ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੪ ਛੰਤ ਘਰੁ ੪ ॥

आसा महला ४ छंत घरु ४ ॥

Aasaa mahalaa 4 chhantt gharu 4 ||

Aasaa, Fourth Mehl, Chhant, Fourth House:

ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਿੰਨੇ ਲੋਇਣਾ ਮਨੁ ਪ੍ਰੇਮਿ ਰਤੰਨਾ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

हरि अम्रित भिंने लोइणा मनु प्रेमि रतंना राम राजे ॥

Hari ammmrit bhinne loi(nn)aa manu premi ratannaa raam raaje ||

My eyes are wet with the Nectar of the Lord, and my mind is imbued with His Love, O Lord King.

ਮਨੁ ਰਾਮਿ ਕਸਵਟੀ ਲਾਇਆ ਕੰਚਨੁ ਸੋਵਿੰਨਾ ॥

मनु रामि कसवटी लाइआ कंचनु सोविंना ॥

Manu raami kasavatee laaiaa kancchanu sovinnaa ||

The Lord applied His touch-stone to my mind, and found it one hundred per cent gold.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਰੰਗਿ ਚਲੂਲਿਆ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਤਨੋ ਭਿੰਨਾ ॥

गुरमुखि रंगि चलूलिआ मेरा मनु तनो भिंना ॥

Guramukhi ranggi chalooliaa meraa manu tano bhinnaa ||

As Gurmukh, I am dyed in the deep red of the poppy, and my mind and body are drenched with His Love.

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਮੁਸਕਿ ਝਕੋਲਿਆ ਸਭੁ ਜਨਮੁ ਧਨੁ ਧੰਨਾ ॥੧॥

जनु नानकु मुसकि झकोलिआ सभु जनमु धनु धंना ॥१॥

Janu naanaku musaki jhakoliaa sabhu janamu dhanu dhannaa ||1||

Servant Nanak is drenched with His Fragrance; blessed, blessed is his entire life. ||1||

ੴ ਸਤਿਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिनामु करता पुरखु निरभउ निरवैरु अकाल मूरति अजूनी सैभं गुरप्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satinaamu karataa purakhu nirabhau niravairu akaal moorati ajoonee saibhann guraprsaadi ||

One Universal Creator God. Truth Is The Name. Creative Being Personified. No Fear. No Hatred. Image Of The Undying. Beyond Birth. Self-Existent. By Guru's Grace:

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥

आसा महला १ ॥

Aasaa mahalaa 1 ||

Aasaa, First Mehl:

ਵਾਰ ਸਲੋਕਾ ਨਾਲਿ ਸਲੋਕ ਭੀ ਮਹਲੇ ਪਹਿਲੇ ਕੇ ਲਿਖੇ ਟੁੰਡੇ ਅਸ ਰਾਜੈ ਕੀ ਧੁਨੀ ॥

वार सलोका नालि सलोक भी महले पहिले के लिखे टुंडे अस राजै की धुनी ॥

Vaar salokaa naali salok bhee mahale pahile ke likhe tundde as raajai kee dhunee ||

Vaar With Shaloks, And Shaloks Written By The First Mehl. To Be Sung To The Tune Of 'Tunda-Asraajaa':

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

सलोकु मः १ ॥

Saloku M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਦਿਉਹਾੜੀ ਸਦ ਵਾਰ ॥

बलिहारी गुर आपणे दिउहाड़ी सद वार ॥

Balihaaree gur aapa(nn)e diuhaa(rr)ee sad vaar ||

A hundred times a day, I am a sacrifice to my Guru;

ਜਿਨਿ ਮਾਣਸ ਤੇ ਦੇਵਤੇ ਕੀਏ ਕਰਤ ਨ ਲਾਗੀ ਵਾਰ ॥੧॥

जिनि माणस ते देवते कीए करत न लागी वार ॥१॥

Jini maa(nn)as te devate keee karat na laagee vaar ||1||

He made angels out of men, without delay. ||1||

ਮਹਲਾ ੨ ॥

महला २ ॥

Mahalaa 2 ||

Second Mehl:

ਜੇ ਸਉ ਚੰਦਾ ਉਗਵਹਿ ਸੂਰਜ ਚੜਹਿ ਹਜਾਰ ॥

जे सउ चंदा उगवहि सूरज चड़हि हजार ॥

Je sau chanddaa ugavahi sooraj cha(rr)ahi hajaar ||

If a hundred moons were to rise, and a thousand suns appeared,

ਏਤੇ ਚਾਨਣ ਹੋਦਿਆਂ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰ ॥੨॥

एते चानण होदिआं गुर बिनु घोर अंधार ॥२॥

Ete chaana(nn) hodiaan gur binu ghor anddhaar ||2||

Even with such light, there would still be pitch darkness without the Guru. ||2||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਨਾਨਕ ਗੁਰੂ ਨ ਚੇਤਨੀ ਮਨਿ ਆਪਣੈ ਸੁਚੇਤ ॥

नानक गुरू न चेतनी मनि आपणै सुचेत ॥

Naanak guroo na chetanee mani aapa(nn)ai suchet ||

O Nanak, those who do not think of the Guru, and who think of themselves as clever,

ਛੁਟੇ ਤਿਲ ਬੂਆੜ ਜਿਉ ਸੁੰਞੇ ਅੰਦਰਿ ਖੇਤ ॥

छुटे तिल बूआड़ जिउ सुंञे अंदरि खेत ॥

Chhute til booaa(rr) jiu sun(ny)e anddari khet ||

Shall be left abandoned in the field, like the scattered sesame.

ਖੇਤੈ ਅੰਦਰਿ ਛੁਟਿਆ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸਉ ਨਾਹ ॥

खेतै अंदरि छुटिआ कहु नानक सउ नाह ॥

Khetai anddari chhutiaa kahu naanak sau naah ||

They are abandoned in the field, says Nanak, and they have a hundred masters to please.

ਫਲੀਅਹਿ ਫੁਲੀਅਹਿ ਬਪੁੜੇ ਭੀ ਤਨ ਵਿਚਿ ਸੁਆਹ ॥੩॥

फलीअहि फुलीअहि बपुड़े भी तन विचि सुआह ॥३॥

Phaleeahi phuleeahi bapu(rr)e bhee tan vichi suaah ||3||

The wretches bear fruit and flower, but within their bodies, they are filled with ashes. ||3||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਆਪੀਨੑੈ ਆਪੁ ਸਾਜਿਓ ਆਪੀਨੑੈ ਰਚਿਓ ਨਾਉ ॥

आपीन्है आपु साजिओ आपीन्है रचिओ नाउ ॥

Aapeenhai aapu saajio aapeenhai rachio naau ||

He Himself created Himself; He Himself assumed His Name.

ਦੁਯੀ ਕੁਦਰਤਿ ਸਾਜੀਐ ਕਰਿ ਆਸਣੁ ਡਿਠੋ ਚਾਉ ॥

दुयी कुदरति साजीऐ करि आसणु डिठो चाउ ॥

Duyee kudarati saajeeai kari aasa(nn)u ditho chaau ||

Secondly, He fashioned the creation; seated within the creation, He beholds it with delight.

ਦਾਤਾ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਤੂੰ ਤੁਸਿ ਦੇਵਹਿ ਕਰਹਿ ਪਸਾਉ ॥

दाता करता आपि तूं तुसि देवहि करहि पसाउ ॥

Daataa karataa aapi toonn tusi devahi karahi pasaau ||

You Yourself are the Giver and the Creator; by Your Pleasure, You bestow Your Mercy.

ਤੂੰ ਜਾਣੋਈ ਸਭਸੈ ਦੇ ਲੈਸਹਿ ਜਿੰਦੁ ਕਵਾਉ ॥

तूं जाणोई सभसै दे लैसहि जिंदु कवाउ ॥

Toonn jaa(nn)oee sabhasai de laisahi jinddu kavaau ||

You are the Knower of all; You give life, and take it away again with a word.

ਕਰਿ ਆਸਣੁ ਡਿਠੋ ਚਾਉ ॥੧॥

करि आसणु डिठो चाउ ॥१॥

Kari aasa(nn)u ditho chaau ||1||

Seated within the creation, You behold it with delight. ||1||

ਹਰਿ ਪ੍ਰੇਮ ਬਾਣੀ ਮਨੁ ਮਾਰਿਆ ਅਣੀਆਲੇ ਅਣੀਆ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

हरि प्रेम बाणी मनु मारिआ अणीआले अणीआ राम राजे ॥

Hari prem baa(nn)ee manu maariaa a(nn)eeaale a(nn)eeaa raam raaje ||

The Bani of the Lord's Love is the pointed arrow, which has pierced my mind, O Lord King.

ਜਿਸੁ ਲਾਗੀ ਪੀਰ ਪਿਰੰਮ ਕੀ ਸੋ ਜਾਣੈ ਜਰੀਆ ॥

जिसु लागी पीर पिरम की सो जाणै जरीआ ॥

Jisu laagee peer piramm kee so jaa(nn)ai jareeaa ||

Only those who feel the pain of this love, know how to endure it.

ਜੀਵਨ ਮੁਕਤਿ ਸੋ ਆਖੀਐ ਮਰਿ ਜੀਵੈ ਮਰੀਆ ॥

जीवन मुकति सो आखीऐ मरि जीवै मरीआ ॥

Jeevan mukati so aakheeai mari jeevai mareeaa ||

Those who die, and remain dead while yet alive, are said to be Jivan Mukta, liberated while yet alive.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਹਰਿ ਜਗੁ ਦੁਤਰੁ ਤਰੀਆ ॥੨॥

जन नानक सतिगुरु मेलि हरि जगु दुतरु तरीआ ॥२॥

Jan naanak satiguru meli hari jagu dutaru tareeaa ||2||

O Lord, unite servant Nanak with the True Guru, that he may cross over the terrifying world-ocean. ||2||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

सलोकु मः १ ॥

Saloku M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਸਚੇ ਤੇਰੇ ਖੰਡ ਸਚੇ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ॥

सचे तेरे खंड सचे ब्रहमंड ॥

Sache tere khandd sache brhamandd ||

True are Your worlds, True are Your solar Systems.

ਸਚੇ ਤੇਰੇ ਲੋਅ ਸਚੇ ਆਕਾਰ ॥

सचे तेरे लोअ सचे आकार ॥

Sache tere loa sache aakaar ||

True are Your realms, True is Your creation.

ਸਚੇ ਤੇਰੇ ਕਰਣੇ ਸਰਬ ਬੀਚਾਰ ॥

सचे तेरे करणे सरब बीचार ॥

Sache tere kara(nn)e sarab beechaar ||

True are Your actions, and all Your deliberations.

ਸਚਾ ਤੇਰਾ ਅਮਰੁ ਸਚਾ ਦੀਬਾਣੁ ॥

सचा तेरा अमरु सचा दीबाणु ॥

Sachaa teraa amaru sachaa deebaa(nn)u ||

True is Your Command, and True is Your Court.

ਸਚਾ ਤੇਰਾ ਹੁਕਮੁ ਸਚਾ ਫੁਰਮਾਣੁ ॥

सचा तेरा हुकमु सचा फुरमाणु ॥

Sachaa teraa hukamu sachaa phuramaa(nn)u ||

True is the Command of Your Will, True is Your Order.

ਸਚਾ ਤੇਰਾ ਕਰਮੁ ਸਚਾ ਨੀਸਾਣੁ ॥

सचा तेरा करमु सचा नीसाणु ॥

Sachaa teraa karamu sachaa neesaa(nn)u ||

True is Your Mercy, True is Your Insignia.

ਸਚੇ ਤੁਧੁ ਆਖਹਿ ਲਖ ਕਰੋੜਿ ॥

सचे तुधु आखहि लख करोड़ि ॥

Sache tudhu aakhahi lakh karo(rr)i ||

Hundreds of thousands and millions call You True.

ਸਚੈ ਸਭਿ ਤਾਣਿ ਸਚੈ ਸਭਿ ਜੋਰਿ ॥

सचै सभि ताणि सचै सभि जोरि ॥

Sachai sabhi taa(nn)i sachai sabhi jori ||

In the True Lord is all power, in the True Lord is all might.

ਸਚੀ ਤੇਰੀ ਸਿਫਤਿ ਸਚੀ ਸਾਲਾਹ ॥

सची तेरी सिफति सची सालाह ॥

Sachee teree siphati sachee saalaah ||

True is Your Praise, True is Your Adoration.

ਸਚੀ ਤੇਰੀ ਕੁਦਰਤਿ ਸਚੇ ਪਾਤਿਸਾਹ ॥

सची तेरी कुदरति सचे पातिसाह ॥

Sachee teree kudarati sache paatisaah ||

True is Your almighty creative power, True King.

ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਧਿਆਇਨਿ ਸਚੁ ॥

नानक सचु धिआइनि सचु ॥

Naanak sachu dhiaaini sachu ||

O Nanak, true are those who meditate on the True One.

ਜੋ ਮਰਿ ਜੰਮੇ ਸੁ ਕਚੁ ਨਿਕਚੁ ॥੧॥

जो मरि जमे सु कचु निकचु ॥१॥

Jo mari jamme su kachu nikachu ||1||

Those who are subject to birth and death are totally false. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜਾ ਵਡਾ ਨਾਉ ॥

वडी वडिआई जा वडा नाउ ॥

Vadee vadiaaee jaa vadaa naau ||

Great is His greatness, as great as His Name.

ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜਾ ਸਚੁ ਨਿਆਉ ॥

वडी वडिआई जा सचु निआउ ॥

Vadee vadiaaee jaa sachu niaau ||

Great is His greatness, as True is His justice.

ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜਾ ਨਿਹਚਲ ਥਾਉ ॥

वडी वडिआई जा निहचल थाउ ॥

Vadee vadiaaee jaa nihachal thaau ||

Great is His greatness, as permanent as His Throne.

ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜਾਣੈ ਆਲਾਉ ॥

वडी वडिआई जाणै आलाउ ॥

Vadee vadiaaee jaa(nn)ai aalaau ||

Great is His greatness, as He knows our utterances.

ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਬੁਝੈ ਸਭਿ ਭਾਉ ॥

वडी वडिआई बुझै सभि भाउ ॥

Vadee vadiaaee bujhai sabhi bhaau ||

Great is His greatness, as He understands all our affections.

ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜਾ ਪੁਛਿ ਨ ਦਾਤਿ ॥

वडी वडिआई जा पुछि न दाति ॥

Vadee vadiaaee jaa puchhi na daati ||

Great is His greatness, as He gives without being asked.

ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜਾ ਆਪੇ ਆਪਿ ॥

वडी वडिआई जा आपे आपि ॥

Vadee vadiaaee jaa aape aapi ||

Great is His greatness, as He Himself is all-in-all.

ਨਾਨਕ ਕਾਰ ਨ ਕਥਨੀ ਜਾਇ ॥

नानक कार न कथनी जाइ ॥

Naanak kaar na kathanee jaai ||

O Nanak, His actions cannot be described.

ਕੀਤਾ ਕਰਣਾ ਸਰਬ ਰਜਾਇ ॥੨॥

कीता करणा सरब रजाइ ॥२॥

Keetaa kara(nn)aa sarab rajaai ||2||

Whatever He has done, or will do, is all by His Own Will. ||2||

ਮਹਲਾ ੨ ॥

महला २ ॥

Mahalaa 2 ||

Second Mehl:

ਇਹੁ ਜਗੁ ਸਚੈ ਕੀ ਹੈ ਕੋਠੜੀ ਸਚੇ ਕਾ ਵਿਚਿ ਵਾਸੁ ॥

इहु जगु सचै की है कोठड़ी सचे का विचि वासु ॥

Ihu jagu sachai kee hai kotha(rr)ee sache kaa vichi vaasu ||

This world is the room of the True Lord; within it is the dwelling of the True Lord.

