ਸ੍ਰਉਨਨ ਮੈ ਸੁਨਿ ਰਾਸ ਕਥਾ ਤਬ ਹੀ ਮਨ ਮੈ ਹਮ ਧ੍ਯਾਨ ਗਹਿਯੋ ਹੈ ॥

स्रउनन मै सुनि रास कथा तब ही मन मै हम ध्यान गहियो है ॥

sraunan mai sun raas kathaa tab hee man mai ham dhayaan gahiyo hai ||

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਖੀਆ ਪਿਖ ਕੈ ਹਮਰੇ ਮਨ ਕੋ ਤਨ ਮੋਹਿ ਰਹਿਯੋ ਹੈ ॥੫੪੯॥

स्याम कहै अखीआ पिख कै हमरे मन को तन मोहि रहियो है ॥५४९॥

sayaam kahai akheeaa pikh kai hamare man ko tan moh rahiyo hai ||549||

ਤਬ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਸਜਨੀ ਹਮਰੀ ਬਤੀਆ ਸੁਨਿ ਲੀਜੈ ॥

तब चंद्रभगा इह भाति कहियो सजनी हमरी बतीआ सुनि लीजै ॥

tab cha(n)dhrabhagaa ieh bhaat kahiyo sajanee hamaree bateeaa sun leejai ||

ਦੇਖਹੁ ਸ੍ਯਾਮ ਬਿਰਾਜਤ ਹੈ ਜਿਹ ਕੇ ਮੁਖ ਕੇ ਪਿਖਏ ਫੁਨਿ ਜੀਜੈ ॥

देखहु स्याम बिराजत है जिह के मुख के पिखए फुनि जीजै ॥

dhekhahu sayaam biraajat hai jeh ke mukh ke pikhe fun jeejai ||

ਜਾ ਕੇ ਕਰੇ ਮਿਤ ਹੋਇ ਖੁਸੀ ਸੁਨੀਐ ਉਠ ਕੈ ਸੋਊ ਕਾਜ ਕਰੀਜੈ ॥

जा के करे मित होइ खुसी सुनीऐ उठ कै सोऊ काज करीजै ॥

jaa ke kare mit hoi khusee suneeaai uTh kai souoo kaaj kareejai ||

ਤਾਹੀ ਤੇ ਰਾਧੇ ਕਹੋ ਤੁਮ ਸੋ ਅਬ ਚਾਰ ਭਈ ਤੁ ਬਿਚਾਰ ਨ ਕੀਜੈ ॥੫੫੦॥

ताही ते राधे कहो तुम सो अब चार भई तु बिचार न कीजै ॥५५०॥

taahee te raadhe kaho tum so ab chaar bhiee ta bichaar na keejai ||550||

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥

कबियो बाच ॥

kabiyo baach ||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੇ ਭੇਟਨ ਪਾਇ ਚਲੀ ਬਤੀਯਾ ਸੁਨਿ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਫੁਨਿ ਕੈਸੇ ॥

कान्रह के भेटन पाइ चली बतीया सुनि चंद्रभगा फुनि कैसे ॥

kaanreh ke bheTan pai chalee bateeyaa sun cha(n)dhrabhagaa fun kaise ||

ਮਾਨਹੁ ਨਾਗ ਸੁਤਾ ਇਹ ਸੁੰਦਰਿ ਤਿਆਗਿ ਚਲੀ ਗ੍ਰਿਹਿ ਪਤ੍ਰ ਧਰੈ ਸੇ ॥

मानहु नाग सुता इह सुँदरि तिआगि चली गृहि पत्र धरै से ॥

maanahu naag sutaa ieh su(n)dhar tiaag chalee gireh patr dharai se ||

ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਮੰਦਰਿ ਤੇ ਨਿਕਸੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਐਸੇ ॥

ग्वारनि मंदरि ते निकसी कबि स्याम कहै उपमा तिह ऐसे ॥

gavaiaaran ma(n)dhar te nikasee kab sayaam kahai upamaa teh aaise ||

ਮਾਨਹੁ ਸ੍ਯਾਮ ਘਨੈ ਤਜਿ ਕੈ ਪ੍ਰਗਟੀ ਹੈ ਸੋਊ ਬਿਜਲੀ ਦੁਤਿ ਜੈਸੇ ॥੫੫੧॥

मानहु स्याम घनै तजि कै प्रगटी है सोऊ बिजली दुति जैसे ॥५५१॥

maanahu sayaam ghanai taj kai pragaTee hai souoo bijalee dhut jaise ||551||

ਰਾਸਹਿ ਕੀ ਰਚਨਾ ਭਗਵਾਨ ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਬਚਿਤ੍ਰ ਕਰੀ ਹੈ ॥

रासहि की रचना भगवान कहै कबि स्याम बचित्र करी है ॥

raaseh kee rachanaa bhagavaan kahai kab sayaam bachitr karee hai ||

ਰਾਜਤ ਹੈ ਤਰਏ ਜਮੁਨਾ ਅਤਿ ਹੀ ਤਹ ਚਾਦਨੀ ਚੰਦ ਕਰੀ ਹੈ ॥

राजत है तरए जमुना अति ही तह चादनी चंद करी है ॥

raajat hai tare jamunaa at hee teh chaadhanee cha(n)dh karee hai ||

ਸੇਤ ਪਟੈ ਸੰਗ ਰਾਜਤ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਤਾ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਕਬਿ ਨੇ ਸੁ ਕਰੀ ਹੈ ॥

सेत पटै संग राजत ग्वारिन ता की प्रभा कबि ने सु करी है ॥

set paTai sa(n)g raajat gavaiaarin taa kee prabhaa kab ne su karee hai ||

ਮਾਨਹੁ ਰਾਸ ਬਗੀਚਨ ਮੈ ਇਹ ਫੂਲਨ ਕੀ ਫੁਲਵਾਰਿ ਜਰੀ ਹੈ ॥੫੫੨॥

मानहु रास बगीचन मै इह फूलन की फुलवारि जरी है ॥५५२॥

maanahu raas bageechan mai ieh foolan kee fulavaar jaree hai ||552||

ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਹੂੰ ਕੋ ਮਾਨਿ ਕਹਿਯੋ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਹਰਿ ਪਾਇਨ ਲਾਗੀ ॥

चंद्रभगा हूँ को मानि कहियो बृखभान सुता हरि पाइन लागी ॥

cha(n)dhrabhagaa hoo(n) ko maan kahiyo birakhabhaan sutaa har pain laagee ||

ਮੈਨ ਸੀ ਸੁੰਦਰ ਮੂਰਤਿ ਪੇਖਿ ਕੈ ਤਾਹੀ ਕੇ ਦੇਖਿਬੇ ਕੋ ਅਨੁਰਾਗੀ ॥

मैन सी सुँदर मूरति पेखि कै ताही के देखिबे को अनुरागी ॥

main see su(n)dhar moorat pekh kai taahee ke dhekhibe ko anuraagee ||

ਸੋਵਤ ਥੀ ਜਨੁ ਲਾਜ ਕੀ ਨੀਦ ਮੈ ਲਾਜ ਕੀ ਨੀਦ ਤਜੀ ਅਬ ਜਾਗੀ ॥

सोवत थी जनु लाज की नीद मै लाज की नीद तजी अब जागी ॥

sovat thee jan laaj kee needh mai laaj kee needh tajee ab jaagee ||

ਜਾ ਕੋ ਮੁਨੀ ਨਹਿ ਅੰਤੁ ਲਹੈ ਇਹ ਤਾਹੀ ਸੋ ਖੇਲ ਕਰੈ ਬਡਭਾਗੀ ॥੫੫੩॥

जा को मुनी नहि अंतु लहै इह ताही सो खेल करै बडभागी ॥५५३॥

jaa ko munee neh a(n)t lahai ieh taahee so khel karai baddabhaagee ||553||

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ਰਾਧਾ ਸੋ ॥

कान्रह बाच राधा सो ॥

kaanreh baach raadhaa so ||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਕ੍ਰਿਸਨ ਰਾਧਿਕਾ ਸੰਗ ਕਹਿਯੋ ਅਤਿ ਹੀ ਬਿਹਸਿ ਕੈ ਬਾਤ ॥

कृसन राधिका संग कहियो अति ही बिहसि कै बात ॥

kirasan raadhikaa sa(n)g kahiyo at hee bihas kai baat ||

ਖੇਲਹੁ ਗਾਵਹੁ ਪ੍ਰੇਮ ਸੋ ਸੁਨਿ ਸਮ ਕੰਚਨ ਗਾਤ ॥੫੫੪॥

खेलहु गावहु प्रेम सो सुनि सम कंचन गात ॥५५४॥

khelahu gaavahu prem so sun sam ka(n)chan gaat ||554||

ਕ੍ਰਿਸਨ ਬਾਤ ਸੁਨਿ ਰਾਧਿਕਾ ਅਤਿ ਹੀ ਬਿਹਸਿ ਕੈ ਚੀਤ ॥

कृसन बात सुनि राधिका अति ही बिहसि कै चीत ॥

kirasan baat sun raadhikaa at hee bihas kai cheet ||

ਰਾਸ ਬਿਖੈ ਗਾਵਨ ਲਗੀ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਸੋ ਮਿਲਿ ਗੀਤ ॥੫੫੫॥

रास बिखै गावन लगी ग्वारिन सो मिलि गीत ॥५५५॥

raas bikhai gaavan lagee gavaiaarin so mil geet ||555||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਅਰੁ ਚੰਦ੍ਰਮੁਖੀ ਮਿਲ ਕੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਸੰਗ ਗਾਵੈ ॥

चंद्रभगा अरु चंद्रमुखी मिल कै बृखभानु सुता संग गावै ॥

cha(n)dhrabhagaa ar cha(n)dhramukhee mil kai birakhabhaan sutaa sa(n)g gaavai ||

ਸੋਰਠਿ ਸਾਰੰਗ ਸੁਧ ਮਲਾਰ ਬਿਲਾਵਲ ਭੀਤਰ ਤਾਨ ਬਸਾਵੈ ॥

सोरठि सारंग सुध मलार बिलावल भीतर तान बसावै ॥

soraTh saara(n)g sudh malaar bilaaval bheetar taan basaavai ||

ਰੀਝ ਰਹੀ ਬ੍ਰਿਜ ਹੂੰ ਕੀ ਤ੍ਰੀਯਾ ਸੋਊ ਰੀਝ ਰਹੈ ਧੁਨਿ ਜੋ ਸੁਨਿ ਪਾਵੈ ॥

रीझ रही बृज हूँ की त्रीया सोऊ रीझ रहै धुनि जो सुनि पावै ॥

reejh rahee biraj hoo(n) kee treeyaa souoo reejh rahai dhun jo sun paavai ||

ਸੋ ਸੁਨ ਕੈ ਇਨ ਪੈ ਹਿਤ ਕੈ ਬਨ ਤਿਆਗਿ ਮ੍ਰਿਗੀ ਮ੍ਰਿਗ ਅਉ ਚਲਿ ਆਵੈ ॥੫੫੬॥

सो सुन कै इन पै हित कै बन तिआगि मृगी मृग अउ चलि आवै ॥५५६॥

so sun kai in pai hit kai ban tiaag miragee mirag aau chal aavai ||556||

ਤਿਨ ਸੇਾਂਧੁਰ ਮਾਗ ਦਈ ਸਿਰ ਪੈ ਰਸ ਸੋ ਤਿਨ ਕੋ ਅਤਿ ਹੀ ਮਨੁ ਭੀਨੋ ॥

तिन सेाँधुर माग दई सिर पै रस सो तिन को अति ही मनु भीनो ॥

tin seaa(n)dhur maag dhiee sir pai ras so tin ko at hee man bheeno ||

ਬੇਸਰ ਆਡ ਸੁ ਕੰਠਸਿਰੀ ਅਰੁ ਮੋਤਿਸਿਰੀ ਹੂੰ ਕੋ ਸਾਜ ਨਵੀਨੋ ॥

बेसर आड सु कंठसिरी अरु मोतिसिरी हूँ को साज नवीनो ॥

besar aadd su ka(n)Thasiree ar motisiree hoo(n) ko saaj naveeno ||

ਭੂਖਨ ਅੰਗ ਸਭੈ ਸਜਿ ਸੁੰਦਰਿ ਆਖਨ ਭੀਤਰ ਕਾਜਰ ਦੀਨੋ ॥

भूखन अंग सभै सजि सुँदरि आखन भीतर काजर दीनो ॥

bhookhan a(n)g sabhai saj su(n)dhar aakhan bheetar kaajar dheeno ||

ਤਾਹੀ ਸੁ ਤੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਭਗਵਾਨ ਕੋ ਚਿਤ ਚੁਰਾਇ ਕੈ ਲੀਨੋ ॥੫੫੭॥

ताही सु ते कबि स्याम कहै भगवान को चित चुराइ कै लीनो ॥५५७॥

taahee su te kab sayaam kahai bhagavaan ko chit churai kai leeno ||557||

ਚੰਦ ਕੀ ਚਾਦਨੀ ਮੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜਬੈ ਹਰਿ ਖੇਲਨਿ ਰਾਸ ਲਗਿਯੋ ਹੈ ॥

चंद की चादनी मै कबि स्याम जबै हरि खेलनि रास लगियो है ॥

cha(n)dh kee chaadhanee mai kab sayaam jabai har khelan raas lagiyo hai ||

ਰਾਧੇ ਕੋ ਆਨਨ ਸੁੰਦਰ ਪੇਖਿ ਕੈ ਚਾਦ ਸੋ ਤਾਹੀ ਕੇ ਬੀਚ ਪਗਿਯੋ ਹੈ ॥

राधे को आनन सुँदर पेखि कै चाद सो ताही के बीच पगियो है ॥

raadhe ko aanan su(n)dhar pekh kai chaadh so taahee ke beech pagiyo hai ||

ਹਰਿ ਕੋ ਤਿਨ ਚਿਤ ਚੁਰਾਇ ਲੀਯੋ ਸੁ ਕਿਧੋ ਕਬਿ ਕੋ ਮਨ ਯੌ ਉਮਗਿਯੋ ਹੈ ॥

हरि को तिन चित चुराइ लीयो सु किधो कबि को मन यौ उमगियो है ॥

har ko tin chit churai leeyo su kidho kab ko man yau umagiyo hai ||

ਨੈਨਨ ਕੋ ਰਸ ਦੇ ਭਿਲਵਾ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਠਗੀ ਭਗਵਾਨ ਠਗਿਯੋ ਹੈ ॥੫੫੮॥

नैनन को रस दे भिलवा बृखभान ठगी भगवान ठगियो है ॥५५८॥

nainan ko ras dhe bhilavaa birakhabhaan Thagee bhagavaan Thagiyo hai ||558||

ਜਿਹ ਕੋ ਪਿਖ ਕੈ ਮੁਖ ਮੈਨ ਲਜੈ ਜਿਹ ਕੋ ਦਿਖ ਕੈ ਮੁਖਿ ਚੰਦ੍ਰ ਲਜੈ ॥

जिह को पिख कै मुख मैन लजै जिह को दिख कै मुखि चंद्र लजै ॥

jeh ko pikh kai mukh main lajai jeh ko dhikh kai mukh cha(n)dhr lajai ||

ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੇ ਸੋਊ ਖੇਲਤ ਹੈ ਸੰਗ ਕਾਨਰ ਕੇ ਸੁਭ ਸਾਜ ਸਜੈ ॥

