ੴ ਸ੍ਰੀ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫਤਹ ॥

ੴ स्री वाहिगुरू जी की फतह ॥

ikOankaar sree vaahiguroo jee kee fateh ||

ਛੰਦ ਛੱਕਾ ਭਗਉਤੀ ਜੂ ਕਾ

छंद छक्का भगउती जू का

chha(n)dh chha'kaa bhagautee joo kaa

ਸ੍ਰੀ ਮੁਖਵਾਕ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ੧੦ ॥

स्री मुखवाक पातशाही १० ॥

sree mukhavaak paatashaahee 10 ||

ਸ੍ਰੀ ਭਗਉਤੀ ਜੀ ਸਹਾਇ ॥

स्री भगउती जी सहाइ ॥

sree bhagautee jee sahai ||

ਛੰਦ ॥

छंद ॥

chha(n)dh ||

ਨਮੋ ਉਗ੍ਰਦੰਤੀ ਅਨੰਤੀ ਸੈਵਯਾ ॥

नमो उग्रदंती अनंती सैवया ॥

namo ugradha(n)tee ana(n)tee saivayaa ||

ਨਮੋ ਜੋਗ ਜੋਗੇਸਵਰੀ ਜੋਗ ਮੈਯਾ ॥

नमो जोग जोगेसवरी जोग मैया ॥

namo jog jogesavaree jog maiyaa ||

ਨਮੋ ਕੇਹਰੀ ਬਾਹਨੀ ਸਤ੍ਰੁ ਹੰਤੀ ॥

नमो केहरी बाहनी सत्रु हंती ॥

namo keharee baahanee satr ha(n)tee ||

ਨਮੋ ਸਾਰਦਾ ਬ੍ਰਹਮ ਵਿਦਿਆ ਪੜ੍ਹੰਤੀ ॥

नमो सारदा ब्रहम विदिआ पड़्हंती ॥

namo saaradhaa braham vidhiaa paRha(n)tee ||

ਨਮੋ ਰਿੱਧ ਦਾ ਸਿੱਧਿ ਦਾ ਬੁੱਿਧ ਦੈਨੀ ॥

नमो रिद्ध दा सिद्धि दा बुि्िध दैनी ॥

namo ri'dh dhaa si'dh dhaa bu'idh dhainee ||

ਨਮੋ ਕਾਲ ਕੇ ਕਾਲ ਕਉ ਕਾਲ ਛੈਨੀ ॥

नमो काल के काल कउ काल छैनी ॥

namo kaal ke kaal kau kaal chhainee ||

ਨਮੋ ਕਾਲ ਅਜਾਲ ਹੈ ਹੇਰ ਤੇਰੋ ॥

नमो काल अजाल है हेर तेरो ॥

namo kaal ajaal hai her tero ||

ਨਮੋ ਤੀਨ ਹੂ ਲੋਕ ਕੀਨੋ ਅਹੇਰੋ ॥

नमो तीन हू लोक कीनो अहेरो ॥

namo teen hoo lok keeno ahero ||

ਨਮੋ ਜੋਤਿ ਜਵਾਲਾ ਤੁਮੈ ਬੇਦ ਗਾਵੈਂ ॥

नमो जोति जवाला तुमै बेद गावैं ॥

namo jot javaalaa tumai bedh gaavai(n) ||

ਸੁਰਾਸੁਰ ਰਿਖੀਸਵਰ ਨਹੀਂ ਭੇਦ ਪਾਵੈਂ ॥

सुरासुर रिखीसवर नहीं भेद पावैं ॥

suraasur rikheesavar nahee(n) bhedh paavai(n) ||

ਤੂੰਹੀ ਜੋਗ ਜੋਗਤਣ ਤੁਹੀ ਖੜਗ ਧਾਰੇ ॥

तूँही जोग जोगतण तुही खड़ग धारे ॥

too(n)hee jog jogatan tuhee khaRag dhaare ||

ਤੁਹੀ ਜੈ ਕਰੰਤੀ ਅਸੁਰ ਗਹਿ ਪਛਾਰੇ ॥

तुही जै करंती असुर गहि पछारे ॥

tuhee jai kara(n)tee asur geh pachhaare ||

ਤੁਹੀ ਜੋਗਣੀ ਖੱਪਰ ਭਰਣੀ ਅਦੋਖੰ ॥

तुही जोगणी खप्पर भरणी अदोखं ॥

tuhee joganee kha'par bharanee adhokha(n) ||

ਰਕਤ ਬੀਜ ਕੇ ਪ੍ਰਾਣ ਕੋ ਪਕੜ ਸੋਖੰ ॥

रकत बीज के प्राण को पकड़ सोखं ॥

rakat beej ke praan ko pakaR sokha(n) ||

ਤੁਹੀ ਜਲ ਥਲੇ ਪਰਬਤੇ ਗਿਰਿ ਨਿਵਾਸੀ ॥

तुही जल थले परबते गिरि निवासी ॥

tuhee jal thale parabate gir nivaasee ||

ਤੁਹੀ ਸਭ ਘਟਨ ਕੋ ਨਿਰਾਲਮ ਪ੍ਰਕਾਸੀ ॥

तुही सभ घटन को निरालम प्रकासी ॥

tuhee sabh ghaTan ko niraalam prakaasee ||

ਤੁਹੀ ਦੁਸਟ ਦਾਹਿਨ ਤੁਹੀ ਸਰਬ ਪਾਲੀ ॥

तुही दुसट दाहिन तुही सरब पाली ॥

tuhee dhusaT dhaahin tuhee sarab paalee ||

ਤੁਹੀ ਬ੍ਰਿਛ ਪੁਹਿਪਾ ਤੁਹੀ ਆਪ ਮਾਲੀ ॥

तुही बृछ पुहिपा तुही आप माली ॥

tuhee birachh puhipaa tuhee aap maalee ||

ਤੁਹੀ ਵਿਸਵ ਭਰਣੀ ਤੁਹੀ ਜਗ ਪ੍ਰਕਾਸੀ ॥

तुही विसव भरणी तुही जग प्रकासी ॥

tuhee visav bharanee tuhee jag prakaasee ||

ਤੁਹੀ ਅਲਖ ਬਰਣੀ ਤੁਹੀ ਭੁ ਅਕਾਸੀ ॥

तुही अलख बरणी तुही भु अकासी ॥

tuhee alakh baranee tuhee bh akaasee ||

ਨਮੋ ਜਾਲਪਾ ਦੇਵਿ ਦੁਰਗੇ ਭਵਾਨੀ ॥

नमो जालपा देवि दुरगे भवानी ॥

