

ਚਕ੍ਰ ਕੇ ਸਾਥ ਕਿਧੋ ਜਿਨਹੂੰ ਸਿਸੁਪਾਲ ਕੋ ਸੀਸ ਕਟਿਯੋ ਕਰਿ ਛੋਹੈ ॥

चक्र के साथ किधो जिनहूँ सिसुपाल को सीस कटियो करि छोहै ॥

chakr ke saath kidho jinahoo(n) sisupaal ko sees kaTiyo kar chhohai ||

ਮੈਨ ਸੁ ਅਉ ਸੀਯ ਕੋ ਭਰਤਾ ਜਿਹ ਮੂਰਤਿ ਕੀ ਸਮਤੁਲਿ ਨ ਕੋ ਹੈ ॥

मैन सु अउ सीय को भरता जिह मूरति की समतुलि न को है ॥

main su aau seey ko bharataa jeh moorat kee samatul na ko hai ||

ਸੋ ਕਰਿ ਲੈ ਅਪੁਨੇ ਮੁਰਲੀ ਅਬ ਸੁੰਦਰ ਗੋਪਿਨ ਕੇ ਮਨ ਮੋਹੈ ॥੬੪੪॥

सो करि लै अपुने मुरली अब सुँदर गोपिन के मन मोहै ॥६४४॥

so kar lai apune muralee ab su(n)dhar gopin ke man mohai ||644||

ਰਾਧਿਕਾ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਮੁਖਿ ਚੰਦ ਸੁ ਖੇਲਤ ਹੈ ਮਿਲਿ ਖੇਲ ਸਬੈ ॥

राधिका चंद्रभगा मुखि चंद सु खेलत है मिलि खेल सबै ॥

raadhikaa cha(n)dhrabhagaa mukh cha(n)dh su khelat hai mil khel sabai ||

ਮਿਲਿ ਸੁੰਦਰਿ ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਭਲੇ ਸੁ ਬਜਾਵਤ ਹੈ ਕਰਤਾਲ ਤਬੈ ॥

मिलि सुँदरि गावत गीत भले सु बजावत है करताल तबै ॥

mil su(n)dhar gaavat geet bhale su bajaavat hai karataal tabai ||

ਫੁਨਿ ਤਿਆਗਿ ਸਭੈ ਸੁਰ ਮੰਡਲ ਕੋ ਸਭ ਕਉਤੁਕ ਦੇਖਤ ਦੇਵ ਸਬੈ ॥

फुनि तिआगि सभै सुर मंडल को सभ कउतुक देखत देव सबै ॥

fun tiaag sabhai sur ma(n)ddal ko sabh kautuk dhekhat dhev sabai ||

ਅਬ ਰਾਕਸ ਮਾਰਨ ਕੀ ਸੁ ਕਥਾ ਕਛੁ ਥੋਰੀ ਅਹੈ ਸੁਨ ਲੇਹੁ ਅਬੈ ॥੬੪੫॥

अब राकस मारन की सु कथा कछु थोरी अहै सुन लेहु अबै ॥६४५॥

ab raakas maaran kee su kathaa kachh thoree ahai sun leh abai ||645||

ਨਾਚਤ ਥੀ ਜਹਿ ਗ੍ਵਰਨੀਆ ਜਹ ਫੂਲ ਖਿਰੇ ਅਰੁ ਭਉਰ ਗੁੰਜਾਰੈ ॥

नाचत थी जहि ग्वरनीआ जह फूल खिरे अरु भउर गुँजारै ॥

naachat thee jeh gavairaneeaa jeh fool khire ar bhaur gu(n)jaarai ||

ਤੀਰ ਬਹੈ ਜਮੁਨਾ ਜਹ ਸੁੰਦਰਿ ਕਾਨ੍ਰਹ ਹਲੀ ਮਿਲਿ ਗੀਤ ਉਚਾਰੈ ॥

तीर बहै जमुना जह सुँदरि कान्रह हली मिलि गीत उचारै ॥

teer bahai jamunaa jeh su(n)dhar kaanreh halee mil geet uchaarai ||

ਖੇਲ ਕਰੈ ਅਤਿ ਹੀ ਹਿਤ ਸੋ ਨ ਕਛੂ ਮਨ ਭੀਤਰ ਸੰਕਹਿ ਧਾਰੈ ॥

खेल करै अति ही हित सो न कछू मन भीतर संकहि धारै ॥

khel karai at hee hit so na kachhoo man bheetar sa(n)keh dhaarai ||

ਰੀਝਿ ਕਬਿਤ ਪੜੈ ਰਸ ਕੇ ਬਹਸੈ ਦੋਊ ਆਪਸ ਮੈ ਨਹੀ ਹਾਰੈ ॥੬੪੬॥

रीझि कबित पड़ै रस के बहसै दोऊ आपस मै नही हारै ॥६४६॥

reejh kabit paRai ras ke bahasai dhouoo aapas mai nahee haarai ||646||

ਅਥ ਜਖਛ ਗੋਪਿਨ ਕੌ ਨਭ ਕੋ ਲੇ ਉਡਾ ॥

अथ जखछ गोपिन कौ नभ को ले उडा ॥

ath jakhachh gopin kau nabh ko le uddaa ||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਆਵਤ ਥੋ ਇਕ ਜਖਛ ਬਡੋ ਇਹ ਰਾਸ ਕੋ ਕਉਤੁਕ ਤਾਹਿ ਬਿਲੋਕਿਯੋ ॥

आवत थो इक जखछ बडो इह रास को कउतुक ताहि बिलोकियो ॥

aavat tho ik jakhachh baddo ieh raas ko kautuk taeh bilokiyo ||

ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਦੇਖ ਕੈ ਮੈਨ ਬਢਿਯੋ ਤਿਹ ਤੇ ਤਨ ਮੈ ਨਹੀ ਰੰਚਕ ਰੋਕਿਯੋ ॥

ग्वारिन देख कै मैन बढियो तिह ते तन मै नही रंचक रोकियो ॥

gavaiaarin dhekh kai main baddiyo teh te tan mai nahee ra(n)chak rokiyo ||

ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਲੈ ਸੁ ਚਲਿਯੋ ਨਭਿ ਕੋ ਕਿਨਹੂੰ ਤਿਹ ਭੀਤਰ ਤੇ ਨਹੀ ਟੋਕਿਯੋ ॥

ग्वारिन लै सु चलियो नभि को किनहूँ तिह भीतर ते नही टोकियो ॥

gavaiaarin lai su chaliyo nabh ko kinahoo(n) teh bheetar te nahee Tokiyo ||

ਜਿਉ ਮਧਿ ਭੀਤਰਿ ਲੈ ਮੁਸਲੀ ਹਰਿ ਕੇਹਰ ਹ੍ਵੈ ਮ੍ਰਿਗ ਸੋ ਰਿਪੁ ਰੋਕਿਯੋ ॥੬੪੭॥

जिउ मधि भीतरि लै मुसली हरि केहर ह्वै मृग सो रिपु रोकियो ॥६४७॥

jiau madh bheetar lai musalee har kehar havai mirag so rip rokiyo ||647||

ਜਖਛ ਕੇ ਸੰਗਿ ਕਿਧੌ ਮੁਸਲੀ ਹਰਿ ਜੁਧ ਕਰਿਯੋ ਅਤਿ ਕੋਪੁ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥

जखछ के संगि किधौ मुसली हरि जुध करियो अति कोपु संभारियो ॥

jakhachh ke sa(n)g kidhau musalee har judh kariyo at kop sa(n)bhaariyo ||

ਲੈ ਤਰੁ ਬੀਰ ਦੋਊ ਕਰ ਭੀਤਰ ਭੀਮ ਭਏ ਅਤਿ ਹੀ ਬਲ ਧਾਰਿਯੋ ॥

लै तरु बीर दोऊ कर भीतर भीम भए अति ही बल धारियो ॥

lai tar beer dhouoo kar bheetar bheem bhe at hee bal dhaariyo ||

ਦੈਤ ਪਛਾਰਿ ਲਯੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਬੈ ਜਸੁ ਤਾ ਛਬਿ ਐਸਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

दैत पछारि लयो इह भाति कबै जसु ता छबि ऐसि उचारियो ॥

dhait pachhaar layo ieh bhaat kabai jas taa chhab aais uchaariyo ||

ਢੋਕੇ ਛੁਟੇ ਤੇ ਮਹਾ ਛੁਧਵਾਨ ਕਿਧੋ ਚਕਵਾ ਉਠਿ ਬਾਜਹਿੰ ਮਾਰਿਯੋ ॥੬੪੮॥

ढोके छुटे ते महा छुधवान किधो चकवा उठि बाजहिं मारियो ॥६४८॥

ddoke chhuTe te mahaa chhudhavaan kidho chakavaa uTh baajahi(n) maariyo ||648||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਗੋਪਿ ਛੁਰਾਇਬੋ ਜਖਛ ਬਧਹ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥

इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे कृसनावतारे गोपि छुराइबो जखछ बधह धिआइ समापतं ॥

eit sree bachitr naaTak gra(n)the kirasanaavataare gop chhuraibo jakhachh badheh dhiaai samaapata(n) ||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਮਾਰਿ ਕੈ ਤਾਹਿ ਕਿਧੌ ਮੁਸਲੀ ਹਰਿ ਬੰਸੀ ਬਜਾਈ ਨ ਕੈ ਕਛੁ ਸੰਕਾ ॥

मारि कै ताहि किधौ मुसली हरि बंसी बजाई न कै कछु संका ॥

maar kai taeh kidhau musalee har ba(n)see bajaiee na kai kachh sa(n)kaa ||

ਰਾਵਨ ਖੇਤ ਮਰਿਯੋ ਕੁਪ ਕੈ ਜਿਨਿ ਰੀਝਿ ਬਿਭੀਛਨ ਦੀਨ ਸੁ ਲੰਕਾ ॥

रावन खेत मरियो कुप कै जिनि रीझि बिभीछन दीन सु लंका ॥

raavan khet mariyo kup kai jin reejh bibheechhan dheen su la(n)kaa ||

ਜਾ ਕੋ ਲਖਿਯੋ ਕੁਬਜਾ ਬਲ ਬਾਹਨ ਜਾ ਕੋ ਲਖਿਯੋ ਮੁਰ ਦੈਤ ਅਤੰਕਾ ॥

जा को लखियो कुबजा बल बाहन जा को लखियो मुर दैत अतंका ॥

jaa ko lakhiyo kubajaa bal baahan jaa ko lakhiyo mur dhait ata(n)kaa ||

ਰੀਝਿ ਬਜਾਇ ਉਠਿਯੋ ਮੁਰਲੀ ਸੋਈ ਜੀਤ ਦੀਯੋ ਜਸੁ ਕੋ ਮਨੋ ਡੰਕਾ ॥੬੪੯॥

रीझि बजाइ उठियो मुरली सोई जीत दीयो जसु को मनो डंका ॥६४९॥

reejh bajai uThiyo muralee soiee jeet dheeyo jas ko mano dda(n)kaa ||649||

ਰੂਖਨ ਤੇ ਰਸ ਚੂਵਨ ਲਾਗ ਝਰੈ ਝਰਨਾ ਗਿਰਿ ਤੇ ਸੁਖਦਾਈ ॥

रूखन ते रस चूवन लाग झरै झरना गिरि ते सुखदाई ॥

rookhan te ras choovan laag jharai jharanaa gir te sukhadhaiee ||

ਘਾਸ ਚੁਗੈ ਨ ਮ੍ਰਿਗਾ ਬਨ ਕੇ ਖਗ ਰੀਝ ਰਹੇ ਧੁਨਿ ਜਾ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥

घास चुगै न मृगा बन के खग रीझ रहे धुनि जा सुनि पाई ॥

ghaas chugai na miragaa ban ke khag reejh rahe dhun jaa sun paiee ||

ਦੇਵ ਗੰਧਾਰਿ ਬਿਲਾਵਲ ਸਾਰੰਗ ਕੀ ਰਿਝ ਕੈ ਜਿਹ ਤਾਨ ਬਸਾਈ ॥

देव गंधारि बिलावल सारंग की रिझ कै जिह तान बसाई ॥

dhev ga(n)dhaar bilaaval saara(n)g kee rijh kai jeh taan basaiee ||

ਦੇਵ ਸਭੈ ਮਿਲਿ ਦੇਖਤ ਕਉਤਕ ਜਉ ਮੁਰਲੀ ਨੰਦ ਲਾਲ ਬਜਾਈ ॥੬੫੦॥

देव सभै मिलि देखत कउतक जउ मुरली नंद लाल बजाई ॥६५०॥

dhev sabhai mil dhekhat kautak jau muralee na(n)dh laal bajaiee ||650||

ਠਾਢ ਰਹੀ ਜਮੁਨਾ ਸੁਨਿ ਕੈ ਧੁਨਿ ਰਾਗ ਭਲੇ ਸੁਨਬੇ ਕੋ ਚਹੇ ਹੈ ॥

ठाढ रही जमुना सुनि कै धुनि राग भले सुनबे को चहे है ॥

Thaadd rahee jamunaa sun kai dhun raag bhale sunabe ko chahe hai ||

ਮੋਹਿ ਰਹੇ ਬਨ ਕੇ ਗਜ ਅਉ ਮ੍ਰਿਗ ਇਕਠੇ ਮਿਲਿ ਆਵਤ ਸਿੰਘ ਸਹੇ ਹੈ ॥

मोहि रहे बन के गज अउ मृग इकठे मिलि आवत सिंघ सहे है ॥

moh rahe ban ke gaj aau mirag ikaThe mil aavat si(n)gh sahe hai ||

ਆਵਤ ਹੈ ਸੁਰ ਮੰਡਲ ਕੇ ਸੁਰ ਤ੍ਯਾਗਿ ਸਭੈ ਸੁਰ ਧ੍ਯਾਨ ਫਹੇ ਹੈ ॥

आवत है सुर मंडल के सुर त्यागि सभै सुर ध्यान फहे है ॥

aavat hai sur ma(n)ddal ke sur tayaag sabhai sur dhayaan fahe hai ||

ਸੋ ਸੁਨਿ ਕੈ ਬਨ ਕੇ ਖਗਵਾ ਤਰੁ ਊਪਰ ਪੰਖ ਪਸਾਰਿ ਰਹੇ ਹੈ ॥੬੫੧॥

सो सुनि कै बन के खगवा तरु ऊपर पंख पसारि रहे है ॥६५१॥

so sun kai ban ke khagavaa tar uoopar pa(n)kh pasaar rahe hai ||651||

ਜੋਊ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਖੇਲਤ ਹੈ ਹਰਿ ਸੋ ਅਤਿ ਹੀ ਹਿਤ ਕੈ ਨ ਕਛੂ ਧਨ ਮੈ ॥

जोऊ ग्वारिन खेलत है हरि सो अति ही हित कै न कछू धन मै ॥

jouoo gavaiaarin khelat hai har so at hee hit kai na kachhoo dhan mai ||

ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਪੈ ਜਿਹ ਬੀਚ ਲਸੈ ਫੁਨਿ ਕੰਚਨ ਕੀ ਸੁ ਪ੍ਰਭਾ ਤਨ ਮੈ ॥

अति सुँदर पै जिह बीच लसै फुनि कंचन की सु प्रभा तन मै ॥

at su(n)dhar pai jeh beech lasai fun ka(n)chan kee su prabhaa tan mai ||

ਜੋਊ ਚੰਦ੍ਰਮੁਖੀ ਕਟਿ ਕੇਹਰਿ ਸੀ ਸੁ ਬਿਰਾਜਤ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੇ ਗਨ ਮੈ ॥

जोऊ चंद्रमुखी कटि केहरि सी सु बिराजत ग्वारिन के गन मै ॥

jouoo cha(n)dhramukhee kaT kehar see su biraajat gavaiaarin ke gan mai ||

ਸੁਨਿ ਕੈ ਮੁਰਲੀ ਧੁਨਿ ਸ੍ਰਉਨਨ ਮੈ ਅਤਿ ਰੀਝਿ ਗਿਰੀ ਸੁ ਮਨੋ ਬਨ ਮੈ ॥੬੫੨॥

सुनि कै मुरली धुनि स्रउनन मै अति रीझि गिरी सु मनो बन मै ॥६५२॥

sun kai muralee dhun sraunan mai at reejh giree su mano ban mai ||652||

ਇਹ ਕਉਤੁਕ ਕੈ ਸੁ ਚਲੇ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਫੁਨਿ ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਹਲੀ ਹਰਿ ਆਛੇ ॥

इह कउतुक कै सु चले गृह को फुनि गावत गीत हली हरि आछे ॥

eeh kautuk kai su chale gireh ko fun gaavat geet halee har aachhe ||

ਸੁੰਦਰ ਬੀਚ ਅਖਾਰੇ ਕਿਧੌ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਨਟੂਆ ਜਨੁ ਕਾਛੇ ॥

सुँदर बीच अखारे किधौ कबि स्याम कहै नटूआ जनु काछे ॥

su(n)dhar beech akhaare kidhau kab sayaam kahai naTooaa jan kaachhe ||

ਰਾਜਤ ਹੈ ਬਲਭਦ੍ਰ ਕੇ ਨੈਨ ਯੌਂ ਮਾਨੋ ਢਰੇ ਇਹ ਮੈਨ ਕੇ ਸਾਛੇ ॥

राजत है बलभद्र के नैन यौं मानो ढरे इह मैन के साछे ॥

raajat hai balabhadhr ke nain yaua(n) maano ddare ieh main ke saachhe ||

ਸੁੰਦਰ ਹੈ ਰਤਿ ਕੇ ਪਤਿ ਤੈ ਅਤਿ ਮਾਨਹੁ ਡਾਰਤ ਮੈਨਹਿ ਪਾਛੇ ॥੬੫੩॥

सुँदर है रति के पति तै अति मानहु डारत मैनहि पाछे ॥६५३॥

su(n)dhar hai rat ke pat tai at maanahu ddaarat maineh paachhe ||653||

ਬੀਚ ਮਨੈ ਸੁਖ ਪਾਇ ਤਬੈ ਗ੍ਰਿਹ ਕੌ ਸੁ ਚਲੇ ਰਿਪੁ ਕੌ ਹਨਿ ਦੋਊ ॥

बीच मनै सुख पाइ तबै गृह कौ सु चले रिपु कौ हनि दोऊ ॥

beech manai sukh pai tabai gireh kau su chale rip kau han dhouoo ||

ਚੰਦ੍ਰਪ੍ਰਭਾ ਸਮ ਜਾ ਮੁਖ ਉਪਮ ਜਾ ਸਮ ਉਪਮ ਹੈ ਨਹਿ ਕੋਊ ॥

चंद्रप्रभा सम जा मुख उपम जा सम उपम है नहि कोऊ ॥

cha(n)dhraprabhaa sam jaa mukh upam jaa sam upam hai neh kouoo ||

ਦੇਖਤ ਰੀਝ ਰਹੈ ਜਿਹ ਕੋ ਰਿਪੁ ਰੀਝਤ ਸੋ ਇਨ ਦੇਖਤ ਸੋਊ ॥

देखत रीझ रहै जिह को रिपु रीझत सो इन देखत सोऊ ॥

dhekhat reejh rahai jeh ko rip reejhat so in dhekhat souoo ||

ਮਾਨਹੁ ਲਛਮਨ ਰਾਮ ਬਡੇ ਭਟ ਮਾਰਿ ਚਲੇ ਰਿਪੁ ਕੋ ਘਰ ਓਊ ॥੬੫੪॥

मानहु लछमन राम बडे भट मारि चले रिपु को घर ओऊ ॥६५४॥

maanahu lachhaman raam badde bhaT maar chale rip ko ghar ouoo ||654||

ਅਥ ਕੁੰਜ ਗਲੀਨ ਮੈ ਖੇਲਬੋ ॥

अथ कुँज गलीन मै खेलबो ॥

ath ku(n)j galeen mai khelabo ||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਹਰਿ ਸੰਗਿ ਕਹਿਯੋ ਇਮ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੇ ਅਬ ਕੁੰਜ ਗਲੀਨ ਮੈ ਖੇਲ ਮਚਈਯੈ ॥

हरि संगि कहियो इम ग्वारिन के अब कुँज गलीन मै खेल मचईयै ॥

har sa(n)g kahiyo im gavaiaarin ke ab ku(n)j galeen mai khel machieeyai ||

ਨਾਚਤ ਖੇਲਤ ਭਾਤਿ ਭਲੀ ਸੁ ਕਹਿਯੋ ਯੌ ਸੁੰਦਰ ਗੀਤ ਬਸਈਯੈ ॥

नाचत खेलत भाति भली सु कहियो यौ सुँदर गीत बसईयै ॥

naachat khelat bhaat bhalee su kahiyo yau su(n)dhar geet basieeyai ||

ਜਾ ਕੇ ਹੀਏ ਮਨੁ ਹੋਤ ਖੁਸੀ ਸੁਨੀਯੈ ਉਠਿ ਕੇ ਸੋਊ ਕਾਰਜ ਕਈਯੈ ॥

जा के हीए मनु होत खुसी सुनीयै उठि के सोऊ कारज कईयै ॥

jaa ke he'ee man hot khusee suneeyai uTh ke souoo kaaraj kieeyai ||

ਤੀਰ ਨਦੀ ਹਮਰੀ ਸਿਖ ਲੈ ਸੁਖ ਆਪਨ ਦੈ ਹਮ ਹੂੰ ਸੁਖ ਦਈਯੈ ॥੬੫੫॥

तीर नदी हमरी सिख लै सुख आपन दै हम हूँ सुख दईयै ॥६५५॥

teer nadhee hamaree sikh lai sukh aapan dhai ham hoo(n) sukh dhieeyai ||655||

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੋ ਆਇਸੁ ਮਾਨਿ ਤ੍ਰੀਯਾ ਬ੍ਰਿਜ ਕੁੰਜ ਗਲੀਨ ਮੈ ਖੇਲ ਮਚਾਯੋ ॥