कबि स्याम कहे सोऊ खेलत है संग कानर के सुभ साज सजै ॥

kab sayaam kahe souoo khelat hai sa(n)g kaanar ke subh saaj sajai ||

ਸੋਊ ਸੂਰਤਿਵੰਤ ਰਚੀ ਬ੍ਰਹਮਾ ਕਰ ਕੈ ਅਤਿ ਹੀ ਰੁਚਿ ਕੈ ਨ ਕਜੈ ॥

सोऊ सूरतिवंत रची ब्रहमा कर कै अति ही रुचि कै न कजै ॥

souoo soorativa(n)t rachee brahamaa kar kai at hee ruch kai na kajai ||

ਮਨਿ ਮਾਲ ਕੇ ਬੀਚ ਬਿਰਾਜਤ ਜਿਉ ਤਿਮ ਤ੍ਰਿਯਨ ਮੈ ਤ੍ਰਿਯ ਰਾਜ ਰਜੈ ॥੫੫੯॥

मनि माल के बीच बिराजत जिउ तिम तृयन मै तृय राज रजै ॥५५९॥

man maal ke beech biraajat jiau tim tirayan mai tiray raaj rajai ||559||

ਗਾਇ ਕੈ ਗੀਤ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਸੁੰਦਰਿ ਰੀਝਿ ਬਜਾਵਤ ਭੀ ਫਿਰਿ ਤਾਰੀ ॥

गाइ कै गीत भली बिधि सुँदरि रीझि बजावत भी फिरि तारी ॥

gai kai geet bhalee bidh su(n)dhar reejh bajaavat bhee fir taaree ||

ਅੰਜਨ ਆਡ ਸੁਧਾਰ ਭਲੇ ਪਟ ਸਾਜਨ ਕੋ ਸਜ ਕੈ ਸੁ ਗੁਵਾਰੀ ॥

अंजन आड सुधार भले पट साजन को सज कै सु गुवारी ॥

a(n)jan aadd sudhaar bhale paT saajan ko saj kai su guvaaree ||

ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਸੁ ਪ੍ਰਭਾ ਕਬਿ ਨੈ ਮੁਖਿ ਤੇ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੀ ॥

ता छबि की अति ही सु प्रभा कबि नै मुखि ते इह भाति उचारी ॥

taa chhab kee at hee su prabhaa kab nai mukh te ieh bhaat uchaaree ||

ਮਾਨਹੁ ਕਾਨ੍ਰਹ ਹੀ ਕੇ ਰਸ ਤੇ ਇਹ ਫੂਲ ਰਹੀ ਤ੍ਰੀਯ ਆਨੰਦ ਬਾਰੀ ॥੫੬੦॥

मानहु कान्रह ही के रस ते इह फूल रही त्रीय आनंद बारी ॥५६०॥

maanahu kaanreh hee ke ras te ieh fool rahee treey aana(n)dh baaree ||560||

ਤਾ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਜੋਊ ਰਾਜਤ ਰਾਸ ਬਿਖੈ ਸਖੀਆ ਹੈ ॥

ता की प्रभा कबि स्याम कहै जोऊ राजत रास बिखै सखीआ है ॥

taa kee prabhaa kab sayaam kahai jouoo raajat raas bikhai sakheeaa hai ||

ਜਾ ਮੁਖ ਉਪਮਾ ਚੰਦ੍ਰ ਛਟਾ ਸਮ ਛਾਜਤ ਕਉਲਨ ਸੀ ਅਖੀਆ ਹੈ ॥

जा मुख उपमा चंद्र छटा सम छाजत कउलन सी अखीआ है ॥

jaa mukh upamaa cha(n)dhr chhaTaa sam chhaajat kaulan see akheeaa hai ||

ਤਾ ਕੀ ਕਿਧੌ ਅਤਿ ਹੀ ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਨੈ ਮਨ ਭੀਤਰ ਯੌ ਲਖੀਆ ਹੈ ॥

ता की किधौ अति ही उपमा कबि नै मन भीतर यौ लखीआ है ॥

taa kee kidhau at hee upamaa kab nai man bheetar yau lakheeaa hai ||

ਲੋਗਨ ਕੇ ਮਨ ਕੀ ਹਰਤਾ ਸੁ ਮੁਨੀਨਨ ਕੇ ਮਨ ਕੀ ਚਖੀਆ ਹੈ ॥੫੬੧॥

लोगन के मन की हरता सु मुनीनन के मन की चखीआ है ॥५६१॥

logan ke man kee harataa su muneenan ke man kee chakheeaa hai ||561||

ਰੂਪ ਸਚੀ ਇਕ ਚੰਦ੍ਰਪ੍ਰਭਾ ਇਕ ਮੈਨਕਲਾ ਇਕ ਮੈਨ ਕੀ ਮੂਰਤਿ ॥

रूप सची इक चंद्रप्रभा इक मैनकला इक मैन की मूरति ॥

roop sachee ik cha(n)dhraprabhaa ik mainakalaa ik main kee moorat ||

ਬਿਜੁਛਟਾ ਇਕ ਦਾਰਿਮ ਦਾਤ ਬਰਾਬਰ ਜਾਹੀ ਕੀ ਹੈ ਨ ਕਛੂ ਰਤਿ ॥

बिजुछटा इक दारिम दात बराबर जाही की है न कछू रति ॥

bijuchhaTaa ik dhaarim dhaat baraabar jaahee kee hai na kachhoo rat ||

ਦਾਮਿਨਿ ਅਉ ਮ੍ਰਿਗ ਕੀ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਸਰਮਾਇ ਜਿਸੈ ਪਿਖਿ ਹੋਤ ਹੈ ਚੂਰਤਿ ॥

दामिनि अउ मृग की मृगनी सरमाइ जिसै पिखि होत है चूरति ॥

dhaamin aau mirag kee miraganee saramai jisai pikh hot hai choorat ||

ਸੋਊ ਕਥਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਸਭ ਰੀਝ ਰਹੀ ਹਰਿ ਕੀ ਪਿਖਿ ਮੂਰਤਿ ॥੫੬੨॥

सोऊ कथा कबि स्याम कहै सभ रीझ रही हरि की पिखि मूरति ॥५६२॥

souoo kathaa kab sayaam kahai sabh reejh rahee har kee pikh moorat ||562||

ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਹਸਿ ਬਾਤ ਕਹੀ ਤਿਹ ਕੇ ਸੰਗ ਜੋ ਹਰਿ ਅਤਿ ਅਗਾਧੋ ॥

बृखभानु सुता हसि बात कही तिह के संग जो हरि अति अगाधो ॥

birakhabhaan sutaa has baat kahee teh ke sa(n)g jo har at agaadho ||

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਬਤੀਯਾ ਹਰਿ ਕੋ ਸੰਗ ਐਸੇ ਕਹੀ ਪਟ ਕੋ ਤਜਿ ਰਾਧੋ ॥

स्याम कहै बतीया हरि को संग ऐसे कही पट को तजि राधो ॥

sayaam kahai bateeyaa har ko sa(n)g aaise kahee paT ko taj raadho ||

ਰਾਸ ਬਿਖੈ ਤੁਮ ਨਾਚਹੁ ਜੂ ਤਜ ਕੈ ਅਤਿ ਹੀ ਮਨ ਲਾਜ ਕੋ ਬਾਧੋ ॥

रास बिखै तुम नाचहु जू तज कै अति ही मन लाज को बाधो ॥

raas bikhai tum naachahu joo taj kai at hee man laaj ko baadho ||

ਤਾ ਮੁਖ ਕੀ ਛਬਿ ਯੌ ਪ੍ਰਗਟੀ ਮਨੋ ਅਭ੍ਰਨ ਤੇ ਨਿਕਸਿਯੋ ਸਸਿ ਆਧੋ ॥੫੬੩॥

ता मुख की छबि यौ प्रगटी मनो अभ्रन ते निकसियो ससि आधो ॥५६३॥

taa mukh kee chhab yau pragaTee mano abhran te nikasiyo sas aadho ||563||

ਜਿਨ ਕੇ ਸਿਰਿ ਸੇਾਂਧਰ ਮਾਗ ਬਿਰਾਜਤ ਰਾਜਤ ਹੈ ਬਿੰਦੂਆ ਜਿਨ ਪੀਲੇ ॥

जिन के सिरि सेाँधर माग बिराजत राजत है बिंदूआ जिन पीले ॥

jin ke sir seaa(n)dhar maag biraajat raajat hai bi(n)dhooaa jin peele ||

ਕੰਚਨ ਭਾ ਅਰੁ ਚੰਦ੍ਰਪ੍ਰਭਾ ਜਿਨ ਕੇ ਤਨ ਲੀਨ ਸਭੈ ਫੁਨਿ ਲੀਲੇ ॥

कंचन भा अरु चंद्रप्रभा जिन के तन लीन सभै फुनि लीले ॥

ka(n)chan bhaa ar cha(n)dhraprabhaa jin ke tan leen sabhai fun leele ||

ਏਕ ਧਰੇ ਸਿਤ ਸੁੰਦਰ ਸਾਜ ਧਰੇ ਇਕ ਲਾਲ ਸਜੇ ਇਕ ਨੀਲੇ ॥

एक धरे सित सुँदर साज धरे इक लाल सजे इक नीले ॥

ek dhare sit su(n)dhar saaj dhare ik laal saje ik neele ||

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੇ ਸੋਊ ਰੀਝ ਰਹੈ ਪਿਖਿ ਕੈ ਦ੍ਰਿਗ ਕੰਜ ਸੇ ਕਾਨ੍ਰਹ ਰਸੀਲੇ ॥੫੬੪॥

स्याम कहे सोऊ रीझ रहै पिखि कै दृग कंज से कान्रह रसीले ॥५६४॥

sayaam kahe souoo reejh rahai pikh kai dhirag ka(n)j se kaanreh raseele ||564||

ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਨਿਯਾ ਤਹ ਖੇਲਤ ਹੈ ਸੁਭ ਅੰਗਨ ਸੁੰਦਰ ਸਾਜ ਕਈ ॥

सभ ग्वारनिया तह खेलत है सुभ अंगन सुँदर साज कई ॥

sabh gavaiaaraniyaa teh khelat hai subh a(n)gan su(n)dhar saaj kiee ||

ਸੋਊ ਰਾਸ ਬਿਖੈ ਤਹ ਖੇਲਤ ਹੈ ਹਰਿ ਸੋ ਮਨ ਮੈ ਅਤਿ ਹੀ ਉਮਈ ॥

सोऊ रास बिखै तह खेलत है हरि सो मन मै अति ही उमई ॥

souoo raas bikhai teh khelat hai har so man mai at hee umiee ||

ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਨ ਕੀ ਉਪਮਾ ਜੁ ਹੁਤੀ ਤਹ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਰੂਪ ਰਈ ॥

कबि स्याम कहै तिन की उपमा जु हुती तह ग्वारिन रूप रई ॥

kab sayaam kahai tin kee upamaa ju hutee teh gavaiaarin roop riee ||

ਮਨੋ ਸ੍ਯਾਮਹਿ ਕੋ ਤਨ ਗੋਰਿਨ ਪੇਖਿ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮਹਿ ਸੀ ਸਭ ਹੋਇ ਗਈ ॥੫੬੫॥

मनो स्यामहि को तन गोरिन पेखि कै स्यामहि सी सभ होइ गई ॥५६५॥

mano sayaameh ko tan gorin pekh kai sayaameh see sabh hoi giee ||565||

ਕੇਲ ਕੈ ਰਾਸ ਮੈ ਰੀਝ ਰਹੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਮਨ ਆਨੰਦ ਕੈ ਕੈ ॥

केल कै रास मै रीझ रही कबि स्याम कहै मन आनंद कै कै ॥

kel kai raas mai reejh rahee kab sayaam kahai man aana(n)dh kai kai ||

ਚੰਦ੍ਰਮੁਖੀ ਤਨ ਕੰਚਨ ਭਾ ਹਸਿ ਸੁੰਦਰ ਬਾਤ ਕਹੀ ਉਮਗੈ ਕੈ ॥

चंद्रमुखी तन कंचन भा हसि सुँदर बात कही उमगै कै ॥

cha(n)dhramukhee tan ka(n)chan bhaa has su(n)dhar baat kahee umagai kai ||

ਪੇਖਤ ਮੂਰਤਿ ਭੀ ਰਸ ਕੇ ਬਸਿ ਆਪਨ ਤੇ ਬਢ ਵਾਹਿ ਲਖੈ ਕੈ ॥

पेखत मूरति भी रस के बसि आपन ते बढ वाहि लखै कै ॥

pekhat moorat bhee ras ke bas aapan te badd vaeh lakhai kai ||

ਜਿਉ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਮ੍ਰਿਗ ਪੇਖਤ ਤਿਉ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਭਗਵਾਨ ਚਿਤੈ ਕੈ ॥੫੬੬॥

जिउ मृगनी मृग पेखत तिउ बृखभान सुता भगवान चितै कै ॥५६६॥

jiau miraganee mirag pekhat tiau birakhabhaan sutaa bhagavaan chitai kai ||566||

ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਪਿਖਿ ਰੀਝ ਰਹੀ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰਿ ਸੁੰਦਰ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੋ ਆਨਨ ॥

बृखभानु सुता पिखि रीझ रही अति सुँदरि सुँदर कान्रह को आनन ॥

birakhabhaan sutaa pikh reejh rahee at su(n)dhar su(n)dhar kaanreh ko aanan ||

ਰਾਜਤ ਤੀਰ ਨਦੀ ਜਿਹ ਕੇ ਸੁ ਬਿਰਾਜਤ ਫੂਲਨ ਕੇ ਜੁਤ ਕਾਨਨ ॥

राजत तीर नदी जिह के सु बिराजत फूलन के जुत कानन ॥

raajat teer nadhee jeh ke su biraajat foolan ke jut kaanan ||

ਨੈਨ ਕੈ ਭਾਵਨ ਸੋ ਹਰਿ ਕੋ ਮਨੁ ਮੋਹਿ ਲਇਓ ਰਸ ਕੀ ਅਭਿਮਾਨਨ ॥

नैन कै भावन सो हरि को मनु मोहि लइओ रस की अभिमानन ॥

nain kai bhaavan so har ko man moh lio ras kee abhimaanan ||

ਜਿਉ ਰਸ ਲੋਗਨ ਭਉਹਨ ਲੈ ਧਨੁ ਨੈਨਨ ਸੈਨ ਸੁ ਕੰਜ ਸੇ ਬਾਨਨ ॥੫੬੭॥

जिउ रस लोगन भउहन लै धनु नैनन सैन सु कंज से बानन ॥५६७॥

jiau ras logan bhauhan lai dhan nainan sain su ka(n)j se baanan ||567||

ਕਾਨ੍ਰਹ ਸੋ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਢੀ ਤਿਨ ਕੀ ਨ ਘਟੀ ਕਛੁ ਹੈ ਬਢਹੀ ਸੁ ਭਈ ਹੈ ॥