ਇਕਨੑਾ ਹੁਕਮਿ ਸਮਾਇ ਲਏ ਇਕਨੑਾ ਹੁਕਮੇ ਕਰੇ ਵਿਣਾਸੁ ॥

इकन्हा हुकमि समाइ लए इकन्हा हुकमे करे विणासु ॥

Ikanhaa hukami samaai lae ikanhaa hukame kare vi(nn)aasu ||

By His Command, some are merged into Him, and some, by His Command, are destroyed.

ਇਕਨੑਾ ਭਾਣੈ ਕਢਿ ਲਏ ਇਕਨੑਾ ਮਾਇਆ ਵਿਚਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥

इकन्हा भाणै कढि लए इकन्हा माइआ विचि निवासु ॥

Ikanhaa bhaa(nn)ai kadhi lae ikanhaa maaiaa vichi nivaasu ||

Some, by the Pleasure of His Will, are lifted up out of Maya, while others are made to dwell within it.

ਏਵ ਭਿ ਆਖਿ ਨ ਜਾਪਈ ਜਿ ਕਿਸੈ ਆਣੇ ਰਾਸਿ ॥

एव भि आखि न जापई जि किसै आणे रासि ॥

Ev bhi aakhi na jaapaee ji kisai aa(nn)e raasi ||

No one can say who will be rescued.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਕਉ ਆਪਿ ਕਰੇ ਪਰਗਾਸੁ ॥੩॥

नानक गुरमुखि जाणीऐ जा कउ आपि करे परगासु ॥३॥

Naanak guramukhi jaa(nn)eeai jaa kau aapi kare paragaasu ||3||

O Nanak, he alone is known as Gurmukh, unto whom the Lord reveals Himself. ||3||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਨਾਨਕ ਜੀਅ ਉਪਾਇ ਕੈ ਲਿਖਿ ਨਾਵੈ ਧਰਮੁ ਬਹਾਲਿਆ ॥

नानक जीअ उपाइ कै लिखि नावै धरमु बहालिआ ॥

Naanak jeea upaai kai likhi naavai dharamu bahaaliaa ||

O Nanak, having created the souls, the Lord installed the Righteous Judge of Dharma to read and record their accounts.

ਓਥੈ ਸਚੇ ਹੀ ਸਚਿ ਨਿਬੜੈ ਚੁਣਿ ਵਖਿ ਕਢੇ ਜਜਮਾਲਿਆ ॥

ओथै सचे ही सचि निबड़ै चुणि वखि कढे जजमालिआ ॥

Othai sache hee sachi niba(rr)ai chu(nn)i vakhi kadhe jajamaaliaa ||

There, only the Truth is judged true; the sinners are picked out and separated.

ਥਾਉ ਨ ਪਾਇਨਿ ਕੂੜਿਆਰ ਮੁਹ ਕਾਲ੍ਹ੍ਹੈ ਦੋਜਕਿ ਚਾਲਿਆ ॥

थाउ न पाइनि कूड़िआर मुह काल्है दोजकि चालिआ ॥

Thaau na paaini koo(rr)iaar muh kaalhai dojaki chaaliaa ||

The false find no place there, and they go to hell with their faces blackened.

ਤੇਰੈ ਨਾਇ ਰਤੇ ਸੇ ਜਿਣਿ ਗਏ ਹਾਰਿ ਗਏ ਸਿ ਠਗਣ ਵਾਲਿਆ ॥

तेरै नाइ रते से जिणि गए हारि गए सि ठगण वालिआ ॥

Terai naai rate se ji(nn)i gae haari gae si thaga(nn) vaaliaa ||

Those who are imbued with Your Name win, while the cheaters lose.

ਲਿਖਿ ਨਾਵੈ ਧਰਮੁ ਬਹਾਲਿਆ ॥੨॥

लिखि नावै धरमु बहालिआ ॥२॥

Likhi naavai dharamu bahaaliaa ||2||

The Lord installed the Righteous Judge of Dharma to read and record the accounts. ||2||

ਹਮ ਮੂਰਖ ਮੁਗਧ ਸਰਣਾਗਤੀ ਮਿਲੁ ਗੋਵਿੰਦ ਰੰਗਾ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

हम मूरख मुगध सरणागती मिलु गोविंद रंगा राम राजे ॥

Ham moorakh mugadh sara(nn)aagatee milu govindd ranggaa raam raaje ||

I am foolish and ignorant, but I have taken to His Sanctuary; may I merge in the Love of the Lord of the Universe, O Lord King.

ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਇਕ ਮੰਗਾ ॥

गुरि पूरै हरि पाइआ हरि भगति इक मंगा ॥

Guri poorai hari paaiaa hari bhagati ik manggaa ||

Through the Perfect Guru, I have obtained the Lord, and I beg for the one blessing of devotion to the Lord.

ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਬਦਿ ਵਿਗਾਸਿਆ ਜਪਿ ਅਨਤ ਤਰੰਗਾ ॥

मेरा मनु तनु सबदि विगासिआ जपि अनत तरंगा ॥

Meraa manu tanu sabadi vigaasiaa japi anat taranggaa ||

My mind and body blossom forth through the Word of the Shabad; I meditate on the Lord of infinite waves.

ਮਿਲਿ ਸੰਤ ਜਨਾ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਨਾਨਕ ਸਤਸੰਗਾ ॥੩॥

मिलि संत जना हरि पाइआ नानक सतसंगा ॥३॥

Mili santt janaa hari paaiaa naanak satasanggaa ||3||

Meeting with the humble Saints, Nanak finds the Lord, in the Sat Sangat, the True Congregation. ||3||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਵਿਸਮਾਦੁ ਨਾਦ ਵਿਸਮਾਦੁ ਵੇਦ ॥

विसमादु नाद विसमादु वेद ॥

Visamaadu naad visamaadu ved ||

Wonderful is the sound current of the Naad, wonderful is the knowledge of the Vedas.

ਵਿਸਮਾਦੁ ਜੀਅ ਵਿਸਮਾਦੁ ਭੇਦ ॥

विसमादु जीअ विसमादु भेद ॥

Visamaadu jeea visamaadu bhed ||

Wonderful are the beings, wonderful are the species.

ਵਿਸਮਾਦੁ ਰੂਪ ਵਿਸਮਾਦੁ ਰੰਗ ॥

विसमादु रूप विसमादु रंग ॥

Visamaadu roop visamaadu rangg ||

Wonderful are the forms, wonderful are the colors.

ਵਿਸਮਾਦੁ ਨਾਗੇ ਫਿਰਹਿ ਜੰਤ ॥

विसमादु नागे फिरहि जंत ॥

Visamaadu naage phirahi jantt ||

Wonderful are the beings who wander around naked.

ਵਿਸਮਾਦੁ ਪਉਣੁ ਵਿਸਮਾਦੁ ਪਾਣੀ ॥

विसमादु पउणु विसमादु पाणी ॥

Visamaadu pau(nn)u visamaadu paa(nn)ee ||

Wonderful is the wind, wonderful is the water.

ਵਿਸਮਾਦੁ ਅਗਨੀ ਖੇਡਹਿ ਵਿਡਾਣੀ ॥

विसमादु अगनी खेडहि विडाणी ॥

Visamaadu aganee khedahi vidaa(nn)ee ||

Wonderful is fire, which works wonders.

ਵਿਸਮਾਦੁ ਧਰਤੀ ਵਿਸਮਾਦੁ ਖਾਣੀ ॥

विसमादु धरती विसमादु खाणी ॥

Visamaadu dharatee visamaadu khaa(nn)ee ||

Wonderful is the earth, wonderful the sources of creation.

ਵਿਸਮਾਦੁ ਸਾਦਿ ਲਗਹਿ ਪਰਾਣੀ ॥

विसमादु सादि लगहि पराणी ॥

Visamaadu saadi lagahi paraa(nn)ee ||

Wonderful are the tastes to which mortals are attached.

ਵਿਸਮਾਦੁ ਸੰਜੋਗੁ ਵਿਸਮਾਦੁ ਵਿਜੋਗੁ ॥

विसमादु संजोगु विसमादु विजोगु ॥

Visamaadu sanjjogu visamaadu vijogu ||

Wonderful is union, and wonderful is separation.

ਵਿਸਮਾਦੁ ਭੁਖ ਵਿਸਮਾਦੁ ਭੋਗੁ ॥

विसमादु भुख विसमादु भोगु ॥

Visamaadu bhukh visamaadu bhogu ||

Wonderful is hunger, wonderful is satisfaction.

ਵਿਸਮਾਦੁ ਸਿਫਤਿ ਵਿਸਮਾਦੁ ਸਾਲਾਹ ॥

विसमादु सिफति विसमादु सालाह ॥

Visamaadu siphati visamaadu saalaah ||

Wonderful is His Praise, wonderful is His adoration.

ਵਿਸਮਾਦੁ ਉਝੜ ਵਿਸਮਾਦੁ ਰਾਹ ॥

विसमादु उझड़ विसमादु राह ॥

Visamaadu ujha(rr) visamaadu raah ||

Wonderful is the wilderness, wonderful is the path.

ਵਿਸਮਾਦੁ ਨੇੜੈ ਵਿਸਮਾਦੁ ਦੂਰਿ ॥

विसमादु नेड़ै विसमादु दूरि ॥

Visamaadu ne(rr)ai visamaadu doori ||

Wonderful is closeness, wonderful is distance.

ਵਿਸਮਾਦੁ ਦੇਖੈ ਹਾਜਰਾ ਹਜੂਰਿ ॥

विसमादु देखै हाजरा हजूरि ॥

Visamaadu dekhai haajaraa hajoori ||

How wonderful to behold the Lord, ever-present here.

ਵੇਖਿ ਵਿਡਾਣੁ ਰਹਿਆ ਵਿਸਮਾਦੁ ॥

वेखि विडाणु रहिआ विसमादु ॥

Vekhi vidaa(nn)u rahiaa visamaadu ||

Beholding His wonders, I am wonder-struck.

ਨਾਨਕ ਬੁਝਣੁ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ॥੧॥

नानक बुझणु पूरै भागि ॥१॥

Naanak bujha(nn)u poorai bhaagi ||1||

O Nanak, those who understand this are blessed with perfect destiny. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਕੁਦਰਤਿ ਦਿਸੈ ਕੁਦਰਤਿ ਸੁਣੀਐ ਕੁਦਰਤਿ ਭਉ ਸੁਖ ਸਾਰੁ ॥

कुदरति दिसै कुदरति सुणीऐ कुदरति भउ सुख सारु ॥

Kudarati disai kudarati su(nn)eeai kudarati bhau sukh saaru ||

By His Power we see, by His Power we hear; by His Power we have fear, and the essence of happiness.

ਕੁਦਰਤਿ ਪਾਤਾਲੀ ਆਕਾਸੀ ਕੁਦਰਤਿ ਸਰਬ ਆਕਾਰੁ ॥

कुदरति पाताली आकासी कुदरति सरब आकारु ॥

Kudarati paataalee aakaasee kudarati sarab aakaaru ||

By His Power the nether worlds exist, and the Akaashic ethers; by His Power the entire creation exists.

ਕੁਦਰਤਿ ਵੇਦ ਪੁਰਾਣ ਕਤੇਬਾ ਕੁਦਰਤਿ ਸਰਬ ਵੀਚਾਰੁ ॥

कुदरति वेद पुराण कतेबा कुदरति सरब वीचारु ॥

Kudarati ved puraa(nn) katebaa kudarati sarab veechaaru ||

By His Power the Vedas and the Puraanas exist, and the Holy Scriptures of the Jewish, Christian and Islamic religions. By His Power all deliberations exist.

ਕੁਦਰਤਿ ਖਾਣਾ ਪੀਣਾ ਪੈਨੑਣੁ ਕੁਦਰਤਿ ਸਰਬ ਪਿਆਰੁ ॥

कुदरति खाणा पीणा पैन्हणु कुदरति सरब पिआरु ॥

Kudarati khaa(nn)aa pee(nn)aa painh(nn)u kudarati sarab piaaru ||

By His Power we eat, drink and dress; by His Power all love exists.

ਕੁਦਰਤਿ ਜਾਤੀ ਜਿਨਸੀ ਰੰਗੀ ਕੁਦਰਤਿ ਜੀਅ ਜਹਾਨ ॥

कुदरति जाती जिनसी रंगी कुदरति जीअ जहान ॥

Kudarati jaatee jinasee ranggee kudarati jeea jahaan ||

- By His Power come the species of all kinds and colors; by His Power the living beings of the world exist.

ਕੁਦਰਤਿ ਨੇਕੀਆ ਕੁਦਰਤਿ ਬਦੀਆ ਕੁਦਰਤਿ ਮਾਨੁ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥

कुदरति नेकीआ कुदरति बदीआ कुदरति मानु अभिमानु ॥

Kudarati nekeeaa kudarati badeeaa kudarati maanu abhimaanu ||

By His Power virtues exist, and by His Power vices exist. By His Power come honor and dishonor.

ਕੁਦਰਤਿ ਪਉਣੁ ਪਾਣੀ ਬੈਸੰਤਰੁ ਕੁਦਰਤਿ ਧਰਤੀ ਖਾਕੁ ॥

कुदरति पउणु पाणी बैसंतरु कुदरति धरती खाकु ॥

Kudarati pau(nn)u paa(nn)ee baisanttaru kudarati dharatee khaaku ||

By His Power wind, water and fire exist; by His Power earth and dust exist.

ਸਭ ਤੇਰੀ ਕੁਦਰਤਿ ਤੂੰ ਕਾਦਿਰੁ ਕਰਤਾ ਪਾਕੀ ਨਾਈ ਪਾਕੁ ॥

सभ तेरी कुदरति तूं कादिरु करता पाकी नाई पाकु ॥

Sabh teree kudarati toonn kaadiru karataa paakee naaee paaku ||

Everything is in Your Power, Lord; You are the all-powerful Creator. Your Name is the Holiest of the Holy.

ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੈ ਅੰਦਰਿ ਵੇਖੈ ਵਰਤੈ ਤਾਕੋ ਤਾਕੁ ॥੨॥

नानक हुकमै अंदरि वेखै वरतै ताको ताकु ॥२॥

Naanak hukamai anddari vekhai varatai taako taaku ||2||

O Nanak, through the Command of His Will, He beholds and pervades the creation; He is absolutely unrivalled. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਆਪੀਨੑੈ ਭੋਗ ਭੋਗਿ ਕੈ ਹੋਇ ਭਸਮੜਿ ਭਉਰੁ ਸਿਧਾਇਆ ॥

आपीन्है भोग भोगि कै होइ भसमड़ि भउरु सिधाइआ ॥

Aapeenhai bhog bhogi kai hoi bhasama(rr)i bhauru sidhaaiaa ||

Enjoying his pleasures, one is reduced to a pile of ashes, and the soul passes away.

ਵਡਾ ਹੋਆ ਦੁਨੀਦਾਰੁ ਗਲਿ ਸੰਗਲੁ ਘਤਿ ਚਲਾਇਆ ॥

वडा होआ दुनीदारु गलि संगलु घति चलाइआ ॥

Vadaa hoaa duneedaaru gali sanggalu ghati chalaaiaa ||

He may be great, but when he dies, the chain is thrown around his neck, and he is led away.

ਅਗੈ ਕਰਣੀ ਕੀਰਤਿ ਵਾਚੀਐ ਬਹਿ ਲੇਖਾ ਕਰਿ ਸਮਝਾਇਆ ॥

अगै करणी कीरति वाचीऐ बहि लेखा करि समझाइआ ॥

Agai kara(nn)ee keerati vaacheeai bahi lekhaa kari samajhaaiaa ||

There, his good and bad deeds are added up; sitting there, his account is read.

ਥਾਉ ਨ ਹੋਵੀ ਪਉਦੀਈ ਹੁਣਿ ਸੁਣੀਐ ਕਿਆ ਰੂਆਇਆ ॥

थाउ न होवी पउदीई हुणि सुणीऐ किआ रूआइआ ॥

Thaau na hovee paudeeee hu(nn)i su(nn)eeai kiaa rooaaiaa ||

He is whipped, but finds no place of rest, and no one hears his cries of pain.

