ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

ik oankaar satigur prasaad |

One Oankar, the primal energy, realized through the grace of the true Guru.

ਰਾਮਕਲੀ ਵਾਰ ਸ੍ਰੀ ਭਗਉਤੀ ਜੀ ਕੀ ਪਾਤਿਸਾਹੀ ਦਸਵੀਂ ਕੀ ।

रामकली वार स्री भगउती जी की पातिसाही दसवीं की ।

raamakalee vaar sree bhgautee jee kee paatisaahee dasaveen kee |

Raag Ramkali, Vaar, In praise of Sri Bhagauti Ji (The Sword) and the Tenth Master.

ਬੋਲਣਾ ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ ਕਾ ।

बोलणा भाई गुरदास का ।

bolanaa bhaaee guradaas kaa |

Spoken by Bhai Gurdas.

ਹਰਿ ਸਚੇ ਤਖਤ ਰਚਾਇਆ ਸਤਿ ਸੰਗਤਿ ਮੇਲਾ ।

हरि सचे तखत रचाइआ सति संगति मेला ।

har sache takhat rachaaeaa sat sangat melaa |

God established the true congregation as his celestial throne.

ਨਾਨਕ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰੰਕਾਰ ਵਿਚਿ ਸਿਧਾਂ ਖੇਲਾ ।

नानक निरभउ निरंकार विचि सिधां खेला ।

naanak nirbhau nirankaar vich sidhaan khelaa |

(Guru) Nanak illuminated the Siddhas with the true form of the Fearless and Formless One.

ਗੁਰੁ ਸਿਮਰ ਮਨਾਈ ਕਾਲਕਾ ਖੰਡੇ ਕੀ ਵੇਲਾ ।

गुरु सिमर मनाई कालका खंडे की वेला ।

gur simar manaaee kaalakaa khandde kee velaa |

The Guru (in his Tenth Form) entreated the Shakti, the Integrity, by bequeathing the nectar through the Double-Edged Sword.

ਪੀਵਹੁ ਪਾਹੁਲ ਖੰਡੇਧਾਰ ਹੋਇ ਜਨਮ ਸੁਹੇਲਾ ।

पीवहु पाहुल खंडेधार होइ जनम सुहेला ।

peevahu paahul khanddedhaar hoe janam suhelaa |

Quaffing the nectar of Double-Edged Sword, accomplish the worth of your birth.

ਗੁਰ ਸੰਗਤਿ ਕੀਨੀ ਖ਼ਾਲਸਾ ਮਨਮੁਖੀ ਦੁਹੇਲਾ ।

गुर संगति कीनी क़ालसा मनमुखी दुहेला ।

gur sangat keenee khaalasaa manamukhee duhelaa |

While the ego-centric remains in duality, the Khalsa, the pure ones, enjoy the association of the Guru.

ਵਾਹ ਵਾਹ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ।੧।

वाह वाह गोबिंद सिंघ आपे गुरु चेला ।१।

vaah vaah gobind singh aape gur chelaa |1|

Hail, hail (Guru) Gobind Singh; He, Himself, is the Master and Disciple too.

ਸਚਾ ਅਮਰ ਗੋਬਿੰਦ ਕਾ ਸੁਣ ਗੁਰੂ ਪਿਆਰੇ ।

सचा अमर गोबिंद का सुण गुरू पिआरे ।

sachaa amar gobind kaa sun guroo piaare |

O the beloved of the Guru, listen to the Eternal and True (Message of Guru) Gobind Singh.

ਸਤਿ ਸੰਗਤਿ ਮੇਲਾਪ ਕਰਿ ਪੰਚ ਦੂਤ ਸੰਘਾਰੇ ।

सति संगति मेलाप करि पंच दूत संघारे ।

sat sangat melaap kar panch doot sanghaare |

When one joins the True Assembly, the five vices are liquidated.

ਵਿਚਿ ਸੰਗਤਿ ਢੋਈ ਨਾ ਲਹਨਿ ਜੋ ਖਸਮੁ ਵਿਸਾਰੇ ।

विचि संगति ढोई ना लहनि जो खसमु विसारे ।

vich sangat dtoee naa lehan jo khasam visaare |

In the holy congregation, no respect is accorded to those who disregard their master.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਥੇ ਉਜਲੇ ਸਚੇ ਦਰਬਾਰੇ ।

गुरमुखि मथे उजले सचे दरबारे ।

guramukh mathe ujale sache darabaare |

The Guru's Sikh remains unblemished in the Court of Righteousness.

ਹਰਿ ਗੁਰੁ ਗੋਬਿੰਦ ਧਿਆਈਐ ਸਚਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲਾ ।

हरि गुरु गोबिंद धिआईऐ सचि अंम्रित वेला ।

har gur gobind dhiaaeeai sach amrit velaa |

And sequentially, always, meditate on Godly Guru Gobind Singh in the ambrosial hour (early morning).

ਵਾਹ ਵਾਹ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ।੨।

वाह वाह गोबिंद सिंघ आपे गुरु चेला ।२।

vaah vaah gobind singh aape gur chelaa |2|

Hail, hail (Guru) Gobind Singh; He, Himself, is the Master and the Disciple too.

ਹੁਕਮੈ ਅੰਦਰਿ ਵਰਤਦੀ ਸਭ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਬਾਈ ।

हुकमै अंदरि वरतदी सभ स्रिसटि सबाई ।

hukamai andar varatadee sabh srisatt sabaaee |

God's hukam, the divine order, pervades the affairs of the whole Universe.

ਇਕਿ ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੀਤੀਅਨੁ ਜਿਨਿ ਹੁਕਮ ਮਨਾਈ ।

इकि आपे गुरमुखि कीतीअनु जिनि हुकम मनाई ।

eik aape guramukh keeteean jin hukam manaaee |

Those are the only Gurmukhs (the ones adopting the Guru's way), who bow to the celestial order.

ਇਕਿ ਆਪੇ ਭਰਮ ਭੁਲਾਇਅਨੁ ਦੂਜੈ ਚਿਤੁ ਲਾਈ ।

इकि आपे भरम भुलाइअनु दूजै चितु लाई ।

eik aape bharam bhulaaeian doojai chit laaee |

But the rest, forgetting why they came, are drowned in falsehood and duality.

ਇਕਨਾ ਨੋ ਨਾਮੁ ਬਖਸਿਅਨੁ ਹੋਇ ਆਪਿ ਸਹਾਈ ।

इकना नो नामु बखसिअनु होइ आपि सहाई ।

eikanaa no naam bakhasian hoe aap sahaaee |

Those, who have the blessing of God's Name, have His own support.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਸਕਾਰਥਾ ਮਨਮੁਖੀ ਦੁਹੇਲਾ ।

गुरमुखि जनमु सकारथा मनमुखी दुहेला ।

guramukh janam sakaarathaa manamukhee duhelaa |

The Gurmukh enjoys the worth of his birth, whereas the ego-centric remains in duality.

ਵਾਹ ਵਾਹ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ।੩।

वाह वाह गोबिंद सिंघ आपे गुरु चेला ।३।

vaah vaah gobind singh aape gur chelaa |3|

Hail, hail (Guru) Gobind Singh; He, Himself, is the Master and the Disciple too.

ਗੁਰਬਾਣੀ ਤਿਨਿ ਭਾਈਆ ਜਿਨਿ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗ ।

गुरबाणी तिनि भाईआ जिनि मसतकि भाग ।

gurabaanee tin bhaaeea jin masatak bhaag |

The Celestial Word is for them, whose divine writ is blessed.

ਮਨਮੁਖਿ ਛੁਟੜਿ ਕਾਮਣੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਹਾਗ ।

मनमुखि छुटड़ि कामणी गुरमुखि सोहाग ।

manamukh chhuttarr kaamanee guramukh sohaag |

The egocentric is like a derelict woman, but the fortunate is the Gurmukh one.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਊਜਲ ਹੰਸੁ ਹੈ ਮਨਮੁਖ ਹੈ ਕਾਗ ।

गुरमुखि ऊजल हंसु है मनमुख है काग ।

guramukh aoojal hans hai manamukh hai kaag |

The Gurmukh is the epitome of a (white) swan, whereas the (black) crow represents an egocentric.

ਮਨਮੁਖਿ ਊਂਧੇ ਕਵਲੁ ਹੈਂ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋ ਜਾਗ ।

मनमुखि ऊंधे कवलु हैं गुरमुखि सो जाग ।

manamukh aoondhe kaval hain guramukh so jaag |

The egocentric resembles the withered lotus, but the Gurmukh is full bloom.

ਮਨਮੁਖਿ ਜੋਨਿ ਭਵਾਈਅਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਮੇਲਾ ।

मनमुखि जोनि भवाईअनि गुरमुखि हरि मेला ।

manamukh jon bhavaaeean guramukh har melaa |

Whereas the dissenter remains in transmigration, the Gurmukh is assimilated in God.

ਵਾਹ ਵਾਹ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਆਪੇ ਗੁਰ ਚੇਲਾ ।੪।

वाह वाह गोबिंद सिंघ आपे गुर चेला ।४।

vaah vaah gobind singh aape gur chelaa |4|

Hail, hail (Guru) Gobind Singh; He, Himself, is the Master and the Disciple too.

ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਅਮਰ ਸਚੁ ਸਚੀ ਗੁਰੁ ਬਾਣੀ ।

सचा साहिबु अमर सचु सची गुरु बाणी ।

sachaa saahib amar sach sachee gur baanee |

True is the Lord and True is Gurbani, the Celestial Word.

ਸਚੇ ਸੇਤੀ ਰਤਿਆ ਸੁਖ ਦਰਗਹ ਮਾਣੀ ।

सचे सेती रतिआ सुख दरगह माणी ।

sache setee ratiaa sukh daragah maanee |

Infused in the True, celestial delight is gained.

ਜਿਨਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਚੁ ਧਿਆਇਆ ਤਿਨਿ ਸੁਖ ਵਿਹਾਣੀ ।

जिनि सतिगुरु सचु धिआइआ तिनि सुख विहाणी ।

jin satigur sach dhiaaeaa tin sukh vihaanee |

They who endeavor for the True recognition, relish the bliss.

ਮਨਮੁਖਿ ਦਰਗਹਿ ਮਾਰੀਐ ਤਿਲ ਪੀੜੈ ਘਾਣੀ ।

मनमुखि दरगहि मारीऐ तिल पीड़ै घाणी ।

manamukh darageh maareeai til peerrai ghaanee |

The ego-centric are condemned to the hell, and their bodies are crushed by the oil-press.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਨਮ ਸਦਾ ਸੁਖੀ ਮਨਮੁਖੀ ਦੁਹੇਲਾ ।

गुरमुखि जनम सदा सुखी मनमुखी दुहेला ।

guramukh janam sadaa sukhee manamukhee duhelaa |

The Gurmukh's birth brings contentment, while the egotistic wander in duality.

ਵਾਹ ਵਾਹ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ।੫।

वाह वाह गोबिंद सिंघ आपे गुरु चेला ।५।

vaah vaah gobind singh aape gur chelaa |5|

Hail, hail (Guru) Gobind Singh; He, Himself, is the Master and the Disciple too.

ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਅਮੋਲ ਹੈ ਵਡਭਾਗੀ ਸੁਣੀਐ ।

सचा नामु अमोल है वडभागी सुणीऐ ।

sachaa naam amol hai vaddabhaagee suneeai |

True Naam, the Word, is precious, and is grasped only by the fortunate ones.

ਸਤਿਸੰਗਤਿ ਵਿਚਿ ਪਾਈਐ ਨਿਤ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗੁਣੀਐ ।

सतिसंगति विचि पाईऐ नित हरि गुण गुणीऐ ।

satisangat vich paaeeai nit har gun guneeai |

It is found in the True Assembly (satsangat), by always singing the praises of God.

ਧਰਮ ਖੇਤ ਕਲਿਜੁਗ ਸਰੀਰ ਬੋਈਐ ਸੋ ਲੁਣੀਐ ।

धरम खेत कलिजुग सरीर बोईऐ सो लुणीऐ ।

dharam khet kalijug sareer boeeai so luneeai |

In the field of righteousness in the Kaliyug, one crops what one sows.

ਸਚਾ ਸਾਹਿਬ ਸਚੁ ਨਿਆਇ ਪਾਣੀ ਜਿਉਂ ਪੁਣੀਐ ।

सचा साहिब सचु निआइ पाणी जिउं पुणीऐ ।

sachaa saahib sach niaae paanee jiaun puneeai |

The True Lord, like straining water, assesses truth through justice.

ਵਿਚਿ ਸੰਗਤਿ ਸਚੁ ਵਰਤਦਾ ਨਿਤ ਨੇਹੁ ਨਵੇਲਾ ।

विचि संगति सचु वरतदा नित नेहु नवेला ।

vich sangat sach varatadaa nit nehu navelaa |

Truth prevails in the congregation, and unique is His everlasting affinity.

ਵਾਹ ਵਾਹ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ।੬।

वाह वाह गोबिंद सिंघ आपे गुरु चेला ।६।

vaah vaah gobind singh aape gur chelaa |6|

Hail, hail (Guru) Gobind Singh; himself is the Master and the Disciple too.

ਓਅੰਕਾਰ ਅਕਾਰ ਆਪਿ ਹੈ ਹੋਸੀ ਭੀ ਆਪੈ ।

ओअंकार अकार आपि है होसी भी आपै ।

oankaar akaar aap hai hosee bhee aapai |

Oankar, the One and Only God is prevailing now and shall be.

ਓਹੀ ਉਪਾਵਨਹਾਰੁ ਹੈ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਜਾਪੈ ।

ओही उपावनहारु है गुर सबदी जापै ।

ohee upaavanahaar hai gur sabadee jaapai |

He, Himself, is the Creator, and is savored through the Guru's Word.

ਖਿਨ ਮਹਿਂ ਢਾਹਿ ਉਸਾਰਦਾ ਤਿਸੁ ਭਉ ਨ ਬਿਆਪੈ ।

खिन महिं ढाहि उसारदा तिसु भउ न बिआपै ।

khin mahin dtaeh usaaradaa tis bhau na biaapai |

Without any veneration, He produces as well as decimates in an instant.