कान्रह सो प्रीति बढी तिन की न घटी कछु है बढही सु भई है ॥

kaanreh so preet baddee tin kee na ghaTee kachh hai baddahee su bhiee hai ||

ਡਾਰ ਕੈ ਲਾਜ ਸਭੈ ਮਨ ਕੀ ਹਰਿ ਕੈ ਸੰਗਿ ਖੇਲਨ ਕੋ ਉਮਈ ਹੈ ॥

डार कै लाज सभै मन की हरि कै संगि खेलन को उमई है ॥

ddaar kai laaj sabhai man kee har kai sa(n)g khelan ko umiee hai ||

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਨ ਕੀ ਉਪਮਾ ਅਤਿ ਹੀ ਜੁ ਤ੍ਰੀਆ ਅਤਿ ਰੂਪ ਰਈ ਹੈ ॥

स्याम कहै तिन की उपमा अति ही जु त्रीआ अति रूप रई है ॥

sayaam kahai tin kee upamaa at hee ju treeaa at roop riee hai ||

ਸੁੰਦਰ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਕੌ ਪਿਖਿ ਕੈ ਤਨਮੈ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਹੋਇ ਗਈ ਹੈ ॥੫੬੮॥

सुँदर कान्रह जू कौ पिखि कै तनमै सभ ग्वारिन होइ गई है ॥५६८॥

su(n)dhar kaanreh joo kau pikh kai tanamai sabh gavaiaarin hoi giee hai ||568||

ਨੈਨ ਮ੍ਰਿਗੀ ਤਨ ਕੰਚਨ ਕੇ ਸਭ ਚੰਦ੍ਰਮੁਖੀ ਮਨੋ ਸਿੰਧੁ ਰਚੀ ਹੈ ॥

नैन मृगी तन कंचन के सभ चंद्रमुखी मनो सिंधु रची है ॥

nain miragee tan ka(n)chan ke sabh cha(n)dhramukhee mano si(n)dh rachee hai ||

ਜਾ ਸਮ ਰੂਪ ਨ ਰਾਜਤ ਹੈ ਰਤਿ ਰਾਵਨ ਤ੍ਰੀਯ ਨ ਅਉਰ ਸਚੀ ਹੈ ॥

जा सम रूप न राजत है रति रावन त्रीय न अउर सची है ॥

jaa sam roop na raajat hai rat raavan treey na aaur sachee hai ||

ਤਾ ਮਹਿ ਰੀਝ ਮਹਾ ਕਰਤਾਰ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਟਿ ਕੇਹਰ ਕੈ ਸੁ ਗਚੀ ਹੈ ॥

ता महि रीझ महा करतार कृपा कटि केहर कै सु गची है ॥

taa meh reejh mahaa karataar kirapaa kaT kehar kai su gachee hai ||

ਤਾ ਸੰਗ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਮਹਾ ਭਗਵਾਨਹਿ ਕੀ ਸੁ ਮਚੀ ਹੈ ॥੫੬੯॥

ता संग प्रीति कहै कबि स्याम महा भगवानहि की सु मची है ॥५६९॥

taa sa(n)g preet kahai kab sayaam mahaa bhagavaaneh kee su machee hai ||569||

ਰਾਗਨ ਅਉਰ ਸੁਭਾਵਨ ਕੀ ਅਤਿ ਗਾਰਨ ਕੀ ਤਹ ਮਾਡ ਪਰੀ ॥

रागन अउर सुभावन की अति गारन की तह माड परी ॥

raagan aaur subhaavan kee at gaaran kee teh maadd paree ||

ਬ੍ਰਿਜ ਗੀਤਨ ਕੀ ਅਤਿ ਹਾਸਨ ਸੋ ਜਹ ਖੇਲਤ ਭੀ ਕਈ ਏਕ ਘਰੀ ॥

बृज गीतन की अति हासन सो जह खेलत भी कई एक घरी ॥

biraj geetan kee at haasan so jeh khelat bhee kiee ek gharee ||

ਗਾਵਤ ਏਕ ਬਜਾਵਤ ਤਾਲ ਕਹੈ ਇਕ ਨਾਚਹੁ ਆਇ ਅਰੀ ॥

गावत एक बजावत ताल कहै इक नाचहु आइ अरी ॥

gaavat ek bajaavat taal kahai ik naachahu aai aree ||

ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਹ ਠਉਰ ਬਿਖੈ ਜਿਹ ਠਉਰ ਬਿਖੈ ਹਰਿ ਰਾਸ ਕਰੀ ॥੫੭੦॥

कबि स्याम कहै तिह ठउर बिखै जिह ठउर बिखै हरि रास करी ॥५७०॥

kab sayaam kahai teh Thaur bikhai jeh Thaur bikhai har raas karee ||570||

ਜਦੁਰਾਇ ਕੋ ਆਇਸੁ ਪਾਇ ਤ੍ਰੀਯਾ ਸਭ ਖੇਲਤ ਰਾਸ ਬਿਖੈ ਬਿਧਿ ਆਛੀ ॥

जदुराइ को आइसु पाइ त्रीया सभ खेलत रास बिखै बिधि आछी ॥

jadhurai ko aais pai treeyaa sabh khelat raas bikhai bidh aachhee ||

ਇੰਦ੍ਰ ਸਭਾ ਜਿਹ ਸਿੰਧੁ ਸੁਤਾ ਜਿਮ ਖੇਲਨ ਕੇ ਹਿਤ ਕਾਛਨ ਕਾਛੀ ॥

इंद्र सभा जिह सिंधु सुता जिम खेलन के हित काछन काछी ॥

ei(n)dhr sabhaa jeh si(n)dh sutaa jim khelan ke hit kaachhan kaachhee ||

ਕੈ ਇਹ ਕਿੰਨਰ ਕੀ ਦੁਹਿਤਾ ਕਿਧੌ ਨਾਗਨ ਕੀ ਕਿਧੌ ਹੈ ਇਹ ਤਾਛੀ ॥

कै इह किंनर की दुहिता किधौ नागन की किधौ है इह ताछी ॥

kai ieh ki(n)nar kee dhuhitaa kidhau naagan kee kidhau hai ieh taachhee ||

ਰਾਸ ਬਿਖੈ ਇਮ ਨਾਚਤ ਹੈ ਜਿਮ ਕੇਲ ਕਰੈ ਜਲ ਭੀਤਰ ਮਾਛੀ ॥੫੭੧॥

रास बिखै इम नाचत है जिम केल करै जल भीतर माछी ॥५७१॥

raas bikhai im naachat hai jim kel karai jal bheetar maachhee ||571||

ਜਿਹ ਕੇ ਮੁਖਿ ਦੇਖਿ ਛਟਾ ਸੁਭ ਸੁੰਦਰ ਮਧਿਮ ਲਾਗਤ ਜੋਤਿ ਸਸੀ ਹੈ ॥

जिह के मुखि देखि छटा सुभ सुँदर मधिम लागत जोति ससी है ॥

jeh ke mukh dhekh chhaTaa subh su(n)dhar madhim laagat jot sasee hai ||

ਭਉਰਨ ਭਾਇ ਸੋ ਛਾਜਤ ਹੈ ਮਦਨੈ ਮਨੋ ਤਾਨ ਕਮਾਨ ਕਸੀ ਹੈ ॥

भउरन भाइ सो छाजत है मदनै मनो तान कमान कसी है ॥

bhauran bhai so chhaajat hai madhanai mano taan kamaan kasee hai ||

ਤਾਹੀ ਕੇ ਆਨਨ ਸੁੰਦਰ ਤੇ ਸੁਰ ਰਾਗਹ ਕੀ ਸਭ ਭਾਤਿ ਬਸੀ ਹੈ ॥

ताही के आनन सुँदर ते सुर रागह की सभ भाति बसी है ॥

taahee ke aanan su(n)dhar te sur raageh kee sabh bhaat basee hai ||

ਜਿਉ ਮਧੁ ਬੀਚ ਫਸੈ ਮਖੀਆ ਮਤਿ ਲੋਗਨ ਕੀ ਇਹ ਭਾਤਿ ਫਸੀ ਹੈ ॥੫੭੨॥

जिउ मधु बीच फसै मखीआ मति लोगन की इह भाति फसी है ॥५७२॥

jiau madh beech fasai makheeaa mat logan kee ieh bhaat fasee hai ||572||

ਫਿਰਿ ਸੁੰਦਰ ਆਨਨ ਤੇ ਹਰਿ ਜੂ ਬਿਧਿ ਸੁੰਦਰ ਸੋ ਇਕ ਤਾਨ ਬਸਾਯੋ ॥

फिरि सुँदर आनन ते हरि जू बिधि सुँदर सो इक तान बसायो ॥

fir su(n)dhar aanan te har joo bidh su(n)dhar so ik taan basaayo ||

ਸੋਰਠਿ ਸਾਰੰਗ ਸੁਧ ਮਲਾਰ ਬਿਲਾਵਲ ਕੀ ਸੁਰ ਭੀਤਰ ਗਾਯੋ ॥

सोरठि सारंग सुध मलार बिलावल की सुर भीतर गायो ॥

soraTh saara(n)g sudh malaar bilaaval kee sur bheetar gaayo ||

ਸੋ ਅਪਨੇ ਸੁਨ ਸ੍ਰਉਨਨ ਮੈ ਬ੍ਰਿਜ ਗਵਾਰਨੀਯਾ ਅਤਿ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥

सो अपने सुन स्रउनन मै बृज गवारनीया अति ही सुखु पायो ॥

so apane sun sraunan mai biraj gavaaraneeyaa at hee sukh paayo ||

ਮੋਹਿ ਰਹੇ ਬਨ ਕੇ ਖਗ ਅਉ ਮ੍ਰਿਗ ਰੀਝ ਰਹੈ ਜਿਨ ਹੂੰ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥੫੭੩॥

मोहि रहे बन के खग अउ मृग रीझ रहै जिन हूँ सुनि पायो ॥५७३॥

moh rahe ban ke khag aau mirag reejh rahai jin hoo(n) sun paayo ||573||

ਤਹ ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਭਲੈ ਹਰਿ ਜੂ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਕਰਿ ਭਾਵ ਛਬੈ ॥

तह गावत गीत भलै हरि जू कबि स्याम कहै करि भाव छबै ॥

teh gaavat geet bhalai har joo kab sayaam kahai kar bhaav chhabai ||

ਮੁਰਲੀ ਜੁਤ ਗ੍ਵਰਾਨਿ ਭੀਤਰ ਰਾਜਤ ਜ੍ਯੋ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਮ੍ਰਿਗ ਬੀਚ ਫਬੈ ॥

मुरली जुत ग्वरानि भीतर राजत ज्यो मृगनी मृग बीच फबै ॥

muralee jut gavairaan bheetar raajat jayo miraganee mirag beech fabai ||

ਜਿਹ ਕੋ ਸਭ ਲੋਗਨ ਮੈ ਜਸੁ ਗਾਵਤ ਛੂਟਤ ਹੈ ਤਿਨ ਤੇ ਨ ਕਬੈ ॥

जिह को सभ लोगन मै जसु गावत छूटत है तिन ते न कबै ॥

jeh ko sabh logan mai jas gaavat chhooTat hai tin te na kabai ||

ਤਿਨਿ ਖੇਲਨ ਕੋ ਮਨ ਗੋਪਿਨ ਕੋ ਛਿਨ ਬੀਚ ਲੀਯੋ ਫੁਨਿ ਚੋਰ ਸਬੈ ॥੫੭੪॥

तिनि खेलन को मन गोपिन को छिन बीच लीयो फुनि चोर सबै ॥५७४॥

tin khelan ko man gopin ko chhin beech leeyo fun chor sabai ||574||

ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਕੀ ਜਿਨ ਜੋਬਨ ਰੂਪ ਅਨੂਪ ਗਹਿਯੋ ਹੈ ॥

कबि स्याम कहै उपमा तिह की जिन जोबन रूप अनूप गहियो है ॥

kab sayaam kahai upamaa teh kee jin joban roop anoop gahiyo hai ||

ਜਾ ਮੁਖ ਦੇਖਿ ਅਨੰਦ ਬਢਿਯੋ ਜਿਹ ਕੋ ਸੁਨਿ ਸ੍ਰਉਨਨ ਸੋਕ ਦਹਿਯੋ ਹੈ ॥

जा मुख देखि अनंद बढियो जिह को सुनि स्रउनन सोक दहियो है ॥

jaa mukh dhekh ana(n)dh baddiyo jeh ko sun sraunan sok dhahiyo hai ||

ਆਨੰਦ ਕੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਗ ਜ੍ਵਾਬ ਸੁ ਐਸ ਕਹਿਯੋ ਹੈ ॥

आनंद कै बृखभानु सुता हरि के संग ज्वाब सु ऐस कहियो है ॥

aana(n)dh kai birakhabhaan sutaa har ke sa(n)g javaiaab su aais kahiyo hai ||

ਤਾ ਕੇ ਸੁਨੇ ਤ੍ਰੀਯਾ ਮੋਹਿ ਰਹੀ ਸੁਨਿ ਕੈ ਜਿਹ ਕੋ ਹਰਿ ਰੀਝ ਰਹਿਯੋ ਹੈ ॥੫੭੫॥

ता के सुने त्रीया मोहि रही सुनि कै जिह को हरि रीझ रहियो है ॥५७५॥

taa ke sune treeyaa moh rahee sun kai jeh ko har reejh rahiyo hai ||575||

ਗ੍ਵਾਰਨੀਯਾ ਮਿਲ ਕੈ ਸੰਗਿ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੈ ਖੇਲਤ ਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸਬੈ ॥

ग्वारनीया मिल कै संगि कान्रह कै खेलत है कबि स्याम सबै ॥

gavaiaaraneeyaa mil kai sa(n)g kaanreh kai khelat hai kab sayaam sabai ||

ਨ ਰਹੀ ਤਿਨ ਕੋ ਸੁਧਿ ਅੰਗਨ ਕੀ ਨਹਿ ਚੀਰਨ ਕੀ ਤਿਨ ਕੋ ਸੁ ਤਬੈ ॥

न रही तिन को सुधि अंगन की नहि चीरन की तिन को सु तबै ॥

n rahee tin ko sudh a(n)gan kee neh cheeran kee tin ko su tabai ||

ਸੁ ਗਨੋ ਕਹ ਲਉ ਤਿਨ ਕੀ ਉਪਮਾ ਅਤਿ ਹੀ ਗਨ ਮੈ ਮਨਿ ਤਾ ਕੀ ਛਬੈ ॥

सु गनो कह लउ तिन की उपमा अति ही गन मै मनि ता की छबै ॥

s gano keh lau tin kee upamaa at hee gan mai man taa kee chhabai ||

ਮਨ ਭਾਵਨ ਗਾਵਨ ਕੀ ਚਰਚਾ ਕਛੁ ਥੋਰੀਯੈ ਹੈ ਸੁਨਿ ਲੇਹੁ ਅਬੈ ॥੫੭੬॥

मन भावन गावन की चरचा कछु थोरीयै है सुनि लेहु अबै ॥५७६॥

man bhaavan gaavan kee charachaa kachh thoreeyai hai sun leh abai ||576||

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਬਾਚ ॥

कान्रह जू बाच ॥

kaanreh joo baach ||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਬਾਤ ਕਹੀ ਤਿਨ ਸੋ ਕ੍ਰਿਸਨ ਅਤਿ ਹੀ ਬਿਹਸਿ ਕੈ ਚੀਤਿ ॥