namo jaalapaa dhev dhurage bhavaanee ||

ਤਿਹੂ ਲੋਕ ਨਵਖੰਡ ਮੈਂ ਤੁਮ ਪ੍ਰਧਾਨੀ ॥

तिहू लोक नवखंड मैं तुम प्रधानी ॥

tihoo lok navakha(n)dd mai(n) tum pradhaanee ||

ਅਟਲ ਛੱਤ੍ਰ ਧਰਣੀ ਤੁਹੀ ਆਦਿ ਦੇਵੰ ॥

अटल छत्त्र धरणी तुही आदि देवं ॥

aTal chha'tr dharanee tuhee aadh dheva(n) ||

ਸਕਲ ਮੁਨਜਨਾ ਤੋਹਿ ਨਿਸ ਦਿਨ ਸਰੇਵੰ ॥

सकल मुनजना तोहि निस दिन सरेवं ॥

sakal munajanaa toh nis dhin sareva(n) ||

ਤੁਹੀ ਕਾਲ ਅਕਾਲ ਕੀ ਜੋਤਿ ਛਾਜੈ ॥

तुही काल अकाल की जोति छाजै ॥

tuhee kaal akaal kee jot chhaajai ||

ਸਦਾ ਜੈ ਸਦਾ ਜੈ ਸਦਾ ਜੈ ਬਿਰਾਜੈ ॥

सदा जै सदा जै सदा जै बिराजै ॥

sadhaa jai sadhaa jai sadhaa jai biraajai ||

ਯਹੀ ਦਾਸ ਮਾਂਗੈ ਕ੍ਰਿਪਾ ਸਿੰਧੁ ਕੀਜੈ ॥

यही दास माँगै कृपा सिंधु कीजै ॥

yahee dhaas maa(n)gai kirapaa si(n)dh keejai ||

ਸੰਵਯ ਬ੍ਰਹਮ ਕੀ ਭਗਤ ਸਰਬੱਤ੍ਰ ਦੀਜੈ ॥

संवय ब्रहम की भगत सरबत्त्र दीजै ॥

sa(n)vay braham kee bhagat saraba'tr dheejai ||

ਤੁਹੀ ਜਾਗਤੀ ਜੋਤਿ ਜਾਵਲਾ ਸਰੂਪੰ ॥

तुही जागती जोति जावला सरूपं ॥

tuhee jaagatee jot jaavalaa saroopa(n) ||

ਤੁਹੀ ਜਗ ਸਕਲ ਮਹਿ ਰਮੰਤੀ ਅਨੂਪੰ ॥

तुही जग सकल महि रमंती अनूपं ॥

tuhee jag sakal meh rama(n)tee anoopa(n) ||

ਮਹਾਂ ਮੂੜ ਹਊਂ ਦਾਸਨ ਤਿਹਾਰਾ ॥

महाँ मूड़ हऊं दासन तिहारा ॥

mahaa(n) mooR huoo(n) dhaasan tihaaraa ||

ਪਕੜ ਬਾਂਹ ਭਉਜਲ ਕਰਹੁ ਬੇਗ ਪਾਰਾ ॥

पकड़ बाँह भउजल करहु बेग पारा ॥

pakaR baa(n)h bhaujal karahu beg paaraa ||

ਫਤਹਿ ਡੰਕ ਬਾਜੈ ਕ੍ਰਿਪਾ ਯੌ ਕਰੀਜੈ ॥

फतहि डंक बाजै कृपा यौ करीजै ॥

fateh dda(n)k baajai kirapaa yau kareejai ||

ਯਹੀ ਬਾਰਤਾ ਦਾਸ ਕੀ ਨਿਤ ਸੁਣੀਜੈ ॥

यही बारता दास की नित सुणीजै ॥

yahee baarataa dhaas kee nit suneejai ||

ਕਰਹੁ ਹੁਕਮ ਅਪਨਾ ਸਭੈ ਦੁਸਟ ਘਾਊਂ ॥

करहु हुकम अपना सभै दुसट घाऊं ॥

karahu hukam apanaa sabhai dhusaT ghaauoo(n) ||

ਤੁਰਕ ਹਿੰਦ ਕਾ ਸਕਲ ਝਗਰਾ ਮਿਟਾਊਂ ॥

तुरक हिंद का सकल झगरा मिटाऊं ॥

turak hi(n)dh kaa sakal jhagaraa miTaauoo(n) ||

ਅਗਮ ਸੂਰਬੀਰੇ ਉਠਹਿ ਸਿੰਘ ਜੋਧਾ ॥

अगम सूरबीरे उठहि सिंघ जोधा ॥

agam soorabeere uTheh si(n)gh jodhaa ||

ਪਕੜ ਤੁਰਕ ਗਨ ਕਉ ਕਰੈ ਵੈ ਨਿਰੋਧਾ ॥

पकड़ तुरक गन कउ करै वै निरोधा ॥

pakaR turak gan kau karai vai nirodhaa ||

ਸਕਲ ਜਗਤ ਮੋ ਖਾਲਸਾ ਪੰਥ ਗਾਜੈ ॥

सकल जगत मो खालसा पंथ गाजै ॥

sakal jagat mo khaalasaa pa(n)th gaajai ||

ਜਗੈ ਧਰਮ ਹਿੰਦੁਕ ਤੁਰਕਨ ਦੁੰਦ ਭਾਜੈ ॥

जगै धरम हिंदुक तुरकन दुँद भाजै ॥

jagai dharam hi(n)dhuk turakan dhu(n)dh bhaajai ||

ਜਪਉਂ ਜਾਪ ਏਕੈ ਹਰੇ ਹਰਿ ਅਕਾਲੰ ॥

जपउं जाप एकै हरे हरि अकालं ॥

japau(n) jaap ekai hare har akaala(n) ||

ਹੋਵੈ ਤਬ ਦੁਨੀਆਂ ਸਭ ਛਿਨਕ ਮੈਂ ਨਿਹਾਲੰ ॥

होवै तब दुनीआँ सभ छिनक मैं निहालं ॥

hovai tab dhuneeaa(n) sabh chhinak mai(n) nihaala(n) ||

ਸੁਣਹੁ ਤੁਮ ਭਵਾਨੀ ਹਮਨ ਕੀ ਪੁਕਾਰੇ ॥

सुणहु तुम भवानी हमन की पुकारे ॥

sunahu tum bhavaanee haman kee pukaare ||

ਕਰਹੁ ਦਾਸ ਪਰ ਮਿਹਰ ਅਪਰੰ ਅਪਾਰੇ ॥

करहु दास पर मिहर अपरं अपारे ॥

karahu dhaas par mihar apara(n) apaare ||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਦਵਾਰ ਤੁਮਾਰੇ ਠਾਢ ਹਉਂ ਇਕ ਬਰ ਦੀਜੈ ਮੋਹਿ ॥

