200+ ਗੁਰਬਾਣੀ (ਪੰਜਾਬੀ) 200+ गुरबाणी (हिंदी) 200+ Gurbani (Eng) Sundar Gutka Sahib (Download PDF) Daily Updates ADVERTISE HERE
Bani Lang | Meanings |
---|---|
ਪੰਜਾਬੀ | --- |
हिंदी | --- |
English | --- |
--- |
ਸਹਜਾਦੇ ਕੋ ਆਗਮਨ ਮਦ੍ਰ ਦੇਸ ॥
सहजादे को आगमन मद्र देस ॥
sahajaadhe ko aagaman madhr dhes ||
ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥
chauapiee ||
ਇਹ ਬਿਧਿ ਸੋ ਬਧ ਭਯੋ ਜੁਝਾਰਾ ॥
इह बिधि सो बध भयो जुझारा ॥
eeh bidh so badh bhayo jujhaaraa ||
ਆਨ ਬਸੇ ਤਬ ਧਾਮ ਲੁਝਾਰਾ ॥
आन बसे तब धाम लुझारा ॥
aan base tab dhaam lujhaaraa ||
ਤਬ ਅਉਰੰਗ ਮਨ ਮਾਹਿ ਰਿਸਾਵਾ ॥
तब अउरंग मन माहि रिसावा ॥
tab aaura(n)g man maeh risaavaa ||
ਮੱਦ੍ਰ ਦੇਸ ਕੋ ਪੂਤ ਪਠਾਵਾ ॥੧॥
मद्द्र देस को पूत पठावा ॥१॥
ma'dhr dhes ko poot paThaavaa ||1||
ਤਿੱਹ ਆਵਤ ਸਭ ਲੋਕ ਡਰਾਨੇ ॥
तिह्ह आवत सभ लोक डराने ॥
ti'h aavat sabh lok ddaraane ||
ਬਡੇ ਬਡੇ ਗਿਰ ਹੇਰ ਲੁਕਾਨੇ ॥
बडे बडे गिर हेर लुकाने ॥
badde badde gir her lukaane ||
ਹਮਹੂੰ ਲੋਗਨ ਅਧਿਕ ਡਰਾਯੋ ॥
हमहूँ लोगन अधिक डरायो ॥
hamahoo(n) logan adhik ddaraayo ||
ਕਾਲ ਕਰਮ ਕੋ ਮਰਮ ਨ ਪਾਯੋ ॥੨॥
काल करम को मरम न पायो ॥२॥
kaal karam ko maram na paayo ||2||
ਕਿਤਕ ਲੋਕ ਤਜਿ ਸੰਗਿ ਸਿਧਾਰੇ ॥
कितक लोक तजि संगि सिधारे ॥
kitak lok taj sa(n)g sidhaare ||
ਜਾਇ ਬਸੇ ਗਿਰਵਰ ਜਹਿ ਭਾਰੇ ॥
जाइ बसे गिरवर जहि भारे ॥
jai base giravar jeh bhaare ||
ਚਿਤ ਮੂਜੀਯਨ ਕੋ ਅਧਿਕ ਡਰਾਨਾ ॥
चित मूजीयन को अधिक डराना ॥
chit moojeeyan ko adhik ddaraanaa ||
ਤਿਨੈ ਉਬਾਰ ਨ ਅਪਨਾ ਜਾਨਾ ॥੩॥
तिनै उबार न अपना जाना ॥३॥
tinai ubaar na apanaa jaanaa ||3||
ਤਬ ਅਉਰੰਗ ਜੀਅ ਮਾਂਝ ਰਿਸਾਏ ॥
तब अउरंग जीअ माँझ रिसाए ॥
tab aaura(n)g jeea maa(n)jh risaae ||
ਏਕ ਅਹਦੀਆ ਈਹਾਂ ਪਠਾਏ ॥
एक अहदीआ ईहाँ पठाए ॥
ek ahadheeaa ieehaa(n) paThaae ||
ਹਮ ਤੇ ਭਾਜਿ ਬਿਮੁਖ ਜੇ ਗਏ ॥
हम ते भाजि बिमुख जे गए ॥
ham te bhaaj bimukh je ge ||
ਤਿਨ ਕੇ ਧਾਮ ਗਿਰਾਵਤ ਭਏ ॥੪॥