बात कही तिन सो कृसन अति ही बिहसि कै चीति ॥

baat kahee tin so kirasan at hee bihas kai cheet ||

ਮੀਤ ਰਸਹਿ ਕੀ ਰੀਤਿ ਸੋ ਕਹਿਯੋ ਸੁ ਗਾਵਹੁ ਗੀਤ ॥੫੭੭॥

मीत रसहि की रीति सो कहियो सु गावहु गीत ॥५७७॥

meet raseh kee reet so kahiyo su gaavahu geet ||577||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਬਤੀਆ ਸੁਨਿ ਕੈ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਨੀਯਾ ਸੁਭ ਗਾਵਤ ਸੁੰਦਰ ਗੀਤ ਸਭੈ ॥

बतीआ सुनि कै सभ ग्वारनीया सुभ गावत सुँदर गीत सभै ॥

bateeaa sun kai sabh gavaiaaraneeyaa subh gaavat su(n)dhar geet sabhai ||

ਸਿੰਧੁ ਸੁਤਾ ਰੁ ਘ੍ਰਿਤਾਚੀ ਤ੍ਰੀਯਾ ਇਨ ਸੀ ਨਹੀ ਨਾਚਤ ਇੰਦ੍ਰ ਸਭੈ ॥

सिंधु सुता रु घृताची त्रीया इन सी नही नाचत इंद्र सभै ॥

si(n)dh sutaa r ghirataachee treeyaa in see nahee naachat i(n)dhr sabhai ||

ਦਿਵਯਾ ਇਨ ਕੇ ਸੰਗਿ ਖੇਲਤ ਹੈ ਗਜ ਕੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁ ਦਾਨ ਅਭੈ ॥

दिवया इन के संगि खेलत है गज को कबि स्याम सु दान अभै ॥

dhivayaa in ke sa(n)g khelat hai gaj ko kab sayaam su dhaan abhai ||

ਚੜ ਕੈ ਸੁ ਬਿਵਾਨਨ ਸੁੰਦਰ ਮੈ ਸੁਰ ਦੇਖਨ ਆਵਤ ਤਿਆਗ ਨਭੈ ॥੫੭੮॥

चड़ कै सु बिवानन सुँदर मै सुर देखन आवत तिआग नभै ॥५७८॥

chaR kai su bivaanan su(n)dhar mai sur dhekhan aavat tiaag nabhai ||578||

ਤ੍ਰੇਤਹਿ ਹੋ ਜਿਨਿ ਰਾਮ ਬਲੀ ਜਗ ਜੀਤਿ ਮਰਿਯੋ ਸੁ ਧਰਿਯੋ ਅਤਿ ਸੀਲਾ ॥

त्रेतहि हो जिनि राम बली जग जीति मरियो सु धरियो अति सीला ॥

treteh ho jin raam balee jag jeet mariyo su dhariyo at seelaa ||

ਗਾਇ ਕੈ ਗੀਤ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਸੋ ਫੁਨਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਬੀਚ ਕਰੈ ਰਸ ਲੀਲਾ ॥

गाइ कै गीत भली बिधि सो फुनि ग्वारिन बीच करै रस लीला ॥

gai kai geet bhalee bidh so fun gavaiaarin beech karai ras leelaa ||

ਰਾਜਤ ਹੈ ਜਿਹ ਕੋ ਤਨ ਸ੍ਯਾਮ ਬਿਰਾਜਤ ਊਪਰ ਕੋ ਪਟ ਪੀਲਾ ॥

राजत है जिह को तन स्याम बिराजत ऊपर को पट पीला ॥

raajat hai jeh ko tan sayaam biraajat uoopar ko paT peelaa ||

ਖੇਲਤ ਸੋ ਸੰਗਿ ਗੋਪਿਨ ਕੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਜਦੁਰਾਇ ਹਠੀਲਾ ॥੫੭੯॥

खेलत सो संगि गोपिन कै कबि स्याम कहै जदुराइ हठीला ॥५७९॥

khelat so sa(n)g gopin kai kab sayaam kahai jadhurai haTheelaa ||579||

ਬੋਲਤ ਹੈ ਜਹ ਕੋਕਿਲਕਾ ਅਰੁ ਸੋਰ ਕਰੈ ਚਹੂੰ ਓਰ ਰਟਾਸੀ ॥

बोलत है जह कोकिलका अरु सोर करै चहूँ ओर रटासी ॥

bolat hai jeh kokilakaa ar sor karai chahoo(n) or raTaasee ||

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਹ ਸ੍ਯਾਮ ਕੀ ਦੇਹ ਰਜੈ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਮੈਨ ਘਟਾ ਸੀ ॥

स्याम कहै तिह स्याम की देह रजै अति सुँदर मैन घटा सी ॥

sayaam kahai teh sayaam kee dheh rajai at su(n)dhar main ghaTaa see ||

ਤਾ ਪਿਖਿ ਕੈ ਮਨ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਤੇ ਉਪਜੀ ਅਤਿ ਹੀ ਮਨੋ ਘੋਰ ਘਟਾ ਸੀ ॥

ता पिखि कै मन ग्वारिन ते उपजी अति ही मनो घोर घटा सी ॥

taa pikh kai man gavaiaarin te upajee at hee mano ghor ghaTaa see ||

ਤਾ ਮਹਿ ਯੌ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਦਮਕੈ ਮਨੋ ਸੁੰਦਰ ਬਿਜੁ ਛਟਾ ਸੀ ॥੫੮੦॥

ता महि यौ बृखभान सुता दमकै मनो सुँदर बिजु छटा सी ॥५८०॥

taa meh yau birakhabhaan sutaa dhamakai mano su(n)dhar bij chhaTaa see ||580||

ਅੰਜਨ ਹੈ ਜਿਹ ਆਖਨ ਮੈ ਅਰੁ ਬੇਸਰ ਕੋ ਜਿਹ ਭਾਵ ਨਵੀਨੋ ॥

अंजन है जिह आखन मै अरु बेसर को जिह भाव नवीनो ॥

a(n)jan hai jeh aakhan mai ar besar ko jeh bhaav naveeno ||

ਜਾ ਮੁਖ ਕੀ ਸਮ ਚੰਦ ਪ੍ਰਭਾ ਜਸੁ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਕਬਿ ਨੇ ਲਖਿ ਲੀਨੋ ॥

जा मुख की सम चंद प्रभा जसु ता छबि को कबि ने लखि लीनो ॥

jaa mukh kee sam cha(n)dh prabhaa jas taa chhab ko kab ne lakh leeno ||

ਸਾਜ ਸਭੈ ਸਜ ਕੈ ਸੁਭ ਸੁੰਦਰ ਭਾਲ ਬਿਖੈ ਬਿੰਦੂਆ ਇਕ ਦੀਨੋ ॥

साज सभै सज कै सुभ सुँदर भाल बिखै बिंदूआ इक दीनो ॥

saaj sabhai saj kai subh su(n)dhar bhaal bikhai bi(n)dhooaa ik dheeno ||

ਦੇਖਤ ਹੀ ਹਰਿ ਰੀਝ ਰਹੇ ਮਨ ਕੋ ਸਬ ਸੋਕ ਬਿਦਾ ਕਰ ਦੀਨੋ ॥੫੮੧॥

देखत ही हरि रीझ रहे मन को सब सोक बिदा कर दीनो ॥५८१॥

dhekhat hee har reejh rahe man ko sab sok bidhaa kar dheeno ||581||

ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਸੰਗ ਖੇਲਨ ਕੀ ਹਸਿ ਕੈ ਹਰਿ ਸੁੰਦਰ ਬਾਤ ਕਹੈ ॥

बृखभानु सुता संग खेलन की हसि कै हरि सुँदर बात कहै ॥

birakhabhaan sutaa sa(n)g khelan kee has kai har su(n)dhar baat kahai ||

ਸੁਨਏ ਜਿਹ ਕੇ ਮਨਿ ਆਨੰਦ ਬਾਢਤ ਜਾ ਸੁਨ ਕੈ ਸਭ ਸੋਕ ਦਹੈ ॥

सुनए जिह के मनि आनंद बाढत जा सुन कै सभ सोक दहै ॥

sune jeh ke man aana(n)dh baaddat jaa sun kai sabh sok dhahai ||

ਤਿਹ ਕਉਤੁਕ ਕੌ ਮਨ ਗੋਪਿਨ ਕੋ ਕਬਿ ਸਯਾਮ ਕਹੈ ਦਿਖਬੋ ਈ ਚਹੈ ॥

तिह कउतुक कौ मन गोपिन को कबि सयाम कहै दिखबो ई चहै ॥

teh kautuk kau man gopin ko kab sayaam kahai dhikhabo iee chahai ||

ਨਭਿ ਮੈ ਪਿਖਿ ਕੈ ਸੁਰ ਗੰਧ੍ਰਬ ਜਾਇ ਚਲਿਯੋ ਨਹਿ ਜਾਇ ਸੁ ਰੀਝ ਰਹੈ ॥੫੮੨॥

नभि मै पिखि कै सुर गंध्रब जाइ चलियो नहि जाइ सु रीझ रहै ॥५८२॥

nabh mai pikh kai sur ga(n)dhrab jai chaliyo neh jai su reejh rahai ||582||

ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਹ ਕੀ ਉਪਮਾ ਜਿਹ ਕੇ ਫੁਨਿ ਉਪਰ ਪੀਤ ਪਿਛਉਰੀ ॥

कबि स्याम कहै तिह की उपमा जिह के फुनि उपर पीत पिछउरी ॥

kab sayaam kahai teh kee upamaa jeh ke fun upar peet pichhauree ||

ਤਾਹੀ ਕੇ ਆਵਤ ਹੈ ਚਲਿ ਕੈ ਢਿਗ ਸੁੰਦਰ ਗਾਵਤ ਸਾਰੰਗ ਗਉਰੀ ॥

ताही के आवत है चलि कै ढिग सुँदर गावत सारंग गउरी ॥

taahee ke aavat hai chal kai ddig su(n)dhar gaavat saara(n)g gauree ||

ਸਾਵਲੀਆ ਹਰਿ ਕੈ ਢਿਗ ਆਇ ਰਹੀ ਅਤਿ ਰੀਝ ਇਕਾਵਤ ਦਉਰੀ ॥

सावलीआ हरि कै ढिग आइ रही अति रीझ इकावत दउरी ॥

saavaleeaa har kai ddig aai rahee at reejh ikaavat dhauree ||

ਇਉ ਉਪਮਾ ਉਪਜੀ ਲਖਿ ਫੂਲ ਰਹੀ ਲਪਟਾਇ ਮਨੋ ਤ੍ਰੀਯ ਭਉਰੀ ॥੫੮੩॥

इउ उपमा उपजी लखि फूल रही लपटाइ मनो त्रीय भउरी ॥५८३॥

eiau upamaa upajee lakh fool rahee lapaTai mano treey bhauree ||583||

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਹ ਕੀ ਉਪਮਾ ਜੋਊ ਦੈਤਨ ਕੋ ਰਿਪੁ ਬੀਰ ਜਸੀ ਹੈ ॥

स्याम कहै तिह की उपमा जोऊ दैतन को रिपु बीर जसी है ॥

sayaam kahai teh kee upamaa jouoo dhaitan ko rip beer jasee hai ||

ਜੇ ਤਪ ਬੀਚ ਬਡੋ ਤਪੀਆ ਰਸ ਬਾਤਨ ਮੈ ਅਤਿ ਹੀ ਜੁ ਰਸੀ ਹੈ ॥

जे तप बीच बडो तपीआ रस बातन मै अति ही जु रसी है ॥

je tap beech baddo tapeeaa ras baatan mai at hee ju rasee hai ||

ਜਾਹੀ ਕੋ ਕੰਠ ਕਪੋਤ ਸੋ ਹੈ ਜਿਹ ਭਾ ਮੁਖ ਕੀ ਸਮ ਜੋਤਿ ਸਸੀ ਹੈ ॥

जाही को कंठ कपोत सो है जिह भा मुख की सम जोति ससी है ॥

jaahee ko ka(n)Th kapot so hai jeh bhaa mukh kee sam jot sasee hai ||

ਤਾ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਤ੍ਰੀਯ ਮਾਰਨ ਕੋ ਹਰਿ ਭਉਹਨਿ ਕੀ ਅਰੁ ਪੰਚ ਕਸੀ ਹੈ ॥੫੮੪॥

ता मृगनी त्रीय मारन को हरि भउहनि की अरु पंच कसी है ॥५८४॥

taa miraganee treey maaran ko har bhauhan kee ar pa(n)ch kasee hai ||584||

ਫਿਰਿ ਕੈ ਹਰਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੇ ਸੰਗ ਹੋ ਫੁਨਿ ਗਾਵਤ ਸਾਰੰਗ ਰਾਮਕਲੀ ਹੈ ॥

फिरि कै हरि ग्वारिन के संग हो फुनि गावत सारंग रामकली है ॥

fir kai har gavaiaarin ke sa(n)g ho fun gaavat saara(n)g raamakalee hai ||

ਗਾਵਤ ਹੈ ਮਨ ਆਨੰਦ ਕੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਸੰਗਿ ਜੂਥ ਅਲੀ ਹੈ ॥

गावत है मन आनंद कै बृखभानु सुता संगि जूथ अली है ॥

gaavat hai man aana(n)dh kai birakhabhaan sutaa sa(n)g jooth alee hai ||

ਤਾ ਸੰਗ ਡੋਲਤ ਹੈ ਭਗਵਾਨ ਜੋਊ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰਿ ਰਾਧੇ ਭਲੀ ਹੈ ॥

ता संग डोलत है भगवान जोऊ अति सुँदरि राधे भली है ॥

taa sa(n)g ddolat hai bhagavaan jouoo at su(n)dhar raadhe bhalee hai ||

ਰਾਜਤ ਹੈ ਜਿਹ ਕੋ ਸਸਿ ਸੋ ਮੁਖ ਛਾਜਤ ਭਾ ਦ੍ਰਿਗ ਕੰਜ ਕਲੀ ਹੈ ॥੫੮੫॥

राजत है जिह को ससि सो मुख छाजत भा दृग कंज कली है ॥५८५॥

raajat hai jeh ko sas so mukh chhaajat bhaa dhirag ka(n)j kalee hai ||585||

ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਸੰਗ ਬਾਤ ਕਹੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਹਰਿ ਜੂ ਰਸਵਾਰੇ ॥