दवार तुमारे ठाढ हउं इक बर दीजै मोहि ॥

dhavaar tumaare Thaadd hau(n) ik bar dheejai moh ||

ਪੰਥ ਚਲੈ ਤਬ ਜਗਤ ਮੈ ਦੁਸਟ ਖਪਾਵਹੁ ਤੋਹਿ ॥੧॥

पंथ चलै तब जगत मै दुसट खपावहु तोहि ॥१॥

pa(n)th chalai tab jagat mai dhusaT khapaavahu toh ||1||

ਭਗਵਤੀ ਛੰਦ ਦੂਜਾ ॥੨॥

भगवती छंद दूजा ॥२॥

bhagavatee chha(n)dh dhoojaa ||2||

ਨਮੋ ਕਾਲਕਾ ਕਾਲ ਰੂਪੀ ਕ੍ਰਿਪਾਨੀ ॥

नमो कालका काल रूपी कृपानी ॥

namo kaalakaa kaal roopee kirapaanee ||

ਨਮੋ ਸੁੰਭ ਨਿਸੁੰਭ ਨਾਸਨਿ ਭਵਾਨੀ ॥

नमो सुँभ निसुँभ नासनि भवानी ॥

namo su(n)bh nisu(n)bh naasan bhavaanee ||

ਨਮੋ ਚੰਡ ਅਰ ਮੂੰਡ ਸੰਘਾਰ ਕਾਰੀ ॥

नमो चंड अर मूँड संघार कारी ॥

namo cha(n)dd ar moo(n)dd sa(n)ghaar kaaree ||

ਨਮੋ ਰਕਤ ਬੀਜਾਨ ਕੇ ਪ੍ਰਾਨ ਹਾਰੀ ॥

नमो रकत बीजान के प्रान हारी ॥

namo rakat beejaan ke praan haaree ||

ਨਮੋ ਵੇਦ ਵਿੱਦਿਯਾ ਨਮੋ ਜੱਗਯ ਰੂਪਾ ॥

नमो वेद विद्दिया नमो जग्गय रूपा ॥

namo vedh vi'dhiyaa namo ja'gay roopaa ||

ਨਮੋ ਅੰਜਨੀ ਪੂਰਨੀ ਭੂਪ ਭੂਪਾ ॥

नमो अंजनी पूरनी भूप भूपा ॥

namo a(n)janee pooranee bhoop bhoopaa ||

ਨਮੋ ਜੈ ਅਨੰਤੀ ਭੱਦ੍ਰਕਾਲੀ ਅਬਾਹੰ ॥

नमो जै अनंती भद्द्रकाली अबाहं ॥

namo jai ana(n)tee bha'dhrakaalee abaaha(n) ||

ਨਮੋ ਭਗਵਤੀ ਤੇਜਵੰਤੀ ਅਢਾਹੰ ॥

नमो भगवती तेजवंती अढाहं ॥

namo bhagavatee tejava(n)tee addaaha(n) ||

ਨਮੋ ਸਕਤਿ ਰੂਪਣ ਅਗੰਮਣ ਅਡੋਲਾ ॥

नमो सकति रूपण अगंमण अडोला ॥

namo sakat roopan aga(n)man addolaa ||

ਨਮੋ ਖੜਗ ਧਾਰਨ ਅਛੇਦਣ ਅਤੋਲਾ ॥

नमो खड़ग धारन अछेदण अतोला ॥

namo khaRag dhaaran achhedhan atolaa ||

ਨਮੋ ਗਰਬ ਗੰਜਨ ਸਿਰੀ ਜੋਗ ਮਾਯਾ ॥

नमो गरब गंजन सिरी जोग माया ॥

namo garab ga(n)jan siree jog maayaa ||

ਸਭੈ ਥਕ ਰਹੇ ਮਰਮ ਕਿਨਹੂੰ ਨ ਪਾਯਾ ॥

सभै थक रहे मरम किनहूँ न पाया ॥

sabhai thak rahe maram kinahoo(n) na paayaa ||

ਤੁਹੀ ਜਲ ਅਗਨਿ ਪਵਨ ਤੂੰ ਹੂਰ ਨੂਰਾ ॥

तुही जल अगनि पवन तूँ हूर नूरा ॥

tuhee jal agan pavan too(n) hoor nooraa ||

ਤੁਹੀ ਜੋਤਿ ਉਡਗਨ ਤੁਹੀ ਚੰਦ ਸੂਰਾ ॥

तुही जोति उडगन तुही चंद सूरा ॥

tuhee jot uddagan tuhee cha(n)dh sooraa ||

ਤੁਹੀ ਖੇਚਰਾ ਭੂਚਰਾ ਜੋਧ ਬੀਰੇ ॥

तुही खेचरा भूचरा जोध बीरे ॥

tuhee khecharaa bhoocharaa jodh beere ||

ਤੁਹੀ ਰੱਛਨੀ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਰੂਪਨ ਗਹੀਰੇ ॥

तुही रच्छनी सृसटि रूपन गहीरे ॥

tuhee ra'chhanee sirasaT roopan gaheere ||

ਤੁਹੀ ਜਗਤ ਜਨਨੀ ਅਨੰਤੀ ਅਕਾਲੰ ॥

तुही जगत जननी अनंती अकालं ॥

tuhee jagat jananee ana(n)tee akaala(n) ||

ਤੁਹੀ ਅੰਨ ਦੈਨੀ ਸਭਨ ਕੋ ਸਮਾਲੰ ॥

तुही अंन दैनी सभन को समालं ॥

tuhee a(n)n dhainee sabhan ko samaala(n) ||

ਤੁਹੀ ਖੰਡ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਭੂਮੰ ਸਰੂਪੀ ॥

तुही खंड ब्रहमंड भूमं सरूपी ॥

tuhee kha(n)dd brahama(n)dd bhooma(n) saroopee ||

ਤੁਹੀ ਬਿਸਨ ਸਿਵ ਬ੍ਰਹਮ ਇੰਦਰਾ ਅਨੂਪੀ ॥

तुही बिसन सिव ब्रहम इंदरा अनूपी ॥

tuhee bisan siv braham i(n)dharaa anoopee ||

ਤੁਹੀ ਸੀਤਲਾ ਤੋਤਲਾ ਬਾਕ ਬਾਨੀ ॥

तुही सीतला तोतला बाक बानी ॥

tuhee seetalaa totalaa baak baanee ||

ਨਮੋ ਚੰਡਕਾ ਮੰਗਲਾ ਸ੍ਰੀ ਭਵਾਨੀ ॥

नमो चंडका मंगला स्री भवानी ॥

namo cha(n)ddakaa ma(n)galaa sree bhavaanee ||

ਨਹੀਂ ਤੁਮ ਬਿਨਾ ਕੋਇ ਰੱਛਕ ਹਮਾਰਾ ॥

नहीं तुम बिना कोइ रच्छक हमारा ॥

nahee(n) tum binaa koi ra'chhak hamaaraa ||

ਤੁਹੀ ਆਦਿ ਕੁਆਰ ਦੇਵੀ ਅਪਾਰਾ ॥

तुही आदि कुआर देवी अपारा ॥

tuhee aadh kuaar dhevee apaaraa ||

ਤੁਹੀ ਦੇਵਕੀ ਕ੍ਰਿਸਨ ਮਾਤਾ ਕਹਾਯੰ ॥

तुही देवकी कृसन माता कहायं ॥

tuhee dhevakee kirasan maataa kahaaya(n) ||

ਤੁਹੀ ਨੈਣਾ ਦੇਵੀ ਅਲਖ ਜਗ ਸਹਾਯੰ ॥

तुही नैणा देवी अलख जग सहायं ॥

tuhee nainaa dhevee alakh jag sahaaya(n) ||

ਤੁਹੀ ਥੰਭ ਸਿਉਂ ਨਿਕਸ ਨਰਸਿੰਘ ਹੋਈ ॥

तुही थंभ सिउं निकस नरसिंघ होई ॥

tuhee tha(n)bh siau(n) nikas narasi(n)gh hoiee ||

ਉਦਰ ਹਰਨਾਖਸ ਕਾ ਨਖਹੁ ਕਰ ਪਰੋਈ ॥

उदर हरनाखस का नखहु कर परोई ॥

audhar haranaakhas kaa nakhahu kar paroiee ||

ਤੁਹੀ ਕੱਛ ਹੁਇ ਦੈਤ ਮਧੁਕੀਟ ਜਾਰੇ ॥

तुही कच्छ हुइ दैत मधुकीट जारे ॥

tuhee ka'chh hui dhait madhukeeT jaare ||

ਤੁਹੀ ਹੋਇ ਬੈਰਾਹ ਹਿਰਨਾਛਯ ਮਾਰੇ ॥

तुही होइ बैराह हिरनाछय मारे ॥

tuhee hoi bairaeh hiranaachhay maare ||

ਤੁਹੀ ਹੁਇ ਬਾਵਨ ਮਹਾਂ ਛਲ ਦਿਖਾਯੋ ॥

तुही हुइ बावन महाँ छल दिखायो ॥

tuhee hui baavan mahaa(n) chhal dhikhaayo ||

ਪਕੜ ਰਾਜੇ ਬਲ ਕੋ ਪਤਾਲੈ ਪਠਾਯੋ ॥

पकड़ राजे बल को पतालै पठायो ॥

pakaR raaje bal ko pataalai paThaayo ||

ਤੁਹੀ ਹੋਇ ਪਰਸਰਾਮ ਜਗ ਮਹਿ ਪ੍ਰਕਾਸੀ ॥

तुही होइ परसराम जग महि प्रकासी ॥

tuhee hoi parasaraam jag meh prakaasee ||

ਸਕਲ ਛਤ੍ਰੀਅਨ ਕਉ ਕਰੈ ਛੈ ਬਿਨਾਸੀ ॥

सकल छत्रीअन कउ करै छै बिनासी ॥

sakal chhatreean kau karai chhai binaasee ||

ਤੁਹੀ ਫਿਰ ਭਈ ਰਾਮਚੰਦ੍ਰ ਅਪਾਰਾ ॥

तुही फिर भई रामचंद्र अपारा ॥

tuhee fir bhiee raamacha(n)dhr apaaraa ||

ਪਕੜ ਲੰਕ ਸਉ ਦੈਤ ਰਾਵਣ ਪਛਾਰਾ ॥

पकड़ लंक सउ दैत रावण पछारा ॥

pakaR la(n)k sau dhait raavan pachhaaraa ||

ਤੁਹੀਂ ਮੁਕਤਿ ਦਾਇਣੀ ਸਦਾ ਸੁਭ ਕਰੰਤੀ ॥

तुहीं मुकति दाइणी सदा सुभ करंती ॥

tuhee(n) mukat dhainee sadhaa subh kara(n)tee ||

ਤੁਹੀ ਸੂਰ ਬਲਬੀਰ ਦੁਸਟਣ ਦਹੰਤੀ ॥

तुही सूर बलबीर दुसटण दहंती ॥

tuhee soor balabeer dhusaTan dhaha(n)tee ||

ਤੁਹੀ ਰਾਧਕਾ ਰੁਕਮਣੀ ਤੂੰ ਕੁਸ਼ਿੱਲਆ ॥

तुही राधका रुकमणी तूँ कुशिल्लआ ॥

tuhee raadhakaa rukamanee too(n) kushi'laa ||

ਤੁਹੀ ਅੰਜਨੀ ਰੇਨਕਾ ਤੂੰ ਅਹੱਲਿਆ ॥

तुही अंजनी रेनका तूँ अहल्लिआ ॥

tuhee a(n)janee renakaa too(n) aha'liaa ||

ਤੁਹੀ ਭਰਣ ਪੋਖਣ ਸਭਨ ਪਰ ਕ੍ਰਿਪਾਲੀ ॥

तुही भरण पोखण सभन पर कृपाली ॥

tuhee bharan pokhan sabhan par kirapaalee ||

ਕਰਹੁ ਮੋਹਿ ਮੁਕਤਾ ਕਟਹੁ ਭਰਮ ਜਾਲੀ ॥

करहु मोहि मुकता कटहु भरम जाली ॥

karahu moh mukataa kaTahu bharam jaalee ||

ਨਮੋ ਦੁਖ ਹਰੰਤੀ ਅਨੰਦਤ ਸਰੂਪਾ ॥

नमो दुख हरंती अनंदत सरूपा ॥

namo dhukh hara(n)tee ana(n)dhat saroopaa ||

ਅਪਨ ਦਾਸ ਪਰ ਮਿਹਰ ਕੀਜੈ ਅਨੂਪਾ ॥

अपन दास पर मिहर कीजै अनूपा ॥

apan dhaas par mihar keejai anoopaa ||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਦਾਸ ਜਾਨ ਕਰ ਆਪਨਾ ਕਿਰਪਾ ਕੀਜੈ ਮੋਹਿ ॥