ਕਲੀ ਕਾਲ ਗੁਰੁ ਸੇਵੀਐ ਨਹੀਂ ਦੁਖ ਸੰਤਾਪੈ ।

कली काल गुरु सेवीऐ नहीं दुख संतापै ।

kalee kaal gur seveeai naheen dukh santaapai |

In the Kaliyug, by administering service to the Guru, there will be no distress or troubles.

ਸਭ ਜਗੁ ਤੇਰਾ ਖੇਲੁ ਹੈ ਤੂੰ ਗੁਣੀ ਗਹੇਲਾ ।

सभ जगु तेरा खेलु है तूं गुणी गहेला ।

sabh jag teraa khel hai toon gunee gahelaa |

Whole Universe is your play, and You are the ocean of benevolence.

ਵਾਹ ਵਾਹ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ।੭।

वाह वाह गोबिंद सिंघ आपे गुरु चेला ।७।

vaah vaah gobind singh aape gur chelaa |7|

Hail, hail (Guru) Gobind Singh; He, Himself, is the Master and the Disciple too.

ਆਦਿ ਪੁਰਖ ਅਨਭੈ ਅਨੰਤ ਗੁਰੁ ਅੰਤ ਨ ਪਾਈਐ ।

आदि पुरख अनभै अनंत गुरु अंत न पाईऐ ।

aad purakh anabhai anant gur ant na paaeeai |

The Primal Being is the absolute perception, and without Guru, His goals are unapproachable.

ਅਪਰ ਅਪਾਰ ਅਗੰਮ ਆਦਿ ਜਿਸੁ ਲਖੀ ਨ ਜਾਈਐ ।

अपर अपार अगंम आदि जिसु लखी न जाईऐ ।

apar apaar agam aad jis lakhee na jaaeeai |

He, the infinite Primal Being, is not discernible through temporal aptitude.

ਅਮਰ ਅਜਾਚੀ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਤਿਸੁ ਸਦਾ ਧਿਆਈਐ ।

अमर अजाची सति नामु तिसु सदा धिआईऐ ।

amar ajaachee sat naam tis sadaa dhiaaeeai |

He neither perishes nor needs any favors, and, therefore, must always be remembered.

ਸਚਾ ਸਾਹਿਬ ਸੇਵੀਐ ਮਨ ਚਿੰਦਿਆ ਪਾਈਐ ।

सचा साहिब सेवीऐ मन चिंदिआ पाईऐ ।

sachaa saahib seveeai man chindiaa paaeeai |

By service to the True Master, all wishes of the mind are fulfilled.

ਅਨਿਕ ਰੂਪ ਧਰਿ ਪ੍ਰਗਟਿਆ ਹੈ ਏਕ ਅਕੇਲਾ ।

अनिक रूप धरि प्रगटिआ है एक अकेला ।

anik roop dhar pragattiaa hai ek akelaa |

He, the only one, has manifested in myriad of forms.

ਵਾਹ ਵਾਹ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ।੮।

वाह वाह गोबिंद सिंघ आपे गुरु चेला ।८।

vaah vaah gobind singh aape gur chelaa |8|

Hail, hail (Guru) Gobind Singh; He, Himself, is the Master and the Disciple too.

ਅਬਿਨਾਸੀ ਅਨੰਤ ਹੈ ਘਟਿ ਘਟਿ ਦਿਸਟਾਇਆ ।

अबिनासी अनंत है घटि घटि दिसटाइआ ।

abinaasee anant hai ghatt ghatt disattaaeaa |

The Indestructible Infinite-being is apparent in all the fragments.

ਅਘ ਨਾਸੀ ਆਤਮ ਅਭੁਲ ਨਹੀਂ ਭੁਲੈ ਭੁਲਾਇਆ ।

अघ नासी आतम अभुल नहीं भुलै भुलाइआ ।

agh naasee aatam abhul naheen bhulai bhulaaeaa |

The vices, He obliterates, and the oblivious one, can forget Him not.

ਹਰਿ ਅਲਖ ਅਕਾਲ ਅਡੋਲ ਹੈ ਗੁਰੁ ਸਬਦਿ ਲਖਾਇਆ ।

हरि अलख अकाल अडोल है गुरु सबदि लखाइआ ।

har alakh akaal addol hai gur sabad lakhaaeaa |

God, the all-knowing Timeless, is unperturbable but can be experienced through the Guru's Word.

ਸਰਬ ਬਿਆਪੀ ਹੈ ਅਲੇਪ ਜਿਸੁ ਲਗੈ ਨ ਮਾਇਆ ।

सरब बिआपी है अलेप जिसु लगै न माइआ ।

sarab biaapee hai alep jis lagai na maaeaa |

He is omnipresent but non-aligned, and the illusion attracts Him not.

ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮ ਧਿਆਈਐ ਜਿਤੁ ਲੰਘੈ ਵਹੇਲਾ ।

हरि गुरमुखि नाम धिआईऐ जितु लंघै वहेला ।

har guramukh naam dhiaaeeai jit langhai vahelaa |

The Gurmukh converges on the Naam and conveniently swims across the mundane sea.

ਵਾਹ ਵਾਹ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਆਪੇ ਗੁਰ ਚੇਲਾ ।੯।

वाह वाह गोबिंद सिंघ आपे गुर चेला ।९।

vaah vaah gobind singh aape gur chelaa |9|

Hail, hail (Guru) Gobind Singh; He, Himself, is the Master and the Disciple too.

ਨਿਰੰਕਾਰ ਨਰਹਰਿ ਨਿਧਾਨ ਨਿਰਵੈਰੁ ਧਿਆਈਐ ।

निरंकार नरहरि निधान निरवैरु धिआईऐ ।

nirankaar narahar nidhaan niravair dhiaaeeai |

Recognize the Formless, the One with compassion for humanity, who is the treasure of benevolence, and sans enmity.

ਨਾਰਾਇਣ ਨਿਰਬਾਣ ਨਾਥ ਮਨ ਅਨਦਿਨ ਗਾਈਐ ।

नाराइण निरबाण नाथ मन अनदिन गाईऐ ।

naaraaein nirabaan naath man anadin gaaeeai |

Day and night, with diligent mind, sing the praises of the emancipating Lord.

ਨਰਕ ਨਿਵਾਰਣ ਦੁਖ ਦਲਣ ਜਪਿ ਨਰਕਿ ਨ ਜਾਈਐ ।

नरक निवारण दुख दलण जपि नरकि न जाईऐ ।

narak nivaaran dukh dalan jap narak na jaaeeai |

To escape the hell, recollect the One, who prevents the hell and wipes out the torments.

ਦੇਣਹਾਰ ਦਇਆਲ ਨਾਥ ਜੋ ਦੇਇ ਸੁ ਪਾਈਐ ।

देणहार दइआल नाथ जो देइ सु पाईऐ ।

denahaar deaal naath jo dee su paaeeai |

ਦੁਖ ਭੰਜਨ ਸੁਖ ਹਰਿ ਧਿਆਨ ਮਾਇਆ ਵਿਚਿ ਖੇਲਾ ।

दुख भंजन सुख हरि धिआन माइआ विचि खेला ।

dukh bhanjan sukh har dhiaan maaeaa vich khelaa |

ਵਾਹ ਵਾਹ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ।੧੦।

वाह वाह गोबिंद सिंघ आपे गुरु चेला ।१०।

vaah vaah gobind singh aape gur chelaa |10|

Hail, hail (Guru) Gobind Singh; He, Himself, is the Master and the Disciple too.

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਪੂਰਨ ਪੁਰਖ ਪਰਮੇਸੁਰ ਦਾਤਾ ।

पारब्रहम पूरन पुरख परमेसुर दाता ।

paarabraham pooran purakh paramesur daataa |

God Almighty is the Immaculate and Supreme Being.

ਪਤਿਤ ਪਾਵਨ ਪਰਮਾਤਮਾ ਸਰਬ ਅੰਤਰਿ ਜਾਤਾ ।

पतित पावन परमातमा सरब अंतरि जाता ।

patit paavan paramaatamaa sarab antar jaataa |

Knowing all, He is the savior of fallen ones.

ਹਰਿ ਦਾਨਾ ਬੀਨਾ ਬੇਸੁਮਾਰ ਬੇਅੰਤ ਬਿਧਾਤਾ ।

हरि दाना बीना बेसुमार बेअंत बिधाता ।

har daanaa beenaa besumaar beant bidhaataa |

Beholding all, He is prudent and bountiful in charity.

ਬਨਵਾਰੀ ਬਖਸਿੰਦ ਆਪੁ ਆਪੇ ਪਿਤ ਮਾਤਾ ।

बनवारी बखसिंद आपु आपे पित माता ।

banavaaree bakhasind aap aape pit maataa |

ਇਹ ਮਾਨਸ ਜਨਮ ਅਮੋਲ ਹੈ ਮਿਲਨੇ ਕੀ ਵੇਲਾ ।

इह मानस जनम अमोल है मिलने की वेला ।

eih maanas janam amol hai milane kee velaa |

The human form is invaluable, it is the time to join with Him.

ਵਾਹ ਵਾਹ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ।੧੧।

वाह वाह गोबिंद सिंघ आपे गुरु चेला ।११।

vaah vaah gobind singh aape gur chelaa |11|

Hail, hail (Guru) Gobind Singh; He, Himself, is the Master and the Disciple too.

ਭੈ ਭੰਜਨ ਭਗਵਾਨ ਭਜੋ ਭੈ ਨਾਸਨ ਭੋਗੀ ।

भै भंजन भगवान भजो भै नासन भोगी ।

bhai bhanjan bhagavaan bhajo bhai naasan bhogee |

Remember the destroyer of anxiety and worship the obliterator of licentiousness.

ਭਗਤਿ ਵਛਲ ਭੈ ਭੰਜਨੋ ਜਪਿ ਸਦਾ ਅਰੋਗੀ ।

भगति वछल भै भंजनो जपि सदा अरोगी ।

bhagat vachhal bhai bhanjano jap sadaa arogee |

The Cherisher of His Devotees, destroys their afflictions, and the ones in meditation, forever disease-free.

ਮਨਮੋਹਨ ਮੂਰਤਿ ਮੁਕੰਦ ਪ੍ਰਭੁ ਜੋਗ ਸੰਜੋਗੀ ।

मनमोहन मूरति मुकंद प्रभु जोग संजोगी ।

manamohan moorat mukand prabh jog sanjogee |

His alluring demeanor grants emancipation and chances amalgamation (with God).

ਰਸੀਆ ਰਖਵਾਲਾ ਰਚਨਹਾਰ ਜੋ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਗੀ ।

रसीआ रखवाला रचनहार जो करे सु होगी ।

raseea rakhavaalaa rachanahaar jo kare su hogee |

He, Himself is the Admirer, the Protector, and the Creator, and He proceeds the way He wishes.

ਮਧੁਸੂਦਨ ਮਾਧੋ ਮੁਰਾਰਿ ਬਹੁ ਰੰਗੀ ਖੇਲਾ ।

मधुसूदन माधो मुरारि बहु रंगी खेला ।

madhusoodan maadho muraar bahu rangee khelaa |

God, the liberator of the destiny, is the adversary of ego and duality, and luxuriates in multitudes of plays.

ਵਾਹ ਵਾਹ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ।੧੨।

वाह वाह गोबिंद सिंघ आपे गुरु चेला ।१२।

vaah vaah gobind singh aape gur chelaa |12|

Hail, hail (Guru) Gobind Singh; He, Himself, is the Master and the Disciple too.

ਲੋਚਾ ਪੂਰਨ ਲਿਖਨਹਾਰੁ ਹੈ ਲੇਖ ਲਿਖਾਰੀ ।

लोचा पूरन लिखनहारु है लेख लिखारी ।

lochaa pooran likhanahaar hai lekh likhaaree |

(He) is realizer of desires and is the destiny's scribe.

ਹਰਿ ਲਾਲਨ ਲਾਲ ਗੁਲਾਲ ਸਚੁ ਸਚਾ ਵਾਪਾਰੀ ।

हरि लालन लाल गुलाल सचु सचा वापारी ।

har laalan laal gulaal sach sachaa vaapaaree |

God is colored with the dye of his devotee's love, and being True, He deals in the Truth.

ਰਾਵਨਹਾਰੁ ਰਹੀਮੁ ਰਾਮ ਆਪੇ ਨਰ ਨਾਰੀ ।

रावनहारु रहीमु राम आपे नर नारी ।

raavanahaar raheem raam aape nar naaree |

Worthy of meditation, He is Kind, and is equally integrated in males and females.

ਰਿਖੀਕੇਸ ਰਘੁਨਾਥ ਰਾਇ ਜਪੀਐ ਬਨਵਾਰੀ ।

रिखीकेस रघुनाथ राइ जपीऐ बनवारी ।

rikheekes raghunaath raae japeeai banavaaree |

Deliberate on Rikhikesh, the conserver of perceptual organs and His manifestation in Raghunath and meditate on Banwari.

ਪਰਮਹੰਸ ਭੈ ਤ੍ਰਾਸ ਨਾਸ ਜਪਿ ਰਿਦੈ ਸੁਹੇਲਾ ।

परमहंस भै त्रास नास जपि रिदै सुहेला ।

paramahans bhai traas naas jap ridai suhelaa |

The Supreme Soul destroys fear; meditate and pacify the mind.

ਵਾਹ ਵਾਹ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ।੧੩।

वाह वाह गोबिंद सिंघ आपे गुरु चेला ।१३।

vaah vaah gobind singh aape gur chelaa |13|

Hail, hail (Guru) Gobind Singh; He, Himself, is the Master and the Disciple too.

ਪ੍ਰਾਨ ਮੀਤ ਪਰਮਾਤਮਾ ਪੁਰਖੋਤਮ ਪੂਰਾ ।

प्रान मीत परमातमा पुरखोतम पूरा ।

praan meet paramaatamaa purakhotam pooraa |

The life patron is the perfect Supreme Soul.

ਪੋਖਨਹਾਰਾ ਪਾਤਿਸਾਹ ਹੈ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਨ ਊਰਾ ।

पोखनहारा पातिसाह है प्रतिपालन ऊरा ।

pokhanahaaraa paatisaah hai pratipaalan aooraa |

The Sustaining Lord is not deficient in protection.

ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਨ ਪ੍ਰਾਨਪਤਿ ਸਦ ਸਦਾ ਹਜੂਰਾ ।

पतित उधारन प्रानपति सद सदा हजूरा ।

patit udhaaran praanapat sad sadaa hajooraa |

ਵਹ ਪ੍ਰਗਟਿਓ ਪੁਰਖ ਭਗਵੰਤ ਰੂਪ ਗੁਰ ਗੋਬਿੰਦ ਸੂਰਾ ।

वह प्रगटिओ पुरख भगवंत रूप गुर गोबिंद सूरा ।

veh pragattio purakh bhagavant roop gur gobind sooraa |

Hail! Manifested is the Supreme Being in the countenance of gallant Guru Gobind Singh.

ਅਨੰਦ ਬਿਨੋਦੀ ਜੀਅ ਜਪਿ ਸਚੁ ਸਚੀ ਵੇਲਾ ।

अनंद बिनोदी जीअ जपि सचु सची वेला ।

anand binodee jeea jap sach sachee velaa |

He is spectacular, and with his marvels, profusely he is Satguru, the True Lord. Remember day and night, the virtues of him, who, at the times honest, endows truth.

ਵਾਹ ਵਾਹ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ।੧੪।

वाह वाह गोबिंद सिंघ आपे गुरु चेला ।१४।

vaah vaah gobind singh aape gur chelaa |14|

Hail, hail (Guru) Gobind Singh; He, Himself, is the Master and the Disciple too.

ਉਹੁ ਗੁਰੁ ਗੋਬਿੰਦ ਹੋਇ ਪ੍ਰਗਟਿਓ ਦਸਵਾਂ ਅਵਤਾਰਾ ।

उहु गुरु गोबिंद होइ प्रगटिओ दसवां अवतारा ।

auhu gur gobind hoe pragattio dasavaan avataaraa |

Guru Gobind Singh manifested as the tenth incarnation.

ਜਿਨ ਅਲਖ ਅਪਾਰ ਨਿਰੰਜਨਾ ਜਪਿਓ ਕਰਤਾਰਾ ।

जिन अलख अपार निरंजना जपिओ करतारा ।

jin alakh apaar niranjanaa japio karataaraa |

He inspired the meditation upon the imperceptible, timeless and flawless Creator.

ਨਿਜ ਪੰਥ ਚਲਾਇਓ ਖਾਲਸਾ ਧਰਿ ਤੇਜ ਕਰਾਰਾ ।

निज पंथ चलाइओ खालसा धरि तेज करारा ।

nij panth chalaaeo khaalasaa dhar tej karaaraa |

And initiated the Khalsa Panth, the Religious Path of Righteousness, and bequeathed scintillating splendor.

ਸਿਰ ਕੇਸ ਧਾਰਿ ਗਹਿ ਖੜਗ ਕੋ ਸਭ ਦੁਸਟ ਪਛਾਰਾ ।

सिर केस धारि गहि खड़ग को सभ दुसट पछारा ।

sir kes dhaar geh kharrag ko sabh dusatt pachhaaraa |

Head high with full tresses, and the sword in hand, (the Panth) eliminated the adversaries.

ਸੀਲ ਜਤ ਕੀ ਕਛ ਪਹਰਿ ਪਕੜੋ ਹਥਿਆਰਾ ।

सील जत की कछ पहरि पकड़ो हथिआरा ।

seel jat kee kachh pehar pakarro hathiaaraa |

Wearing the breaches, the symbol of chastity, raised the arms.

ਸਚ ਫਤੇ ਬੁਲਾਈ ਗੁਰੂ ਕੀ ਜੀਤਿਓ ਰਣ ਭਾਰਾ ।

सच फते बुलाई गुरू की जीतिओ रण भारा ।

sach fate bulaaee guroo kee jeetio ran bhaaraa |

Roaring the war-cries of Victory to the Guru, prevailed in the immense battlefields.

ਸਭ ਦੈਤ ਅਰਿਨਿ ਕੋ ਘੇਰ ਕਰਿ ਕੀਚੈ ਪ੍ਰਹਾਰਾ ।

सभ दैत अरिनि को घेर करि कीचै प्रहारा ।

sabh dait arin ko gher kar keechai prahaaraa |

Rounded up all the devilish foes and annihilated them.

ਤਬ ਸਹਿਜੇ ਪ੍ਰਗਟਿਓ ਜਗਤ ਮੈ ਗੁਰੁ ਜਾਪ ਅਪਾਰਾ ।

तब सहिजे प्रगटिओ जगत मै गुरु जाप अपारा ।

tab sahije pragattio jagat mai gur jaap apaaraa |

And then docilely manifested the appraisal of great Guru in the world.

ਇਉਂ ਉਪਜੇ ਸਿੰਘ ਭੁਜੰਗੀਏ ਨੀਲ ਅੰਬਰ ਧਾਰਾ ।

इउं उपजे सिंघ भुजंगीए नील अंबर धारा ।

eiaun upaje singh bhujangee neel anbar dhaaraa |

Thus descended the young Singhs, the lions, like the rain showers from the blue sky.

ਤੁਰਕ ਦੁਸਟ ਸਭਿ ਛੈ ਕੀਏ ਹਰਿ ਨਾਮ ਉਚਾਰਾ ।

तुरक दुसट सभि छै कीए हरि नाम उचारा ।

turak dusatt sabh chhai kee har naam uchaaraa |

Who eliminated all the Turk (ruling Muslim) enemies and promoted the God's Name.

ਤਿਨ ਆਗੈ ਕੋਇ ਨ ਠਹਿਰਿਓ ਭਾਗੇ ਸਿਰਦਾਰਾ ।

तिन आगै कोइ न ठहिरिओ भागे सिरदारा ।

tin aagai koe na tthahirio bhaage siradaaraa |

None dared to face them, and all the chieftains took to their heels.

ਜਹ ਰਾਜੇ ਸਾਹ ਅਮੀਰੜੇ ਹੋਏ ਸਭ ਛਾਰਾ ।

जह राजे साह अमीरड़े होए सभ छारा ।

jeh raaje saah ameerarre hoe sabh chhaaraa |

The kings, sovereigns and emirates, all of them were decimated.

ਫਿਰ ਸੁਨ ਕਰਿ ਐਸੀ ਧਮਕ ਕਉ ਕਾਂਪੈ ਗਿਰਿ ਭਾਰਾ ।

फिर सुन करि ऐसी धमक कउ कांपै गिरि भारा ।

fir sun kar aisee dhamak kau kaanpai gir bhaaraa |

With high pitched drum-beats (of victory), even the mountains shuddered.

ਤਬ ਸਭ ਧਰਤੀ ਹਲਚਲ ਭਈ ਛਾਡੇ ਘਰ ਬਾਰਾ ।

तब सभ धरती हलचल भई छाडे घर बारा ।

tab sabh dharatee halachal bhee chhaadde ghar baaraa |

The upheaval ruffled the earth and people forsook their domiciles.

ਇਉਂ ਐਸੇ ਦੁੰਦ ਕਲੇਸ ਮਹਿ ਖਪਿਓ ਸੰਸਾਰਾ ।

इउं ऐसे दुंद कलेस महि खपिओ संसारा ।

eiaun aise dund kales meh khapio sansaaraa |

In such a conflict and distress, the world was absorbed.

ਤਿਹਿ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੋਈ ਹੈ ਨਹੀ ਭੈ ਕਾਟਨਹਾਰਾ ।

तिहि बिनु सतिगुर कोई है नही भै काटनहारा ।

tihi bin satigur koee hai nahee bhai kaattanahaaraa |

And there was no one else than the True Guru, who could eradicate the fright.

ਗਹਿ ਐਸੇ ਖੜਗ ਦਿਖਾਈਐ ਕੋ ਸਕੈ ਨ ਝੇਲਾ ।

गहि ऐसे खड़ग दिखाईऐ को सकै न झेला ।

geh aise kharrag dikhaaeeai ko sakai na jhelaa |

He (the True Guru), beholding the sword, displayed the feats bearable to none.

ਵਾਹ ਵਾਹ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ।੧੫।

वाह वाह गोबिंद सिंघ आपे गुरु चेला ।१५।

vaah vaah gobind singh aape gur chelaa |15|

Hail, hail (Guru) Gobind Singh; He, Himself, is the Master and the Disciple too.

ਗੁਰੁਬਰ ਅਕਾਲ ਕੇ ਹੁਕਮ ਸਿਉਂ ਉਪਜਿਓ ਬਿਗਿਆਨਾ ।

गुरुबर अकाल के हुकम सिउं उपजिओ बिगिआना ।

gurubar akaal ke hukam siaun upajio bigiaanaa |

With the command of the Timeless, the Supreme True Guru, proclaimed the self-realization.

ਤਬ ਸਹਿਜੇ ਰਚਿਓ ਖਾਲਸਾ ਸਾਬਤ ਮਰਦਾਨਾ ।

तब सहिजे रचिओ खालसा साबत मरदाना ।

tab sahije rachio khaalasaa saabat maradaanaa |

And then, steadfastly, created Khalsa, the righteous ones, with the undefiled human form.

ਇਉਂ ਉਠੇ ਸਿੰਘ ਭਭਕਾਰਿ ਕੈ ਸਭ ਜਗ ਡਰਪਾਨਾ ।

इउं उठे सिंघ भभकारि कै सभ जग डरपाना ।

eiaun utthe singh bhabhakaar kai sabh jag ddarapaanaa |

The Singhs rose up roaring and whole world was over-awed.

ਮੜੀ ਦੇਵਲ ਗੋਰ ਮਸੀਤ ਢਾਹਿ ਕੀਏ ਮੈਦਾਨਾ ।

मड़ी देवल गोर मसीत ढाहि कीए मैदाना ।

marree deval gor maseet dtaeh kee maidaanaa |

The (ritualistic) cemeteries, crematoriums, temples and mosques.

ਬੇਦ ਪੁਰਾਨ ਖਟ ਸਾਸਤ੍ਰਾ ਫੁਨ ਮਿਟੇ ਕੁਰਾਨਾ ।

बेद पुरान खट सासत्रा फुन मिटे कुराना ।

bed puraan khatt saasatraa fun mitte kuraanaa |

(Compulsive) readings of Vedas, Puranas, Six-shastras and Quran was abolished.

ਬਾਂਗ ਸਲਾਤ ਹਟਾਇ ਕਰਿ ਮਾਰੇ ਸੁਲਤਾਨਾ ।

बांग सलात हटाइ करि मारे सुलताना ।

baang salaat hattaae kar maare sulataanaa |

Baangs, the calls for Muslim prayers, were ousted and the kings were abolished.

ਮੀਰ ਪੀਰ ਸਭ ਛਪਿ ਗਏ ਮਜਹਬ ਉਲਟਾਨਾ ।

मीर पीर सभ छपि गए मजहब उलटाना ।

meer peer sabh chhap ge majahab ulattaanaa |

Temporal and spiritual leaders were obscured, and all the religions became topsy-turvey.

ਮਲਵਾਨੇ ਕਾਜੀ ਪੜਿ ਥਕੇ ਕਛੁ ਮਰਮੁ ਨ ਜਾਨਾ ।

मलवाने काजी पड़ि थके कछु मरमु न जाना ।

malavaane kaajee parr thake kachh maram na jaanaa |

The Muslim priests and justices deciphered hard but could not comprehend dissolution.

ਲਖ ਪੰਡਿਤ ਬ੍ਰਹਮਨ ਜੋਤਕੀ ਬਿਖ ਰਸ ਉਰਝਾਨਾ ।

लख पंडित ब्रहमन जोतकी बिख रस उरझाना ।

lakh panddit brahaman jotakee bikh ras urajhaanaa |

Lakhs of Brahmin scholars and astrologers were venomously entangled.

ਫੁਨ ਪਾਥਰ ਦੇਵਲ ਪੂਜਿ ਕੈ ਅਤਿ ਹੀ ਭਰਮਾਨਾ ।

फुन पाथर देवल पूजि कै अति ही भरमाना ।

fun paathar deval pooj kai at hee bharamaanaa |

And were drowned in extreme fallacies of worshipping the stone idols and gods.

ਇਉਂ ਦੋਨੋ ਫਿਰਕੇ ਕਪਟ ਮੋਂ ਰਚ ਰਹੇ ਨਿਦਾਨਾ ।

इउं दोनो फिरके कपट मों रच रहे निदाना ।

eiaun dono firake kapatt mon rach rahe nidaanaa |

Thus, both the ignorant faiths, muffled in hypocrisy, were lagging behind.

ਇਉਂ ਤੀਸਰ ਮਜਹਬ ਖਾਲਸਾ ਉਪਜਿਓ ਪਰਧਾਨਾ ।

इउं तीसर मजहब खालसा उपजिओ परधाना ।

eiaun teesar majahab khaalasaa upajio paradhaanaa |

Then the third religion, Khalsa, manifested triumphantly.

ਜਿਨਿ ਗੁਰੁ ਗੋਬਿੰਦ ਕੇ ਹੁਕਮ ਸਿਉ ਗਹਿ ਖੜਗ ਦਿਖਾਨਾ ।

जिनि गुरु गोबिंद के हुकम सिउ गहि खड़ग दिखाना ।

jin gur gobind ke hukam siau geh kharrag dikhaanaa |

By the command of Guru Gobind Singh, they brandished the swords held high.

ਤਿਹ ਸਭ ਦੁਸਟਨ ਕਉ ਛੇਦਿ ਕੈ ਅਕਾਲ ਜਪਾਨਾ ।

तिह सभ दुसटन कउ छेदि कै अकाल जपाना ।

tih sabh dusattan kau chhed kai akaal japaanaa |

They exterminated all the scoundrels by the order of the Timeless One.

ਫਿਰ ਐਸਾ ਹੁਕਮ ਅਕਾਲ ਕਾ ਜਗ ਮੈ ਪ੍ਰਗਟਾਨਾ ।

फिर ऐसा हुकम अकाल का जग मै प्रगटाना ।

fir aisaa hukam akaal kaa jag mai pragattaanaa |

And this way they revealed the command of the Timeless in the world.