कान्रह को आइसु मानि त्रीया बृज कुँज गलीन मै खेल मचायो ॥

kaanreh ko aais maan treeyaa biraj ku(n)j galeen mai khel machaayo ||

ਗਾਇ ਉਠੀ ਸੋਊ ਗੀਤ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਜੋ ਹਰਿ ਕੇ ਮਨ ਭੀਤਰ ਭਾਯੋ ॥

गाइ उठी सोऊ गीत भली बिधि जो हरि के मन भीतर भायो ॥

gai uThee souoo geet bhalee bidh jo har ke man bheetar bhaayo ||

ਦੇਵ ਗੰਧਾਰਿ ਅਉ ਸੁਧ ਮਲਾਰ ਬਿਖੈ ਸੋਊ ਭਾਖਿ ਖਿਆਲ ਬਸਾਯੋ ॥

देव गंधारि अउ सुध मलार बिखै सोऊ भाखि खिआल बसायो ॥

dhev ga(n)dhaar aau sudh malaar bikhai souoo bhaakh khiaal basaayo ||

ਰੀਝ ਰਹਿਯੋ ਪੁਰਿ ਮੰਡਲ ਅਉ ਸੁਰ ਮੰਡਲ ਪੈ ਜਿਨ ਹੂੰ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥੬੫੬॥

रीझ रहियो पुरि मंडल अउ सुर मंडल पै जिन हूँ सुनि पायो ॥६५६॥

reejh rahiyo pur ma(n)ddal aau sur ma(n)ddal pai jin hoo(n) sun paayo ||656||

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹਿਯੋ ਸਿਰ ਪੈ ਧਰ ਕੈ ਮਿਲਿ ਕੁੰਜਨ ਮੈ ਸੁਭ ਭਾਤਿ ਗਈ ਹੈ ॥

कान्रह कहियो सिर पै धर कै मिलि कुँजन मै सुभ भाति गई है ॥

kaanreh kahiyo sir pai dhar kai mil ku(n)jan mai subh bhaat giee hai ||

ਕੰਜ ਮੁਖੀ ਤਨ ਕੰਚਨ ਸੇ ਸਭ ਰੂਪ ਬਿਖੈ ਮਨੋ ਮੈਨ ਮਈ ਹੈ ॥

कंज मुखी तन कंचन से सभ रूप बिखै मनो मैन मई है ॥

ka(n)j mukhee tan ka(n)chan se sabh roop bikhai mano main miee hai ||

ਖੇਲ ਬਿਖੈ ਰਸ ਕੀ ਸੋ ਤ੍ਰੀਯਾ ਸਭ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਆਗੇ ਹ੍ਵੈ ਐਸੇ ਧਈ ਹੈ ॥

खेल बिखै रस की सो त्रीया सभ स्याम के आगे ह्वै ऐसे धई है ॥

khel bikhai ras kee so treeyaa sabh sayaam ke aage havai aaise dhiee hai ||

ਯੌ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਉਪਮਾ ਗਜ ਗਾਮਨਿ ਕਾਮਿਨ ਰੂਪ ਭਈ ਹੈ ॥੬੫੭॥

यौ कबि स्याम कहै उपमा गज गामनि कामिन रूप भई है ॥६५७॥

yau kab sayaam kahai upamaa gaj gaaman kaamin roop bhiee hai ||657||

ਕਾਨ੍ਰਹ ਛੁਹਿਯੋ ਚਹੈ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੌ ਸੋਊ ਭਾਗ ਚਲੈ ਨਹੀ ਦੇਤ ਛੁਹਾਈ ॥

कान्रह छुहियो चहै ग्वारिन कौ सोऊ भाग चलै नही देत छुहाई ॥

kaanreh chhuhiyo chahai gavaiaarin kau souoo bhaag chalai nahee dhet chhuhaiee ||

ਜਿਉ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਅਪਨੇ ਪਤਿ ਕੋ ਰਤਿ ਕੇਲ ਸਮੈ ਨਹੀ ਦੇਤ ਮਿਲਾਈ ॥

जिउ मृगनी अपने पति को रति केल समै नही देत मिलाई ॥

jiau miraganee apane pat ko rat kel samai nahee dhet milaiee ||

ਕੁੰਜਨ ਭੀਤਰ ਤੀਰ ਨਦੀ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਸੁ ਫਿਰੈ ਤਹ ਧਾਈ ॥

कुँजन भीतर तीर नदी बृखभान सुता सु फिरै तह धाई ॥

ku(n)jan bheetar teer nadhee birakhabhaan sutaa su firai teh dhaiee ||

ਠਉਰ ਤਹਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੋ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਖੇਲ ਮਚਾਈ ॥੬੫੮॥

ठउर तहा कबि स्याम कहै इह भाति सो स्याम जू खेल मचाई ॥६५८॥

Thaur tahaa kab sayaam kahai ieh bhaat so sayaam joo khel machaiee ||658||

ਰਾਤਿ ਕਰੀ ਛਠ ਮਾਸਨ ਕੀ ਅਤਿ ਉਜਲ ਪੈ ਸੋਊ ਅਰਧ ਅੰਧੇਰੀ ॥

राति करी छठ मासन की अति उजल पै सोऊ अरध अंधेरी ॥

raat karee chhaTh maasan kee at ujal pai souoo aradh a(n)dheree ||

ਤਾਹੀ ਸਮੈ ਤਿਹ ਠਉਰ ਬਿਖੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸਭੈ ਹਰਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਘੇਰੀ ॥

ताही समै तिह ठउर बिखै कबि स्याम सभै हरि ग्वारिन घेरी ॥

taahee samai teh Thaur bikhai kab sayaam sabhai har gavaiaarin gheree ||

ਨੈਨ ਕੀ ਕੋਰ ਕਟਾਛਨ ਪੇਖਤ ਝੂਮਿ ਗਿਰੀ ਇਕ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ਚੇਰੀ ॥

नैन की कोर कटाछन पेखत झूमि गिरी इक ह्वै गई चेरी ॥

nain kee kor kaTaachhan pekhat jhoom giree ik havai giee cheree ||

ਯੌ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਜੀਯ ਮੈ ਸਰ ਸੋ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਜਿਮ ਘਾਵਤ ਹੇਰੀ ॥੬੫੯॥

यौ उपजी उपमा जीय मै सर सो मृगनी जिम घावत हेरी ॥६५९॥

yau upajee upamaa jeey mai sar so miraganee jim ghaavat heree ||659||

ਫੇਰ ਉਠੈ ਉਠਤੇ ਹੀ ਭਗੈ ਜਦੁਰਾ ਕੌ ਨ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਦੇਤ ਮਿਲਾਈ ॥

फेर उठै उठते ही भगै जदुरा कौ न ग्वारिन देत मिलाई ॥

fer uThai uThate hee bhagai jadhuraa kau na gavaiaarin dhet milaiee ||

ਪਾਛੈ ਪਰੈ ਤਿਨ ਕੇ ਹਰਿ ਜੂ ਚੜਿ ਕੈ ਰਸ ਕੈ ਹਯ ਊਪਰ ਧਾਈ ॥

पाछै परै तिन के हरि जू चड़ि कै रस कै हय ऊपर धाई ॥

paachhai parai tin ke har joo chaR kai ras kai hay uoopar dhaiee ||

ਰਾਧੇ ਕੋ ਨੈਨਨ ਕੇ ਸਰ ਸੰਗ ਬਧੈ ਮਨੋ ਭਉਹ ਕਮਾਨ ਚੜਾਈ ॥

राधे को नैनन के सर संग बधै मनो भउह कमान चड़ाई ॥

raadhe ko nainan ke sar sa(n)g badhai mano bhauh kamaan chaRaiee ||

ਝੂਮਿ ਗਿਰੈ ਧਰਨੀ ਪਰ ਸੋ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਮ੍ਰਿਗਹਾ ਮਨੋ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਈ ॥੬੬੦॥

झूमि गिरै धरनी पर सो मृगनी मृगहा मनो मारि गिराई ॥६६०॥

jhoom girai dharanee par so miraganee miragahaa mano maar giraiee ||660||

ਸੁਧਿ ਲੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਤਬ ਹੀ ਹਰਿ ਅਗ੍ਰਜ ਕੁੰਜਨ ਮੈ ਉਠਿ ਭਾਗੈ ॥

सुधि लै बृखभानु सुता तब ही हरि अग्रज कुँजन मै उठि भागै ॥

sudh lai birakhabhaan sutaa tab hee har agraj ku(n)jan mai uTh bhaagai ||

ਰਸ ਸੋ ਜਦੁਰਾਇ ਮਹਾ ਰਸੀਆ ਤਬ ਹੀ ਤਿਹ ਕੇ ਪਿਛੂਆਨ ਸੋ ਲਾਗੈ ॥

रस सो जदुराइ महा रसीआ तब ही तिह के पिछूआन सो लागै ॥

ras so jadhurai mahaa raseeaa tab hee teh ke pichhooaan so laagai ||

ਮੋਛ ਲਹੈ ਨਰ ਸੋ ਛਿਨ ਮੈ ਹਰਿ ਕੇ ਇਹ ਕਉਤੁਕ ਜੋ ਅਨੁਰਾਗੈ ॥

मोछ लहै नर सो छिन मै हरि के इह कउतुक जो अनुरागै ॥

mochh lahai nar so chhin mai har ke ieh kautuk jo anuraagai ||

ਯੌ ਉਪਜੈ ਉਪਮਾ ਮਨ ਮੈ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਜਿਮ ਘਾਇਲ ਸ੍ਵਾਰ ਕੇ ਆਗੈ ॥੬੬੧॥

यौ उपजै उपमा मन मै मृगनी जिम घाइल स्वार के आगै ॥६६१॥

yau upajai upamaa man mai miraganee jim ghail savaiaar ke aagai ||661||

ਅਤਿ ਭਾਗਤ ਕੁੰਜ ਗਲੀਨ ਬਿਖੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਕੋ ਗਹੇ ਹਰਿ ਐਸੇ ॥