बृखभानु सुता संग बात कही कबि स्याम कहै हरि जू रसवारे ॥

birakhabhaan sutaa sa(n)g baat kahee kab sayaam kahai har joo rasavaare ||

ਜਾ ਮੁਖ ਕੀ ਸਮ ਚੰਦ ਪ੍ਰਭਾ ਜਿਹ ਕੇ ਮ੍ਰਿਗ ਸੇ ਦ੍ਰਿਗ ਸੁੰਦਰ ਕਾਰੇ ॥

जा मुख की सम चंद प्रभा जिह के मृग से दृग सुँदर कारे ॥

jaa mukh kee sam cha(n)dh prabhaa jeh ke mirag se dhirag su(n)dhar kaare ||

ਕੇਹਰਿ ਸੀ ਜਿਹ ਕੀ ਕਟਿ ਹੈ ਤਿਨ ਹੂੰ ਬਚਨਾ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੇ ॥

केहरि सी जिह की कटि है तिन हूँ बचना इह भाति उचारे ॥

kehar see jeh kee kaT hai tin hoo(n) bachanaa ieh bhaat uchaare ||

ਸੋ ਸੁਨਿ ਕੈ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਨੀਯਾ ਮਨ ਕੇ ਸਭਿ ਸੋਕ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਡਾਰੇ ॥੫੮੬॥

सो सुनि कै सभ ग्वारनीया मन के सभि सोक बिदा करि डारे ॥५८६॥

so sun kai sabh gavaiaaraneeyaa man ke sabh sok bidhaa kar ddaare ||586||

ਹਸਿ ਕੈ ਤਿਹ ਬਾਤ ਕਹੀ ਰਸ ਕੀ ਸੁ ਪ੍ਰਭਾ ਜਿਨ ਹੂੰ ਬੜਵਾਨਲ ਲੀਲੀ ॥

हसि कै तिह बात कही रस की सु प्रभा जिन हूँ बड़वानल लीली ॥

has kai teh baat kahee ras kee su prabhaa jin hoo(n) baRavaanal leelee ||

ਜੋ ਜਗ ਬੀਚ ਰਹਿਯੋ ਰਵਿ ਕੈ ਨਰ ਕੈ ਤਰੁ ਕੈ ਗਜ ਅਉਰ ਪਪੀਲੀ ॥

जो जग बीच रहियो रवि कै नर कै तरु कै गज अउर पपीली ॥

jo jag beech rahiyo rav kai nar kai tar kai gaj aaur papeelee ||

ਮੁਖ ਤੇ ਤਿਨ ਸੁੰਦਰ ਬਾਤ ਕਹੀ ਸੰਗ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੇ ਅਤਿ ਸਹੀ ਸੁ ਰਸੀਲੀ ॥

मुख ते तिन सुँदर बात कही संग ग्वारनि के अति सही सु रसीली ॥

mukh te tin su(n)dhar baat kahee sa(n)g gavaiaaran ke at sahee su raseelee ||

ਤਾ ਸੁਨਿ ਕੈ ਸਭ ਰੀਝ ਰਹੀ ਸੁਨਿ ਰੀਝ ਰਹੀ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਛਬੀਲੀ ॥੫੮੭॥

ता सुनि कै सभ रीझ रही सुनि रीझ रही बृखभानु छबीली ॥५८७॥

taa sun kai sabh reejh rahee sun reejh rahee birakhabhaan chhabeelee ||587||

ਗ੍ਵਾਰਨੀਯਾ ਸੁਨਿ ਸ੍ਰਉਨਨ ਮੈ ਬਤੀਆ ਹਰਿ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਮਨ ਭੀਨੋ ॥

ग्वारनीया सुनि स्रउनन मै बतीआ हरि की अति ही मन भीनो ॥

gavaiaaraneeyaa sun sraunan mai bateeaa har kee at hee man bheeno ||

ਕੰਠਸਿਰੀ ਅਰੁ ਬੇਸਰਿ ਮਾਗ ਧਰੈ ਜੋਊ ਸੁੰਦਰ ਸਾਜ ਨਵੀਨੋ ॥

कंठसिरी अरु बेसरि माग धरै जोऊ सुँदर साज नवीनो ॥

ka(n)Thasiree ar besar maag dharai jouoo su(n)dhar saaj naveeno ||

ਜੋ ਅਵਤਾਰਨ ਤੇ ਅਵਤਾਰ ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜੁ ਹੈ ਸੁ ਨਗੀਨੋ ॥

जो अवतारन ते अवतार कहै कबि स्याम जु है सु नगीनो ॥

jo avataaran te avataar kahai kab sayaam ju hai su nageeno ||

ਤਾਹਿ ਕਿਧੌ ਅਤਿ ਹੀ ਛਲ ਕੈ ਸੁ ਚੁਰਾਇ ਮਨੋ ਮਨ ਗੋਪਿਨ ਲੀਨੋ ॥੫੮੮॥

ताहि किधौ अति ही छल कै सु चुराइ मनो मन गोपिन लीनो ॥५८८॥

taeh kidhau at hee chhal kai su churai mano man gopin leeno ||588||

ਕਾਨਰ ਸੋ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਹਸਿ ਬਾਤ ਕਹੀ ਸੰਗ ਸੁੰਦਰ ਐਸੇ ॥

कानर सो बृखभानु सुता हसि बात कही संग सुँदर ऐसे ॥

kaanar so birakhabhaan sutaa has baat kahee sa(n)g su(n)dhar aaise ||

ਨੈਨ ਨਚਾਇ ਮਹਾ ਮ੍ਰਿਗ ਸੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਹੀ ਸੁ ਰੁਚੈ ਸੇ ॥

नैन नचाइ महा मृग से कबि स्याम कहै अति ही सु रुचै से ॥

nain nachai mahaa mirag se kab sayaam kahai at hee su ruchai se ||

ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਉਪਮਾ ਉਪਜੀ ਕਬਿ ਕੇ ਮਨ ਤੇ ਉਮਗੈ ਸੇ ॥

ता छबि की अति ही उपमा उपजी कबि के मन ते उमगै से ॥

taa chhab kee at hee upamaa upajee kab ke man te umagai se ||

ਮਾਨਹੁ ਆਨੰਦ ਕੈ ਅਤਿ ਹੀ ਮਨੋ ਕੇਲ ਕਰੈ ਪਤਿ ਸੋ ਰਤਿ ਜੈਸੇ ॥੫੮੯॥

मानहु आनंद कै अति ही मनो केल करै पति सो रति जैसे ॥५८९॥

maanahu aana(n)dh kai at hee mano kel karai pat so rat jaise ||589||

ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੋ ਹਰਿ ਕੰਚਨ ਸੇ ਤਨ ਮੈ ਮਨਿ ਕੀ ਮਨ ਤੁਲਿ ਖੁਭਾ ਹੈ ॥

ग्वारिन को हरि कंचन से तन मै मनि की मन तुलि खुभा है ॥

gavaiaarin ko har ka(n)chan se tan mai man kee man tul khubhaa hai ||

ਖੇਲਤ ਹੈ ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਗ ਸੋ ਜਿਨ ਕੀ ਬਰਨੀ ਨਹੀ ਜਾਤ ਸੁਭਾ ਹੈ ॥

खेलत है हरि के संग सो जिन की बरनी नही जात सुभा है ॥

khelat hai har ke sa(n)g so jin kee baranee nahee jaat subhaa hai ||

ਖੇਲਨ ਕੋ ਭਗਵਾਨ ਰਚੀ ਰਸ ਕੇ ਹਿਤ ਚਿਤ੍ਰ ਬਚਿਤ੍ਰ ਸਭਾ ਹੈ ॥

खेलन को भगवान रची रस के हित चित्र बचित्र सभा है ॥

khelan ko bhagavaan rachee ras ke hit chitr bachitr sabhaa hai ||

ਯੌ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਤਿਨ ਮੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਮਨੋ ਚੰਦ੍ਰ ਪ੍ਰਭਾ ਹੈ ॥੫੯੦॥

यौ उपजी उपमा तिन मै बृखभानु सुता मनो चंद्र प्रभा है ॥५९०॥

yau upajee upamaa tin mai birakhabhaan sutaa mano cha(n)dhr prabhaa hai ||590||

ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਹਰਿ ਆਇਸ ਮਾਨ ਕੈ ਖੇਲਤ ਭੀ ਅਤਿ ਹੀ ਸ੍ਰਮ ਕੈ ॥

बृखभानु सुता हरि आइस मान कै खेलत भी अति ही स्रम कै ॥

birakhabhaan sutaa har aais maan kai khelat bhee at hee sram kai ||

ਗਹਿ ਹਾਥ ਸੋ ਹਾਥ ਤ੍ਰੀਯਾ ਸਭ ਸੁੰਦਰ ਨਾਚਤ ਰਾਸ ਬਿਖੈ ਭ੍ਰਮ ਕੈ ॥

गहि हाथ सो हाथ त्रीया सभ सुँदर नाचत रास बिखै भ्रम कै ॥

geh haath so haath treeyaa sabh su(n)dhar naachat raas bikhai bhram kai ||

ਤਿਹ ਕੀ ਸੁ ਕਥਾ ਮਨ ਬੀਚ ਬਿਚਾਰਿ ਕਰੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੀ ਕ੍ਰਮ ਕੈ ॥

तिह की सु कथा मन बीच बिचारि करै कबि स्याम कही क्रम कै ॥

teh kee su kathaa man beech bichaar karai kab sayaam kahee kram kai ||

ਮਨੋ ਗੋਪਿਨ ਕੇ ਘਨ ਸੁੰਦਰ ਮੈ ਬ੍ਰਿਜ ਭਾਮਿਨਿ ਦਾਮਿਨਿ ਜਿਉ ਦਮਕੈ ॥੫੯੧॥

मनो गोपिन के घन सुँदर मै बृज भामिनि दामिनि जिउ दमकै ॥५९१॥

mano gopin ke ghan su(n)dhar mai biraj bhaamin dhaamin jiau dhamakai ||591||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਪਿਖਿ ਕੈ ਨਾਚਤ ਰਾਧਿਕਾ ਕ੍ਰਿਸਨ ਮਨੈ ਸੁਖ ਪਾਇ ॥

पिखि कै नाचत राधिका कृसन मनै सुख पाइ ॥

pikh kai naachat raadhikaa kirasan manai sukh pai ||

ਅਤਿ ਹੁਲਾਸ ਜੁਤ ਪ੍ਰੇਮ ਛਕਿ ਮੁਰਲੀ ਉਠਿਯੋ ਬਜਾਇ ॥੫੯੨॥

अति हुलास जुत प्रेम छकि मुरली उठियो बजाइ ॥५९२॥

at hulaas jut prem chhak muralee uThiyo bajai ||592||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਨਟ ਨਾਇਕ ਸੁੱਧ ਮਲਾਰ ਬਿਲਾਵਲ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਬੀਚ ਧਮਾਰਨ ਗਾਵੈ ॥

नट नाइक सुद्ध मलार बिलावल ग्वारिन बीच धमारन गावै ॥

naT naik su'dh malaar bilaaval gavaiaarin beech dhamaaran gaavai ||

ਸੋਰਠਿ ਸਾਰੰਗ ਰਾਮਕਲੀ ਸੁ ਬਿਭਾਸ ਭਲੇ ਹਿਤ ਸਾਥ ਬਸਾਵੈ ॥

सोरठि सारंग रामकली सु बिभास भले हित साथ बसावै ॥

soraTh saara(n)g raamakalee su bibhaas bhale hit saath basaavai ||

ਗਾਵਹੁ ਹ੍ਵੈ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਤ੍ਰੀਯ ਕੋ ਸੁ ਬੁਲਾਵਤ ਹੈ ਉਪਮਾ ਜੀਯ ਭਾਵੈ ॥

गावहु ह्वै मृगनी त्रीय को सु बुलावत है उपमा जीय भावै ॥

gaavahu havai miraganee treey ko su bulaavat hai upamaa jeey bhaavai ||

ਮਾਨਹੁ ਭਉਹਨ ਕੋ ਕਸਿ ਕੈ ਧਨੁ ਨੈਨਨ ਕੇ ਮਨੋ ਤੀਰ ਚਲਾਵੈ ॥੫੯੩॥

मानहु भउहन को कसि कै धनु नैनन के मनो तीर चलावै ॥५९३॥

maanahu bhauhan ko kas kai dhan nainan ke mano teer chalaavai ||593||

ਮੇਘ ਮਲਾਰ ਅਉ ਦੇਵਗੰਧਾਰਿ ਭਲੇ ਗਵਰੀ ਕਰਿ ਕੈ ਹਿਤ ਗਾਵੈ ॥

मेघ मलार अउ देवगंधारि भले गवरी करि कै हित गावै ॥

megh malaar aau dhevaga(n)dhaar bhale gavaree kar kai hit gaavai ||

ਜੈਤਸਿਰੀ ਅਰੁ ਮਾਲਸਿਰੀ ਨਟ ਨਾਇਕ ਸੁੰਦਰ ਭਾਤਿ ਬਸਾਵੈ ॥

जैतसिरी अरु मालसिरी नट नाइक सुँदर भाति बसावै ॥

jaitasiree ar maalasiree naT naik su(n)dhar bhaat basaavai ||

ਰੀਝ ਰਹੀ ਬ੍ਰਿਜ ਕੀ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਰੀਝ ਰਹੈ ਸੁਰ ਜੋ ਸੁਨ ਪਾਵੈ ॥

रीझ रही बृज की सभ ग्वारिन रीझ रहै सुर जो सुन पावै ॥

reejh rahee biraj kee sabh gavaiaarin reejh rahai sur jo sun paavai ||

ਅਉਰ ਕੀ ਬਾਤ ਕਹਾ ਕਹੀਯੈ ਤਜਿ ਇੰਦ੍ਰ ਸਭਾ ਸਭ ਆਸਨ ਆਵੈ ॥੫੯੪॥

अउर की बात कहा कहीयै तजि इंद्र सभा सभ आसन आवै ॥५९४॥

aaur kee baat kahaa kaheeyai taj i(n)dhr sabhaa sabh aasan aavai ||594||

ਖੇਲਤ ਰਾਸ ਮੈ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਹੀ ਰਸ ਸੰਗ ਤ੍ਰੀਯਾ ਮਿਲਿ ਤੀਨੋ ॥

खेलत रास मै स्याम कहै अति ही रस संग त्रीया मिलि तीनो ॥

khelat raas mai sayaam kahai at hee ras sa(n)g treeyaa mil teeno ||

ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਅਰੁ ਚੰਦ੍ਰਮੁਖੀ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਸਜਿ ਸਾਜ ਨਵੀਨੋ ॥