ਤਬ ਸੁੰਨਤ ਕੋਇ ਨ ਕਰਿ ਸਕੈ ਕਾਂਪਤਿ ਤੁਰਕਾਨਾ ।

तब सुंनत कोइ न करि सकै कांपति तुरकाना ।

tab sunat koe na kar sakai kaanpat turakaanaa |

Turks, the Muslims, dreaded and none actuated the circumcision.

ਇਉਂ ਉਮਤ ਸਭ ਮੁਹੰਮਦੀ ਖਪਿ ਗਈ ਨਿਦਾਨਾ ।

इउं उमत सभ मुहंमदी खपि गई निदाना ।

eiaun umat sabh muhamadee khap gee nidaanaa |

Consequently, the following of Mohammed submerged in ignorance.

ਤਬ ਫਤੇ ਡੰਕ ਜਗ ਮੋ ਘੁਰੇ ਦੁਖ ਦੁੰਦ ਮਿਟਾਨਾ ।

तब फते डंक जग मो घुरे दुख दुंद मिटाना ।

tab fate ddank jag mo ghure dukh dund mittaanaa |

Then the drumbeats of victory terminated all the adversities.

ਇਉਂ ਤੀਸਰ ਪੰਥ ਰਚਾਇਅਨੁ ਵਡ ਸੂਰ ਗਹੇਲਾ ।

इउं तीसर पंथ रचाइअनु वड सूर गहेला ।

eiaun teesar panth rachaaeian vadd soor gahelaa |

And thus was proclaimed the great and valorous Third Faith.

ਵਾਹ ਵਾਹ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਆਪੇ ਗੁਰ ਚੇਲਾ ।੧੬।

वाह वाह गोबिंद सिंघ आपे गुर चेला ।१६।

vaah vaah gobind singh aape gur chelaa |16|

Hail, hail (Guru) Gobind Singh; He, Himself, is the Master and the Disciple too.

ਜਾਗੇ ਸਿੰਘ ਬਲਵੰਤ ਬੀਰ ਸਭ ਦੁਸਟ ਖਪਾਏ ।

जागे सिंघ बलवंत बीर सभ दुसट खपाए ।

jaage singh balavant beer sabh dusatt khapaae |

Brave and stalwart Singhs awoke and obliterated all the evil enemies.

ਦੀਨ ਮੁਹੰਮਦੀ ਉਠ ਗਇਓ ਹਿੰਦਕ ਠਹਿਰਾਏ ।

दीन मुहंमदी उठ गइओ हिंदक ठहिराए ।

deen muhamadee utth geo hindak tthahiraae |

Muslim faith evaporated and Hindu's remained in scarcity.

ਤਹਿ ਕਲਮਾ ਕੋਈ ਨ ਪੜ੍ਹ ਸਕੈ ਨਹੀਂ ਜਿਕਰੁ ਅਲਾਏ ।

तहि कलमा कोई न पढ़ सकै नहीं जिकरु अलाए ।

teh kalamaa koee na parrh sakai naheen jikar alaae |

Neither there was any body to recite the Muslim Verses nor there was talk of Allah.

ਨਿਵਾਜ਼ ਦਰੂਦ ਨ ਫਾਇਤਾ ਨਹ ਲੰਡ ਕਟਾਏ ।

निवाज़ दरूद न फाइता नह लंड कटाए ।

nivaaz darood na faaeitaa neh landd kattaae |

Neither anyone called for Namaz, the Muslim prayer, nor they said Darrod, the benedictions. Fatima was not remembered, and none was reveled in circumcision.

ਯਹ ਰਾਹੁ ਸਰੀਅਤ ਮੇਟ ਕਰਿ ਮੁਸਲਮ ਭਰਮਾਏ ।

यह राहु सरीअत मेट करि मुसलम भरमाए ।

yeh raahu sareeat mett kar musalam bharamaae |

This path of Shariyat (Muslim Divine Law) erased, Muslims were perplexed.

ਗੁਰੁ ਫਤੇ ਬੁਲਾਈ ਸਭਨ ਕਉ ਸਚ ਖੇਲ ਰਚਾਏ ।

गुरु फते बुलाई सभन कउ सच खेल रचाए ।

gur fate bulaaee sabhan kau sach khel rachaae |

By applauding all and sundry, the Guru exhibited the operation of Truth.

ਨਿਜ ਸੂਰ ਸਿੰਘ ਵਰਿਆਮੜੇ ਬਹੁ ਲਾਖ ਜਗਾਏ ।

निज सूर सिंघ वरिआमड़े बहु लाख जगाए ।

nij soor singh variaamarre bahu laakh jagaae |

And then he stimulated brave warrior Singhs in lakhs.

ਸਭ ਜਗ ਤਿਨਹੂੰ ਲੂਟ ਕਰਿ ਤੁਰਕਾਂ ਚੁਣਿ ਖਾਏ ।

सभ जग तिनहूं लूट करि तुरकां चुणि खाए ।

sabh jag tinahoon loott kar turakaan chun khaae |

They picked all the cruel Turks in the world, and plundered and liquidated them.

ਫਿਰ ਸੁਖ ਉਪਜਾਇਓ ਜਗਤ ਮੈ ਸਭ ਦੁਖ ਬਿਸਰਾਏ ।

फिर सुख उपजाइओ जगत मै सभ दुख बिसराए ।

fir sukh upajaaeo jagat mai sabh dukh bisaraae |

Thus, there prevailed the universal serenity and disregard for the tribulations.

ਨਿਜ ਦੋਹੀ ਫਿਰੀ ਗੋਬਿੰਦ ਕੀ ਅਕਾਲ ਜਪਾਏ ।

निज दोही फिरी गोबिंद की अकाल जपाए ।

nij dohee firee gobind kee akaal japaae |

Then circulated (Guru) Gobind's order to reflect upon the Timeless One.

ਤਿਹ ਨਿਰਭਉ ਰਾਜ ਕਮਾਇਅਨੁ ਸਚ ਅਦਲ ਚਲਾਏ ।

तिह निरभउ राज कमाइअनु सच अदल चलाए ।

tih nirbhau raaj kamaaeian sach adal chalaae |

The sovereignty of the Fearless predominated and justice was determined by the Truth.

ਇਉ ਕਲਿਜੁਗ ਮੈ ਅਵਤਾਰ ਧਾਰਿ ਸਤਿਜੁਗ ਵਰਤਾਏ ।

इउ कलिजुग मै अवतार धारि सतिजुग वरताए ।

eiau kalijug mai avataar dhaar satijug varataae |

Thus, incarnating in the Kaliyug, he unfolded Satyug, the Golden Age of Truth.

ਸਭ ਤੁਰਕ ਮਲੇਛ ਖਪਾਇ ਕਰਿ ਸਚ ਬਨਤ ਬਨਾਏ ।

सभ तुरक मलेछ खपाइ करि सच बनत बनाए ।

sabh turak malechh khapaae kar sach banat banaae |

Abolishing all the Turks and barbarians, he inspired fidelity.

ਤਬ ਸਕਲ ਜਗਤ ਕਉ ਸੁਖ ਦੀਏ ਦੁਖ ਮਾਰਿ ਹਟਾਏ ।

तब सकल जगत कउ सुख दीए दुख मारि हटाए ।

tab sakal jagat kau sukh dee dukh maar hattaae |

The ailments were driven away from the entire world and blessings conferred.

ਇਉਂ ਹੁਕਮ ਭਇਓ ਕਰਤਾਰ ਕਾ ਸਭ ਦੁੰਦ ਮਿਟਾਏ ।

इउं हुकम भइओ करतार का सभ दुंद मिटाए ।

eiaun hukam bheo karataar kaa sabh dund mittaae |

Thus, the Creator's order was enacted, and all the contentions effaced.

ਤਬ ਸਹਜੇ ਧਰਮ ਪ੍ਰਗਾਸਿਆ ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਸ ਗਾਏ ।

तब सहजे धरम प्रगासिआ हरि हरि जस गाए ।

tab sahaje dharam pragaasiaa har har jas gaae |

Then consistently the righteousness manifested, and the praises of God were articulated.

ਵਹ ਪ੍ਰਗਟਿਓ ਮਰਦ ਅਗੰਮੜਾ ਵਰਿਆਮ ਇਕੇਲਾ ।

वह प्रगटिओ मरद अगंमड़ा वरिआम इकेला ।

veh pragattio marad agamarraa variaam ikelaa |

Hail! The Impervious Being was manifested and heralded as the one and only hero.

ਵਾਹ ਵਾਹ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ।੧੭।

वाह वाह गोबिंद सिंघ आपे गुरु चेला ।१७।

vaah vaah gobind singh aape gur chelaa |17|

Hail, hail (Guru) Gobind Singh; He, Himself, is the Master and the Disciple too.

ਨਿਜ ਫਤੇ ਬੁਲਾਈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੀਨੋ ਉਜੀਆਰਾ ।

निज फते बुलाई सतिगुरू कीनो उजीआरा ।

nij fate bulaaee satiguroo keeno ujeeaaraa |

Himself, the True Guru invoked Fateh, the greeting of victory, and spread the divine light.

ਝੂਠ ਕਪਟ ਸਭ ਛਪਿ ਗਏ ਸਚ ਸਚ ਵਰਤਾਰਾ ।

झूठ कपट सभ छपि गए सच सच वरतारा ।

jhootth kapatt sabh chhap ge sach sach varataaraa |

The falsehood and maliciousness vanished, and truth triumphed.

ਫਿਰ ਜਗ ਹੋਮ ਠਹਿਰਾਇ ਕੈ ਨਿਜ ਧਰਮ ਸਵਾਰਾ ।

फिर जग होम ठहिराइ कै निज धरम सवारा ।

fir jag hom tthahiraae kai nij dharam savaaraa |

Desisting from the (rituals of) Yajna and Havan, righteousness was promoted.

ਤੁਰਕ ਦੁੰਦ ਸਭ ਉਠ ਗਇਓ ਰਚਿਓ ਜੈਕਾਰਾ ।

तुरक दुंद सभ उठ गइओ रचिओ जैकारा ।

turak dund sabh utth geo rachio jaikaaraa |

All the contention of Turks were eliminated, and the (Khalsa) ovation was permeated.

ਜਹ ਉਪਜੇ ਸਿੰਘ ਮਹਾਂ ਬਲੀ ਖਾਲਸ ਨਿਰਧਾਰਾ ।

जह उपजे सिंघ महां बली खालस निरधारा ।

jeh upaje singh mahaan balee khaalas niradhaaraa |

Thus were promulgated Singhs, the emphatic and the righteous ones.

ਸਭ ਜਗ ਤਿਨਹੂੰ ਬਸ ਕੀਓ ਜਪ ਅਲਖ ਅਪਾਰਾ ।

सभ जग तिनहूं बस कीओ जप अलख अपारा ।

sabh jag tinahoon bas keeo jap alakh apaaraa |

The whole world was brought to order, and they meditated upon the magnanimous invisible.

ਗੁਰ ਧਰਮ ਸਿਮਰਿ ਜਗ ਚਮਕਿਓ ਮਿਟਿਓ ਅੰਧਿਆਰਾ ।

गुर धरम सिमरि जग चमकिओ मिटिओ अंधिआरा ।

gur dharam simar jag chamakio mittio andhiaaraa |

Deliberating on the Guru's Righteous path, (celestial) light beamed and the darkness (of the ignorance) was effaced.

ਤਬ ਕੁਸਲ ਖੇਮ ਆਨੰਦ ਸਿਉਂ ਬਸਿਓ ਸੰਸਾਰਾ ।

तब कुसल खेम आनंद सिउं बसिओ संसारा ।

tab kusal khem aanand siaun basio sansaaraa |

And then the happiness, welfare and bliss prospered in the whole world.

ਹਰਿ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਮੰਤਰ ਅਗੰਮ ਜਗ ਤਾਰਨਹਾਰਾ ।

हरि वाहिगुरू मंतर अगंम जग तारनहारा ।

har vaahiguroo mantar agam jag taaranahaaraa |

The emancipator Guru (advanced) the incantation of Waheguru, God the Supreme, Waheguru.

ਜੋ ਸਿਮਰਹਿ ਨਰ ਪ੍ਰੇਮ ਸਿਉ ਪਹੁਂਚੈ ਦਰਬਾਰਾ ।

जो सिमरहि नर प्रेम सिउ पहुंचै दरबारा ।

jo simareh nar prem siau pahunchai darabaaraa |

The ones who meditates with devotion, realize the sublime court.

ਸਭ ਪਕੜੋ ਚਰਨ ਗੋਬਿੰਦ ਕੇ ਛਾਡੋ ਜੰਜਾਰਾ ।

सभ पकड़ो चरन गोबिंद के छाडो जंजारा ।

sabh pakarro charan gobind ke chhaaddo janjaaraa |

All embrace at the Guru's feet and get rid of the perplexities.

ਨਾਤਰੁ ਦਰਗਹ ਕੁਟੀਅਨੁ ਮਨਮੁਖਿ ਕੂੜਿਆਰਾ ।

नातरु दरगह कुटीअनु मनमुखि कूड़िआरा ।

naatar daragah kutteean manamukh koorriaaraa |

Only the egocentric and the false ones get punished in the Righteous Court.

ਤਹ ਛੁਟੈ ਸੋਈ ਜੁ ਹਰਿ ਭਜੈ ਸਭ ਤਜੈ ਬਿਕਾਰਾ ।

तह छुटै सोई जु हरि भजै सभ तजै बिकारा ।

teh chhuttai soee ju har bhajai sabh tajai bikaaraa |

Only they, who ponder over God, accomplish the astral heights and the rest remain fruitless.

ਇਸ ਮਨ ਚੰਚਲ ਕਉ ਘੇਰ ਕਰਿ ਸਿਮਰੈ ਕਰਤਾਰਾ ।

इस मन चंचल कउ घेर करि सिमरै करतारा ।

eis man chanchal kau gher kar simarai karataaraa |

By controlling the inconsistent mind, remember the Creator.

ਤਬ ਪਹੁੰਚੈ ਹਰਿ ਹੁਕਮ ਸਿਉਂ ਨਿਜ ਦਸਵੈਂ ਦੁਆਰਾ ।

तब पहुंचै हरि हुकम सिउं निज दसवैं दुआरा ।

tab pahunchai har hukam siaun nij dasavain duaaraa |

Then with the heavenly command, one overwhelms the tenth door (of inner soul).