अति भागत कुँज गलीन बिखै बृखभानु सुता को गहे हरि ऐसे ॥

at bhaagat ku(n)j galeen bikhai birakhabhaan sutaa ko gahe har aaise ||

ਕੈਧੌ ਧਵਾਇ ਧਵਾਇ ਮਹਾ ਜਮੁਨਾ ਤਟਿ ਹਾਰਤ ਮਾਨਕ ਜੈਸੇ ॥

कैधौ धवाइ धवाइ महा जमुना तटि हारत मानक जैसे ॥

kaidhau dhavai dhavai mahaa jamunaa taT haarat maanak jaise ||

ਪੈ ਚੜਿ ਕੈ ਰਸ ਹੈ ਮਨ ਨੈਨਨ ਭਉਹ ਤਨਾਇ ਕੈ ਮਾਰਤ ਲੈਸੇ ॥

पै चड़ि कै रस है मन नैनन भउह तनाइ कै मारत लैसे ॥

pai chaR kai ras hai man nainan bhauh tanai kai maarat laise ||

ਯੌ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਜਿਮ ਸ੍ਵਾਰ ਮਨੋ ਜਿਤ ਲੇਤ ਮ੍ਰਿਗੀ ਕਹੁ ਜੈਸੇ ॥੬੬੨॥

यौ उपजी उपमा जिम स्वार मनो जित लेत मृगी कहु जैसे ॥६६२॥

yau upajee upamaa jim savaiaar mano jit let miragee kahu jaise ||662||

ਗਹਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਜਦੁਰਾਇ ਜੂ ਬੋਲਤ ਤਾ ਸੰਗਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਨੀ ॥

गहि कै बृखभानु सुता जदुराइ जू बोलत ता संगि अंमृत बानी ॥

geh kai birakhabhaan sutaa jadhurai joo bolat taa sa(n)g a(n)mirat baanee ||

ਭਾਗਤ ਕਾਹੇ ਕੇ ਹੇਤ ਸੁਨੋ ਹਮ ਹੂੰ ਤੇ ਤੂੰ ਕਿਉ ਸੁਨਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਰਾਨੀ ॥

भागत काहे के हेत सुनो हम हूँ ते तूँ किउ सुनि ग्वारिन रानी ॥

bhaagat kaahe ke het suno ham hoo(n) te too(n) kiau sun gavaiaarin raanee ||

ਕੰਜਮੁਖੀ ਤਨ ਕੰਚਨ ਸੋ ਹਮ ਹ੍ਵੈ ਮਨ ਕੀ ਸਭ ਬਾਤ ਪਛਾਨੀ ॥

कंजमुखी तन कंचन सो हम ह्वै मन की सभ बात पछानी ॥

ka(n)jamukhee tan ka(n)chan so ham havai man kee sabh baat pachhaanee ||

ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਪ੍ਰੇਮ ਛਕੀ ਮਨਿ ਸੁੰਦਰਿ ਹ੍ਵੈ ਬਨਿ ਖੋਜਤ ਸ੍ਯਾਮ ਦਿਵਾਨੀ ॥੬੬੩॥

स्याम के प्रेम छकी मनि सुँदरि ह्वै बनि खोजत स्याम दिवानी ॥६६३॥

sayaam ke prem chhakee man su(n)dhar havai ban khojat sayaam dhivaanee ||663||

ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਪਿਖਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੋ ਨਿਹੁਰਾਇ ਕੈ ਨੀਚੇ ਰਹੀ ਅਖੀਆ ॥

बृखभान सुता पिखि ग्वारिन को निहुराइ कै नीचे रही अखीआ ॥

birakhabhaan sutaa pikh gavaiaarin ko nihurai kai neeche rahee akheeaa ||

ਮਨੋ ਯਾ ਮ੍ਰਿਗ ਭਾ ਸਭ ਛੀਨ ਲਈ ਕਿ ਮਨੋ ਇਹ ਕੰਜਨ ਕੀ ਪਖੀਆ ॥

मनो या मृग भा सभ छीन लई कि मनो इह कंजन की पखीआ ॥

mano yaa mirag bhaa sabh chheen liee k mano ieh ka(n)jan kee pakheeaa ||

ਸਮ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕੀ ਹਸਿ ਕੈ ਤ੍ਰੀਯਾ ਯੌ ਬਤੀਯਾ ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਗ ਹੈ ਅਖੀਆ ॥

सम अंमृत की हसि कै त्रीया यौ बतीया हरि के संग है अखीआ ॥

sam a(n)mirat kee has kai treeyaa yau bateeyaa har ke sa(n)g hai akheeaa ||

ਹਰਿ ਛਾਡਿ ਦੈ ਮੋਹਿ ਕਹਿਯੋ ਹਮ ਕੌ ਸੁ ਨਿਹਾਰਤ ਹੈ ਸਭ ਹੀ ਸਖੀਆ ॥੬੬੪॥

हरि छाडि दै मोहि कहियो हम कौ सु निहारत है सभ ही सखीआ ॥६६४॥

har chhaadd dhai moh kahiyo ham kau su nihaarat hai sabh hee sakheeaa ||664||

ਸੁਨ ਕੈ ਹਰਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੀ ਬਤੀਯਾ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਨਹੀ ਛੋਰਤ ਤੋ ਕੌ ॥

सुन कै हरि ग्वारिन की बतीया इह भाति कहियो नही छोरत तो कौ ॥

sun kai har gavaiaarin kee bateeyaa ieh bhaat kahiyo nahee chhorat to kau ||

ਦੇਖਤ ਹੈ ਤੋ ਕਹਾ ਭਯੋ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਪੈ ਇਨ ਤੇ ਕਛੂ ਸੰਕ ਨ ਮੋ ਕੌ ॥

देखत है तो कहा भयो ग्वारिन पै इन ते कछू संक न मो कौ ॥

dhekhat hai to kahaa bhayo gavaiaarin pai in te kachhoo sa(n)k na mo kau ||

ਅਉ ਹਮਰੀ ਰਸ ਖੇਲਨ ਕੀ ਇਹ ਠਉਰ ਬਿਖੈ ਕੀ ਨਹੀ ਸੁਧਿ ਲੋਕੋ ॥

अउ हमरी रस खेलन की इह ठउर बिखै की नही सुधि लोको ॥

aau hamaree ras khelan kee ieh Thaur bikhai kee nahee sudh loko ||

ਕਾਹੇ ਕਉ ਮੋ ਸੋ ਬਿਬਾਦ ਕਰੈ ਸੁ ਡਰੈ ਇਨ ਤੇ ਬਿਨ ਹੀ ਸੁ ਤੂ ਕੋ ਕੌ ॥੬੬੫॥

काहे कउ मो सो बिबाद करै सु डरै इन ते बिन ही सु तू को कौ ॥६६५॥

kaahe kau mo so bibaadh karai su ddarai in te bin hee su too ko kau ||665||

ਸੁਨਿ ਕੈ ਜਦੁਰਾਇ ਕੀ ਬਾਤ ਤ੍ਰੀਯਾ ਬਤੀਆ ਹਰਿ ਕੇ ਇਮ ਸੰਗਿ ਉਚਾਰੀ ॥

सुनि कै जदुराइ की बात त्रीया बतीआ हरि के इम संगि उचारी ॥

sun kai jadhurai kee baat treeyaa bateeaa har ke im sa(n)g uchaaree ||

ਚਾਦਨੀ ਰਾਤਿ ਰਹੀ ਛਕਿ ਕੈ ਦਿਜੀਯੈ ਹਰਿ ਹੋਵਨ ਰੈਨ ਅੰਧਯਾਰੀ ॥

चादनी राति रही छकि कै दिजीयै हरि होवन रैन अंधयारी ॥

chaadhanee raat rahee chhak kai dhijeeyai har hovan rain a(n)dhayaaree ||

ਸੁਨ ਕੈ ਹਮਹੂੰ ਤੁਮਰੀ ਬਤੀਯਾ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਿਚਾਰੀ ॥

सुन कै हमहूँ तुमरी बतीया अपने मन मै इह भाति बिचारी ॥

sun kai hamahoo(n) tumaree bateeyaa apane man mai ieh bhaat bichaaree ||

ਸੰਕ ਕਰੋ ਨਹੀ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੀ ਸੁ ਮਨੋ ਤੁਮ ਲਾਜ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਡਾਰੀ ॥੬੬੬॥

संक करो नही ग्वारिन की सु मनो तुम लाज बिदा करि डारी ॥६६६॥

sa(n)k karo nahee gavaiaarin kee su mano tum laaj bidhaa kar ddaaree ||666||

ਭਾਖਤ ਹੋ ਬਤੀਯਾ ਹਮ ਸੋ ਹਸਿ ਕੈ ਹਰਿ ਕੈ ਅਤਿ ਹੀ ਹਿਤ ਭਾਰੋ ॥

भाखत हो बतीया हम सो हसि कै हरि कै अति ही हित भारो ॥

bhaakhat ho bateeyaa ham so has kai har kai at hee hit bhaaro ||

ਮੁਸਕਾਤ ਹੈ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਹੇਰਿ ਉਤੈ ਪਿਖਿ ਕੈ ਹਮਰੋ ਇਹ ਕਉਤੁਕ ਸਾਰੋ ॥

मुसकात है ग्वारिन हेरि उतै पिखि कै हमरो इह कउतुक सारो ॥

musakaat hai gavaiaarin her utai pikh kai hamaro ieh kautuk saaro ||

ਛੋਰ ਦੈ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹਿਯੋ ਹਮ ਕੋ ਅਪਨੇ ਮਨ ਬੁਧਿ ਅਕਾਮ ਕੀ ਧਾਰੋ ॥

छोर दै कान्रह कहियो हम को अपने मन बुधि अकाम की धारो ॥

chhor dhai kaanreh kahiyo ham ko apane man budh akaam kee dhaaro ||

ਤਾਹੀ ਤੇ ਤੋ ਸੰਗਿ ਮੈ ਸੋ ਕਹੋ ਜਦੁਰਾਇ ਘਨੀ ਤੁਮ ਸੰਕ ਬਿਚਾਰੋ ॥੬੬੭॥

ताही ते तो संगि मै सो कहो जदुराइ घनी तुम संक बिचारो ॥६६७॥

taahee te to sa(n)g mai so kaho jadhurai ghanee tum sa(n)k bichaaro ||667||

ਭੂਖ ਲਗੇ ਸੁਨੀਐ ਸਜਨੀ ਲਗਰਾ ਕਹੂੰ ਛੋਰਤ ਜਾਤ ਬਗੀ ਕੋ ॥

भूख लगे सुनीऐ सजनी लगरा कहूँ छोरत जात बगी को ॥

bhookh lage suneeaai sajanee lagaraa kahoo(n) chhorat jaat bagee ko ||

ਤਾਤ ਕੀ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨੀ ਤੈ ਕਥਾ ਬਿਰਹੀ ਨਹਿ ਛੋਰਤ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗੀ ਕੋ ॥