तिन के धाम गिरावत भए ॥४॥
tin ke dhaam giraavat bhe ||4||
ਜੇ ਅਪਨੇ ਗੁਰ ਤੇ ਮੁਖ ਫਿਰਹੈਂ ॥
जे अपने गुर ते मुख फिरहैं ॥
je apane gur te mukh firahai(n) ||
ਈਹਾਂ ਊਹਾਂ ਤਿਨ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਗਿਰਿਹੈਂ ॥
ईहाँ ऊहाँ तिन के गृह गिरिहैं ॥
e'eehaa(n) uoohaa(n) tin ke gireh girihai(n) ||
ਇਹਾਂ ਉਪਹਾਸ ਨ ਸੁਰ ਪੁਰ ਬਾਸਾ ॥
इहाँ उपहास न सुर पुर बासा ॥
eihaa(n) upahaas na sur pur baasaa ||
ਸਭ ਬਾਤਨ ਤੇ ਰਹੈ ਨਿਰਾਸਾ ॥੫॥
सभ बातन ते रहै निरासा ॥५॥
sabh baatan te rahai niraasaa ||5||
ਦੂਖ ਭੂਖ ਤਿਨ ਕੋ ਰਹੈ ਲਾਗੀ ॥
दूख भूख तिन को रहै लागी ॥
dhookh bhookh tin ko rahai laagee ||
ਸੰਤ ਸੇਵ ਤੇ ਜੋ ਹੈ ਤਿਆਗੀ ॥
संत सेव ते जो है तिआगी ॥
sa(n)t sev te jo hai tiaagee ||
ਜਗਤ ਬਿਖੈ ਕੋਈ ਕਾਮ ਨ ਸਰਹੀਂ ॥
जगत बिखै कोई काम न सरहीं ॥
jagat bikhai koiee kaam na sarahee(n) ||
ਅੰਤਹਿ ਕੁੰਡ ਨਰਕ ਕੀ ਪਰਹੀਂ ॥੬॥
अंतहि कुँड नरक की परहीं ॥६॥
a(n)teh ku(n)dd narak kee parahee(n) ||6||
ਤਿਨ ਕੋ ਸਦਾ ਜਗਤ ਉਪਹਾਸਾ ॥
तिन को सदा जगत उपहासा ॥
tin ko sadhaa jagat upahaasaa ||
ਅੰਤਹਿ ਕੁੰਡ ਨਰਕ ਕੀ ਬਾਸਾ ॥
अंतहि कुँड नरक की बासा ॥
a(n)teh ku(n)dd narak kee baasaa ||
ਗੁਰ ਪਗ ਤੇ ਜੇ ਬੇਮੁਖ ਸਿਧਾਰੇ ॥
गुर पग ते जे बेमुख सिधारे ॥
gur pag te je bemukh sidhaare ||
ਈਹਾਂ ਊਹਾ ਤਿਨ ਕੇ ਮੁਖ ਕਾਰੇ ॥੭॥
ईहाँ ऊहा तिन के मुख कारे ॥७॥
e'eehaa(n) uoohaa tin ke mukh kaare ||7||
ਪੁਤ੍ਰ ਪਉਤ੍ਰ ਤਿਨ ਕੇ ਨਹੀਂ ਫਰੈਂ ॥
पुत्र पउत्र तिन के नहीं फरैं ॥
putr pautr tin ke nahee(n) farai(n) ||
ਦੁਖ ਦੈ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਕੋ ਮਰੈਂ ॥
दुख दै मात पिता को मरैं ॥
dhukh dhai maat pitaa ko marai(n) ||
ਗੁਰ ਦੋਖੀ ਸਗ ਕੀ ਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਵੈ ॥
गुर दोखी सग की मृतु पावै ॥
gur dhokhee sag kee mrit paavai ||
ਨਰਕ ਕੁੰਡ ਡਾਰੇ ਪਛੁਤਾਵੈ ॥੮॥
नरक कुँड डारे पछुतावै ॥८॥
narak ku(n)dd ddaare pachhutaavai ||8||