ਮਨਿ ਅੰਧੈ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥੩॥

मनि अंधै जनमु गवाइआ ॥३॥

Mani anddhai janamu gavaaiaa ||3||

The blind man has wasted his life away. ||3||

ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਸੁਣਿ ਬੇਨਤੀ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

दीन दइआल सुणि बेनती हरि प्रभ हरि राइआ राम राजे ॥

Deen daiaal su(nn)i benatee hari prbh hari raaiaa raam raaje ||

O Merciful to the meek, hear my prayer, O Lord God; You are my Master, O Lord King.

ਹਉ ਮਾਗਉ ਸਰਣਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਕੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ॥

हउ मागउ सरणि हरि नाम की हरि हरि मुखि पाइआ ॥

Hau maagau sara(nn)i hari naam kee hari hari mukhi paaiaa ||

I beg for the Sanctuary of the Lord's Name, Har, Har; please, place it in my mouth.

ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਹਰਿ ਬਿਰਦੁ ਹੈ ਹਰਿ ਲਾਜ ਰਖਾਇਆ ॥

भगति वछलु हरि बिरदु है हरि लाज रखाइआ ॥

Bhagati vachhalu hari biradu hai hari laaj rakhaaiaa ||

It is the Lord's natural way to love His devotees; O Lord, please preserve my honor!

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਸਰਣਾਗਤੀ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਤਰਾਇਆ ॥੪॥੮॥੧੫॥

जनु नानकु सरणागती हरि नामि तराइआ ॥४॥८॥१५॥

Janu naanaku sara(nn)aagatee hari naami taraaiaa ||4||8||15||

Servant Nanak has entered His Sanctuary, and has been saved by the Name of the Lord. ||4||8||15||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਭੈ ਵਿਚਿ ਪਵਣੁ ਵਹੈ ਸਦਵਾਉ ॥

भै विचि पवणु वहै सदवाउ ॥

Bhai vichi pava(nn)u vahai sadavaau ||

In the Fear of God, the wind and breezes ever blow.

ਭੈ ਵਿਚਿ ਚਲਹਿ ਲਖ ਦਰੀਆਉ ॥

भै विचि चलहि लख दरीआउ ॥

Bhai vichi chalahi lakh dareeaau ||

In the Fear of God, thousands of rivers flow.

ਭੈ ਵਿਚਿ ਅਗਨਿ ਕਢੈ ਵੇਗਾਰਿ ॥

भै विचि अगनि कढै वेगारि ॥

Bhai vichi agani kadhai vegaari ||

In the Fear of God, fire is forced to labor.

ਭੈ ਵਿਚਿ ਧਰਤੀ ਦਬੀ ਭਾਰਿ ॥

भै विचि धरती दबी भारि ॥

Bhai vichi dharatee dabee bhaari ||

In the Fear of God, the earth is crushed under its burden.

ਭੈ ਵਿਚਿ ਇੰਦੁ ਫਿਰੈ ਸਿਰ ਭਾਰਿ ॥

भै विचि इंदु फिरै सिर भारि ॥

Bhai vichi ianddu phirai sir bhaari ||

In the Fear of God, the clouds move across the sky.

ਭੈ ਵਿਚਿ ਰਾਜਾ ਧਰਮ ਦੁਆਰੁ ॥

भै विचि राजा धरम दुआरु ॥

Bhai vichi raajaa dharam duaaru ||

In the Fear of God, the Righteous Judge of Dharma stands at His Door.

ਭੈ ਵਿਚਿ ਸੂਰਜੁ ਭੈ ਵਿਚਿ ਚੰਦੁ ॥

भै विचि सूरजु भै विचि चंदु ॥

Bhai vichi sooraju bhai vichi chanddu ||

In the Fear of God, the sun shines, and in the Fear of God, the moon reflects.

ਕੋਹ ਕਰੋੜੀ ਚਲਤ ਨ ਅੰਤੁ ॥

कोह करोड़ी चलत न अंतु ॥

Koh karo(rr)ee chalat na anttu ||

They travel millions of miles, endlessly.

ਭੈ ਵਿਚਿ ਸਿਧ ਬੁਧ ਸੁਰ ਨਾਥ ॥

भै विचि सिध बुध सुर नाथ ॥

Bhai vichi sidh budh sur naath ||

In the Fear of God, the Siddhas exist, as do the Buddhas, the demi-gods and Yogis.

ਭੈ ਵਿਚਿ ਆਡਾਣੇ ਆਕਾਸ ॥

भै विचि आडाणे आकास ॥

Bhai vichi aadaa(nn)e aakaas ||

In the Fear of God, the Akaashic ethers are stretched across the sky.

ਭੈ ਵਿਚਿ ਜੋਧ ਮਹਾਬਲ ਸੂਰ ॥

भै विचि जोध महाबल सूर ॥

Bhai vichi jodh mahaabal soor ||

In the Fear of God, the warriors and the most powerful heroes exist.

ਭੈ ਵਿਚਿ ਆਵਹਿ ਜਾਵਹਿ ਪੂਰ ॥

भै विचि आवहि जावहि पूर ॥

Bhai vichi aavahi jaavahi poor ||

In the Fear of God, multitudes come and go.

ਸਗਲਿਆ ਭਉ ਲਿਖਿਆ ਸਿਰਿ ਲੇਖੁ ॥

सगलिआ भउ लिखिआ सिरि लेखु ॥

Sagaliaa bhau likhiaa siri lekhu ||

God has inscribed the Inscription of His Fear upon the heads of all.

ਨਾਨਕ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਸਚੁ ਏਕੁ ॥੧॥

नानक निरभउ निरंकारु सचु एकु ॥१॥

Naanak nirabhau nirankkaaru sachu eku ||1||

O Nanak, the Fearless Lord, the Formless Lord, the True Lord, is One. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਨਾਨਕ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਹੋਰਿ ਕੇਤੇ ਰਾਮ ਰਵਾਲ ॥

नानक निरभउ निरंकारु होरि केते राम रवाल ॥

Naanak nirabhau nirankkaaru hori kete raam ravaal ||

O Nanak, the Lord is fearless and formless; myriads of others, like Rama, are mere dust before Him.

ਕੇਤੀਆ ਕੰਨੑ ਕਹਾਣੀਆ ਕੇਤੇ ਬੇਦ ਬੀਚਾਰ ॥

केतीआ कंन्ह कहाणीआ केते बेद बीचार ॥

Keteeaa kannh kahaa(nn)eeaa kete bed beechaar ||

There are so many stories of Krishna, so many who reflect over the Vedas.

ਕੇਤੇ ਨਚਹਿ ਮੰਗਤੇ ਗਿੜਿ ਮੁੜਿ ਪੂਰਹਿ ਤਾਲ ॥

केते नचहि मंगते गिड़ि मुड़ि पूरहि ताल ॥

Kete nachahi manggate gi(rr)i mu(rr)i poorahi taal ||

So many beggars dance, spinning around to the beat.

ਬਾਜਾਰੀ ਬਾਜਾਰ ਮਹਿ ਆਇ ਕਢਹਿ ਬਾਜਾਰ ॥

बाजारी बाजार महि आइ कढहि बाजार ॥

Baajaaree baajaar mahi aai kadhahi baajaar ||

The magicians perform their magic in the market place, creating a false illusion.

ਗਾਵਹਿ ਰਾਜੇ ਰਾਣੀਆ ਬੋਲਹਿ ਆਲ ਪਤਾਲ ॥

गावहि राजे राणीआ बोलहि आल पताल ॥

Gaavahi raaje raa(nn)eeaa bolahi aal pataal ||

They sing as kings and queens, and speak of this and that.

ਲਖ ਟਕਿਆ ਕੇ ਮੁੰਦੜੇ ਲਖ ਟਕਿਆ ਕੇ ਹਾਰ ॥

लख टकिआ के मुंदड़े लख टकिआ के हार ॥

Lakh takiaa ke mundda(rr)e lakh takiaa ke haar ||

They wear earrings, and necklaces worth thousands of dollars.

ਜਿਤੁ ਤਨਿ ਪਾਈਅਹਿ ਨਾਨਕਾ ਸੇ ਤਨ ਹੋਵਹਿ ਛਾਰ ॥

जितु तनि पाईअहि नानका से तन होवहि छार ॥

Jitu tani paaeeahi naanakaa se tan hovahi chhaar ||

Those bodies on which they are worn, O Nanak, those bodies turn to ashes.

ਗਿਆਨੁ ਨ ਗਲੀਈ ਢੂਢੀਐ ਕਥਨਾ ਕਰੜਾ ਸਾਰੁ ॥

गिआनु न गलीई ढूढीऐ कथना करड़ा सारु ॥

Giaanu na galeeee dhoodheeai kathanaa kara(rr)aa saaru ||

Wisdom cannot be found through mere words. To explain it is as hard as iron.

ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਤਾ ਪਾਈਐ ਹੋਰ ਹਿਕਮਤਿ ਹੁਕਮੁ ਖੁਆਰੁ ॥੨॥

करमि मिलै ता पाईऐ होर हिकमति हुकमु खुआरु ॥२॥

Karami milai taa paaeeai hor hikamati hukamu khuaaru ||2||

When the Lord bestows His Grace, then alone it is received; other tricks and orders are useless. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਨਦਰਿ ਕਰਹਿ ਜੇ ਆਪਣੀ ਤਾ ਨਦਰੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ॥

नदरि करहि जे आपणी ता नदरी सतिगुरु पाइआ ॥

Nadari karahi je aapa(nn)ee taa nadaree satiguru paaiaa ||

If the Merciful Lord shows His Mercy, then the True Guru is found.

ਏਹੁ ਜੀਉ ਬਹੁਤੇ ਜਨਮ ਭਰੰਮਿਆ ਤਾ ਸਤਿਗੁਰਿ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਆ ॥

एहु जीउ बहुते जनम भरमिआ ता सतिगुरि सबदु सुणाइआ ॥

Ehu jeeu bahute janam bharammiaa taa satiguri sabadu su(nn)aaiaa ||

This soul wandered through countless incarnations, until the True Guru instructed it in the Word of the Shabad.

ਸਤਿਗੁਰ ਜੇਵਡੁ ਦਾਤਾ ਕੋ ਨਹੀ ਸਭਿ ਸੁਣਿਅਹੁ ਲੋਕ ਸਬਾਇਆ ॥

सतिगुर जेवडु दाता को नही सभि सुणिअहु लोक सबाइआ ॥

Satigur jevadu daataa ko nahee sabhi su(nn)iahu lok sabaaiaa ||

There is no giver as great as the True Guru; hear this, all you people.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ਜਿਨੑੀ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ॥

सतिगुरि मिलिऐ सचु पाइआ जिन्ही विचहु आपु गवाइआ ॥

Satiguri miliai sachu paaiaa jinhee vichahu aapu gavaaiaa ||

Meeting the True Guru, the True Lord is found; He removes self-conceit from within,

ਜਿਨਿ ਸਚੋ ਸਚੁ ਬੁਝਾਇਆ ॥੪॥

जिनि सचो सचु बुझाइआ ॥४॥

Jini sacho sachu bujhaaiaa ||4||

And instructs us in the Truth of Truths. ||4||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥

आसा महला ४ ॥

Aasaa mahalaa 4 ||

Aasaa, Fourth Mehl:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਢੂੰਢਿ ਢੂਢੇਦਿਆ ਹਰਿ ਸਜਣੁ ਲਧਾ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

गुरमुखि ढूंढि ढूढेदिआ हरि सजणु लधा राम राजे ॥

Guramukhi dhoonddhi dhoodhediaa hari saja(nn)u ladhaa raam raaje ||

As Gurmukh, I searched and searched, and found the Lord, my Friend, my Sovereign Lord King.

ਕੰਚਨ ਕਾਇਆ ਕੋਟ ਗੜ ਵਿਚਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਿਧਾ ॥

कंचन काइआ कोट गड़ विचि हरि हरि सिधा ॥

Kancchan kaaiaa kot ga(rr) vichi hari hari sidhaa ||

Within the walled fortress of my golden body, the Lord, Har, Har, is revealed.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਹੀਰਾ ਰਤਨੁ ਹੈ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਤਨੁ ਵਿਧਾ ॥

हरि हरि हीरा रतनु है मेरा मनु तनु विधा ॥

Hari hari heeraa ratanu hai meraa manu tanu vidhaa ||

The Lord, Har, Har, is a jewel, a diamond; my mind and body are pierced through.

ਧੁਰਿ ਭਾਗ ਵਡੇ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਨਾਨਕ ਰਸਿ ਗੁਧਾ ॥੧॥

धुरि भाग वडे हरि पाइआ नानक रसि गुधा ॥१॥

Dhuri bhaag vade hari paaiaa naanak rasi gudhaa ||1||

By the great good fortune of pre-ordained destiny, I have found the Lord. Nanak is permeated with His sublime essence. ||1||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਘੜੀਆ ਸਭੇ ਗੋਪੀਆ ਪਹਰ ਕੰਨੑ ਗੋਪਾਲ ॥

घड़ीआ सभे गोपीआ पहर कंन्ह गोपाल ॥

Gha(rr)eeaa sabhe gopeeaa pahar kannh gopaal ||

All the hours are the milk-maids, and the quarters of the day are the Krishnas.

ਗਹਣੇ ਪਉਣੁ ਪਾਣੀ ਬੈਸੰਤਰੁ ਚੰਦੁ ਸੂਰਜੁ ਅਵਤਾਰ ॥

गहणे पउणु पाणी बैसंतरु चंदु सूरजु अवतार ॥

Gaha(nn)e pau(nn)u paa(nn)ee baisanttaru chanddu sooraju avataar ||

The wind, water and fire are the ornaments; the sun and moon are the incarnations.

ਸਗਲੀ ਧਰਤੀ ਮਾਲੁ ਧਨੁ ਵਰਤਣਿ ਸਰਬ ਜੰਜਾਲ ॥

सगली धरती मालु धनु वरतणि सरब जंजाल ॥

Sagalee dharatee maalu dhanu varata(nn)i sarab janjjaal ||

All of the earth, property, wealth and articles are all entanglements.

ਨਾਨਕ ਮੁਸੈ ਗਿਆਨ ਵਿਹੂਣੀ ਖਾਇ ਗਇਆ ਜਮਕਾਲੁ ॥੧॥

नानक मुसै गिआन विहूणी खाइ गइआ जमकालु ॥१॥

Naanak musai giaan vihoo(nn)ee khaai gaiaa jamakaalu ||1||

O Nanak, without divine knowledge, one is plundered, and devoured by the Messenger of Death. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਵਾਇਨਿ ਚੇਲੇ ਨਚਨਿ ਗੁਰ ॥

वाइनि चेले नचनि गुर ॥

Vaaini chele nachani gur ||

The disciples play the music, and the gurus dance.

ਪੈਰ ਹਲਾਇਨਿ ਫੇਰਨੑਿ ਸਿਰ ॥

पैर हलाइनि फेरन्हि सिर ॥

Pair halaaini pheranhi sir ||

They move their feet and roll their heads.

ਉਡਿ ਉਡਿ ਰਾਵਾ ਝਾਟੈ ਪਾਇ ॥

उडि उडि रावा झाटै पाइ ॥

Udi udi raavaa jhaatai paai ||

The dust flies and falls upon their hair.

ਵੇਖੈ ਲੋਕੁ ਹਸੈ ਘਰਿ ਜਾਇ ॥

वेखै लोकु हसै घरि जाइ ॥

Vekhai loku hasai ghari jaai ||

Beholding them, the people laugh, and then go home.

ਰੋਟੀਆ ਕਾਰਣਿ ਪੂਰਹਿ ਤਾਲ ॥

रोटीआ कारणि पूरहि ताल ॥

Roteeaa kaara(nn)i poorahi taal ||

They beat the drums for the sake of bread.

ਆਪੁ ਪਛਾੜਹਿ ਧਰਤੀ ਨਾਲਿ ॥

आपु पछाड़हि धरती नालि ॥

Aapu pachhaa(rr)ahi dharatee naali ||

They throw themselves upon the ground.

