ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

chauapiee ||

ਬਹੁਤ ਬਰਖ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਬਿਤਾਏ ॥

बहुत बरख इह भाँति बिताए ॥

bahut barakh ieh bhaa(n)t bitaae ||

ਚੁਨਿ ਚੁਨਿ ਚੋਰ ਸਬੈ ਗਹਿ ਘਾਏ ॥

चुनि चुनि चोर सबै गहि घाए ॥

chun chun chor sabai geh ghaae ||

ਕੇਤਕ ਭਾਜਿ ਸਹਿਰ ਤੇ ਗਏ ॥

केतक भाजि सहिर ते गए ॥

ketak bhaaj sahir te ge ||

ਭੂਖ ਮਰਤ ਫਿਰਿ ਆਵਤ ਭਏ ॥੧॥

भूख मरत फिरि आवत भए ॥१॥

bhookh marat fir aavat bhe ||1||

ਤਬ ਲੌ ਖਾਨ ਦਿਲਾਵਰ ਆਏ ॥

तब लौ खान दिलावर आए ॥

tab lau khaan dhilaavar aae ||

ਪੂਤ ਆਪਨ ਹਮ ਓਰ ਪਠਾਏ ॥

पूत आपन हम ओर पठाए ॥

poot aapan ham or paThaae ||

ਦ੍ਵੈਕ ਘਰੀ ਬੀਤੀ ਨਿਸਿ ਜਬੈ ॥

द्वैक घरी बीती निसि जबै ॥

dhavaik gharee beetee nis jabai ||

ਚੜਤ ਕਰੀ ਖਾਨਨ ਮਿਲਿ ਤਬੈ ॥੨॥

चड़त करी खानन मिलि तबै ॥२॥

chaRat karee khaanan mil tabai ||2||

ਜਬ ਦਲ ਪਾਰ ਨਦੀ ਕੇ ਆਯੋ ॥

जब दल पार नदी के आयो ॥

jab dhal paar nadhee ke aayo ||

ਆਨ ਆਲਮੈ ਹਮੈ ਜਗਾਯੋ ॥

आन आलमै हमै जगायो ॥

aan aalamai hamai jagaayo ||

ਸੋਰੁ ਪਰਾ ਸਭ ਹੀ ਨਰ ਜਾਗੇ ॥

सोरु परा सभ ही नर जागे ॥

sor paraa sabh hee nar jaage ||

ਗਹਿ ਗਹਿ ਸਸਤ੍ਰ ਬੀਰ ਰਿਸ ਪਾਗੇ ॥੩॥

गहि गहि ससत्र बीर रिस पागे ॥३॥

geh geh sasatr beer ris paage ||3||

ਛੂਟਨ ਲਗੀ ਤੁਫ਼ੰਗੈਂ ਤਬ ਹੀ ॥

छूटन लगी तुफ़ंगैं तब ही ॥

chhooTan lagee tupha(n)gai(n) tab hee ||

ਗਹਿ ਗਹਿ ਸਸਤ੍ਰ ਰਿਸਾਨੇ ਸਬ ਹੀ ॥

गहि गहि ससत्र रिसाने सब ही ॥

geh geh sasatr risaane sab hee ||

ਕ੍ਰੂਰ ਭਾਂਤਿ ਤਿਨ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰਾ ॥

क्रूर भाँति तिन करी पुकारा ॥

kraoor bhaa(n)t tin karee pukaaraa ||

ਸੋਰੁ ਸੁਨਾ ਸਰਤਾ ਕੈ ਪਾਰਾ ॥੪॥

सोरु सुना सरता कै पारा ॥४॥

sor sunaa sarataa kai paaraa ||4||

ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥

भुजंग प्रयात छंद ॥

bhuja(n)g prayaat chha(n)dh ||

ਬਜੀ ਭੇਰ ਭੁੰਕਾਰ ਧੁੰਕੇ ਨਗਾਰੇ ॥

बजी भेर भुँकार धुँके नगारे ॥

bajee bher bhu(n)kaar dhu(n)ke nagaare ||

ਮਹਾਂ ਬੀਰ ਬਾਨੈਤ ਬੰਕੇ ਬਕਾਰੇ ॥

महाँ बीर बानैत बंके बकारे ॥

mahaa(n) beer baanait ba(n)ke bakaare ||

ਭਏ ਬਾਹੁ ਆਘਾਤ ਨੱਚੇ ਮਰਾਲੰ ॥

भए बाहु आघात नच्चे मरालं ॥

bhe baahu aaghaat na'che maraala(n) ||

ਕ੍ਰਿਪਾ ਸਿੰਧ ਕਾਲੀ ਗਰੱਜੀ ਕਰਾਲੰ ॥੫॥

कृपा सिंध काली गरज्जी करालं ॥५॥

kirapaa si(n)dh kaalee gara'jee karaala(n) ||5||

ਨਦੀਯੰ ਲਖਿਯੋ ਕਾਲ ਰਾਤੰ੍ਰ ਸਮਾਨੰ ॥