ਬਾਬੇ ਕੇ ਬਾਬਰ ਕੇ ਦੋਊ ॥
बाबे के बाबर के दोऊ ॥
baabe ke baabar ke dhouoo ||
ਆਪ ਕਰੇ ਪਰਮੇਸਰ ਸੋਊ ॥
आप करे परमेसर सोऊ ॥
aap kare paramesar souoo ||
ਦੀਨ ਸਾਹ ਇਨ ਕੋ ਪਹਿਚਾਨੋ ॥
दीन साह इन को पहिचानो ॥
dheen saeh in ko pahichaano ||
ਦੁਨੀ ਪੱਤਿ ਉਨ ਕੌ ਅਨੁਮਾਨੋ ॥੯॥
दुनी पत्ति उन कौ अनुमानो ॥९॥
dhunee pa't un kau anumaano ||9||
ਜੋ ਬਾਬੇ ਕੋ ਦਾਮ ਨ ਦੈਹੈਂ ॥
जो बाबे को दाम न दैहैं ॥
jo baabe ko dhaam na dhaihai(n) ||
ਤਿਨ ਤੇ ਗਹਿ ਬਾਬਰ ਕੇ ਲੈਹੈਂ ॥
तिन ते गहि बाबर के लैहैं ॥
tin te geh baabar ke laihai(n) ||
ਦੈ ਦੈ ਤਿਨ ਕੌ ਬਡੀ ਸਜਾਇ ॥
दै दै तिन कौ बडी सजाइ ॥
dhai dhai tin kau baddee sajai ||
ਪੁਨਿ ਲੈਹੈਂ ਗ੍ਰਿਹ ਲੂਟ ਬਨਾਇ ॥੧੦॥
पुनि लैहैं गृह लूट बनाइ ॥१०॥
pun laihai(n) gireh looT banai ||10||
ਜਬ ਹ੍ਵੈਹੈਂ ਬੇਮੁਖ ਬਿਨਾ ਧਨ ॥
जब ह्वैहैं बेमुख बिना धन ॥
jab havaihai(n) bemukh binaa dhan ||
ਤਬ ਚੜਿਹੈਂ ਸਿਖਨ ਕਹ ਮਾਂਗਨ ॥
तब चड़िहैं सिखन कह माँगन ॥
tab chaRihai(n) sikhan keh maa(n)gan ||
ਜੇ ਜੇ ਸਿਖ ਤਿਨੈ ਧਨ ਦੈਹੈਂ ॥
जे जे सिख तिनै धन दैहैं ॥
je je sikh tinai dhan dhaihai(n) ||
ਲੂਟ ਮਲੇਛ ਤਿਨੂ ਕੌ ਲੈਹੈਂ ॥੧੧॥
लूट मलेछ तिनू कौ लैहैं ॥११॥
looT malechh tinoo kau laihai(n) ||11||
ਜਬ ਹੁਇ ਹੈ ਤਿਨ ਦਰਬ ਬਿਨਾਸਾ ॥
जब हुइ है तिन दरब बिनासा ॥
jab hui hai tin dharab binaasaa ||
ਤਬ ਧਰਿਹੈ ਨਿਜ ਗੁਰ ਕੀ ਆਸਾ ॥
तब धरिहै निज गुर की आसा ॥
tab dharihai nij gur kee aasaa ||
ਜਬ ਤੇ ਗੁਰ ਦਰਸਨ ਕੋ ਐਹੈਂ ॥
जब ते गुर दरसन को ऐहैं ॥
jab te gur dharasan ko aaihai(n) ||
ਤਬ ਤਿਨ ਕੋ ਗੁਰ ਮੁਖ ਨ ਲਗੈਹੈਂ ॥੧੨॥
तब तिन को गुर मुख न लगैहैं ॥१२॥
tab tin ko gur mukh na lagaihai(n) ||12||
ਬਿਦਾ ਬਿਨਾ ਜੈਹੈਂ ਤਬ ਧਾਮੰ ॥
बिदा बिना जैहैं तब धामं ॥
bidhaa binaa jaihai(n) tab dhaama(n) ||
ਸਰਿਹੈ ਕੋਈ ਨ ਤਿਨ ਕੋ ਕਾਮੰ ॥
सरिहै कोई न तिन को कामं ॥
sarihai koiee na tin ko kaama(n) ||
ਗੁਰ ਦਰ ਢੋਈ ਨ ਪ੍ਰਭ ਪੁਰ ਵਾਸਾ ॥
गुर दर ढोई न प्रभ पुर वासा ॥
gur dhar ddoiee na prabh pur vaasaa ||