दास जान कर आपना किरपा कीजै मोहि ॥

dhaas jaan kar aapanaa kirapaa keejai moh ||

ਇਹੈ ਬੇਨਤੀ ਦਾਸ ਕੀ ਸੁਣਹੁ ਭਵਾਨੀ ਤੋਹਿ ॥੨॥

इहै बेनती दास की सुणहु भवानी तोहि ॥२॥

eihai benatee dhaas kee sunahu bhavaanee toh ||2||

ਭਗਵਤੀ ਛੰਦ ਤੀਜਾ ॥੩॥

भगवती छंद तीजा ॥३॥

bhagavatee chha(n)dh teejaa ||3||

ਤੂਹੀ ਕਲਪ ਬ੍ਰਿਛਣ ਤੁਹੀ ਕਾਮਧੇਨਾ ॥

तूही कलप बृछण तुही कामधेना ॥

toohee kalap birachhan tuhee kaamadhenaa ||

ਤੁਹੀ ਅਸਟ ਸਿੱਧਣ ਤੁਹੀ ਨੂਰ ਨੈਨਾ ॥

तुही असट सिद्धण तुही नूर नैना ॥

tuhee asaT si'dhan tuhee noor nainaa ||

ਤੁਹੀ ਸੁਰਗ ਪਾਤਾਲ ਬੈਕੁੰਠ ਧਰਣੀ ॥

तुही सुरग पाताल बैकुँठ धरणी ॥

tuhee surag paataal baiku(n)Th dharanee ||

ਤੁਹੀ ਪਾਪ ਖੰਡਣ ਉਦਰ ਜਗਤ ਭਰਣੀ ॥

तुही पाप खंडण उदर जगत भरणी ॥

tuhee paap kha(n)ddan udhar jagat bharanee ||

ਤੁਹੀ ਬ੍ਰਾਹਮਣੀ ਬੇਦ ਪਾਠਣ ਸਵਿਤ੍ਰੀ ॥

तुही ब्राहमणी बेद पाठण सवित्री ॥

tuhee braahamanee bedh paaThan savitree ||

ਤੁਹੀ ਧਰਮਣੀ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਪਵਿਤ੍ਰੀ ॥

तुही धरमणी करण कारण पवित्री ॥

tuhee dharamanee karan kaaran pavitree ||

ਤੁਹੀ ਗੌਰਜਾ ਪਾਰਬਤੀ ਜੋਗ ਧਰਣੰ ॥

तुही गौरजा पारबती जोग धरणं ॥

tuhee gauarajaa paarabatee jog dharana(n) ||

ਤੁਹੀ ਲੱਛਮੀ ਅਲਖ ਰੂਪੀ ਅਵਰਣੰ ॥

तुही लच्छमी अलख रूपी अवरणं ॥

tuhee la'chhamee alakh roopee avarana(n) ||

ਤੁਹੀ ਸਭ ਜਗਤ ਕਉ ਉਪਾਵੈ ਛਕਾਵੈ ॥

तुही सभ जगत कउ उपावै छकावै ॥

tuhee sabh jagat kau upaavai chhakaavai ||

ਤੁਹੀ ਬਹੁੜ ਆਪੇ ਛਿਨਿਕ ਮਉ ਖਪਾਵੈ ॥

तुही बहुड़ आपे छिनिक मउ खपावै ॥

tuhee bahuR aape chhinik mau khapaavai ||

ਤੁਹੀ ਭਗਤ ਕਰਤਾਰ ਕੀ ਸਕਤਿ ਰਾਣੀ ॥

तुही भगत करतार की सकति राणी ॥

tuhee bhagat karataar kee sakat raanee ||

ਤੁਹੀ ਹਰਿ ਸਿਮਰਿ ਕਰ ਭਈ ਜੋਗ ਧਯਾਣੀ ॥

तुही हरि सिमरि कर भई जोग धयाणी ॥

tuhee har simar kar bhiee jog dhayaanee ||

ਅਗਮ ਖੇਲ ਤੁਮਰਾ ਕਹਾ ਕੋ ਬਖਾਨੈ ॥

अगम खेल तुमरा कहा को बखानै ॥

agam khel tumaraa kahaa ko bakhaanai ||

ਤੁਹੀ ਭੇਦ ਅਪਨਾ ਅਪਨੁ ਆਪ ਜਾਨੈ ॥

तुही भेद अपना अपनु आप जानै ॥

tuhee bhedh apanaa apan aap jaanai ||

ਸਗਲ ਢੂੰਡ ਥਾਕੇ ਲਖਿਯੋ ਕਿਛ ਨ ਭੇਦਾ ॥

सगल ढूँड थाके लखियो किछ न भेदा ॥

sagal ddoo(n)dd thaake lakhiyo kichh na bhedhaa ||

ਤੁਹੀ ਈਸਰੀ ਦੁਖ ਬਿਨਾਸਨ ਅਛੇਦਾ ॥

तुही ईसरी दुख बिनासन अछेदा ॥

tuhee ieesaree dhukh binaasan achhedhaa ||

ਕਰਹੁ ਮੇਹਰ ਅਪੁਨੀ ਚਰਨ ਧੂਰਿ ਪਾਵਉਂ ॥

करहु मेहर अपुनी चरन धूरि पावउं ॥

karahu mehar apunee charan dhoor paavau(n) ||

ਤੁਮਨ ਦੁਆਰ ਪਰ ਸੀਸ ਅਪਨਾ ਘਸਾਵਉਂ ॥

तुमन दुआर पर सीस अपना घसावउं ॥

tuman dhuaar par sees apanaa ghasaavau(n) ||

ਯਹੀ ਦਾਨ ਮਾਂਗਉ ਕਰਹੁ ਜੈ ਹਮਾਰੀ ॥

यही दान माँगउ करहु जै हमारी ॥

yahee dhaan maa(n)gau karahu jai hamaaree ||

ਸਭੈ ਦੁਸਟ ਦੈਤਾ ਖਪੈ ਛਿਨ ਮਝਾਰੀ ॥

सभै दुसट दैता खपै छिन मझारी ॥

sabhai dhusaT dhaitaa khapai chhin majhaaree ||

ਤੁਹੀ ਡਾਕਣੀ ਸਾਕਣੀ ਸੂਰਬੀਰੇ ॥

तुही डाकणी साकणी सूरबीरे ॥

tuhee ddaakanee saakanee soorabeere ||

ਤੁਹੀ ਰੂਪ ਨਾਰਾਇਣੀ ਹਰਿ ਸਰੀਰੇ ॥

तुही रूप नाराइणी हरि सरीरे ॥

tuhee roop naarainee har sareere ||

ਤੁਹੀ ਅਲਖ ਦੁਰਗਾ ਜਗਤ ਕਰਨਹਾਰੀ ॥

तुही अलख दुरगा जगत करनहारी ॥

tuhee alakh dhuragaa jagat karanahaaree ||

ਸਕਲ ਛੋਡ ਕਰ ਓਟ ਪਕੜੀ ਤਿਹਾਰੀ ॥

सकल छोड कर ओट पकड़ी तिहारी ॥

sakal chhodd kar oT pakaRee tihaaree ||

ਤੁਹੀ ਮੱਛ ਹੋਇ ਸਿੰਧੁ ਭੀਤਰ ਖਿਲੰਤੀ ॥

तुही मच्छ होइ सिंधु भीतर खिलंती ॥

tuhee ma'chh hoi si(n)dh bheetar khila(n)tee ||

ਤੁਹੀ ਦੈਂਤ ਸੰਖਾਸੁਰੇ ਕਉ ਦਲੰਤੀ ॥

तुही दैंत संखासुरे कउ दलंती ॥

tuhee dhai(n)t sa(n)khaasure kau dhala(n)tee ||

ਤੁਹੀ ਕ੍ਰਿਸਨ ਹੋਇ ਕੰਸ ਕੇਸੀ ਖਪਾਯੋ ॥

तुही कृसन होइ कंस केसी खपायो ॥

tuhee kirasan hoi ka(n)s kesee khapaayo ||

ਤੁਮਨ ਮੱਲ ਚੰਡੂਰ ਗਹਿ ਕਰ ਉਡਾਯੋ ॥

तुमन मल्ल चंडूर गहि कर उडायो ॥

tuman ma'l cha(n)ddoor geh kar uddaayo ||

ਜਗਨ ਨਾਥ ਹੁਇ ਦੈਤ ਗਯਾਸੁਰ ਬਿਡਾਰੇ ॥

जगन नाथ हुइ दैत गयासुर बिडारे ॥

jagan naath hui dhait gayaasur biddaare ||

ਤੁਹੀ ਨਿਹਕਲੰਕੀ ਭਈ ਖੜਗ ਧਾਰੇ ॥

तुही निहकलंकी भई खड़ग धारे ॥

tuhee nihakala(n)kee bhiee khaRag dhaare ||

ਤੁਹੀ ਦੈਂਤ ਕਿਲਾਕਾਸੁਰੇ ਕਉ ਸੰਘਰਣੀ ॥

तुही दैंत किलाकासुरे कउ संघरणी ॥

tuhee dhai(n)t kilaakaasure kau sa(n)gharanee ||

ਤੁਹੀ ਸਭ ਜੁਗਣ ਬੀਚ ਅਵਤਾਰ ਧਰਣੀ ॥

तुही सभ जुगण बीच अवतार धरणी ॥

tuhee sabh jugan beech avataar dharanee ||

ਜੁਗੋ ਜੁਗ ਸਕਲ ਖੇਲ ਤੁਮ ਹੀ ਰਚਾਯੋ ॥

जुगो जुग सकल खेल तुम ही रचायो ॥

jugo jug sakal khel tum hee rachaayo ||

ਤੁਮਨ ਖੇਲ ਕਾ ਭੇਦ ਕਿਨਹੂੰ ਨ ਪਾਯੋ ॥

तुमन खेल का भेद किनहूँ न पायो ॥

tuman khel kaa bhedh kinahoo(n) na paayo ||

ਤੁਹੀ ਅਸ਼ਟ ਦੁਰਗੇ ਭਵਾਨੀ ਅਕਾਲੰ ॥

तुही अशट दुरगे भवानी अकालं ॥

tuhee ashaT dhurage bhavaanee akaala(n) ||

ਤੁਹੀ ਸਕਲ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਊਪਰ ਦਯਾਲੰ ॥

तुही सकल ब्रहमंड ऊपर दयालं ॥

tuhee sakal brahama(n)dd uoopar dhayaala(n) ||

ਤੁਮਨ ਕੁਦਰਤੀ ਖੇਲ ਕੀਨੋ ਅਪਾਰਾ ॥

तुमन कुदरती खेल कीनो अपारा ॥

tuman kudharatee khel keeno apaaraa ||

ਤੁਮਨ ਤੇਜ ਸਉ ਕੋਟਿ ਰਵਿ ਸਸਿ ਉਜਾਰਾ ॥

तुमन तेज सउ कोटि रवि ससि उजारा ॥

tuman tej sau koT rav sas ujaaraa ||

ਤੁਹੀ ਨਿਜ ਵਜੀਰਨ ਪ੍ਰਭੂ ਦਰ ਸੁਹੰਤੀ ॥

तुही निज वजीरन प्रभू दर सुहंती ॥

tuhee nij vajeeran prabhoo dhar suha(n)tee ||

ਤੁਹੀ ਨਿਸ ਦਿਨਾ ਜਾਪ ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਪੰਤੀ ॥

तुही निस दिना जाप हरि हरि जपंती ॥

tuhee nis dhinaa jaap har har japa(n)tee ||

ਨਿਰੰਜਨ ਪੁਰਖ ਸ਼ਾਹ ਸ਼ਾਹਨ ਅਪਾਰੇ ॥

निरंजन पुरख शाह शाहन अपारे ॥

nira(n)jan purakh shaeh shaahan apaare ||

ਤੁਹੀ ਸਕਤਿ ਹੈ ਨਿਕਟਵਰਤੀ ਮੁਰਾਰੇ ॥

तुही सकति है निकटवरती मुरारे ॥

tuhee sakat hai nikaTavaratee muraare ||

ਸੁਣਹੁ ਦਾਸ ਕੀ ਬੇਨਤੀ ਹਰਿ ਭਵਾਨੀ ॥

सुणहु दास की बेनती हरि भवानी ॥

sunahu dhaas kee benatee har bhavaanee ||

ਦਇਆ ਧਾਰ ਮੁਹਿ ਲਾਜ ਰਾਖਹੁ ਨਿਦਾਨੀ ॥

दइआ धार मुहि लाज राखहु निदानी ॥

dhiaa dhaar muh laaj raakhahu nidhaanee ||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਦਾਨੋ ਮਾਰੇ ਰੋਹਿਲੇ ਦੇਵ ਬਚਾਏ ਤੋਹਿ ॥