चंद्रभगा अरु चंद्रमुखी बृखभान सुता सजि साज नवीनो ॥

cha(n)dhrabhagaa ar cha(n)dhramukhee birakhabhaan sutaa saj saaj naveeno ||

ਅੰਜਨ ਆਖਨ ਦੈ ਬਿੰਦੂਆ ਇਕ ਭਾਲ ਮੈ ਸੇਾਂਧੁਰ ਸੁੰਦਰ ਦੀਨੋ ॥

अंजन आखन दै बिंदूआ इक भाल मै सेाँधुर सुँदर दीनो ॥

a(n)jan aakhan dhai bi(n)dhooaa ik bhaal mai seaa(n)dhur su(n)dhar dheeno ||

ਯੌ ਉਜਪੀ ਉਪਮਾ ਤ੍ਰੀਯ ਕੈ ਸੁਭ ਭਾਗ ਪ੍ਰਕਾਸ ਅਬੈ ਮਨੋ ਕੀਨੋ ॥੫੯੫॥

यौ उजपी उपमा त्रीय कै सुभ भाग प्रकास अबै मनो कीनो ॥५९५॥

yau ujapee upamaa treey kai subh bhaag prakaas abai mano keeno ||595||

ਖੇਲਤ ਕਾਨ੍ਰਹ ਸੋ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਰਸ ਜੋ ਉਮਹਿਯੋ ਹੈ ॥

खेलत कान्रह सो चंद्रभगा कबि स्याम कहै रस जो उमहियो है ॥

khelat kaanreh so cha(n)dhrabhagaa kab sayaam kahai ras jo umahiyo hai ||

ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰੀ ਅਤਿ ਹੀ ਤਿਹ ਸੋ ਬਹੁ ਲੋਗਨ ਕੋ ਉਪਹਾਸ ਸਹਿਯੋ ਹੈ ॥

प्रीति करी अति ही तिह सो बहु लोगन को उपहास सहियो है ॥

preet karee at hee teh so bahu logan ko upahaas sahiyo hai ||

ਮੋਤਿਨ ਮਾਲ ਢਰੀ ਗਰ ਤੇ ਕਬਿ ਨੇ ਤਿਹ ਕੋ ਜਸੁ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਹੈ ॥

मोतिन माल ढरी गर ते कबि ने तिह को जसु ऐसे कहियो है ॥

motin maal ddaree gar te kab ne teh ko jas aaise kahiyo hai ||

ਆਨਨ ਚੰਦ੍ਰ ਮਨੋ ਪ੍ਰਗਟੇ ਛਪਿ ਕੈ ਅੰਧਿਆਰੁ ਪਤਾਰਿ ਗਯੋ ਹੈ ॥੫੯੬॥

आनन चंद्र मनो प्रगटे छपि कै अंधिआरु पतारि गयो है ॥५९६॥

aanan cha(n)dhr mano pragaTe chhap kai a(n)dhiaar pataar gayo hai ||596||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰ ਕੈ ਇਉ ਉਪਜਯੋ ਜੀਯ ਭਾਵ ॥

ग्वारिन रूप निहार कै इउ उपजयो जीय भाव ॥

gavaiaarin roop nihaar kai iau upajayo jeey bhaav ||

ਰਾਜਤ ਜ੍ਯੋ ਮਹਿ ਚਾਦਨੀ ਕੰਜਨ ਸਹਿਤ ਤਲਾਵ ॥੫੯੭॥

राजत ज्यो महि चादनी कंजन सहित तलाव ॥५९७॥

raajat jayo meh chaadhanee ka(n)jan sahit talaav ||597||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਲੋਚਨ ਹੈ ਜਿਨ ਕੇ ਸੁ ਪ੍ਰਭਾਧਰ ਆਨਨ ਹੈ ਜਿਨ ਕੋ ਸਮ ਮੈਨਾ ॥

लोचन है जिन के सु प्रभाधर आनन है जिन को सम मैना ॥

lochan hai jin ke su prabhaadhar aanan hai jin ko sam mainaa ||

ਕੈ ਕੈ ਕਟਾਛ ਚੁਰਾਇ ਲਯੋ ਮਨ ਪੈ ਤਿਨ ਕੋ ਜੋਊ ਰਛਕ ਧੈਨਾ ॥

कै कै कटाछ चुराइ लयो मन पै तिन को जोऊ रछक धैना ॥

kai kai kaTaachh churai layo man pai tin ko jouoo rachhak dhainaa ||

ਕੇਹਰਿ ਸੀ ਜਿਨ ਕੀ ਕਟਿ ਹੈ ਸੁ ਕਪੋਤ ਸੋ ਕੰਠ ਸੁ ਕੋਕਿਲ ਬੈਨਾ ॥

केहरि सी जिन की कटि है सु कपोत सो कंठ सु कोकिल बैना ॥

kehar see jin kee kaT hai su kapot so ka(n)Th su kokil bainaa ||

ਤਾਹਿ ਲਯੋ ਹਰਿ ਕੈ ਹਰਿ ਕੋ ਮਨ ਭਉਹ ਨਚਾਇ ਨਚਾਇ ਕੈ ਨੈਨਾ ॥੫੯੮॥

ताहि लयो हरि कै हरि को मन भउह नचाइ नचाइ कै नैना ॥५९८॥

taeh layo har kai har ko man bhauh nachai nachai kai nainaa ||598||

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਿਰਾਜਤ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਮੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਜਿਨ ਕੋ ਕਛੁ ਭਉ ਨਾ ॥

कान्रह बिराजत ग्वारिन मै कबि स्याम कहै जिन को कछु भउ ना ॥

kaanreh biraajat gavaiaarin mai kab sayaam kahai jin ko kachh bhau naa ||

ਤਾਤ ਕੀ ਬਾਤ ਕੋ ਨੈਕੁ ਸੁਨੈ ਜਿਨ ਕੇ ਸੰਗ ਭ੍ਰਾਤ ਕਰਿਯੋ ਬਨਿ ਗਉਨਾ ॥

तात की बात को नैकु सुनै जिन के संग भ्रात करियो बनि गउना ॥

taat kee baat ko naik sunai jin ke sa(n)g bhraat kariyo ban gaunaa ||

ਤਾ ਕੀ ਲਟੈ ਲਟਕੈ ਤਨ ਮੋ ਜੋਊ ਸਾਧਨ ਕੇ ਮਨਿ ਗਿਆਨ ਦਿਵਉਨਾ ॥

ता की लटै लटकै तन मो जोऊ साधन के मनि गिआन दिवउना ॥

taa kee laTai laTakai tan mo jouoo saadhan ke man giaan dhivaunaa ||

ਸੰਦਲ ਪੈ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਮਨੋ ਲਾਗ ਰਹੇ ਅਹਿ ਰਾਜਨ ਛਉਨਾ ॥੫੯੯॥

संदल पै उपजी उपमा मनो लाग रहे अहि राजन छउना ॥५९९॥

sa(n)dhal pai upajee upamaa mano laag rahe eh raajan chhaunaa ||599||

ਖੇਲਤ ਹੈ ਸੋਊ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਮੈ ਜੋਊ ਊਪਰ ਪੀਤ ਧਰੇ ਉਪਰਉਨਾ ॥

खेलत है सोऊ ग्वारिन मै जोऊ ऊपर पीत धरे उपरउना ॥

khelat hai souoo gavaiaarin mai jouoo uoopar peet dhare uparaunaa ||

ਜੋ ਸਿਰ ਸਤ੍ਰਨ ਕੇ ਹਰਿਤਾ ਜੋਊ ਸਾਧਨ ਕੋ ਵਰੁ ਦਾਨ ਦਿਵਉਨਾ ॥

जो सिर सत्रन के हरिता जोऊ साधन को वरु दान दिवउना ॥

jo sir satran ke haritaa jouoo saadhan ko var dhaan dhivaunaa ||

ਬੀਚ ਰਹਿਯੋ ਜਗ ਕੇ ਰਵਿ ਕੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਜਿਹ ਕੋ ਪੁਨਿ ਖਉਨਾ ॥

बीच रहियो जग के रवि कै कबि स्याम कहै जिह को पुनि खउना ॥

beech rahiyo jag ke rav kai kab sayaam kahai jeh ko pun khaunaa ||

ਰਾਜਤ ਯੌ ਅਲਕੈ ਤਿਨ ਕੀ ਮਨੋ ਚੰਦਨ ਲਾਗ ਰਹੇ ਅਹਿ ਛਉਨਾ ॥੬੦੦॥

राजत यौ अलकै तिन की मनो चंदन लाग रहे अहि छउना ॥६००॥

raajat yau alakai tin kee mano cha(n)dhan laag rahe eh chhaunaa ||600||

ਕੀਰ ਸੇ ਨਾਕ ਕੁਰੰਗ ਸੇ ਨੈਨਨ ਡੋਲਤ ਹੈ ਸੋਊ ਬੀਚ ਤ੍ਰੀਯਾ ਮੈ ॥

कीर से नाक कुरंग से नैनन डोलत है सोऊ बीच त्रीया मै ॥

keer se naak kura(n)g se nainan ddolat hai souoo beech treeyaa mai ||

ਜੋ ਮਨ ਸਤ੍ਰਨ ਬੀਚ ਰਵਿਯੋ ਜੋ ਰਹਿਯੋ ਰਵਿ ਸਾਧਨ ਬੀਚ ਹੀਯਾ ਮੈ ॥

जो मन सत्रन बीच रवियो जो रहियो रवि साधन बीच हीया मै ॥

jo man satran beech raviyo jo rahiyo rav saadhan beech heeyaa mai ||

ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਜਸੁ ਉਚ ਮਹਾ ਇਹ ਭਾਤਿਨ ਸੋ ਫੁਨਿ ਉਚਰੀਯਾ ਮੈ ॥

ता छबि को जसु उच महा इह भातिन सो फुनि उचरीया मै ॥

taa chhab ko jas uch mahaa ieh bhaatin so fun uchareeyaa mai ||

ਤਾ ਰਸ ਕੀ ਹਮ ਬਾਤ ਕਹੀ ਜੋਊ ਰਾਵਨ ਸੁ ਬਸਿਯੋ ਹੈ ਜੀਆ ਮੈ ॥੬੦੧॥

ता रस की हम बात कही जोऊ रावन सु बसियो है जीआ मै ॥६०१॥

taa ras kee ham baat kahee jouoo raavan su basiyo hai jeeaa mai ||601||

ਖੇਲਤ ਸੰਗ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਜੋਊ ਕਾਨਰ ਕਾਲਾ ॥

खेलत संग ग्वारिन के कबि स्याम कहै जोऊ कानर काला ॥

khelat sa(n)g gavaiaarin ke kab sayaam kahai jouoo kaanar kaalaa ||

ਰਾਜਤ ਹੈ ਸੋਈ ਬੀਚ ਖਰੋ ਸੋ ਬਿਰਾਜਤ ਹੈ ਗਿਰਦੇ ਤਿਹ ਬਾਲਾ ॥

राजत है सोई बीच खरो सो बिराजत है गिरदे तिह बाला ॥

raajat hai soiee beech kharo so biraajat hai giradhe teh baalaa ||

ਫੂਲ ਰਹੇ ਜਹ ਫੂਲ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਹੈ ਅਤਿ ਹੀ ਜਹ ਚੰਦ ਉਜਾਲਾ ॥

फूल रहे जह फूल भली बिधि है अति ही जह चंद उजाला ॥

fool rahe jeh fool bhalee bidh hai at hee jeh cha(n)dh ujaalaa ||

ਗੋਪਿਨ ਨੈਨਨ ਕੀ ਸੁ ਮਨੋ ਪਹਰੀ ਭਗਵਾਨ ਸੁ ਕੰਜਨ ਮਾਲਾ ॥੬੦੨॥

गोपिन नैनन की सु मनो पहरी भगवान सु कंजन माला ॥६०२॥

gopin nainan kee su mano paharee bhagavaan su ka(n)jan maalaa ||602||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਬਰਨਨ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਕਹਿਯੋ ਅਤਿ ਨਿਰਮਲ ਕੈ ਬੁਧਿ ॥

बरनन चंद्रभगा कहियो अति निरमल कै बुधि ॥

baranan cha(n)dhrabhagaa kahiyo at niramal kai budh ||

ਉਪਮਾ ਤਾਹਿ ਤਨਉਰ ਕੀ ਸੂਰਜ ਸੀ ਹੈ ਸੁਧਿ ॥੬੦੩॥

उपमा ताहि तनउर की सूरज सी है सुधि ॥६०३॥

aupamaa taeh tanaur kee sooraj see hai sudh ||603||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਜਾ ਪਿਖਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਲਾਜਹਿ ਕੇ ਫੁਨਿ ਜਾਲ ਅਟੇ ਹੈ ॥

स्याम के जा पिखि स्याम कहै अति लाजहि के फुनि जाल अटे है ॥

sayaam ke jaa pikh sayaam kahai at laajeh ke fun jaal aTe hai ||

ਜਾ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਪੈ ਸੁਤ ਭਾਵਨ ਭਾਵ ਸੁ ਵਾਰਿ ਸੁਟੇ ਹੈ ॥

जा की प्रभा अति सुँदर पै सुत भावन भाव सु वारि सुटे है ॥

jaa kee prabhaa at su(n)dhar pai sut bhaavan bhaav su vaar suTe hai ||

ਜਿਹ ਕੋ ਪਿਖਿ ਕੈ ਜਨ ਰੀਝ ਰਹੈ ਸੁ ਮੁਨੀਨ ਕੇ ਪੇਖਿ ਧਿਆਨ ਛੁਟੇ ਹੈ ॥

जिह को पिखि कै जन रीझ रहै सु मुनीन के पेखि धिआन छुटे है ॥

jeh ko pikh kai jan reejh rahai su muneen ke pekh dhiaan chhuTe hai ||

ਰਾਜਤ ਰਾਧੇ ਅਹੀਰਿ ਤਨਉਰ ਕੇ ਮਾਨਹੁ ਸੂਰਜ ਸੇ ਪ੍ਰਗਟੇ ਹੈ ॥੬੦੪॥

राजत राधे अहीरि तनउर के मानहु सूरज से प्रगटे है ॥६०४॥

raajat raadhe aheer tanaur ke maanahu sooraj se pragaTe hai ||604||

ਖੇਲਤ ਹੈ ਸੋਊ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਮੈ ਜਿਹ ਕੋ ਬ੍ਰਿਜ ਹੈ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਡੇਰਾ ॥

खेलत है सोऊ ग्वारिन मै जिह को बृज है अति सुँदर डेरा ॥

khelat hai souoo gavaiaarin mai jeh ko biraj hai at su(n)dhar dderaa ||

ਜਾਹੀ ਕੇ ਨੈਨ ਕੁਰੰਗ ਸੇ ਹੈ ਜਸੁਧਾ ਜੂ ਕੋ ਬਾਲਕ ਨੰਦਹਿ ਕੇਰਾ ॥

जाही के नैन कुरंग से है जसुधा जू को बालक नंदहि केरा ॥

jaahee ke nain kura(n)g se hai jasudhaa joo ko baalak na(n)dheh keraa ||

ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਸੋ ਤਹਿ ਘੇਰ ਲਯੋ ਕਹਿਬੇ ਜਸੁ ਕੋ ਉਮਗਿਯੋ ਮਨ ਮੇਰਾ ॥