तात की स्याम सुनी तै कथा बिरही नहि छोरत प्रीति लगी को ॥

taat kee sayaam sunee tai kathaa birahee neh chhorat preet lagee ko ||

ਛੋਰਤ ਹੈ ਸੁ ਨਹੀ ਕੁਟਵਾਰ ਕਿਧੌ ਗਹਿ ਕੈ ਪੁਰ ਹੂੰ ਕੀ ਠਗੀ ਕੋ ॥

छोरत है सु नही कुटवार किधौ गहि कै पुर हूँ की ठगी को ॥

chhorat hai su nahee kuTavaar kidhau geh kai pur hoo(n) kee Thagee ko ||

ਤਾ ਤੇ ਨ ਛੋਰਤ ਹਉ ਤੁਮ ਕੌ ਕਿ ਸੁਨਿਯੋ ਕਹੂੰ ਛੋਰਤ ਸਿੰਘ ਮ੍ਰਿਗੀ ਕੋ ॥੬੬੮॥

ता ते न छोरत हउ तुम कौ कि सुनियो कहूँ छोरत सिंघ मृगी को ॥६६८॥

taa te na chhorat hau tum kau k suniyo kahoo(n) chhorat si(n)gh miragee ko ||668||

ਕਹੀ ਬਤੀਯਾ ਇਹ ਬਾਲ ਕੇ ਸੰਗ ਜੁ ਥੀ ਅਤਿ ਜੋਬਨ ਕੇ ਰਸ ਭੀਨੀ ॥

कही बतीया इह बाल के संग जु थी अति जोबन के रस भीनी ॥

kahee bateeyaa ieh baal ke sa(n)g ju thee at joban ke ras bheenee ||

ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਅਰੁ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਤੇ ਅਤਿ ਰੂਪ ਕੇ ਬੀਚ ਹੁਤੀ ਜੁ ਨਵੀਨੀ ॥

चंद्रभगा अरु ग्वारिन ते अति रूप के बीच हुती जु नवीनी ॥

cha(n)dhrabhagaa ar gavaiaarin te at roop ke beech hutee ju naveenee ||

ਜਿਉ ਮ੍ਰਿਗਰਾਜ ਮ੍ਰਿਗੀ ਕੋ ਗਹੈ ਕਬਿ ਨੈ ਉਪਮਾ ਬਿਧਿ ਯਾ ਲਖਿ ਲੀਨੀ ॥

जिउ मृगराज मृगी को गहै कबि नै उपमा बिधि या लखि लीनी ॥

jiau miragaraaj miragee ko gahai kab nai upamaa bidh yaa lakh leenee ||

ਕਾਨ੍ਰਹ ਤਬੈ ਕਰਵਾ ਗਹ ਕੈ ਅਪਨੇ ਬਲ ਸੰਗਿ ਸੋਊ ਬਸਿ ਕੀਨੀ ॥੬੬੯॥

कान्रह तबै करवा गह कै अपने बल संगि सोऊ बसि कीनी ॥६६९॥

kaanreh tabai karavaa geh kai apane bal sa(n)g souoo bas keenee ||669||

ਕਰਿ ਕੈ ਬਸਿ ਵਾ ਸੰਗਿ ਐਸੇ ਕਹੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਜਦੁਰਾਇ ਕਹਾਨੀ ॥

करि कै बसि वा संगि ऐसे कही कबि स्याम कहै जदुराइ कहानी ॥

kar kai bas vaa sa(n)g aaise kahee kab sayaam kahai jadhurai kahaanee ||

ਪੈ ਰਸ ਰੀਤਹਿ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਜੁ ਹੁਤੀ ਸਮ ਮਾਨਹੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਨੀ ॥

पै रस रीतहि की अति ही जु हुती सम मानहु अंमृत बानी ॥

pai ras reeteh kee at hee ju hutee sam maanahu a(n)mirat baanee ||

ਤੇਰੋ ਕਹਾ ਬਿਗਰੈ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਰਿ ਕਹਿਯੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸ੍ਯਾਮ ਗੁਮਾਨੀ ॥

तेरो कहा बिगरै बृज नारि कहियो इह भाति स्याम गुमानी ॥

tero kahaa bigarai biraj naar kahiyo ieh bhaat sayaam gumaanee ||

ਅਉਰ ਸਭੈ ਤ੍ਰੀਯ ਚੇਰਿਨ ਹੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਤਿਨ ਮੈ ਤੂ ਰਾਨੀ ॥੬੭੦॥

अउर सभै त्रीय चेरिन है बृखभान सुता तिन मै तू रानी ॥६७०॥

aaur sabhai treey cherin hai birakhabhaan sutaa tin mai too raanee ||670||

ਜਹਾ ਚੰਦ ਕੀ ਚਾਦਨੀ ਛਾਜਤ ਹੈ ਜਹਾ ਪਾਤ ਚੰਬੇਲੀ ਕੇ ਸੇਜ ਡਹੀ ਹੈ ॥

जहा चंद की चादनी छाजत है जहा पात चंबेली के सेज डही है ॥

jahaa cha(n)dh kee chaadhanee chhaajat hai jahaa paat cha(n)belee ke sej ddahee hai ||

ਸੇਤ ਜਹਾ ਗੁਲ ਰਾਜਤ ਹੈ ਜਿਹ ਕੇ ਜਮੁਨਾ ਢਿਗ ਆਇ ਬਹੀ ਹੈ ॥

सेत जहा गुल राजत है जिह के जमुना ढिग आइ बही है ॥

set jahaa gul raajat hai jeh ke jamunaa ddig aai bahee hai ||

ਤਾਹੀ ਸਮੈ ਹਰਿ ਰਾਧੇ ਗ੍ਰਸੀ ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਕੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੀ ਹੈ ॥

ताही समै हरि राधे ग्रसी उपमा तिह की कबि स्याम कही है ॥

taahee samai har raadhe grasee upamaa teh kee kab sayaam kahee hai ||

ਸੇਤ ਤ੍ਰੀਯਾ ਤਨ ਸ੍ਯਾਮ ਹਰੀ ਮਨੋ ਸੋਮ ਕਲਾ ਇਹ ਰਾਹੁ ਗਹੀ ਹੈ ॥੬੭੧॥

सेत त्रीया तन स्याम हरी मनो सोम कला इह राहु गही है ॥६७१॥

set treeyaa tan sayaam haree mano som kalaa ieh raahu gahee hai ||671||

ਤਿਹ ਕੋ ਹਰਿ ਜੂ ਫਿਰਿ ਛੋਰਿ ਦਯੋ ਸੋਊ ਕੁੰਜ ਗਲੀ ਕੇ ਬਿਖੈ ਬਨ ਮੈ ॥

तिह को हरि जू फिरि छोरि दयो सोऊ कुँज गली के बिखै बन मै ॥

teh ko har joo fir chhor dhayo souoo ku(n)j galee ke bikhai ban mai ||

ਫਿਰਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਮੈ ਸੋਊ ਜਾਇ ਮਿਲੀ ਅਤਿ ਆਨੰਦ ਕੈ ਅਪੁਨੇ ਤਨ ਮੈ ॥

फिरि ग्वारिन मै सोऊ जाइ मिली अति आनंद कै अपुने तन मै ॥

fir gavaiaarin mai souoo jai milee at aana(n)dh kai apune tan mai ||

ਅਤਿ ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਉਪਮਾ ਹੈ ਕਹੀ ਉਪਜੀ ਜੁ ਕੋਊ ਕਬਿ ਕੈ ਮਨ ਮੈ ॥

अति ता छबि की उपमा है कही उपजी जु कोऊ कबि कै मन मै ॥

at taa chhab kee upamaa hai kahee upajee ju kouoo kab kai man mai ||

ਮਨੋ ਕੇਹਰਿ ਤੇ ਛੁਟਵਾਇ ਮਿਲੀ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਕੋ ਮਨੋ ਮ੍ਰਿਗੀਯਾ ਬਨ ਮੈ ॥੬੭੨॥

मनो केहरि ते छुटवाइ मिली मृगनी को मनो मृगीया बन मै ॥६७२॥

mano kehar te chhuTavai milee miraganee ko mano mirageeyaa ban mai ||672||

ਫਿਰਿ ਜਾਇ ਕੈ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਮੈ ਹਰਿ ਜੂ ਅਤਿ ਹੀ ਇਕ ਸੁੰਦਰ ਖੇਲ ਮਚਾਯੋ ॥

फिरि जाइ कै ग्वारिन मै हरि जू अति ही इक सुँदर खेल मचायो ॥

fir jai kai gavaiaarin mai har joo at hee ik su(n)dhar khel machaayo ||

ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਹੂੰ ਕੇ ਹਾਥ ਪੈ ਹਾਥ ਧਰਿਯੋ ਅਤਿ ਸਹੀ ਮਨ ਮੈ ਸੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥

चंद्रभगा हूँ के हाथ पै हाथ धरियो अति सही मन मै सुखु पायो ॥

cha(n)dhrabhagaa hoo(n) ke haath pai haath dhariyo at sahee man mai sukh paayo ||

ਗਾਵਤ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਹੈ ਸਭ ਗੀਤ ਜੋਊ ਉਨ ਕੈ ਮਨ ਭੀਤਰ ਭਾਯੋ ॥

गावत ग्वारिन है सभ गीत जोऊ उन कै मन भीतर भायो ॥

gaavat gavaiaarin hai sabh geet jouoo un kai man bheetar bhaayo ||

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਮਨਿ ਆਨੰਦ ਕੈ ਮਨ ਕੋ ਫੁਨਿ ਸੋਕ ਸਭੈ ਬਿਸਰਾਯੋ ॥੬੭੩॥

स्याम कहै मनि आनंद कै मन को फुनि सोक सभै बिसरायो ॥६७३॥

sayaam kahai man aana(n)dh kai man ko fun sok sabhai bisaraayo ||673||

ਹਰਿ ਨਾਚਤ ਨਾਚਤ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਮੈ ਹਸਿ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਹੂੰ ਕੀ ਓਰਿ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

हरि नाचत नाचत ग्वारिन मै हसि चंद्रभगा हूँ की ओरि निहारियो ॥

har naachat naachat gavaiaarin mai has cha(n)dhrabhagaa hoo(n) kee or nihaariyo ||

ਸੋਊ ਹਸੀ ਇਤ ਤੇ ਏ ਹਸੇ ਜਦੁਰਾ ਤਿਹ ਸੋ ਬਚਨਾ ਹੈ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

सोऊ हसी इत ते ए हसे जदुरा तिह सो बचना है उचारियो ॥

souoo hasee it te e hase jadhuraa teh so bachanaa hai uchaariyo ||

ਮੇਰੋ ਮਹਾ ਹਿਤ ਹੈ ਤੁਮ ਸੋ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਇਹ ਹੇਰਿ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