दानो मारे रोहिले देव बचाए तोहि ॥

dhaano maare rohile dhev bachaae toh ||

ਸਿੰਘ ਤੁਮਾਰੋ ਰਣ ਗਜੇ ਹਾਕ ਨ ਝਾਲਸ ਕੋਇ ॥੩॥

सिंघ तुमारो रण गजे हाक न झालस कोइ ॥३॥

si(n)gh tumaaro ran gaje haak na jhaalas koi ||3||

ਭਗਵਤੀ ਛੰਦ ਚੌਥਾ ॥੪॥

भगवती छंद चौथा ॥४॥

bhagavatee chha(n)dh chauathaa ||4||

ਤੁਹੀ ਜੋਤ ਜਵਾਲਾ ਮੁਖੀ ਹੋਇ ਦਿਖਾਨੀ ॥

तुही जोत जवाला मुखी होइ दिखानी ॥

tuhee jot javaalaa mukhee hoi dhikhaanee ||

ਪਰਬਤ ਫੋੜ ਲਾਟਾਂ ਅਗਨ ਜਗ ਮਗਾਨੀ ॥

परबत फोड़ लाटाँ अगन जग मगानी ॥

parabat foR laaTaa(n) agan jag magaanee ||

ਤੁਹੀ ਹਰਣ ਭਰਣੀ ਤੁਹੀ ਜਗਤ ਮਾਏ ॥

तुही हरण भरणी तुही जगत माए ॥

tuhee haran bharanee tuhee jagat maae ||

ਤੁਹੀ ਸਰਬ ਠੌਰਨ ਰਹੀ ਆਪ ਛਾਏ ॥

तुही सरब ठौरन रही आप छाए ॥

tuhee sarab Thauaran rahee aap chhaae ||

ਤੁਹੀ ਉਤਭੁਜਾ ਸੇਤਜਾ ਸੁਖ ਨਿਧਾਨੀ ॥

तुही उतभुजा सेतजा सुख निधानी ॥

tuhee utabhujaa setajaa sukh nidhaanee ||

ਤੁਹੀ ਅੰਡਜਾ ਜੇਰਜਾ ਚਤਰ ਬਾਨੀ ॥

तुही अंडजा जेरजा चतर बानी ॥

tuhee a(n)ddajaa jerajaa chatar baanee ||

ਤੁਹੀ ਤੀਰ ਤਰਵਾਰ ਕਾਤੀ ਕਟਾਰੀ ॥

तुही तीर तरवार काती कटारी ॥

tuhee teer taravaar kaatee kaTaaree ||

ਤੁਹੀ ਸੰਖ ਪਦਮਣ ਗਦਾ ਚਕ੍ਰਧਾਰੀ ॥

तुही संख पदमण गदा चक्रधारी ॥

tuhee sa(n)kh padhaman gadhaa chakradhaaree ||

ਤੁਹੀ ਤੋਪ ਬੰਦੂਕ ਗੋਲਾ ਚਲੰਤੀ ॥

तुही तोप बंदूक गोला चलंती ॥

tuhee top ba(n)dhook golaa chala(n)tee ||

ਤੁਹੀ ਕੋਟ ਗੜ੍ਹ ਕਉ ਭਮਕ ਸਿਉ ਉਡੰਤੀ ॥

तुही कोट गड़्ह कउ भमक सिउ उडंती ॥

tuhee koT gaRh kau bhamak siau udda(n)tee ||

ਤੁਹੀ ਬਡ ਅਜੀਤਣ ਸਗਲ ਦੋਖ ਹਰਣੀ ॥

तुही बड अजीतण सगल दोख हरणी ॥

tuhee badd ajeetan sagal dhokh haranee ||

ਤੁਹੀ ਹਰਿ ਅਡੋਲਣ ਅਗਮ ਖੇਲ ਕਰਣੀ ॥

तुही हरि अडोलण अगम खेल करणी ॥

tuhee har addolan agam khel karanee ||

ਤੁਹੀ ਅਤਿ ਬਲਿਸਟਣ ਚਤੁਰ ਭੁਜ ਭਵਾਨੀ ॥

तुही अति बलिसटण चतुर भुज भवानी ॥

tuhee at balisaTan chatur bhuj bhavaanee ||

ਤੁਮਨ ਸਰਬ ਦੁਸਟਾ ਕੀਏ ਮਾਰ ਫਾਨੀ ॥

तुमन सरब दुसटा कीए मार फानी ॥

tuman sarab dhusaTaa ke'ee maar faanee ||

ਤੁਹੀ ਗੁਪਤਿ ਪਰਗਟ ਸਭਨ ਮੋ ਖਿਲੰਤੀ ॥

तुही गुपति परगट सभन मो खिलंती ॥

tuhee gupat paragaT sabhan mo khila(n)tee ||

ਤੁਹੀ ਸੁੰਭ ਮਹਿਖਾਸੁਰੈ ਕਉ ਦਲੰਤੀ ॥

तुही सुँभ महिखासुरै कउ दलंती ॥

tuhee su(n)bh mahikhaasurai kau dhala(n)tee ||

ਤੁਹੀ ਜਗਤ ਮੰਡਣ ਦਇਆਵੰਤ ਭਾਰੀ ॥

तुही जगत मंडण दइआवंत भारी ॥

tuhee jagat ma(n)ddan dhiaava(n)t bhaaree ||

ਸਕਲ ਸਿੱਧ ਮੁਨਿ ਜਨ ਲਏ ਤੈਂ ਉਬਾਰੀ ॥

सकल सिद्ध मुनि जन लए तैं उबारी ॥

sakal si'dh mun jan le tai(n) ubaaree ||

ਲਖੈ ਨਾਹਿ ਕੋਊ ਅਜਬ ਖੇਲ ਤੇਰਾ ॥

लखै नाहि कोऊ अजब खेल तेरा ॥

lakhai naeh kouoo ajab khel teraa ||

ਤੁਹੀ ਧਰਣ ਧਰ ਕੈ ਕਰਹਿ ਫਿਰ ਨਿਬੇਰਾ ॥

तुही धरण धर कै करहि फिर निबेरा ॥

tuhee dharan dhar kai kareh fir niberaa ||

ਤੁਹੀ ਬਿਜਲ ਹੋਇ ਚੜ੍ਹ ਗਗਨ ਝਿਲਮਿਲਾਨੀ ॥

तुही बिजल होइ चड़्ह गगन झिलमिलानी ॥

tuhee bijal hoi chaRh gagan jhilamilaanee ||

ਤੁਮਨ ਚਰਨ ਪਰ ਸੁਰਤ ਹਮਰੀ ਲਗਾਨੀ ॥

तुमन चरन पर सुरत हमरी लगानी ॥

tuman charan par surat hamaree lagaanee ||

ਤੁਹੀ ਅਲਖ ਕਰਤਾਰਣੀ ਸਿਵ ਸਰੂਪਾ ॥

तुही अलख करतारणी सिव सरूपा ॥

tuhee alakh karataaranee siv saroopaa ||

ਤੁਹੀ ਘਟ ਘਟੇ ਦੇਵ ਦੁਰਗੇ ਅਨੂਪਾ ॥

तुही घट घटे देव दुरगे अनूपा ॥

tuhee ghaT ghaTe dhev dhurage anoopaa ||

ਤੁਹੀ ਹੈ ਸਭਨ ਬੀਚ ਸਭ ਤੇ ਨਿਰਾਲੀ ॥

तुही है सभन बीच सभ ते निराली ॥

tuhee hai sabhan beech sabh te niraalee ||

ਤੁਹੀ ਸਭ ਜਗਤ ਕੀ ਕਰਹਿ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲੀ ॥

तुही सभ जगत की करहि प्रतिपाली ॥

tuhee sabh jagat kee kareh pratipaalee ||

ਤੁਹੀ ਖਾਸ ਭਗਤਣ ਹਰੇ ਹਰਿ ਜਪੰਤੀ ॥

तुही खास भगतण हरे हरि जपंती ॥

tuhee khaas bhagatan hare har japa(n)tee ||

ਤੁਹੀ ਹਰ ਚਰਣ ਪਰ ਅਪੁਨ ਸਿਰ ਧਰੰਤੀ ॥

तुही हर चरण पर अपुन सिर धरंती ॥

tuhee har charan par apun sir dhara(n)tee ||

ਤੁਹੀ ਹਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਸਿਉ ਅਗਮ ਰੂਪ ਹੋਈ ॥

तुही हरि कृपा सिउ अगम रूप होई ॥

tuhee har kirapaa siau agam roop hoiee ||

ਸਭੈ ਪਚ ਮੂਏ ਪਾਰ ਪਾਵਤ ਨ ਕੋਈ ॥

सभै पच मूए पार पावत न कोई ॥

sabhai pach mooe paar paavat na koiee ||

ਤੁਹੀ ਸੂਰ ਬਲਵੰਤਣੀ ਗੁਣ ਗਹੀਰੇ ॥

तुही सूर बलवंतणी गुण गहीरे ॥

tuhee soor balava(n)tanee gun gaheere ||

ਤੁਮਨ ਦਵਾਰ ਘੁਰ ਹੈਂ ਅਨਹਦ ਨਫੀਰੇ ॥

तुमन दवार घुर हैं अनहद नफीरे ॥

tuman dhavaar ghur hai(n) anahadh nafeere ||

ਨਿਰੰਜਨ ਸਰੂਪਾ ਤੁਹੀ ਆਦਿ ਰਾਣੀ ॥

निरंजन सरूपा तुही आदि राणी ॥

nira(n)jan saroopaa tuhee aadh raanee ||

ਤੁਹੀ ਜੋਗ ਬਿੱਦਯਾ ਤੁਹੀ ਬ੍ਰਹਮ ਬਾਣੀ ॥

तुही जोग बिद्दया तुही ब्रहम बाणी ॥

tuhee jog bi'dhayaa tuhee braham baanee ||

ਨਿਰੰਜਨ ਪ੍ਰਭੂ ਨਾਥ ਕਾਦਰ ਮੁਰਾਰੇ ॥

निरंजन प्रभू नाथ कादर मुरारे ॥

nira(n)jan prabhoo naath kaadhar muraare ||

ਤਹਾਂ ਤੂ ਖੜੀ ਕੁਦਰਤੀ ਰੂਪ ਧਾਰੇ ॥

तहाँ तू खड़ी कुदरती रूप धारे ॥

tahaa(n) too khaRee kudharatee roop dhaare ||

ਤੁਹੀ ਅੰਭਕੇ ਸਕਤਿ ਦੁਰਗੇ ਭਵਾਨੀ ॥

तुही अंभके सकति दुरगे भवानी ॥

tuhee a(n)bhake sakat dhurage bhavaanee ||

ਤੁਮਨ ਕੁਦਰਤੀ ਜੋਤ ਘਟਿ ਘਟਿ ਸਮਾਨੀ ॥

तुमन कुदरती जोत घटि घटि समानी ॥

tuman kudharatee jot ghaT ghaT samaanee ||

ਧਰਨ ਪਵਨ ਆਕਾਸ ਕੁਦਰਤਿ ਸਰੂਪਾ ॥

धरन पवन आकास कुदरति सरूपा ॥

dharan pavan aakaas kudharat saroopaa ||

ਤੁਹੀ ਕੁਦਰਤੀ ਅਲਖ ਦੇਵੀ ਅਨੂਪਾ ॥

तुही कुदरती अलख देवी अनूपा ॥

tuhee kudharatee alakh dhevee anoopaa ||

ਨਹੀ ਭਾਖ ਸਾਕਉ ਮੈ ਮਹਿਮਾ ਤੁਹਾਰੀ ॥

नही भाख साकउ मै महिमा तुहारी ॥

nahee bhaakh saakau mai mahimaa tuhaaree ||

ਲਖਯਾ ਨਾਹਿ ਕਿਨਹੂੰ ਤੁਮਨ ਅੰਤ ਪਾਰੀ ॥

लखया नाहि किनहूँ तुमन अंत पारी ॥

lakhayaa naeh kinahoo(n) tuman a(n)t paaree ||

ਯਹੀ ਦਾਸ ਤੁਮਰਾ ਚਰਨ ਧੂਰਿ ਪਾਵੈ ॥

यही दास तुमरा चरन धूरि पावै ॥

yahee dhaas tumaraa charan dhoor paavai ||

ਤੁਮਨ ਦੁਵਾਰ ਠਾਢਾ ਸਦਾ ਧੁਨਿ ਲਗਾਵੈ ॥

तुमन दुवार ठाढा सदा धुनि लगावै ॥

tuman dhuvaar Thaaddaa sadhaa dhun lagaavai ||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਮੁਖ ਪਸਾਰੈ ਕਾਲਕਾ ਦੈਤ ਚਬਾਵੈ ਦਾਂਤ ॥