ਗਾਵਨਿ ਗੋਪੀਆ ਗਾਵਨਿ ਕਾਨੑ ॥

गावनि गोपीआ गावनि कान्ह ॥

Gaavani gopeeaa gaavani kaanh ||

They sing of the milk-maids, they sing of the Krishnas.

ਗਾਵਨਿ ਸੀਤਾ ਰਾਜੇ ਰਾਮ ॥

गावनि सीता राजे राम ॥

Gaavani seetaa raaje raam ||

They sing of Sitas, and Ramas and kings.

ਨਿਰਭਉ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ॥

निरभउ निरंकारु सचु नामु ॥

Nirabhau nirankkaaru sachu naamu ||

The Lord is fearless and formless; His Name is True.

ਜਾ ਕਾ ਕੀਆ ਸਗਲ ਜਹਾਨੁ ॥

जा का कीआ सगल जहानु ॥

Jaa kaa keeaa sagal jahaanu ||

The entire universe is His Creation.

ਸੇਵਕ ਸੇਵਹਿ ਕਰਮਿ ਚੜਾਉ ॥

सेवक सेवहि करमि चड़ाउ ॥

Sevak sevahi karami cha(rr)aau ||

Those servants, whose destiny is awakened, serve the Lord.

ਭਿੰਨੀ ਰੈਣਿ ਜਿਨੑਾ ਮਨਿ ਚਾਉ ॥

भिंनी रैणि जिन्हा मनि चाउ ॥

Bhinnee rai(nn)i jinhaa mani chaau ||

The night of their lives is cool with dew; their minds are filled with love for the Lord.

ਸਿਖੀ ਸਿਖਿਆ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਿ ॥

सिखी सिखिआ गुर वीचारि ॥

Sikhee sikhiaa gur veechaari ||

Contemplating the Guru, I have been taught these teachings;

ਨਦਰੀ ਕਰਮਿ ਲਘਾਏ ਪਾਰਿ ॥

नदरी करमि लघाए पारि ॥

Nadaree karami laghaae paari ||

Granting His Grace, He carries His servants across.

ਕੋਲੂ ਚਰਖਾ ਚਕੀ ਚਕੁ ॥

कोलू चरखा चकी चकु ॥

Koloo charakhaa chakee chaku ||

The oil-press, the spinning wheel, the grinding stones, the potter's wheel,

ਥਲ ਵਾਰੋਲੇ ਬਹੁਤੁ ਅਨੰਤੁ ॥

थल वारोले बहुतु अनंतु ॥

Thal vaarole bahutu ananttu ||

The numerous, countless whirlwinds in the desert,

ਲਾਟੂ ਮਾਧਾਣੀਆ ਅਨਗਾਹ ॥

लाटू माधाणीआ अनगाह ॥

Laatoo maadhaa(nn)eeaa anagaah ||

The spinning tops, the churning sticks, the threshers,

ਪੰਖੀ ਭਉਦੀਆ ਲੈਨਿ ਨ ਸਾਹ ॥

पंखी भउदीआ लैनि न साह ॥

Pankkhee bhaudeeaa laini na saah ||

The breathless tumblings of the birds,

ਸੂਐ ਚਾੜਿ ਭਵਾਈਅਹਿ ਜੰਤ ॥

सूऐ चाड़ि भवाईअहि जंत ॥

Sooai chaa(rr)i bhavaaeeahi jantt ||

And the men moving round and round on spindles

ਨਾਨਕ ਭਉਦਿਆ ਗਣਤ ਨ ਅੰਤ ॥

नानक भउदिआ गणत न अंत ॥

Naanak bhaudiaa ga(nn)at na antt ||

O Nanak, the tumblers are countless and endless.

ਬੰਧਨ ਬੰਧਿ ਭਵਾਏ ਸੋਇ ॥

बंधन बंधि भवाए सोइ ॥

Banddhan banddhi bhavaae soi ||

The Lord binds us in bondage - so do we spin around.

ਪਇਐ ਕਿਰਤਿ ਨਚੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥

पइऐ किरति नचै सभु कोइ ॥

Paiai kirati nachai sabhu koi ||

According to their actions, so do all people dance.

ਨਚਿ ਨਚਿ ਹਸਹਿ ਚਲਹਿ ਸੇ ਰੋਇ ॥

नचि नचि हसहि चलहि से रोइ ॥

Nachi nachi hasahi chalahi se roi ||

Those who dance and dance and laugh, shall weep on their ultimate departure.

ਉਡਿ ਨ ਜਾਹੀ ਸਿਧ ਨ ਹੋਹਿ ॥

उडि न जाही सिध न होहि ॥

Udi na jaahee sidh na hohi ||

They do not fly to the heavens, nor do they become Siddhas.

ਨਚਣੁ ਕੁਦਣੁ ਮਨ ਕਾ ਚਾਉ ॥

नचणु कुदणु मन का चाउ ॥

Nacha(nn)u kuda(nn)u man kaa chaau ||

They dance and jump around on the urgings of their minds.

ਨਾਨਕ ਜਿਨੑ ਮਨਿ ਭਉ ਤਿਨੑਾ ਮਨਿ ਭਾਉ ॥੨॥

नानक जिन्ह मनि भउ तिन्हा मनि भाउ ॥२॥

Naanak jinh mani bhau tinhaa mani bhaau ||2||

O Nanak, those whose minds are filled with the Fear of God, have the love of God in their minds as well. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਨਾਉ ਤੇਰਾ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਹੈ ਨਾਇ ਲਇਐ ਨਰਕਿ ਨ ਜਾਈਐ ॥

नाउ तेरा निरंकारु है नाइ लइऐ नरकि न जाईऐ ॥

Naau teraa nirankkaaru hai naai laiai naraki na jaaeeai ||

Your Name is the Fearless Lord; chanting Your Name, one does not have to go to hell.

ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤਿਸ ਦਾ ਦੇ ਖਾਜੈ ਆਖਿ ਗਵਾਈਐ ॥

जीउ पिंडु सभु तिस दा दे खाजै आखि गवाईऐ ॥

Jeeu pinddu sabhu tis daa de khaajai aakhi gavaaeeai ||

Soul and body all belong to Him; asking Him to give us sustenance is a waste.

ਜੇ ਲੋੜਹਿ ਚੰਗਾ ਆਪਣਾ ਕਰਿ ਪੁੰਨਹੁ ਨੀਚੁ ਸਦਾਈਐ ॥

जे लोड़हि चंगा आपणा करि पुंनहु नीचु सदाईऐ ॥

Je lo(rr)ahi changgaa aapa(nn)aa kari punnahu neechu sadaaeeai ||

If you yearn for goodness, then perform good deeds and feel humble.

ਜੇ ਜਰਵਾਣਾ ਪਰਹਰੈ ਜਰੁ ਵੇਸ ਕਰੇਦੀ ਆਈਐ ॥

जे जरवाणा परहरै जरु वेस करेदी आईऐ ॥

Je jaravaa(nn)aa paraharai jaru ves karedee aaeeai ||

Even if you remove the signs of old age, old age shall still come in the guise of death.

ਕੋ ਰਹੈ ਨ ਭਰੀਐ ਪਾਈਐ ॥੫॥

को रहै न भरीऐ पाईऐ ॥५॥

Ko rahai na bhareeai paaeeai ||5||

No one remains here when the count of the breaths is full. ||5||

ਪੰਥੁ ਦਸਾਵਾ ਨਿਤ ਖੜੀ ਮੁੰਧ ਜੋਬਨਿ ਬਾਲੀ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

पंथु दसावा नित खड़ी मुंध जोबनि बाली राम राजे ॥

Pantthu dasaavaa nit kha(rr)ee munddh jobani baalee raam raaje ||

I stand by the roadside, and ask the way; I am just a youthful bride of the Lord King.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਚੇਤਾਇ ਗੁਰ ਹਰਿ ਮਾਰਗਿ ਚਾਲੀ ॥

हरि हरि नामु चेताइ गुर हरि मारगि चाली ॥

Hari hari naamu chetaai gur hari maaragi chaalee ||

The Guru has caused me to remember the Name of the Lord, Har, Har; I follow the Path to Him.

ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ਹੈ ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਜਾਲੀ ॥

मेरै मनि तनि नामु आधारु है हउमै बिखु जाली ॥

Merai mani tani naamu aadhaaru hai haumai bikhu jaalee ||

The Naam, the Name of the Lord, is the Support of my mind and body; I have burnt away the poison of ego.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮਿਲਿਆ ਬਨਵਾਲੀ ॥੨॥

जन नानक सतिगुरु मेलि हरि हरि मिलिआ बनवाली ॥२॥

Jan naanak satiguru meli hari hari miliaa banavaalee ||2||

O True Guru, unite me with the Lord, unite me with the Lord, adorned with garlands of flowers. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਮੁਸਲਮਾਨਾ ਸਿਫਤਿ ਸਰੀਅਤਿ ਪੜਿ ਪੜਿ ਕਰਹਿ ਬੀਚਾਰੁ ॥

मुसलमाना सिफति सरीअति पड़ि पड़ि करहि बीचारु ॥

Musalamaanaa siphati sareeati pa(rr)i pa(rr)i karahi beechaaru ||

The Muslims praise the Islamic law; they read and reflect upon it.

ਬੰਦੇ ਸੇ ਜਿ ਪਵਹਿ ਵਿਚਿ ਬੰਦੀ ਵੇਖਣ ਕਉ ਦੀਦਾਰੁ ॥

बंदे से जि पवहि विचि बंदी वेखण कउ दीदारु ॥

Bandde se ji pavahi vichi banddee vekha(nn) kau deedaaru ||

The Lord's bound servants are those who bind themselves to see the Lord's Vision.

ਹਿੰਦੂ ਸਾਲਾਹੀ ਸਾਲਾਹਨਿ ਦਰਸਨਿ ਰੂਪਿ ਅਪਾਰੁ ॥

हिंदू सालाही सालाहनि दरसनि रूपि अपारु ॥

Hinddoo saalaahee saalaahani darasani roopi apaaru ||

The Hindus praise the Praiseworthy Lord; the Blessed Vision of His Darshan, His form is incomparable.

ਤੀਰਥਿ ਨਾਵਹਿ ਅਰਚਾ ਪੂਜਾ ਅਗਰ ਵਾਸੁ ਬਹਕਾਰੁ ॥

तीरथि नावहि अरचा पूजा अगर वासु बहकारु ॥

Teerathi naavahi arachaa poojaa agar vaasu bahakaaru ||

They bathe at sacred shrines of pilgrimage, making offerings of flowers, and burning incense before idols.

ਜੋਗੀ ਸੁੰਨਿ ਧਿਆਵਨੑਿ ਜੇਤੇ ਅਲਖ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾਰੁ ॥

जोगी सुंनि धिआवन्हि जेते अलख नामु करतारु ॥

Jogee sunni dhiaavanhi jete alakh naamu karataaru ||

The Yogis meditate on the absolute Lord there; they call the Creator the Unseen Lord.

ਸੂਖਮ ਮੂਰਤਿ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨ ਕਾਇਆ ਕਾ ਆਕਾਰੁ ॥

सूखम मूरति नामु निरंजन काइआ का आकारु ॥

Sookham moorati naamu niranjjan kaaiaa kaa aakaaru ||

But to the subtle image of the Immaculate Name, they apply the form of a body.

ਸਤੀਆ ਮਨਿ ਸੰਤੋਖੁ ਉਪਜੈ ਦੇਣੈ ਕੈ ਵੀਚਾਰਿ ॥

सतीआ मनि संतोखु उपजै देणै कै वीचारि ॥

Sateeaa mani santtokhu upajai de(nn)ai kai veechaari ||

In the minds of the virtuous, contentment is produced, thinking about their giving.

ਦੇ ਦੇ ਮੰਗਹਿ ਸਹਸਾ ਗੂਣਾ ਸੋਭ ਕਰੇ ਸੰਸਾਰੁ ॥

दे दे मंगहि सहसा गूणा सोभ करे संसारु ॥

De de manggahi sahasaa goo(nn)aa sobh kare sanssaaru ||

They give and give, but ask a thousand-fold more, and hope that the world will honor them.

ਚੋਰਾ ਜਾਰਾ ਤੈ ਕੂੜਿਆਰਾ ਖਾਰਾਬਾ ਵੇਕਾਰ ॥

चोरा जारा तै कूड़िआरा खाराबा वेकार ॥

Choraa jaaraa tai koo(rr)iaaraa khaaraabaa vekaar ||

The thieves, adulterers, perjurers, evil-doers and sinners

ਇਕਿ ਹੋਦਾ ਖਾਇ ਚਲਹਿ ਐਥਾਊ ਤਿਨਾ ਭਿ ਕਾਈ ਕਾਰ ॥

इकि होदा खाइ चलहि ऐथाऊ तिना भि काई कार ॥

Iki hodaa khaai chalahi aithaau tinaa bhi kaaee kaar ||

- after using up what good karma they had, they depart; have they done any good deeds here at all?

ਜਲਿ ਥਲਿ ਜੀਆ ਪੁਰੀਆ ਲੋਆ ਆਕਾਰਾ ਆਕਾਰ ॥

जलि थलि जीआ पुरीआ लोआ आकारा आकार ॥

Jali thali jeeaa pureeaa loaa aakaaraa aakaar ||

There are beings and creatures in the water and on the land, in the worlds and universes, form upon form.

ਓਇ ਜਿ ਆਖਹਿ ਸੁ ਤੂੰਹੈ ਜਾਣਹਿ ਤਿਨਾ ਭਿ ਤੇਰੀ ਸਾਰ ॥

ओइ जि आखहि सु तूंहै जाणहि तिना भि तेरी सार ॥

Oi ji aakhahi su toonhhai jaa(nn)ahi tinaa bhi teree saar ||

Whatever they say, You know; You care for them all.

ਨਾਨਕ ਭਗਤਾ ਭੁਖ ਸਾਲਾਹਣੁ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ॥

नानक भगता भुख सालाहणु सचु नामु आधारु ॥

Naanak bhagataa bhukh saalaaha(nn)u sachu naamu aadhaaru ||

O Nanak, the hunger of the devotees is to praise You; the True Name is their only support.

ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਰਹਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਣਵੰਤਿਆ ਪਾ ਛਾਰੁ ॥੧॥

सदा अनंदि रहहि दिनु राती गुणवंतिआ पा छारु ॥१॥

Sadaa ananddi rahahi dinu raatee gu(nn)avanttiaa paa chhaaru ||1||

They live in eternal bliss, day and night; they are the dust of the feet of the virtuous. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਮਿਟੀ ਮੁਸਲਮਾਨ ਕੀ ਪੇੜੈ ਪਈ ਕੁਮ੍ਹ੍ਹਿਆਰ ॥

मिटी मुसलमान की पेड़ै पई कुम्हिआर ॥

Mitee musalamaan kee pe(rr)ai paee kumhiaar ||

The clay of the Muslim's grave becomes clay for the potter's wheel.

ਘੜਿ ਭਾਂਡੇ ਇਟਾ ਕੀਆ ਜਲਦੀ ਕਰੇ ਪੁਕਾਰ ॥

घड़ि भांडे इटा कीआ जलदी करे पुकार ॥

Gha(rr)i bhaande itaa keeaa jaladee kare pukaar ||

Pots and bricks are fashioned from it, and it cries out as it burns.

ਜਲਿ ਜਲਿ ਰੋਵੈ ਬਪੁੜੀ ਝੜਿ ਝੜਿ ਪਵਹਿ ਅੰਗਿਆਰ ॥

जलि जलि रोवै बपुड़ी झड़ि झड़ि पवहि अंगिआर ॥

Jali jali rovai bapu(rr)ee jha(rr)i jha(rr)i pavahi anggiaar ||

The poor clay burns, burns and weeps, as the fiery coals fall upon it.