ग्वारिन सो तहि घेर लयो कहिबे जसु को उमगियो मन मेरा ॥

gavaiaarin so teh gher layo kahibe jas ko umagiyo man meraa ||

ਮਾਨਹੁ ਮੈਨ ਸੋ ਖੇਲਨ ਕਾਜ ਕਰਿਯੋ ਮਿਲ ਕੈ ਮਨੋ ਚਾਦਨ ਘੇਰਾ ॥੬੦੫॥

मानहु मैन सो खेलन काज करियो मिल कै मनो चादन घेरा ॥६०५॥

maanahu main so khelan kaaj kariyo mil kai mano chaadhan gheraa ||605||

ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਰੀਝ ਰਹੀ ਹਰਿ ਪੇਖਿ ਸਭੈ ਤਜਿ ਲਾਜਿ ਸੁ ਅਉ ਡਰ ਸਾਸੋ ॥

ग्वारिन रीझ रही हरि पेखि सभै तजि लाजि सु अउ डर सासो ॥

gavaiaarin reejh rahee har pekh sabhai taj laaj su aau ddar saaso ||

ਆਈ ਹੈ ਤਿਆਗਿ ਸੋਊ ਗ੍ਰਿਹ ਪੈ ਭਰਤਾਰ ਕਹੈ ਨ ਕਛੂ ਕਹਿ ਮਾ ਸੋ ॥

आई है तिआगि सोऊ गृह पै भरतार कहै न कछू कहि मा सो ॥

aaiee hai tiaag souoo gireh pai bharataar kahai na kachhoo keh maa so ||

ਡੋਲਤ ਹੈ ਸੋਊ ਤਾਲ ਬਜਾਇ ਕੈ ਗਾਵਤ ਹੈ ਕਰਿ ਕੈ ਉਪਹਾਸੋ ॥

डोलत है सोऊ ताल बजाइ कै गावत है करि कै उपहासो ॥

ddolat hai souoo taal bajai kai gaavat hai kar kai upahaaso ||

ਮੋਹਿ ਗਿਰੈ ਧਰ ਪੈ ਸੁ ਤ੍ਰੀਯਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਚਿਤਵੈ ਹਰਿ ਜਾ ਸੋ ॥੬੦੬॥

मोहि गिरै धर पै सु त्रीया कबि स्याम कहै चितवै हरि जा सो ॥६०६॥

moh girai dhar pai su treeyaa kab sayaam kahai chitavai har jaa so ||606||

ਜੋ ਜੁਗ ਤੀਸਰ ਹੈ ਕਰਤਾ ਜੋਊ ਹੈ ਤਨ ਪੈ ਧਰਿਯਾ ਪਟ ਪੀਲੇ ॥

जो जुग तीसर है करता जोऊ है तन पै धरिया पट पीले ॥

jo jug teesar hai karataa jouoo hai tan pai dhariyaa paT peele ||

ਜਾਹਿ ਛਲਿਯੋ ਬਲਿਰਾਜ ਬਲੀ ਜਿਨਿ ਸਤ੍ਰ ਹਨੇ ਕਰਿ ਕੋਪ ਹਠੀਲੇ ॥

जाहि छलियो बलिराज बली जिनि सत्र हने करि कोप हठीले ॥

jaeh chhaliyo baliraaj balee jin satr hane kar kop haTheele ||

ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਰੀਝ ਰਹੀ ਧਰਨੀ ਜੁ ਧਰੇ ਪਟ ਪੀਤਨ ਪੈ ਸੁ ਰੰਗੀਲੇ ॥

ग्वारिन रीझ रही धरनी जु धरे पट पीतन पै सु रंगीले ॥

gavaiaarin reejh rahee dharanee ju dhare paT peetan pai su ra(n)geele ||

ਜਿਉ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਸਰ ਲਾਗਿ ਗਿਰੈ ਇਹ ਤਿਉ ਹਰਿ ਦੇਖਤ ਨੈਨ ਰਸੀਲੇ ॥੬੦੭॥

जिउ मृगनी सर लागि गिरै इह तिउ हरि देखत नैन रसीले ॥६०७॥

jiau miraganee sar laag girai ieh tiau har dhekhat nain raseele ||607||

ਕਾਨਰ ਕੇ ਸੰਗ ਖੇਲਤ ਸੋ ਅਤਿ ਹੀ ਸੁਖ ਕੋ ਕਰ ਕੈ ਤਨ ਮੈ ॥

कानर के संग खेलत सो अति ही सुख को कर कै तन मै ॥

kaanar ke sa(n)g khelat so at hee sukh ko kar kai tan mai ||

ਸ੍ਯਾਮ ਹੀ ਸੋ ਅਤਿ ਹੀ ਹਿਤ ਕੈ ਚਿਤ ਕੈ ਨਹਿ ਬੰਧਨ ਅਉ ਧਨ ਮੈ ॥

स्याम ही सो अति ही हित कै चित कै नहि बंधन अउ धन मै ॥

sayaam hee so at hee hit kai chit kai neh ba(n)dhan aau dhan mai ||

ਧਰਿ ਰੰਗਨਿ ਬਸਤ੍ਰ ਸਭੈ ਤਹਿ ਡੋਲਤ ਯੌ ਉਪਮਾ ਉਪਜੀ ਮਨ ਮੈ ॥

धरि रंगनि बसत्र सभै तहि डोलत यौ उपमा उपजी मन मै ॥

dhar ra(n)gan basatr sabhai teh ddolat yau upamaa upajee man mai ||

ਜੋਊ ਫੂਲ ਮੁਖੀ ਤਹ ਫੂਲ ਕੈ ਖੇਲਤ ਫੂਲ ਸੀ ਹੋਇ ਗਈ ਬਨ ਮੈ ॥੬੦੮॥

जोऊ फूल मुखी तह फूल कै खेलत फूल सी होइ गई बन मै ॥६०८॥

jouoo fool mukhee teh fool kai khelat fool see hoi giee ban mai ||608||

ਸਭ ਖੇਲਤ ਹੈ ਮਨਿ ਆਨੰਦ ਕੈ ਭਗਵਾਨ ਕੋ ਧਾਰਿ ਸਬੈ ਮਨ ਮੈ ॥

सभ खेलत है मनि आनंद कै भगवान को धारि सबै मन मै ॥

sabh khelat hai man aana(n)dh kai bhagavaan ko dhaar sabai man mai ||

ਹਰਿ ਕੇ ਚਿਤਬੇ ਕੀ ਰਹੀ ਸੁਧਿ ਏਕਨ ਅਉਰ ਰਹੀ ਨ ਕਛੂ ਤਨ ਮੈ ॥

हरि के चितबे की रही सुधि एकन अउर रही न कछू तन मै ॥

har ke chitabe kee rahee sudh ekan aaur rahee na kachhoo tan mai ||

ਨਹੀ ਭੂਤਲ ਮੈ ਅਰੁ ਮਾਤਲੁ ਮੈ ਇਨਿ ਸੋ ਨਹਿ ਦੇਵਨ ਕੇ ਗਨ ਮੈ ॥

नही भूतल मै अरु मातलु मै इनि सो नहि देवन के गन मै ॥

nahee bhootal mai ar maatal mai in so neh dhevan ke gan mai ||

ਸੋਊ ਰੀਝ ਸੋ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਹੀ ਫੁਨਿ ਡੋਲਤ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੇ ਗਨ ਮੈ ॥੬੦੯॥

सोऊ रीझ सो स्याम कहै अति ही फुनि डोलत ग्वारिन के गन मै ॥६०९॥

souoo reejh so sayaam kahai at hee fun ddolat gavaiaarin ke gan mai ||609||

ਹਸਿ ਕੈ ਭਗਵਾਨ ਕਹੀ ਬਤੀਯਾ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਪਿਖਿ ਰੂਪ ਨਵੀਨੋ ॥

हसि कै भगवान कही बतीया बृखभानु सुता पिखि रूप नवीनो ॥

has kai bhagavaan kahee bateeyaa birakhabhaan sutaa pikh roop naveeno ||

ਅੰਜਨ ਆਡ ਧਰੇ ਪੁਨਿ ਬੇਸਰ ਭਾਵ ਸਭੈ ਜਿਨਿ ਭਾਵਨ ਕੀਨੋ ॥

अंजन आड धरे पुनि बेसर भाव सभै जिनि भावन कीनो ॥

a(n)jan aadd dhare pun besar bhaav sabhai jin bhaavan keeno ||

ਸੁੰਦਰ ਸੇਾਂਧਰ ਕੋ ਜਿਨ ਲੈ ਕਰਿ ਭਾਲ ਬਿਖੈ ਬਿੰਦੂਆ ਇਕ ਦੀਨੋ ॥

सुँदर सेाँधर को जिन लै करि भाल बिखै बिंदूआ इक दीनो ॥

su(n)dhar seaa(n)dhar ko jin lai kar bhaal bikhai bi(n)dhooaa ik dheeno ||

ਨੈਨ ਨਚਾਇ ਮਨੈ ਸੁਖ ਪਾਇ ਚਿਤੈ ਜਦੁਰਾਇ ਤਬੈ ਹਸਿ ਦੀਨੋ ॥੬੧੦॥

नैन नचाइ मनै सुख पाइ चितै जदुराइ तबै हसि दीनो ॥६१०॥

nain nachai manai sukh pai chitai jadhurai tabai has dheeno ||610||

ਬੀਨ ਸੀ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਗਾਵਤ ਹੈ ਸੁਨਬੇ ਕਹੁ ਸੁੰਦਰ ਕਾਨਰ ਕਾਰੇ ॥

बीन सी ग्वारिन गावत है सुनबे कहु सुँदर कानर कारे ॥

been see gavaiaarin gaavat hai sunabe kahu su(n)dhar kaanar kaare ||

ਆਨਨ ਹੈ ਜਿਨ ਕੋ ਸਸਿ ਸੋ ਸੁ ਬਿਰਾਜਤ ਕੰਜਨ ਸੇ ਦ੍ਰਿਗ ਭਾਰੇ ॥

आनन है जिन को ससि सो सु बिराजत कंजन से दृग भारे ॥

aanan hai jin ko sas so su biraajat ka(n)jan se dhirag bhaare ||

ਝਾਝਨ ਤਾ ਕੀ ਉਠੀ ਧਰ ਪੈ ਧੁਨਿ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਉਚਾਰੇ ॥

झाझन ता की उठी धर पै धुनि ता छबि को कबि स्याम उचारे ॥

jhaajhan taa kee uThee dhar pai dhun taa chhab ko kab sayaam uchaare ||

ਢੋਲਕ ਸੰਗਿ ਤੰਬੂਰਨ ਹੋਇ ਉਠੇ ਤਹ ਬਾਜਿ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਨਗਾਰੇ ॥੬੧੧॥

ढोलक संगि तंबूरन होइ उठे तह बाजि मृदंग नगारे ॥६११॥

ddolak sa(n)g ta(n)booran hoi uThe teh baaj miradha(n)g nagaare ||611||

ਖੇਲਤ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਪ੍ਰੇਮ ਛਕੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਸੰਗ ਕਾਨਰ ਕਾਰੇ ॥

खेलत ग्वारिन प्रेम छकी कबि स्याम कहै संग कानर कारे ॥

khelat gavaiaarin prem chhakee kab sayaam kahai sa(n)g kaanar kaare ||

ਛਾਜਤ ਜਾ ਮੁਖ ਚੰਦ ਪ੍ਰਭਾ ਸਮ ਰਾਜਤ ਕੰਚਨ ਸੇ ਦ੍ਰਿਗ ਭਾਰੇ ॥

छाजत जा मुख चंद प्रभा सम राजत कंचन से दृग भारे ॥

chhaajat jaa mukh cha(n)dh prabhaa sam raajat ka(n)chan se dhirag bhaare ||

ਜਾ ਪਿਖਿ ਕੰਦ੍ਰਪ ਰੀਝ ਰਹੈ ਪਿਖਿਏ ਜਿਹ ਕੇ ਮ੍ਰਿਗ ਆਦਿਕ ਹਾਰੇ ॥

जा पिखि कंद्रप रीझ रहै पिखिए जिह के मृग आदिक हारे ॥

jaa pikh ka(n)dhrap reejh rahai pikhie jeh ke mirag aadhik haare ||

ਕੇਹਰਿ ਕੋਕਿਲ ਕੇ ਸਭ ਭਾਵ ਕਿਧੌ ਇਨ ਪੈ ਗਨ ਊਪਰ ਵਾਰੇ ॥੬੧੨॥

केहरि कोकिल के सभ भाव किधौ इन पै गन ऊपर वारे ॥६१२॥

kehar kokil ke sabh bhaav kidhau in pai gan uoopar vaare ||612||

ਜਾਹਿ ਬਿਭੀਛਨਿ ਰਾਜ ਦੀਯੋ ਜਿਨ ਹੂੰ ਬਰ ਰਾਵਨ ਸੋ ਰਿਪੁ ਸਾਧੋ ॥

जाहि बिभीछनि राज दीयो जिन हूँ बर रावन सो रिपु साधो ॥

jaeh bibheechhan raaj dheeyo jin hoo(n) bar raavan so rip saadho ||

ਖੇਲਤ ਹੈ ਸੋਊ ਭੂਮਿ ਬਿਖੈ ਬ੍ਰਿਜ ਲਾਜ ਜਹਾਜਨ ਕੋ ਤਜਿ ਬਾਧੋ ॥

खेलत है सोऊ भूमि बिखै बृज लाज जहाजन को तजि बाधो ॥

khelat hai souoo bhoom bikhai biraj laaj jahaajan ko taj baadho ||

ਜਾਹਿ ਨਿਕਾਸ ਲਯੋ ਮੁਰਿ ਪ੍ਰਾਨ ਸੁ ਮਾਪ ਲੀਯੋ ਬਲਿ ਕੋ ਤਨ ਆਧੋ ॥

जाहि निकास लयो मुरि प्रान सु माप लीयो बलि को तन आधो ॥

jaeh nikaas layo mur praan su maap leeyo bal ko tan aadho ||

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਸੰਗ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੇ ਅਤਿ ਹੀ ਰਸਿ ਕੈ ਸੋਊ ਖੇਲਤ ਮਾਧੋ ॥੬੧੩॥

स्याम कहै संग ग्वारिन के अति ही रसि कै सोऊ खेलत माधो ॥६१३॥

sayaam kahai sa(n)g gavaiaarin ke at hee ras kai souoo khelat maadho ||613||

ਜੋ ਮੁਰ ਨਾਮ ਮਹਾ ਰਿਪੁ ਪੈ ਕੁਪ ਕੈ ਅਤਿ ਹੀ ਡਰਈਯਾ ਫੁਨਿ ਭੀਰਨਿ ॥

जो मुर नाम महा रिपु पै कुप कै अति ही डरईया फुनि भीरनि ॥

jo mur naam mahaa rip pai kup kai at hee ddarieeyaa fun bheeran ||

ਜੋ ਗਜ ਸੰਕਟ ਕੋ ਕਟੀਯਾ ਹਰਤਾ ਜੋਊ ਸਾਧਨ ਕੇ ਦੁਖ ਪੀਰਨਿ ॥

जो गज संकट को कटीया हरता जोऊ साधन के दुख पीरनि ॥

jo gaj sa(n)kaT ko kaTeeyaa harataa jouoo saadhan ke dhukh peeran ||

ਸੋ ਬ੍ਰਿਜ ਮੈ ਜਮੁਨਾ ਤਟ ਪੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਹਰੈਯਾ ਤ੍ਰੀਯ ਚੀਰਨਿ ॥