ਦੁਹੂੰ ਠਉਰ ਤੇ ਰਹੇ ਨਿਰਾਸਾ ॥੧੩॥
दुहूँ ठउर ते रहे निरासा ॥१३॥
dhuhoo(n) Thaur te rahe niraasaa ||13||
ਜੇ ਜੇ ਗੁਰ ਚਰਨਨ ਰਤ ਹ੍ਵੈਹੈਂ ॥
जे जे गुर चरनन रत ह्वैहैं ॥
je je gur charanan rat havaihai(n) ||
ਤਿਨ ਕੋ ਕਸਟ ਨ ਦੇਖਨ ਪੈਹੈਂ ॥
तिन को कसट न देखन पैहैं ॥
tin ko kasaT na dhekhan paihai(n) ||
ਰਿਧ ਸਿਧ ਤਿਨ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਮਾਹੀਂ ॥
रिध सिध तिन के गृह माहीं ॥
ridh sidh tin ke gireh maahee(n) ||
ਪਾਪ ਤਾਪ ਛ੍ਵੈ ਸਕੈ ਨ ਛਾਹੀਂ ॥੧੪॥
पाप ताप छ्वै सकै न छाहीं ॥१४॥
paap taap chhavai sakai na chhaahee(n) ||14||
ਤਿਹ ਮਲੇਛ ਛ੍ਵੈਹੈ ਨਹੀਂ ਛਾਹਾਂ ॥
तिह मलेछ छ्वैहै नहीं छाहाँ ॥
teh malechh chhavaihai nahee(n) chhaahaa(n) ||
ਅਸਟ ਸਿਧ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ਘਰਿ ਮਾਹਾਂ ॥
असट सिध ह्वै है घरि माहाँ ॥
asaT sidh havai hai ghar maahaa(n) ||
ਹਾਸ ਕਰਤ ਜੋ ਉਦਮ ਉਠੈਹੈਂ ॥
हास करत जो उदम उठैहैं ॥
haas karat jo udham uThaihai(n) ||
ਨਵੋ ਨਿਧਿ ਤਿਨ ਕੇ ਘਰਿ ਐਹੈਂ ॥੧੫॥
नवो निधि तिन के घरि ऐहैं ॥१५॥
navo nidh tin ke ghar aaihai(n) ||15||
ਮਿਰਜਾ ਬੇਗ ਹੁਤੋ ਤਿਹ ਨਾਮੰ ॥
मिरजा बेग हुतो तिह नामं ॥
mirajaa beg huto teh naama(n) ||
ਜਿਨ ਢਾਹੇ ਬੇਮੁਖਨ ਕੇ ਧਾਮੰ ॥
जिन ढाहे बेमुखन के धामं ॥
jin ddaahe bemukhan ke dhaama(n) ||
ਸਭ ਸਨਮੁਖ ਗੁਰ ਆਪ ਬਚਾਏ ॥
सभ सनमुख गुर आप बचाए ॥
sabh sanamukh gur aap bachaae ||
ਤਿਨ ਕੇ ਬਾਰ ਨ ਬਾਂਕਨ ਪਾਏ ॥੧੬॥
तिन के बार न बाँकन पाए ॥१६॥
tin ke baar na baa(n)kan paae ||16||
ਉਤ ਅਉਰੰਗ ਜੀਅ ਅਧਿਕ ਰਿਸਾਯੋ ॥
उत अउरंग जीअ अधिक रिसायो ॥
aut aaura(n)g jeea adhik risaayo ||
ਚਾਰ ਅਹਦੀਯਨ ਅਉਰ ਪਠਾਯੋ ॥
चार अहदीयन अउर पठायो ॥
chaar ahadheeyan aaur paThaayo ||
ਜੇ ਬੇਮੁਖ ਤਾਂ ਤੇ ਬਚਿ ਆਏ ॥
जे बेमुख ताँ ते बचि आए ॥
je bemukh taa(n) te bach aae ||
ਤਿਨ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਪੁਨਿ ਇਨੈ ਗਿਰਾਏ ॥੧੭॥
तिन के गृह पुनि इनै गिराए ॥१७॥