ਨਾਨਕ ਜਿਨਿ ਕਰਤੈ ਕਾਰਣੁ ਕੀਆ ਸੋ ਜਾਣੈ ਕਰਤਾਰੁ ॥੨॥

नानक जिनि करतै कारणु कीआ सो जाणै करतारु ॥२॥

Naanak jini karatai kaara(nn)u keeaa so jaa(nn)ai karataaru ||2||

O Nanak, the Creator created the creation; the Creator Lord alone knows. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ॥

बिनु सतिगुर किनै न पाइओ बिनु सतिगुर किनै न पाइआ ॥

Binu satigur kinai na paaio binu satigur kinai na paaiaa ||

Without the True Guru, no one has obtained the Lord; without the True Guru, no one has obtained the Lord.

ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਆਪੁ ਰਖਿਓਨੁ ਕਰਿ ਪਰਗਟੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਇਆ ॥

सतिगुर विचि आपु रखिओनु करि परगटु आखि सुणाइआ ॥

Satigur vichi aapu rakhionu kari paragatu aakhi su(nn)aaiaa ||

He has placed Himself within the True Guru; revealing Himself, He declares this openly.

ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਸਦਾ ਮੁਕਤੁ ਹੈ ਜਿਨਿ ਵਿਚਹੁ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥

सतिगुर मिलिऐ सदा मुकतु है जिनि विचहु मोहु चुकाइआ ॥

Satigur miliai sadaa mukatu hai jini vichahu mohu chukaaiaa ||

Meeting the True Guru, eternal liberation is obtained; He has banished attachment from within.

ਉਤਮੁ ਏਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ਹੈ ਜਿਨਿ ਸਚੇ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥

उतमु एहु बीचारु है जिनि सचे सिउ चितु लाइआ ॥

Utamu ehu beechaaru hai jini sache siu chitu laaiaa ||

This is the highest thought, that one's consciousness is attached to the True Lord.

ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ਪਾਇਆ ॥੬॥

जगजीवनु दाता पाइआ ॥६॥

Jagajeevanu daataa paaiaa ||6||

Thus the Lord of the World, the Great Giver is obtained. ||6||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਿਆਰੇ ਆਇ ਮਿਲੁ ਮੈ ਚਿਰੀ ਵਿਛੁੰਨੇ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

गुरमुखि पिआरे आइ मिलु मै चिरी विछुंने राम राजे ॥

Guramukhi piaare aai milu mai chiree vichhunne raam raaje ||

O my Love, come and meet me as Gurmukh; I have been separated from You for so long, Lord King.

ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਤਨੁ ਬਹੁਤੁ ਬੈਰਾਗਿਆ ਹਰਿ ਨੈਣ ਰਸਿ ਭਿੰਨੇ ॥

मेरा मनु तनु बहुतु बैरागिआ हरि नैण रसि भिंने ॥

Meraa manu tanu bahutu bairaagiaa hari nai(nn) rasi bhinne ||

My mind and body are sad; my eyes are wet with the Lord's sublime essence.

ਮੈ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਪਿਆਰਾ ਦਸਿ ਗੁਰੁ ਮਿਲਿ ਹਰਿ ਮਨੁ ਮੰਨੇ ॥

मै हरि प्रभु पिआरा दसि गुरु मिलि हरि मनु मंने ॥

Mai hari prbhu piaaraa dasi guru mili hari manu manne ||

Show me my Lord God, my Love, O Guru; meeting the Lord, my mind is pleased.

ਹਉ ਮੂਰਖੁ ਕਾਰੈ ਲਾਈਆ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਕੰਮੇ ॥੩॥

हउ मूरखु कारै लाईआ नानक हरि कमे ॥३॥

Hau moorakhu kaarai laaeeaa naanak hari kamme ||3||

I am just a fool, O Nanak, but the Lord has appointed me to perform His service. ||3||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਹਉ ਵਿਚਿ ਆਇਆ ਹਉ ਵਿਚਿ ਗਇਆ ॥

हउ विचि आइआ हउ विचि गइआ ॥

Hau vichi aaiaa hau vichi gaiaa ||

In ego they come, and in ego they go.

ਹਉ ਵਿਚਿ ਜੰਮਿਆ ਹਉ ਵਿਚਿ ਮੁਆ ॥

हउ विचि जमिआ हउ विचि मुआ ॥

Hau vichi jammiaa hau vichi muaa ||

In ego they are born, and in ego they die.

ਹਉ ਵਿਚਿ ਦਿਤਾ ਹਉ ਵਿਚਿ ਲਇਆ ॥

हउ विचि दिता हउ विचि लइआ ॥

Hau vichi ditaa hau vichi laiaa ||

In ego they give, and in ego they take.

ਹਉ ਵਿਚਿ ਖਟਿਆ ਹਉ ਵਿਚਿ ਗਇਆ ॥

हउ विचि खटिआ हउ विचि गइआ ॥

Hau vichi khatiaa hau vichi gaiaa ||

In ego they earn, and in ego they lose.

ਹਉ ਵਿਚਿ ਸਚਿਆਰੁ ਕੂੜਿਆਰੁ ॥

हउ विचि सचिआरु कूड़िआरु ॥

Hau vichi sachiaaru koo(rr)iaaru ||

In ego they become truthful or false.

ਹਉ ਵਿਚਿ ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਵੀਚਾਰੁ ॥

हउ विचि पाप पुंन वीचारु ॥

Hau vichi paap punn veechaaru ||

In ego they reflect on virtue and sin.

ਹਉ ਵਿਚਿ ਨਰਕਿ ਸੁਰਗਿ ਅਵਤਾਰੁ ॥

हउ विचि नरकि सुरगि अवतारु ॥

Hau vichi naraki suragi avataaru ||

In ego they go to heaven or hell.

ਹਉ ਵਿਚਿ ਹਸੈ ਹਉ ਵਿਚਿ ਰੋਵੈ ॥

हउ विचि हसै हउ विचि रोवै ॥

Hau vichi hasai hau vichi rovai ||

In ego they laugh, and in ego they weep.

ਹਉ ਵਿਚਿ ਭਰੀਐ ਹਉ ਵਿਚਿ ਧੋਵੈ ॥

हउ विचि भरीऐ हउ विचि धोवै ॥

Hau vichi bhareeai hau vichi dhovai ||

In ego they become dirty, and in ego they are washed clean.

ਹਉ ਵਿਚਿ ਜਾਤੀ ਜਿਨਸੀ ਖੋਵੈ ॥

हउ विचि जाती जिनसी खोवै ॥

Hau vichi jaatee jinasee khovai ||

In ego they lose social status and class.

ਹਉ ਵਿਚਿ ਮੂਰਖੁ ਹਉ ਵਿਚਿ ਸਿਆਣਾ ॥

हउ विचि मूरखु हउ विचि सिआणा ॥

Hau vichi moorakhu hau vichi siaa(nn)aa ||

In ego they are ignorant, and in ego they are wise.

ਮੋਖ ਮੁਕਤਿ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਾ ॥

मोख मुकति की सार न जाणा ॥

Mokh mukati kee saar na jaa(nn)aa ||

They do not know the value of salvation and liberation.

ਹਉ ਵਿਚਿ ਮਾਇਆ ਹਉ ਵਿਚਿ ਛਾਇਆ ॥

हउ विचि माइआ हउ विचि छाइआ ॥

Hau vichi maaiaa hau vichi chhaaiaa ||

In ego they love Maya, and in ego they are kept in darkness by it.

ਹਉਮੈ ਕਰਿ ਕਰਿ ਜੰਤ ਉਪਾਇਆ ॥

हउमै करि करि जंत उपाइआ ॥

Haumai kari kari jantt upaaiaa ||

Living in ego, mortal beings are created.

ਹਉਮੈ ਬੂਝੈ ਤਾ ਦਰੁ ਸੂਝੈ ॥

हउमै बूझै ता दरु सूझै ॥

Haumai boojhai taa daru soojhai ||

When one understands ego, then the Lord's gate is known.

ਗਿਆਨ ਵਿਹੂਣਾ ਕਥਿ ਕਥਿ ਲੂਝੈ ॥

गिआन विहूणा कथि कथि लूझै ॥

Giaan vihoo(nn)aa kathi kathi loojhai ||

Without spiritual wisdom, they babble and argue.

ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੀ ਲਿਖੀਐ ਲੇਖੁ ॥

नानक हुकमी लिखीऐ लेखु ॥

Naanak hukamee likheeai lekhu ||

O Nanak, by the Lord's Command, destiny is recorded.

ਜੇਹਾ ਵੇਖਹਿ ਤੇਹਾ ਵੇਖੁ ॥੧॥

जेहा वेखहि तेहा वेखु ॥१॥

Jehaa vekhahi tehaa vekhu ||1||

As the Lord sees us, so are we seen. ||1||

ਮਹਲਾ ੨ ॥

महला २ ॥

Mahalaa 2 ||

Second Mehl:

ਹਉਮੈ ਏਹਾ ਜਾਤਿ ਹੈ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਹਿ ॥

हउमै एहा जाति है हउमै करम कमाहि ॥

Haumai ehaa jaati hai haumai karam kamaahi ||

This is the nature of ego, that people perform their actions in ego.

ਹਉਮੈ ਏਈ ਬੰਧਨਾ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੋਨੀ ਪਾਹਿ ॥

हउमै एई बंधना फिरि फिरि जोनी पाहि ॥

Haumai eee banddhanaa phiri phiri jonee paahi ||

This is the bondage of ego, that time and time again, they are reborn.

ਹਉਮੈ ਕਿਥਹੁ ਊਪਜੈ ਕਿਤੁ ਸੰਜਮਿ ਇਹ ਜਾਇ ॥

हउमै किथहु ऊपजै कितु संजमि इह जाइ ॥

Haumai kithahu upajai kitu sanjjami ih jaai ||

Where does ego come from? How can it be removed?

ਹਉਮੈ ਏਹੋ ਹੁਕਮੁ ਹੈ ਪਇਐ ਕਿਰਤਿ ਫਿਰਾਹਿ ॥

हउमै एहो हुकमु है पइऐ किरति फिराहि ॥

Haumai eho hukamu hai paiai kirati phiraahi ||

This ego exists by the Lord's Order; people wander according to their past actions.

ਹਉਮੈ ਦੀਰਘ ਰੋਗੁ ਹੈ ਦਾਰੂ ਭੀ ਇਸੁ ਮਾਹਿ ॥

हउमै दीरघ रोगु है दारू भी इसु माहि ॥

Haumai deeragh rogu hai daaroo bhee isu maahi ||

Ego is a chronic disease, but it contains its own cure as well.

ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਜੇ ਆਪਣੀ ਤਾ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਕਮਾਹਿ ॥

किरपा करे जे आपणी ता गुर का सबदु कमाहि ॥

Kirapaa kare je aapa(nn)ee taa gur kaa sabadu kamaahi ||

If the Lord grants His Grace, one acts according to the Teachings of the Guru's Shabad.

ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਸੁਣਹੁ ਜਨਹੁ ਇਤੁ ਸੰਜਮਿ ਦੁਖ ਜਾਹਿ ॥੨॥

नानकु कहै सुणहु जनहु इतु संजमि दुख जाहि ॥२॥

Naanaku kahai su(nn)ahu janahu itu sanjjami dukh jaahi ||2||

Nanak says, listen, people: in this way, troubles depart. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਸੇਵ ਕੀਤੀ ਸੰਤੋਖੀਈਂ ਜਿਨੑੀ ਸਚੋ ਸਚੁ ਧਿਆਇਆ ॥

सेव कीती संतोखीईं जिन्ही सचो सचु धिआइआ ॥

Sev keetee santtokheeeen jinhee sacho sachu dhiaaiaa ||

Those who serve are content. They meditate on the Truest of the True.

ਓਨੑੀ ਮੰਦੈ ਪੈਰੁ ਨ ਰਖਿਓ ਕਰਿ ਸੁਕ੍ਰਿਤੁ ਧਰਮੁ ਕਮਾਇਆ ॥

ओन्ही मंदै पैरु न रखिओ करि सुक्रितु धरमु कमाइआ ॥

Onhee manddai pairu na rakhio kari sukritu dharamu kamaaiaa ||

They do not place their feet in sin, but do good deeds and live righteously in Dharma.

ਓਨੑੀ ਦੁਨੀਆ ਤੋੜੇ ਬੰਧਨਾ ਅੰਨੁ ਪਾਣੀ ਥੋੜਾ ਖਾਇਆ ॥

ओन्ही दुनीआ तोड़े बंधना अंनु पाणी थोड़ा खाइआ ॥

Onhee duneeaa to(rr)e banddhanaa annu paa(nn)ee tho(rr)aa khaaiaa ||

They burn away the bonds of the world, and eat a simple diet of grain and water.

ਤੂੰ ਬਖਸੀਸੀ ਅਗਲਾ ਨਿਤ ਦੇਵਹਿ ਚੜਹਿ ਸਵਾਇਆ ॥

तूं बखसीसी अगला नित देवहि चड़हि सवाइआ ॥

Toonn bakhaseesee agalaa nit devahi cha(rr)ahi savaaiaa ||

You are the Great Forgiver; You give continually, more and more each day.

ਵਡਿਆਈ ਵਡਾ ਪਾਇਆ ॥੭॥

वडिआई वडा पाइआ ॥७॥

Vadiaaee vadaa paaiaa ||7||

By His greatness, the Great Lord is obtained. ||7||

ਗੁਰ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਿੰਨੀ ਦੇਹੁਰੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਬੁਰਕੇ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

गुर अम्रित भिंनी देहुरी अम्रितु बुरके राम राजे ॥

Gur ammmrit bhinnee dehuree ammmritu burake raam raaje ||

The Guru's body is drenched with Ambrosial Nectar; He sprinkles it upon me, O Lord King.

ਜਿਨਾ ਗੁਰਬਾਣੀ ਮਨਿ ਭਾਈਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਛਕਿ ਛਕੇ ॥

जिना गुरबाणी मनि भाईआ अम्रिति छकि छके ॥

Jinaa gurabaa(nn)ee mani bhaaeeaa ammmriti chhaki chhake ||

Those whose minds are pleased with the Word of the Guru's Bani, drink in the Ambrosial Nectar again and again.

ਗੁਰ ਤੁਠੈ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਚੂਕੇ ਧਕ ਧਕੇ ॥

गुर तुठै हरि पाइआ चूके धक धके ॥

Gur tuthai hari paaiaa chooke dhak dhake ||

As the Guru is pleased, the Lord is obtained, and you shall not be pushed around any more.

ਹਰਿ ਜਨੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹੋਇਆ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਇਕੇ ॥੪॥੯॥੧੬॥

हरि जनु हरि हरि होइआ नानकु हरि इके ॥४॥९॥१६॥

Hari janu hari hari hoiaa naanaku hari ike ||4||9||16||

The Lord's humble servant becomes the Lord, Har, Har; O Nanak, the Lord and His servant are one and the same. ||4||9||16||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

Salok M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਪੁਰਖਾਂ ਬਿਰਖਾਂ ਤੀਰਥਾਂ ਤਟਾਂ ਮੇਘਾਂ ਖੇਤਾਂਹ ॥

पुरखां बिरखां तीरथां तटां मेघां खेतांह ॥

Purakhaan birakhaan teerathaan tataan meghaan khetaanh ||

Men, trees, sacred shrines of pilgrimage, banks of sacred rivers, clouds, fields,

ਦੀਪਾਂ ਲੋਆਂ ਮੰਡਲਾਂ ਖੰਡਾਂ ਵਰਭੰਡਾਂਹ ॥

दीपां लोआं मंडलां खंडां वरभंडांह ॥

Deepaan loaan manddalaan khanddaan varabhanddaanh ||

Islands, continents, worlds, solar systems, and universes;

ਅੰਡਜ ਜੇਰਜ ਉਤਭੁਜਾਂ ਖਾਣੀ ਸੇਤਜਾਂਹ ॥

अंडज जेरज उतभुजां खाणी सेतजांह ॥

Anddaj jeraj utabhujaan khaa(nn)ee setajaanh ||

The four sources of creation - born of eggs, born of the womb, born of the earth and born of sweat;

ਸੋ ਮਿਤਿ ਜਾਣੈ ਨਾਨਕਾ ਸਰਾਂ ਮੇਰਾਂ ਜੰਤਾਹ ॥

सो मिति जाणै नानका सरां मेरां जंताह ॥

So miti jaa(nn)ai naanakaa saraan meraan janttaah ||

Oceans, mountains, and all beings - O Nanak, He alone knows their condition.