मुख पसारै कालका दैत चबावै दाँत ॥

mukh pasaarai kaalakaa dhait chabaavai dhaa(n)t ||

ਪੰਥ ਚਲਾਵੈ ਜਗਤ ਮੈ ਜੁੱਧ ਕਰਹਿ ਤਬ ਸਾਂਤਿ ॥

पंथ चलावै जगत मै जुद्ध करहि तब साँति ॥

pa(n)th chalaavai jagat mai ju'dh kareh tab saa(n)t ||

ਭਗਵਤੀ ਛੰਦ ਪੰਜਵਾਂ ॥੫॥

भगवती छंद पंजवाँ ॥५॥

bhagavatee chha(n)dh pa(n)javaa(n) ||5||

ਨਮੋ ਦੇਵਿਸਾ ਕੁੰਭਰੀ ਹਿੰਗੁਲਾਜਾ ॥

नमो देविसा कुँभरी हिंगुलाजा ॥

namo dhevisaa ku(n)bharee hi(n)gulaajaa ||

ਤੁਹੀ ਸਭ ਜਗਤ ਕੇ ਕਰਹਿ ਸਿੱਧ ਕਾਜਾ ॥

तुही सभ जगत के करहि सिद्ध काजा ॥

tuhee sabh jagat ke kareh si'dh kaajaa ||

ਤੁਹੀ ਅਲਖ ਜਵਾਲਾ ਕਮਛਿਆ ਪ੍ਰਧਾਨੀ ॥

तुही अलख जवाला कमछिआ प्रधानी ॥

tuhee alakh javaalaa kamachhiaa pradhaanee ||

ਤੁਮਨ ਜਸ ਸਕਲ ਜਗਤ ਕਰ ਹੈ ਬਖਾਨੀ ॥

तुमन जस सकल जगत कर है बखानी ॥

tuman jas sakal jagat kar hai bakhaanee ||

ਤੁਹੀ ਹਰਿ ਨਿਰੰਕਾਰ ਠਾਕੁਰ ਜਪੰਤੀ ॥

तुही हरि निरंकार ठाकुर जपंती ॥

tuhee har nira(n)kaar Thaakur japa(n)tee ||

ਤੁਹੀ ਰਾਛਸਨ ਕਉ ਪਕੜ ਕਰ ਦਹੰਤੀ ॥

तुही राछसन कउ पकड़ कर दहंती ॥

tuhee raachhasan kau pakaR kar dhaha(n)tee ||

ਹਮਨ ਬੈਰੀਅਨ ਕਉ ਪਕੜ ਘਾਤ ਕੀਜੈ ॥

हमन बैरीअन कउ पकड़ घात कीजै ॥

haman baireean kau pakaR ghaat keejai ||

ਤਬੈ ਦਾਸ ਗੋਬਿੰਦ ਕਾ ਮਨ ਪਤੀਜੈ ॥

तबै दास गोबिंद का मन पतीजै ॥

tabai dhaas gobi(n)dh kaa man pateejai ||

ਤੁਹੀਂ ਆਸ ਪੂਰਨ ਜਗਤ ਗੁਰ ਭਵਾਨੀ ॥

तुहीं आस पूरन जगत गुर भवानी ॥

tuhee(n) aas pooran jagat gur bhavaanee ||

ਛਤ੍ਰ ਛੀਨ ਮੁਗਲਨ ਕਰਹੁ ਬੇਗ ਫਾਨੀ ॥

छत्र छीन मुगलन करहु बेग फानी ॥

chhatr chheen mugalan karahu beg faanee ||

ਸਕਲ ਹਿੰਦ ਸਿਉਂ ਤੁਰਕ ਦੁਸਟਾ ਬਿਦਾਰਹੁ ॥

सकल हिंद सिउं तुरक दुसटा बिदारहु ॥

sakal hi(n)dh siau(n) turak dhusaTaa bidhaarahu ||

ਧਰਮ ਕੀ ਧੁਜਾ ਕਉ ਜਗਤ ਮੈ ਝੁਲਾਰਹੁ ॥

धरम की धुजा कउ जगत मै झुलारहु ॥

dharam kee dhujaa kau jagat mai jhulaarahu ||

ਦੁਹੂੰ ਪੰਥ ਮੈਂ ਕਪਟ ਵਿੱਦਯਾ ਚਲਾਨੀ ॥

दुहूँ पंथ मैं कपट विद्दया चलानी ॥

dhuhoo(n) pa(n)th mai(n) kapaT vi'dhayaa chalaanee ||

ਬਹੁੜ ਤੀਸਰਾ ਪੰਥ ਕੀਜੈ ਪਰਧਾਨੀ ॥

बहुड़ तीसरा पंथ कीजै परधानी ॥

bahuR teesaraa pa(n)th keejai paradhaanee ||

ਜੋ ਉਪਜੈ ਮਰੈ ਤਾਹਿ ਸਿਮਰਨ ਨ ਕੀਜੈ ॥

जो उपजै मरै ताहि सिमरन न कीजै ॥

jo upajai marai taeh simaran na keejai ||

ਅਟਲ ਪੁਰਖ ਅਕਾਲ ਕਾ ਨਾਮ ਲੀਜੈ ॥

अटल पुरख अकाल का नाम लीजै ॥

aTal purakh akaal kaa naam leejai ||

ਮੜੀ ਗੋਰ ਦੇਵਲ ਮਸੀਤਾਂ ਗਿਰਾਯੰ ॥

मड़ी गोर देवल मसीताँ गिरायं ॥

maRee gor dheval maseetaa(n) giraaya(n) ||

ਤੁਹੀ ਏਕ ਅਕਾਲ ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਪਾਂਯੰ ॥

तुही एक अकाल हरि हरि जपाँयं ॥

tuhee ek akaal har har japaa(n)ya(n) ||

ਮਿਟਹਿ ਬੇਦ ਸਾਸਤ੍ਰ ਅਠਾਰਹਿ ਪੁਰਾਨਾ ॥

मिटहि बेद सासत्र अठारहि पुराना ॥

miTeh bedh saasatr aThaareh puraanaa ||

ਮਿਟੈ ਬਾਂਗ ਸਲਵਾਤ ਸੁੰਨਤ ਕੁਰਾਨਾ ॥

मिटै बाँग सलवात सुँनत कुराना ॥

miTai baa(n)g salavaat su(n)nat kuraanaa ||

ਸਕਲ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟ ਇਕ ਬਰਨ ਹੋਇ ਕਰ ਭੁਲਾਨੀ ॥

सकल सृशट इक बरन होइ कर भुलानी ॥

sakal sirashaT ik baran hoi kar bhulaanee ||

ਧਰਮ ਨੇਮ ਕੀ ਜੁਗਤ ਕਿਨਹੂੰ ਨ ਜਾਨੀ ॥

धरम नेम की जुगत किनहूँ न जानी ॥

dharam nem kee jugat kinahoo(n) na jaanee ||

ਕਠਿਨ ਦੁੰਦ ਵਰਤੈ ਜਗਤ ਮਹਿ ਗੁਬਾਰਾ ॥

कठिन दुँद वरतै जगत महि गुबारा ॥

kaThin dhu(n)dh varatai jagat meh gubaaraa ||

ਦਯਾ ਧਾਰ ਕਰ ਮੋਹਿ ਲੀਜੈ ਉਬਾਰਾ ॥

दया धार कर मोहि लीजै उबारा ॥

dhayaa dhaar kar moh leejai ubaaraa ||

ਤੁਹੀ ਕੁਦਰਤੇ ਸਕਤਿ ਦੁਰਗੇ ਭਵਾਨੀ ॥

तुही कुदरते सकति दुरगे भवानी ॥

tuhee kudharate sakat dhurage bhavaanee ||

ਤੁਹੀ ਜਗਤ ਮਾਤਾ ਸਕਲ ਬਿਧ ਨਿਧਾਨੀ ॥

तुही जगत माता सकल बिध निधानी ॥

tuhee jagat maataa sakal bidh nidhaanee ||

ਤੁਹੀ ਬਿਆਸ ਗੋਰਖ ਅਗਸਤੰ ਕਬੀਰੇ ॥

तुही बिआस गोरख अगसतं कबीरे ॥

tuhee biaas gorakh agasata(n) kabeere ||

ਤੁਹੀ ਰਿਖ ਮੁਨੀਸਰ ਤੁਹੀਂ ਗੌਂਸ ਪੀਰੇ ॥

तुही रिख मुनीसर तुहीं गौंस पीरे ॥

tuhee rikh muneesar tuhee(n) gaua(n)s peere ||

ਨਿਰੰਜਨ ਪੁਰਖ ਕਉ ਸਦਾ ਤੂੰ ਧਿਆਵੈਂ ॥

निरंजन पुरख कउ सदा तूँ धिआवैं ॥

nira(n)jan purakh kau sadhaa too(n) dhiaavai(n) ||

ਪ੍ਰਭੂ ਦਵਾਰ ਠਾਢੀ ਵਜੀਰਨ ਕਹਾਵੈਂ ॥

प्रभू दवार ठाढी वजीरन कहावैं ॥

prabhoo dhavaar Thaaddee vajeeran kahaavai(n) ||

ਨਹੀਂ ਤੁਮ ਬਿਨਾਂ ਕੋਈ ਦੂਸਰ ਹਜੂਰੇ ॥

नहीं तुम बिनाँ कोई दूसर हजूरे ॥

nahee(n) tum binaa(n) koiee dhoosar hajoore ||

ਤੁਹੀਂ ਅਲਖਣੀ ਹੋਇ ਰਹੀ ਜਗਤ ਪੂਰੇ ॥

तुहीं अलखणी होइ रही जगत पूरे ॥

tuhee(n) alakhanee hoi rahee jagat poore ||

ਅਪੁਨ ਜਾਨ ਕਰ ਮੋਹਿ ਲੀਜੈ ਬਚਾਈ ॥

अपुन जान कर मोहि लीजै बचाई ॥

apun jaan kar moh leejai bachaiee ||

ਅਸੁਰ ਪਾਪੀਅਨ ਮਾਰ ਦੇਵਹੁ ਉਡਾਈ ॥

असुर पापीअन मार देवहु उडाई ॥

asur paapeean maar dhevahu uddaiee ||

ਸਕਲ ਜਗਤ ਕਉ ਸੁਖ ਬਸਾਵਹੁ ਅਨੰਦਾ ॥

सकल जगत कउ सुख बसावहु अनंदा ॥

sakal jagat kau sukh basaavahu ana(n)dhaa ||

ਤੁਹੀ ਦਰਦ ਮੇਟਣ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਮੁਕੰਦਾ ॥

तुही दरद मेटण स्री हरि मुकंदा ॥

tuhee dharadh meTan sree har muka(n)dhaa ||

ਯਹੀ ਦੇਹ ਆਗਿਆ ਤੁਰਕਨ ਗਹਿ ਖਪਾਊਂ ॥

यही देह आगिआ तुरकन गहि खपाऊं ॥

yahee dheh aagiaa turakan geh khapaauoo(n) ||

ਗਊ ਘਾਤ ਕਾ ਦੋਖ ਜਗ ਸਿਉਂ ਮਿਟਾਊਂ ॥

गऊ घात का दोख जग सिउं मिटाऊं ॥

guoo ghaat kaa dhokh jag siau(n) miTaauoo(n) ||

ਛੱਤ੍ਰ ਤਖਤ ਮੁਗਲਨ ਕਰਹੂੰ ਮਾਰ ਦੂਰੇ ॥

छत्त्र तखत मुगलन करहूँ मार दूरे ॥

chha'tr takhat mugalan karahoo(n) maar dhoore ||

ਘੁਰਹਿ ਤਬ ਜਗਤ ਮਹਿ ਫਤਹ ਧਰਮ ਤੂਰੇ ॥

घुरहि तब जगत महि फतह धरम तूरे ॥

ghureh tab jagat meh fateh dharam toore ||

ਤੁਮਨ ਦਰ ਖੜਾ ਦਾਸ ਕਰ ਹੈ ਪੁਕਾਰਾ ॥

तुमन दर खड़ा दास कर है पुकारा ॥

tuman dhar khaRaa dhaas kar hai pukaaraa ||

ਤੁਰਕਨ ਮੇਟ ਕੀਜੈ ਜਗਤ ਮਹਿ ਉਜਾਰਾ ॥

तुरकन मेट कीजै जगत महि उजारा ॥

turakan meT keejai jagat meh ujaaraa ||

ਤਬਹਿ ਗੀਤ ਮੰਗਲ ਫਤਹਿ ਕੇ ਸੁਨਾਊਂ ॥

तबहि गीत मंगल फतहि के सुनाऊं ॥

tabeh geet ma(n)gal fateh ke sunaauoo(n) ||

ਤੁਮਨ ਕਉ ਸਿਮਰ ਦੂਖ ਸਗਲੇ ਮਿਟਾਊਂ ॥

तुमन कउ सिमर दूख सगले मिटाऊं ॥

tuman kau simar dhookh sagale miTaauoo(n) ||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਕਿਰਪਾ ਕੀਜੈ ਦਾਸ ਪਰ ਕੁੰਟ ਨਿਵਾਊਂ ਚਾਰ ॥