ਫਿਰ ਇਉਂ ਸਹਿਜੇ ਭੇਟੈ ਗਗਨ ਮੈ ਆਤਮ ਨਿਰਧਾਰਾ ।

फिर इउं सहिजे भेटै गगन मै आतम निरधारा ।

fir iaun sahije bhettai gagan mai aatam niradhaaraa |

And intuitively presents himself in the Godly domain for spiritual judgement.

ਤਬ ਵੈ ਨਿਰਖੈਂ ਸੁਰਗ ਮਹਿ ਆਨੰਦ ਸੁਹੇਲਾ ।

तब वै निरखैं सुरग महि आनंद सुहेला ।

tab vai nirakhain surag meh aanand suhelaa |

Sequentially, in the heaven, his spiritual evaluation is appreciated.

ਵਾਹ ਵਾਹ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ।੧੮।

वाह वाह गोबिंद सिंघ आपे गुरु चेला ।१८।

vaah vaah gobind singh aape gur chelaa |18|

Hail, hail (Guru) Gobind Singh; He, Himself, is the Master and the Disciple too.

ਵਹਿ ਉਪਜਿਓ ਚੇਲਾ ਮਰਦ ਕਾ ਮਰਦਾਨ ਸਦਾਏ ।

वहि उपजिओ चेला मरद का मरदान सदाए ।

veh upajio chelaa marad kaa maradaan sadaae |

Hail! God's disciple was born and recognized as a great hero.

ਜਿਨਿ ਸਭ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਕਉ ਜੀਤ ਕਰਿ ਨੀਸਾਨ ਝੁਲਾਏ ।

जिनि सभ प्रिथवी कउ जीत करि नीसान झुलाए ।

jin sabh prithavee kau jeet kar neesaan jhulaae |

He triumphed over the whole world and unfurled the sacred flags.

ਤਬ ਸਿੰਘਨ ਕਉ ਬਖਸ ਕਰਿ ਬਹੁ ਸੁਖ ਦਿਖਲਾਏ ।

तब सिंघन कउ बखस करि बहु सुख दिखलाए ।

tab singhan kau bakhas kar bahu sukh dikhalaae |

Protected all the Singhs and endowed them with bliss.

ਫਿਰ ਸਭ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਕੇ ਊਪਰੇ ਹਾਕਮ ਠਹਿਰਾਏ ।

फिर सभ प्रिथवी के ऊपरे हाकम ठहिराए ।

fir sabh prithavee ke aoopare haakam tthahiraae |

Then controlled the entire society and explained the commands.

ਤਿਨਹੂਂ ਜਗਤ ਸੰਭਾਲ ਕਰਿ ਆਨੰਦ ਰਚਾਏ ।

तिनहूं जगत संभाल करि आनंद रचाए ।

tinahoon jagat sanbhaal kar aanand rachaae |

Promoted good order in the world and inspired exhilaration.

ਤਹ ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਅਕਾਲ ਕਉ ਹਰਿ ਹਰਿ ਗੁਨ ਗਾਏ ।

तह सिमरि सिमरि अकाल कउ हरि हरि गुन गाए ।

teh simar simar akaal kau har har gun gaae |

Meditated and ruminated over the Timeless One and glorified the God Almighty.

ਵਾਹ ਗੁਰੁ ਗੋਬਿੰਦ ਗਾਜੀ ਸਬਲ ਜਿਨਿ ਸਿੰਘ ਜਗਾਏ ।

वाह गुरु गोबिंद गाजी सबल जिनि सिंघ जगाए ।

vaah gur gobind gaajee sabal jin singh jagaae |

Exalted Guru Gobind Singh instituted mighty crusading Singhs.

ਤਬ ਭਇਓ ਜਗਤ ਸਭ ਖਾਲਸਾ ਮਨਮੁਖ ਭਰਮਾਏ ।

तब भइओ जगत सभ खालसा मनमुख भरमाए ।

tab bheo jagat sabh khaalasaa manamukh bharamaae |

Thus abounded in the world, Khalsa, the righteous ones, and the heretics were deluded.

ਇਉਂ ਉਠਿ ਭਬਕੇ ਬਲ ਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਸਤ੍ਰ ਝਮਕਾਏ ।

इउं उठि भबके बल बीर सिंघ ससत्र झमकाए ।

eiaun utth bhabake bal beer singh sasatr jhamakaae |

The mighty Singhs rose and made their arms to shine.

ਤਬ ਸਭ ਤੁਰਕਨ ਕੋ ਛੇਦ ਕਰਿ ਅਕਾਲ ਜਪਾਏ ।

तब सभ तुरकन को छेद करि अकाल जपाए ।

tab sabh turakan ko chhed kar akaal japaae |

All the Turks were subjugated and made to ponder over the Timeless.

ਸਭ ਛਤ੍ਰਪਤੀ ਚੁਨਿ ਚੁਨਿ ਹਤੇ ਕਹੂੰ ਟਿਕਨਿ ਨ ਪਾਏ ।

सभ छत्रपती चुनि चुनि हते कहूं टिकनि न पाए ।

sabh chhatrapatee chun chun hate kahoon ttikan na paae |

Putting aside all the Kshatriyas, they let them have no peace.

ਤਬ ਜਗ ਮੈਂ ਧਰਮ ਪਰਗਾਸਿਓ ਸਚੁ ਹੁਕਮ ਚਲਾਏ ।

तब जग मैं धरम परगासिओ सचु हुकम चलाए ।

tab jag main dharam paragaasio sach hukam chalaae |

The righteousness manifested in the world and Truth was proclaimed.

ਯਹ ਬਾਰਹ ਸਦੀ ਨਿਬੇੜ ਕਰਿ ਗੁਰ ਫਤੇ ਬੁਲਾਏ ।

यह बारह सदी निबेड़ करि गुर फते बुलाए ।

yeh baarah sadee niberr kar gur fate bulaae |

Eradicating the influence of twelve centuries, the Guru's slogan raveled.

ਤਬ ਦੁਸਟ ਮਲੇਛ ਸਹਿਜੇ ਖਪੇ ਛਲ ਕਪਟ ਉਡਾਏ ।

तब दुसट मलेछ सहिजे खपे छल कपट उडाए ।

tab dusatt malechh sahije khape chhal kapatt uddaae |

Which indulgently invalidated all the enemies and barbarians, and the hypocrisy took to its wings.

ਇਉਂ ਹਰਿ ਅਕਾਲ ਕੇ ਹੁਕਮ ਸੋਂ ਰਣ ਜੁਧ ਮਚਾਏ ।

इउं हरि अकाल के हुकम सों रण जुध मचाए ।

eiaun har akaal ke hukam son ran judh machaae |

ਤਬ ਕੁਦੇ ਸਿੰਘ ਭੁਜੰਗੀਏ ਦਲ ਕਟਕ ਉਡਾਏ ।

तब कुदे सिंघ भुजंगीए दल कटक उडाए ।

tab kude singh bhujangee dal kattak uddaae |

ਇਉਂ ਫਤੇ ਭਈ ਜਗ ਜੀਤ ਕਰਿ ਸਚੁ ਤਖਤ ਰਚਾਏ ।

इउं फते भई जग जीत करि सचु तखत रचाए ।

eiaun fate bhee jag jeet kar sach takhat rachaae |

The world was won over and the truth was crowned and set on its throne.

ਬਹੁ ਦੀਓ ਦਿਲਾਸਾ ਜਗਤ ਕੋ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ।

बहु दीओ दिलासा जगत को हरि भगति द्रिड़ाए ।

bahu deeo dilaasaa jagat ko har bhagat drirraae |

The world was consoled, and the devotees were induced towards God.

ਤਬ ਸਭ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਸੁਖੀਆ ਭਈ ਦੁਖ ਦਰਦ ਗਵਾਏ ।

तब सभ प्रिथवी सुखीआ भई दुख दरद गवाए ।

tab sabh prithavee sukheea bhee dukh darad gavaae |

All the humanity was blessed, and the afflictions were wiped out.

ਫਿਰ ਸੁਖ ਨਿਹਚਲ ਬਖਸਿਓ ਜਗਤ ਭੈ ਤ੍ਰਾਸ ਚੁਕਾਏ ।

फिर सुख निहचल बखसिओ जगत भै त्रास चुकाए ।

fir sukh nihachal bakhasio jagat bhai traas chukaae |

Then with the eternal benediction, the anxiety in the world was alleviated.

ਗੁਰਦਾਸ ਖੜਾ ਦਰ ਪਕੜਿ ਕੈ ਇਉਂ ਉਚਰਿ ਸੁਣਾਏ ।

गुरदास खड़ा दर पकड़ि कै इउं उचरि सुणाए ।

guradaas kharraa dar pakarr kai iaun uchar sunaae |

Gurdas, leaning on the door, was eulogizing this.

ਹੇ ਸਤਿਗੁਰ ਜਮ ਤ੍ਰਾਸ ਸੋਂ ਮੁਹਿ ਲੇਹੁ ਛੁਡਾਏ ।

हे सतिगुर जम त्रास सों मुहि लेहु छुडाए ।

he satigur jam traas son muhi lehu chhuddaae |

Oh my True Lord! Please save me from the trepidation of the Yamas.

ਜਬ ਹਉਂ ਦਾਸਨ ਕੋ ਦਾਸਰੋ ਗੁਰ ਟਹਿਲ ਕਮਾਏ ।

जब हउं दासन को दासरो गुर टहिल कमाए ।

jab haun daasan ko daasaro gur ttahil kamaae |

Enable me, the servant of servants, to earn the favor of the Guru.

ਤਬ ਛੂਟੈ ਬੰਧਨ ਸਕਲ ਫੁਨ ਨਰਕਿ ਨ ਜਾਏ ।

तब छूटै बंधन सकल फुन नरकि न जाए ।

tab chhoottai bandhan sakal fun narak na jaae |

All the restraints are erased, and one does not retreat to the hell.

ਹਰਿ ਦਾਸਾਂ ਚਿੰਦਿਆ ਸਦ ਸਦਾ ਗੁਰ ਸੰਗਤਿ ਮੇਲਾ ।

हरि दासां चिंदिआ सद सदा गुर संगति मेला ।

har daasaan chindiaa sad sadaa gur sangat melaa |

God was always anxious for his devotees and, thus, the devotee's (divine) union was obvious.

ਵਾਹ ਵਾਹ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ।੧੯।

वाह वाह गोबिंद सिंघ आपे गुरु चेला ।१९।

vaah vaah gobind singh aape gur chelaa |19|

Hail, hail (Guru) Gobind Singh; He, Himself, is the Master and the Disciple too.

ਸੰਤ ਭਗਤ ਗੁਰਸਿਖ ਹਹਿ ਜਗ ਤਾਰਨ ਆਏ ।

संत भगत गुरसिख हहि जग तारन आए ।

sant bhagat gurasikh heh jag taaran aae |

The saints and devotees, who are the Sikhs of Guru (Gobind Singh), have come for the deliverance of the world.

ਸੇ ਪਰਉਪਕਾਰੀ ਜਗ ਮੋ ਗੁਰੁ ਮੰਤ੍ਰ ਜਪਾਏ ।

से परउपकारी जग मो गुरु मंत्र जपाए ।

se praupakaaree jag mo gur mantr japaae |

And these generous ones are causing the world to meditate upon the Guru's mantra.

ਜਪ ਤਪ ਸੰਜਮ ਸਾਧ ਕਰਿ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਕਮਾਏ ।

जप तप संजम साध करि हरि भगति कमाए ।

jap tap sanjam saadh kar har bhagat kamaae |

With deliberation, penance and austerity, the devotee achieves godliness.

ਤਹਿ ਸੇਵਕ ਸੋ ਪਰਵਾਨ ਹੈ ਹਰਿ ਨਾਮ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ।

तहि सेवक सो परवान है हरि नाम द्रिड़ाए ।

teh sevak so paravaan hai har naam drirraae |

The Sewak, the devoted adherent, who meditates on the Naam (of the Creator) is sanctified.

ਕਾਮ ਕਰੋਧ ਫੁਨ ਲੋਭ ਮੋਹ ਅਹੰਕਾਰ ਚੁਕਾਏ ।

काम करोध फुन लोभ मोह अहंकार चुकाए ।

kaam karodh fun lobh moh ahankaar chukaae |

And abandons sensuality, wrath, greed, arrogance and infatuation.

ਜੋਗ ਜੁਗਤਿ ਘਟਿ ਸੇਧ ਕਰਿ ਪਵਣਾ ਠਹਿਰਾਏ ।

जोग जुगति घटि सेध करि पवणा ठहिराए ।

jog jugat ghatt sedh kar pavanaa tthahiraae |

He reforms with capable strategy, and domineers the mind wavering wind.

ਤਬ ਖਟ ਚਕਰਾ ਸਹਿਜੇ ਘੁਰੇ ਗਗਨਾ ਘਰਿ ਛਾਏ ।

तब खट चकरा सहिजे घुरे गगना घरि छाए ।

tab khatt chakaraa sahije ghure gaganaa ghar chhaae |

Six spheres (of bodily self-control) overpowered, he eventually, overwhelms the divine heights.

ਨਿਜ ਸੁੰਨ ਸਮਾਧਿ ਲਗਾਇ ਕੈ ਅਨਹਦ ਲਿਵ ਲਾਏ ।

निज सुंन समाधि लगाइ कै अनहद लिव लाए ।

nij sun samaadh lagaae kai anahad liv laae |

ਤਬ ਦਰਗਹ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਪਤਿ ਸਿਉਂ ਘਰਿ ਜਾਏ ।

तब दरगह मुख उजले पति सिउं घरि जाए ।

tab daragah mukh ujale pat siaun ghar jaae |

Then he proceeds, with honor, towards the heavenly abode, with a virtuous appearance.

ਕਲੀ ਕਾਲ ਮਰਦਾਨ ਮਰਦ ਨਾਨਕ ਗੁਨ ਗਾਏ ।

कली काल मरदान मरद नानक गुन गाए ।

kalee kaal maradaan marad naanak gun gaae |

One who narrates the glory of (Guru) Nanak, is the bravest of all.