ਨਾਨਕ ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਕੈ ਸੰਮਾਲੇ ਸਭਨਾਹ ॥

नानक जंत उपाइ कै समाले सभनाह ॥

Naanak jantt upaai kai sammaale sabhanaah ||

O Nanak, having created the living beings, He cherishes them all.

ਜਿਨਿ ਕਰਤੈ ਕਰਣਾ ਕੀਆ ਚਿੰਤਾ ਭਿ ਕਰਣੀ ਤਾਹ ॥

जिनि करतै करणा कीआ चिंता भि करणी ताह ॥

Jini karatai kara(nn)aa keeaa chinttaa bhi kara(nn)ee taah ||

The Creator who created the creation, takes care of it as well.

ਸੋ ਕਰਤਾ ਚਿੰਤਾ ਕਰੇ ਜਿਨਿ ਉਪਾਇਆ ਜਗੁ ॥

सो करता चिंता करे जिनि उपाइआ जगु ॥

So karataa chinttaa kare jini upaaiaa jagu ||

He, the Creator who formed the world, cares for it.

ਤਿਸੁ ਜੋਹਾਰੀ ਸੁਅਸਤਿ ਤਿਸੁ ਤਿਸੁ ਦੀਬਾਣੁ ਅਭਗੁ ॥

तिसु जोहारी सुअसति तिसु तिसु दीबाणु अभगु ॥

Tisu johaaree suasati tisu tisu deebaa(nn)u abhagu ||

Unto Him I bow and offer my reverence; His Royal Court is eternal.

ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਕਿਆ ਟਿਕਾ ਕਿਆ ਤਗੁ ॥੧॥

नानक सचे नाम बिनु किआ टिका किआ तगु ॥१॥

Naanak sache naam binu kiaa tikaa kiaa tagu ||1||

O Nanak, without the True Name, of what use is the frontal mark of the Hindus, or their sacred thread? ||1||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਲਖ ਨੇਕੀਆ ਚੰਗਿਆਈਆ ਲਖ ਪੁੰਨਾ ਪਰਵਾਣੁ ॥

लख नेकीआ चंगिआईआ लख पुंना परवाणु ॥

Lakh nekeeaa changgiaaeeaa lakh punnaa paravaa(nn)u ||

Hundreds of thousands of virtues and good actions, and hundreds of thousands of blessed charities,

ਲਖ ਤਪ ਉਪਰਿ ਤੀਰਥਾਂ ਸਹਜ ਜੋਗ ਬੇਬਾਣ ॥

लख तप उपरि तीरथां सहज जोग बेबाण ॥

Lakh tap upari teerathaan sahaj jog bebaa(nn) ||

Hundreds of thousands of penances at sacred shrines, and the practice of Sehj Yoga in the wilderness,

ਲਖ ਸੂਰਤਣ ਸੰਗਰਾਮ ਰਣ ਮਹਿ ਛੁਟਹਿ ਪਰਾਣ ॥

लख सूरतण संगराम रण महि छुटहि पराण ॥

Lakh soorata(nn) sanggaraam ra(nn) mahi chhutahi paraa(nn) ||

Hundreds of thousands of courageous actions and giving up the breath of life on the field of battle,

ਲਖ ਸੁਰਤੀ ਲਖ ਗਿਆਨ ਧਿਆਨ ਪੜੀਅਹਿ ਪਾਠ ਪੁਰਾਣ ॥

लख सुरती लख गिआन धिआन पड़ीअहि पाठ पुराण ॥

Lakh suratee lakh giaan dhiaan pa(rr)eeahi paath puraa(nn) ||

Hundreds of thousands of divine understandings, hundreds of thousands of divine wisdoms and meditations and readings of the Vedas and the Puraanas

ਜਿਨਿ ਕਰਤੈ ਕਰਣਾ ਕੀਆ ਲਿਖਿਆ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ॥

जिनि करतै करणा कीआ लिखिआ आवण जाणु ॥

Jini karatai kara(nn)aa keeaa likhiaa aava(nn) jaa(nn)u ||

- before the Creator who created the creation, and who ordained coming and going,

ਨਾਨਕ ਮਤੀ ਮਿਥਿਆ ਕਰਮੁ ਸਚਾ ਨੀਸਾਣੁ ॥੨॥

नानक मती मिथिआ करमु सचा नीसाणु ॥२॥

Naanak matee mithiaa karamu sachaa neesaa(nn)u ||2||

O Nanak, all these things are false. True is the Insignia of His Grace. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਏਕੁ ਤੂੰ ਜਿਨਿ ਸਚੋ ਸਚੁ ਵਰਤਾਇਆ ॥

सचा साहिबु एकु तूं जिनि सचो सचु वरताइआ ॥

Sachaa saahibu eku toonn jini sacho sachu varataaiaa ||

You alone are the True Lord. The Truth of Truths is pervading everywhere.

ਜਿਸੁ ਤੂੰ ਦੇਹਿ ਤਿਸੁ ਮਿਲੈ ਸਚੁ ਤਾ ਤਿਨੑੀ ਸਚੁ ਕਮਾਇਆ ॥

जिसु तूं देहि तिसु मिलै सचु ता तिन्ही सचु कमाइआ ॥

Jisu toonn dehi tisu milai sachu taa tinhee sachu kamaaiaa ||

He alone receives the Truth, unto whom You give it; then, he practices Truth.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ਜਿਨੑ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਸਚੁ ਵਸਾਇਆ ॥

सतिगुरि मिलिऐ सचु पाइआ जिन्ह कै हिरदै सचु वसाइआ ॥

Satiguri miliai sachu paaiaa jinh kai hiradai sachu vasaaiaa ||

Meeting the True Guru, Truth is found. In His Heart, Truth is abiding.

ਮੂਰਖ ਸਚੁ ਨ ਜਾਣਨੑੀ ਮਨਮੁਖੀ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥

मूरख सचु न जाणन्ही मनमुखी जनमु गवाइआ ॥

Moorakh sachu na jaa(nn)anhee manamukhee janamu gavaaiaa ||

The fools do not know the Truth. The self-willed manmukhs waste their lives away in vain.

ਵਿਚਿ ਦੁਨੀਆ ਕਾਹੇ ਆਇਆ ॥੮॥

विचि दुनीआ काहे आइआ ॥८॥

Vichi duneeaa kaahe aaiaa ||8||

Why have they even come into the world? ||8||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥

आसा महला ४ ॥

Aasaa mahalaa 4 ||

Aasaa, Fourth Mehl:

ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰ ਹੈ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਸੇ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

हरि अम्रित भगति भंडार है गुर सतिगुर पासे राम राजे ॥

Hari ammmrit bhagati bhanddaar hai gur satigur paase raam raaje ||

The treasure of Ambrosial Nectar the Lord's devotional service is found through the Guru, the True Guru, O Lord King.

ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਚਾ ਸਾਹੁ ਹੈ ਸਿਖ ਦੇਇ ਹਰਿ ਰਾਸੇ ॥

गुरु सतिगुरु सचा साहु है सिख देइ हरि रासे ॥

Guru satiguru sachaa saahu hai sikh dei hari raase ||

The Guru, the True Guru, is the True Banker, who gives to His Sikh the capital of the Lord.

ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਵਣਜਾਰਾ ਵਣਜੁ ਹੈ ਗੁਰੁ ਸਾਹੁ ਸਾਬਾਸੇ ॥

धनु धंनु वणजारा वणजु है गुरु साहु साबासे ॥

Dhanu dhannu va(nn)ajaaraa va(nn)aju hai guru saahu saabaase ||

Blessed, blessed is the trader and the trade; how wonderful is the Banker, the Guru!

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਗੁਰੁ ਤਿਨੑੀ ਪਾਇਆ ਜਿਨ ਧੁਰਿ ਲਿਖਤੁ ਲਿਲਾਟਿ ਲਿਖਾਸੇ ॥੧॥

जनु नानकु गुरु तिन्ही पाइआ जिन धुरि लिखतु लिलाटि लिखासे ॥१॥

Janu naanaku guru tinhee paaiaa jin dhuri likhatu lilaati likhaase ||1||

O servant Nanak, they alone obtain the Guru, who have such pre-ordained destiny written upon their foreheads. ||1||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

सलोकु मः १ ॥

Saloku M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਪੜਿ ਪੜਿ ਗਡੀ ਲਦੀਅਹਿ ਪੜਿ ਪੜਿ ਭਰੀਅਹਿ ਸਾਥ ॥

पड़ि पड़ि गडी लदीअहि पड़ि पड़ि भरीअहि साथ ॥

Pa(rr)i pa(rr)i gadee ladeeahi pa(rr)i pa(rr)i bhareeahi saath ||

You may read and read loads of books; you may read and study vast multitudes of books.

ਪੜਿ ਪੜਿ ਬੇੜੀ ਪਾਈਐ ਪੜਿ ਪੜਿ ਗਡੀਅਹਿ ਖਾਤ ॥

पड़ि पड़ि बेड़ी पाईऐ पड़ि पड़ि गडीअहि खात ॥

Pa(rr)i pa(rr)i be(rr)ee paaeeai pa(rr)i pa(rr)i gadeeahi khaat ||

You may read and read boat-loads of books; you may read and read and fill pits with them.

ਪੜੀਅਹਿ ਜੇਤੇ ਬਰਸ ਬਰਸ ਪੜੀਅਹਿ ਜੇਤੇ ਮਾਸ ॥

पड़ीअहि जेते बरस बरस पड़ीअहि जेते मास ॥

Pa(rr)eeahi jete baras baras pa(rr)eeahi jete maas ||

You may read them year after year; you may read them as many months are there are.

ਪੜੀਐ ਜੇਤੀ ਆਰਜਾ ਪੜੀਅਹਿ ਜੇਤੇ ਸਾਸ ॥

पड़ीऐ जेती आरजा पड़ीअहि जेते सास ॥

Pa(rr)eeai jetee aarajaa pa(rr)eeahi jete saas ||

You may read them all your life; you may read them with every breath.

ਨਾਨਕ ਲੇਖੈ ਇਕ ਗਲ ਹੋਰੁ ਹਉਮੈ ਝਖਣਾ ਝਾਖ ॥੧॥

नानक लेखै इक गल होरु हउमै झखणा झाख ॥१॥

Naanak lekhai ik gal horu haumai jhakha(nn)aa jhaakh ||1||

O Nanak, only one thing is of any account: everything else is useless babbling and idle talk in ego. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਲਿਖਿ ਲਿਖਿ ਪੜਿਆ ॥

लिखि लिखि पड़िआ ॥

Likhi likhi pa(rr)iaa ||

The more one write and reads,

ਤੇਤਾ ਕੜਿਆ ॥

तेता कड़िआ ॥

Tetaa ka(rr)iaa ||

The more one burns.

ਬਹੁ ਤੀਰਥ ਭਵਿਆ ॥

बहु तीरथ भविआ ॥

Bahu teerath bhaviaa ||

The more one wanders at sacred shrines of pilgrimage,

ਤੇਤੋ ਲਵਿਆ ॥

तेतो लविआ ॥

Teto laviaa ||

The more one talks uselessly.

ਬਹੁ ਭੇਖ ਕੀਆ ਦੇਹੀ ਦੁਖੁ ਦੀਆ ॥

बहु भेख कीआ देही दुखु दीआ ॥

Bahu bhekh keeaa dehee dukhu deeaa ||

The more one wears religious robes, the more pain he causes his body.

ਸਹੁ ਵੇ ਜੀਆ ਅਪਣਾ ਕੀਆ ॥

सहु वे जीआ अपणा कीआ ॥

Sahu ve jeeaa apa(nn)aa keeaa ||

O my soul, you must endure the consequences of your own actions.

ਅੰਨੁ ਨ ਖਾਇਆ ਸਾਦੁ ਗਵਾਇਆ ॥

अंनु न खाइआ सादु गवाइआ ॥

Annu na khaaiaa saadu gavaaiaa ||

One who does not eat the corn, misses out on the taste.

ਬਹੁ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ਦੂਜਾ ਭਾਇਆ ॥

बहु दुखु पाइआ दूजा भाइआ ॥

Bahu dukhu paaiaa doojaa bhaaiaa ||

One obtains great pain, in the love of duality.

ਬਸਤ੍ਰ ਨ ਪਹਿਰੈ ॥

बसत्र न पहिरै ॥

Basatr na pahirai ||

One who does not wear any clothes,

ਅਹਿਨਿਸਿ ਕਹਰੈ ॥

अहिनिसि कहरै ॥

Ahinisi kaharai ||

Suffers night and day.

ਮੋਨਿ ਵਿਗੂਤਾ ॥

मोनि विगूता ॥

Moni vigootaa ||

Through silence, he is ruined.

ਕਿਉ ਜਾਗੈ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਸੂਤਾ ॥

किउ जागै गुर बिनु सूता ॥

Kiu jaagai gur binu sootaa ||

How can the sleeping one be awakened without the Guru?

ਪਗ ਉਪੇਤਾਣਾ ॥

पग उपेताणा ॥

Pag upetaa(nn)aa ||

One who goes barefoot

ਅਪਣਾ ਕੀਆ ਕਮਾਣਾ ॥

अपणा कीआ कमाणा ॥

Apa(nn)aa keeaa kamaa(nn)aa ||

Suffers by his own actions.

ਅਲੁ ਮਲੁ ਖਾਈ ਸਿਰਿ ਛਾਈ ਪਾਈ ॥

अलु मलु खाई सिरि छाई पाई ॥

Alu malu khaaee siri chhaaee paaee ||

One who eats filth and throws ashes on his head

ਮੂਰਖਿ ਅੰਧੈ ਪਤਿ ਗਵਾਈ ॥

मूरखि अंधै पति गवाई ॥

Moorakhi anddhai pati gavaaee ||

The blind fool loses his honor.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕਿਛੁ ਥਾਇ ਨ ਪਾਈ ॥

विणु नावै किछु थाइ न पाई ॥

Vi(nn)u naavai kichhu thaai na paaee ||

Without the Name, nothing is of any use.

ਰਹੈ ਬੇਬਾਣੀ ਮੜੀ ਮਸਾਣੀ ॥

रहै बेबाणी मड़ी मसाणी ॥

Rahai bebaa(nn)ee ma(rr)ee masaa(nn)ee ||

One who lives in the wilderness, in cemeteries and cremation grounds -

ਅੰਧੁ ਨ ਜਾਣੈ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਣੀ ॥

अंधु न जाणै फिरि पछुताणी ॥

Anddhu na jaa(nn)ai phiri pachhutaa(nn)ee ||

- that blind man does not know the Lord; he regrets and repents in the end.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਸੋ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥

सतिगुरु भेटे सो सुखु पाए ॥

Satiguru bhete so sukhu paae ||

One who meets the True Guru finds peace.

ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

हरि का नामु मंनि वसाए ॥

Hari kaa naamu manni vasaae ||

He enshrines the Name of the Lord in his mind.

ਨਾਨਕ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ॥

नानक नदरि करे सो पाए ॥

Naanak nadari kare so paae ||

O Nanak, when the Lord grants His Grace, He is obtained.

ਆਸ ਅੰਦੇਸੇ ਤੇ ਨਿਹਕੇਵਲੁ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥੨॥

आस अंदेसे ते निहकेवलु हउमै सबदि जलाए ॥२॥

Aas anddese te nihakevalu haumai sabadi jalaae ||2||

He becomes free of hope and fear, and burns away his ego with the Word of the Shabad. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਭਗਤ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਵਦੇ ਦਰਿ ਸੋਹਨਿ ਕੀਰਤਿ ਗਾਵਦੇ ॥

भगत तेरै मनि भावदे दरि सोहनि कीरति गावदे ॥

Bhagat terai mani bhaavade dari sohani keerati gaavade ||

Your devotees are pleasing to Your Mind, Lord. They look beautiful at Your door, singing Your Praises.