किरपा कीजै दास पर कुँट निवाऊं चार ॥

kirapaa keejai dhaas par ku(n)T nivaauoo(n) chaar ||

ਨਾਮ ਤਿਹਾਰੋ ਜੋ ਜਪੈ ਭਏ ਸਿੰਧ ਭਵ ਪਾਰ ॥

नाम तिहारो जो जपै भए सिंध भव पार ॥

naam tihaaro jo japai bhe si(n)dh bhav paar ||

ਭਗਵਤੀ ਛੰਦ ਛੇਵਾਂ ॥੬॥

भगवती छंद छेवाँ ॥६॥

bhagavatee chha(n)dh chhevaa(n) ||6||

ਨਮੋ ਕਸਟ ਹਰਣੀ ਦੁਰਗਾ ਸਕਤਿ ਮਾਏ ॥

नमो कसट हरणी दुरगा सकति माए ॥

namo kasaT haranee dhuragaa sakat maae ||

ਸਭੈ ਦੁਸਟ ਦਾਨੋ ਪਕੜ ਤੈ ਖਪਾਏ ॥

सभै दुसट दानो पकड़ तै खपाए ॥

sabhai dhusaT dhaano pakaR tai khapaae ||

ਤੁਮਨ ਭਵਨ ਤ੍ਰੈ ਲੋਕ ਮਹਿ ਬਿਰਾਜੈ ॥

तुमन भवन त्रै लोक महि बिराजै ॥

tuman bhavan trai lok meh biraajai ||

ਤਹਾਂ ਨੂਰ ਤੁਮਰਾ ਅਗਮ ਰੂਪ ਛਾਜੈ ॥

तहाँ नूर तुमरा अगम रूप छाजै ॥

tahaa(n) noor tumaraa agam roop chhaajai ||

ਤੁਹੀ ਧੌਲ ਗਿਰ ਕੋਟ ਕਾਂਗੜ ਬਸੰਤੀ ॥

तुही धौल गिर कोट काँगड़ बसंती ॥

tuhee dhaual gir koT kaa(n)gaR basa(n)tee ||

ਤੁਹੀ ਅਛਲ ਅਨਾਦ ਦੇਵਨ ਅਨੰਤੀ ॥

तुही अछल अनाद देवन अनंती ॥

tuhee achhal anaadh dhevan ana(n)tee ||

ਰਟੋਂ ਨਿਸ ਦਿਨਾ ਜਾਪ ਤੁਮਰਾ ਭਵਾਨੀ ॥

रटों निस दिना जाप तुमरा भवानी ॥

raTo(n) nis dhinaa jaap tumaraa bhavaanee ||

ਤੁਮਨ ਚਰਨ ਮੋਂ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹਮਰੀ ਲਗਾਨੀ ॥

तुमन चरन मों प्रीति हमरी लगानी ॥

tuman charan mo(n) preet hamaree lagaanee ||

ਕਰਹੁ ਹਰਿ ਭਵਾਨੀ ਜਗਤ ਕੀ ਸੰਭਾਰੇ ॥

करहु हरि भवानी जगत की संभारे ॥

karahu har bhavaanee jagat kee sa(n)bhaare ||

ਹਮਨ ਦੁਸ਼ਟ ਦੋਖੀ ਸਭਨ ਹੋਹਿੰ ਛਾਰੇ ॥

हमन दुशट दोखी सभन होहिं छारे ॥

haman dhushaT dhokhee sabhan hohi(n) chhaare ||

ਸਦਾ ਸਰਬਦਾ ਚਰਣ ਤੁਮਰੇ ਧਿਆਊਂ ॥

सदा सरबदा चरण तुमरे धिआऊं ॥

sadhaa sarabadhaa charan tumare dhiaauoo(n) ||

ਤੁਮਨ ਮਿਹਰ ਸਿਉਂ ਦੁਸਟ ਸਗਲੇ ਖਪਾਊਂ ॥

तुमन मिहर सिउं दुसट सगले खपाऊं ॥

tuman mihar siau(n) dhusaT sagale khapaauoo(n) ||

ਯਹੀ ਆਸ ਪੂਰਨ ਕਰਹੁ ਤੁਮ ਹਮਾਰੀ ॥

यही आस पूरन करहु तुम हमारी ॥

yahee aas pooran karahu tum hamaaree ||

ਮਿਟੈ ਕਸਟ ਗਊਅਨ ਛੁਟੈ ਖੇਦ ਭਾਰੀ ॥

मिटै कसट गऊअन छुटै खेद भारी ॥

miTai kasaT guooan chhuTai khedh bhaaree ||

ਫਤਹ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੀ ਜਗਤ ਸਿਉਂ ਬੁਲਾਊਂ ॥

फतह सतिगुरू की जगत सिउं बुलाऊं ॥

fateh satiguroo kee jagat siau(n) bulaauoo(n) ||

ਸਭਨ ਕਉ ਸਬਦ ਵਾਹਿ ਵਾਹਿ ਦ੍ਰਿੜਾਊਂ ॥

सभन कउ सबद वाहि वाहि दृड़ाऊं ॥

sabhan kau sabadh vaeh vaeh dhiraRaauoo(n) ||

ਕਰਹੁ ਖਾਲਸਾ ਪੰਥ ਤੀਸਰ ਪ੍ਰਵੇਸਾ ॥

करहु खालसा पंथ तीसर प्रवेसा ॥

karahu khaalasaa pa(n)th teesar pravesaa ||

ਜਗਹਿ ਸਿੰਘ ਜੋਧੇ ਧਰਹਿ ਨੀਲ ਭੇਸਾ ॥

जगहि सिंघ जोधे धरहि नील भेसा ॥

jageh si(n)gh jodhe dhareh neel bhesaa ||

ਸਕਲ ਰਾਛਸਨ ਕਉ ਪਕੜ ਵੈ ਖਪਾਵੈਂ ॥

सकल राछसन कउ पकड़ वै खपावैं ॥

sakal raachhasan kau pakaR vai khapaavai(n) ||

ਸਭੈ ਜਗਤ ਸਿਉਂ ਧੁਨਿ ਫਤਹ ਕੀ ਬੁਲਾਵੈਂ ॥

सभै जगत सिउं धुनि फतह की बुलावैं ॥

sabhai jagat siau(n) dhun fateh kee bulaavai(n) ||

ਤੁਹੀ ਸਾਰਦਾ ਬੇਦ ਗਾਯਣ ਸੁਰਸਤੀ ॥

तुही सारदा बेद गायण सुरसती ॥

tuhee saaradhaa bedh gaayan surasatee ||

ਤੁਹੀ ਦੇਵ ਦੁਰਗੇ ਨਿਰੰਜਨ ਪਰਸਤੀ ॥

तुही देव दुरगे निरंजन परसती ॥

tuhee dhev dhurage nira(n)jan parasatee ||

ਯਹੀ ਬੇਨਤੀ ਖਾਸ ਹਮਰੀ ਸੁਣੀਜੈ ॥

यही बेनती खास हमरी सुणीजै ॥

yahee benatee khaas hamaree suneejai ||

ਅਸੁਰ ਮਾਰ ਕਰ ਰੱਛ ਗਊਅਨ ਕਰੀਜੈ ॥

असुर मार कर रच्छ गऊअन करीजै ॥

asur maar kar ra'chh guooan kareejai ||

ਤੁਹੀ ਸਿੱਧ ਨਵ ਨਿਧ ਕਉ ਭਰਣਹਾਰੀ ॥

तुही सिद्ध नव निध कउ भरणहारी ॥

tuhee si'dh nav nidh kau bharanahaaree ||

ਤੁਹੀ ਅੰਨ ਦਾਯਣ ਸਕਲ ਜਗ ਭਿਖਾਰੀ ॥

तुही अंन दायण सकल जग भिखारी ॥

tuhee a(n)n dhaayan sakal jag bhikhaaree ||

ਤੁਹੀ ਰਿਖੀ ਬਸਿਸਟੇ ਤੁਹੀ ਹੈ ਦੁਰਬਾਸਾ ॥

तुही रिखी बसिसटे तुही है दुरबासा ॥

tuhee rikhee basisaTe tuhee hai dhurabaasaa ||

ਤੁਹੀ ਜਮਦਗਨਿ ਸੰਤ ਗੋਤਮ ਪ੍ਰਕਾਸਾ ॥

तुही जमदगनि संत गोतम प्रकासा ॥

tuhee jamadhagan sa(n)t gotam prakaasaa ||

ਤੁਹੀ ਕਾਲ ਕੇ ਅਸੁਰ ਸੰਘਾਰ ਕਰਣੀ ॥

तुही काल के असुर संघार करणी ॥

tuhee kaal ke asur sa(n)ghaar karanee ||

ਤੁਹੀ ਸੇਵਕਨ ਪਰ ਸਦਾ ਮਿਹਰ ਧਰਣੀ ॥

तुही सेवकन पर सदा मिहर धरणी ॥

tuhee sevakan par sadhaa mihar dharanee ||