ਯਹ ਵਾਰ ਭਗਉਤੀ ਜੋ ਪੜ੍ਹੈ ਅਮਰਾ ਪਦ ਪਾਏ ।

यह वार भगउती जो पढ़ै अमरा पद पाए ।

yeh vaar bhgautee jo parrhai amaraa pad paae |

And the one who recounts this Epic of Bhagauti, attains the Eternal status.

ਤਿਹ ਦੂਖ ਸੰਤਾਪ ਨ ਕਛੁ ਲਗੈ ਆਨੰਦ ਵਰਤਾਏ ।

तिह दूख संताप न कछु लगै आनंद वरताए ।

tih dookh santaap na kachh lagai aanand varataae |

Neither he faces the distress nor repentance; rather he prevails in bliss.

ਫਿਰ ਜੋ ਚਿਤਵੈ ਸੋਈ ਲਹੈ ਘਟਿ ਅਲਖ ਲਖਾਏ ।

फिर जो चितवै सोई लहै घटि अलख लखाए ।

fir jo chitavai soee lahai ghatt alakh lakhaae |

Whatever he desires, he achieves and, through his heart, invokes the invisible.

ਤਬ ਨਿਸ ਦਿਨ ਇਸ ਵਾਰ ਸੋਂ ਮੁਖ ਪਾਠ ਸੁਨਾਏ ।

तब निस दिन इस वार सों मुख पाठ सुनाए ।

tab nis din is vaar son mukh paatth sunaae |

For that, he, day and night, recounts this Epic from his mouth.

ਸੋ ਲਹੈ ਪਦਾਰਥ ਮੁਕਤਿ ਪਦ ਚੜ੍ਹਿ ਗਗਨ ਸਮਾਏ ।

सो लहै पदारथ मुकति पद चढ़ि गगन समाए ।

so lahai padaarath mukat pad charrh gagan samaae |

To earn freedom from the urge for material things, attains salvation and flies to rapturous heights.

ਤਬ ਕਛੂ ਨ ਪੂਛੇ ਜਮ ਧਰਮ ਸਭ ਪਾਪ ਮਿਟਾਏ ।

तब कछू न पूछे जम धरम सभ पाप मिटाए ।

tab kachhoo na poochhe jam dharam sabh paap mittaae |

There remains no challenge of Yama, and Righteousness eliminates all the transgressions.

ਤਬ ਲਗੈ ਨ ਤਿਸੁ ਜਮ ਡੰਡ ਦੁਖ ਨਹਿਂ ਹੋਇ ਦੁਹੇਲਾ ।

तब लगै न तिसु जम डंड दुख नहिं होइ दुहेला ।

tab lagai na tis jam ddandd dukh nahin hoe duhelaa |

No punishment of the Yama remains effective, and the adversities do not become troublesome.

ਵਾਹ ਵਾਹ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ।੨੦।

वाह वाह गोबिंद सिंघ आपे गुरु चेला ।२०।

vaah vaah gobind singh aape gur chelaa |20|

Hail, hail (Guru) Gobind Singh; He, Himself, is the Master and the Disciple too.

ਹਰਿ ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਨਕ ਖੇਲ ਰਚਾਇਆ ।

हरि सतिगुर नानक खेल रचाइआ ।

har satigur naanak khel rachaaeaa |

Guru Nanak, the embodiment of God Himself, permeated this (godly) operation.

ਅੰਗਦ ਕਉ ਪ੍ਰਭੁ ਅਲਖ ਲਖਾਇਆ ।

अंगद कउ प्रभु अलख लखाइआ ।

angad kau prabh alakh lakhaaeaa |

And invoked sacred writ on (Guru) Angad.

ਪ੍ਰਿਥਮ ਮਹਲ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਾਇਓ ।

प्रिथम महल हरि नामु जपाइओ ।

pritham mehal har naam japaaeo |

In the first manifestation, he expounded the Naam (the Creator in His Creator).

ਦੁਤੀਏ ਅੰਗਦ ਹਰਿ ਗੁਨ ਗਾਇਓ ।

दुतीए अंगद हरि गुन गाइओ ।

dutee angad har gun gaaeo |

And the second, (Guru) Angad sang the benevolence of God.

ਤੀਸਰ ਮਹਲ ਅਮਰ ਪਰਧਾਨਾ ।

तीसर महल अमर परधाना ।

teesar mehal amar paradhaanaa |

In the Third revelation, (Guru) Amar Das captured the mind with the Eternal Word.

ਜਿਹ ਘਟ ਮਹਿ ਨਿਰਖੇ ਹਰਿ ਭਗਵਾਨਾ ।

जिह घट महि निरखे हरि भगवाना ।

jih ghatt meh nirakhe har bhagavaanaa |

By which he had envisaged the Lord God in his heart.

ਜਲ ਭਰਿਓ ਸਤਿਗੁਰੁ ਕੇ ਦੁਆਰੇ ।

जल भरिओ सतिगुरु के दुआरे ।

jal bhario satigur ke duaare |

He served his True Guru by fetching water to his (Guru's) abode.

ਤਬ ਇਹ ਪਾਇਓ ਮਹਲ ਅਪਾਰੇ ।

तब इह पाइओ महल अपारे ।

tab ih paaeo mehal apaare |

And, thus, obtained the divine throne.

ਗੁਰੁ ਰਾਮਦਾਸ ਚਉਥੇ ਪਰਗਾਸਾ ।

गुरु रामदास चउथे परगासा ।

gur raamadaas chauthe paragaasaa |

In the fourth personification, appeared Guru Ram Dass.

ਜਿਨਿ ਰਟੇ ਨਿਰੰਜਨ ਪ੍ਰਭੁ ਅਬਿਨਾਸਾ ।

जिनि रटे निरंजन प्रभु अबिनासा ।

jin ratte niranjan prabh abinaasaa |

Who recapitulated the faultless Immortal-being.

ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਪੰਚਮ ਠਹਿਰਾਇਓ ।

गुरू अरजन पंचम ठहिराइओ ।

guroo arajan pancham tthahiraaeo |

And confirmed fifth pontification upon Guru Arjan.

ਜਿਨ ਸਬਦ ਸੁਧਾਰ ਗਰੰਥ ਬਣਾਇਓ ।

जिन सबद सुधार गरंथ बणाइओ ।

jin sabad sudhaar garanth banaaeo |

Who with the treasure of nectarous Word, compiled the Granth (the book of Holy Scriptures).

ਗ੍ਰੰਥ ਬਣਾਇ ਉਚਾਰ ਸੁਨਾਇਓ ।

ग्रंथ बणाइ उचार सुनाइओ ।

granth banaae uchaar sunaaeo |

Creating the Granth, he pronounced.

ਤਬ ਸਰਬ ਜਗਤ ਮੈ ਪਾਠ ਰਚਾਇਓ ।

तब सरब जगत मै पाठ रचाइओ ।

tab sarab jagat mai paatth rachaaeo |

The whole world to reiterate the Sermons.

ਕਰਿ ਪਾਠ ਗ੍ਰੰਥ ਜਗਤ ਸਭ ਤਰਿਓ ।

करि पाठ ग्रंथ जगत सभ तरिओ ।

kar paatth granth jagat sabh tario |

And with the Sermons from the Granth, the world emancipated.

ਜਿਹ ਨਿਸ ਬਾਸੁਰ ਹਰਿ ਨਾਮ ਉਚਰਿਓ ।

जिह निस बासुर हरि नाम उचरिओ ।

jih nis baasur har naam uchario |

But the emancipated were those who, day and night, recollected the Naam.

ਗੁਰ ਹਰਿਗੋਬਿੰਦ ਖਸਟਮ ਅਵਤਾਰੇ ।

गुर हरिगोबिंद खसटम अवतारे ।

gur harigobind khasattam avataare |

Then was embodied Guru Hargobind, the sixth master.

ਜਿਨਿ ਪਕੜਿ ਤੇਗ ਬਹੁ ਦੁਸਟ ਪਛਾਰੇ ।

जिनि पकड़ि तेग बहु दुसट पछारे ।

jin pakarr teg bahu dusatt pachhaare |

Who, with sword held high, prostrated the enemies.

ਇਉਂ ਸਭ ਮੁਗਲਨ ਕਾ ਮਨ ਬਉਰਾਨਾ ।

इउं सभ मुगलन का मन बउराना ।

eiaun sabh mugalan kaa man bauraanaa |

He made the minds of Muslim rulers demented.

ਤਬ ਹਰਿ ਭਗਤਨ ਸੋਂ ਦੁੰਦ ਰਚਾਨਾ ।

तब हरि भगतन सों दुंद रचाना ।

tab har bhagatan son dund rachaanaa |

And for the sake of his devotees, he rose and initiated (upon them) the war of attrition.

ਇਉਂ ਕਰਿ ਹੈ ਗੁਰਦਾਸ ਪੁਕਾਰਾ ।

इउं करि है गुरदास पुकारा ।

eiaun kar hai guradaas pukaaraa |

And thus exclaimed Gurdas.

ਹੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੁਹਿ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰਾ ।੨੧।

हे सतिगुरु मुहि लेहु उबारा ।२१।

he satigur muhi lehu ubaaraa |21|

O my True Guru, you grant me redemption.

ਸਪਤਮ ਮਹਿਲ ਅਗਮ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ।

सपतम महिल अगम हरि राइआ ।

sapatam mahil agam har raaeaa |

The Impervious God personified (Guru) Har Rai as the seventh Master.

ਜਿਨ ਸੁੰਨ ਧਿਆਨ ਕਰਿ ਜੋਗ ਕਮਾਇਆ ।

जिन सुंन धिआन करि जोग कमाइआ ।

jin sun dhiaan kar jog kamaaeaa |

He had ascertained from the Desireless Lord and achieved the significance.

ਚੜ੍ਹਿ ਗਗਨ ਗੁਫਾ ਮਹਿ ਰਹਿਓ ਸਮਾਈ ।

चढ़ि गगन गुफा महि रहिओ समाई ।

charrh gagan gufaa meh rahio samaaee |

Ascending from the celestial cave, he remained absorbed (in the Almighty).

ਜਹ ਬੈਠ ਅਡੋਲ ਸਮਾਧਿ ਲਗਾਈ ।

जह बैठ अडोल समाधि लगाई ।

jeh baitth addol samaadh lagaaee |

And always sat unperturbed in contemplation.

ਸਭ ਕਲਾ ਖੈਂਚ ਕਰਿ ਗੁਪਤ ਰਹਾਯੰ ।

सभ कला खैंच करि गुपत रहायं ।

sabh kalaa khainch kar gupat rahaayan |

Acquired all the faculties but remained latent.

ਤਹਿ ਅਪਨ ਰੂਪ ਕੋ ਨਹਿਂ ਦਿਖਲਾਯੰ ।

तहि अपन रूप को नहिं दिखलायं ।

teh apan roop ko nahin dikhalaayan |

And to none, he revealed his personal self.

ਇਉਂ ਇਸ ਪਰਕਾਰ ਗੁਬਾਰ ਮਚਾਇਓ ।

इउं इस परकार गुबार मचाइओ ।

eiaun is parakaar gubaar machaaeo |

ਤਹ ਦੇਵ ਅੰਸ ਕੋ ਬਹੁ ਚਮਕਾਇਓ ।

तह देव अंस को बहु चमकाइओ ।

teh dev ans ko bahu chamakaaeo |

Thus, he elevated the prominence of the Holy Spirit.

ਹਰਿਕ੍ਰਿਸਨ ਭਯੋ ਅਸਟਮ ਬਲ ਬੀਰਾ ।

हरिक्रिसन भयो असटम बल बीरा ।

harikrisan bhayo asattam bal beeraa |

The potent and courageous (Guru) Harkrishan became the eighth Master.

ਜਿਨ ਪਹੁੰਚਿ ਦੇਹਲੀ ਤਜਿਓ ਸਰੀਰਾ ।

जिन पहुंचि देहली तजिओ सरीरा ।

jin pahunch dehalee tajio sareeraa |

Who abandoned his temporal being at Delhi.

ਬਾਲ ਰੂਪ ਧਰਿ ਸ੍ਵਾਂਗ ਰਚਾਇਓ ।

बाल रूप धरि स्वांग रचाइओ ।

baal roop dhar svaang rachaaeo |

Becoming apparent, at the age of innocence, he displayed ingenuity.

ਤਬ ਸਹਿਜੇ ਤਨ ਕੋ ਛੋਡਿ ਸਿਧਾਇਓ ।

तब सहिजे तन को छोडि सिधाइओ ।

tab sahije tan ko chhodd sidhaaeo |

And serenely relinquished the body and ascended (to the heavenly abode).

ਇਉ ਮੁਗਲਨਿ ਸੀਸ ਪਰੀ ਬਹੁ ਛਾਰਾ ।

इउ मुगलनि सीस परी बहु छारा ।

eiau mugalan sees paree bahu chhaaraa |

Thus, slamming ignominy on the heads of Mughal Rulers.

ਵੈ ਖੁਦ ਪਤਿ ਸੋ ਪਹੁੰਚੇ ਦਰਬਾਰਾ ।

वै खुद पति सो पहुंचे दरबारा ।

vai khud pat so pahunche darabaaraa |

He, Himself, reached the Court of Righteousness with honor.

ਔਰੰਗੇ ਇਹ ਬਾਦ ਰਚਾਇਓ ।

औरंगे इह बाद रचाइओ ।

aauarange ih baad rachaaeo |

Thence on Aurangzeb initiated the altercation.

ਤਿਨ ਅਪਨਾ ਕੁਲ ਸਭ ਨਾਸ ਕਰਾਇਓ ।

तिन अपना कुल सभ नास कराइओ ।

tin apanaa kul sabh naas karaaeo |

And earned the desolation of his lineage.

ਇਉ ਠਹਕਿ ਠਹਕਿ ਮੁਗਲਨਿ ਸਿਰਿ ਝਾਰੀ ।

इउ ठहकि ठहकि मुगलनि सिरि झारी ।

eiau tthehak tthehak mugalan sir jhaaree |

By quarrelling and squabbling, the Mughals decimated each other.