नदीयं लखियो काल रातं्र समानं ॥

nadheeya(n) lakhiyo kaal raata(n)r samaana(n) ||

ਕਰੇ ਸੂਰਮਾ ਸੀਤ ਪਿੰਗੰ ਪ੍ਰਮਾਨੰ ॥

करे सूरमा सीत पिंगं प्रमानं ॥

kare sooramaa seet pi(n)ga(n) pramaana(n) ||

ਇਤੇ ਬੀਰ ਗੱਜੇ ਭਏ ਨਾਦ ਭਾਰੇ ॥

इते बीर गज्जे भए नाद भारे ॥

eite beer ga'je bhe naadh bhaare ||

ਭਜੇ ਖਾਨ ਖੂਨੀ ਬਿਨਾ ਸਸਤ੍ਰ ਝਾਰੇ ॥੬॥

भजे खान खूनी बिना ससत्र झारे ॥६॥

bhaje khaan khoonee binaa sasatr jhaare ||6||

ਨਰਾਜ ਛੰਦ ॥

नराज छंद ॥

naraaj chha(n)dh ||

ਨਿੱਲਜ ਖਾਨ ਭੱਜਿਓ ॥

निल्लज खान भज्जिओ ॥

ni'laj khaan bha'jio ||

ਕਿਨੀ ਨ ਸਸਤ੍ਰ ਸੱਜਿਓ ॥

किनी न ससत्र सज्जिओ ॥

kinee na sasatr sa'jio ||

ਸੁ ਤਿਆਗ ਖੇਤ ਕੌ ਚਲੇ ॥

सु तिआग खेत कौ चले ॥

s tiaag khet kau chale ||

ਸੁ ਬੀਰ ਬੀਰਹਾ ਭਲੇ ॥੭॥

सु बीर बीरहा भले ॥७॥

s beer beerahaa bhale ||7||

ਚਲੇ ਤੁਰੇ ਤੁਰਾਇ ਕੈ ॥

चले तुरे तुराइ कै ॥

chale ture turai kai ||

ਸਕੈ ਨ ਸਸਤ੍ਰ ਉਠਾਇ ਕੈ ॥

सकै न ससत्र उठाइ कै ॥

sakai na sasatr uThai kai ||

ਨ ਲੈ ਹਥਿਆਰ ਗੱਜਹੀਂ ॥

न लै हथिआर गज्जहीं ॥

n lai hathiaar ga'jahee(n) ||

ਨਿਹਾਰਿ ਨਾਰਿ ਲੱਜਹੀਂ ॥੮॥

निहारि नारि लज्जहीं ॥८॥

nihaar naar la'jahee(n) ||8||

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

dhoharaa ||

ਬਰਵਾ ਗਾਉਂ ਉਜਾਰ ਕੈ ਕਰੇ ਮੁਕਾਮ ਭਲਾਨ ॥

बरवा गाउं उजार कै करे मुकाम भलान ॥

baravaa gaau(n) ujaar kai kare mukaam bhalaan ||

ਪ੍ਰਭ ਬਲ ਹਮੈ ਨ ਛੁਇ ਸਕੈ ਭਾਜਤ ਭਏ ਨਿਦਾਨ ॥੯॥

प्रभ बल हमै न छुइ सकै भाजत भए निदान ॥९॥

prabh bal hamai na chhui sakai bhaajat bhe nidhaan ||9||

ਤਬ ਬਲ ਈਹਾ ਨ ਪਰ ਸਕੈ ਬਰਵਾ ਹਨਾ ਰਿਸਾਇ ॥

तब बल ईहा न पर सकै बरवा हना रिसाइ ॥

tab bal ieehaa na par sakai baravaa hanaa risai ||

ਸਾਲਿਨ ਰਸ ਜਿਮ ਬਾਨੀਯੋ ਰੋਰਨ ਖਾਤ ਬਨਾਇ ॥੧੦॥

सालिन रस जिम बानीयो रोरन खात बनाइ ॥१०॥

saalin ras jim baaneeyo roran khaat banai ||10||

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਖਾਨਜਾਦੇ ਕੋ ਆਗਮਨ ਤ੍ਰਾਸਿਤ ਉਠ ਜੈਬੋ ਬਰਨਨੰ ਨਾਮ ਦਸਮੋ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤ ਮਸਤੁ ਸੁਭ ਮਸਤੁ ॥੧੦॥ਅਫਜੂ॥੩੫੪॥

इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे खानजादे को आगमन त्रासित उठ जैबो बरननं नाम दसमो धिआइ समापत मसतु सुभ मसतु ॥१०॥अफजू॥३५४॥

eit sree bachitr naaTak gra(n)the khaanajaadhe ko aagaman traasit uTh jaibo baranana(n) naam dhasamo dhiaai samaapat masat subh masat ||10||afajoo||354||