मेरो महा हित है तुम सो बृखभान सुता इह हेरि बिचारियो ॥

mero mahaa hit hai tum so birakhabhaan sutaa ieh her bichaariyo ||

ਆਨਿ ਤ੍ਰਿਯਾ ਸੰਗਿ ਹੇਤ ਕਰਿਯੋ ਹਮ ਊਪਰ ਤੇ ਹਰਿ ਚੇਤ ਬਿਸਾਰਿਯੋ ॥੬੭੪॥

आनि तृया संगि हेत करियो हम ऊपर ते हरि चेत बिसारियो ॥६७४॥

aan tirayaa sa(n)g het kariyo ham uoopar te har chet bisaariyo ||674||

ਹਰਿ ਰਾਧਿਕਾ ਆਨਨ ਦੇਖਤ ਹੀ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

हरि राधिका आनन देखत ही अपने मन मै इह भाति उचारियो ॥

har raadhikaa aanan dhekhat hee apane man mai ieh bhaat uchaariyo ||

ਸ੍ਯਾਮ ਭਏ ਬਸਿ ਅਉਰ ਤ੍ਰਿਯਾ ਤਿਹ ਤੇ ਅਤਿ ਪੈ ਮਨਿ ਮਾਨ ਹੀ ਧਾਰਿਯੋ ॥

स्याम भए बसि अउर तृया तिह ते अति पै मनि मान ही धारियो ॥

sayaam bhe bas aaur tirayaa teh te at pai man maan hee dhaariyo ||

ਆਨੰਦ ਥੋ ਜਿਤਨੋ ਮਨ ਮੈ ਤਿਤਨੋ ਇਹ ਭਾਖਿ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥

आनंद थो जितनो मन मै तितनो इह भाखि बिदा करि डारियो ॥

aana(n)dh tho jitano man mai titano ieh bhaakh bidhaa kar ddaariyo ||

ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਮੁਖਿ ਚੰਦ ਦੁਤੈ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਤੇ ਘਟ ਮੋਹਿ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥੬੭੫॥

चंद्रभगा मुखि चंद दुतै सभ ग्वारिन ते घट मोहि बिचारियो ॥६७५॥

cha(n)dhrabhagaa mukh cha(n)dh dhutai sabh gavaiaarin te ghaT moh bichaariyo ||675||

ਕਹਿ ਕੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੋਊ ਤਬ ਹੀ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਇਹ ਬਾਤ ਬਿਚਾਰੀ ॥

कहि कै इह भाति सोऊ तब ही अपने मन मै इह बात बिचारी ॥

keh kai ieh bhaat souoo tab hee apane man mai ieh baat bichaaree ||

ਪ੍ਰੀਤ ਕਰੀ ਹਰਿ ਆਨਹਿ ਸੋ ਤਜਿ ਖੇਲ ਸਭੈ ਉਠਿ ਧਾਮਿ ਸਿਧਾਰੀ ॥

प्रीत करी हरि आनहि सो तजि खेल सभै उठि धामि सिधारी ॥

preet karee har aaneh so taj khel sabhai uTh dhaam sidhaaree ||

ਐਸ ਕਰੀ ਗਨਤੀ ਮਨ ਮੈ ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਕੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਉਚਾਰੀ ॥

ऐस करी गनती मन मै उपमा तिह की कबि स्याम उचारी ॥

aais karee ganatee man mai upamaa teh kee kab sayaam uchaaree ||

ਤ੍ਰੀਯਨ ਬੀਚ ਚਲੈਗੀ ਕਥਾ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥਿ ਬਿਸਾਰੀ ॥੬੭੬॥

त्रीयन बीच चलैगी कथा बृखभानु सुता बृजनाथि बिसारी ॥६७६॥

treeyan beech chalaigee kathaa birakhabhaan sutaa birajanaath bisaaree ||676||

ਅਥ ਰਾਧਿਕਾ ਕੋ ਮਾਨ ਕਥਨੰ ॥

अथ राधिका को मान कथनं ॥

ath raadhikaa ko maan kathana(n) ||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਇਹ ਭਾਤਿ ਚਲੀ ਕਹਿ ਕੈ ਸੁ ਤ੍ਰਿਯਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਸੋਊ ਕੁੰਜ ਗਲੀ ਹੈ ॥

इह भाति चली कहि कै सु तृया कबि स्याम कहै सोऊ कुँज गली है ॥

eeh bhaat chalee keh kai su tirayaa kab sayaam kahai souoo ku(n)j galee hai ||

ਚੰਦਮੁਖੀ ਤਨ ਕੰਚਨ ਸੇ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਤੇ ਜੋਊ ਖੂਬ ਭਲੀ ਹੈ ॥

चंदमुखी तन कंचन से सभ ग्वारिन ते जोऊ खूब भली है ॥

cha(n)dhamukhee tan ka(n)chan se sabh gavaiaarin te jouoo khoob bhalee hai ||

ਮਾਨ ਕੀਯੋ ਨਿਖਰੀ ਤਿਨ ਤੇ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਸੀ ਮਨੋ ਸੁ ਬਿਨਾ ਹੀ ਅਲੀ ਹੈ ॥

मान कीयो निखरी तिन ते मृगनी सी मनो सु बिना ही अली है ॥

maan keeyo nikharee tin te miraganee see mano su binaa hee alee hai ||

ਯੌ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਮਨ ਮੈ ਪਤਿ ਸੋ ਰਤਿ ਮਾਨਹੁ ਰੂਠਿ ਚਲੀ ਹੈ ॥੬੭੭॥

यौ उपजी उपमा मन मै पति सो रति मानहु रूठि चली है ॥६७७॥

yau upajee upamaa man mai pat so rat maanahu rooTh chalee hai ||677||

ਇਤ ਤੇ ਹਰਿ ਖੇਲਤ ਰਾਸ ਬਿਖੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਕਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨਿਹਾਰੀ ॥

इत ते हरि खेलत रास बिखै बृखभान सुता करि प्रीति निहारी ॥

eit te har khelat raas bikhai birakhabhaan sutaa kar preet nihaaree ||

ਪੇਖ ਰਹਿਯੋ ਨ ਪਿਖੀ ਤਿਨ ਮੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਜੁ ਹੁਤੀ ਸੋਊ ਪਿਆਰੀ ॥

पेख रहियो न पिखी तिन मै कबि स्याम कहै जु हुती सोऊ पिआरी ॥

pekh rahiyo na pikhee tin mai kab sayaam kahai ju hutee souoo piaaree ||

ਚੰਦ੍ਰਪ੍ਰਭਾ ਸਮ ਜਾ ਮੁਖ ਹੈ ਤਨ ਕੰਚਨ ਸੋ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਨਾਰੀ ॥

चंद्रप्रभा सम जा मुख है तन कंचन सो अति सुँदर नारी ॥

cha(n)dhraprabhaa sam jaa mukh hai tan ka(n)chan so at su(n)dhar naaree ||

ਕੈ ਗ੍ਰਿਹਿ ਮਾਨ ਕੈ ਨੀਦ ਗਈ ਕਿ ਕੋਊ ਉਨਿ ਮਾਨ ਕੀ ਬਾਤ ਬਿਚਾਰੀ ॥੬੭੮॥

कै गृहि मान कै नीद गई कि कोऊ उनि मान की बात बिचारी ॥६७८॥

kai gireh maan kai needh giee k kouoo un maan kee baat bichaaree ||678||

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ॥

कान्रह बाच ॥

kaanreh baach ||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਬਿਜਛਟਾ ਜਿਹ ਨਾਮ ਸਖੀ ਕੋ ਹੈ ਸੋਊ ਸਖੀ ਜਦੁਰਾਇ ਬੁਲਾਈ ॥

बिजछटा जिह नाम सखी को है सोऊ सखी जदुराइ बुलाई ॥

bijachhaTaa jeh naam sakhee ko hai souoo sakhee jadhurai bulaiee ||

ਅੰਗ ਪ੍ਰਭਾ ਜਿਹ ਕੰਚਨ ਸੀ ਜਿਹ ਤੇ ਮੁਖ ਚੰਦ ਛਟਾ ਛਬਿ ਪਾਈ ॥

अंग प्रभा जिह कंचन सी जिह ते मुख चंद छटा छबि पाई ॥

a(n)g prabhaa jeh ka(n)chan see jeh te mukh cha(n)dh chhaTaa chhab paiee ||

ਤਾ ਸੰਗਿ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਜੂ ਸੁਨ ਤੂ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਪਹਿ ਜਾਈ ॥

ता संगि ऐसे कहियो हरि जू सुन तू बृखभान सुता पहि जाई ॥

taa sa(n)g aaise kahiyo har joo sun too birakhabhaan sutaa peh jaiee ||

ਪਾਇਨ ਪੈ ਬਿਨਤੀਅਨ ਕੈ ਅਤਿ ਹੇਤ ਕੇ ਭਾਵ ਸੋ ਲਿਆਉ ਮਨਾਈ ॥੬੭੯॥

पाइन पै बिनतीअन कै अति हेत के भाव सो लिआउ मनाई ॥६७९॥

pain pai binateean kai at het ke bhaav so liaau manaiee ||679||

ਜਦੁਰਾਇ ਕੀ ਸੁਨ ਕੈ ਬਤੀਆ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਜੋਊ ਬਾਲ ਭਲੀ ਹੈ ॥

जदुराइ की सुन कै बतीआ बृखभान सुता जोऊ बाल भली है ॥

jadhurai kee sun kai bateeaa birakhabhaan sutaa jouoo baal bhalee hai ||

ਰੂਪ ਮਨੋ ਸਮ ਸੁੰਦਰ ਮੈਨ ਕੇ ਮਾਨਹੁ ਸੁੰਦਰਿ ਕੰਜ ਕਲੀ ਹੈ ॥

रूप मनो सम सुँदर मैन के मानहु सुँदरि कंज कली है ॥

roop mano sam su(n)dhar main ke maanahu su(n)dhar ka(n)j kalee hai ||

ਤਾ ਕੇ ਮਨਾਇਬੇ ਕਾਜ ਚਲੀ ਹਰਿ ਕੋ ਫੁਨਿ ਆਇਸ ਪਾਇ ਅਲੀ ਹੈ ॥

ता के मनाइबे काज चली हरि को फुनि आइस पाइ अली है ॥

taa ke manaibe kaaj chalee har ko fun aais pai alee hai ||

ਯੋ ਉਪਜੀ ਜੀਯ ਮੈ ਉਪਮਾ ਕਰ ਤੇ ਚਕਈ ਮਨੋ ਛੂਟਿ ਚਲੀ ਹੈ ॥੬੮੦॥

यो उपजी जीय मै उपमा कर ते चकई मनो छूटि चली है ॥६८०॥

yo upajee jeey mai upamaa kar te chakiee mano chhooT chalee hai ||680||

ਸਖੀ ਬਾਚ ॥

सखी बाच ॥

sakhee baach ||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਬਿਜ ਛਟਾ ਜਿਹ ਨਾਮ ਸਖੀ ਕੋ ਸੋਊ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਪਹਿ ਆਈ ॥