ਫੁਨ ਹੋਇ ਪਾਪੀ ਵਹ ਨਰਕ ਸਿਧਾਰੀ ।

फुन होइ पापी वह नरक सिधारी ।

fun hoe paapee veh narak sidhaaree |

That was the way, all the sinners trailed to the hell.

ਇਉਂ ਕਰਿ ਹੈ ਗੁਰਦਾਸ ਪੁਕਾਰਾ ।

इउं करि है गुरदास पुकारा ।

eiaun kar hai guradaas pukaaraa |

And thus exclaimed Gurdas.

ਹੇ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਹਿ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰਾ ।੨੨।

हे सतिगुर मुहि लेहु उबारा ।२२।

he satigur muhi lehu ubaaraa |22|

O my True Guru, You grant me redemption.

ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਭ ਕੇ ਸਿਰਤਾਜਾ ।

गुरू नानक सभ के सिरताजा ।

guroo naanak sabh ke sirataajaa |

Above us all, Guru Nanak is the paramount.

ਜਿਹ ਕਉ ਸਿਮਰਿ ਸਰੇ ਸਭ ਕਾਜਾ ।

जिह कउ सिमरि सरे सभ काजा ।

jih kau simar sare sabh kaajaa |

Meditating on whom, all the missions are accomplished.

ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਸ੍ਵਾਂਗ ਰਚਾਯੰ ।

गुरू तेग बहादर स्वांग रचायं ।

guroo teg bahaadar svaang rachaayan |

Then Guru Tegh Bahadur performed the wonderment.

ਜਿਹ ਅਪਨ ਸੀਸ ਦੇ ਜਗ ਠਹਰਾਯੰ ।

जिह अपन सीस दे जग ठहरायं ।

jih apan sees de jag tthaharaayan |

Liberated the world by sacrificing his head.

ਇਸ ਬਿਧਿ ਮੁਗਲਨ ਕੋ ਭਰਮਾਇਓ ।

इस बिधि मुगलन को भरमाइओ ।

eis bidh mugalan ko bharamaaeo |

This way, left the Mughals in bewilderment.

ਤਬ ਸਤਿਗੁਰੁ ਅਪਨਾ ਬਲ ਨ ਜਨਾਇਓ ।

तब सतिगुरु अपना बल न जनाइओ ।

tab satigur apanaa bal na janaaeo |

As he did not demonstrate the power of his manifestation.

ਪ੍ਰਭੁ ਹੁਕਮ ਬੂਝਿ ਪਹੁੰਚੇ ਦਰਬਾਰਾ ।

प्रभु हुकम बूझि पहुंचे दरबारा ।

prabh hukam boojh pahunche darabaaraa |

And acquiescing to the God's Will, he realized the heavenly court.

ਤਬ ਸਤਿਗੁਰੁ ਕੀਨੀ ਮਿਹਰ ਅਪਾਰਾ ।

तब सतिगुरु कीनी मिहर अपारा ।

tab satigur keenee mihar apaaraa |

The True Guru thus revealed his kind indulgence.

ਇਉਂ ਮੁਗਲਨ ਕੋ ਦੋਖ ਲਗਾਨਾ ।

इउं मुगलन को दोख लगाना ।

eiaun mugalan ko dokh lagaanaa |

The Mughals were declared as guilty.

ਹੋਇ ਖਰਾਬ ਖਪਿ ਗਏ ਨਿਦਾਨਾ ।

होइ खराब खपि गए निदाना ।

hoe kharaab khap ge nidaanaa |

And with admonishment, they were invalidated.

ਇਉਂ ਨਉਂ ਮਹਿਲੋਂ ਕੀ ਜੁਗਤਿ ਸੁਨਾਈ ।

इउं नउं महिलों की जुगति सुनाई ।

eiaun naun mahilon kee jugat sunaaee |

With this, I have related the contrivance of the nine great masters.

ਜਿਹ ਕਰਿ ਸਿਮਰਨ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਰਚਾਈ ।

जिह करि सिमरन हरि भगति रचाई ।

jih kar simaran har bhagat rachaaee |

Who, with the remembrance of God, salvaged their devotees.

ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਰਚਾਇ ਨਾਮ ਨਿਸਤਾਰੇ ।

हरि भगति रचाइ नाम निसतारे ।

har bhagat rachaae naam nisataare |

Then the whole universe offered ovation.

ਤਬ ਸਭ ਜਗ ਮੈ ਪ੍ਰਗਟਿਓ ਜੈਕਾਰੇ ।

तब सभ जग मै प्रगटिओ जैकारे ।

tab sabh jag mai pragattio jaikaare |

ਇਉਂ ਕਰਿ ਹੈ ਗੁਰਦਾਸ ਪੁਕਾਰਾ ।

इउं करि है गुरदास पुकारा ।

eiaun kar hai guradaas pukaaraa |

And thus exclaimed Gurdas.

ਹੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੁਹਿ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰਾ ।੨੩।

हे सतिगुरु मुहि लेहु उबारा ।२३।

he satigur muhi lehu ubaaraa |23|

O my True Guru, You grant me redemption.

ਓਹ ਗੁਰੁ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਦਸਵਾਂ ਅਵਤਾਰਾ ।

ओह गुरु गोबिंद सिंघ दसवां अवतारा ।

oeh gur gobind singh dasavaan avataaraa |

Guru Gobind Singh, the Tenth incarnation.

ਜਿਨ ਖਾਲਸਾ ਪੰਥ ਅਜੀਤ ਸੁਧਾਰਾ ।

जिन खालसा पंथ अजीत सुधारा ।

jin khaalasaa panth ajeet sudhaaraa |

Who regenerated the triumphant Khalsa Panth, the righteous denomination.

ਤੁਰਕ ਦੁਸਟ ਸਭ ਮਾਰਿ ਬਿਦਾਰੇ ।

तुरक दुसट सभ मारि बिदारे ।

turak dusatt sabh maar bidaare |

Decimated all the Turk enemies.

ਸਭ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਕੀਨੀ ਗੁਲਜਾਰੇ ।

सभ प्रिथवी कीनी गुलजारे ।

sabh prithavee keenee gulajaare |

Thus turned the whole earth into a subsisting garden.

ਇਉਂ ਪ੍ਰਗਟੇ ਸਿੰਘ ਮਹਾਂ ਬਲ ਬੀਰਾ ।

इउं प्रगटे सिंघ महां बल बीरा ।

eiaun pragatte singh mahaan bal beeraa |

Great warriors were embodied.

ਤਿਨ ਆਗੇ ਕੋ ਧਰੈ ਨ ਧੀਰਾ ।

तिन आगे को धरै न धीरा ।

tin aage ko dharai na dheeraa |

Whom no one could dare to confront.

ਫਤੇ ਭਈ ਦੁਖ ਦੁੰਦ ਮਿਟਾਏ ।

फते भई दुख दुंद मिटाए ।

fate bhee dukh dund mittaae |

Victory predominated and all the tribulations and conflicts were erased.

ਤਹ ਹਰਿ ਅਕਾਲ ਕਾ ਜਾਪ ਜਪਾਏ ।

तह हरि अकाल का जाप जपाए ।

teh har akaal kaa jaap japaae |

And the meditation upon the God, the Timeless, was inducted.

ਪ੍ਰਿਥਮ ਮਹਲ ਜਪਿਓ ਕਰਤਾਰਾ ।

प्रिथम महल जपिओ करतारा ।

pritham mehal japio karataaraa |

In the first instance, the Master resolved to ruminate over the Creator.

ਤਿਨ ਸਭ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਕੋ ਲੀਓ ਉਬਾਰਾ ।

तिन सभ प्रिथवी को लीओ उबारा ।

tin sabh prithavee ko leeo ubaaraa |

And then he kindled the whole universe.

ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਇ ਨਰੂ ਸਭ ਤਾਰੇ ।

हरि भगति द्रिड़ाइ नरू सभ तारे ।

har bhagat drirraae naroo sabh taare |

The devotees became resolute, and the divine light released all.

ਜਬ ਆਗਿਆ ਕੀਨੀ ਅਲਖ ਅਪਾਰੇ ।

जब आगिआ कीनी अलख अपारे ।

jab aagiaa keenee alakh apaare |

When God invoked his command.

ਇਉਂ ਸਤਿ ਸੰਗਤਿ ਕਾ ਮੇਲ ਮਿਲਾਯੰ ।

इउं सति संगति का मेल मिलायं ।

eiaun sat sangat kaa mel milaayan |

Then, they encountered the holy congregation.

ਜਹ ਨਿਸ ਬਾਸੁਰ ਹਰਿ ਹਰਿ ਗੁਨ ਗਾਯੰ ।

जह निस बासुर हरि हरि गुन गायं ।

jeh nis baasur har har gun gaayan |

To enunciate the admiration of the Lord God, day and night.

ਇਉਂ ਕਰਿ ਹੈ ਗੁਰਦਾਸ ਪੁਕਾਰਾ ।

इउं करि है गुरदास पुकारा ।

eiaun kar hai guradaas pukaaraa |

And thus exclaimed Gurdas.

ਹੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੁਹਿ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰਾ ।੨੪।

हे सतिगुरु मुहि लेहु उबारा ।२४।

he satigur muhi lehu ubaaraa |24|

O my True Guru, You grant me redemption.

ਤੂੰ ਅਲਖ ਅਪਾਰ ਨਿਰੰਜਨ ਦੇਵਾ ।

तूं अलख अपार निरंजन देवा ।

toon alakh apaar niranjan devaa |

Magnanimously, You, the formless, are the unsustained holy spirit.

ਜਿਹ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਸਿਵ ਲਖੈ ਨ ਭੇਵਾ ।

जिह ब्रहमा बिसनु सिव लखै न भेवा ।

jih brahamaa bisan siv lakhai na bhevaa |

Brahma, Vishnu and Shiva could not unravel your mystery.

ਤੁਮ ਨਾਥ ਨਿਰੰਜਨ ਗਹਰ ਗੰਭੀਰੇ ।

तुम नाथ निरंजन गहर गंभीरे ।

tum naath niranjan gehar ganbheere |

You, my Lord, are faultless and contemplative.

ਤੁਮ ਚਰਨਨਿ ਸੋਂ ਬਾਂਧੇ ਧੀਰੇ ।

तुम चरननि सों बांधे धीरे ।

tum charanan son baandhe dheere |

With the touch of Your feet, grant us endurance.

ਅਬ ਗਹਿ ਪਕਰਿਓ ਤੁਮਰਾ ਦਰਬਾਰਾ ।

अब गहि पकरिओ तुमरा दरबारा ।

ab geh pakario tumaraa darabaaraa |

As I have sought the protection of Your Court.

ਜਿਉਂ ਜਾਨਹੁ ਤਿਉਂ ਲੇਹੁ ਸੁਧਾਰਾ ।

जिउं जानहु तिउं लेहु सुधारा ।

jiaun jaanahu tiaun lehu sudhaaraa |

Whatever may be the means, please regenerate us.

ਹਮ ਕਾਮੀ ਕ੍ਰੋਧੀ ਅਤਿ ਕੂੜਿਆਰੇ ।

हम कामी क्रोधी अति कूड़िआरे ।

ham kaamee krodhee at koorriaare |

The ones sunk in lust, avarice, and falsehood.

ਤੁਮ ਹੀ ਠਾਕੁਰ ਬਖਸਨਹਾਰੇ ।

तुम ही ठाकुर बखसनहारे ।

tum hee tthaakur bakhasanahaare |

You, my Master, are the exonerator.

ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਤੁਮ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਹਮਾਰਾ ।

नहीं कोई तुम बिनु अवरु हमारा ।

naheen koee tum bin avar hamaaraa |

And without You, none empathizes with us.

ਜੋ ਕਰਿ ਹੈ ਹਮਰੀ ਪ੍ਰਤਿਪਾਰਾ ।

जो करि है हमरी प्रतिपारा ।

jo kar hai hamaree pratipaaraa |

To provide us with sustenance.

ਤੁਮ ਅਗਮ ਅਡੋਲ ਅਤੋਲ ਨਿਰਾਲੇ ।

तुम अगम अडोल अतोल निराले ।

tum agam addol atol niraale |

You are profound, unperturbed, unparalleled and unique.

ਸਭ ਜਗ ਕੀ ਕਰਿਹੋ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲੇ ।

सभ जग की करिहो प्रतिपाले ।

sabh jag kee kariho pratipaale |

The whole universe is provided livelihood by You.

ਜਲ ਥਲ ਮਹੀਅਲ ਹੁਕਮ ਤੁਮਾਰਾ ।

जल थल महीअल हुकम तुमारा ।

jal thal maheeal hukam tumaaraa |

Your order predominates the land, water and void.

ਤੁਮ ਕਉ ਸਿਮਰਿ ਤਰਿਓ ਸੰਸਾਰਾ ।

तुम कउ सिमरि तरिओ संसारा ।

tum kau simar tario sansaaraa |

And by reflecting upon You, whole mankind swims across.

ਇਉਂ ਕਰਿ ਹੈ ਗੁਰਦਾਸ ਪੁਕਾਰਾ ।

इउं करि है गुरदास पुकारा ।

eiaun kar hai guradaas pukaaraa |

And thus exclaimed Gurdas.

ਹੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੁਹਿ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰਾ ।੨੫।

हे सतिगुरु मुहि लेहु उबारा ।२५।

he satigur muhi lehu ubaaraa |25|

O my True Guru, You grant me redemption.

ਤੁਮ ਅਛਲ ਅਛੇਦ ਅਭੇਦ ਕਹਾਯੰ ।

तुम अछल अछेद अभेद कहायं ।

tum achhal achhed abhed kahaayan |

You became known as impregnable, indiscriminate, and free of deception.

ਜਹਾ ਬੈਠਿ ਤਖਤ ਪਰ ਹੁਕਮ ਚਲਾਯੰ ।

जहा बैठि तखत पर हुकम चलायं ।

jahaa baitth takhat par hukam chalaayan |

And from Your celestial throne, passed Your commands.

ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਦੂਸਰਿ ਅਵਰ ਨ ਕੋਈ ।

तुझ बिनु दूसरि अवर न कोई ।

tujh bin doosar avar na koee |

None other than You is our protector.