ਨਾਨਕ ਕਰਮਾ ਬਾਹਰੇ ਦਰਿ ਢੋਅ ਨ ਲਹਨੑੀ ਧਾਵਦੇ ॥

नानक करमा बाहरे दरि ढोअ न लहन्ही धावदे ॥

Naanak karamaa baahare dari dhoa na lahanhee dhaavade ||

O Nanak, those who are denied Your Grace, find no shelter at Your Door; they continue wandering.

ਇਕਿ ਮੂਲੁ ਨ ਬੁਝਨੑਿ ਆਪਣਾ ਅਣਹੋਦਾ ਆਪੁ ਗਣਾਇਦੇ ॥

इकि मूलु न बुझन्हि आपणा अणहोदा आपु गणाइदे ॥

Iki moolu na bujhanhi aapa(nn)aa a(nn)ahodaa aapu ga(nn)aaide ||

Some do not understand their origins, and without cause, they display their self-conceit.

ਹਉ ਢਾਢੀ ਕਾ ਨੀਚ ਜਾਤਿ ਹੋਰਿ ਉਤਮ ਜਾਤਿ ਸਦਾਇਦੇ ॥

हउ ढाढी का नीच जाति होरि उतम जाति सदाइदे ॥

Hau dhaadhee kaa neech jaati hori utam jaati sadaaide ||

I am the Lord's minstrel, of low social status; others call themselves high caste.

ਤਿਨੑ ਮੰਗਾ ਜਿ ਤੁਝੈ ਧਿਆਇਦੇ ॥੯॥

तिन्ह मंगा जि तुझै धिआइदे ॥९॥

Tinh manggaa ji tujhai dhiaaide ||9||

I seek those who meditate on You. ||9||

ਸਚੁ ਸਾਹੁ ਹਮਾਰਾ ਤੂੰ ਧਣੀ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਵਣਜਾਰਾ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

सचु साहु हमारा तूं धणी सभु जगतु वणजारा राम राजे ॥

Sachu saahu hamaaraa toonn dha(nn)ee sabhu jagatu va(nn)ajaaraa raam raaje ||

You are my True Banker, O Lord; the whole world is Your trader, O Lord King.

ਸਭ ਭਾਂਡੇ ਤੁਧੈ ਸਾਜਿਆ ਵਿਚਿ ਵਸਤੁ ਹਰਿ ਥਾਰਾ ॥

सभ भांडे तुधै साजिआ विचि वसतु हरि थारा ॥

Sabh bhaande tudhai saajiaa vichi vasatu hari thaaraa ||

You fashioned all vessels, O Lord, and that which dwells within is also Yours.

ਜੋ ਪਾਵਹਿ ਭਾਂਡੇ ਵਿਚਿ ਵਸਤੁ ਸਾ ਨਿਕਲੈ ਕਿਆ ਕੋਈ ਕਰੇ ਵੇਚਾਰਾ ॥

जो पावहि भांडे विचि वसतु सा निकलै किआ कोई करे वेचारा ॥

Jo paavahi bhaande vichi vasatu saa nikalai kiaa koee kare vechaaraa ||

Whatever You place in that vessel, that alone comes out again. What can the poor creatures do?

ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਉ ਹਰਿ ਬਖਸਿਆ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰਾ ॥੨॥

जन नानक कउ हरि बखसिआ हरि भगति भंडारा ॥२॥

Jan naanak kau hari bakhasiaa hari bhagati bhanddaaraa ||2||

The Lord has given the treasure of His devotional worship to servant Nanak. ||2||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

सलोकु मः १ ॥

Saloku M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਕੂੜੁ ਰਾਜਾ ਕੂੜੁ ਪਰਜਾ ਕੂੜੁ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥

कूड़ु राजा कूड़ु परजा कूड़ु सभु संसारु ॥

Koo(rr)u raajaa koo(rr)u parajaa koo(rr)u sabhu sanssaaru ||

False is the king, false are the subjects; false is the whole world.

ਕੂੜੁ ਮੰਡਪ ਕੂੜੁ ਮਾੜੀ ਕੂੜੁ ਬੈਸਣਹਾਰੁ ॥

कूड़ु मंडप कूड़ु माड़ी कूड़ु बैसणहारु ॥

Koo(rr)u manddap koo(rr)u maa(rr)ee koo(rr)u baisa(nn)ahaaru ||

False is the mansion, false are the skyscrapers; false are those who live in them.

ਕੂੜੁ ਸੁਇਨਾ ਕੂੜੁ ਰੁਪਾ ਕੂੜੁ ਪੈਨੑਣਹਾਰੁ ॥

कूड़ु सुइना कूड़ु रुपा कूड़ु पैन्हणहारु ॥

Koo(rr)u suinaa koo(rr)u rupaa koo(rr)u painh(nn)ahaaru ||

False is gold, and false is silver; false are those who wear them.

ਕੂੜੁ ਕਾਇਆ ਕੂੜੁ ਕਪੜੁ ਕੂੜੁ ਰੂਪੁ ਅਪਾਰੁ ॥

कूड़ु काइआ कूड़ु कपड़ु कूड़ु रूपु अपारु ॥

Koo(rr)u kaaiaa koo(rr)u kapa(rr)u koo(rr)u roopu apaaru ||

False is the body, false are the clothes; false is incomparable beauty.

ਕੂੜੁ ਮੀਆ ਕੂੜੁ ਬੀਬੀ ਖਪਿ ਹੋਏ ਖਾਰੁ ॥

कूड़ु मीआ कूड़ु बीबी खपि होए खारु ॥

Koo(rr)u meeaa koo(rr)u beebee khapi hoe khaaru ||

False is the husband, false is the wife; they mourn and waste away.

ਕੂੜਿ ਕੂੜੈ ਨੇਹੁ ਲਗਾ ਵਿਸਰਿਆ ਕਰਤਾਰੁ ॥

कूड़ि कूड़ै नेहु लगा विसरिआ करतारु ॥

Koo(rr)i koo(rr)ai nehu lagaa visariaa karataaru ||

The false ones love falsehood, and forget their Creator.

ਕਿਸੁ ਨਾਲਿ ਕੀਚੈ ਦੋਸਤੀ ਸਭੁ ਜਗੁ ਚਲਣਹਾਰੁ ॥

किसु नालि कीचै दोसती सभु जगु चलणहारु ॥

Kisu naali keechai dosatee sabhu jagu chala(nn)ahaaru ||

With whom should I become friends, if all the world shall pass away?

ਕੂੜੁ ਮਿਠਾ ਕੂੜੁ ਮਾਖਿਉ ਕੂੜੁ ਡੋਬੇ ਪੂਰੁ ॥

कूड़ु मिठा कूड़ु माखिउ कूड़ु डोबे पूरु ॥

Koo(rr)u mithaa koo(rr)u maakhiu koo(rr)u dobe pooru ||

False is sweetness, false is honey; through falsehood, boat-loads of men have drowned.

ਨਾਨਕੁ ਵਖਾਣੈ ਬੇਨਤੀ ਤੁਧੁ ਬਾਝੁ ਕੂੜੋ ਕੂੜੁ ॥੧॥

नानकु वखाणै बेनती तुधु बाझु कूड़ो कूड़ु ॥१॥

Naanaku vakhaa(nn)ai benatee tudhu baajhu koo(rr)o koo(rr)u ||1||

Nanak speaks this prayer: without You, Lord, everything is totally false. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਰਿਦੈ ਸਚਾ ਹੋਇ ॥

सचु ता परु जाणीऐ जा रिदै सचा होइ ॥

Sachu taa paru jaa(nn)eeai jaa ridai sachaa hoi ||

One knows the Truth only when the Truth is in his heart.

ਕੂੜ ਕੀ ਮਲੁ ਉਤਰੈ ਤਨੁ ਕਰੇ ਹਛਾ ਧੋਇ ॥

कूड़ की मलु उतरै तनु करे हछा धोइ ॥

Koo(rr) kee malu utarai tanu kare hachhaa dhoi ||

The filth of falsehood departs, and the body is washed clean.

ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਸਚਿ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥

सचु ता परु जाणीऐ जा सचि धरे पिआरु ॥

Sachu taa paru jaa(nn)eeai jaa sachi dhare piaaru ||

One knows the Truth only when he bears love to the True Lord.

ਨਾਉ ਸੁਣਿ ਮਨੁ ਰਹਸੀਐ ਤਾ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥

नाउ सुणि मनु रहसीऐ ता पाए मोख दुआरु ॥

Naau su(nn)i manu rahaseeai taa paae mokh duaaru ||

Hearing the Name, the mind is enraptured; then, he attains the gate of salvation.

ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਜੁਗਤਿ ਜਾਣੈ ਜੀਉ ॥

सचु ता परु जाणीऐ जा जुगति जाणै जीउ ॥

Sachu taa paru jaa(nn)eeai jaa jugati jaa(nn)ai jeeu ||

One knows the Truth only when he knows the true way of life.

ਧਰਤਿ ਕਾਇਆ ਸਾਧਿ ਕੈ ਵਿਚਿ ਦੇਇ ਕਰਤਾ ਬੀਉ ॥

धरति काइआ साधि कै विचि देइ करता बीउ ॥

Dharati kaaiaa saadhi kai vichi dei karataa beeu ||

Preparing the field of the body, he plants the Seed of the Creator.

ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਸਿਖ ਸਚੀ ਲੇਇ ॥

सचु ता परु जाणीऐ जा सिख सची लेइ ॥

Sachu taa paru jaa(nn)eeai jaa sikh sachee lei ||

One knows the Truth only when he receives true instruction.

ਦਇਆ ਜਾਣੈ ਜੀਅ ਕੀ ਕਿਛੁ ਪੁੰਨੁ ਦਾਨੁ ਕਰੇਇ ॥

दइआ जाणै जीअ की किछु पुंनु दानु करेइ ॥

Daiaa jaa(nn)ai jeea kee kichhu punnu daanu karei ||

Showing mercy to other beings, he makes donations to charities.

ਸਚੁ ਤਾਂ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਆਤਮ ਤੀਰਥਿ ਕਰੇ ਨਿਵਾਸੁ ॥

सचु तां परु जाणीऐ जा आतम तीरथि करे निवासु ॥

Sachu taan paru jaa(nn)eeai jaa aatam teerathi kare nivaasu ||

One knows the Truth only when he dwells in the sacred shrine of pilgrimage of his own soul.

ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੋ ਪੁਛਿ ਕੈ ਬਹਿ ਰਹੈ ਕਰੇ ਨਿਵਾਸੁ ॥

सतिगुरू नो पुछि कै बहि रहै करे निवासु ॥

Satiguroo no puchhi kai bahi rahai kare nivaasu ||

He sits and receives instruction from the True Guru, and lives in accordance with His Will.

ਸਚੁ ਸਭਨਾ ਹੋਇ ਦਾਰੂ ਪਾਪ ਕਢੈ ਧੋਇ ॥

सचु सभना होइ दारू पाप कढै धोइ ॥

Sachu sabhanaa hoi daaroo paap kadhai dhoi ||

Truth is the medicine for all; it removes and washes away our sins.

ਨਾਨਕੁ ਵਖਾਣੈ ਬੇਨਤੀ ਜਿਨ ਸਚੁ ਪਲੈ ਹੋਇ ॥੨॥

नानकु वखाणै बेनती जिन सचु पलै होइ ॥२॥

Naanaku vakhaa(nn)ai benatee jin sachu palai hoi ||2||

Nanak speaks this prayer to those who have Truth in their laps. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਦਾਨੁ ਮਹਿੰਡਾ ਤਲੀ ਖਾਕੁ ਜੇ ਮਿਲੈ ਤ ਮਸਤਕਿ ਲਾਈਐ ॥

दानु महिंडा तली खाकु जे मिलै त मसतकि लाईऐ ॥

Daanu mahinddaa talee khaaku je milai ta masataki laaeeai ||

The gift I seek is the dust of the feet of the Saints; if I were to obtain it, I would apply it to my forehead.

ਕੂੜਾ ਲਾਲਚੁ ਛਡੀਐ ਹੋਇ ਇਕ ਮਨਿ ਅਲਖੁ ਧਿਆਈਐ ॥

कूड़ा लालचु छडीऐ होइ इक मनि अलखु धिआईऐ ॥

Koo(rr)aa laalachu chhadeeai hoi ik mani alakhu dhiaaeeai ||

Renounce false greed, and meditate single-mindedly on the unseen Lord.

ਫਲੁ ਤੇਵੇਹੋ ਪਾਈਐ ਜੇਵੇਹੀ ਕਾਰ ਕਮਾਈਐ ॥

फलु तेवेहो पाईऐ जेवेही कार कमाईऐ ॥

Phalu teveho paaeeai jevehee kaar kamaaeeai ||

As are the actions we commit, so are the rewards we receive.

ਜੇ ਹੋਵੈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਾ ਧੂੜਿ ਤਿਨੑਾ ਦੀ ਪਾਈਐ ॥

जे होवै पूरबि लिखिआ ता धूड़ि तिन्हा दी पाईऐ ॥

Je hovai poorabi likhiaa taa dhoo(rr)i tinhaa dee paaeeai ||

If it is so pre-ordained, then one obtains the dust of the feet of the Saints.

ਮਤਿ ਥੋੜੀ ਸੇਵ ਗਵਾਈਐ ॥੧੦॥

मति थोड़ी सेव गवाईऐ ॥१०॥

Mati tho(rr)ee sev gavaaeeai ||10||

But through small-mindedness, we forfeit the merits of selfless service. ||10||

ਹਮ ਕਿਆ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ਵਿਥਰਹ ਸੁਆਮੀ ਤੂੰ ਅਪਰ ਅਪਾਰੋ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

हम किआ गुण तेरे विथरह सुआमी तूं अपर अपारो राम राजे ॥

Ham kiaa gu(nn) tere vitharah suaamee toonn apar apaaro raam raaje ||

What Glorious Virtues of Yours can I describe, O Lord and Master? You are the most infinite of the infinite, O Lord King.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਾਲਾਹਹ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਏਹਾ ਆਸ ਆਧਾਰੋ ॥

हरि नामु सालाहह दिनु राति एहा आस आधारो ॥

Hari naamu saalaahah dinu raati ehaa aas aadhaaro ||

I praise the Lord's Name, day and night; this alone is my hope and support.

ਹਮ ਮੂਰਖ ਕਿਛੂਅ ਨ ਜਾਣਹਾ ਕਿਵ ਪਾਵਹ ਪਾਰੋ ॥

हम मूरख किछूअ न जाणहा किव पावह पारो ॥

Ham moorakh kichhooa na jaa(nn)ahaa kiv paavah paaro ||

I am a fool, and I know nothing. How can I find Your limits?

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਹਰਿ ਦਾਸ ਪਨਿਹਾਰੋ ॥੩॥

जनु नानकु हरि का दासु है हरि दास पनिहारो ॥३॥

Janu naanaku hari kaa daasu hai hari daas panihaaro ||3||

Servant Nanak is the slave of the Lord, the water-carrier of the slaves of the Lord. ||3||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

सलोकु मः १ ॥

Saloku M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਸਚਿ ਕਾਲੁ ਕੂੜੁ ਵਰਤਿਆ ਕਲਿ ਕਾਲਖ ਬੇਤਾਲ ॥

सचि कालु कूड़ु वरतिआ कलि कालख बेताल ॥

Sachi kaalu koo(rr)u varatiaa kali kaalakh betaal ||

There is a famine of Truth; falsehood prevails, and the blackness of the Dark Age of Kali Yuga has turned men into demons.

ਬੀਉ ਬੀਜਿ ਪਤਿ ਲੈ ਗਏ ਅਬ ਕਿਉ ਉਗਵੈ ਦਾਲਿ ॥

बीउ बीजि पति लै गए अब किउ उगवै दालि ॥

Beeu beeji pati lai gae ab kiu ugavai daali ||

Those who planted their seed have departed with honor; now, how can the shattered seed sprout?