ਕਹਾਂ ਲੌ ਬਖਾਨੌ ਤੁਮਨ ਗਤਿ ਅਪਾਰੇ ॥

कहाँ लौ बखानौ तुमन गति अपारे ॥

kahaa(n) lau bakhaanau tuman gat apaare ||

ਤੁਹੀ ਜਾਲਪਾ ਅਲਖ ਰੂਪਣ ਮੁਰਾਰੇ ॥

तुही जालपा अलख रूपण मुरारे ॥

tuhee jaalapaa alakh roopan muraare ||

ਤੁਹੀ ਹਰਿ ਹਰੇ ਹਰਿ ਹਰੇ ਹਰਿ ਭਵਾਨੀ ॥

तुही हरि हरे हरि हरे हरि भवानी ॥

tuhee har hare har hare har bhavaanee ||

ਨਿਰੰਜਨ ਪੁਰਖ ਪਰ ਭਈ ਤੂੰ ਕੁਰਬਾਨੀ ॥

निरंजन पुरख पर भई तूँ कुरबानी ॥

nira(n)jan purakh par bhiee too(n) kurabaanee ||

ਯਹੀ ਦੇਹਿ ਬਰ ਮੋਹਿ ਸਤਿਗੁਰ ਧਿਆਊਂ ॥

यही देहि बर मोहि सतिगुर धिआऊं ॥

yahee dheh bar moh satigur dhiaauoo(n) ||

ਅਸੁਰ ਜੀਤ ਕਰ ਧਰਮ ਨਉਬਤ ਬਜਾਊਂ ॥

असुर जीत कर धरम नउबत बजाऊं ॥

asur jeet kar dharam naubat bajaauoo(n) ||

ਮਿਟਹਿ ਸਭ ਜਗ ਸਿਉਂ ਤੁਰਕਨ ਦੁੰਦ ਸੋਰਾ ॥

मिटहि सभ जग सिउं तुरकन दुँद सोरा ॥

miTeh sabh jag siau(n) turakan dhu(n)dh soraa ||

ਬਚਹਿ ਸੰਤ ਸੇਵਕ ਖਪਹਿ ਦੁਸਟ ਚੋਰਾ ॥

बचहि संत सेवक खपहि दुसट चोरा ॥

bacheh sa(n)t sevak khapeh dhusaT choraa ||

ਸਭੈ ਸ੍ਰਿਸਟ ਪਰਜਾ ਸੁਖੀ ਹੁਇ ਬਿਰਾਜੈ ॥

सभै सृसट परजा सुखी हुइ बिराजै ॥

sabhai sirasaT parajaa sukhee hui biraajai ||

ਮਿਟੈ ਦੂਖ ਸੰਤਾਪ ਆਨੰਦ ਗਾਜੈ ॥

मिटै दूख संताप आनंद गाजै ॥

miTai dhookh sa(n)taap aana(n)dh gaajai ||

ਨ ਛਾਡਉਂ ਕਹੂੰ ਦੁਸਟ ਅਸੁਰਨ ਨਿਸਾਨੀ ॥

न छाडउं कहूँ दुसट असुरन निसानी ॥

n chhaaddau(n) kahoo(n) dhusaT asuran nisaanee ||

ਚਲੈ ਸਭ ਜਗਤ ਮਹਿ ਧਰਮ ਕੀ ਕਹਾਨੀ ॥

चलै सभ जगत महि धरम की कहानी ॥

chalai sabh jagat meh dharam kee kahaanee ||

ਛਤ੍ਰ ਧਾਰੀਅਨ ਕਉ ਕਰਹੁ ਬੇਗ ਨਾਸਾ ॥

छत्र धारीअन कउ करहु बेग नासा ॥

chhatr dhaareean kau karahu beg naasaa ||

ਅਪਨ ਦਾਸ ਕਾ ਦੇਖੀਅਹੁ ਤਬ ਤਮਾਸਾ ॥

अपन दास का देखीअहु तब तमासा ॥

apan dhaas kaa dhekheeahu tab tamaasaa ||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਤਬ ਖੜਗ ਤਮਾਸਾ ਦੇਖੀਐ ਹਰ ਦੁਰਗੇ ਅਬਿਨਾਸ ॥

तब खड़ग तमासा देखीऐ हर दुरगे अबिनास ॥

tab khaRag tamaasaa dhekheeaai har dhurage abinaas ||

ਪਕੜ ਤੇਗ ਦੁਸਮਨ ਹਤੂੰ ਕਰਹੂੰ ਧਰਮ ਪ੍ਰਕਾਸ ॥੧॥

पकड़ तेग दुसमन हतूँ करहूँ धरम प्रकास ॥१॥

pakaR teg dhusaman hatoo(n) karahoo(n) dharam prakaas ||1||

ਹਰ ਭਗਤ ਭਗੌਤੀ ਤਿਸੈ ਕੀ ਜੋ ਰਣਧੀਰ ਧਰੇਇ॥

हर भगत भगौती तिसै की जो रणधीर धरेइ॥

har bhagat bhagauatee tisai kee jo ranadheer dharei||

ਤਿਹ ਅੰਗ ਸੰਗ ਤੁਮ ਲਾਗ ਰਹੁ ਜੋ ਪਾਛੇ ਪਗ ਨ ਧਰੇਇ ॥੨॥

तिह अंग संग तुम लाग रहु जो पाछे पग न धरेइ ॥२॥

teh a(n)g sa(n)g tum laag rahu jo paachhe pag na dharei ||2||

ਚੋਪਈ ॥

चोपई ॥

chopiee ||

ਖਟ ਛੰਦ ਭਗਵਤੀ ਮਹਾਂ ਪੁਨੀਤੇ ॥

खट छंद भगवती महाँ पुनीते ॥

khaT chha(n)dh bhagavatee mahaa(n) puneete ||

ਤਿਸ ਪਠਵਤ ਉਪਜਤ ਪਰਤੀਤੇ ॥

तिस पठवत उपजत परतीते ॥

tis paThavat upajat parateete ||

ਇਉਂ ਨਿਸਬਾਸਰ ਦੁਰਗੇ ਗੁਨ ਗਾਯੰ ॥

इउं निसबासर दुरगे गुन गायं ॥

eiau(n) nisabaasar dhurage gun gaaya(n) ||

ਤਹਿ ਸਹਜੇ ਅਟੱਲ ਅਮਰ ਪਦ ਪਾਯੰ ॥

तहि सहजे अटल्ल अमर पद पायं ॥

teh sahaje aTa'l amar padh paaya(n) ||

ਯਹਿ ਖਸਟਕ ਛੰਦ ਸੰਪੂਰਨ ਭਯੋ ॥

यहि खसटक छंद संपूरन भयो ॥

yeh khasaTak chha(n)dh sa(n)pooran bhayo ||

ਤਿਸ ਉਚਰਤ ਸਗਲਾ ਭਰਮ ਗਯੋ ॥

तिस उचरत सगला भरम गयो ॥

tis ucharat sagalaa bharam gayo ||

ਹਰਿ ਅਲਖ ਈਸਰੀ ਭਈ ਕ੍ਰਿਪਾਲੰ ॥

हरि अलख ईसरी भई कृपालं ॥

har alakh ieesaree bhiee kirapaala(n) ||

ਤਿਨ ਦਾਸ ਆਪਨਾ ਕੀਓ ਨਿਹਾਲੰ ॥

तिन दास आपना कीओ निहालं ॥

tin dhaas aapanaa keeo nihaala(n) ||

ਦੂਖ ਰੋਗ ਸੋਗ ਭੈ ਮਿਟੇ ਕਲੇਸਾ ॥

दूख रोग सोग भै मिटे कलेसा ॥

dhookh rog sog bhai miTe kalesaa ||

ਬਹੁ ਸੁਖ ਉਪਜੈ ਅਨਦ ਪ੍ਰਵੇਸਾ ॥

बहु सुख उपजै अनद प्रवेसा ॥

bahu sukh upajai anadh pravesaa ||

ਇਤ ਬਿਧਿ ਦੁਰਗੇ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ॥

इत बिधि दुरगे किरपा धारी ॥

eit bidh dhurage kirapaa dhaaree ||

ਤਿਹ ਆਪਨ ਦਾਸ ਕਉ ਲੀਆ ਉਬਾਰੀ ॥

तिह आपन दास कउ लीआ उबारी ॥

teh aapan dhaas kau leeaa ubaaree ||

ਸ੍ਰੀ ਇਤਿ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਵਿਰਚਿਤੇ ਸ੍ਰੀ ਭਗਵਤੀ ਛੰਦ ਖਸਟਮੰ ਸਮਾਪਤੰਮ ਸਤ ਸੁਭਮ ਸਤ ॥੬॥

स्री इति गोबिंद सिंघ विरचिते स्री भगवती छंद खसटमं समापतंम सत सुभम सत ॥६॥

sree it gobi(n)dh si(n)gh virachite sree bhagavatee chha(n)dh khasaTama(n) samaapata(n)m sat subham sat ||6||