ਤੁਮ ਏਕੋ ਏਕੁ ਨਿਰੰਜਨ ਸੋਈ ।

तुम एको एकु निरंजन सोई ।

tum eko ek niranjan soee |

You are the only impeccable.

ਓਅੰਕਾਰ ਧਰਿ ਖੇਲ ਰਚਾਯੰ ।

ओअंकार धरि खेल रचायं ।

oankaar dhar khel rachaayan |

Who, as the savior of all, inaugurates the temporal play.

ਤੁਮ ਆਪ ਅਗੋਚਰ ਗੁਪਤ ਰਹਾਯੰ ।

तुम आप अगोचर गुपत रहायं ।

tum aap agochar gupat rahaayan |

And You, Yourself, remain absolute and latent.

ਪ੍ਰਭ ਤੁਮਰਾ ਖੇਲ ਅਗਮ ਨਿਰਧਾਰੇ ।

प्रभ तुमरा खेल अगम निरधारे ।

prabh tumaraa khel agam niradhaare |

But Your inaccessible play persists with determination.

ਤੁਮ ਸਭ ਘਟ ਭੀਤਰ ਸਭ ਤੇ ਨ੍ਯਾਰੇ ।

तुम सभ घट भीतर सभ ते न्यारे ।

tum sabh ghatt bheetar sabh te nayaare |

And, in a unique way, You sojourn all the hearts.

ਤੁਮ ਐਸਾ ਅਚਰਜ ਖੇਲ ਬਨਾਇਓ ।

तुम ऐसा अचरज खेल बनाइओ ।

tum aisaa acharaj khel banaaeo |

This way You produce a marvelous play.

ਜਿਹ ਲਖ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਕੋ ਧਾਰਿ ਖਪਾਇਓ ।

जिह लख ब्रहमंड को धारि खपाइओ ।

jih lakh brahamandd ko dhaar khapaaeo |

In which You absorb lakhs of universes.

ਪ੍ਰਭੁ ਤੁਮਰਾ ਮਰਮੁ ਨ ਕਿਨਹੂ ਲਖਿਓ ।

प्रभु तुमरा मरमु न किनहू लखिओ ।

prabh tumaraa maram na kinahoo lakhio |

ਜਹ ਸਭ ਜਗ ਝੂਠੇ ਧੰਦੇ ਖਪਿਓ ।

जह सभ जग झूठे धंदे खपिओ ।

jeh sabh jag jhootthe dhande khapio |

ਬਿਨੁ ਸਿਮਰਨ ਤੇ ਛੁਟੈ ਨ ਕੋਈ ।

बिनु सिमरन ते छुटै न कोई ।

bin simaran te chhuttai na koee |

But without pondering over You, none will be liberated.

ਤੁਮ ਕੋ ਭਜੈ ਸੁ ਮੁਕਤਾ ਹੋਈ ।

तुम को भजै सु मुकता होई ।

tum ko bhajai su mukataa hoee |

Only those get deliverance, who remember You.

ਗੁਰਦਾਸ ਗਰੀਬ ਤੁਮਨ ਕਾ ਚੇਲਾ ।

गुरदास गरीब तुमन का चेला ।

guradaas gareeb tuman kaa chelaa |

Destitute Gurdas is Your disciple.

ਜਪਿ ਜਪਿ ਤੁਮ ਕਉ ਭਇਓ ਸੁਹੇਲਾ ।

जपि जपि तुम कउ भइओ सुहेला ।

jap jap tum kau bheo suhelaa |

And with penance and asceticism, he seeks Your comfort.

ਇਹ ਭੂਲ ਚੂਕ ਸਭ ਬਖਸ ਕਰੀਜੈ ।

इह भूल चूक सभ बखस करीजै ।

eih bhool chook sabh bakhas kareejai |

Bless him, forgive his errors and omissions.

ਗੁਰਦਾਸ ਗੁਲਾਮ ਅਪਨਾ ਕਰਿ ਲੀਜੈ ।

गुरदास गुलाम अपना करि लीजै ।

guradaas gulaam apanaa kar leejai |

By accepting slave Gurdas, as Your own.

ਇਉਂ ਕਰਿ ਹੈ ਗੁਰਦਾਸ ਪੁਕਾਰਾ ।

इउं करि है गुरदास पुकारा ।

eiaun kar hai guradaas pukaaraa |

And thus exclaimed Gurdas.

ਹੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੁਹਿ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰਾ ।੨੬।

हे सतिगुरु मुहि लेहु उबारा ।२६।

he satigur muhi lehu ubaaraa |26|

O my True Guru, you grant me redemption.

ਇਹ ਕਵਨ ਕੀਟ ਗੁਰਦਾਸ ਬਿਚਾਰਾ ।

इह कवन कीट गुरदास बिचारा ।

eih kavan keett guradaas bichaaraa |

Who is this Gurdas, The poor creature?

ਜੋ ਅਗਮ ਨਿਗਮ ਕੀ ਲਖੈ ਸੁਮਾਰਾ ।

जो अगम निगम की लखै सुमारा ।

jo agam nigam kee lakhai sumaaraa |

He narrates about the inaccessible body.

ਜਬ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਗੁਰ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ।

जब करि किरपा गुर बूझ बुझाई ।

jab kar kirapaa gur boojh bujhaaee |

When he is bestowed with the understanding by the Guru.

ਤਬ ਇਹ ਕਥਾ ਉਚਾਰਿ ਸੁਨਾਈ ।

तब इह कथा उचारि सुनाई ।

tab ih kathaa uchaar sunaaee |

He expounds this anecdote.

ਜਿਹ ਬਿਨ ਹੁਕਮ ਇਕ ਝੁਲੈ ਨ ਪਾਤਾ ।

जिह बिन हुकम इक झुलै न पाता ।

jih bin hukam ik jhulai na paataa |

Without His command, blows not a leaf.

ਫੁਨਿ ਹੋਇ ਸੋਈ ਜੇ ਕਰੈ ਬਿਧਾਤਾ ।

फुनि होइ सोई जे करै बिधाता ।

fun hoe soee je karai bidhaataa |

And happens whatever the Contriver wills.

ਹੁਕਮੈ ਅੰਦਰਿ ਸਗਲ ਅਕਾਰੇ ।

हुकमै अंदरि सगल अकारे ।

hukamai andar sagal akaare |

At His Command is the entire universe.

ਬੁਝੈ ਹੁਕਮ ਸੁ ਉਤਰੈ ਪਾਰੇ ।

बुझै हुकम सु उतरै पारे ।

bujhai hukam su utarai paare |

The ones who comprehend the order, swim across.

ਹੁਕਮੈ ਅੰਦਰਿ ਬ੍ਰਹਮ ਮਹੇਸਾ ।

हुकमै अंदरि ब्रहम महेसा ।

hukamai andar braham mahesaa |

In the Command abide (the deities), Brahma and Mahesh.

ਹੁਕਮੈ ਅੰਦਰਿ ਸੁਰ ਨਰ ਸੇਸਾ ।

हुकमै अंदरि सुर नर सेसा ।

hukamai andar sur nar sesaa |

Under the Command exist all the gods, humans and animals.

ਹੁਕਮੈ ਅੰਦਰਿ ਬਿਸਨੁ ਬਨਾਯੰ ।

हुकमै अंदरि बिसनु बनायं ।

hukamai andar bisan banaayan |

Under the Command creates the Vishnu.

ਜਿਨ ਹੁਕਮ ਪਾਇ ਦੀਵਾਨ ਲਗਾਯੰ ।

जिन हुकम पाइ दीवान लगायं ।

jin hukam paae deevaan lagaayan |

Under Command temporal courts are held.

ਹੁਕਮੈ ਅੰਦਰਿ ਧਰਮ ਰਚਾਯੰ ।

हुकमै अंदरि धरम रचायं ।

hukamai andar dharam rachaayan |

The Command advances the religious consciousness.

ਹੁਕਮੈ ਅੰਦਰਿ ਇੰਦ੍ਰ ਉਪਾਯੰ ।

हुकमै अंदरि इंद्र उपायं ।

hukamai andar indr upaayan |

With the Command, Indra is enthroned.

ਹੁਕਮੈ ਅੰਦਰਿ ਸਸਿ ਅਰੁ ਸੂਰੇ ।

हुकमै अंदरि ससि अरु सूरे ।

hukamai andar sas ar soore |

The sun and moon survive with His Command.

ਸਭ ਹਰਿ ਚਰਣ ਕੀ ਬਾਂਛਹਿ ਧੂਰੇ ।

सभ हरि चरण की बांछहि धूरे ।

sabh har charan kee baanchheh dhoore |

All aspire for the blessings of God's feet.

ਹੁਕਮੈ ਅੰਦਰਿ ਧਰਨਿ ਅਕਾਸਾ ।

हुकमै अंदरि धरनि अकासा ।

hukamai andar dharan akaasaa |

In the Command, continue the earth and the skies.

ਹੁਕਮੈ ਅੰਦਰਿ ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਾ ।

हुकमै अंदरि सासि गिरासा ।

hukamai andar saas giraasaa |

ਜਿਹ ਬਿਨਾ ਹੁਕਮ ਕੋਈ ਮਰੈ ਨ ਜੀਵੈ ।

जिह बिना हुकम कोई मरै न जीवै ।

jih binaa hukam koee marai na jeevai |

Without His Command, there can be no birth and death.

ਬੂਝੈ ਹੁਕਮ ਸੋ ਨਿਹਚਲ ਥੀਵੈ ।

बूझै हुकम सो निहचल थीवै ।

boojhai hukam so nihachal theevai |

One who understands the Command, achieves eternity.

ਇਉਂ ਕਰਿ ਹੈ ਗੁਰਦਾਸ ਪੁਕਾਰਾ ।

इउं करि है गुरदास पुकारा ।

eiaun kar hai guradaas pukaaraa |

And thus exclaimed Gurdas.

ਹੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੁਹਿ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰਾ ।੨੭।

हे सतिगुरु मुहि लेहु उबारा ।२७।

he satigur muhi lehu ubaaraa |27|

O my True Guru, you grant me redemption.

ਇਹ ਵਾਰ ਭਗਉਤੀ ਮਹਾਂ ਪੁਨੀਤੇ ।

इह वार भगउती महां पुनीते ।

eih vaar bhgautee mahaan puneete |

This Epic of Bhagauti is prominently sacred.

ਜਿਸ ਉਚਰਤਿ ਉਪਜਤਿ ਪਰਤੀਤੇ ।

जिस उचरति उपजति परतीते ।

jis ucharat upajat parateete |

Sermonizing which, (sublime) perception is revealed.

ਜੋ ਇਸ ਵਾਰ ਸੋਂ ਪ੍ਰੇਮ ਲਗਾਵੈ ।

जो इस वार सों प्रेम लगावै ।

jo is vaar son prem lagaavai |

Those, who will embrace this Epic.

ਸੋਈ ਮਨ ਬਾਂਛਿਤ ਫਲ ਪਾਵੈ ।

सोई मन बांछित फल पावै ।

soee man baanchhit fal paavai |

Will get their mental desires fulfilled.

ਮਿਟਹਿਂ ਸਗਲ ਦੁਖ ਦੁੰਦ ਕਲੇਸਾ ।

मिटहिं सगल दुख दुंद कलेसा ।

mittahin sagal dukh dund kalesaa |

All the adversities, conflicts and bickering will be erased.

ਫੁਨ ਪ੍ਰਗਟੈਂ ਬਹੁ ਸੁਖ ਪਰਵੇਸਾ ।

फुन प्रगटैं बहु सुख परवेसा ।

fun pragattain bahu sukh paravesaa |

The sacred manifestation descends, and one gets contentment.

ਜੋ ਨਿਸ ਬਾਸੁਰ ਰਟਹਿਂ ਇਹ ਵਾਰੇ ।

जो निस बासुर रटहिं इह वारे ।

jo nis baasur rattahin ih vaare |

One who recites this Epic day and night.

ਸੋ ਪਹੁੰਚੇ ਧੁਰ ਹਰਿ ਦਰਬਾਰੇ ।

सो पहुंचे धुर हरि दरबारे ।

so pahunche dhur har darabaare |

Will realize the internal court of God.

ਇਹ ਵਾਰ ਭਗਉਤੀ ਸਮਾਪਤਿ ਕੀਨੀ ।

इह वार भगउती समापति कीनी ।

eih vaar bhgautee samaapat keenee |

Thus the Epic of Bhagauti is completed.

ਤਬ ਘਟ ਬਿਦਿਆ ਕੀ ਸਭ ਬਿਧਿ ਚੀਨੀ ।

तब घट बिदिआ की सभ बिधि चीनी ।

tab ghatt bidiaa kee sabh bidh cheenee |

Through its knowledge, the creator is recognised.

ਇਉ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਾਹਿਬ ਭਏ ਦਿਆਲਾ ।

इउ सतिगुरु साहिब भए दिआला ।

eiau satigur saahib bhe diaalaa |

Only then the True Guru becomes benevolent.

ਤਬ ਛੂਟ ਗਏ ਸਭ ਹੀ ਜੰਜਾਲਾ ।

तब छूट गए सभ ही जंजाला ।

tab chhoott ge sabh hee janjaalaa |

And all the perplexities are ridden.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭ ਹਰਿ ਗਿਰਧਾਰੇ ।

करि किरपा प्रभ हरि गिरधारे ।

kar kirapaa prabh har giradhaare |

O God, Almighty, do me a favour.

ਤਹਿ ਪਕੜਿ ਬਾਂਹ ਭਉਜਲ ਸੋਂ ਤਾਰੇ ।

तहि पकड़ि बांह भउजल सों तारे ।

teh pakarr baanh bhaujal son taare |

Hold my arm and enable me to swim across the temporal sea.

ਇਉਂ ਕਰਿ ਹੈ ਗੁਰਦਾਸ ਪੁਕਾਰਾ ।

इउं करि है गुरदास पुकारा ।

eiaun kar hai guradaas pukaaraa |

Thus exclaimed Gurdas.

ਹੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੁਹਿ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰਾ ।੨੮।੪੧। ਇਤੀ ।

हे सतिगुरु मुहि लेहु उबारा ।२८।४१। इती ।

he satigur muhi lehu ubaaraa |28|41| itee |

O my True Guru, you grant me redemption.