ਜੇ ਇਕੁ ਹੋਇ ਤ ਉਗਵੈ ਰੁਤੀ ਹੂ ਰੁਤਿ ਹੋਇ ॥

जे इकु होइ त उगवै रुती हू रुति होइ ॥

Je iku hoi ta ugavai rutee hoo ruti hoi ||

If the seed is whole, and it is the proper season, then the seed will sprout.

ਨਾਨਕ ਪਾਹੈ ਬਾਹਰਾ ਕੋਰੈ ਰੰਗੁ ਨ ਸੋਇ ॥

नानक पाहै बाहरा कोरै रंगु न सोइ ॥

Naanak paahai baaharaa korai ranggu na soi ||

O Nanak, without treatment, the raw fabric cannot be dyed.

ਭੈ ਵਿਚਿ ਖੁੰਬਿ ਚੜਾਈਐ ਸਰਮੁ ਪਾਹੁ ਤਨਿ ਹੋਇ ॥

भै विचि खु्मबि चड़ाईऐ सरमु पाहु तनि होइ ॥

Bhai vichi khumbbi cha(rr)aaeeai saramu paahu tani hoi ||

In the Fear of God it is bleached white, if the treatment of modesty is applied to the cloth of the body.

ਨਾਨਕ ਭਗਤੀ ਜੇ ਰਪੈ ਕੂੜੈ ਸੋਇ ਨ ਕੋਇ ॥੧॥

नानक भगती जे रपै कूड़ै सोइ न कोइ ॥१॥

Naanak bhagatee je rapai koo(rr)ai soi na koi ||1||

O Nanak, if one is imbued with devotional worship, his reputation is not false. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਲਬੁ ਪਾਪੁ ਦੁਇ ਰਾਜਾ ਮਹਤਾ ਕੂੜੁ ਹੋਆ ਸਿਕਦਾਰੁ ॥

लबु पापु दुइ राजा महता कूड़ु होआ सिकदारु ॥

Labu paapu dui raajaa mahataa koo(rr)u hoaa sikadaaru ||

Greed and sin are the king and prime minister; falsehood is the treasurer.

ਕਾਮੁ ਨੇਬੁ ਸਦਿ ਪੁਛੀਐ ਬਹਿ ਬਹਿ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥

कामु नेबु सदि पुछीऐ बहि बहि करे बीचारु ॥

Kaamu nebu sadi puchheeai bahi bahi kare beechaaru ||

Sexual desire, the chief advisor, is summoned and consulted; they all sit together and contemplate their plans.

ਅੰਧੀ ਰਯਤਿ ਗਿਆਨ ਵਿਹੂਣੀ ਭਾਹਿ ਭਰੇ ਮੁਰਦਾਰੁ ॥

अंधी रयति गिआन विहूणी भाहि भरे मुरदारु ॥

Anddhee rayati giaan vihoo(nn)ee bhaahi bhare muradaaru ||

Their subjects are blind, and without wisdom, they try to please the will of the dead.

ਗਿਆਨੀ ਨਚਹਿ ਵਾਜੇ ਵਾਵਹਿ ਰੂਪ ਕਰਹਿ ਸੀਗਾਰੁ ॥

गिआनी नचहि वाजे वावहि रूप करहि सीगारु ॥

Giaanee nachahi vaaje vaavahi roop karahi seegaaru ||

The spiritually wise dance and play their musical instruments, adorning themselves with beautiful decorations.

ਊਚੇ ਕੂਕਹਿ ਵਾਦਾ ਗਾਵਹਿ ਜੋਧਾ ਕਾ ਵੀਚਾਰੁ ॥

ऊचे कूकहि वादा गावहि जोधा का वीचारु ॥

Uche kookahi vaadaa gaavahi jodhaa kaa veechaaru ||

They shout out loud, and sing epic poems and heroic stories.

ਮੂਰਖ ਪੰਡਿਤ ਹਿਕਮਤਿ ਹੁਜਤਿ ਸੰਜੈ ਕਰਹਿ ਪਿਆਰੁ ॥

मूरख पंडित हिकमति हुजति संजै करहि पिआरु ॥

Moorakh panddit hikamati hujati sanjjai karahi piaaru ||

The fools call themselves spiritual scholars, and by their clever tricks, they love to gather wealth.

ਧਰਮੀ ਧਰਮੁ ਕਰਹਿ ਗਾਵਾਵਹਿ ਮੰਗਹਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥

धरमी धरमु करहि गावावहि मंगहि मोख दुआरु ॥

Dharamee dharamu karahi gaavaavahi manggahi mokh duaaru ||

The righteous waste their righteousness, by asking for the door of salvation.

ਜਤੀ ਸਦਾਵਹਿ ਜੁਗਤਿ ਨ ਜਾਣਹਿ ਛਡਿ ਬਹਹਿ ਘਰ ਬਾਰੁ ॥

जती सदावहि जुगति न जाणहि छडि बहहि घर बारु ॥

Jatee sadaavahi jugati na jaa(nn)ahi chhadi bahahi ghar baaru ||

They call themselves celibate, and abandon their homes, but they do not know the true way of life.

ਸਭੁ ਕੋ ਪੂਰਾ ਆਪੇ ਹੋਵੈ ਘਟਿ ਨ ਕੋਈ ਆਖੈ ॥

सभु को पूरा आपे होवै घटि न कोई आखै ॥

Sabhu ko pooraa aape hovai ghati na koee aakhai ||

Everyone calls himself perfect; none call themselves imperfect.

ਪਤਿ ਪਰਵਾਣਾ ਪਿਛੈ ਪਾਈਐ ਤਾ ਨਾਨਕ ਤੋਲਿਆ ਜਾਪੈ ॥੨॥

पति परवाणा पिछै पाईऐ ता नानक तोलिआ जापै ॥२॥

Pati paravaa(nn)aa pichhai paaeeai taa naanak toliaa jaapai ||2||

If the weight of honor is placed on the scale, then, O Nanak, one sees his true weight. ||2||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

First Mehl:

ਵਦੀ ਸੁ ਵਜਗਿ ਨਾਨਕਾ ਸਚਾ ਵੇਖੈ ਸੋਇ ॥

वदी सु वजगि नानका सचा वेखै सोइ ॥

Vadee su vajagi naanakaa sachaa vekhai soi ||

Evil actions become publicly known; O Nanak, the True Lord sees everything.

ਸਭਨੀ ਛਾਲਾ ਮਾਰੀਆ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥

सभनी छाला मारीआ करता करे सु होइ ॥

Sabhanee chhaalaa maareeaa karataa kare su hoi ||

Everyone makes the attempt, but that alone happens which the Creator Lord does.

ਅਗੈ ਜਾਤਿ ਨ ਜੋਰੁ ਹੈ ਅਗੈ ਜੀਉ ਨਵੇ ॥

अगै जाति न जोरु है अगै जीउ नवे ॥

Agai jaati na joru hai agai jeeu nave ||

In the world hereafter, social status and power mean nothing; hereafter, the soul is new.

ਜਿਨ ਕੀ ਲੇਖੈ ਪਤਿ ਪਵੈ ਚੰਗੇ ਸੇਈ ਕੇਇ ॥੩॥

जिन की लेखै पति पवै चंगे सेई केइ ॥३॥

Jin kee lekhai pati pavai changge seee kei ||3||

Those few, whose honor is confirmed, are good. ||3||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

Pauree:

ਧੁਰਿ ਕਰਮੁ ਜਿਨਾ ਕਉ ਤੁਧੁ ਪਾਇਆ ਤਾ ਤਿਨੀ ਖਸਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥

धुरि करमु जिना कउ तुधु पाइआ ता तिनी खसमु धिआइआ ॥

Dhuri karamu jinaa kau tudhu paaiaa taa tinee khasamu dhiaaiaa ||

Only those whose karma You have pre-ordained from the very beginning, O Lord, meditate on You.

ਏਨਾ ਜੰਤਾ ਕੈ ਵਸਿ ਕਿਛੁ ਨਾਹੀ ਤੁਧੁ ਵੇਕੀ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥

एना जंता कै वसि किछु नाही तुधु वेकी जगतु उपाइआ ॥

Enaa janttaa kai vasi kichhu naahee tudhu vekee jagatu upaaiaa ||

Nothing is in the power of these beings; You created the various worlds.

ਇਕਨਾ ਨੋ ਤੂੰ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਇਕਿ ਆਪਹੁ ਤੁਧੁ ਖੁਆਇਆ ॥

इकना नो तूं मेलि लैहि इकि आपहु तुधु खुआइआ ॥

Ikanaa no toonn meli laihi iki aapahu tudhu khuaaiaa ||

Some, You unite with Yourself, and some, You lead astray.

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਜਾਣਿਆ ਜਿਥੈ ਤੁਧੁ ਆਪੁ ਬੁਝਾਇਆ ॥

गुर किरपा ते जाणिआ जिथै तुधु आपु बुझाइआ ॥

Gur kirapaa te jaa(nn)iaa jithai tudhu aapu bujhaaiaa ||

By Guru's Grace You are known; through Him, You reveal Yourself.

ਸਹਜੇ ਹੀ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥੧੧॥

सहजे ही सचि समाइआ ॥११॥

Sahaje hee sachi samaaiaa ||11||

We are easily absorbed in You. ||11||

ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖਿ ਲੈ ਹਮ ਸਰਣਿ ਪ੍ਰਭ ਆਏ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

जिउ भावै तिउ राखि लै हम सरणि प्रभ आए राम राजे ॥

Jiu bhaavai tiu raakhi lai ham sara(nn)i prbh aae raam raaje ||

As it pleases You, You save me; I have come seeking Your Sanctuary, O God, O Lord King.

ਹਮ ਭੂਲਿ ਵਿਗਾੜਹ ਦਿਨਸੁ ਰਾਤਿ ਹਰਿ ਲਾਜ ਰਖਾਏ ॥

हम भूलि विगाड़ह दिनसु राति हरि लाज रखाए ॥

Ham bhooli vigaa(rr)ah dinasu raati hari laaj rakhaae ||

I am wandering around, ruining myself day and night; O Lord, please save my honor!

ਹਮ ਬਾਰਿਕ ਤੂੰ ਗੁਰੁ ਪਿਤਾ ਹੈ ਦੇ ਮਤਿ ਸਮਝਾਏ ॥

हम बारिक तूं गुरु पिता है दे मति समझाए ॥

Ham baarik toonn guru pitaa hai de mati samajhaae ||

I am just a child; You, O Guru, are my father. Please give me understanding and instruction.

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਦਾਸੁ ਹਰਿ ਕਾਂਢਿਆ ਹਰਿ ਪੈਜ ਰਖਾਏ ॥੪॥੧੦॥੧੭॥

जनु नानकु दासु हरि कांढिआ हरि पैज रखाए ॥४॥१०॥१७॥

Janu naanaku daasu hari kaandhiaa hari paij rakhaae ||4||10||17||

Servant Nanak is known as the Lord's slave; O Lord, please preserve his honor! ||4||10||17||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

सलोकु मः १ ॥

Saloku M: 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਦੁਖੁ ਦਾਰੂ ਸੁਖੁ ਰੋਗੁ ਭਇਆ ਜਾ ਸੁਖੁ ਤਾਮਿ ਨ ਹੋਈ ॥

दुखु दारू सुखु रोगु भइआ जा सुखु तामि न होई ॥

Dukhu daaroo sukhu rogu bhaiaa jaa sukhu taami na hoee ||

Suffering is the medicine, and pleasure the disease, because where there is pleasure, there is no desire for God.

ਤੂੰ ਕਰਤਾ ਕਰਣਾ ਮੈ ਨਾਹੀ ਜਾ ਹਉ ਕਰੀ ਨ ਹੋਈ ॥੧॥

तूं करता करणा मै नाही जा हउ करी न होई ॥१॥

Toonn karataa kara(nn)aa mai naahee jaa hau karee na hoee ||1||

You are the Creator Lord; I can do nothing. Even if I try, nothing happens. ||1||

ਬਲਿਹਾਰੀ ਕੁਦਰਤਿ ਵਸਿਆ ॥

बलिहारी कुदरति वसिआ ॥

Balihaaree kudarati vasiaa ||

I am a sacrifice to Your almighty creative power which is pervading everywhere.

ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਈ ਲਖਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

तेरा अंतु न जाई लखिआ ॥१॥ रहाउ ॥

Teraa anttu na jaaee lakhiaa ||1|| rahaau ||

Your limits cannot be known. ||1|| Pause ||

ਜਾਤਿ ਮਹਿ ਜੋਤਿ ਜੋਤਿ ਮਹਿ ਜਾਤਾ ਅਕਲ ਕਲਾ ਭਰਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ॥

जाति महि जोति जोति महि जाता अकल कला भरपूरि रहिआ ॥

Jaati mahi joti joti mahi jaataa akal kalaa bharapoori rahiaa ||

Your Light is in Your creatures, and Your creatures are in Your Light; Your almighty power is pervading everywhere.

ਤੂੰ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਿਫਤਿ ਸੁਆਲ੍ਹ੍ਹਿਉ ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਸੋ ਪਾਰਿ ਪਇਆ ॥

तूं सचा साहिबु सिफति सुआल्हिउ जिनि कीती सो पारि पइआ ॥

Toonn sachaa saahibu siphati suaalhiu jini keetee so paari paiaa ||

You are the True Lord and Master; Your Praise is so beautiful. One who sings it, is carried across.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਕਰਤੇ ਕੀਆ ਬਾਤਾ ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰਣਾ ਸੁ ਕਰਿ ਰਹਿਆ ॥੨॥

कहु नानक करते कीआ बाता जो किछु करणा सु करि रहिआ ॥२॥

Kahu naanak karate keeaa baataa jo kichhu kara(nn)aa su kari rahiaa ||2||

Nanak speaks the stories of the Creator Lord; whatever He is to do, He does. ||2||

ਮਃ ੨ ॥

मः २ ॥

M:h 2 ||

Second Mehl:

ਜੋਗ ਸਬਦੰ ਗਿਆਨ ਸਬਦੰ ਬੇਦ ਸਬਦੰ ਬ੍ਰਾਹਮਣਹ ॥

जोग सबदं गिआन सबदं बेद सबदं ब्राहमणह ॥

Jog sabadann giaan sabadann bed sabadann braahama(nn)ah ||

The Way of Yoga is the Way of spiritual wisdom; the Vedas are the Way of the Brahmins.

ਖਤ੍ਰੀ ਸਬਦੰ ਸੂਰ ਸਬਦੰ ਸੂਦ੍ਰ ਸਬਦੰ ਪਰਾ ਕ੍ਰਿਤਹ ॥

खत्री सबदं सूर सबदं सूद्र सबदं परा क्रितह ॥

Khatree sabadann soor sabadann soodr sabadann paraa kritah ||

The Way of the Khshatriya is the Way of bravery; the Way of the Shudras is service to others.

ਸਰਬ ਸਬਦੰ ਏਕ ਸਬਦੰ ਜੇ ਕੋ ਜਾਣੈ ਭੇਉ ॥

सरब सबदं एक सबदं जे को जाणै भेउ ॥

Sarab sabadann ek sabadann je ko jaa(nn)ai bheu ||

One who knows this secret that the Way of all is the Way of the One;

ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਸੋਈ ਨਿਰੰਜਨ ਦੇਉ ॥੩॥

नानकु ता का दासु है सोई निरंजन देउ ॥३॥

Naanaku taa kaa daasu hai soee niranjjan deu ||3||

Nanak is a slave to him, he himself is the Immaculate Divine Lord. ||3||

ਮਃ ੨ ॥

मः २ ॥

M:h 2 ||

Second Mehl:

ਏਕ ਕ੍ਰਿਸਨੰ ਸਰਬ ਦੇਵਾ ਦੇਵ ਦੇਵਾ ਤ ਆਤਮਾ ॥

एक क्रिसनं सरब देवा देव देवा त आतमा ॥

Ek krisanann sarab devaa dev devaa ta aatamaa ||

The One Lord Krishna is the Divine Lord of all; He is the Divinity of the individual soul.