tin ke gireh pun inai giraae ||17||
ਜੇ ਤਜਿ ਭਜੇ ਹੁਤੇ ਗੁਰ ਆਨਾ ॥
जे तजि भजे हुते गुर आना ॥
je taj bhaje hute gur aanaa ||
ਤਿਨ ਪੁਨਿ ਗੁਰੂ ਅਹਦੀਅਹਿ ਜਾਨਾ ॥
तिन पुनि गुरू अहदीअहि जाना ॥
tin pun guroo ahadhe'eeh jaanaa ||
ਮੂਤ੍ਰ ਡਾਰ ਤਿਨ ਸੀਸ ਮੁੰਡਾਏ ॥
मूत्र डार तिन सीस मुँडाए ॥
mootr ddaar tin sees mu(n)ddaae ||
ਪਾਹੁਰਿ ਜਾਨਿ ਗ੍ਰਿਹਹਿ ਲੈ ਆਏ ॥੧੮॥
पाहुरि जानि गृहहि लै आए ॥१८॥
paahur jaan giraheh lai aae ||18||
ਜੇ ਜੇ ਭਾਜ ਹੁਤੇ ਬਿਨੁ ਆਇਸੁ ॥
जे जे भाज हुते बिनु आइसु ॥
je je bhaaj hute bin aais ||
ਕਹੋ ਅਹਦੀਅਹਿ ਕਿਨੈ ਬਤਾਇਸੁ ॥
कहो अहदीअहि किनै बताइसु ॥
kaho ahadhe'eeh kinai batais ||
ਮੂੰਡ ਮੂੰਡਿ ਕਰਿ ਸਹਿਰ ਫਿਰਾਏ ॥
मूँड मूँडि करि सहिर फिराए ॥
moo(n)dd moo(n)dd kar sahir firaae ||
ਕਾਰ ਭੇਟ ਜਨੁ ਲੈਨ ਸਿਧਾਏ ॥੧੯॥
कार भेट जनु लैन सिधाए ॥१९॥
kaar bheT jan lain sidhaae ||19||
ਪਾਛੇ ਲਾਗਿ ਲਰਿਕਵਾ ਚਲੇ ॥
पाछे लागि लरिकवा चले ॥
paachhe laag larikavaa chale ||
ਜਾਨੁਕ ਸਿੱਖ ਸਖਾ ਹੈਂ ਭਲੇ ॥
जानुक सिक्ख सखा हैं भले ॥
jaanuk si'kh sakhaa hai(n) bhale ||
ਛਿੱਕੇ ਤੋਬਰਾ ਬਦਨ ਚੜਾਏ ॥
छिक्के तोबरा बदन चड़ाए ॥
chhi'ke tobaraa badhan chaRaae ||
ਜਨੁ ਗ੍ਰਿਹ ਖਾਨ ਮਲੀਦਾ ਆਏ ॥੨੦॥
जनु गृह खान मलीदा आए ॥२०॥
jan gireh khaan maleedhaa aae ||20||
ਮਸਤਕ ਸੁਭੇ ਪਨਹੀਯਨ ਘਾਇ ॥
मसतक सुभे पनहीयन घाइ ॥
masatak subhe panaheeyan ghai ||
ਜਨੁ ਕਰਿ ਟੀਕਾ ਦਏ ਬਨਾਇ ॥
जनु करि टीका दए बनाइ ॥
jan kar Teekaa dhe banai ||
ਸੀਸ ਈਟ ਕੇ ਘਾਇ ਕਰੇਹੀ ॥
सीस ईट के घाइ करेही ॥
sees ieeT ke ghai karehee ||
ਜਨੁ ਤਿਨੁ ਭੇਟ ਪੁਰਾਤਨ ਦੇਹੀ ॥੨੧॥
जनु तिनु भेट पुरातन देही ॥२१॥
jan tin bheT puraatan dhehee ||21||
ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥
dhoharaa ||
ਕਬਹੂੰ ਰਣ ਜੂਝਿਓ ਨਹੀ ਕਛੁ ਦੈ ਜਸੁ ਨਹਿ ਲੀਨ ॥
कबहूँ रण जूझिओ नही कछु दै जसु नहि लीन ॥
kabahoo(n) ran joojhio nahee kachh dhai jas neh leen ||
ਗਾਂਵ ਬਸਤ ਜਾਨਿਯੋ ਨਹੀ ਜਮ ਸੋ ਕਿਨ ਕਹਿ ਦੀਨ ॥੨੨॥