बिज छटा जिह नाम सखी को सोऊ बृखभान सुता पहि आई ॥

bij chhaTaa jeh naam sakhee ko souoo birakhabhaan sutaa peh aaiee ||

ਆਇ ਕੈ ਸੁੰਦਰ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਸੁਨ ਤੂ ਰੀ ਤ੍ਰੀਯਾ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥਿ ਬੁਲਾਈ ॥

आइ कै सुँदर ऐसे कहियो सुन तू री त्रीया बृजनाथि बुलाई ॥

aai kai su(n)dhar aaise kahiyo sun too ree treeyaa birajanaath bulaiee ||

ਕੋ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕਹਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਰਿ ਸੁ ਕੋ ਕਨ੍ਰਹਈਯਾ ਕਹਿਯੋ ਕਉਨ ਕਨਾਈ ॥

को बृजनाथ कहियो बृज नारि सु को कन्रहईया कहियो कउन कनाई ॥

ko birajanaath kahiyo biraj naar su ko kanrahieeyaa kahiyo kaun kanaiee ||

ਖੇਲਹੁ ਤਾ ਹੀ ਤ੍ਰੀਯਾ ਸੰਗਿ ਲਾਲ ਰੀ ਕੋ ਜਿਹ ਕੇ ਸੰਗਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗਾਈ ॥੬੮੧॥

खेलहु ता ही त्रीया संगि लाल री को जिह के संगि प्रीति लगाई ॥६८१॥

khelahu taa hee treeyaa sa(n)g laal ree ko jeh ke sa(n)g preet lagaiee ||681||

ਸਜਨੀ ਨੰਦ ਲਾਲ ਬੁਲਾਵਤ ਹੈ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਹਠ ਰੰਚ ਨ ਕੀਜੈ ॥

सजनी नंद लाल बुलावत है अपने मन मै हठ रंच न कीजै ॥

sajanee na(n)dh laal bulaavat hai apane man mai haTh ra(n)ch na keejai ||

ਆਈ ਹੋ ਹਉ ਚਲਿ ਕੈ ਤੁਮ ਪੈ ਤਿਹ ਤੇ ਸੁ ਕਹਿਯੋ ਅਬ ਮਾਨ ਹੀ ਲੀਜੈ ॥

आई हो हउ चलि कै तुम पै तिह ते सु कहियो अब मान ही लीजै ॥

aaiee ho hau chal kai tum pai teh te su kahiyo ab maan hee leejai ||

ਬੇਗ ਚਲੋ ਜਦੁਰਾਇ ਕੇ ਪਾਸ ਕਛੂ ਤੁਮਰੋ ਇਹ ਤੇ ਨਹੀ ਛੀਜੈ ॥

बेग चलो जदुराइ के पास कछू तुमरो इह ते नही छीजै ॥

beg chalo jadhurai ke paas kachhoo tumaro ieh te nahee chheejai ||

ਤਾਹੀ ਤੇ ਬਾਤ ਕਹੋ ਤੁਮ ਸੋ ਸੁਖ ਆਪਨ ਲੈ ਸੁਖ ਅਉਰਨ ਦੀਜੈ ॥੬੮੨॥

ताही ते बात कहो तुम सो सुख आपन लै सुख अउरन दीजै ॥६८२॥

taahee te baat kaho tum so sukh aapan lai sukh aauran dheejai ||682||

ਤਾ ਤੇ ਕਰੋ ਨਹੀ ਮਾਨ ਸਖੀ ਉਠਿ ਬੇਗ ਚਲੋ ਸਿਖ ਮਾਨਿ ਹਮਾਰੀ ॥

ता ते करो नही मान सखी उठि बेग चलो सिख मानि हमारी ॥

taa te karo nahee maan sakhee uTh beg chalo sikh maan hamaaree ||

ਮੁਰਲੀ ਜਹ ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਜਾਵਤ ਹੈ ਬਹਸੈ ਤਹ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਸੁੰਦਰ ਗਾਰੀ ॥

मुरली जह कान्रह बजावत है बहसै तह ग्वारिन सुँदर गारी ॥

muralee jeh kaanreh bajaavat hai bahasai teh gavaiaarin su(n)dhar gaaree ||

ਤਾਹੀ ਤੇ ਤੋ ਸੋ ਕਹੋ ਚਲੀਐ ਕਛੁ ਸੰਕ ਕਰੋ ਨ ਮਨੈ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਰੀ ॥

ताही ते तो सो कहो चलीऐ कछु संक करो न मनै बृज नारी ॥

taahee te to so kaho chaleeaai kachh sa(n)k karo na manai biraj naaree ||

ਪਾਇਨ ਤੋਰੇ ਪਰੋ ਤਜਿ ਸੰਕ ਨਿਸੰਕ ਚਲੋ ਹਰਿ ਪਾਸਿਹ ਹਹਾ ਰੀ ॥੬੮੩॥

पाइन तोरे परो तजि संक निसंक चलो हरि पासिह हहा री ॥६८३॥

pain tore paro taj sa(n)k nisa(n)k chalo har paaseh hahaa ree ||683||

ਸੰਕ ਕਛੂ ਨ ਕਰੋ ਮਨ ਮੈ ਤਜਿ ਸੰਕ ਨਿਸੰਕ ਚਲੋ ਸੁਨਿ ਮਾਨਨਿ ॥

संक कछू न करो मन मै तजि संक निसंक चलो सुनि माननि ॥

sa(n)k kachhoo na karo man mai taj sa(n)k nisa(n)k chalo sun maanan ||

ਤੇਰੇ ਮੈ ਪ੍ਰੀਤਿ ਮਹਾ ਹਰਿ ਕੀ ਤਿਹ ਤੇ ਹਉ ਕਹੋ ਤੁਹਿ ਸੰਗ ਗੁਮਾਨਨਿ ॥

तेरे मै प्रीति महा हरि की तिह ते हउ कहो तुहि संग गुमाननि ॥

tere mai preet mahaa har kee teh te hau kaho tuh sa(n)g gumaanan ||

ਨੈਨ ਬਨੇ ਤੁਮਰੇ ਸਰ ਸੇ ਸੁ ਧਰੇ ਮਨੋ ਤੀਛਨ ਮੈਨ ਕੀ ਸਾਨਨਿ ॥

नैन बने तुमरे सर से सु धरे मनो तीछन मैन की साननि ॥

nain bane tumare sar se su dhare mano teechhan main kee saanan ||

ਤੋ ਹੀ ਸੋ ਪ੍ਰੇਮ ਮਹਾ ਹਰਿ ਕੋ ਇਹ ਬਾਤ ਹੀ ਤੇ ਕਛੂ ਹਉ ਹੂੰ ਅਜਾਨਨਿ ॥੬੮੪॥

तो ही सो प्रेम महा हरि को इह बात ही ते कछू हउ हूँ अजाननि ॥६८४॥

to hee so prem mahaa har ko ieh baat hee te kachhoo hau hoo(n) ajaanan ||684||

ਮੁਰਲੀ ਜਦੁਬੀਰ ਬਜਾਵਤ ਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਠਉਰੈ ॥

मुरली जदुबीर बजावत है कबि स्याम कहै अति सुँदर ठउरै ॥

muralee jadhubeer bajaavat hai kab sayaam kahai at su(n)dhar Thaurai ||

ਤਾਹੀ ਤੇ ਤੇਰੇ ਪਾਸਿ ਪਠੀ ਸੁ ਕਹਿਯੋ ਤਿਹ ਲਿਆਵ ਸੁ ਜਾਇ ਕੈ ਦਉਰੈ ॥

ताही ते तेरे पासि पठी सु कहियो तिह लिआव सु जाइ कै दउरै ॥

taahee te tere paas paThee su kahiyo teh liaav su jai kai dhaurai ||

ਨਾਚਤ ਹੈ ਜਹ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਅਰੁ ਗਾਇ ਕੈ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਲੇਤ ਹੈ ਭਉਰੈ ॥

नाचत है जह चंद्रभगा अरु गाइ कै ग्वारनि लेत है भउरै ॥

naachat hai jeh cha(n)dhrabhagaa ar gai kai gavaiaaran let hai bhaurai ||

ਤਾਹੀ ਤੇ ਬੇਗ ਚਲੋ ਸਜਨੀ ਤੁਮਰੇ ਬਿਨ ਹੀ ਰਸ ਲੂਟਤ ਅਉਰੈ ॥੬੮੫॥

ताही ते बेग चलो सजनी तुमरे बिन ही रस लूटत अउरै ॥६८५॥

taahee te beg chalo sajanee tumare bin hee ras looTat aaurai ||685||

ਤਾਹੀ ਤੇ ਬਾਲ ਬਲਾਇ ਲਿਉ ਤੇਰੀ ਮੈ ਬੇਗ ਚਲੋ ਨੰਦ ਲਾਲ ਬੁਲਾਵੈ ॥

ताही ते बाल बलाइ लिउ तेरी मै बेग चलो नंद लाल बुलावै ॥

taahee te baal balai liau teree mai beg chalo na(n)dh laal bulaavai ||

ਸ੍ਯਾਮ ਬਜਾਵਤ ਹੈ ਮੁਰਲੀ ਜਹ ਗ੍ਵਾਰਿਨੀਯਾ ਮਿਲਿ ਮੰਗਲ ਗਾਵੈ ॥

स्याम बजावत है मुरली जह ग्वारिनीया मिलि मंगल गावै ॥

sayaam bajaavat hai muralee jeh gavaiaarineeyaa mil ma(n)gal gaavai ||

ਸੋਰਠਿ ਸੁਧ ਮਲਾਰ ਬਿਲਾਵਲ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਨੰਦ ਲਾਲ ਰਿਝਾਵੈ ॥

सोरठि सुध मलार बिलावल स्याम कहै नंद लाल रिझावै ॥

soraTh sudh malaar bilaaval sayaam kahai na(n)dh laal rijhaavai ||

ਅਉਰ ਕੀ ਬਾਤ ਕਹਾ ਕਹੀਯੇ ਸੁਰ ਤ੍ਯਾਗਿ ਸਭੈ ਸੁਰ ਮੰਡਲ ਆਵੈ ॥੬੮੬॥

अउर की बात कहा कहीये सुर त्यागि सभै सुर मंडल आवै ॥६८६॥

aaur kee baat kahaa kaheeye sur tayaag sabhai sur ma(n)ddal aavai ||686||

ਰਾਧੇ ਬਾਚ ਪ੍ਰਤਿ ਉਤਰ ॥

राधे बाच प्रति उतर ॥

raadhe baach prat utar ||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਮੈ ਨ ਚਲੋ ਸਜਨੀ ਹਰਿ ਪੈ ਜੁ ਚਲੋ ਤਬ ਮੋਹਿ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਦੁਹਾਈ ॥