सो बृज मै जमुना तट पै कबि स्याम कहै हरैया त्रीय चीरनि ॥

so biraj mai jamunaa taT pai kab sayaam kahai haraiyaa treey cheeran ||

ਤਾ ਕਰ ਕੈ ਰਸ ਕੋ ਚਸਕੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਗਨ ਬੀਚ ਅਹੀਰਨਿ ॥੬੧੪॥

ता कर कै रस को चसको इह भाति कहियो गन बीच अहीरनि ॥६१४॥

taa kar kai ras ko chasako ieh bhaat kahiyo gan beech aheeran ||614||

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਬਾਚ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਸੋ ॥

कान्रह जू बाच ग्वारिन सो ॥

kaanreh joo baach gavaiaarin so ||

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

savaiyaa ||

ਕੇਲ ਕਰੋ ਹਮ ਸੰਗ ਕਹਿਓ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਕਛੁ ਸੰਕ ਨ ਆਨੋ ॥

केल करो हम संग कहिओ अपने मन मै कछु संक न आनो ॥

kel karo ham sa(n)g kahio apane man mai kachh sa(n)k na aano ||

ਝੂਠ ਕਹਿਯੋ ਨਹਿ ਮਾਨਹੁ ਰੀ ਕਹਿਯੋ ਹਮਰੋ ਤੁਮ ਸਾਚ ਪਛਾਨੋ ॥

झूठ कहियो नहि मानहु री कहियो हमरो तुम साच पछानो ॥

jhooTh kahiyo neh maanahu ree kahiyo hamaro tum saach pachhaano ||

ਗੁਆਰਨੀਯਾ ਹਰਿ ਕੀ ਸੁਨਿ ਬਾਤ ਗਈ ਤਜਿ ਲਾਜ ਕਬੈ ਜਸੁ ਠਾਨੋ ॥

गुआरनीया हरि की सुनि बात गई तजि लाज कबै जसु ठानो ॥

guaaraneeyaa har kee sun baat giee taj laaj kabai jas Thaano ||

ਰਾਤਿ ਬਿਖੈ ਤਜਿ ਝੀਲਹਿ ਕੋ ਨਭ ਬੀਚ ਚਲਿਯੋ ਜਿਮ ਜਾਤ ਟਨਾਨੋ ॥੬੧੫॥

राति बिखै तजि झीलहि को नभ बीच चलियो जिम जात टनानो ॥६१५॥

raat bikhai taj jheeleh ko nabh beech chaliyo jim jaat Tanaano ||615||

ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਹਰਿ ਕੇ ਹਿਤ ਗਾਵਤ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੇ ਸੁ ਕਿਧੌ ਗਨ ਮੈ ॥

बृखभानु सुता हरि के हित गावत ग्वारिन के सु किधौ गन मै ॥

birakhabhaan sutaa har ke hit gaavat gavaiaarin ke su kidhau gan mai ||

ਇਮ ਨਾਚਤ ਹੈ ਅਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਭਰੀ ਬਿਜਲੀ ਜਿਹ ਭਾਤਿ ਘਨੇ ਘਨ ਮੈ ॥

इम नाचत है अति प्रेम भरी बिजली जिह भाति घने घन मै ॥

eim naachat hai at prem bharee bijalee jeh bhaat ghane ghan mai ||

ਕਬਿ ਨੇ ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਗਾਇਬ ਕੀ ਸੁ ਬਿਚਾਰ ਕਹੀ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ॥

कबि ने उपमा तिह गाइब की सु बिचार कही अपने मन मै ॥

kab ne upamaa teh gaib kee su bichaar kahee apane man mai ||

ਰੁਤਿ ਚੇਤ ਕੀ ਮੈ ਮਨ ਆਨੰਦ ਕੈ ਕੁਹਕੈ ਮਨੋ ਕੋਕਿਲਕਾ ਬਨ ਮੈ ॥੬੧੬॥

रुति चेत की मै मन आनंद कै कुहकै मनो कोकिलका बन मै ॥६१६॥

rut chet kee mai man aana(n)dh kai kuhakai mano kokilakaa ban mai ||616||

ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਗ ਖੇਲਤ ਰੰਗ ਭਰੀ ਸੁ ਤ੍ਰੀਯਾ ਸਜਿ ਸਾਜ ਸਭੈ ਤਨ ਮੈ ॥

हरि के संग खेलत रंग भरी सु त्रीया सजि साज सभै तन मै ॥

har ke sa(n)g khelat ra(n)g bharee su treeyaa saj saaj sabhai tan mai ||

ਅਤਿ ਹੀ ਕਰ ਕੈ ਹਿਤ ਕਾਨਰ ਸੋ ਕਰ ਕੈ ਨਹੀ ਬੰਧਨ ਔ ਧਨ ਮੈ ॥

अति ही कर कै हित कानर सो कर कै नही बंधन औ धन मै ॥

at hee kar kai hit kaanar so kar kai nahee ba(n)dhan aau dhan mai ||

ਫੁਨਿ ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਉਪਮਾ ਉਪਜੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਯੌ ਮਨ ਮੈ ॥

फुनि ता छबि की अति ही उपमा उपजी कबि स्याम के यौ मन मै ॥

fun taa chhab kee at hee upamaa upajee kab sayaam ke yau man mai ||

ਮਨੋ ਸਾਵਨ ਮਾਸ ਕੇ ਮਧ ਬਿਖੈ ਚਮਕੈ ਜਿਮ ਬਿਦੁਲਤਾ ਘਨ ਮੈ ॥੬੧੭॥

मनो सावन मास के मध बिखै चमकै जिम बिदुलता घन मै ॥६१७॥

mano saavan maas ke madh bikhai chamakai jim bidhulataa ghan mai ||617||

ਸ੍ਯਾਮ ਸੋ ਸੁੰਦਰ ਖੇਲਤ ਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਹੀ ਰੰਗ ਰਾਚੀ ॥

स्याम सो सुँदर खेलत है कबि स्याम कहै अति ही रंग राची ॥

sayaam so su(n)dhar khelat hai kab sayaam kahai at hee ra(n)g raachee ||

ਰੂਪ ਸਚੀ ਅਰੁ ਪੈ ਰਤਿ ਕੀ ਮਨ ਮੈ ਕਰ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸੋ ਖੇਲਤ ਸਾਚੀ ॥

रूप सची अरु पै रति की मन मै कर प्रीति सो खेलत साची ॥

roop sachee ar pai rat kee man mai kar preet so khelat saachee ||

ਰਾਸ ਕੀ ਖੇਲ ਤਟੈ ਜਮੁਨਾ ਰਜਨੀ ਅਰੁ ਦ੍ਯੋਸ ਬਿਧਰਕ ਮਾਚੀ ॥

रास की खेल तटै जमुना रजनी अरु द्योस बिधरक माची ॥

raas kee khel taTai jamunaa rajanee ar dhayos bidharak maachee ||

ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਅਰੁ ਚੰਦ੍ਰਮੁਖੀ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਤਜ ਲਾਜਹਿ ਨਾਚੀ ॥੬੧੮॥

चंद्रभगा अरु चंद्रमुखी बृखभानु सुता तज लाजहि नाची ॥६१८॥

cha(n)dhrabhagaa ar cha(n)dhramukhee birakhabhaan sutaa taj laajeh naachee ||618||

ਰਾਸ ਕੀ ਖੇਲ ਸੁ ਗ੍ਵਾਰਨੀਯਾ ਅਤਿ ਹੀ ਤਹ ਸੁੰਦਰ ਭਾਤਿ ਰਚੀ ਹੈ ॥

रास की खेल सु ग्वारनीया अति ही तह सुँदर भाति रची है ॥

raas kee khel su gavaiaaraneeyaa at hee teh su(n)dhar bhaat rachee hai ||

ਲੋਚਨ ਹੈ ਜਿਨ ਕੇ ਮ੍ਰਿਗ ਸੇ ਜਿਨ ਕੇ ਸਮਤੁਲ ਨ ਰੂਪ ਸਚੀ ਹੈ ॥

लोचन है जिन के मृग से जिन के समतुल न रूप सची है ॥

lochan hai jin ke mirag se jin ke samatul na roop sachee hai ||

ਕੰਚਨ ਸੇ ਜਿਨ ਕੋ ਤਨ ਹੈ ਮੁਖ ਹੈ ਸਸਿ ਸੋ ਤਹ ਰਾਧਿ ਗਚੀ ਹੈ ॥

कंचन से जिन को तन है मुख है ससि सो तह राधि गची है ॥

ka(n)chan se jin ko tan hai mukh hai sas so teh raadh gachee hai ||

ਮਾਨੋ ਕਰੀ ਕਰਿ ਲੈ ਕਰਤਾ ਸੁਧ ਸੁੰਦਰ ਤੇ ਜੋਊ ਬਾਕੀ ਬਚੀ ਹੈ ॥੬੧੯॥

मानो करी करि लै करता सुध सुँदर ते जोऊ बाकी बची है ॥६१९॥

maano karee kar lai karataa sudh su(n)dhar te jouoo baakee bachee hai ||619||

ਆਈ ਹੈ ਖੇਲਨ ਰਾਸ ਬਿਖੈ ਸਜ ਕੈ ਸੁ ਤ੍ਰੀਯਾ ਤਨ ਸੁੰਦਰ ਬਾਨੇ ॥

आई है खेलन रास बिखै सज कै सु त्रीया तन सुँदर बाने ॥

aaiee hai khelan raas bikhai saj kai su treeyaa tan su(n)dhar baane ||

ਪੀਤ ਰੰਗੇ ਇਕ ਰੰਗ ਕਸੁੰਭ ਕੇ ਏਕ ਹਰੇ ਇਕ ਕੇਸਰ ਸਾਨੇ ॥

पीत रंगे इक रंग कसुँभ के एक हरे इक केसर साने ॥

peet ra(n)ge ik ra(n)g kasu(n)bh ke ek hare ik kesar saane ||

ਤਾ ਛਬਿ ਕੇ ਜਸੁ ਉਚ ਮਹਾ ਕਬਿ ਨੇ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਪਹਿਚਾਨੇ ॥

ता छबि के जसु उच महा कबि ने अपने मन मै पहिचाने ॥

taa chhab ke jas uch mahaa kab ne apane man mai pahichaane ||

ਨਾਚਤ ਭੂਮਿ ਗਿਰੀ ਧਰਨੀ ਹਰਿ ਦੇਖ ਰਹੀ ਨਹੀ ਨੈਨ ਅਘਾਨੇ ॥੬੨੦॥

नाचत भूमि गिरी धरनी हरि देख रही नही नैन अघाने ॥६२०॥

naachat bhoom giree dharanee har dhekh rahee nahee nain aghaane ||620||

ਤਿਨ ਕੋ ਇਤਨੋ ਹਿਤ ਦੇਖਤ ਹੀ ਅਤਿ ਆਨੰਦ ਸੋ ਭਗਵਾਨ ਹਸੇ ਹੈ ॥

तिन को इतनो हित देखत ही अति आनंद सो भगवान हसे है ॥

tin ko itano hit dhekhat hee at aana(n)dh so bhagavaan hase hai ||

ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਢੀ ਅਤਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਸੋ ਅਤਿ ਹੀ ਰਸ ਕੇ ਫੁਨਿ ਬੀਚ ਫਸੈ ਹੈ ॥

प्रीति बढी अति ग्वारिन सो अति ही रस के फुनि बीच फसै है ॥

preet baddee at gavaiaarin so at hee ras ke fun beech fasai hai ||

ਜਾ ਤਨ ਦੇਖਤ ਪੁੰਨਿ ਬਢੈ ਜਿਹ ਦੇਖਤ ਹੀ ਸਭ ਪਾਪ ਨਸੇ ਹੈ ॥

जा तन देखत पुँनि बढै जिह देखत ही सभ पाप नसे है ॥

jaa tan dhekhat pu(n)n baddai jeh dhekhat hee sabh paap nase hai ||

ਜਿਉ ਸਸਿ ਅਗ੍ਰ ਲਸੈ ਚਪਲਾ ਹਰਿ ਦਾਰਮ ਸੇ ਤਿਮ ਦਾਤ ਲਸੇ ਹੈ ॥੬੨੧॥

जिउ ससि अग्र लसै चपला हरि दारम से तिम दात लसे है ॥६२१॥

jiau sas agr lasai chapalaa har dhaaram se tim dhaat lase hai ||621||

ਸੰਗ ਗੋਪਿਨ ਬਾਤ ਕਹੀ ਰਸ ਕੀ ਜੋਊ ਕਾਨਰ ਹੈ ਸਭ ਦੈਤ ਮਰਈਯਾ ॥

संग गोपिन बात कही रस की जोऊ कानर है सभ दैत मरईया ॥

sa(n)g gopin baat kahee ras kee jouoo kaanar hai sabh dhait marieeyaa ||

ਸਾਧਨ ਕੋ ਜੋਊ ਹੈ ਬਰਤਾ ਅਉ ਅਸਾਧਨ ਕੋ ਜੋਊ ਨਾਸ ਕਰਈਯਾ ॥

साधन को जोऊ है बरता अउ असाधन को जोऊ नास करईया ॥

saadhan ko jouoo hai barataa aau asaadhan ko jouoo naas karieeyaa ||

ਰਾਸ ਬਿਖੈ ਸੋਊ ਖੇਲਤ ਹੈ ਜਸੁਧਾ ਸੁਤ ਜੋ ਮੁਸਲੀਧਰ ਭਈਯਾ ॥

रास बिखै सोऊ खेलत है जसुधा सुत जो मुसलीधर भईया ॥

raas bikhai souoo khelat hai jasudhaa sut jo musaleedhar bhieeyaa ||

ਨੈਨਨ ਕੇ ਕਰ ਕੈ ਸੁ ਕਟਾਛ ਚੁਰਾਇ ਮਨੋ ਮਤਿ ਗੋਪਿਨ ਲਈਯਾ ॥੬੨੨॥

नैनन के कर कै सु कटाछ चुराइ मनो मति गोपिन लईया ॥६२२॥

nainan ke kar kai su kaTaachh churai mano mat gopin lieeyaa ||622||

ਦੇਵ ਗੰਧਾਰਿ ਬਿਲਾਵਲ ਸੁਧ ਮਲਾਰ ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨਾਈ ॥

देव गंधारि बिलावल सुध मलार कहै कबि स्याम सुनाई ॥

dhev ga(n)dhaar bilaaval sudh malaar kahai kab sayaam sunaiee ||

ਜੈਤਸਿਰੀ ਗੁਜਰੀ ਕੀ ਭਲੀ ਧੁਨਿ ਰਾਮਕਲੀ ਹੂੰ ਕੀ ਤਾਨ ਬਸਾਈ ॥

जैतसिरी गुजरी की भली धुनि रामकली हूँ की तान बसाई ॥

jaitasiree gujaree kee bhalee dhun raamakalee hoo(n) kee taan basaiee ||