गाँव बसत जानियो नही जम सो किन कहि दीन ॥२२॥
gaa(n)v basat jaaniyo nahee jam so kin keh dheen ||22||
ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥
chauapiee ||
ਇਹ ਬਿਧਿ ਤਿਨੋ ਭਯੋ ਉਪਹਾਸਾ ॥
इह बिधि तिनो भयो उपहासा ॥
eeh bidh tino bhayo upahaasaa ||
ਸਭ ਸੰਤਨ ਮਿਲਿ ਲਖਿਓ ਤਮਾਸਾ ॥
सभ संतन मिलि लखिओ तमासा ॥
sabh sa(n)tan mil lakhio tamaasaa ||
ਸੰਤਨ ਕਸਟ ਨ ਦੇਖਨ ਪਾਯੋ ॥
संतन कसट न देखन पायो ॥
sa(n)tan kasaT na dhekhan paayo ||
ਆਪ ਹਾਥ ਦੈ ਨਾਥ ਬਚਾਯੋ ॥੨੩॥
आप हाथ दै नाथ बचायो ॥२३॥
aap haath dhai naath bachaayo ||23||
ਚਾਰਣੀ ॥ ਦੋਹਰਾ ॥
चारणी ॥ दोहरा ॥
chaaranee || dhoharaa ||
ਜਿਸ ਨੋ ਸਾਜਨ ਰਾਖਸੀ ਦੁਸਮਨ ਕਵਨ ਬਿਚਾਰ ॥
जिस नो साजन राखसी दुसमन कवन बिचार ॥
jis no saajan raakhasee dhusaman kavan bichaar ||
ਛ੍ਵੈ ਨ ਸਕੈ ਤਿਹ ਛਾਹਿ ਕੌ ਨਿਹਫਲ ਜਾਇ ਗਵਾਰ ॥੨੪॥
छ्वै न सकै तिह छाहि कौ निहफल जाइ गवार ॥२४॥
chhavai na sakai teh chhaeh kau nihafal jai gavaar ||24||
ਜੋ ਸਾਧੂ ਸਰਣੀ ਪਰੇ ਤਿਨ ਕੇ ਕਵਨ ਬਿਚਾਰ ॥
जो साधू सरणी परे तिन के कवन बिचार ॥
jo saadhoo saranee pare tin ke kavan bichaar ||
ਦੰਤ ਜੀਭ ਜਿਮ ਰਾਖਿ ਹੈ ਦੁਸਟ ਅਰਿਸਟ ਸੰਘਾਰ ॥੨੫॥
दंत जीभ जिम राखि है दुसट अरिसट संघार ॥२५॥
dha(n)t jeebh jim raakh hai dhusaT arisaT sa(n)ghaar ||25||
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਸ਼ਾਹਜ਼ਾਦੇ ਵ ਅਹਿਦੀਆ ਗਮਨ ਬਰਨਨੰ ਨਾਮ ਤ੍ਰੌਦਸਮੋ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤ ਮਸਤੁ ਸੁਭ ਮਸਤੁ ॥੧੩॥ਅਫਜੂ॥੪੬੦॥
इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे शाहज़ादे व अहिदीआ गमन बरननं नाम त्रौदसमो धिआइ समापत मसतु सुभ मसतु ॥१३॥अफजू॥४६०॥
eit sree bachitr naaTak gra(n)the shaahazaadhe v ahidheeaa gaman baranana(n) naam trauadhasamo dhiaai samaapat masat subh masat ||13||afajoo||460||
200+ ਗੁਰਬਾਣੀ (ਪੰਜਾਬੀ) 200+ गुरबाणी (हिंदी) 200+ Gurbani (Eng) Sundar Gutka Sahib (Download PDF) Daily Updates ADVERTISE HERE