मै न चलो सजनी हरि पै जु चलो तब मोहि बृजनाथ दुहाई ॥

mai na chalo sajanee har pai ju chalo tab moh birajanaath dhuhaiee ||

ਮੋ ਸੰਗ ਪ੍ਰੀਤਿ ਤਜੀ ਜਦੁਨੰਦਨ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਸੰਗਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗਾਈ ॥

मो संग प्रीति तजी जदुनंदन चंद्रभगा संगि प्रीति लगाई ॥

mo sa(n)g preet tajee jadhuna(n)dhan cha(n)dhrabhagaa sa(n)g preet lagaiee ||

ਸ੍ਯਾਮ ਕੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਮਹਾ ਤੁਮ ਸੌ ਤਜਿ ਮਾਨ ਹਹਾ ਰੀ ਚਲੋ ਦੁਚਿਤਾਈ ॥

स्याम की प्रीति महा तुम सौ तजि मान हहा री चलो दुचिताई ॥

sayaam kee preet mahaa tum sau taj maan hahaa ree chalo dhuchitaiee ||

ਤੇਰੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀ ਖੇਲਤ ਹੈ ਕਹਿਯੋ ਖੇਲਹੁ ਜਾਹੂੰ ਸੋ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗਾਈ ॥੬੮੭॥

तेरे बिना नही खेलत है कहियो खेलहु जाहूँ सो प्रीति लगाई ॥६८७॥

tere binaa nahee khelat hai kahiyo khelahu jaahoo(n) so preet lagaiee ||687||

ਦੂਤੀ ਵਾਚ ॥

दूती वाच ॥

dhootee vaach ||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਪਾਇ ਪਰੋ ਤੁਮਰੇ ਸਜਨੀ ਅਤਿ ਹੀ ਮਨ ਭੀਤਰ ਮਾਨੁ ਨ ਕਈਯੈ ॥

पाइ परो तुमरे सजनी अति ही मन भीतर मानु न कईयै ॥

pai paro tumare sajanee at hee man bheetar maan na kieeyai ||

ਸ੍ਯਾਮ ਬੁਲਾਵਤ ਹੈ ਸੁ ਜਹਾ ਉਠ ਕੈ ਤਿਹ ਠਉਰ ਬਿਖੈ ਚਲਿ ਜਈਯੈ ॥

स्याम बुलावत है सु जहा उठ कै तिह ठउर बिखै चलि जईयै ॥

sayaam bulaavat hai su jahaa uTh kai teh Thaur bikhai chal jieeyai ||

ਨਾਚਤ ਹੈ ਜਿਮ ਗ੍ਵਾਰਨਿਆ ਨਚੀਯੈ ਤਿਮ ਅਉ ਤਿਹ ਭਾਤਿ ਹੀ ਗਈਯੈ ॥

नाचत है जिम ग्वारनिआ नचीयै तिम अउ तिह भाति ही गईयै ॥

naachat hai jim gavaiaaraniaa nacheeyai tim aau teh bhaat hee gieeyai ||

ਅਉਰ ਅਨੇਕਿਕ ਬਾਤ ਕਰੋ ਪਰ ਰਾਧੇ ਬਲਾਇ ਲਿਉ ਸਉਹ ਨ ਖਈਯੈ ॥੬੮੮॥

अउर अनेकिक बात करो पर राधे बलाइ लिउ सउह न खईयै ॥६८८॥

aaur anekik baat karo par raadhe balai liau sauh na khieeyai ||688||

ਰਾਧੇ ਬਾਚ ॥

राधे बाच ॥

raadhe baach ||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਜੈਹਉ ਨ ਹਉ ਸੁਨ ਰੀ ਸਜਨੀ ਤੁਹਿ ਸੀ ਹਰਿ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੋਟਿ ਪਠਾਵੈ ॥

जैहउ न हउ सुन री सजनी तुहि सी हरि ग्वारनि कोटि पठावै ॥

jaihau na hau sun ree sajanee tuh see har gavaiaaran koT paThaavai ||

ਬੰਸੀ ਬਜਾਵੈ ਤਹਾ ਤੁ ਕਹਾ ਅਰੁ ਆਪ ਕਹਾ ਭਯੋ ਮੰਗਲ ਗਾਵੈ ॥

बंसी बजावै तहा तु कहा अरु आप कहा भयो मंगल गावै ॥

ba(n)see bajaavai tahaa ta kahaa ar aap kahaa bhayo ma(n)gal gaavai ||

ਮੈ ਨ ਚਲੋ ਤਿਹ ਠਉਰ ਬਿਖੈ ਬ੍ਰਹਮਾ ਹਮ ਕੋ ਕਹਿਯੋ ਆਨਿ ਸੁਨਾਵੈ ॥

मै न चलो तिह ठउर बिखै ब्रहमा हम को कहियो आनि सुनावै ॥

mai na chalo teh Thaur bikhai brahamaa ham ko kahiyo aan sunaavai ||

ਅਉਰ ਸਖੀ ਕੀ ਕਹਾ ਗਨਤੀ ਨਹੀ ਜਾਉ ਰੀ ਜਉ ਹਰਿ ਆਪਨ ਆਵੈ ॥੬੮੯॥

अउर सखी की कहा गनती नही जाउ री जउ हरि आपन आवै ॥६८९॥

aaur sakhee kee kahaa ganatee nahee jaau ree jau har aapan aavai ||689||

ਦੂਤੀ ਬਾਚ ਰਾਧੇ ਸੋ ॥

दूती बाच राधे सो ॥

dhootee baach raadhe so ||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਕਾਹੇ ਕੋ ਮਾਨ ਕਰੈ ਸੁਨ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਉਠ ਕੈ ਕਰ ਸੋਊ ॥

काहे को मान करै सुन ग्वारिन स्याम कहै उठ कै कर सोऊ ॥

kaahe ko maan karai sun gavaiaarin sayaam kahai uTh kai kar souoo ||

ਜਾ ਕੇ ਕੀਏ ਹਰਿ ਹੋਇ ਖੁਸੀ ਸੁਨਿਯੈ ਬਲ ਕਾਜ ਕਰੋ ਅਬ ਜੋਊ ॥

जा के कीए हरि होइ खुसी सुनियै बल काज करो अब जोऊ ॥

jaa ke ke'ee har hoi khusee suniyai bal kaaj karo ab jouoo ||

ਤਉ ਤੁਹਿ ਬੋਲਿ ਪਠਾਵਤ ਹੈ ਜਬ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗੀ ਤੁਮ ਸੋ ਤਬ ਓਊ ॥

तउ तुहि बोलि पठावत है जब प्रीति लगी तुम सो तब ओऊ ॥

tau tuh bol paThaavat hai jab preet lagee tum so tab ouoo ||

ਨਾਤਰ ਰਾਸ ਬਿਖੈ ਸੁਨ ਰੀ ਤੁਹਿ ਸੀ ਨਹਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਸੁੰਦਰ ਕੋਊ ॥੬੯੦॥

नातर रास बिखै सुन री तुहि सी नहि ग्वारिन सुँदर कोऊ ॥६९०॥

naatar raas bikhai sun ree tuh see neh gavaiaarin su(n)dhar kouoo ||690||

ਸੰਗ ਤੇਰੇ ਹੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਘਨੀ ਹਰਿ ਕੀ ਸਭ ਜਾਨਤ ਹੈ ਕਛੂ ਨਾਹਿ ਨਈ ॥

संग तेरे ही प्रीति घनी हरि की सभ जानत है कछू नाहि नई ॥

sa(n)g tere hee preet ghanee har kee sabh jaanat hai kachhoo naeh niee ||

ਜਿਹ ਕੀ ਮੁਖ ਉਪਮ ਚੰਦ੍ਰ ਪ੍ਰਭਾ ਜਿਹ ਕੀ ਤਨ ਭਾ ਮਨੋ ਰੂਪਮਈ ॥

जिह की मुख उपम चंद्र प्रभा जिह की तन भा मनो रूपमई ॥

jeh kee mukh upam cha(n)dhr prabhaa jeh kee tan bhaa mano roopamiee ||

ਤਿਹ ਸੰਗ ਕੋ ਤ੍ਯਾਗਿ ਸੁਨੋ ਸਜਨੀ ਗ੍ਰਿਹ ਕੀ ਉਠ ਕੈ ਤੁਹਿ ਬਾਟ ਲਈ ॥

तिह संग को त्यागि सुनो सजनी गृह की उठ कै तुहि बाट लई ॥

teh sa(n)g ko tayaag suno sajanee gireh kee uTh kai tuh baaT liee ||

ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੇ ਸੰਗ ਸਖੀ ਬਹੁ ਤੇਰੀ ਰੀ ਤੋ ਸੀ ਗੁਵਾਰਿ ਭਈ ਨ ਭਈ ॥੬੯੧॥

बृजनाथ के संग सखी बहु तेरी री तो सी गुवारि भई न भई ॥६९१॥

birajanaath ke sa(n)g sakhee bahu teree ree to see guvaar bhiee na bhiee ||691||

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥

कबियो बाच ॥

kabiyo baach ||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਸੁਨ ਕੈ ਇਹ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੀ ਬਤੀਯਾ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਮਨਿ ਕੋਪ ਭਈ ਹੈ ॥

सुन कै इह ग्वारिन की बतीया बृखभान सुता मनि कोप भई है ॥

sun kai ieh gavaiaarin kee bateeyaa birakhabhaan sutaa man kop bhiee hai ||

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਿਨਾ ਪਠਏ ਰੀ ਤ੍ਰੀਯਾ ਹਮਰੇ ਉਨ ਕੇ ਉਠਿ ਬੀਚ ਪਈ ਹੈ ॥

कान्रह बिना पठए री त्रीया हमरे उन के उठि बीच पई है ॥

kaanreh binaa paThe ree treeyaa hamare un ke uTh beech piee hai ||

ਆਈ ਮਨਾਵਨ ਹੈ ਹਮ ਕੋ ਸੁ ਕਹੀ ਬਤੀਯਾ ਜੁ ਨਹੀ ਰੁਚਈ ਹੈ ॥

आई मनावन है हम को सु कही बतीया जु नही रुचई है ॥

aaiee manaavan hai ham ko su kahee bateeyaa ju nahee ruchiee hai ||